ONDER WATER
HELDERT
BOERENSOLIDARITEIT VOORMAISOOGST
GESPREKKEN
HÓFSTADE
DAVIDSFONDS PROGRAMMA
De Voorpost - 31/10/74-11
Niet velen bleven
ning van Marieke
Administratieve traagheid de oorzaak?
Begin deze week kreeg Herdersem het weer hard te verduren. In minder dan een week
tijd stond de Grote Baan en talrijke aanpalende straten opnieuw blank. Dinsdagvoor
middag ging de h. arrondissementskommissaris samen met het kollege van burge
meester en schepenen van Herdersem ter plaatse een kijkje nemen. Na herhaaldelijke
telefoontjes met het ministerie van Openbare Werken kon de arrondissementskom
missaris uiteindelijk bekomen dat een aannemer de doorsteek van de duikers aan de
nieuwe brug naar Wieze naar de Dender toe. Werken die sedert lang dienden uitge
voerd, doch steeds in de papieren rompslomp bleven hangen.
De familie Michiels verloor spijts de toestand de glimlach niet
Bij slager Leon Loos betekende de overstroming een dagje non-aktief.
Het water kolkte zo uit de riolering van de Grote Baan. (foto's: HDW)
enatuurminnende herfstwandelaar die het in deze uitermate natte
(dode (de natste sedert 1833, volgens onze nationale weerman) zou
indurven via de Truyenbosweg te wandelen naar de Falluintjes zou
zijn weg, midden de stilte en de eenzaamheid van de weidse
tuter, wel even verbaasd gestaan hebben. Waar het in deze periode
individualisme is wat de klok slaat zou er zich gewaand hebben in
n soort gemeenschappelijke landbouwuitbating, een «kolchose»,
laar dan een kolchose waar met hart en ziel gewerkt wordt.
:sb
et is immers zo dat in onze
meente, en waarschijnlijk el-
rs eveneens, de maïs (de
paanse tarwe») veel wordt
teeld wegens de grote op-
engst en dat de maïs dan ook
biet begint te verdringen,
indbouwer Eugeen De Croes
de Achterstraat had nu ook,
dit voor de eerste maal, een
ote plek maïs gezet, niet
inder dan 2 ha. De opbrengst
heen goed en alles liet het
ste verhopen.
omt nu echter dat aanhoudend
genweer dat reeds zoveel
aad bloed heeft gezet, dat
:ds vele feesten heeft in 't
iter doen vallen, dat reeds her
der overstromingen en water
ende heeft veroorzaakt maar
it ook en misschien vooral voor
ize aan het weer zo gebonden
teren reeds zoveel rampspoed
sebracht.
oorden we niet spreken van
n boer die nog 40.000 kg. op
:t veld had staan doch in de
mogelijkheid was ze te rooien
:gens de onbegaanbaarheid
nhet veld?
*ds enkele weken geleden,
ie of zelfs vier, zou de maïs
oeten geoogst zijn terwijl dat
nog volledig groen was. Zulks
eek echter totaal onmogelijk
:gens het vele op het veld
vallen water. Ondertussen is
jdan ook, met de voet letterlijk
't water staande, verdroogd en
it is reeds een begin van
hade.
et de traktor is het onbe-
nnen werk om de maïs eraf te
Jen. Gewoon met paarden
enmin, want op vele plaatsen
kken de paarden zo diep in de
ond dat het een onmogelijke
ak wordt voor onze vier-
eters.
at moet er dan gebeuren?
ankracht dient ingeschakeld
hier zien we dan dat, op
nvoudige vraag van boer
iigeen De Croes, niet alleen de
le familie, maar ook quasi alle
annen uit de hele buurt paraat
:n van bij de eerste
htstraal op het natte en
mde veld aanwezig zijn om,
et vereende krachten, te red-
n wat er nog te redden is. Een
iioolvoorbeeld inderdaad van
enselijke solidariteit en van
een kar spuwt) dan zijn werk kon
doen, af en toe zelf vastzittend
zodat hij vaak de hulp van een
andere zware traktor nodig had
om zich even te kunnen ver
plaatsen.
Als men weet dat de oogst van zo
een plek minimum 50.000 fr.
was daar zijn bedrijf kleiner is,
gaan aankloppen om eten voor
hun talrijke koeien.
