H
R
OPEN DOEK
VOOR EEN BOEK-^-
AKWAREL EN GOUACHE TE AFFLIGEM
TONEEL BUITEN DE
DENDERSTREEK
FILM BIJ ONS
KUNSTSCHILDER ARMAND VANLANDEGHEM
IN DE BAN VAN DE NATUUR
Festival van Vlaanderen AALST
THE NATIONAL YOUTH
ORCHESTRA
OF GREAT BRITAIN
20 -16/8/74 - De Voorpost
WEEK VAN 16 TOT EN MET 22 AUGUSTUS 1974
De interessantste film voor Aalst deze week kunt U gaan zieni
in Cinema Alta. De titel, kort en duidelijk als een strijdkreet,
luidt: «AVANTI». Waarom dit de interessantste film van de
week is zal U (hopelijk?) verder duidelijk worden.
De film werd in 1973 gerealiseerd door Billy Wilder, een man
die al heel wat gepresteerd heeft en onder andere «Sunset
Boulevard» en «The private life of Sherlock Holmes» maakte.
Hij schreef het scenario voor déze film in samenwerking met
zijn vaste scenarist I.A.L. Diamond, op basis van het toneel
stuk van Samuel Taylor. De voornaamste akteurs zijn: Jack
Lemmon en Juliet Mills, in de film respectievelijk Wendell
Armbruster jr. en Pamela Pigott. Wilders'films kunnen wij
hoofdzakelijk in twee kategorieën onderverdelen: dramati
sche films (dikwijls verfilming van bekende toneelstukken) en
satyrisch-komische films. «Avanti!» behoort tot de tweede ka-
tegorie, maar is bijzonder origineel omwille van de romanti
sche inbreng en de knappe akteursprestatie van Jack Lem
mon, zowat de enige die dergelijke rollen tot een goed einde
kan brengen. Het gegeven doet sterk denken aan vaudeville
theater, dat zal wel aan het oorspronkelijke stuk gelegen zijn,
en draagt er dan ook de voornaamste kenmerken van. De
Amerikaanse zakenman Wendell Armbruster jr. vliegt naar
Ischia in Italië, om er het lichaam van zijn verongelukte vader
op te halen. Hij ontmoet er het jonge Engelse meisje Pamela
Pigott, dat daar toevallig vertoeft om het lijk van haar
eveneens verongelukte moeder op te halen. Al vlug wordt het
duidelijk dat er een vert>and bestond tussen de twee overlede
nen: zij kwamen daar elk jaar samen gedurende een maand
en beleefden er telkens een prachtige romance. Na een
poosje beginnen de twee jonge mensen in te zien dat het idee
van hun ouders nog zo slecht niet was en krijgen zij ook de
smaak te pakken. Zij besluiten dan ook elk jaar de affaire van
hun ouders te hernieuwen en op Ischia te genieten van het
prachtige landschap en van alles wat Amerika niet, maar
Europa wel heeft.
Wilder maakt van deze eenvoudige geschiedenis gebruik om
een vergelijking te trekken tussen Amerika en Europa. In het
personnage van de jonge zakenman geeft hij een beeld van
wat Amerika is: ruw, hard, zakelijk en volledig ingesteld op
«efficiency». Daartegenover staat Pamela, het beeld van Eu
ropa: zacht, eenvoudig, romantisch en menselijk. Wilder loopt
dus niet zo hoog op met de American way of life en opteert
duidelijk voor de Europese gemoedelijkheid. De humor in de
film steunt op overbekende procédés (verwisselingen, het
spelen van verschillende rollen, travesties) doch is telkens
weer verrassend. Een kenmerk van de filosofie die in de film
besloten ligt is het kompromis: men kan geen definitieve keuze
maken zonder iets te verliezen waaraan men is gehecht en
dus sluit men een kompromis waardoor men de twee kan
kombineren.
In cinema Palace, van 16 tot en met pg augustus:
«SNEEUWWITJE EN DE ZEVEN DWERGEN». Enige maan
den geleden was deze prachtige tekenfilm van Walt Disney
(zijn eerste langspeel-tekenfilm, gerealiseerd in 1937) ook al
in Aalst te zien. Om allerlei redenen kon de film toen niet lang
genoeg worden verlengd en daarom komt hij, nu hij opnieuw
vrij is, terug omwille van de verlofperiode en het grote sukses.
