P01 VAN MOSSEVELDE
MET TOETERS
De Voorpost -15/11/74-9
Pol Van Mossevelde met Will Ferdy en Ray Franki.
In korte woorden: zowel de
Nederlandse als de Vlaamse
kabaretwereld gunnen Pol
weinig rust! Waar zijn vrouwtje
en 2 kinderen niet al te gelukkig
om zijn!).
Wat ziet hij zelf in een optreden
van een vedette, hoe staat hij
er tegenover?
Pol: «Uiteraard als pedagoog
boeit me ook de mens, achter
de artiest, en ook het publiek.
Ik heb dus eerst en vooral oog
voor de man of vrouw die op
het podium evolueert. Soms
vallen die best mee en kun je
na hun optreden er nog een
babbeltje mee slaan. Anderen
hebben dan weer zo-de-ballen
aan persmensen datje dan ook
maar «foert» zegt.
Hoe hel publiek reageerde op
hun optreden is dan weer iets
anders. De doorsnee liefheb
ber van het genre, zal na een
rot act, de zaal ontgoocheld
verlaten en misschien bij een
volgend optreden niet terug
komen. De hevige fans natuur
lijk zien alleen hun idool. Al is
hij of zij dan nog zo slecht, toch
lijke uren van de dag of de
nacht. Maar toch blijft het boei
end.
NOG IETS
OVER TOETERS
«Met toeters en bellen» is een
echt encyclopedisch werk over
de Vlaamse en Nederlandse
showwereld. Een boek waar
aan Pol Van Mossevelde ruim
een jaar gewerkt heeft en zoals
hijzelf zegt, meestal 's nachts.
«Je kan je gewoon niet voor
stellen», zegt Pol, «wat voor
werk er moet verzet worden om
bievoorbeeld de geboorteda
tum van Jo Leemans los te krij
gen».
Het boek is anderzijds spon
taan ontstaan na een interview
met Ray Franki. Toen kreeg hij
op de redaktie een foontje van
De Nederlandse Boekhandel
met het verzoek een boek te
schrijven over onze showwe
reld. Het boek van Wim lbo «75
jaar kabaret» was ten slotte al-
zes jaar oud en naar de motte-
bollen vertiuisd. Er moest een
nieuw boek komen.
Het boek is een echte over-
Anderzijds zijn er de Neder
landse Grote Drie (Toon Her
mans, Wim Kan en wijlen Wim
Sonneveld) en hun wonderkind
Herman Van Veen. Tenslotte
nog een hoofdstuk over onze
Vlaamse vogels die het maken
zowel onze volkszangers of als
de groeiende Vlaamse rock
groep.
Het boek bevat ook een annex
dat ons een kijkje laat nemen
achter de schermen van de
«Showbizz».
Pol zelf: «Ik heb een kompleet
overzicht willen brengen zon
der kritiek op wat vóór onze
generatie gebeurde. Zoiets
heeft trouwens niet de minste
zin: die vedetten hoorden nu
eenmaal bij een bepaalde
tijdsgeest. Een totaal andere
sfeer dan nu trouwens!»
Toevallig hoorden we die mor
gen van ons gesprek Pol in
Splinternieuws verklaren dat er
mogelijk een tweede, meer kri
tisch werk zou op stapel staan.
Pols visie 's middags: «Het is
best mogelijk, want dit boek
Pol Van Mossevelde als lid van beatgroep «The Magics» in 1962
zullen ze er steeds weer willen
bij zijn.
Hétsympatieke van het journa
listieke werk: je komt steeds
opnieuw in kontakt met een stel
rare vogels, waarmee je dan
uren kunt doorbrengen en
boeiende dingen kunt over
schrijven. Dit soort verzamelen
van informatie gebeurt dan ook
meestal op de meest onmoge-
volle showboot geworden: in
het eerste deel handelend over
vedetten als Ray Franki met
eerste en machtigste fanklub,
Bobejaan Schoepen, smartlap
pen Johny Hoes en Vader Ab
raham. met het ontstaan van
de Nederlandse pop en zijn in
ternationale groei, terwijl de
45-toerenjongens als Will Fer
dy. Rocco Granata en anderen
ook hun beurt krijgen.
loopt lekker. Vooral in Neder
land is er zeer veel belangstel
ling. In ons kouwe kikkerland
trouwens ook.
En dat moet wel, aangezien de
Nederlandsche Boekhandel
reeds denkt aan een tweede
druk. Je zult zien: onze Pol zal
het nog ver brengen!
Ronv BOONEN
Eigentijdse volksmuziek met «Heksagram» in 1974.
preken
jen ove
schillende
ils minist<
Ondertussen realizeerde hij
ook het radioprogramma
Hootenanny Shop, over coun
try and folk enzo, en het pro
gramma «Show rond
KLEIN
BEGONNEN
Voor het echter allemaal zover
kwam had Pol in de streek van
Zele heel wat ouders de haren
ten berge laten rijzen, toen hij
rondtrok met zijn beatgroep
«Danny and the Magics». Een
groepje die het bepaald goed
deed in die tijd van de vetkui-
ven.
