ERVARINGSGERICHT
ONDERWDS IN «DE WEIDE»
Deze week: EEN EERSTE KENNISMAKING
NEW REFORM V.Z.W.
W.I.A.K. (Werkgroep informatie
Aktuele Kunst)
SLUIT SARMA
IN DE ZOUTSTRAAT
MONTEVERDI'S MARIA VESPERS:
EEN MUZIKAAL FESTIJN
LEEDSE
FLODDERS
smp aalSt]?
Hietzit Mmw HttrA
Wye 5TAy AALSTMEHttH
'u MOOQT KiEZev JDSSBH
De Voorpost - 20/9/74 - 3
at
3 Vorig jaar werd er in Hakkringen (Hulp Advies Kontaktcentrum) en
in het CSV (centrum voor samenlevingsvernieuwing) zo af en toe eens
heftig gedialogeerd omtrent de pas opgerichte nieuwe kleuterschool,
<De Weide». We dachten toen reeds met onze bandrecorder bij de
nj initiatiefnemers voor de pinnen te komen maar uit verschillende
or gesprekken konden we afleiden dat men liever eerst alles een beetje
liz< liet evolueren. Je kan trouwens moeilijk verwachten dat bij zo'n opzet
reeds van in het begin alles heel omlijnd werd vastgelegd.
Intussen stond men echter reeds enkele interviews toe en werd er zelfs
een korte televisiereportage op de BRT uitgezonden. Hoogtijd dus
or h om even kontakt te nemen.
beflLuc De Valkeneer, die eigenlijk
wateen beetje de geestesvader was
ogtidie het idee om te Aalst met een
nslidergelijke schoolplant te star-
con) ten, lanceerde konden we echter
toen we er op uit trokken om wat
ingimeer informatie in te winnen
mdniet bereiken. In Hak waar hij
in (ook één van de werkpaarden is,
'jnjjverzekerde men ons dat «de
i kgLuseen» voor het hele weekend
i\ guit was en een beetje ont-
itlu|goocheld zakten we dan maar af
Onnaar 't Fabrieksken waar net
ecjKreja haar nieuwe lokalen
i v(opende en, god 't moest net
i gjlukken, we op een paar botste
If jwiens kleintje ook naar de
,rij2Weide8aat-
Mong en Annick waren meteen
akkoord om even over het
schooleksperiment te gaan pra-
•naten. Ten slotte groeide dit
gesprek uit tot het vaste voor-
_nemen om zelf eens een dagje in
De Weide mee te maken,
immers:
de direktie zijn de ouders
er is niemand de baas
er wordt geen onderscheid
gemaakt
iedereen beslist
Waarom kozen jullie De
Weide uit als Sabrientjes
school?
jMong: Waarom we de weide
ihebben uitgekozen als school
voor Sabrien is vooral omdat we
ihaar vroeger reeds op een
•epaalde manier lieten leven en
ichten naar een school die
daarvan een verderzetting zou
(zijn. Wij zochten naar een
«hooi die aan onze opvatting,
|nl. dat men de vrijheid van het
Jcind moet respekteren om de
frustraties die door een autori-
jteit bij het kind ontstaan in te
Idijken beantwoordde.
Je bent legen discipline-
J onderwijs?
Ik ben van oordeel dat een
autoritaire opvoeding vooral
gebaseerd is op de gemakzucht
^van de ouders. Hoe autoritairder
ze optreden, hoe gemakzuchti-
ger ze de opvoeding van het kind
opvatten. Het is veel gemakke
lijker te zeggen: dat mag niet en
daar moet je afblijven en dat
hoort zo niet en dit moet je zo
doen... dan rekening te houden
met de eigenheid van het kind.
Daarom ook dat de Weide geen
anti-autoritair maar ervarings
gericht onderwijs biedt. Het
is L(kind moet zelf eksperimenteren
'P^en de kans daartoe krijgen. En
die kans bieden vergt een veel
groter inzet van ouders en
>egeleiders dan een traditionele
aanpak.
