73
v.u.
fltf) 'A
'J V
v>W
FILM BIJ ONS
VRIJE TRIBUNE
P.V.V.
B.S.P.
K.P.
C.V.P.
JuSf W.RlEP
KULTUURKALENDER
2 - 20/9/74 - De Voorpost
WEEK VAN 20 TOT EN MET 26 SEPTEMBER 1974
Voor de mensen die hun Voorpost vrijdag al krijgen wil ik er
nog even op wijzen dat er op vrijdag 20 september om 20 uur,
in de Mikisklub, Nieuwbeekstraat te Aalst, een interessante
film wordt vertoond. Het gaat om «COME BACK AFRICA»,
een film van Lionel Rogosin, daterend van 1959 doch nog
steeds bijzonder aktueel omwille van het onderwerp dat wordt
behandel: de apartheid in Zuid-Afrika. Weinigen onder ons
kunnen zich een idee geven over de omstandigheden waarin
de «swarties» ginder moeten leven, wij kennen wel anekdotes
hieromtrent, doch de waarheid is heel wat minder pittoresk.
Deze film wil een oprecht beeld geven (de film werd (clandes
tien gedraaid, onder het mom van de wetenschap) van het
leven van de zwarte Zuid-Afrikaanse bevolking in het alge
meen en van een mijnwerker uit Johannesburg in het bijzon
der. De vormgeving is voor verwende filmkijkers eerder onge
woon: omwille van de omstandigheden en om een grotere
spontaneïteit te bekomen is de kamerabehandeling vrij los,
wat wel enigszins ten koste van de genietbaarheid gebeurt.
Bijzonder aangeraden!
In cinema Palace deze week: «MAGNUM FORCE», een kei
harde detektive-story van Ted Post, tevens een vervolg op
«Dirty Harry» van Don Siegel. Het zwakke scenario werd
duchtig opgepept met een enorme dosis geweld onder alle
mogelijke vormen, met een sterke voorkeur voor het doden
van gangsters (alhoewel dat toch ook mensen zijn) met revol
vers van het zwaarste kaliber. Het gegeven werd gedeeltelijk
aan de realiteit ontleend: een groepje gemotoriseerde agen
ten nemen het recht in eigen handen omdat zij van mening zijn
dat de arm van de wet soms niet lang genoeg is en in veel
gevallen te traag. Harry Callagan (Diry Harry, ofte Clint East
wood) krijgt opdracht daar een einde aan te maken want
gangsters mogen uiteraard niet zomaar neergeknald worden,
zij moeten gearresteerd en veroordeeld worden. Op het eerste
gezicht een gewone, zij het wel bijzonder brutale, politiefilm
dus met de gebruikelijke ingrediënten: goede en slechte, een
snuifje bloot en een flinke brok auto-achtervolging. Er zit ech
ter wel een gevaar in dergelijke films: het wordt steeds moeilij
ker onderscheid te maken tussen gerechtvaardigd en nutte
loos geweld, tussen goed en kwaad. Het is net als met interna
tionale problemen: de oorlogvoering is geregeld door akkoor
den en verdragen doch die laten zoveel speling toe voor wat
betreft de interpretatie ervan dat gans die regeling overbodig is
geworden.
Ander stoere knapen zijn: Hal Holbrook, Michell Ryan en
David Soul (dat is de zwarte assistent van Harry, zo zie je dat
de zwarten in Amerika ook nuttige dingen doen en verant
woordelijkheid mogen dragen). Toch een pluimpje (zij het dan
wel een kleintje) voor Lalo Schifrin die de muziek leverde.