Daarop zocht hij het meer in
het folk-song genre en trok als
solist naar Nederland. Daar, in
het toen nog zo verre Neder
land kreeg hij een aanbieding
om met enkele begeleiders,
een optreden te verzorgen in
één van de biertenten te Wie-
ze, tijdens de Oktoberfeesten
(of hoe een dubbeltje rollen
kan!)
Eén van die begeleiders, Nor-
bert Fraayman, trok later ook
met Pol en maats vrouwen
op de skiffle-toer en traden zo
wat overal op in het land.
Hun idolen waren toen reeds
Crosby, Stills, Nash en Yound,
vier knapen die momenteel
reeds een legendarisch viertal
vormen onder de rijke popele
menten.
Kort na deze periode, omdat
Pol het vooral reeds te druk ge
kregen had als krantenjongen,
stichtte hij de groep Heksa
gram. Deze groep waar ze nog
mee door Vlaanderen trekken
is samengesteld uit Norbert
Fraayman uit Gent, licenöaat
scheikunde, bas Rob Van den
Abeele uit Zele en van beroep
leraar, gitarist Luk De Man, in
het leven psycholoog en uiter
aard lead-zanger en gitarist
Pol Van Mossevelde.
Heksagram betekent niets an
ders dan de ster van Juda en
wordt vooral gebruikt als sleu
telwoord in vele gedichten van
Leonard Cohen. Door de ver
kleining van de groep werd het
hen ook mogelijk meer selek-
tief op te treden. Uiteraard is dit
een gevolg van het feit dat ie
der lid van de groep zowat
meer dan de handen vol heeft
met zijn eigen job. Wat niet
wegneemt dat ze nog enkele
boeiende optredens brengen.
JOURNALIST
Als journalist kreeg Pol dé
unieke kans om alle artiesten
aan het werk te zien, omdat hij
er zelf midden in stond, hen kri
tisch te bestuderen. Hij werd
iemand die het allemaal mee
mocht beleven zowel achter de
koelissen als voor het publiek.
Een bepaald druk leven dat
hem wat realistisch de vraag
doet stellen: «Wat zal er met
mij gebeuren als ik grijs zal
worden en mijn tanden zal ver
liezen?» Een vrij konkrete
vraag dat vele jongeren van om
en bij de dertig zich ook stellen.
Pol zelf: «Momenteel is er nog
verschrikkelijk veel werk voor
de boeg! Steeds meer nieuwe
groepen komen aanwaaien en
verdwijnen even vlug terwijl
ons land nu ook nog plat gelo
pen wordt door de buiten
landse steengoede groepen.
Vraag is hoe het allemaal op
gevangen wordt voor de krant.
Soms vindt het publiek een
groep zeer goed, terwijl de jon
gens muzikaal en qua optrè-
den niet dót zijn. Eén lezer
schreef me eens dat uit deze
massa jonge artiesten het op
die manier gemakkelijker wordt
het koren van het kaf te schei
den.»
Pol met echtgenote
Yvan Heylen, buitenbeentje en rustieke vedette in Nederland, in gesprek met Pol.
rdi langs werd in de Kredietbank te Brussel het boek voorge-
ojld «Met Toeters en Bellen», een totaal beeld van alles dat
t en zeilt in onze hedendaagse showwereld (in Nederland
^Vlaanderen). Het werd geschreven door de journalist Pol
n Mossevelde, in een soort van luimig en rijk geïllus-
erde encyclopedie. Pol, voor de lezers van de kranten
jlgim), deed dit dan ook biezonder nauwgezet, zodat nie-
'Tjnd uit onze showwereld werd vergeten en dit gaande van
ibejaan Schoepen, Ray Franki, over de Nederpop tot de
dendaagse kinderen van de Vlaamse rock.
Pol Van Mossevelde (30) is li
cenöaat in de pedagogische
wetenschappen, werkte nog
tot voor een paar jaar in het
PMS-Centrum te Aalst en teis
tert momenteel de kranten.
Reeds in zijn PMS-tijd schreef
hij verschillende free-lance ar
tikelen over de hedendaagse
ons, als vriend van Pol en
dagelijkse kollega, is het
aald geen gemakkelijk
ie geworden om dit boek te
en er hem ook nog
over te stellen. Op de
van het boek,
talrijke klein-
>ok nog aanwezig
personaliteiten,
minister van Neder-
Rika De Backer,
van de redaktie van
Standaard en de burge-
Content en De Sut
ter.
Will Tura hield het boek boven
de (nou ja) doopvont.
ZELE
Eén ding griefde hem scherp
ondanks diverse uit
nodigingen was er niemand
aanwezig van de dorpsnotabe
len uit Zele: dorp waar hij
woont. Ten slotte schrijft niet
elke Zeienaar dagelijks derge
lijke turf van een boek!
muziek in diverse tijdschriften
(de muziek kroop dus weer,
waar het klassieke bloed niet
gaan kon!). Zodat hij dan op
een frisse morgen in 1971 fluks
de benen nam uit het onder
zoekcentrum en beroeps
schrijver werd bij de Standaard-
groep waar hij na een korte
inloopperiode de verantwoor
delijkheid kreeg voor al wat te
maken had met showbericht
geving.
