1
HET EISENPAKKET VAN V.V.A.K.
FILM BIJ ONS
OPEN DOEK
VOOR EEN BOEK
SERPENTINA'S
PETTITCOAT
KULTUURKALENDER
André Van Schuylenbergh in Belfortkelder
WEEK VAN 11 TOT EN MET 17 OKTOBER 1974
Het wordt weer een ganse kluif deze week, naast de cinema-
programmatie moet ik u immers ook wat wijzer trachten te
maken omtrent de films die in de Mikisklub en bij KFL (dat is de
Katolieke Filmliga, voor de mensen die dat nog niet zouden
weten) gedraaid worden. Eerst de Mikisklub maar, die kunnen
best wat aanmoediging gebruiken. Naar aanleiding van de
verjaardag van de Russische oktoberrevolutie werd in de Mi
kisklub (Nieuwbeekstraat, Aalst) een brok filmgeschiedenis
geprojekteerd, namelijk «OKTOBER», van de Russische ki
neast Sergei Bsenstein. Wie Eisenstein niet kent hoeft
daarom niet rood van schaamte te worden, de arme man is
immers in 1948 gestorven op de zalige leeftijd van vijftig jaar.
Tijdens zijn korte leven presteerde hij echter een en ander dat
de moeite waard.is: naast een aantal belangrijke films, mees
tal in verband met de Sovjetrussische geschiedenis, stelde hij
essentiële montageregels op, gaf les aan de Moskouse filma-
kademie en schreef ook een aantal fundamentele werken
omtrentfilm en filmen. Tegenwoordig ervaart men zijn films als
stroef en ongenietbaar omwille van hun sterke pathos en
dramatiek. Bovendien is de helft van zijn films oorspronkelijk
stom (zonder klank dus, maar met tussenteksten) en dat is iets
wat wij nog enkel van komische films aanvaarden. Dat alles
neemt niet weg dat het bekijken van een Eisenstein-film tel
kens weer een belevenis is, omwille van het onderwerp in de
eerste plaats (hij verfilmde waar gebeurde feiten op een bij
zonder nauwgezette manier en gebruikte zelden professio
nele akteurs) en omwille van de vormgeving in de tweede
plaats (hij was een meester in beeldkompositie en tekende zijn
beelden vóór hij begon te filmen).
Wat meer over de film nu: «Oktober» werd in 1927 (dus 10jaar
na de feiten) verfilmd naar aanleiding van de tiende verjaardag
van de oktoberrevolutie en wil daar een zo getrouw mogelijke
rekonstruktie van zijn. Nochtans viel de film niet zo erg mee,
vooral in het buitenland werd hij niet goed onthaald. Alle moge
lijke middelen werden ingezet: massale scènes, natuurlijke
dokors (het Winterpaleis, de vlucht van Kerenski en ander. De
tussentitels die het geheel duidelijk moesten maken werden
door Eisenstein als montage-element gebruikt en zijn dus
tweevoudig funktioneel.
Alles samen misschien niet erg aantrekkelijk, doch wie enigs
zins geïnteresserd is in filmgeschiedenis, Eisenstein, film in
het algemeen en de Russische revolutie in het bijzonder mag
deze film zeker niet missen. Datum: vrijdag 18 oktober.
Bij de KFL (in de zaal van het Sint-Jozefskollege), op donder
dag 17 oktober a.s. de interressante Zwitserse film «L'INVI-
TATION», van Claude Goretta, met Michel Robin, Jean-Luc
Bideau, Jean Champion, Pierre Collet. De Zwitserse film is
ook aJ zoiets waar wij in het algemeen weinig over afweten, er
bereiken ons immers niet zo heel veel films van uit dat kleine
landje dat (op filmgebied dan) veel gelijkenis vertoont met ons
eigen land. Om maar één voorbeeld te noemen: in Zwitserland
spreekt men drie talen, bij ons maar twee Zwitserland kan
evenmin als België bogen op een film-traditie, zodat het al wat
moeilijker wordt om degelijke produkties te realizeren: zij zitten
immers eveneens geplaagd met een gebrek aan financiële
middelen (en zonder geld ook geen ingewikkelde technische
snufjes) Maar goed, «L'lnvitation» is één van die Zwitserse
films die ergens worden opgemerkt, voor wie iemand belang
stelling toont, en die dan toch worden uitgebracht (de mensen
die niet de gelegenheid hebben de film bij de KFL te zien
hoeven zich geen zorgen te maken, als ik mij niet vergis en
dat gebeurt wel eens komt hij binnenkort in een Aalsterse
zaal)..