D to De ouders behoren tot een
elitaire groep.
Ja, dat is mijns inziens onver
mijdelijk. Als men in deze maat-
>till< schappij iets anders wil gaan
ontdoen en tegen bepaalde toestan
den wil opkomen of er een alter
natief naast plaatsen, dan krijgt
men al gauw de stempel
opgedrukt van «ze zijn elitair»
en dat is ook zo met de Weide
gebeurd. Men mag niet ver
wachten van iedereen dat ze over
het opvoedingssysteem van hun
kinderen gaan nadenken, omdat
er om te beginnen, reeds zolang
een opvoedingssysteem bestaat
waar wij ten slotte uitkomen.
h® Sommige mensen zijn met dit
systeem nu zo vergroeid dat het
hen gewoon onmogelijk is om
anders te denken,
nemen dat er nog een ander
'onderwijssysteem zou kunnen
zijn.
Er is inderdaad maar een kleine
groep die zich daar dan toch
vragen gaat over stellen en die
zeggen, ja kom, er schort wat. In
lie zin zijn we een elitegroep
maar dan zeker niet op finan
cieel vlak wat doorgaans ge-
lacht wordt.
iteli
Hoe worden de ouders bij
de «opvoeding» betrokken?
Dat gebeurt op verschillende
nanieren. Er is vooreerst weke-
ijks op de maandagavond een
'ergadering voor al wie bij de
Weide betrokken is. Dat is
lijvoorbeeld reeds een verschil
net andere scholen waar een
teer per jaar vergaderd wordt
de ouders en men veel
izevert en kletst» maar au
'ond eigenlijk weinig zegt
over de opvoeding van het kind,
lehalve dan misschien: hij werkt
goed of niet en hij is «lui» of hij
heeft zijn punten... In de Weide
gaat dat helemaal anders! Er
wordt werkelijk over konkrete
voorvallen gesproken. Bv. Dat
kind heeft op die situatie zo
gereageerd... Wat dan afgewo
gen wordt en waarbij vragen
worden gesteld als: hoe komt
dat, speelt de opvoeding thuis
hier geen rol in en dergelijke. Er
worden problemen aangepakt
zonder daarbij het kind te
kwetsen, er wordt nooit negatief
gedacht maar steeds positief.
In de school zelf werkt een
kleuterleidster en een onderwij
zer, tenminste als deze woorden
hier nog passen, want beide zijn
ze het volledig met het «weide
denken» eens en van het nut van
het ervaringsgericht onderwijs
overtuigd. Daarnaast is nu ook
een stagaire en ten slotte een
beurtrol van de ouders. Er zijn
dus steeds enkele vaders en
moeders aanwezig al was het
maar om kleine praktische
zaken op te lossen: soep maken,
kuisen... of om wat op de
kinderen te letten, inzoverre dat
natuurlijk nodig is.
Kunnen jullie zich daar
voor vrij maken?
Annick: Ik kan enkel gezien ik
als sekretaresse in vast dienst
verband werk elke maand een
halve dag vrij nemen.
Mong: Ik kan dat met mijn werk
regelen omdat ik als studiemees
ter in de stedelijke kunstaka-
demie ook zaterdag-, zondag- en
avonddienst moet verzorgen en
daardoor een dag vrij krijg
tijdens de week. Voor dit jaar is
dat de vrijdag, en elke vrijdag
ben ik dus op de Weide.
De beurtrol en de weke
lijkse vergadering omvatten dus
voor het grootste stuk hel enga
gement van de ouders.
Annick: Ja, en die vergade
ringen zijn ook erg opbouwend.
Thérèse (de kleuterleidster)
geeft doorgaans eerst een over
zicht van de voorbije week. De
problemen die daarbij aan bod
komen worden steeds gewoon
uitgepraat. Ook praktische re
gelingen komen dan aan bod.