Het verhaal hoef ik U wel niet te vertellen en aangezien U dat
kent moet U even letten op de manier waarop de personnages
zijn getekend: zij weerspiegelen perfekt hun karakter. Ook de
klankband verdient enige aandacht: stemmen en muziek pas
sen volledig bij het beeld. De knappe tekenstijl van Disney
betekende voor hem tevens het grote sukses, dat hem zou
toelaten zijn immens imperium denk maar even aan het
gigantische sprookjespark (Disneyland, de grootste muizen
val voor mensen) dat die man liet neerzetten te verwezen
lijken.
Hopelijk krijgen we in de toekomst nog ander werk van Disney
te zien (waarom geen klein Disney-festivalletje?) want veel
mensen willen waarschijnlijk ook «Pinocchio». «Dumbo»
•tBarnbi», en alle andere fantastische dieren eens terugzien.
Cinema Feestpaleis tenslotte: «Filles expertes en jeux clan-
destins». Het zal wel film-armoede zijn die er voor zorgt dat
deze onbelangrijke film op het scherm komt. Het weinig origi
nele scenario moet het vooral hebben van bloot, zodat het
geheel meer op een verkapte seksfilm gaat lijken, maar dan
wel een slechte!
GUY DE LOMBAERT
Op 19 oktober 1937 te Gent geboren, behaalde Armand Van
Landeghem het diploma van onderwijzer te Blankenberge, huwde
Germaine Le Roy, onderwijzeres en werd vader van twee kinderen.
Onderwijzer aan de rijkslagere school te Aalst, Binnenstraat, is hij
kandidaat-direkteur. Hij woonde achtereenvolgens te Aalst, te
Meldert en nu te Moorsel, Houtenkruisstraat 30 A.
Geboren in het kunstenaarsdorp Sint-Martens-Latem had hij reeds
van in zijn jeugd belangstelling voor het artistieke. Aanvankelijk
zocht hij het meer in het litteraire, schreef enkele korte verhalen en
begon zelfs aan een boek. In 1966 wou hij echter wat hij in zijn
verhalen wou uitdrukken plastisch weergeven en begon aan zijn
eerste doek.
Een echte opleiding tot schilder, hij op gebied van tekenen wel
heeft hij niet genoten. Het is iets mee. maar regelmatige
werkelijk een autodidakt, die avondlessen om zich in het
alles zelf zoekt en experimen- schilderen te bekwamen heeft
teert. Inde normaalschool kreeg hij in het Aalsterse niet kunnen
De natuur als blijvende inspiratiebron.(jm)
politici, de promotors van het kul-
turele leven en het ontspannings
leven, worden over de hekel ge
haald. Van den Broeck vermijdt
hierbij betoogtrant en pamfletstijl
te hanteren. Integendeel springt
de humor je haast in elke alinea
van dit lijvige boek 301 blz.
tegemoet. Soms lijkt het wel op
een burleske, zodat de humor
LANG WEEKEND
Joepiehajeejoepiehaho! dacht
Hector. Aan het werk! Gedaan
met dat lamlendig geslenter!
Een mens moet werken, wer
ken, werken, werken, zoniet
verveelt hij zich een aap. (Wal
ter Van den Broeck, Lang wee
kend, Uitg Manteau, Brussel-De
Haag). Met die opgetogen uitroep wel eens grof is en tegemoet
van Hector de Waegenmaecker komt aan een mode van «stoute»
vangt een woorden, die vandaag nogal in is.
nieuwe werkweek aan. Vier da- De enkele bladzijden waarin het
gen eerder had hij met diezelfde fatsoen op een laag pitje brandt,
Joepiehajeejoepiehaho en met worden echter bedolven onder
de dertien eerste noten van de een vloed van beschrijvingen die
Brabangonne. (Tarara BOEM de lezer veel binnenpretjes be
tara tara tara BOEM tara). Zijn zorgen. Bijvoorbeeld als voor
«verlengd» weekend Lang Hectors vader het langbetrachte
Weekend ingezongen, als
een die stond voor een zee van
verwachtingen en een ongebrei
delde beleving van zijn vrijheid
Uiteindelijk was het een weekend
geworden van eindeloze verve
ling, van lusteloos slenteren, van
zich laten meedrijven met de ge
beurtenissen van de dag, het sar
ren van de huisgenoten en het
sekonde voor sekonde beschrij
ven van de huiselijke sfeer in het
ouderiijk huis, waar moeder
steeds maar kruiswoordraadsels
invult, vader onder spanning zijn
uitvinding op punt stelt en Hec
tors zus haar tijd verdeelt tussen
de vaat en haar student-
verloofde. Weliswaar vormen
straatrellen en een liefdesge
schiedenis een opwindend in
termezzo, maar al bij al is dat on
voldoende om de sleur en de
verveling echt te breken.