Goretta grijpt in deze film niet terug naar een literair thema uit
de vaderlandse geschiedenis (zoals bij ons wel eens het geval
- is) maar vertelt een eigentijdse gebeurtenis: een kantoorbe
diende komt omwille van de dood van zijn moeder alleen te
staan en erft meteen een huisje. Tot dusver is er natuurlijk
niets aan de hand doch het blijkt dat enige bouwpromotors
goed geld geven voor dat kleine huisje. Zo goed zelfs dat de
kleine man, die ondertussen een paar maanden vakantie heeft
gekregen om van de schok te bekomen, zich een respektabele
villa kan kopen, een klein park inklusief. Een paar dagen voor
hij terug aan het werk moet geeft hij een bescheiden (alhoe
wel) receptie voor zijn kollega's en precies rond die receptie
draait de ganse film. Buiten hun werksfeer geven die mensen
hun ware natuur bloot (in één geval zelfs letterlijk) en dan
wordt het pas interressant Dat laat ik u echter liever zelf
ontdekken in deze knappe prent die technisch iets zwakker is
(alhoewel niet slordig) doch zeKer de moeite waard. De vertol
king van de verschillende types is uitmuntend, vooral Francois
Simon (de mysterieuze kelner) en Jean-Luc Bideau (de los
bol) zijn prachtig. Allen daarheen!
Dan moet ik toch ook nog wat zeggen over de cinemapro-
grammatie: in Palace kan u deze week «LE MAGNIFIQUE»
zien, een Franse film van Philippe de Broca. De Broca zette
zich af van de Franse «nouvelle vague» door het maken van
komedies, met als voornaamste kwaliteiten: aktie, beweging,
ironie, dynamisme en pittigheid. Zijn laatste film, deze «On
weerstaanbare» is een parodie op de spionagefilms en de
Broca vertrekt daartoe van een schrijver van spionageverha
len die het op allerhande manieren kwaad krijgt, (hij beeldt zich
immer in dat hijzelf de held is uit zijn eigen verhaaltjes).
Jean-Paul Belmondo speelt de hoof rol, Jacqueline Bisset is
zijn harmonisch gebouwde buurvrouw (foto) en verder zijn er
ook nog Vittorio Capriolo, Monique Tarbes en Jean Lefebvre.
Goede ontspanningsfilm die u de triestige regendagen gauw
zal doen vergeten. (Ik zou misschien toch beter mijn kans
wagen als schrijver van reklameslogans?)
In cinema Alfa: «CHARLEY VARRICK» (van vrijdag tot en met
zondag), film van Don Siegel, met Walter Matthau, Andy Ro
binson, Sheree North en anderen. De film vangt aan met een
knappe bankoverval, origineel en op een spannende manier
in beeld gebracht. Die bankoverval brengt Charley Varrick een
aardige duit op, zomaar eventjes 750.000 dollar doch dat is zo
verdacht veel dat Charley er niet gerust in is, het zou wel eens
geld van de maffia kunnen zijn (en dat is het inderdaad). Dat
heeft voor gevolg dat hij door twee kategoriën mensen wordt
gezc jht: de politie en de maffia. Voor Varrick komt het er in de
eerste plaats op aan in leven te blijven, liefst met het mooie
sommetje natuurlijk. In het voor gangsterfilms eerder on
gewone dekor van het Amerikaanse platteland wordt de
jacht op Charley Varrick nog meer angstaanjagend. Goede
vertolking en typering van de personnages, suggestieve foto
grafie en een goede uitwerking van het gegeven maken van
«Charley Varrick» een film die beter verdient dan een paar
dagen Alfa.
Cinema Feestpaleis: aangezien «LES VALSEUSES» vorige
week verlengd werd komt deze week «SERRE MOICONTRE
MOIaan de beurt, tenzij die, die er mee spelen nog een
week langer mogen klungelen maar dat zou mijn sterkste
verwachtingen overtreffen. Voor de film van deze week verwijs
ik naar de bespreking van vorige week. (Klaar? Geen vragen
meer?)