Houd het voor de toe
komst van het kind geen risiko's
in om het naar zo'n schooltje te
sturen?
Mong: Ik denk dat het voor de
meesten in de Weiden nog
gemakkelijk is omdat het nog
om kleuters gaat. We hebben
echter wel onze Sabrien naar de
Weide laten gaan met de vaste
overtuiging van haar daar in het
lager onderwijs verder te laten
voortdoen. Dit jaar is men
trouwens reeds gestart met het
lager onderwijs voor zes en
zevenjarigen waarvoor er twee
leerlingen zijn.
Sabrien: Papa, kom wij gaan
weg. Papa!
Maar we geloven vast in het
systeem. Het zit namelijk zo dat
de onderwijzer maar een of twee
uur les geeft, hij nodigt de
kinderen trouwens enkel uit om
naar de klas te komen. Ze
worden dus niet verplicht om
zeven uur op de banken te zitten
(en dan zullen wij maar hopen
dat ze daardoor iets wijzer
worden). Hier wordt de interesse
van de kinderen opgewekt om
zelf te komen en men verplicht
hen niets.
Hoe wordt het dag-pro
gramma bepaald?
Mong: Het is vooral de interesse
van het kind waar hierbij
rekening wordt gehouden. Zo
wordt bijna iedere morgen een
soort meeting gehouden waar
zowel de grootsten als kleinsten
aan deel nemen. Men onder
zoekt dan de interesses, men
vraagt dus wat de kinderen
willen doen.
sabrien: Papa wij gaan weg!
Ann: Als papa gedaan heeft.
Mong: Ook praktische zaken
wordendaar besproken. Je moet
bijvoorbeeld niefdenken dat de
kinderen losbandig leven, inte
gendeel ze leggen zichzelf be
paalde wetten op. Zo gebeurde
het bijvoorbeeld dat de oudsten
het niet meer wenselijk vonden
dat de kleinsten in hun lokaal
kwamen wanneer ze wat rustig
wilden zitten om rekenspelletjes
of iets dergelijks te doen. Dan
werd overeengekomen dat de
kleinsten er dan niet meer in
mochten en ze dienden zich daar
dan ook aan te houden. Ook het
omgekeerde kan echter gebeu
ren, de kleinsten zullen het
bijvoorbeeld niet meer dulden
dat de groten in hun spellokaal
komen en hun speelgerief weg
nemen, en dan zullen de
groteren zich daar moeten aan
houden.
Er wordt dus zoals in
Summerhill een van de eerste
alternatieve scholen in Engeland
met nu reeds tientallen jaren
ervaring een reglement
opgesteld door de kinderen en
hun begeleiders?
Ja, maar het kind heeft zeker
evenveel zeggingschap als de
volwassene die er zich mee
bezighoudt.
Wordt het dan niet beïn
vloed?
Nee, nee; Er zijn zo bijvoorbeeld
tijdens het spel en de dag
momenten dat sommige kinde
ren niet meer weten wat te doen,
en ze dus op dat moment geen
kreatieve geest hebben. In dat
geval wordt er door de vol
wassene niet ingegrepen om hen
tot iets te brengen. We zijn
eerder van oordeel dat het kind
op sommige momenten niet
aktief is en nadenkt. Het is
gezond dat het nadenkt en het
kan zelfs op zijn jeugdige leeftijd
al eens tot een bedenking over
zijn eigen persoon komen.
En de opvang thuis?
Voor ons stelt dat geen proble
men omdat wij haar thuis reeds
op dezelfde manier lieten leven.
Ook thuis doet Sabrientje dus
wat ze wil. Wat echter niet wil
zeggen dat het kind autoritair
mag optreden t.o.v. de ouders.
Dat is het ook niet. De ouder
respekteert het kind maar het
kind moet ook leren zijn ouders
te respekteren. Ze mag dus vrij
zijn en haar gangetje gaan maar
moet ook met ons rekening
houden.