Cinema Alfa, van vrijdag 20 tot en met zondag 22 september:
«THE MAN WHO LOVED CAT DANCING», van Richard Sara-
fian, naar een scenario van Eleanor Perry. Alweer een harde
film, die dan toch dit op de vorige voor heeft dat het geëkspo-
seerde geweld meer geromanceèrd is, minder geloofwaardig,
in die zin dan dat het hier om een western gaat en men niet zo
vlug geneigd is de verhaaltjes die ons onder die vorm worden
verteld met de dagelijkse werkelijkheid te gaan vergelijken
(oef, wat een zin, sorry ik zorg dat het niet meer gebeurt). De
hoofdrollen worden vertolkt door Burt Reynolds en Sarah Mi-
les, verder zijn Lee J. Cobb en Jack Warden van de partij. Een
vrij simpel gegeven dat gemakkelijk kan ontroeren: een vrouw
met enige zin voor avontuur laat haar rijke, maar saaie echt
genoot in de steek en komt in een treinoverval terecht. De
rovers roven de vrouw dan ook maar, doch gelukkig is daar
een brave kerel die haar in bescherming neemt (daar heeft hij
zijn redenen voor: in een kwaje bui heeft hij zijn Indiaanse
vrouw gedood). Samen trekken zij er tussenuit, worden ver-
Sefd enzovoort, u kent het liedje wel. Dit romantische ver
haaltje wordt overgegoten met een sausje, bestaande uit ach
tervolging, avontuur en geweld. Sarah Miles is bijzonder on
derdanig en Burt Reynolds bijzonder stoer en viriel (zie foto).
Cinema Feestpaleis zit nog steeds geplaagd met een gebrek
aan degelijke films, men draait er (ten einde raad?) «EXOR
CISME EN ZWARTE MISSEN», uitermate gruwelijk produkt
van JP. Johnson. Voor verdere inlichtingen verwijs ik naar de
foto's die te zien zijn in de hall van cinema «Feest paleis
Tot slot nog een film in de Tuf-Tuf Klub-Aalst: «BULLITT», van
Peter Yates met Steve McQueen, Robert Vaughn, Norman
Fell en Jacqueline Bisset (bijzonder fel). «Bullitt» is zowat de
voorloper van de huidige politiefilms en was tevens de eerste
film waarin een spectakulaire auto achtervolging voorkwam
(nadien eindeloos gekopieërd, onder andere in «Magnum
Force»).
Yates maakt steeds op een knappe manier gebruik van het
dekor: in «Bullitt» is dat San Franasco, één van de meest
fascinerende steden omwille van de heuvelachtige straten, in
«Hot Rock», een latere film van Yates, was dat New York. Een
stevige intrige en een knappe vertolking maken van «Bullitt»
één van de knapste politiefilms uit de filmgeschiedenis.
GUY DE LOMBAERT
l)c rodaktie heeft het recht de/c teksten in te korten
EERLIJK EN OPEN
De politieke aktiviteiten zijn in
volle hevigheid hernomen. De
onderscheidelijke partijbu-
reau's zijn samengekomen en
bereiden de opening van het
parlementair jaar voor. Daar
toe worden een aantal dossiers
onderzocht en standpunten in
genomen. Deze partijopvattin
gen worden in de pers aan het
publiek kenbaar gemaakt.
Zelfs tussen regeringspartijen
kunnen deze standpunten ver
schillen. Daardoor ontstaat
misschien de indruk dat binnen
de regering het minder goed
gaat. Het is echter demokra-
tisch dat een partij, behorend
tot meerderheid of oppositie,
zijn recht gebruikt om zijn'
standpunt nopens een rege
ringsprobleem kenbaar te ma
ken. Binnen de regering moe
ten dan de standpunten wor
den gekonfronteerd en moet
een eensgezinde houding en
beslissing worden genomen.
Het is de regering die het land
met het parlement bestuurt en
niet de partijbureau's. In die
geest heeft de PW het dossier
voor de aankoop van de leger
vliegtuigen onderzocht en het
standpunt ingenomen dat op
een ogenblik van een moeilijke
financiële toestand het land al
leen de allernoodzakelijkste
uitgaven kan dragen.
Het is zeker niet het ogenblik
voor roekeloze financiële ver
bintenissen te meer dat men
vandaag op nieuwe inkomsten
moet beroep doen. De regering
moet dus dubbel waakzaam
zijn wil ze het vertrouwen van
de bevolking niet verliezen.
De beslissing om nieuwe vlieg
tuigen aan te kopen is niet
nieuw. Ze werd principieel door
de voorgaande Leburton-
regering genomen. De socialis
ten kunnen dus zeker niet de
noodzaak van de nieuwe
straaljagers voor onze lucht
macht ontkomen. De regering
moet het meest doeltreffende,
de juiste maar voor het land
voordeligste koop sluiten. Ze
heeft tot taak in deze moeilijke
tijd het dossier eerlijk en open
aan de bevolking mee te delen.
