Weekblad van Dender -
Durme - en
Scheldestreek
MBIIEKSSMD AALST VERUEST SIMBÜOL
ZWART OP IUIT
IN TERLINDEN?
VAN LIMBERGEN
EREMBODEGEMSE KAPELLEKENSDAGEN
VOLKSE EN DEVOTE REMEDIETEGEN
«KWALEN BIJ HET KEREN VAN DE JAREN»».
WELDRA
HELEMAAL BLOOT?
I
IVIft
ro-
ids
St.- I
De Voorpost
EEN UITGAVE VAN
VRIJDAG 9 AUGUSTUS 1974 27' JAARGANG NR. 31 12 F
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DECUYPER -
ROBBERECHT pvba
Verantwoordelijke uitgever:
A. DECUYPER
PR. 115692 (De Cuyper)
Bureau:
Pontstraat 64 - Aalst
053/70.41.19
Jaarabonnement 545 F
Halfjaar 280 F
Trimester 145 F
EDITIE AALST
Neem een goede start
met een huwelijkslijst
bij Van Limbergen
HOOGSTRAAT 28
KATTESTRAAT 73
AALST
AALST
Alle gekende merken samen in een grote
geschenkenzaak
Aalst telt een fabrieksschouw minder. Het eerste merkteken van Aalst
fabrieksstad dat de schippers die de Dender opvaren, de 42 meter
hoge schoorsteen van de Lion d'Or-fabriek aan de
Verbrandhofstraat-Bredestraat, bemerkten, viel dinsdagnamiddag
even voor vier uur, met donderend geraas en wolken stof naar bene
den.
Drie arbeiders van de firma
Mengé uit Sint-Amandsberg
specialisten voor dergelijke
klusjes begonnen dinsdag
morgen de schoorsteen met
pneumatische hamers te on
dergraven, nadat de val van
het gevaarte berekend werd.
Op een verharde weg van circa
vijftien meter breedte tussen
een bomenrij en een stel
stookolietanks diende het ge
vaarte te belanden.
De schoorsteen, gebouwd tij
dens de eerste wereldoorlog,
in 1916, gaf zich nog niet zo
dadelijk over. Het gevaarte had
immers een omtrek van
13,65m en een diameter van
4,3 meter. Aan de voet zelf was
de schoorsteenmuur zestig
centimeter dik en dit in deugde
lijke Boomse steen.
Haar laatste adem had de
schoorsteen al zesentwintig
jaar geleden uitgeblazen, op
wat verbranden van oude
rommel na, toen het bedrijf in
1948 de spiritus en gistafdeling
sloot en meteen ook de stoke
rij. Reeds tijdens de tweede
wereldoorlog trof een bliksem
de schoorsteen, doch pas na
het in ongebruik geraken be
gonnen de eerste tekenen van
verval zich te vertonen. De
mogelijke gevaren die hieraan
verbonden waren, zijn de di-
rekte aanleiding geworden tot
het slopen van het gevaarte.
Het oude Aalsterse bedrijf Lion
d'Or werd opgericht in 1731,
waarna het in 1904 overgeno
men werd van de familie Van
Assche, door de families de la
Kethulle de Ryhove en de
Hemptinne Na de spiritus en
gistverwerking werd in 1948
overgeschakeld op moutver-
werking en veevoeders, sedert
een tiental jaren uitsluitend nog
mouterij. Dit geautomatiseerde
bedrijf stelt een vipgtal arbei
ders en bedienden te werk.
Niet alleen zij zullen het ver
trouwde beeld van de schoor
steen nabij de ingang van het
Wijngaerdindustrieterrein mis
sen, doch allen die het wel en
.wee van de Aalsterse bedrijven
meemaakten.
JOHAN VELGHE
Het begin van het einde
De oude reus stort naar beneden, zich nog even draaiend op zijn
sokkel(lb)
Wie van Aalst naar Erembodegem gaat langs de Kapelle-
kensbaan, bemerkt op enige meters van de spoorweg, links
van de straat uiteraard een kapelHier komen de mensen van
Erembodegem en omliggende ieder jaar O.L.Vrouw Ter
Muren aanroepen. Tijdens de plechtige novenen,vanaf het
feest van O.L. Vrouw ter Sneeuw, op 5 augustus, tot Maria's
ten Hemelopneming, 15 augustus komen duizenden hier
Maria ten voet vallen. In de volksmond heden deze dagen de
«kapellekensdagen».
Over de gebeurtenis die tot
de stichting van de kapel
aanleiding-gaf, is geen enkel
dokument bekend. Men be
schikt enkel over een nog
gangbare overlevering die in
historisch vaststaande ge
gevens een aanknopings
punt vindt. Simon van Hale
bezat te Erembodegem ver
scheidene goederen en lan
derijen, onder meer het Hof
te Hale, naar hem genoemd.
