v.u. VRIJE TRIBUNE K.P. P.V.V. B.S.P. C.V.P. AALST KRIJGT WIENER SANGERKNABEN TE GAST EREMBODEGEMS KORT NIEUWS FUSIES AAN DE ORDE HEEFT LEDE EEN VOORKEUR? LEEDSE FLODDERS 2 - 6/12/74 - De Voorpost l)e redaktie heeft hel recht de/e teksten in te korten OPPERGROOT AALST VOOR TWEE PERSONEN? Vorige week kon men in het lokaal Aalsters blad een niet oninteressante bijdrage vinden over de fusies der gemeenten in het arrondissement Aalst. Het blad is blijkbaar verwonderd dat een reeks van verantwoordelij ken zo weinig aandacht wijden aan dit probleenl, en het noemt een dergelijke houding onver antwoordelijk wanneer men het voorstel van minister Michel kent. We mogen aan de redaktie in kwestie wel doen opmerken dat de KP-Dender duidelijk de voorstellen Michel heeft afge wezen. Verder is de houding van de BSP, die ongeveer gelijk lopend is met deze van de KP. bekend. Over de andere fusies rond kerngemeenten in ons arrondissement in grote lijnen akkoord; Denderleeuw. Welle en Iddergem NIET bij Aalst; twee afzonderlijke fusies voor, enerzijds. Erpe. Mere. Eronde- gem, Ottergem en Vlekkem. en anderzijds. Burst, Aaigeni. Bambrugge en Zonnegem; en tenslotte Herdersem bij Aalst en een aparte fusie van Moorsel. Baardegem en Meldert. Het is waar dat de Volksunie nog niets liet horen, maar wie de vergaderingen der vijf partijen bijwoonde weet dat zij tegen al te grote fusies is. Wat dan tenslotte de PVV betreft, waarvan het blad zegt dat senator Waltniel de definitieve beslissing voor nakend verklaart, zij zwijgt en zij is blijkbaar met het voorstel Michel tevreden. Komt dan de CVP. waarvan het blad zegt dat het bestuur van de CVP-Aalst-stad tegen de opna me is van Denderleeuw en Iddergem in Groot-Aalst. Dit is een eerste woord, maar er blijven nog heel wat vragen. Natuurlijk blijft senator Verleysen bij zijn stelling van een zeer groot Aalst. Maar wat met Welle, en wat met Moorsel. Baardegem. Meldert? Wie haalt het in de CVP- nationaal en wat zijn de tegen strevers van een te groot Aalst zinnens te doen? Het is een moeilijk probleem voor de CVP. waar op dit ogenblik nog andere tegenstel lingen worden uitgevochten, maar wachten tot de zaak voor het Parlement komt is waar schijnlijk verloren spelen! Het lokaal blad schrijft daar omtrent: «De noodzakelijkheid van het principe wordt niet in vraag gesteld. Maar het voor opgestelde Groot-Aalst dient noch de huidige Aalstenaars, noch deze van de randgemeen ten. De struisvogelpolitiek van sommige politici, in een «aan gelegenheid» die van vitaal belang is voor de bevolking van deze agglomeratie, van dit arrondissement, doet dan ook bedenkelijke vragen rijzen om trent hun verantwoordelijk heidszin). Inderdaad, en des te meer vragen daar waar bestuurders van reeds gefusioneerde steden in Wallonië er de regering komen aan te herinneren, dat fusies zonder de nodige finan ciële middelen een katastroof zijn. en waar de C.V.P.-burge- meester van Brugge 'n paar weken geleden met ontslag dreigde, omdat zijn gefusio neerde stad niet de middelen heeft om de fusie tot een goed einde te brengen, lees. te voorkomen dat de mens er onder lijdt! Wij menen dat ook het blad gelijk heeft op verantwoordelijk heid aan te dringen, méér. dat het hoogstnodig is dat degenen in alle partijen die zich van het gevaar der voorstellen Michel bewust zijn. zich zouden moeten ontmoeten en gezamenlijk hun stem laten horen. Is het terwille van in feite twee personen dat zij zich 'jouden moeten wachten het ontwerp Michel te verwerpen en er een beter af te dwingen? Het is niet te laat. maar het is hoog tijd RAY DE SMET Voorzitter KP-Dender WET EN WERKELIJKHEID De kloof die bestaat tussen wet en werkelijkheid is voor vele burgers niet direkt zo opvallend en belangrijk. Pas wanneer de burger in kontakt komt of problemen heeft via de recht banken met de wet dan voelt hij aan hoe ver de wet van de