Wie Van het Reve's De avonden
las, zal onmiddellijk de overeen
komst ontdekken tussen Frits
Van Egters (De avonden) en
Hector De Waegenmaecker
(Lang Weekend): beiden reage
ren op dezelfde wijze op de sfeer
thuis en beiden leiden met een
flink stuk cynisme hun verveling
en lusteloosheid af. Walter Van
den Broeck heeft die overeen
komst bewust gezocht. Het laat
hem toe Van het Reve en heel
wat andere schrijvers onder
wie Walter Van den Broeck
zelf! te parodiëren. En ook de
ogenblik aanbreekt waarop
het geduldig werken aan de uit
vinding van het «Toestel ter ver
betering van de geschied
schrijving» eindigt in een reeks
mislukkingen. Volgens mijn be
rekeningen zou het nu moeten
kloppen, zei hij. Zie je, Hector,
we hadden die katastrofe van
daarstraks voorzien, maar ik
was gewoon vergeten dat we
ze voorzien hadden. Vandaar
onze wanhoop.
Als Van den Broeck zijn literaire
vrienden hekelt, wordt de humor
wel eens sarcasme: Jan-
Lambert eindigde gewoonlijk
zo: hij rukte zijn liefje de kleren
van d'r lijf, overgoot haar met
bier, schopte haar voor d'r
kont, beschadigde het meubi
lair een beetje en viel oude
mensen lastig met geile praat.
De politie heeft hem dikwijls
opgepakt. Tot hij gedichten
begon te schrijven. Toen
mocht het.
Verveling, eigenwaan, zelfover
schatting, sexualiteit en banalitei
ten die opgeschroefd worden tot
«gebeurtenissen»... Als in een
vaudeville stormt het alles af op
de kleinburgelijke Hector, een
weekend lang, dwingt hem tot
mee-spelen en laat hem natuur
lijk leeg en moe achter. Dèt pre
cies maakt van Lang Weekend
een lolbroekerij op behoorlijk
hoog literair niveau.
FRANS-JOS VERDOODT
volgen. Wel las hij veel boeken
over schilderkunst en praat hij
veel met kollega's die het van de
schilderkunst moeten hebben.
Armand Van Landeghem wil
met zijn schilderijen figuratief
zijn. hij wil steeds iets uitdruk
ken. Zo schilderde hij zijn
«Clown». Een clown is iemand
die steeds lacht of tot lachen
brengt, iemand die steeds iets
geeft. Zo laat hij dan zijn clown
een bloem wegschenken. Ofwel
is hij getroffen door de schoon
heid van het Vlaamse landschap
en tracht in de weergave daarvan
wel iets van zijn eigen visie erin
over te brengen. Iets persoon
lijks wil hij er in uiten zodat
bepaalde landschappen dan ook
nogal van de realiteit afdwalen
en zelfs totaal fiktief kunnen
genoemd worden. Hij schildert
ze vaak zoals ze zouden kunnen
zijn. zoals ze, voor hem althans,
zouden moeten zijn, en dat met
zijn lievelingskleuren geel en
bruin.
Grootmeesters van de schilder
kunst bewondert hij uiteraard
en sommigen spreken hem zelfs
zeer aan. Toch wil hij hen niet
trachten te kopiëren, maar zoekt
in alle stilte en intimiteit zijn
eigen weg al experimenterende.
Aansluiten bij een bepaalde
richting, bij een bepaalde groep
wil hij niet. Grote bewondering
heeft hij toch ergens voor de
expressionisten.
Soms schildert hij wel buiten
maar meestal doet hij het thuis,
met klassieke muziek als back
ground die op hem inspirerend
werkt. Wel wil hij ongestoord
werken en dus gebeurt het wel
eens 's avonds laat en zelfs 's
nachts. Als een werk dient
beëindigd te zijn staat hij er wel
eens voor op. Slapen kan hij dan
toch niet. Reeds een honderdtal
doeken zijn er van Armand
gekomen zodat zijn familie,
naar zijn zeggen, «ver verzadigd
moet zijn».