GUY DE LOMBAERT
Aalst
Aari de schepenen De Neve en Van Den Eede
werd enkele tijd geleden door de Vereniging voor
Aalsters Kultuurschoon een lijst van gebouwen
en monumenten die dringend moeten be
schermd, hersteld of bewaard worden, overhan
digd. In 1955 werd ook reeds een dergelijke lijst
aan de stedelijke diensten overgemaakt, maar
toen was er nog geen sprake van urbanisatie of
stedebouwkundige problemen, zodanig dat dit
dossier in de vergeethoek geraakte.
Tijdens een receptie overhan
digde de heer Courteaux via
Juf. D'Haenens diezelfde bun
del aan de heer Gouverneur
van de Provincie Oost-
Vlaanderen.
Ziehier hun eisen:
1. Op de hoek van de Lange
Zoutstraat en het Sluier
straatje staat een huis zoals
zelf de kunststad Gent er
geen bezit. Het heeft een
Spaanse gevel, het is ech
ter vooral de zijgevel die de
aandacht trekt. Volgens het
gotisch principe kraagt de
verdieping over, gesteund
door zware eiken balken.
Dit unicum smeekt om kon-
servatie en restauratie.
Verwijdering van een
schreeuwerig reklame-
uitsteeksel dringt zich op.
(Werd er toelating verleend
om dit storend ding te plaat
sen?) En daarbij komt nog
een klownesk dwaas kleu-
rengespetter! Het oudste
huis van Aalst dient tegen
iedere prijs te worden gered
van een nakende onder
gang.
2. Aalst bezit slechts één en
kele straat met een uni
forme huizenrij; één zijde
van het Keizerlijk Plein met
het huis nr. 33 als centraal-
bouw. Dit tijdsgebonden
geheel mag niet verder
worden geschonden; be
houd van de witgeverfde
gevels en van de indeling,
verbod van niet passende
details bijvoorbeeld stalen
ramen en deuren. Het
stadsbestuur zal het voor
beeld geven door het be
houd van de gevel van de
Keizershalle.
3. In de omgeving van archi-
tektonisch interessante ge
bouwen zullen de gevels
afgestemd zijn op de histo
rische monumenten. Ook
de omgeving van de lande
lijke kapel van St-Job mag
niet worden verprutst.
4 Behoud van de smalle
straatjes, karakteristiek
voor een oude stad; Sluier-,
St.-Joris-, De Keizer-, De
Ridder-, Rozemarijn-,
Stoofstraatje. De naam
Voldersstraatje dient te
worden behouden (midde
leeuwse ekonomie, herin
nering aan draperiers).
5. Uitbreiding van bomenbe
planting. Naast park en
sportcentrum aanleg van
Osbroeckbos als wandel
bos. Behoud van parken
Terlinden, Regelsbrugge,
Kasteeltje De Mot, Domein
Schelfout, Domein De Vis
op de wijk Ten Berg in Hou
ten Hand.
6. Geen hoogbouw toelaten in
het centrum van de stad. De
oprichting van het apparte
mentsgebouw «Palermo»
op de Hopmarkt is een vloek
in het stadsbeeld; het zicht
op de mooie Belforttoren en
het leuke minaretje van de
Beurs van Amsterdam bo
ven de dakenlijn is ons ont
stolen.
7. Geen toelating verlenen tot
het aanbrengen van een
gewijzigde gevelindeling
vooraleer het pleisterwerk is
weggekapt. Wij hebben het
meegemaakt dat een prach
tige bak- en zandsteen ge
vel te voorschijn kwam
maar de ramen voor de ge
wijzigde gevel stonden
reeds klaar.
8. Aanleg van een fotoverza
meling over de typische
«ingangen» voorbeelden
van de onsociale woning
bouw uit de 19" eeuw.
Tot de voorstellen tot officiële
bescherming behoren:
1. Stadsgebouwen: gevel van
Landhuis op binnenplein
met koetshuis en daarte-
genoverliggende vleugel.
Achtergevel van Landhuis
met terras en aangepaste
achtergevel van ex-Zwarte
Zusters van Hotel van Lan-
genhove. Oude-Zwarte
Zustergevel met oud huis in
de Kapellestraat. Oud
gasthuis (museum): afwer
king gewelf van de kapel en
zijmuur op koer van Aka-
demie. Bescherming van
beuk.
2. Rijksgebouwen: voorgevel
van Oud Capucienenkloos-
ter op de Graanmarkt anno
1613. Gevel van Lyceum
met poortomlijsting van het
Oud Theresianenklooster in
de Pontstraat anno 1720.