werkelijkheid en van zijn proble men staat. Een beleid van Minister van Justitie is daarom niet zo spektakulair, zelfs als die Minis ter door zijn bestuur diep ingrijpt in ons leven. En dat doet Minister Vanderpoorten door zijn beleid op het ministerie van Justitie. Daarbij ligt de betrach ting van de gewezen voorzitter van het L.V.V. bij de dichting van de kloof tussen wet en werkelijkheid en tevens om de inwoners van dit land een doeltreffende rechtsbedeling te verzekeren met de vrijwaring van de rechten van het individu. Daartoe heeft de Minister een aanfal maatregelen getroffen waardoor ondermeer het Hof van Beroep en het Arbeidshof van Antwerpen op 1 januari zal in w erking gaan. Ook werden maatregelen getrof fen om de personeelsformaties van rechtbanken, griffies en parketten volgens de behoeften aan te passen. Het zware en zeer moeilijke probleem van de ethiek, waar over zeer veel diskussie werd gevoerd en dat verder gaat dan abortus, krijgt ook eerstdaags een oplossing. De Minister heeft inderdaad een besluit aange kondigd dal de oprichting van een staatskommissic voor de ethische problemen voorziet. Belangrijk is daarbij dat deze kommissie wordt voorgezeten door een vrouw en voor de rest paritair uit vrouwen en mannen is samengesteld. Deze ethische kommissie moet van oktober 1975 (aanvang parlementair jaar 1975-76) een wetenschappelijk gefundeerd advies uitbrengen over konticeptiva. abortus, her ziening strafwetgeving, anoni- maat van de moeder en het kind dat in de anonimaat is geboren. Op een ander terrein maakt de huidige P.V.V. Minister Her man Vanderpoorten zich ver dienstelijk door de wet op het huwelijksgoederenrecht aan te passen. Een eis die de vrouw van 1974 reeds lang nauw aan het hart ligt. En hoe onopvallend ook de werking van de regering lijkt op het genoemde terrein, men kan niet ontkennen dat de ploeg Tindemans baanbrekend wérk levert ten voordele van de burgers van dit land. Het aandeel van P.V.V.-Minister Vanderpoorten is daarin zeer belangrijk en bewijst dat de P.V.V. en haar verantwoorde lijken werk maken van aange gane verbintenissen door partij en regering. En zeker te onder lijnen is de belangrijke rol die de vrouw, en haar plaats in onze moderne maatschappij, daarbij krijgt toebedeeld. DIANE D'HAESELEER BEDENKINGEN BLJ EEN EERSTE DOKTRINEKON- GRES VAN F ABRIMETAL Nog geen week na het doktrinair kongres van de BSP. werd te Brussel een kongres gehouden door Fabrimetal, de patroons vereniging van de metaalver werkende nijverheid, rond het thema «mens en onderneming». Door de afgevaardigde-beheer der en direkteur-generaal De Staerke werd tijdens een pro grammarede duidelijk taal ge sproken. Voor hem is en blijft (hoe kan het ook anders?) de zogenaamde vrije niarktekono- mie het enige systeem dat terzelfdertijd welvaart en vrij heid kan verschaffen. Uiteraard zou in deze kontext alleen van een «vrije» onderneming alle heil kunnen worden verwacht. Onze vragen en opmerkingen zijn hierbij de volgende. Het zou van een overdreven naïviteit getuigen, te geloven dat de ar beidende bevolking zich door dergelijke voorstellingen zal la ten overtuigen. Ieder van ons weet dat de" kapitalistische samenleving aan het kapitaal en de kapitaalbezitter voorrang vprleent. De arbeider is op de ondernemer aangewezen en kan slechts mits diens instemming een loon verwerven, om in zijn levensonderhoud te voorzien. Het bestaan van de arbeiders en hun gezin is dus afhankelijk van hel sukses van de «vrije onder neming. Deze onderneming is zodanig vrij. dat ze haar arbeiders kan behandelen als loutere produktiefaktoren. zoals machines en grondstoffen. Uit deze produktiefaktoren moet het maximum worden gehaald om een zo groot mogelijke winst te bereiken voor de kapitalist. Deze laatste is nochtans de jongste tijd wezenlijk veranderd. Vroeger was hij de kapitaal verstrekker; nu is hij de grote