Weekblad van Dender - Durme-en Seheldestreek HOPPRINSESVERKIEZING WERD ROBBERTJE VECHTEN ZWART op wm W't «De boel kort en klein slaan» DE KLUCHT VAN DE EEUW aan eer •dei issi jun ike ooi ien i 1 J'g De Voorpost DONDERDAG 31 OKTOBER - 27e JAARGANG - NR. 42 -16 F i ii in ii EEN UITGAVE VAN DRUKKERIJ-UITGEVERU A. DECUYPER- ROBBERECHT pvba Verantwoordelijke uitgever: A. DECUYPER PR. 115692(DeCuyper) Bureau: Pontstraat 64 - Aalst 053/70.41.19 Jaarabonnement 750 F Halfjaar 375 F Trimester 190 F EDITIE AALST TIJDIG EEN HUWELIJKSUJST NEERLEGGEN IN GESCHENKENZAAK VAN LIMBERGEN Hoogstraat 28 9300 AALST voor jonge mensen die iets beter zoeken. NAAR JAARLIJKSE MOORSELSE TRADITIE 0, zoals wij, op zoek naar een zitje-drankje de Moorselse feestzaal foorsukkelde kon het met de vingertoppen aanvoelen: het zou een erkiezing worden met allures. Reeds heel vroeg was de Katholieke ring zo vol als een ei met twee te grote dooiers. Lachende mensen e op dat moment nog echt geloofden dat de affaire van vorig jaar en de hele zaak flink uit de hand liep op geen enkele wijze zou srhaald worden. Het ging er soms vinnig aan toe bij het ronselen van emmen, dat wel, en de uitdrukkingen die we hoger al aanhaalden elen, maar niemand scheen toch echt te geloven dat het bitsig of isportief nijdig zou worden. De gezonde dweepzucht die van een ipporter een goeie supporter maakt. Het toppunt van die periode egen we toen de vier jongedames op een kort interview werden itrakteerd. Yolande Eliano, Marguerite Vinck, Gonda Peerlinck en liane Philips kregen een paar vraagjes te beantwoorden die hen lor zover dat ook nodig was aan het publiek moesten voorstellen, it publiek speelde het spel serieus mee: mijpkandidaat en niemand iders zou het halen omdat ze de beste is. De uiteindelijke en fel gekontes- teerde hopprinses Marguerite Vinck uit Moorsel.(jm) Toen de naam van Mar guerite Vinck vorige za terdag in de proppens- volle zweettent, Katho lieke Kring geheten, tui melde en het Moorselse meisje aldus de titel van Hopprinses in eigen ge meente hield, meenden we het einde der tijden vlakbij. Tussen gebalde vuisten, omgeslagen hemdsmouwen, lieve woordjes van mistevre den supporters die alle maal wel iets op de lever hadden en leuke bloem ruikers die van het po dium aan f gegooid zocht ons kin derzieltje zowaar een akte van berouw samen. Afge leid door de lieve freules van daarstraks de kan didaten bedoelen we geraakten we met de moed der wanhoop slechts tot de helft. Inder haast slaagden we er toch nog in een paar kruiste kens, schietgebeden en mea culpa's bij mekaar te trommelen: dat dan om dat we in de loop van de avond achteloos waren voorbijgegaan aan uit- ERPUNT plots was de zaal werkelijk it te klein. Wie het riskeerde n voet te verzetten stond of- op de tenen van een of an- man die zulks niet al te zeer ardeerde of zweefde in de armen van ene schone die hij voordien nooit had gezien. Door de volkstoeloop kwamen er moeilijkheden bij het uitwis selen van een ingangskaart voor een stembrief. En dat laatste had men kunnen ver mijden. Alleen maar door de let kan me geen barst schelen wie de match van de eeuw leeft gewonnen, Georges Foreman, de zwijgende dood- dopper, of «bakkes» Cassius Ali Clay. Ben ook niet uit led gestapt zo rond drie uur in de morgen om met slaap in Ie ogen de drukknop van het teeveetoestel in te duwen im naar de show te kunnen kijken. Want een groots opge lette show is zo'n zaak wel, een met de meest idiote larnum-middelen tot topevenement opgeblazen gebeur- enis, die alle ernstige problemen waarmee ons aardbol- etje zit opgescheept, naar het achterplan moet schuiven. Mie kommunikatiemedia spelen gedwee hun rolletje in iet van Mobutu of zijn raadgevers uitgaand initiatief. )och ook de akteurs weten wat ze te doen staat: Foreman, e 25-jarige stormram is zowat «de slechte» uit de cow- oyfilms of de catchspektakels en Clay «de goede, de eïnkarnatie van de zwarte superman, de échte Zaïrees». IVant