3. Eredienst: Gevel van Kapel
van de Jezuieten (anno
1730) met aanpalend ge
bouw in de Pontstraat en
binnengevel met wapen van
het Land van Aalst in fron
ton. Kapel van St.-Job en
landelijke omgeving.
4. Een zijde van het Keizerlijk
Plein met de hoekhuizen.
5. Hert monument Joanj
Nepomucenus.
6. De kastelen Ter Lim
Regelsbrugge (de twee
rens) en De Mot met m
schilderingen.
geveEen opsomming ge
van de stijlgevels die
V.V.A.K. zou willen bew<
zou ons te ver leiden.
Laat ons enkel hopen dat
Stadsbestuur rekening h<
met de gegronde wensen
het V.V.A.K,
R, VAN DE PI
AAI
Jan Wolkers is een belangrijke
naam in onze literatuur. Hij
schrijft een taal die ambach
telijk onverbeterlijk is en
waarin "cynisme en tederheid
elkaar opvolgen en opheffen
als ondertoon van de beschrij-
ving.
Toch zal Wolkers' naam altijd
verbonden blijven aan de
onverbiddelijke tekening van
de angstige en gefrusteerde ik
figuur. Soms gaat het alles op
gruwel lijken en op het optillen
VRIJDAG 11 OKTOBER
Aalst
20 uur: gespreksavond ingericht door de KWB, in de boven
zaal van 't Apostelken, met E.P. De Valckeneers.j. over «Auto
ritaire of niet autoritaire opvoeding».
20 uur: opening tentoonstelling Anne-Marie Beulens in 't
Apostelken, Mijlbeek, tot 23 oktober. Open in de week van 15
uur af, op zaterdag en zondag van 11 uur. Donderdag geslo
ten.
Nog tot 20 oktober in de Belfortzaal, Grote Markt, tentoonstel
ling van beeldhouwer-kunstschilder Frans Lemaitre. Op zon
dagen van 10 tot 12 uur en van 14 tot 19 uur. Weekdagen van
14 tot 19 uur.
Nog tot 14 oktober in Galerij Pieter Coecke, Molenstraat,
tentoonstelling grafiek Luc Piron. Tijdens de week van 10 tot
12 uur en van 15 tot 19 uur, zondag van 10 tot 12.30 uur.
Nog tot 16 oktober in 't Apostelken, Mijlbeek, tentoonstelling
van de Poolse kunstschilder Ludwik Cieslik. Open tijdens de
week van 15 tot 22 uur 's zondags van 10 tot 22 uur. Gesloten
op donderdag.
Nog tot 20 oktober in de Belfortkelder, Grote Markt, tentoon
stelling André Van Schuylenbergh, open dagelijks van 14 tot
18 uur. Zaterdag en zondag van 10 tot 12 uur en van 14 tot 19
uur.
Affligem
20 uur: opening tentoonstelling «De Herfst» met als inleider de
h. C. Declerck
Aalst
20 uur: vooropening tentoonstelling «Roger De Broek» in Ga
lerij Valerius De Saedeleer, Keizerlijk Plein 45, de tentoonstel
ling loopt van 11 oktober tot 4 november en is open dagelijks
van 10 tot 12 uur en van 14 tot 19 uur.
20 uur: in Volkshuis, Molendries, filmavond met debat over
«Het Openbaar Vervoer» met als spreker Jef Ramaecker,
oud-minister van verkeer. Ingericht door de Jong-Socialisten.
ZATERDAG 12 OKTOBER
Affligem
20 uur: Kultureel Centrum, optreden van Duo Zero en Roland
en zijn Blues workshop. Ingericht door de Werkgroep Jeug-
daktiviteiten.
Aalst
15 en 20 uur: opvoering in de stadsschouwburg, Vredeplein,
door de Schakel van het blijspel: «In de holte van je arm» van
Dimitri Frenkel Frank In de namiddag speciaal voorde Derde
Leeftijd aan halve prijs.
20 uur: In Mikisklub, Nieuwbeekstraat 35, opvoering van
«Liefde en Maatschappij» door teatergroep Comsada.
15 uur: Tot 27 oktober in New Reform, Wellekensstraat 45,
tentoonstelling van «Neuland» boekscript van Horst Tress.
Open van 15 TOT 18 uur en van 20 tot 22 uur.
