De eerste welpenhorde
DUIVENLIEFHEBBER GUSTAAF RIEMKENS
UIT WIEZE WON AUTO TE AALST
STEDELIJK JEUGDTE ATER
MET «HET VLIEGEND TAPIJT»
AALST
VEERTIG JAAR GELEDEN:
De Hopduvel had Meldert beet.
Al viel het Meiderts Hopfeest dan letterlijk in het water, men liet het toch niet aan z'n
hart komen. Met man en macht werd een vervangingsprogramma in elkaar gebokst en
de rijstpap en de trippen smaakten er niet minder om. Op de binnenpagina's vind je de
kapriolen van de hopduvel in geuren en kleuren, (jm)
Men zegt wei eens: «'t Geluk vliegt en wie het «pakt», heeft
het» Dat kan waar zijn. Maar het komt er toch eerst op aan de
geboden kans te KUNNEN grijpen. En daarin slaagde melker
Gustaaf Riemkens uit de Kruisveldstraat te Wieze op over
tuigende wijze.
nut: t GEBEURDE
Voor de monstervlucht uit
Quiévrain in het lokaal «De
Toekomst», gehouden door
Ernest Van Neck, Welvaarts
straat te Aalst, nam Gustaaf
een intekening voor 5 durven.
Daar het om een bijzondere
vlucht voor gehandicapten
ging, werden niet minder dan
2177 duiven ingekorfd. Met
een blauwe duiver van het ras
Weyts uit Wïngene, en zijn ge
schelpte duivin met afstam
ming Blandin (Walen) won hij
de eerste gekoppelde serie en
daarmede ook een verleide
lijke personenwagen Simca
1000. Voorzeker een niet alle-
weekse prijs! Zeggen we nog
dat hij met 4 van de vijf afgege
ven duiven op de uitslag staat.
Eertijk gezegd, dit vleiend re
sultaat is meer dan louter toe
val als men bedenkt dat Riem
kens in hetzelfde lokaal drie
weken achter elkaar de serie
van 2 en 3 aangeduid op zijn
palmares kon zetten. Het zat er
dus wel sterk in! Verder zouden
we de waarheid geweld aan
doen indien we niet de ver
diensten onderstreepten van
verzorger Petrus Van Hecke,
die zich dag aan dag, jaar in
jaar uit stipt en onbaatzuchtig
inzet voor het onderhoud van
hok en duiven van de geduchte
melker. En de gouden tips van
een en/aren liefhebber als
Frans Moens uit Lebbeke zijn
aan het goede spelen van onze
bieruitzetter ook niet
vreemd
EEN SCHONE
VIERING
Dergelijke prestaties monden
vaak uit in een openbare hulde,
die ook onze mede-
bierdorpeling te beurt viel.
Zondag werd hij samen met
zijn echtgenote, Van Cauter
Marie-Antoinette en dochtertje
Francy met de muziekfanfare
van het Groene Kruis feestelijk
aan het lokaal afgehaald voor
een rondrit door de stad Aalst.
Het werd een reuze optocht
met bondsbestuursleden, fami
lie, en vele simpatisanten.
Even gelukkig en fier als de
edellieden in de Gouden Karos
van een Wieze Oktober feest
stoet reden de gevierden door
de Dirk Maartensstede. Tij
dens een feestzitting in de Kla
roen overhandigde schepen
van Sport en Cultuur Van der
Veken de autosleutels aan de
winnaar, wijl zijn dame terdege
in de bloemen werd gezet.
Deze ontvangst zal later nog
een officieel verlengstuk krij
gen op het Aalsterse stadhuis,
met het uitreiken van een ere-
schaal.
Wij zijn ervan overtuigd dat de
zondag 29 september 1974
voor het echtpaar Riemkens-
Van Cauter wel de schoonste
eerste Wieze-kermisdag uit
hun leven zal geweest zijn.
Daarom zeggen we alvast:
Proficiat, Gustaaf en M.-
Antoinette, voor wanneer de
volgende uitgave?
Voor het eerst weer in de stadsschouwburg bij de start van het nieuwe
toneelseizoen viel het ons op dat de jaarlijkse schoonmaakbeurt die
naar wij veronderstelden tijdens de vakantieperiode zou gebeuren
alweer een jaartje uitgesteld moet zijn.