vergeten we niet dat het gedoe zich afspeelt in dat and. tls we een en ander eens goed overwegen, dan zouden ne bijna gaan beweren dat de oogverwonding van Fore- ïan, oorzaak van het uitstellen van de eerder ge lande superkamp, gewoon een smoesje was om nog leer belangstelling op te wekken voor deze wereld- chokkende gebeurtenis. En om de organizatoren meer jd te geven hun (dure) toegangskaarten te verkopen of onende kontrakten met teeveestations af te sluiten, oevallig zagen we maandagavond aan het einde van het RT-nieuws een «flits» uit een filmpje waarin Clay een rote mond opzette. Op een bepaald moment was Cas- lus niet meer aan een monoloog toe, doch een verzorger nisschien een trainer, of weet ik veel) begon precies ezelfde tekst te debiteren. Waaruit meer dan vroeger luidelijk moet blijken dat Mohammed Ali niet alleen vlug 5 met de vuisten, doch bovendien een gewiekst toneel- peler die een skript goed assimileert. 00 miljoen is de beurs van beide boksers. Hoeveel ze verkelijk op hun bankrekening zullen zien storten, weten ke niet: de «entourage», de impressario's, de sparring- artners en noem maar op, moeten immers ook hun deel an de koek krijgen. ie entourage loopt misschien met het leeuwenaandeel neg. Zoals in de andere takken van de showbizz kost ubliciteit geld. De «vedette» mag dus niet te gulzig zijn, nders wordt met kunst- en vliegwerk een ander idool gefabriceerd». e match van de eeuw? Och kom: het is veeleer de klucht an de eeuw, omdat niet alleen de twee hoofdakteurs ngeveer op voorhand weten hoe het allemaal moet aflo- en met het oog op een eventuele revanche, maar even eer omdat miljoenen sportfans al na al nog geloven at het om een topgebeuren gaat, waarin de beste, de terkste, de verstandigste en de kompleetste atleet het onder kunstgrepen haalt. M. VAN HAUWERMEIREN Het was er wel drummen in de zaal. Alle ingrediënten waren aanwezig voor een lange hete avond.(jm) mensen die het werkje moes ten opknappen in de gelegen heid te stellen dat van een rus tige plaats te doen. Misschien ware het ook beter geweest van vooraf duidelijke richtlijnen te verstrekken betreffende die ruil. Nu wist blijkbaar niemand hoe het hoorde en als men dan opeens van werkwijze veran dert kan dat alleen maar meeb rengen dat iedereen, ook men sen die er buiten staan, de in druk krijgen vals of niet dat er met twee maten en ge wichten wordt gespeeld. Het vuur was aan de lont VERKIEZING Het prikje wantrouwen dat was binnengelopen leek helemaal aan de kant gezet toen men naar de beslissende proeven ging. Hier vroeg men aan de mededingsters dat ze om te beginnen twee vragen in ver band met de hop zouden be antwoorden en vervolgens zichzelf voorstellen. Intussen sijpelden de resultaten van de overige rubrieken de zaal in. Marguerite leidde de dans vóór Yolande en Liliane. Gonda hinkte reeds een ferm stuk ach terop maar voor de anderen was alles nog mogelijk. Noch de kaartenverkoop, noch de stemmen van de zaal hadden voor een definitieve kloof ge zorgd. Onder het waakzame oog van een heuse jury moch ten de hupse meisjes dan hun intellektueel peil en praatvaar digheid demonstreren. Yo lande kreeg als eerste een vraag voorgeschoteld waar we Hier nog op dit ogenblik een minder furieuze hop-eredame Y. Eliano.(Jm) nu nog met de ogen van knip peren. Bijzonder vlot praatte ze naar de kem van de zaak toe. Haar voorstelling had dezelfde radde kenmerken. Marguerite schudde de vragen met erg korte, juiste replieken van zich af, maar had wel erg veel moeite bij het tweede deel. Gonda had van hop totaal geen kaas gegeten en deed het stukken beter wanneer ze even wat over zichzelf moest vertel len. Liliane spartelde kort en bondig doorheen de eerste ru briek en wist zich wel te redden achteraf. Terwijl men nog eventjes tijd nam om alle pun ten samen te tellen wriemelde de zaal dat de jury toch wel in een uitzonderlijk milde bui was geweest. Dit dan om de stelling van een Moorsels spuiter «dat er alleen maar bordjes met 4 of 5 waren» wat af te zwakken. UITSLAG Nadat de spionkoppen van de verschillende kandidaten de Katholieke Kring voor de laat ste keer gezond op haar grondvesten liet daveren kwam de uitslag. Niemand had er wat op tegen dat Gonda de vierde plaats kreeg toegewe zen. Liliane werd derde, Yo lande werd tweede en de hei bel die al in de lucht had ge hangen draafde vierklauwens door de mensendrommen. De nieuwe hopprinses Marguerite Vinck stond op de achtergrond er wat beteuterd bij te kijken toen haar eerste eredame de jouwende menigte in een paar zinnen aan de grond spijkerde. drulddngen als «de boel kort en klein te slaan», «patatten verkopen» en een hele serenade ge censureerde krachtter men meer. Het bleef we liswaar vóór en na het be kendmaken van de uitslag in hoofdzaak bij verbale klappen van het geci teerde genre maar voor hartlijders was dat ai ruim voldoende. En het had al lemaal zoveel gezelliger en rustiger en waardiger kunnen verlopen «Hoe zal Moorsel vertegen woordigd worden door een prinses die moeilijk praat» slin gerde ze de zaal in. Het bleef even akelig stil en toen werd het een nog dreigender hek senketel. Iemand schreeuwde door de feestzaal «beschaamd te zijn dat haar dorpsgenoten zulk onsportief gedrag ten toon spreiden». Ten onrechte voor Baardegem eigenlijk want ze waren heus niet alleen om keet te schoppen. Er werd van alle kanten gesmeekt, gedreigd om de beleefdste dingen te noe men. Op de duur raakte nie mand nog uit de knoop die hij had helpen leggen. JAMMER Slotsom van het hele gebeu ren: een avond die vol moge lijkheden zat voor allen die erbij betrokken waren radikaal naar de vaantjes. De kersverse hopprinses een heel klein be etje gelukkig en een klein be etje ontstemd omdat ze het niet verdiend vond. Yolande Eliano mistevreden «omdat het alle maal onduidelijk was: de ma nier van punten geven door de jury, zoveel stemformulieren van het publiekLiliane omdat, ja De inrichters in tegengestelde zin teleurges teld. Het publiek dat zich ge deeltelijk bedrogen voelt om dat het niet makkelijk te volgen is, omdat men bij het verlie zende kamp is of bij het win nende dat in dit geval niet veel eer werd bewezen. André HEYVAERT SINT MAARTEN IS ER WEER Het mag oudbollig lijken maar het doet deugd nog eens een Sint-Maarten te ontmoeten die niets te maken heeft met het hele supermarktgedoe dat ie der jaar kommercieel op gefokt wordt. Al zal een- nieder wel eens gromme len tegen het Stedelijk Feestkomitee hoge bomen vangen veel wind dan is het zeker een pluspunt van het komitee dat jaar na jaar, onafgela ten opgetornd wordt te gen de verborgen verlei der die men van Sint- Maarten en andere Sint- Niklasen maakt in de speelgoedbusiness. Zaterdag a.s. komt de Sint traditionelerwijze met een «speciale trein» aan om 15 uur. Hij en zijn akkolie- ten worden er aan het sta tion ontvangen door de burgemeester en sche penen, terwijl natuurlijk natuurlijk ook de feest- komiteeleden zelf en de honderden vaders, moe ders, grootouders met de kinderen Sint-Maarten opwachten. De Sint houdt daar zijn boodschap van kinder vreugde en vermaningen, waarna een stoet ge vormd wordt die langs de Stationsstraat, Esplana deplein, Kattestraat, naar de Grote Markt trekt. Wie een voorsmaakje van al het heerlijks en het lek kers dat 11 november in houdt, al wil krijgen, kan bij de troon van de Sint, aan de voet van het Bel fort terecht. Daar deelt Sint-Maarten snoep en ■speelgoed uit aan natuur lijk «de brave» kinderen. Zo het regent dan schuilt de Sint in de Keizershal- len. Maandag 11 november krijgt men nog eens deze echte en onvervalste Sint te zien op de grote Sint- Maartensjaarmarkt op de Houtmarkt en de straten rond de Watertoren. De stoet vertrekt om 10 uur op het stadhuis en het gaat naar de Watertoren toe, alwaar de kinder vriend rond het middag uur weer voor een jaartje vertrekt. JV

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 1