ZONDAG 13 OKTOBER
Aalst
20 uur: opvoering door De Schakel in de Stadsschouwburg,
Vredeplein, van het blijspel «In de helte van je arm» van Dimitri
Frenkel Frank, in een regie van Tuur Van den Brulle.
ZONDAG 14 OKTOBER
Aalst
20 uur: opvoering door de Schakel, in de stadsschouwburg,
Vredeplein, van het blijspel «In de holte van je arm» van Dimitri
Frankel Frank. Regie: Tuur Van den Brulle
WOENSDAG 16 OKTOBER
Aalst
21 uur: opvoering door PAN, Wellekensstraat 45, van «De
Les» van Eugène lonesco.
DONDERDAG 17 OKTOBER
Aalst
20 uur: in de zaal van het St.-Jozefskollege, ingang Pontstraat
of Hoogstraat van de film van Claude Goretta: «L'lnvitation».
Ingericht door de Katolieke Filmliga.
AALST
Een eerste kontakt met het werk van kunstschilder André
Van Schuylenbergh doet verrassend aan en laat ons onmid
dellijk de opmerking maken, hier zit iets in, dit werk is alhoe
wel nog beïnvloed door kunstenaars als Wouters en Bacon
een eerste getuige van wat Van Schuylenbergh in zijn mars
heeft.
Van Schuylenbergh die zich op
de opening van zijn eerste ten
toonstelling wat onwennig
voelt, nogal zenuwachtig la
chend in een zwart fluwelen
pak met dito strik, handjes
schudt en felicitaties in ont
vangst neemt is eigenlijk een
jonge mens met een sterke
persoonlijkheid.
Hij houdt van romantiek van
vroegere tijden, de kledij van
de jaren 1900; hij kijkt om zich
heen, neemt de dingen fel in
zich op en geeft ze spottend
weer.
Van jongsaf hield hij van plasti
sche kunst, kon goed tekenen
en hennnert zich vaag dat de
tekenleraar wel eens goedkeu
rend op zijn schouder klopte.
Hij liep zes jaar Sint-Lukas te
Gent. Leermeester, kunste
naar Van Severen bracht hem
de techniek bij zonder hem een
bepaalde richting op te drin
gen.
André benutte deze vrijheid
maximaal wat hem menige ke
ren in konflikt deed komen met
zijn klasgenoten. Het was na
melijk zo dat daar waar zij de
grijzige tonen van Van Severen
gingen kiezen, André zijn voor
keur voor kleuren boven liet
komen.
Momenteel in afwachting van
zijn legerdienst loopt Van
Schuylenbergh Akademie te
Gent bij Burssens.
De evolutie die hij doormaakte
is in deze tentoonstelling zeer
duidelijk merkbaar Zijn oudste
werken dateren van 1972. Ze
getuigen van talent, zijn tech
nisch nog niet volmaakt.
Als opleiding in de school
kwam daar ook het tema atelier
voor, hiervan is een prettig
voorbeeld te vinden. In het
zelfportret zien we de konflik-
ten in de klas, het is met opzet
erg kleurrijk gemaakt en de ex
pressie is deze van «Kom jon
gens, wat denken jullie wel?».
Zo hebben we stilaan de over
gang naar het doel van André
bereikt: de expressie.
Madame met kat of welke lite
raire begeleiding men er ook
wil aan geven en de drie dames
zijn voorbeelden van de spot of
liever de ironie waarmee André
schildert. Hij voelt zich aange
trokken door de romantiek uit
vroegere jaren, speelt er mee
maar kan het toch maar niet
laten te spotten, o.a. met zij die
mooi opgetipt met een hondje
aan de leiband de stad door
paraderen
Ook de volgende schilderijen
verraden diezelfde ietwat frivo
le, ironische inzet.
Bourvil met de das, een ex
pressief gelaat met das in
streepjesstof, een uitzondering
op deze tentoonstelling laat
ons wel denken aan Francis
Bacon, toch moeten we on
middellijk de raad geven het in
de nu gekozen richting verder
te zetten
Zijn zelfportret en vooral de
twee schilderijen Luc en Clau-
dine bewijzen voldoende dat
André Van Schuylenbergh niet
alleen de techniek volledig
meester is, maar daarbij een
ontzettend fijne detaillist is. Dit
zijn portretten die alleen ie
mand die kan tekenen kan rea
liseren.