Eerst de miserie van de te lage
prijzen, waartegen onze boeren
fel hebben geprotesteerd en nu
komt een nog grotere plaag te
moeten zien dat de gewonnen
Het werd voor eenmaal weer eens ouderwetse zware handenarbeid.(jm)
goede geest die nog kan heersen.
Met meer dan dertig man was
men van 's morgens 7 uur aan 't
werk om, gedurende de vrije
zaterdag, in plaats van wat te
luieren of enkele eigen kar
weitjes op te knappen, de maïs
van het veld te halen.
134 rijen waren er van elk
ongeveer 720 planten wat het
respektabel aantal van circa
97.000 planten uitmaakt die elk,
één voor één, dienen afgekapt,
verdragen en opgeladen te
worden.
Met vijftien rijen naast elkaar
zag men ze 's morgens naar
omhoog trekken, kappend met
hun bijlen in de reeds stevige
stam en de planten op zij
leggend terwijl andere mannen
ze wegdroegen tot een plaats
waar de wagen, bespannen met
drie paarden, kon komen en het
wat minder vochtig was.
Ondertussen reeds dan de
pachter zelf met een wagen
steeds naar de min of meer
verharde weg waar de «hakse-
laar» (een machine die takken,
bladeren en al wat men er in
werpt, in stukken snijdt en op
Je ligt fris-gewassen en naar glycerinèzeepgeurend op je
kraaknette verse lakentjes, de zon werpt vierkante lichtvlek-
jes op de muur en je wacht op het middageten, nu ja, nog
slechts anderhalf uurtjeDe deur zwaait open en daar staat
een forse madam, gewapend met emmer, dweil en bezem. In
een niet te lokalizeren dialekt gilt ze door je cel Joawei
goan dèroon beginneop de vraagtekens in je ogen voegt
ze er onmiddellijk verklarend aan toe «Tès de kuisvrouwe,
meneer-Dat had je natuurlijk wel gehoopt, want wat ze
anders met jou en met die emmer en zo zou beginnen
De stoelen uit de kamer belanden omgekeerd nét niet op je
bed, het ruikt er vlug naar ammoniak en espritdesel. Men is
zo vriendelijk je bed naar de ene kant van de kamer te
schuiven, terwijl de andere helft spoedig onder water staat.
Bonk, bang, bezemstoten botsen tegen je bedrand, het em
mergeluid klinkt stereofopisch door je hersens
Meneere es zeikerst geoppereerd? klinkt het ergens schuin
achter je kopkussen. Je knikt maar. Tès zeikerst van aa uur,
meneer?» Je knikt nog maar eens, waarbij je op de Vincent
Van Gogh-situatie van je oor wijst. «Och, moar da zal wel
mp genezen zijn, zén meneerterwijl de beide lavabokranen
wijdopen worden gezet. Je gaat even, met behulp van de
trpeze boven je zere kop, rechtzitten 'Merci, madame, alles
is O.K. maar het draait nog een beetje in mijn hoofd, ziet-
ge». De dweil wordt nu over de borstel gekwakt en je bed
gaat de andere kant weer uit. Intussen zeg je 'Dat komt
omdat mijn evenwichtscentrum enigszins geraakt is». De
dweilbeweglng stopt en je krijgt plots een zeer aandachtig
luisterend publiek, wat je aanzet enigszins geleerd te gaan
doen en, trots over je wetenschap, een korte uiteenzetting te
geven over het interieur van het menselijk oor, mét hamer,
aambeeld, stijgbeugel en andere buizen van Eustachius. En
esdat allemoal woar, meneer?
'Zeker, madame, vraag het maar ne keer aan uwen doktoor».
Je bed belandt nu weer op zijn uitgangspositie en wordt met
de voetrem pal gezet. *Hawel, kemmekik 'n nichtjen hé,
ha wel, en die heet uuk altijd van die droajingen, presies of
z'es zat, zee ze.»