baas. die weliswaar nog wat kapitaal in de onderneming heelt belegd, doch niet meer alle eieren in eenzelfde korf legt. Daardoor wordt meer en meer een beroep gedaan op zoge naamd vreemd vermogen onder de vorm van leningen. Deze leningen worden door de finan ciële instellingen verstrekt met de hun toevertrouwde fondsen, die voor een groot gedeelte afkomstig zijn van het spaargeld van de arbeidende bevolking. Aldus draagt deze op twee uiteenlopende wijzen bij tot de werking van de onderneming. Deze wordt in vele gevallen nog in bijkomende mate geholpen door de overheid, die daarvoor de belastinggelden van iedereen en dus ook van de werknemers aanwendt. Aldus zien we dat de «maat schappelijke bijdrage» tot het ondernemingsresultaat steeds groter wordt. Deze tendens vinden we nochtans niet terug in de «verdeling», waarin de aktivi- teit van de ondernemer een ruime vergoeding krijgt uitge keerd. Hierbij mag men zich niet blind staren op de vergoeding die aan de aandeelhouders wordt uitgekeerd. Immers, voor aleer men tot winstverdeling overgaat, heeft reeds een dik wijls royale uitkering aan de ondernemer of de beheerders, die zich met het beleid van de onderneming inlaten, plaats gevonden. De voortdurende strijd van de arbeidersbeweging voor een gro ter aandeel in het nationaal inkomen, moet in deze kontext worden geplaatst. Bovendien is het zo. dat de vrije onderneming mag produceren wat de ondernemer wil, of dit maatschappelijk nuttig is of niet. of het de mens helpt zichzelf te ontplooien dan wel of het zijn onderwerping na streeft. De werknemers hebben hier niet de minste inspraak; hun stem telt niet mee. Ze bieden hun arbeidskracht aan. ontvangen een loon en daarmee uit. Is het dan niet te begrijpen dat de arbeiders zich vreemden voelen in hun bedrijf waar ze nochtans een belangrijk deel van hun leven doorbrengen. Alle geraffineerde pogingen van dezgn. «labor-» en «human rela tions» ten spijt, kan de arbeider zichzelf niet zijn in de vrije onderneming zoals het patro naat ze opvat. Dit kan hij wel in de onderneming waarin zelf beheer is ingesteld. Maar daar wil het patronaat niet van horen! De patroons zijn wel akkoord de vakbonden als gesprekspartners te beschouwen, maar. zo zegt De Staerke. dan moeten deze ook het bestaansrecht van de vrije onderneming aanvaarden. Wordt het dan geen dovemans- gesprek. wanneer men weet dat de arbeidersbeweging resoluut medebeheer afwijst en strijdt voor arbeiderskontrole en zelf beheer? Het patronaat steunt in zijn politieke strijd op een behouds gezinde rechter vleugel in ons parlement en deze verdedigt het privaatinitiatief met hand en tand. Het is dan ook nood zakelijk voor de werknemers, willen ze hun zienswijze op de onderneming doen zegevieren, zich te verenigen voor de politieke strijd in een samen hangend en ondubbelzinnig «front van de progressisten». Het patronaat is sterk door zijn eensgezindheid; laten we hopen dat de werknemers het ook worden. MARC MORTIER GELOOFWAARDIGHEID Veertien dagen geleden hebben we een vraagteken geplaatst achter de geloofwaardigheid van de oproep voor de Halle-bcto- ging van CVP-voorzitter Wil- fried Martens. Wij hadden zijn bewering dat de Vlaamse CVP de slogans van deze betoging onderschrijft, geplaatst tegen de achtergrond van een stemming inde provincieraad van Brabant waarin o.a. de CV P-provincie raadsleden gestemd hadden te gen een motie om de splitsing te vragen van de provincie Brabant en de oprichting van een autonome provincie Vlaams- Brabant. Dit vraagteken achter Martens' geloofwaardigheid werd ons door enkele CVP-ers nogal kwalijk genomen. De geloof waardigheid van de Vlaamse CVP moet niet in twijfel ge trokken worden, zo werd mij gezegd. Zeer tot mijn spijt ben ik verplicht deze week terug het zelfde vraagteken te plaatsen achter diezelfde geloofwaardig heid van diezelfde CVP-voorzit ter. Want