Ann: Als ze bijvoorbeeld met
een schaar speelt en haar eigen
pop begint in stukken te snijden,
dan kan dat, omdat die zaken
van haar zijn en zij zelf er mee
moet leven. Als ze echter in de
meubels zal gaan kerven of de
boel afbreken verbieden we dat.
Ik doe dat dan gewoonlijk door
te zeggen: Dat is van mij en niet
van Sabrientje.
In verband met die pop vinden
we trouwens dat er veel mis
verstanden bestaan rond speel
goed. Ook daarmee moet het
kind kunnen eksperimenteren,
het zal daarom meer gediend
zijn met een hoop blokken dan
met dat soort «gespecialiseerd»
speelgoed dat reeds af is en waar
het nog enkel kan naar kijken.
In de Weide beschikt het jonge
volkje daarom ondermeer over
een volledig schrijnwerkers-
materiaal. Maar dan zo geen
prullen maar echt één-voor-gro-
te-mensen, met zagen, hamer,
boor... En met dit materiaal
leren ze werkelijk werken.
Kunnen ze daar reeds
verantwoord mee omgaan?
Ja, ja. Dat viel ons erg op. Want
laatje bijvoorbeeld jongeren van
10 of 11 uit het klassieke systeem
met datzelfde schrijnwerkers
materiaal werken, dan gaan er
onvermijdelijk ongelukken ge
beuren en vernielingen aange
richt worden. Ze hebben op
school en gewoonlijk ook thuis
nooit aan die werktuigen mogen
aankomen want het was te
gevaarlijk.
Ze leerden de zaken gewoon
nooit kennen. Voor wat we nu in
de Weide ondervinden kan ik
ook geen uitleg geven, maar deze
kinderen gebruiken dat mater
iaal zoals het hoort en er zijn nog
nooit ernstige ongelukken ge
beurd. De groten helpen trou
wens de kleintjes. Kijk, er is ook
een klimraam. Onze Sabrien is
pas 2,5 jaar en die kruipt daar
ook op. Normaal zou je zeggen:
Hoe! da's gevaarlijk. Maar op
het moment dat ze'r niet meer
zou af kunnen wordt ze auto
matisch door een der groteren
geholpen die dus blijkbaar
ergens hun verantwoordelijk
heid opnemen. Ze leren zelf, ze
ervaren.
Heb je reeds voor situaties
gestaan datje niet meer wist hoe
te reageren?
Ja, ge komt zeker bepaalde
momenten tegen dat ge zegt, ja
hoe moeten we dat hier oplossen.
En dan tracht je jezelf een beetje
in de wereld van het kind in te
leven en je af te vragen waar de
oorzaken van haar handelen
liggen. Wanneer je zo naar het
waarom zoekt, vind je wel een
oplossing.
Kan het kind het dan
verwerken datje soms jezelf niet
bent?
Dat kan Sabrien zeer zeker
verwerken. Ze is trouwens soms
ook zichzelf niet. Ieder heeft het
recht van eigen leven, maar met
dien verstande dat er nooit of
nooit door ons geweld gebruikt
wordt. Slaan heeft geen zin. Ik
ben er van overtuigd dat een
ouder d ie zijn kind slaat niet kan
zeggen dat dit voor het welzijn
van het kind is. Het is als
wanneer een hond je iets
misdeed en je'r op slaat dit in
een moment van haat gebeurt
Een kind slaan is een bewijs van
gebrek aan liefde.
Hoop je dat deze kinderen
later de wereld zullen veran
deren?
Dat valt af te wachten maar in
ieder geval zullen ze veel
zelfstandiger zijn en zeker geen
massa-mensen. Ze gaan dus
weten wat ze willen en waarom
en dat is voor mij het belang
rijkste
Hoe ontstond de Weide?