Starend naar de draden van nog dezelfde iets groter geworden
stofnetten moesten we opeens aan het kultureel centrum denken en
de hoop op een in afwachting presentabele toneelzaal smolt als
sneeuw voor de zon. «Het vliegend tapijt» een sprookje door Klaus
Eidam in de regie van Frans Wauters bracht zoveel zonnige, dat wij
al vlug onze pessimistische kijk op het stof konden vergeten.
Het stuk was een herneming van
voor twee jaar, wat helemaal
geen beletsel is. De zaal zat
bomvol entoesiaste jongens en
meisjes die langs het efficiënt
zeer mooi dekor ontworpen door
Frans Wauters. door de prachti
ge kostumes en het goede spel
mee gevoerd werden naar de
sprookjeswereld van «Duizend
en één nacht».
Achmcd. een arme ezeldrijver,
woont samen met Lalia in
Bagdad. Hel koppel zou on
danks hun armoede zeer geluk
kig geweest zijn. als er in
diezelfde stad geen drie schel
men woonden die er hun plezier
in vonden Achmed en Lalia het
leven zuur te maken. Deze drie
schurken. Hasan Schuumann de
wrede hoogmoedige politie.
Azariah. de sluwe juwelier en
Shahriman de domme stoffen
verver, zijn om te rijker maar
maar willen kost wat kost hun
kapitaal zien aangroeien.
Ze beramen een plan om de
mooie Lalia te ontvoeren en te
verkopen als slavin aan de
machtige tovenaar Shah Zei-
mann. Gelukkig krijgt Achmed
de hulp van fee Peri Banu en
door haar tussenkomst geraakt
Achmcd in het bezit van het
vliegend tapijt dat hij nodig
heeft om zijn vrouw te gaan
verlossen. Hij slaagt erin en een
sprookje zou geen sprookje zijn
als de slechten niet werden
gestraft en de goeden beloond.
Frans Wauters. een man die het
klappen van de zweep kent. wist
het sprookje zeer aanvaardbaar
te maken voor het jonge maar
zeer kritische publiek. Stuk voor
stuk leefden de akteurs zich
volledig in de Oosterse sfeer in.
Gracienne Van Nicuwenborgh..
^vertelster Sheherazade wist het
rumoerig volkje op tijd en stond
tot kalmte te brengen zonder
haar Oosterse rol te vergeten.
Ronald Schollaert (Achmed)
met zijn flair voor het komische
genre konden we in de rol van de
ongelukkige echtgenoot ten
zeerste appreciëren. Ook Her
man Daclman (Hasan Schuu
mann) Tuur Callens (Azariah)
en Odilon Mortier (Shahriman)
interpreteerden hun dankbare
rol op een fantastische wijze.
Francine De Bolle (Lalia) en
Myriant Bockstael (fee Pari
Banu) helemaal de lieftallige
verschijningen maakten het spel
nog sprookjesachtiger. Geluk
kig maar want de onherkenbare
Pol Seghers als tovenaar Shah
Zeimann deede menig kind
huiveren.
Jacky D'Herde poogde de rol
van «Grootvizier» te brengen.
Zijn niet voldragen vertolking,
hij vergat de helft van zijn tekst,
sprak zeer onduidelijk en kan
zich niet over scène bewegen,
doet ons de hoop koesteren dat
hij het wijselijk besluit zal
nemen zich verder van toneel-
aktiviteiten op scène te ont
houden.
Tenslotte is toneel geen
karnaval! Een applaus apart
verdient Arrnand Van Hauwer-
meiren (knecht I) en William
Boulembecq (knecht 2) die door
hun totaal verschillende Stan en
Olivier-gestalte sukses bij voor
baat verzekerden en menigmaal
het lustige volkje deden scha
teren.
Romain Mortier koos de juiste
muziek en stuurde die op een
perfekte wijzede zaal in. Hubert
Janssens moet vooral zijn goed
gekozen lichtstanden leren tes
ten voor het publiek in de zaal
komt. Het geeft zo'n storend
gevoel. De vertelster Shehera
zade kon best ongemerkt de
scène verlaten. Juiste keuze van
de sprookjesachtige kledij was
het werk van toneelmeester
Suzanne Cassiman.