Wie houdt van akwarellen of
tekeningen vindt deze in de
kijkkasten. Sommige kunste
naars, om te ontsnappen aan
het alledaagse hebben ge
tracht een muur te doorboren,
zochten naar nieuwe vormen
en nieuwe technieken, soms
ongebruikelijk, soms revolutio
nair, soms absurd, hun doel is
de bezoeker de kijker te bewe
gen.
Van Schuylenbergh's werk
boeit in al zijn eenvoud. Het
vraagt om bekeken te worden.
De tentoonstelling die wij
vooral aan de jeugdige liefheb
ber warm aanbevelen blijft ge
opend tot 20 oktober. Dagelijks
van 14 tot 18 uur. Zaterdag en
zondag van 10 tot 12 en van 14
tot 19 uur.
ROEL VAN DE PLAS
Vie
eer
Ulll
ifr£
lar
van kleinzielige treiterijeniy®
taktloosheid tot een veifiVI
digbare levenshouding,
billijk antwoord op de grutj
en het cynisme... van ande»'®'
Soms deint dat anlwoord uiimi
trivialiteit. Maar dan zijn L
bij Wolkers van Turks Fi'
beland en dan ontmoetenjd
de «goede» Wolkers van
pentina's Pettitcoat (Uij
Meulenhoff, Amsterdam)
langer meer.
Serpentina's Pettitcoat,
kers' debuut, is een bundel
van vijf realistische en
roerende verhalen Je gezlf0®^
was hobbelig ais een
broken landweg en kersri
als had de schepper een exki
gezocht voor zo'n
zicht;en zestien soml
houtskooltekeningen. d|
Wolkers gemaakt tijdens
barre winter van 1944.
Wolkers maakt als kiqd
ouders die het slechts kraj
hebben-de laatste maant
van Wereldoorlog 11
Daar, vlak boven onze hooft
vloog een groot projekticl
de lucht, vierkant en on
dig, met een staart van vuui
rook. Toch is het oorlogsj
beuren zelf slechts de vage(r%
verre achtergrond. Dichte^U
liggen de indirecte gevolj
ervan: angst, verwarring
nood. In die omstandighi
gaan de kinderen uit stelen!^
meestal niet eens uit
zaak. doch meestal op zcjwe
naar het avontuur en ddde
aan na-plundering van verbet
ten burgerwoningen. Daf
naast grijpen die kinderen v
ellendige situatie aan om zio
toe te eigenen wat zij moesfa
ontberen of in hun verbeeldij
noodzakelijk achten. Zo stty
Serpentina, de zuster van
ik-figuur. het doodshemd «Wl
de ellendige gestorven otyye
Louis, flanst er een onder r^e
mee in elkaar en danst als
ontaarde. Serpentina schor.,
haar schoenen uit en begon?'
dansen, waarbij ze wild it~
haar heupen draaide en d<r
haar knieën zakte zodat ra
klein werd en weer opkwaf®'
Ineens trok ze onder lflr(
dansen haar rok omhoF0
Daar hing om haar biel®®1
zwaaiende benen het rokP"
dcelte van het doodshemd vJ0*
oom Louis, gepiisseerd, bw&W
uitstaand, als een wit papiei*""'
kerstklok. De bedenkclij
handelswijze van Serpenti
kwetst de ik-figuur die ov<
gens zelf graag zijn omgevi
tart en kwelt. Als jongempjl
voert hij de schijnvertoning
waarin hij het slachtoffer is
een arbeidsongeval dat ht'To
voor het leven blind zal makcya
Hij voelt zich daarbij «h
verongelijkte omdat zijn l%(
trekkelijk arme ouders hi
gedeeltelijk aan zijn lot moet]
overlaten. Ook tegenover zi
meisje Sonja zet hij het ake]
spel verder. Hij wil haar
psychologische schok toebri
gen... doch ontvangt zelf
schok als hij ontdekt dat
niet de enige man in haar levi
Al bij al is deze Wolkers
Serpentina's pettitcoat
gekwetste. Een die niet
verkroppen dat zijn
schennis op zijn
gepleegd, een
verkroppen dat zijn
vrijwilliger sneuvelt tijdens t)|
laatste oorlogsdagen, een djn
lijdt onder het eigen cynisr
en dat van de anderen, on<
de natuurwet waarbij gezoni
dieren de zieke neerhalen
verslinden.
FKANS-JOSVERDOO
rs fel