Ook inzake de fusieplannen
van de P.S.C.-minister van
Binnenlandse Zaken Michel,
heeft de PW zijn standpunt la
ten horen. De mens en zijn be
tere toekomst moeten aan de
basis liggen van de fusies die
zouden doorgevoerd worden.
Een houding, waarbij men zelfs
als regeringspartij zijn opvat
tingen en standpunten bekend
maakt, is zeker een teken van
eerlijkheid en openheid tegen
over de bevolking. Door als re
geringspartij zijn houding te
bepalen betekent toch niet dat
men met een voet in de rege
ring staat en met de andere er
buiten.
Het is na overleg en overeen
komst dat men gebonden is
aan de genomen akkoorden.
Dat recht om zijn standpunt
mee te delen wordt, naar aan
leiding van de twee problemen,
door een bepaalde CVP-pers
aan de PW ten kwade geno
men. Voor de publieke opinie is
het een bewijs dat de PW niet
slaafs volgt, maar wel een vol
waardige en aan zijn principe
gehechte partij is. De PW zegt
niet alleen dat ze een eerlijke
en open partij is, zij handelt en
treedt in alle eerlijkheid en
openheid op tegenover de kie
zer en eist dat ook van de rege
ring.
DIANE D'HAESELEER
UITNODIGING
De Volksunie bestaat 20 jaar.
Het werd U in deze rubriek
reeds een paar maal verteld.
Het is dus normaal ook dat
werd U reeds meegedeeld
dat wij feestvieren.
Als men even de weg over-
schouwt die wij sinds de anti-
Vlaamse repressie afgelegd
hebben, als vlaams-nationale
beweging en sinds 1954 als po
litieke partij, menen wij volko
men gerechtigd te zijn onszelf
even in de bloemetjes te zetten
en daar een massafeest van te
maken.
Dit feest heeft plaats in het Ge
ntse Sportpaleis het be
kende «Kuipke» op zondag
namiddag 3 november e.k. Met
als gastheer Jef Burm en met
de medewerking van enkele
van de beste koreografische
groepen van Vlaanderen, bie
den wij aan de aanwezigen een
spektakel aan dat lang in het
geheugen zal blijven hangen.
En weest U gerust: Er zijn wel
spreekbeurten voorzien, maar
de sprekers krijgen slechts en
kele minuten om hun woordje
te plaatsen. Het is inderdaad
geen meeting, het is een feest!
Voor dat feest nodigen wij U
allen uit, de verkozenen en ka
derleden van de Volksunie,
uiteraard, hun familie vanzelf
sprekend ook, maar evenzeer
de sympatisanten zijn welkom
en zelfs onze tegenstrevers
mogen komen kijken.
Een kleine bijdrage in de kos
ten moeten we U wel vragen:
50 F, te storten of over te
schrijven op prk. 000-
0147697/63 van de Volksunie,
Volderstraat te Brussel. Maar
voor het spektakel dat gebo
den wordt, is dit werkelijk «on
der de prijs».
Met de 5.000 aanwezigen ma
ken wij er allen een groot feest
van. Op dit feest bent U harte
lijk uitgenodigd! Tot in Gent op
zondagnamiddag 3 november!
BERT DE CREMER
Provincieraadslid
Voorzitter arr. Aa'st
Met sprooKje is al uit voor de
genen die met geestdrift de re
gering Tindemans hadden be
groet en zich hadden verblijd in
het vopruitzicht van een brede
anti-socialistische regering.
De toestand waarin ons land
met de regering Tindemans en
staatssekretaris D'Haeseleer
verzeilt is samen te vatten in
vier katastrofen: onrustwek
kende en voortdurende stijging
van de prijzen; een van de
hoogste inflatietempo's van de
Europese Gemeenschappe
lijke Markt; verhoging van de
staatsuitgaven met 100 miljard
of driemaal meer dan de toe
name van ons bruto nationaal
produkt; stijging van het aantal
volledig werklozen.