Niet alleen voor zijn familie wou
hij echter schilderen, hij wou
ook naar buiten treden en dit
deed hij reeds enkele malen.
Naar aanleiding van de stichting
van de VVV-De Falluintjes-
streek werd een kollectieve
tentoonstelling gehouden en
daar exposeerde Armand voor
het eerst.
Aan het suksesrijke «Kunst
atelier» van de Kulturele Kring,
waarvan Armand bestuurslid is,
nam hij eveneens deel alsmede
op de daaropvolgende expo
«Meldert met Camera en Pen
seel».
Tc Afïligem was hij te gast in het
Kultureel Centrum op de
Boeken- en Platenbeurs van de
VTB-VAB en ook te Meldert in
het Parochiecentrum stelde hij,
hierbij ingeleid door Julien
Librecht, Laureaat Provinciale
Prijzen Letterkunde 1967 en
1969, tentoon in 1972.
Het Nieuwsblad schreef o.a.:
«De inleider bleef lang stilstaan
bij de eigen vorming die Armand
heeft nagestreefd. Afkomstig uit
Latem heeft hij de grote trekken
van deze school gemeen al
brengt hij wel een flinke dosis
fantasie op het doek. Met een
sprekend koloriet vooral in de
beginfase hield hij van felle
kleuren dat nochtans volledig
wordt'beheerst, tracht hij het
spel van het licht in elk schilderij
duidelijk tot uiting te brengen.
Hij is het type van de schilder die
tegenover de mening dat self
made schilders altijd een gebrek
aan academische vorming laten
blijken, een tegenargument kan
doen gelden».
En uit «Het Laatste Nieuws»
willen we nog citeren: «De
vooropening van zijn eerste
zelfstandige tentoonstelling is
voor Armand Van Landeghem
de werkelijke bewustwording
van zijn talent geworden en een
enorme stuwing naar verder
doorzetten. De lange en moeilij
ke weg naar een eigen explora-
tieveld heeft hij helemaal alleen
afgelegd. Met deze tentoonstel
ling heeft hij ontegensprekelijk
bestaansrecht verworven in de
brede stroom van de kunst
wereld. Letterkundige Julien
Librecht omschreef de doeken
van deze kunstenaar als een echt
verlangen naar waarheid en
authenticiteit. In A. Van Lande
ghem leeft een romantische ziel
die in soms totaal gefantaseerde
landschappen, waar het kontakt
met de na tu ur echter voelbaar is,
tot zijn volle rendement komt.
Een wild koloriet kenmerkt zijn
penseel. Vooral het spel van het
licht is in elk doek opvallend
sterk. Daarbij is de lucht de
hoofdbl ok van elk landschap».
In het kultureel centrum van
Affligem neemt men goed
initiatieven. Vrijdag 9 au-
L gustus had de opening
plaats van een tentoonstel
ling van akwarellen en gou-
achen. Deze reizende ten
toonstelling is het werk van
ht t ministerie van Nederlan
dse Kuituur en Vlaamse
Aangelegenheden
Buiten deze ekspositie zijn
er nog andere, vertelde dhr.
Juwet, afgevaardigde van
het ministerie, namelijk «Te
keningen» en «Masereel».
«Fotografie» en «Zeefdruk
ken» zijn nog in voorberei
ding, maar zullen kortelings
ook worden voorgesteld. De
bedoeling is het kontakt
tussen kunstenaar en pu
bliek bevorderen, dus de
kunstenaars helpen; ook
worden er veelbelovende
nieuwe namen gelanceerd.
De meeste werken zijn ei
gendom van de kunstenaars
'""zelf, dus niet verworven
door de staat.
Jan Beeckman, Gaston Ber-
trand, Jan Cobbaert, Ame-
dee Cortier, Gilbert De
Cock, Raoul De Keyser. Luc
Hoenraet, Marie-Madeieme
Jorissen, Magda Kint, Pol
Mara, Jean Milo, Frans Min-
naert, Willy Plompen, Roger
Raveel, Jan Saverys, Maria
Wegers, Geo Sempels, Ro
ger Somville, Gilbert Swim-
Dergne, jan vaerten. Lucien
Van den Driessche, Nadine
Van Lierde, Jozef Van Ruys-
sevelt, Maurits Van Saene,
Serge Vandercam, Roger
Van Sevenant, Dan Van Se-
veren, Wout Vercammen,
Roger Wittewrongel, Mauri
ce Wyckaert en eregast E-
P.i
De afgevaardigde van het ministerie samen met prof. Vyncke.(lb)
tienne Lecompte zijn namen
met een magische kracht,
die de kunstliefhebber zeker
niet onverschillig laten.