De homogeniteit van de groep
w as op één na ideaal. Wij w illen
er op wijzen dat het bewijs
geleverd is dat een hechte
samenwerking tussen leden van
diverse toneelgezelschappen tot
een prachtprestatie kan leiden.
ROEL VAN DE PLAS
Zondagnamiddag kwam de h. André Heltin me thuis opzoe
ken. Het bleek dat veertig jaar geleden te Aalst één der eerste
welpengroepen werd opgericht en enkele van de stichters dit
feit wensten te herdenken.
Een welkome tip want, is de komkommertijd voor de schrijf-
maniakken van jullie regionaal blad nu wel voorbij, aan der
gelijke herdenking willen we toch wel even enkele regels
wijden.
André die te Aalst zowat tot een monument van de scouts
beweging is geworden, bekende mij echter dat ie zelf pas vijf
jaar na de stichting tot de beweging toetrad en hij daarom een
historische situatieschets door Mevr. G. Bosteels-
Moyersoen, een der pioniers, had meegebracht.
Graag publiceren we dit stukje historiek uit de jaren dertig.
Vriendschap en Vrede". Dit was
een van de spoörtekens, die des
tijds bij de welpenhorde werden
aangeleerd. Het is inderdaad
veertig jaar geleden (om juist te
zijn: oktober 1934) dat te Aalst de
eerste welpenhorde werd ge
sticht. Aanvankelijk waren er ne
gen wolfkesgetal dat weldra
tot twee en dertig opklom.
Deze welpen zijn ondertussen wel
licht tot rustige huisvaders uitge
groeid en op de vergeelde foto's
kan men slechts met moeite nog
sommige gelaatstrekken onder de
groene petjes herkennen.
In 1934 was het een hele onder
neming een welpenhorde op de
been te brengen; in de streek was
de jeugdbeweging als zodanig zo
goed als onbestaande. Andere
welpenhorden, waar men kon
gaan afkijkenwaren er niet en
tekstboeken waren alleen in hel
buitenland voorhanden. Ook de
uniformen moesten elders besteld
en de rimboe-romantiek klonk
weinig vertrouwd.
Dit alles maakt dat de jongeda
mes, Akela Yvonne De Wolf f.
Bagheera Monique Moyersoen,
die dit initiatief hadden genomen,
zich heel wat moeite hebben ge
troost en heel wat verbeeldings
kracht hebben aan de dag gelegd
om aan deze welpenhorde gestalte
te geven. Vergeten we ook niet de
dynamieke maar toch vaderlijke
inzet van de aalmoezenier:
E.H. Gijselinck.
Het lokaal was gevestigd in de
hovingen van wijlen de heer Jo
seph Moyersoen, stichter van de
scoutsbeweging te Aalst, in de
Pontstraat met toegang langs de
grote groene poort achteraan). Er
heerste een haast exotische maar
toch vrolijke atmosfeer: de nes
ten- waren in dekorachtige rots
holen ondergebracht, er was een
totempaal en allerhande jungle
dieren waren prettig uitgebeeld.
Wie herinnert er zich nog de eer
ste uitstap te Bambrugge en de
kampen te Aaigem op de ruime en
gastvrije hoeve van wijlen burge
meester Van Bever? Naast de spel-
aktiviteiten werden ook een hele
reeks nuttige dingen aangeleerd:
kachel aanmaken, schoenen poet
sen, knopen, seinen, lichaamsoe
feningen, handenarbeid enz.
Voor alles werd echter de nadruk
gelegd op de dagelijkse goede
daad, de wet van de welpenhorde
en de belofte en trachtte men de
idealen van Baden Powell en Kip
ling op een aangepaste doch rea
listische wijze bij deze jeugdige
telgen ingang te doen vinden.
Dit geschiedenisje kan misschien
na'ief lijken en zal door sommigen
als een lokaal historisch feit wor
den geklasseerd. Niettemin heb
ben zij, die van deze eerste wel
penhorde, die onder de St.-
Kristojfelgroep ressorteerde, deel
uitmaakten, gemeend dat getui
genis moest afgelegd van dit ge
beuren. Het ging namelijk om een
beginpunt van een vorm van
jeugdbeweging, die heel wat heeft
bijgedragen tot de vorming en de
ontwikkeling van heel wat kriste-
lijke en moreel gezonde jonge
mensen.