Na zijn dood werd dit door
zijn weduwe bij haar dood
overgemaakt aan de abdij
van de Groenenbriel. Tot
daar de dokumenten. Vol
gens de overlevering hing
aan een muur van het hof te
Hale een schilderij op eiken
hout, Maria verbeeldend die
het Kindje Jezus, op haar
schoot rechtstaand vast
houd. Op een zeker tijdstip
brak brand uit op het hof. De
beeltenis bleef echter onbe
schadigd aan de verschroei
de muur hangen. Om dit
wonder te vereeuwigen,
bouwde men op het erf een
kapel, waar het volk Maria
kwam vereren onder aanroe
ping van O.L. Vrouw Ter
Muren. In 1582 staken de
geuzen de kerk in brand.
Zonder twijfel zullen zij de
kapel ook niet gespaard
hebben. Het herbouwen van
de kapel kan men dus bij
benadering op het einde van
de 15de of begin 16de eeuw
plaatsen. In de 17de eeuw
kende O.L. Vrouw ter Muren
reeds een grote toeloop van
bedevaarders. Nochtans
werden er voor 1723 geen
missen gelezen. In dat jaar
werd de Kapel gewijd en in
1724 verleende Thomas de
Bossu, aartsbisschop van
Mechelen, 100 dagen aflaat
aan de gelovigen die de
kapel op de feestdag van
O.L. Vrouw ter Sneeuw zou
den bezoeken. Het kapelle
ken geraakte vervallen en
werd te klein voor de steeds
groeiende schare bedevaar
ders. In 1762 werd een
smeekschrift gericht aan de.
aartsbisschop; deze gaf
toelating tot het verplaatsen
van de kapel. Ze werd in
1763 gebouwd op de plaats
en zoals ze nu staat. Een
steen met het jaartal 1763
steekt in de voorgevel. Uit
geschriften van Boudewijn
Braeckman, onderpastoor
te Erembodegem in 1763
blijkt dat de feitelijke aan-
roeptitel O.L.Vrouw ter
Sneeuw is. Of dit voor de
bouw van de nieuwe kapel
ook zo was weten we niet. In
de volksmond blijft het ech
ter O.L. Vrouw ter Muren.
Het h. Sakrament berustte
vroeger dus maar één dag in
de kapel, op de feestdag van
O.L. Vrouw ter Sneeuw, 5
augustus. Volgens een re
laas van een geboren Erem-
bodegemse werd de beelte
nis door de sansculotten uit
de kapel gehaald en in
stukken geworpen. Een
godvruchtige persoon heeft
destukken zorgvuldig opge
raapt en bijeen gebracht.
Rond 1797 verkochten de
Fransen de kapel aan een
zekere Opsomer uit Wette-
renDaarna behoorde ze aan
de familie Le Marois die de
kapel in 1838 terugschonk
aan Erembodegem, met las
te van een jaarlijkse mis. In
hetzelfde jaar verleende de
Paus een volle aflaat mits de
kapel te bezoeken van 5 tot
12 augustus. In 1913 onder
ging de kapel grondige her
stellingen, zowel binnen als
buiten. Het kruis aan de
noorderkant dateert van
1929 en is een gift van de
parochianen. Volgens de in
ventaris van de relikwieën-
schat der kerk is de relikwie
die in de kapel vereerd wordt
«ex lecto B.M.V.» De
authentieke bevestiging da
teert van 18 december 1822.
Thans wordt O.L. Vrouw ter
Muren aangeroepen tegen
zenuwziekte.»
Ook tegen «Flecijn» en
«kwalen bij het keren der
jaren». Dit jaar gaan de
kapellekensdagen door tot
15 augustus. Maar zelfs in
deze volksdevotie is er een
evolutie merkbaar. Waar
vroeger de dorpsjeugd ka
pelletjes met schelpjes of
steentjes op stoep of trottoir
legde, zodat de godvruchti
ge voorbijganger er wat cen
ten zou ingooien, gebeurt
dit nu met kroonkurkjes van
flesjes die gewoonlijk een
minder zaligmakende in
houd hebben dan wijwater.
D. Walaraef
Gaan we nu werkelijk helemaal bloot gaan? De aangekon
digde belastingsverhoging laat geen twijfel open. Het voorop
gestelde getal van negentien miljard dat de staatskas dient
binnen te rijven lijkt nogal labiel, want hoeveel precies de
nieuwe belastingen dienen op te brengen en wélke de te vullen
schuldput is blijft een open vraag.
Het is evident dat er belastingen dienen betaald te worden.
Aan een goedkoop poujadisme gaan doen, waarbij alle ver
antwoordelijkheden van zich afgeschoven worden, is al te
gemakkelijk en biedt geen alternatief. Dit belet helemaal niet
dat er nog altijd normen van redelijkheid en van doeltreffend
heid zijn.