terug heeft een CV P-er ineen stemming de kans gekregen metterdaad te bewij zen dat het de CVP ernst is met de splitsing van de provincie Brabant en terug heeft een C'VP-er... inderdaad. TEGEN GESTEMD! Deze maal gaat hem om CVP-senator Leo Van Ackere. In het kort de feiten: In de senaatskommissie van Binnen landse Zaken werd gestemd over het wetsvoorstel van VU-senator Wim Jorissen strekkende tot de splitsing van het kiesarrondis sement Brussel, zijnde dus even eens een der slogans van de betoging te Halle. En zoals reeds gezegd. CVP-senator Leo Van Ackere stemde TEGEN dit voorstel! Dit gebeurde de don derdag vóór de betoging te Halle. Te Halle. dus drie dagen later, stapte diezelfde CVP-senator echter mee op te Halle, o.a. achter de slogan: «Splitsing van het kiesarrondissement Brus sel»!!! Senator Van Ackere zal wel een uitleg klaar hebben voor deze manifeste tegenstrijdigheid. Ook daarin volgt hij de traditie van zijn partij: Luister naar mijn woorden, maar let niet op mijn daden! Zodat wij verplicht zijn opnieuw een groot vraagteken te plaatsen achter de geloofw aardigheid van wat CVP-voorzitter Wilfried Martens verklaarde in verband met de betoging te Halle. Hoezeer ons dat ook spijt! Een klein woordje willen we in dit verband ook richten tot de inrichters van deze en vroegere betogingen. Het volstaat niet. vrienden, bij elke betoging opnieuw verheugend te zijn dat parlementairen van diverse partijen deelnemen aan de betoging en mee opstappen achter de slogans. Dat dient tot niets, indien deze parlementai ren nadien hun woord eten of voordien reeds, zoals senator Van Ackere en in het parlement de slogans van de betoging niet in wetten helpen omzetten. Het wordt dus hoog tijd dat de inrichters van Vlaamse betogin gen ook nadien waakzaam blij ven en desnoods publiek de woordbreuk van de parlemen- tairen-marsjeerders aanklagen. Want alleen zo zullen we tot klare toestanden komen en tot Vlaamse wetten! Dr. R. VAN LEEMPUTTEN. Volksvertegenwoordiger Het Arrondissementeel Partij bestuur van de CVP is bijeen gekomen onder voorzitterschap van Hubert Van Wambeke. Het keurde de ontwerpbegroting van 1975 goed en stelde enkele werkgroepen samen die in de komende maanden de aktivitei- ten in het arrondissement onge twijfeld zullen helpen stimule ren. Het name eveneens kennis van de oprichting van een IPOVO- vormingskommissie en van de inrichting van een politieke kaderschool begin 1975. De werkgroep «vrouwenwerking» van zijn kant neemt zich voor een reeks voorlichtingsvergade ringen te beleggen over het huwelijksgoederenrecht en deze te laten uitmonden in een «open namiddag» op 26 april 1975. Het Partijbestuur wijdde het grootste deel van de bijeenkomst aan de voorbereiding van het Nationaal Partijkongres van 7 en 8 december en dat vooral in het teken zal staan van het plan 76-80. De onderscheiden be leidsopties werden een na een gekoimnentarieerd en sommige gaven aanleiding tot geanimeer de diskussies. Remi De Backer en Roger Van Keymeulen wer den door het Partijbestuur aan geduid als gemandateerde spre kers van het arrondissement op het aanstaand Kongres. Ten slotte werd vrijdag 13 januari vastgelegd voor de jaarlijkse nieuwjaarsontvangst voor voorzitters, sekretarissen en CVP-burgemeesters. De Wiener Sangerknaben zullen iedereen wel bekend zijn. Zij zijn de kleine ambassadeurs uit Oostenrijk, die met hun gouden stemmen de charme en rijkdom van het muziekcentrum Wenen naar alle kontinenten hebben uitgedragen. Vrijdag, 6 december 1974, zullen zij in de Sint-Martinuskerk zorgen \oor een hoogtepunt in het Aalsters muziekleven. Ov OPRICHTING De Wiener Sangerknaben beho ren tot die unieke koren die adelbrieven kunnen voorleggen die teruggaan tot in de 15e eeuw.. Het was immers keizer Maximil- iaan van Oostenrijk, eens ook stadhouder van de Nederlanden, die in 1498 officieel het instituut der Wiener