Men zou er de socialisten kun
nen van verdenken de toe
stand al te somber af te schil
deren. Doch in de pers die de
regering steunt gaan zelf meer
en meer stemmen op om uiting
te geven aan de groeiende on
rust, Op de Internationale
Jaarbeurs te Gent heeft de mi
nister van Financiën, W. De
Clercq zijn bezorgdheid aldus
samengevat: een inflatieper
centage zonder voorgaande
gepaard gaande met een ver
traging van de ekonomische
aktiviteit. De liberale minister
zegde dat onze bevolking haar
gedragslijn en haar levensge
woonten fundamenteel moet
wijzigen om hieraan het hoofd
te bieden.
Welke besluiten kan men uit dit
alles trekken?
1. De onmacht van het neo-
kapitalisme om de schijnwel
vaart op te houden, laat staan
om iets te doen aan de steeds
dramatischer toestand in de
arme landen.
2. De mislukking van de
CVP-slogan van tijdens de
verkiezingen «Met Tindemans
wordt het anders», een slogan
om mee te gieren ware de si
tuatie niet zo ernstig dat er ei
genlijk niet om te lachen valt.
3. De pogingen die thans door
het kapitaal en de regering zul
len worden ondernomen om de
rekening te presenteren aan de
bevolking. Want wat beteke
nen de woorden van Minister
De Clercq «onze levensge
woonten fundamenteel wijzi
gen» tenzij het toehalen van de
riem voor degenen die nu
reeds te weinig of nauwelijks
genoeg hebben: de massa van
het volk. Wij weten reeds hoe
dit zal gebeuren, nl. met bijko
mende belastingen, met een
aanslag op de ziekteverzeke
ring, met een te geringe in
dexatie van de fiskale bare-
ma's, met de aantasting van de
binnenlandse koopkracht, met
werkloosheid.
De regering Tindemans wilde
de verzameling zijn van alle
anti-socialistische krachten.
Vertrokken met katolieken en
liberalen kon zij zich uitbreiden
tot het R.W. van Perin, die
thans het politiek leven van
deze regering in handen heeft.
Want het is zodanig «anders»
geworden met Tindemans dat
de V.U. inmiddels feestelijk
bedankt om toe te treden. De
homogeniteit van de regering
begint zelfs al af te brokkelen.
Voelend van waar de wind
waait staan de liberalen al met
een halve voet in de oppositie.
Zo kan men nog een vierde
conclusie trekken uit het
Tindemans-bewind: de mjs-
lukking van het anti
socialistisch opzet en van de
anti-socialistische regering.
Sommigen laten reeds proef
ballonnetjes op voor een ver
ruiming van het kabinet tot de
socialisten. Ons antwoord is
duidelijk: wij zijn voor een front
van de progressisten, niet voor
het verenigen van water en
vuur, want socialisme en eko-
nomisch liberalisme zijn aan
elkaar tegengesteld. Wij zijn
bereid onze verantwoordelijk
heid te nemen, maar dan op
basis van een programma dat
beantwoordt aan onze opvat
tingen van een ekonomische,
sociale en kulturele demokra-
tie.
BERT VAN HOORICK
Volksvertegenwoordiger
DE KLEINE MAN
MOET WEER
BETALEN
Het is een publiek geheim dat
onze huidige regering af te re
kenen heeft met problemen al
lerhande. Eén daarvan, en
voorzeker niet het minste is het
probleem van de ziekte- en in
validiteitsverzekering. Dit pro
bleem is niet nieuw en er wordt
reeds lang aan gedokterd maar
dan steeds op een manier, dat
men het geld daar niet zoekt, of
niet wil zoeken waar het te vin
den is.
Men wil het steeds halen bij dé
kleine man.
Velen onder ons zullen zich
nog het beruchte «Ontwerp
Van den Dale» herinneren,
waardoor met de ziekteverze
kering wou splitsen in twee
sektoren nl. de grote en de
kleine risiko's, en waar de zie
kenfondsen bij eén eventueel
tekort zelf zouden moeten in
staan hebben voor het aanzui
veren van dit tekort, met an
dere woorden wil dit zeggen
dat er een verschil werd ge
maakt tussen de ziekenfond
sen onderling, want deze or
ganisaties wiens effektief be-
stohd uit die kategorieën werk
nemers die het meest kwets
baar waren stonden natuurlijk
in een slechter positie dan vb.
de Kristene Mutualiteiten die
over een belangrijk deel van
het bedieni^enkader beschikte.