Nu geef je onmiddellijk gratis en kwistig consult, wijst op de
mogelijkheid van een gestoorde e ven wichts kern enz. De
metalen soelpoten krassen weer nijdig op de nog vochtige
vloer, het venster zwaait terug open, dweilen worden hoofd
schuddend uitgewrongen Wel, wel, wel, wa da ne meins
toch allemool huurt en moe geluuve'k zal ekik da aan
mijn nicht jee toch ne kier zegge en ge zij t gij tochvrien-
delijk bedankt, zenne meneer!» «Och, 'tis niks, madame, en
vergeet uwen borstel niet, hé». Met de zelfvoldaanheid van
een chirurg na een geslaagde niertransplantatie, leun je weer
in je kopkussen en telt de minuten af voor het binnenbrengen
van je middagmaalZou het weer dat vriendelijk, zwartharig
verpleegsterje van gisteren zijn?
V
vertegenwoordigt en daarbij ziet
dat naast deze plek er op de
Truyenbos, en elders, zo nog vele
staan, dan kan men wel denken
dat de boer weer eens fel
geteisterd wordt door de natuur
elementen.
Nu er te Meldert en elders veel
minder bieten gezet worden en
de meeste boeren geheel of voor
een groot deel overgeschakeld
zijn op maïs wegens de grotere
voedingswaarde (tot 27 droge
stof) dreigt voor velen onder hen
deze natte herfst wel een kata-
stroof te kunnen worden. Boeren
meet 7 of 8 ha moeten elders bij
een buur die er wat rapper bij
vrucht, zij het nu maïs; aard-
dappelen, prei, witloof of nog
wat anders wel op het veld staat
doch dat men er eenvoudigweg
niet aankan.
Moest nu ook nog een vroege
vorstperiode komen dan is alles
reddeloos verloren.
Dat men in een buurt het echter
zó kan oplossen, met zoveel
vrijwilligers en dat op het
eerste woord, is toch een
blijk dat menselijke solidariteit,
zij het dan op dit niveau, geen
ijdel woord is en dat op de
boerenbuiten nog veel mogelijk
is waaraan in de stad zelfs niet
meer te denken is.
J.M.
Deze aktieve Hofstaadse vereni
ging die haar volksontwikke
lingstaak telkenjare ten harte
neemt en steeds met een
gestoffeerd programma op de
proppen komt presenteerde
langs sekretaris Herman Leus
haar programma voor het ko
mendejaar.
Hieruit leren we dat zowel de
jeugdige leden als de volwassen
en om beurt aan hun trekken
kunnen komen. Het jaar wordt
traditioneel ingezet met het
Sint-Maartensfeest dat op za
terdag 9 november te 15 uur in
de zaal van de Meisjesschool zal
plaatshebben. Eerst worden een
reeks prettige tekenfilms ver
toont, gevolgd door het bezoek
van Sint-Maarten, die aan elk
DF-lid tot 12 jaar een prachtig
geschenk zal overhandigen. Op
woensdag 13 november krijgen
we dan voor de volwassenen de
Bijbelfilm «De Mantel», een
prachtfilm in scope en kleuren.
De bekende reiziger Bernard
Henry komt in de Parochiale
Zaal zijn eigen film over «Kana-
da, het Grote Onbekende»
voorstellen op woensdag 11
december te 20 uur. Kortom,
een buitenkansje om met deze
TV-vedette in levende lijve te
kunnen praten. Voor de kinde
ren krijgen we nog twee kleuren
films. de eerste op zaterdag 21
december met de prachtfilm
«Charley Brown» die in de zaal
van de meisjesschool om 15 uur
begint, dit evenals de tweede die
op zaterdag 8 februari, zelfde
plaats, zelfde uur met als titel
«Zes beren van clown Chi-
bowlka».
Voor de volwassenen is er op
woensdag 19 maart te 20 uur een
politiekomedie met sterakteur
«Louïs de Fun's» in «Monsieur
Jo». Het is duidelijk genoeg dat
de aktieve bestuursploeg die
bestaat uit Henri De Looze
(voorzitter), Herman Leus (se
kretaris), Jozef Schockaert (pro
grammator) en Valerie Fou-
quaert (proost), dit samen met
de bestuursleden Lucien
Baeyens. Etienne Roelandt,
Leon Van Caekenberghe, Mimi
De Looze, Jozef Van Geert, Paul
Lauwaert en Linda De Cock een
dikke pluim verdient en zeker
een grote belangstelling voor
hun onderscheidenen aktivitei-
ten, die de doelstellingen van het
Davidsfonds benadrukken en de
bestaansreden van deze Vlaam
se vereniging bewijzen.
DIRK DAELEMANS
waterellende, ook de wo-
van Marieken Van den Eynden niet.