Wel, toen onze Sabrien pas 1
jaar was werd er door de Lus en
nog enkele mensen aan gedacht
om met zo'n schooltje te starten
wat voor ons zelf meteen een
opluchting was want nu wisten
we waar naar toe als Sabrien oud
genoeg was om school te lopen.
Eerst werden subsidies aange
vraagd voor een eksperimentelè
school in het teken van het plu
ralistisch onderwijs. De overheid
wist echter blijkbaar zelf niet
goed wat dit pluralistisch onder
wijs mag en kan omvatten en
omdat het ten slotte om kleuters
gaat en de boel moet leefbaar
zijn werd dan een aanvraag
gedaan om als gewone kleuter
school gesubsidieerd te worden
en dat is ons gelukt. Ook voor de
basisschool zit de kans op
subsidies er trouwens in. Tijdens
de opening van de kinder
boerderij te Brakel hebben we
immers minister De Croo ont
moet en deze blijkt volledig
achter het eksperiment te staan.
De minister zei daar ondermeer
dat hij eens naar de Weide wilde
komen en, het hangt er
natuurlijk van af hoe lang hij
nog minister zal blijven
bereid is om enkele van deze
eksperimenten financieel te
steunen.
Zyn alle ouders evenveel
geïnteresseerd als jullie?
Zeker en vast, alle ouders staan
er volledig achter. Dat komt
alleen al tot uiting wat het
uitvoeren van praktische zaken
betreft. De paviljoentjes die op
de Weide werden recht gezet zijn
volledig het werk van de ouders
geweest. Zowel sanitair als elek
triciteit als metselwerk of leggen
van vloeren gebeurde door ons,
iedere ouder deed wat hij kon en
offerde er ook veel tijd voor op.
Er werd bijna elke zaterdag
gewerkt en ook tijdens vakantie
dagen. Ook wat het financieel
aspekt betreft komt dit tot
uiting. Dit jaar is het schooltje
nu wel gesubsidieerd maar vorig
jaar moesten de ouders zelf alles
betalen. Het verliep zo dat
Zoals verleden jaar richt W.I.A.K. op zondag 20 oktober a.s. een
qutobusreis in naar de Internationale Kunstmarkt te Düsseldorf.
Afreis tc Aalst rond 6.30 uur en terug te Aalst omstreeks
middernacht. Voor meer informatie en inschrijvingen zich
wenden tot Lieve De Pelsmaeker, Nekkerspoel 10, 9440
Erembodegem. Tel. 053/66.79.28.
Er zijn veertig plaatsen beschikbaar en er werden reeds een 15-tal
inschrijvingen geboekt.
LIEVE DE PELSMAEKER
iedereen elke maand «naar
godsvrucht en vermogen» zoals
ze dat zeggen, gaf wat hij kon.
Wordt er gezocht naar een
leefgemeenschap voor kinderen,
met nachtverblijf, zelf eten
maken en dies meer?
Dat is wellicht het grote verschil
tussen de Weide en Summerhill.
In Summerhill worden de ou
ders zoveel mogelijk buiten de
school gehouden door een inter
naatsklimaat omdat vele kinde
ren uit ontwrichte gezinnen af
komstig zijn. Hier wordt echter
de volledige medewerking van
de ouders gevraagd en gaan de
kinderen iedere dag naar huis.
Voor wie in dit schoolplan
geïnteresseerd is, even nog
vermelden dat tijdens de maand
oktober een info-avond door
gaat in 't Fabrieksken CSV
centrum voor samenlevingsver
nieuwing, Wellekensstraat 45 te
Aalst Een drie of vier paar
ouders zullen vertellen over hun
ervaring met deze nieuwe onder
wijsvorm en vragen beantwoor
den.
LIEVEN MATTHIEU
Aalst
De onzekerheid over het verder exploiteren van het Sarme-
verkoopspunt in de Zouts trut Is sedert het akkoord tussen de
vakbonden en de direktie van het grootwarenhuis dat vorig jeer
afgesloten werd, niet vetmlnderd.