Dhr. Van Caudenberg, lid
van de Advieskommissie
van het kultureel centrum
begroette de aanwezigen en
Prof. Dr. F. Vyncke, hoogle
raar aan de Rijksuniversiteit
- Gent bracht de inleiding.
Hij loofde het ministerie van
Nederlandse Kuituur om de
wijze waarop men de Vlaam
se kunst tracht te promove
ren en bekend te maken
Op een eenvoudige maar
doeltreffende manier ver
klaarde hij het essentieeel
verschil tussen akwarel en
gouache. In feite zijn beiden
gemaakt op papier met verf
(verdund met water), het
akwarel is doorzichtig, de
gouache is ondoorzichtig en
staat daardoor een stap
dichter bij de olieverfdoe
ken.
Op vrijdag 30 augustus is er aai
in het Kultureel Centrum
Affligem de Opening van
Groepstentoonstelling waarl
Armand dan ook figureei
Voorstelling van de Kunsti
naars tc 20 uur door Doi
Idesbad Verkest, O.S.B. Mu;
kale omlijsting door het Koo
van de Kulturele Kring Meidei
o.l.v. J. Muylaert die U, na ee
eerder piëteitsvolle inleiding, i
het teken van de vele oogs
taferelen van Armand enke
meerstemmige oogstlieden
brengt en in het tweede deel es
ode wil brengen aan het Lan
van de Hop dat zal verheerlijl
worden in een Evokatie van hi
Hopgebeuren op zaterdag 2(
september te Meldert op h<
bedrijf J. De Wolf-Callebaii
Putstraat.
Zowel op de tentoonstelling i
Affligem als op het Hopfeest j
Meldert wordt U nu reei
uitgenodigd.
J. MUYLAER
DINSDAG 27 AUGUSTUS
Dinsdag 27 augustus a.s. gaat
om 20.30 u. in de Sint-
Martinuskerk het eerste kon-
cert door in de reeks die het
Festival van Vlaanderen dit
jaar te Aalst brengt. Het Natio
naal Jeugdorkest van Groot-
Brittannië, een ensemble van
130 jonge mensen staat hier
voor in.
Het programma van hun kon-
cert te Aalst voorziet:
1. Gioacchino Rossini (1792-
1868), Ouverture «La Gazza
ladra»
2. Wolfgang Amadeus Mozart
(1756-1791), Vioolconcert in A
gr. t. KV 219. Soliste Elizabeth
Treanor. Allegro aperto - Ada
gio - Rondeau (Tempo di mi-
nuetto)
3. Peter Tsjaikowski (1840-
1893). Fantasie-ouverture
«Romeo en Julia»
Pauze.
4. Johannes Brahms (1833-
1897), Symfonie nr. 1 in C kl. t.
Un poco sostenuto - Allegro,
Andante sostenuto, Un poco al
legretto e grazioso, Adagio -
Piü andante - Allegro non trop-
po.
The National Youth Orchestra
of Great Britain werd in 1947
opgericht door Dame Ruth
Railton. Het orkest heeft als
voornaamste doel ervoor te
zorgen dat muzikaal getalen
teerde jongeren werkelijk de
gelegenheid krijgen zich ver
der te ontwikkelen en dat zijn
leden doordrongen worden
van een zo hoog mogelijk ge
voel voor wat muzikaal waar
devol is.
UITTREKSELS UIT
RECENSIES
IN DE WERELDPERS
Over hun «Easter holiday kon-
cert» in aoril 1974:
Dar
duii
war
TIMES: Na 26 jaar aanvaarde*»^
de concertgangers de hoo^gp
graad van perfectie in de ui0U(
voering als vanzelfspreker*voc
maar wij kunnen er niet genoe^e
aan herinneren wat een ir
vloed het gestadige werk va tr
het National Youth Orchestr
heeft gehad op andere studer
tenorkesten, om nog maar
zwijgen van wat onze groljj
professionele symfoni
orkesten nu al durven verwad I
ten van nieuwelingen.