In deze optiek wordt dan ook een
bescheiden herdenkingsplechtig
heid georganiseerd, tot dewelke
alle welpenhorden, scoutstroe
pen, oud-leden en sympatisanten
van de scoutsbeweging worden
uitgenodigd. Op zaterdag 12 ok
tober a.s. wordt in de Begijnhoj-
kerk te 16.30 u. een heilige mis
opgedragen door E.H. Gijse
linck, oud-aalmoezenier. De
koorzang zal worden verzorgd
door het Sint-Martinuskoor. Dit
kort maar innig terug samenzijn
zal, naast een tikje weemoed,
vreugde en warmte brengen. Ie
dereen wordt verwacht. Men
zegge het voort.
Aansluitend op deze vlucht in
de tijd wensen wij ook even de
huidige Aalsterse scoutsgroe
peringen die intussen reeds tot
een vijftal groepen zijn uitge
groeid voor te stellen.
We doen dit aan de hand van
een artikel uit de brochure:
Jeugd 74, uitgegeven door het
verenigd jeugdwerk Aalst VE-
JA.
Exemplaren van deze bro
chure kunnen bekomen wor
den op het dienstcentrum voor
jeugdwerk: Esplanadestraat
34, 9300 Aalst. Tel. 70.34.46.
SCOUTS en GIDSEN
VVKS VVKM
Wie vanuit een vóór- of zelfs
nóoorlogse herinnering aan
scouting de beweging thans
benadert, zal zeker getroffen
worden door de grondige wijzi
ging die zich in een aantal uiter
lijke aspekten voltrokken heeft.
Sommigen beweren zelfs dat
Scouting ook innerlijk veran
derd is. Gaan we dit even be
kijken?
Toen Baden-Powell zijn bewe
ging stichtte, wenste hij bij de
jongeren belangstelling voor
de natuur en voor de anderen
te wekken. Daartoe gebruikte
hij de EIGEN VAARDIGHEID,
DE ZIN VOOR OBSERVATIE
en de VERANTWOORDE
LIJKHEID van de jongen. Door
spel, lichamelijke en mentale
training beantwoordde hij al
dus aan 'n reële nood bij de
toenmalige jeugd.
In een traag-evoluerende
maatschappij kon men lange
jaren met dezelfde beproefde
methodes de beweging in
stand houden en generaties
jongeren begeleiden in hun
groei naar volwassenheid.
De laatste tijd is het klassieke
beeld van de maatschappij
echter grondig hertekend ge
worden: technisch steeds vol
maaktere vormen van ont
spanning trekken de jeugd
aan, fundamenteel maat
schappelijke waarden worden
nu grondig in vraag gesteld en
vergen een kritisch oordeel, in
de sociale relatie staan man en
vrouw zo niet volwaardig, dan
toch bestendig naast elkaar,
door een betere kommunikatie
worden vaste ideologische ak
senten gerelativeerd en in een
ruimer perspektief ge
plaatst een evolutie die
bijna een Revolutie is.
Hoe zou BP zijn beweging
hebben opgevat indien hij die
NU zou willen stichten?
Deze vraag heeft de verant
woordelijken op de diverse ni
veaus sterk aangesproken. De
basisbeginselen werden
daarom geïnterpreteerd in een
hedendaagse dimensie en
«ask it the boy» werd opnieuw
brandend aktueel. SCOUTING
stond aldus voor de keuze:
aanpassen of langzamerhand
verdwijnen. In het licht van de
vernieuwde maatschappij
werd uitgekeken naar nieuwe
vormen: koëdukatie, burger-
scb&psvorming, eigentijdse le
vensbeschouwing. Dit zijn de 3
polen waarrond in 1974 het
hele scoutsspel verloopt.
In een «gemengde» maat
schappij kèn de opvoeding niet
vreemd blijven voor het «sa
men opgroeien». Aan de top
wordt er tussen WKM en
WKS gewerkt aan gemeen
schappelijke programma's
voor de diverse leeftijdsgroe
pen. Toch betekent dit niet dat
plaatselijk de werking ge
mengd moét zijn. De groepen
beslissen daarover zelf, maar
moeten wél voldoen aan be
paalde reglementaire, mense
lijke en pedagogische voor
waarden.