Hierover ondervraagd, kon de direktie te Aalst ons niets offici
eels meedelen, temeer dur beslissingen zeker niet lokaal geno
men worden en de Sarma-distributieketen nu reeds geruime tijd
in handen is van het Amerikaanse bedrijf Penny, dat uiteindelijk
op ratlonaltzering aanstuurt
Dit zou dan ook te Aalst het geval zijn, waar het winkeicompisK
van de Zouts trast zou prijsgegeven worden en alles zou gskon-
centreerd worden In de Kattestrut
Het akkoord dat vorig jur tussen hot bedrijf en de vakbondon,
met hulp van de Stut afgesloten werd, houdt in dat hst psrso-
neelin de Zoutstrut, een twintigtal werknemersdrie dagen
werkt en drie dagen van de werklozensteun geniet doch met dien
verstande dat 60% van het loon behouden wordt
Een jur na het afsluiten van dit akkoord, werd de zestig procent
van het loon afgezwakt tot veertig procent
De langzame ontmanteling van het winkaicomplex in de Zout
strut, reeds nu zijn een untal produkten er niet langer meer te
krijgen, geeft bepaald geen goede hoop ue.ris werknemers, «Me
spijts vele jaren dienst vrezen voor afdanking of een opgedron
gen onmogelijke pendel nur de Sarma-verkoopspuntsn te
Brussel of Gent en dit nog In het bes te geval, zo het al niet verder
wordt
Daar de meute personeelsleden, hulsmoeders zijn, betekent
een dergelijke pendel, zoveel ais een afdanking.
Gisteren, donderdag, vergaderde de uiKieiiieiiiIngêiuJ de de
situatie doornam.
JV
Claudio Monteverdi's -Vespro della Beata Vergine» (1610) kan
men terecht beschouwen als het konginginnestuk van de Aalsterse
Festivalkoncerten 1974. Aan deze manifestatie, die ingericht was
als jubileumkoncert van de muziekvereniging Pro Arte, was duide
lijk grote zorg besteed. In het fraaie kader van de Gothiscbe Sint-
Mar tinuskerk heeft men dan ook een enige uitvoering mogen bele
ven van een indrukwekkend meesterwerk.
Deze zeer geslaagde uitvoering
werd onder de deskundige leiding
van Kamiel Cooremans gereali-
seefd door het versterkte koor
Audite Nova uit Antwerpen, dat
van deze polyfone koorliteratuur
een gave en trefzekere vertolking
heeft gebracht, in harmonie met
de uitstekende soli, en met de in
strumentale partijen, die stijlvol
vertolkt werden door Janine Ru-
binlicht en een uitgelezen instru
mentaal ensemble. Een bijzon
dere vermelding verdient ook het
plaatselijke knapenkoor Cantate
Domino: voorbereid door
E.H. Michael Ghijs zong het, in
altemantie met de vokaal-
instrumentale polyfonie, de so
bere gregoriaanse antifonen. Dit
kontrast werd op gelukkige wijze
geaksentueerd door de opstelling:
waar koor en instrumentaal en
semble in dubbele formatie voor
aan in het hoogkoor opgesteld wa
ren, daar klonken de antifonen
verrassend vanaf de orgeltribune
achterin de kerk, al hadden zij
in deze grote ruimte met meer be
slistheid mogen gezongen wor
den, en iets preciezer bijtijds,
vooral dan vóór het Magnificat.
Kamiel Cooremans was met deze
gedenkwaardige uitvoering over
igens niet aan zijn proefstuk toe:
men zal zich de opgemerkte kon-
certen herinneren van 1972 en
1973, waarin dezelfde Vespers
ten gehore werden gebracht.