Dank zij het massaal verzet dat
er toendertijd is gekomen, her
innert U de meeting in de
«Rink», is dit projekt dan ook in
de archieven terecht gekomen.
Vandaag wil men het op een
andere manier proberen. In de
begroting 1975 voorziet men
een tekort van om en bij de acht
miljard. Welnu, men wil dit
aanzuiveren en wel met de
volgende middelen:
a) afschaffing van de loon
grens. Dit wil zeggen dat daar
waar op het huidig ogenblik
slechts afhoudingen werden
gedaan tot een plafond van
32.400 F dit thans zou gebeu
ren op het volledige loon. Als
men het ons vraagt nog zulke
slechte maatregel niet, want
het is niet de kleine man die
met maandlonen van méér dan
32.400 F voor de pinnen komt.
En dat deze maatregel de gro
ten treft komt reeds tot uiting
tijdens de bespreking in de ka
binetsraad waar sommige libe
ralen, hoe kan het ook anders,
zich tegenstander van deze
maatregel toonden.
b) de verhoging van het rem
geld, dus de terugbetalingen
van de ziekenfondsen zouden
lager komen te liggen of m.a.w.
de patiënten zouden moeten
meer betalen, op sommige
prestaties zou dit tot 15 F ko
men.
Verder zou de tussenkomst
vanwege de patiënten in de
farmaceutische specialiteiten
van 50 op 60 F gebracht wor
den, voor de sociale verzeker
den, gepensioneerden, invali
den, weduwen en wezen zou
dit van 25 F op 35 F gebracht
worden.
Er is zelfs meer, men gewaagt
van een deelneming in de kos
ten van 50 F te rekenen aan
zieken die lange tijd in zieken
huizen verblijven, alsof men dit
voor zijn genoegen doet
Ziedaar in korte lijnen waar
over het gaat.
Eens te meer moet de kleine
man offers brengen. De ge
zondheid van een volk mag
geen offers kosten aan de
Staat, maar men mag wel jong
leren met miljarden voor het
aankopen van straaljagers dat
dan weer zou kunnen dienen
voor het vernietigen van men
senlevens, voor wier heil onze
huidige regering niet één en
kele jager wil opofferen.
Begrijpe wie kan.
D. GYSENS
«GALE IS DOOD»
Zó luidde de titel van een der
meest prangende televisie
reportages van de BBC, ook in
ons land uitgebracht. Zonder
pathos, koel, observerend, en
kel de feiten aanhalend volgt
men het leven van een kind,
ongewenst door zijn moeder,
ondergebracht in staatstehui-
zen, uiteindelijk ten onder
gaand aan druggebruik maar
veeleer door gebrek aan liefde,
geborgenheid, genegenheid.
Ze vertikte het te leven in een
maatschappij die haar telkens
weer uitstootte.
Televisie? Ja maar ditmaal een
reële werkelijkheid, echt.
Ook in ons land zijn er duizen
den Gales, ondergebracht in
talrijke tehuizen. Het is nog
steeds zó dat het opvoedings
werk in deze tehuizen gedra
gen wordt door enkele honder-
-den idealisten wier werk en
werkvoorwaarden meestal een
aanfluiting betekenen van de
voor elk kind, dus ook voor
deze 35.000 sociaal minder
bedeelden, noodzakelijk ge
achte opvoedingskansen.