GUARDIAN: Iemand vroeg (f.
hij in de juiste rij stond voor ht
«kinderorkest». Dit tot groU;
verontwaardiging van enkel L
fans van het orkest die in
nabijheid stonden. De meestfr-
leden van het NYO zijn inde?
daad erg jong, maar je kan di i
nooit afleiden uit hun optredet
dat even sekuur en zeker is al
dat van de meeste professioT
nele orkesten.
DE KAARTEN ZIJN
VERKRIJGBAAR:
Stadsbestuur, Stadhuis (i
ceptie), Grote Markt, 93!
Aalst (tel. 053-21.57.51)
Toeristenbureau, Gebie*-'
huis Belfort, Grote Markt, 930
Aalst (tel. 053-21.57.51) j
Stedelijke dienst voor c
Cultuur, Kattestraat 33, 930oe
Aalst (tel. 053-21.57.51) be*
Stadsbedrijven EGW, Gra
van Vlaanderenplein 30, 90O—
Gent (tel. 091-25.53.50)
M. Coppens, Parklaan 8iR
9300 Aalst (tel. 053-21.16.4SW
G. De Cock (tel. 055
66.92.24)
H. Talloen (tel. 0531
70.02.19)
J. Wellekens (tel. 055'
70.30.64)
L. Coppens (tel. 053
21.39.56)
Normale reduktie voor jongeren beneden
de 21 jaar, voor de koncerten van het Festij
val van Vlaanderen: 50%. k"
Ten uitzonderlijken titel worden aan jonge-on
ren kaarten voor het optreden van het Na-Va
tionaal Youth Orchestra of Great Britain te
Aalst op 27 augustus aangeboden aan 30ge
en 60 F. aa
Hij wees er op dat buiten
deze twee technieken, er
ook werken met acryl aan
wezig waren.
Zo'n verzameling bij elkaar
noemde prof. Dr. F. Vyncke
een bloemlezing van wat er
op kunstgebied in ons land
gebeurde, alhoewel hij er
zich van bewust is dat__een
bloemlezing onvolledig is.
Hij loofde ook het feit dat de
initiatiefnemers zich geen
moeite bespaarden om
steeds deze tentoonstelling
een streekgebonden tintje te
geven, zo ook door Etienne
Lecompte er bij te betrek
ken.
Vervolgens bekeek deze
hoogleraar de ekspositie
statistisch, volgens ruimte,
tijd, generaties en stromin
gen.
Wie deze zeer verzorgde
tentoonstelling wil zien, tot
25 augustus krijgt hij de
gelegenheid. Zaterdag van
14.30 tot 20 uur. Andere
dagen op afspraak» Telefo
neer rustig naar
053/66.70.25.
Roel Van de Plas
Op 1 augustus opent N.T. Gent zijn lokatie en
inlichtingsbureau, men kan er terecht voor alle informa
tie betreffende gezelschap en speeljaar, abonnementen
en boekingen.
Toegangsprijzen zijn dezelfde als vorig jaar, een
abonnementen van 13 voorstellingen kost van 700 tot
1000 Fr. naargelang de rang. Ernstige reduktie vooi
rechthebbenden.
Nieuw is dat de premières voortaan op vrijdagavond
worden gegeven en dat er zondagavond geen voorstel
ling meer is.
Het seizoen start op vrijdag 13 september met «Richard
II» van William Shakespeare in regie van Paul Anrieu.
Op 1 november krijgen we «De dans van de reiger» van
Hugo Claus in regie van Walter Eysselinck.
Rond Nieuwjaar brengt N.T.G. «Help mij, help mij uit de
nood of de jager schiet mij dood» van Neil Simon in regie
van Kris Betz. Volgt nog «Cabaret» de bekende musical
van Joe Masteroff, Fred Ebb en John Kander, geregi
seerd door de Amerikaan John Allison; «Mirandolina»
van Carlo Goldoni in regie van Jo Dua; «Dit leven, jouw
leven» van William Saroyan in regie van Walter
Eysselinck en tenslotte een opluchtproduktie te Deurle
«Mariken Van Nieumeghen» in regie van Frans Roggen.
Verder zijn nog interessante voorstellingen door K.V.S.
Brussel en K.N.S. Antwerpen en buitenlandse g'astvoor-
stellingen waar wij u tijdig van op de hoogtfe zullen
brengen.
Roel Van de Plas