In de «gemengde
opvoeding» wil men de jonge
ren elkaar laten ontdekken en
waarderen in de totale per
soon. Als jeugdbeweging kan
scouting hier op sociaal vlak
baanbrekend werk verrichten
zonder zich daarom hals-
over-kop in een roekeloos
avontuur te storten.
Naast deze belangrijke pro
blemen wil scouting open oog
hebben voor de andere vraag
stukken. Het jaartema ECHT
AARDIGT RECH7VAAF
DIG hoopt allen gevoelig l
maken voor diverse onre<
vaardigheden, die zich in
lagen van onze samenleviif
voordoen. Hiervoor komen
gen milieu, stad, buurt, pard
chie, kerk, land en wereld
aanmerking.
Naargelang van de leeftijd z jy
dit probleem andere verhoi ar
dingen aannemen: de WEL
zal weten dat het Hordespfoe
pas écht plezant wordt wai m
neer iedereen de spelrege et
eerbiedigt en daarvoor 4,0
vriendjes leert aanvaardeitan
zowel in de vergadering als c !n
school, thuis als in de buuhg,
JONG-VERKENNERS realfetr
seren een rechtvaardige hoi io-
ding vooral tegenover oud«
van dagen via het KI JAVA-sp El
(konstruktieve inzet van c ee
jongverkennerspatrouille m at
aandacht voor anderen), qete
VERKENNER zal binnen e,d
buiten de troep er mede voiEt
zorgen dat iedereen zijn kar ,ei
krijgt en aan bod kan komer )U
Voor de JIN wordt het: ruim eo
om méér mens te worden, en
Dit alles vergt van de leidirf"
een bewust ENGAGEMENïr
een GELOVIGE VERDIEPIN
en een BEZINNING OVEet
ZICHZELF in verhouding t
de anderen.
:rv
Planning, vormingsgespreljoo,
ken en kursussen stellen aaLnl
de leiding zulkdanige eisen d
enkel zij die de volle draaikin
wijdte van hun verantwoord^
lijkheid beseffen, de nodige
motieven hebben om een de»er|
gelijke opdracht op zich te né
men. |o:
lh
VAARDIGHEID, BELANGem
STELLING VOOR DE ANDE jn
RE, ZIN VOOR OBSERVATIfcu,
en VERANTWOORDELIJKE
HEID hoekstenen van h#el
B.P.-systeem. Vinden we ditoal
terug in wat momenteel geb< 'ar
urt? 1
Het antwoord komt van d *n
jeugd zelf, die in steeds grot<e 5
aantal bij ons, WKS-WKf
aansluit. Het oordeel is aan cl:
volwassene die dat alles ol
serveert.
En het resultaat zal in de maa ,t
schappij van morgen leesba on
zijn. 66
er<
Voor meisjes er
St.-Goedele. Lokaal: Zonn 00
straat 20. Leiding: Emmi Va ,n
den Bossche, Kapuöjnenla. e
27 lr|
Voor jongens
St.-Krist off el. Lokaal:
nenlaan 95. Leiding:
Kieckens, Keizerlijk pla,, -r„fl
St.-Joris. Lokaal: Roklijf 4 ent
Leiding: Guido De GrootL,
Kreupelveldstraat 53. L
St.-Aloysius. Lokaal: ScherL^
delbekehofstraat. Leiding: jihr
Van de Sijpe, Mortelstraat flL
Deurle. Q
Voor jongens en meisjes <jct
JIN-werking. Leiding: Bol
Steenhaut, E. BosteelsstradFt
16- 01
De ganse Aalsterse jeugdtoneelploeg. (jm)
Affectueux souvenir reconnaissant de la part de la meute Saint Chrlstophe son Akella: Jacqueline Vl
Ghijseghem, Pierre, Jean-Marie et Jacques Mineur, Henri Caffo, Edmond Jacob, Leo De Vos, Etlenne Vaf°[
Den Dries8che, Thomas Van Cleemput, Wllfried Schelfaut, Gustaaf Eylenbosch, Willy Mertens, Camll
Vandaele, Pierre Eeman, Pierre De Cock, José Eeman.
10 - 4/10/74 - De Voorpost