Hiermee vergeleken springt het
bijzondere van de uitvoering te
Aalst in het oog: er was het uiterst
verzorgde instrumentarium, dat
dit jaar het nele ganlma van
renaissance-instrumenten omvat
te, met luiten, schalmeien, kor
netten en dulciaan. Deze instru
menten met hun typische klank
hebben niet nagelaten indruk te
maken. Bepaald virtuoos en pre
cies waren de kornetten (in de
Magnificat-zin «Deposuit poten-
tes» bv.); daarentegen was de
verklanking van de dulciaanpartij
in psalm 121 «Laetatus sum» eer
der matig.
Anderzijds was het aantal uit
voerende koorleden aanzienlijk
kleiner, wat zeker bijgedragen
heeft tot de genuanceerde voor
dracht, die wij in deze uitvoering
konden bewonderen, en tot het
(zo delikate) klankevenwicht tus
sen vokale en instrumentale par
tijen.
Dit evenwicht tussen de partijen
werd wel eens bedreigd ten nadele
van de vokale cantus fïrmus (zoals
in de verrukkelijk gefrazeerde
9-stemmige sonate «Sancta Maria
ora pro nobis»), maar bleef door
gaans goecEbehouden; wat reeds
opmerkelijk is in de akoestisch
niet bijzonder flatterende Sint-
Martinuskerk.
Als bijzondere verdienste van
deze uitvoering mag tenslotte
worden aangestipt, dat zij het mo
numentale werk van Monteverdi
heeft kunnen belichten in al zijn
rijkdom, variaties en kontrasten.
en dat zij de typische sfeer van dit
werk heeft weten te reveleren
voor een geboeid publiek, dat na
het laatste antifoon nog een ge
wijd ogenblik ademloos stil bleef,
alvorens in een aangehouden ap
plaus zijn entoesiaste bijval te be
tuigen.
DAELEMANS DIRK
MELDERTS
HOPFEEST
OP
DE B.R.T.
Ook d« BRT laat zich bij het
Hopfeest dat doorgaat te
Meidert, op zaterdag 28 sep
tember niet onbetuigd.
Vóór het hopfeest kan U op
donderdag 26 september
van 9.30 tot 10 u. in de radio
In het programma «De Postil
jon» een Interview beluiste
ren door Nand Moors afge
nomen van J. Muylaert, an na
hat feest kan U in het televi
sieprogramma «Leef Nu»
met Emiei G oei en een pro
gramma zien met beelden
over de werking van de Kul-
turele Kring Meidert en te
vens opnamen van het Hop
feest
't Is weer zover! -Septem-
ber-kermis, of de GROTE
kermis wacht ons Drie
dagen lang zal er weer
«gebald» worden in alle
mogelijke zalen, of wat daar
voor door gaat Drie dagen
lang zal de geur van «frit met
pikkels», van «boelink» en
van «scherregossen» weer
over Lede hangen. Ora nog
niet te spreken over de
«bierluchten». Drie dagen
lang zullen molens en juke
boxen draaien... en drie
dagen lang zullen ze in de
omgeving van het Dorp weer
niet moeten slapen. En
alsof er nog geen bierwinkels
genoeg zijn, haalt Poliet het
in zijn hoofd om er uitge--
rekend zaterdagavond nog
ééntje bij te openen. Met
vuurwerk en al. 't Zal weer
lappen geven! Dat vuur
werk zal het alvast moeten
stellen zonder onze voetbal
lers. Die gaan zaterdag
avond naar Moeskroen. op
zoek naar hun vierde over
winning op vier. En vanals
ze een fRans taterende spon
sor hebben, moeten ze zich
daar aan de grens duidelijk
genoeg kunnen «explikeren»
om de punten mee te nemen.
Wat gaat dat worden als
die ploeg kompleet geraakt?
Weer kermis natuurlijk.
Een kermisgast uit Lede
Verstond zo moeilijk rede
waarom opent Poliet persé
met kermis z'n café moeten
z'op 't Dorp dan niet meer
leve(n)
MARCOLE
|AAÏsr|
L UI K