Voorstellen alsof de nieuwe belastingsgolf de man uit de straat
helemaal niet raakt, is op zijn zachts uitgedrukt, een vertekend
beeld geven van de realiteit. Of wordt het grote gezin, dat zich
willens nillens moet verplaatsen met een wagen van meer dan
vijf PK, niet getroffen? De gegoede zakenman die aan vrouw
en zoon of dochterlief een stadswagentje als presentje kadeau
doet komt er nog voordeliger uit. Je kan een wagen voor een
groot gezin toch geen buitennissig bezit meer noemen?
f<£4/VA
Wat ons het pintje gaat kosten is nog niet uitgemaakt, de prijs
van de sigaretten zal alvast om en rond de 25 fr komen te
liggen. Buiten beschouwing gelaten of jan-met-de-pet hier
door niet geraakt wordt, valt het lukrake waarmee men belas
tingen heft op, waarbij niet eens uitgemaakt wordt hoeveel die
precies zullen opbrengen. Worden de belastingen berekend
op het aksijnzenbedrag of op de totale prijs? Deze twee geven
totaal andere inkomsten bedragen. Hoe oraktelt men dan het
getal van 197 miljard?
De strijd tegen de belastingsfraude die men raamt op zowat
vijftig miljard, zou een goede zeven miljard kunnen rekupere-
ren. De overige 43 miljard blijven in de mist hangen, van
inefficiëntie gesproken.
ledereen dient dus maar weer eens wat burgerzin op te bren
gen om de verhoogde lasten te dragen. Een voorbeeld kunnen
alvast dezen die het volk heten te vertegenwoordigen opbren
gen. Het afschaffen van dit in het perspektief van een
steeds groeiende rijksschuld allerlei prioriteiten die rege
ringsleden, senatoren en volksvertegenwoordigers genieten,
zoals het gratis treingebruik, vrij van briefport, vrijstelling van
belastingen op een belangrijk deel van de parlementaire wed
de, zou een niet onaardige financiële meeropbrengst voor de
staat betekenen, doch tevens een lichtend voorbeeld. Of moe
ten we geloven dat het groteske schuld- en -boetevertoon dat
Nixon momenteel op onze schermen opvoert, ook nog ooit
eens het deel zal worden van onze politici wanneer de rijks
schuld niet langer zal vereffend worden met een vicieuse
nieuwe belastingskringloop?
JOHAN VELGHE
V
M
fflS w
pi|K
Wie gooit er wat in mijn kapelleken?(lb)
Een paar jaren zullen er vast nog overheen gaan vooraleer het
Domein Terlinden een definitieve bestemming krijgt. Het kasteel der
grote verdoemenis, stadseigendom, ligt immers tot 1976 verbonden
aan een huurkontrakt. Met een paar toeristische bespiegelingen als
vooroordeeld willen we hier trachten een bondige schets te geven van
het «bestemmingsplan Terlinden».
"Ten stad huize is men de mening
toegedaan dat het huidige
kollege hier geen beslissing meer
dient te treffen. Erg logisch en
verantwoord als men weet dat de
voormalige eigenaars met het
stadsbestuur een huurkontrakt
hebben afgesloten dat tot eind
1976 loopt. Geruchten als zou
het bestuur geen stelling in
nemen omdat het schepen
kollege nogal uiteenlopende
ideeën heeft voor wat de
definitieve bestemming betreft
worden wel serieus uiteengera
feld door een beslissing van
enkele maanden terug: omdat
men het volgend bestuur geen
onnodige erfenissen aan de hand
wil doen werd het verzoek van de
huidige bewoners een nieuwe
huurtermijn niet ingewilligd.
In de Sint-Anna-buurt zijn er
alleszins een paar verenigingen
die met begerertd oog naar het
komplcks lonken. Voor hen is
het duidelijk dat hier met de
inrichting van een reeks verga
der- en konferentiezalen een
resem groeperingen een gat in de
lucht zou springen. Al rijst hier
dan toch de vraag ofen gezien
de ligging is daar geen ontko
men aan een louter
parochiale aanwending werke
lijk je van het mag heten.
Over een aspekt dat onder geen
enkel beding over het hoofd mag
worden gezien gaf Frits Cour-
teaux ons een paar woorden
verklaring: «Hoewel de WAK
hier nog geen enkele aanwijzing
heeft gegeven kunnen we toch
stellen: aan het karakter van het
gebouw het kasteel is niet zo
fantastisch oud maar heeft toch
heelwat waardevols zou men
niets mogen afdoen. Het zou
uiteraard een schone zaak zijn
als de «groene zone» niet werd
aangeraakt. Tenslotte zitten we
niet afgeladen met kastelen die
historisch iets hebben betekent.»
Zijn wij zo vrij deze schets af te
ronden met een enkele beden
king. Aalst heeft via het Dirk
Martensjaar over het toeristisch
infobureau wel een paar ernstige
inspanningen geleverd om zowel
dagjesmensen als wat men echte
toeristen pleegt te noemen beter,
ruimer, degelijker te ontvangen.
Herhaaldelijk wijst men er van
de zijde der vroede vaderen op
dat het hier maar om een
vertrekpunt gaat. Misschien zit
er wel een mogelijkheid in om
van het Domein en kasteel
Terlinden een stukje (zo brood
nodige) «ontvangstzaal» te
maken. Om maar iets te noemen
dat tot de werkelijke kansen
behoort: een jeugdherberg. Er
zijn geschikte lokalen, kon-
kurrentie is er in de onmiddellij
ke omgeving nieet op dat vlak.
Op de binnenpagina's vind je
een nadere omschrijving van het
kasteel Tcrlinden.
ANDRE HEYVAERT