Het is eenvoudig een eis van
elementaire rechtvaardigheid
dat elk kind, ongeacht zijn so
ciaal milieu, de meest optimale
opvoedingskansen krijgt. Wij
vinden het een veeg teken dat
20 jaar nadat de opvoeders
van de instellingen voor bij
zondere jeugdzorg voor het
eerst hun eisenprogramma
verband met hun moeilijke p
dagogische opdracht, hun
mogelijke en lange werkdag
en hun al te lage lonen kenbc
maakten, ook in 1974 moest
dreigen met een staking om
sérieux te worden genomer
Wij hopen hartsgrondig dat
bewindsploeg de door de
kantie onderbroken ondertij
delingen opnieuw zal aankr
pen. ,D(
Wij kunnen ons de luxe qinit
permitteren dat, naast oqges
van weelde blinkende huizqUet
naast alle mogelijke expel ree
menteel gerichte opvoeding Int
methoden (die wij volmornleen
toejuichen) voor reeds door h om
leven gekoesterde kinderfl
naast een in minuten bedLu<
kende onderwijstaak (waseen
voor wij alle begrip opbrengedie
duizenden Gales naast onslder
ven wier bestaan en toekonjten
uitzichtloos zou zijn. toe:
Als wij de moed niet opbreng^
om ook voor deze kinderen qnie
timale opvoedingskansen |ook
bevechten, met alle, ook finaver
cieel, daaraan verbonden koLu'
sekwenties, dan klinken al quit
geweeklaag over een ontlujgoc
terde maatschappij en al onjnaa
leuzen over vrede en redKrt
vaardigheid even hol en vi°Pe
als deze der witgekalkte g|lu.k
ven waarvoor Kristus uit I^Je
Evangelie slechts mispri#We
over had. Mc
PAULA D'HON
CVP-Sem
y
/A U7
dijl
gel
—get
°P'
lijk
da;
ho<
dot
VRIJDAG 20 SEPTEMBER am
Aalst 19 uur: Oud-Hospitaal, opening door de h. Staatssekretaris Ljkir
D'hoore van de permanente tentoonstelling over Leefmilieu. Opeen
ningsuren in de week van 10 tot 12 uur en van 14 tot 18 uur. Vrijdagge
zaterdag en zondag van 10 tot 13 uur en van 14.30 tot 20 uur
tentoonstelling loopt tot en met zondag 29 september.
20 uur: in Mikisklub, Nieuwbeekstraat 35, vertoning van de film
Back Africa».
20 uur: Vooropening tentoonstelling Jan Philips, in 't Apostelken. I
tentoonstelling loopt tot 27 september en is alle dagen open van 10
19 uur.
jelii
la,
Affligem
20 uur: in het Kultureel Centrum, opening tentoonstelling «Still4scf
Schoonheid», Frans De Block, en Jan Heuninck. Inleider E.P Jorisd.
Vertongen Muzikale omlijsting, Sint-Mischielskoor, De tentoonstel
ling loopt tot 6 oktober, en is open op zaterdagen van 14.30 tot 20
zondagen van 11 tot 13 uur en van 14.30 tot 20 uur.
Aalst
20 uur: Galerij Pieter Coecke, Molenstraat 44, Aalst vernissage ten
toonstelling Luc Piron-Grafiek. Inleidend woord door drs. T.H. Piron
Open van 10 tot 12 uur en van 15 tot 19 uur, zondag van 10 tot 12.30
de tentoonstelling loopt tot 14 oktober.
dei
ZATERDAG 21 SEPTEMBER
Affllgsm
20 uur: OPTREDEN VAN Steven Drake (USA) en Jan De Wilde, in hel$0
Kultureel Centrum sys
Terjoden lle'
20 uur: in parochiezaal Terjoden, «Mensen van bij ons» een organisa
tie van DF, K.B.G., A.C.V., 11 julikomitee, ouderkomitee V.V.K.S.,
Vlaamse Kring, B.G.J.G., Chiro en K.W.B.
Aalst
20 uur: tentoonstelling Edgard Heirman, in de Belfortkelder De ten- *r<
toonstelling loopt tot en met 29 september.
21 uur: in New Reform, 1ste verdieping CSV, Wellekensstraat 45:
video installation films, plans en projects van Taka Imura.
ZONDAG 22 SEPTEMBER
Aalst
15.30 uur: in Sint-Martinuskerk, tweede orgelkoncert in de orgelcy-
klus, uitgevoerd door Ulrich Stierle uit Stuttgart.
10 uur: in New Reform, 1ste verdieping CSV, Wellekensstraat 45,
video Installation films, plans and projects van Taka Imura. Vaste
filmvertoning om 21 uur.
MAANDAG 23 SEPTEMBER
Affllgsm
20 uur: voordracht in het Kultureel Centrum «Dertig eeuwen Zwarte
Kunst» door lie. Lode De Bevere.
Aalst
19 uur: New Reform, 1ste verdieping CSV. Wellekensstraat 45, film
vertoning van video installation films, plans and projects van Taka
Imua met nabesprekeing met Imura.