Sangerknaben op richtte met als hoofddoel het opluisteren van de liturgische diensten. Tussen de eerste koormeesters vinden wij tal van onze Vlaamse polyfonisten: Hendrik Isaac. Karei Luyten. Philippus de Montee.a. Benevens deze meesters namen ook Mozart, Bruckner en Haydn deel aan de groei van de «Hof- musikkapelle» als groeipool in de Weense muziekgeschiedenis. MOEILIJKHEDEN In 1918, kregen de Wiener Sangerknaben een moeilijke periode te verwerken. De Oos- tenrijkse-Hongaarse monarchie stortte in elkaar en het koor kon niet langer rekenen op de steun van de keizer. Het instituut werd ontbonden. In 1924 werd de «Hofkapel» opnieuw opgericht onder de dynamische inzet van rektor Jozef Schnitt. Voortaan werden de zangertjes opgeleid in het Augartenpaleis. LEVEN Vooraanstaande muzikologen, muziekpedagogen en koniponis- Vorige week vierde Erik Arijs zijn afscheid tc Erembodegem. Deze jonge kracht vertrok naar Zuid-Afrika. Erik kwam in maart 1972 als jongste lid de gemeenteraad vervoegen voor de V.u. en dit als opvolger van Albert De Kerpel. Zijn stokpaardje is steeds de ijvering geweest voor het oprichten van een jeugdraad te Erembodegem, alsook de bescherming van het leefmilieu. Gedurende de jaren die hij in de gemeenteraad zetelde had hij zich reeds goed ingewerkt in de gemeentelijke bestuurswerking en was hij één van de aktiefste krachten. Zijn aanwezigheid als oppositielid zal zeker in de zaal^emist worden. We hopen dat zijn opvolger Bertrand Coppens van Terjoden het zeker goed zal doen als Erik Arijs. Op zondag 8 december gaat in het Gildenhuis te Erembodegem de grote drie-maandelijkse bloedinzameling door van 9 tot 12 uur. Het is belangrijk dat iedereen het bloedgeven als een sociale plicht gaat aanzien, er zijn dagelijks mensen die in noodsituatie verkeren en die kunnen geholpen worden door gezond bloed van ons allemaal. Daarom verdient het initiatief van het nationaal verbond der vrije bloedtransfusiediensten onze speciale aandacht. Wij kunnen allemaal zelf na een ongeval of ziekte eens bloed van iemand anders nodig hebben! Denk er eens over na en kom zondag uw steentje bijdragen tot deze aktie. ten werken nog steeds aaij^/ opvoeding van de koorleden^ zangertje krijgt een vollwik muziekopleiding. De vorij omvat tevens de studie van instrumenten (klavier en l" instrument) en een verzojf algemene ontwikkeling, bestaanszekerheid dienen! met koncertreizen veilig; stellen. In hun klassiek den matrozenpakje hebbel de breedste waaier van de vo) re^ muziek omvat: van motet; volkslied. KONCERT jled Dit jaar waren de Wi|e^ Sangerknaben reeds te gass a Zuid-Amerika en Noord-Ej pa. Hun koncertreis zetteilten thans verder in België. hui Onder leiding van de ka) ree meester Uwe Theimer zulletnu te Aalst een gevarieerd kernvot gramma brengen dat wei bevat van Monteverdi, da PJ«"« trina, Brahms en Schuil^ Deze laatste was destijds zei u van het koor. Tenslotte vermelden we hedendaagse komponisten. V Benjamin Britten (geb. Ij. zullen ze de Missa Br brengen. Dit werk werd ca? in première gebracht door M tate Domino. Van Uwe Thei> (geb. 1944) zelf. krijgen we viertal motetten te horen. RENE DE Wil ar W( EUREKA EREMBODEG1 Vf Van 9 tot 12 december krij',EE we in het gildenhuis te Erfsr bodegem een op zijn minst merkwaardige sporthappening: 16 uit de gemeente en c gesponsord door laars van Erembodegem Jelg twisten onder elkaar eenrolg dagen op rollen». GedureiMiji deze 6 dagen zal er iedjlw avond van 20 tot 23 uur Fon echte velodroomsfeer heerpnd waar iedereen kan konren meegenieten van het spotf/ij spektakel. Er is ook voor e*106 dag een speciale aUralF™ voorzien: Maurice Martaj Willy Teirlinck, Anne-Maje Vannuffel, allen bekendenua, sportgebied hebben hun a^er wezigheid reeds bevestigd. >pei De burgemeester van Erejebi bodegem zal maandag 9 üet cember te 20.30 uur >vei startschot geven en zo dl sportieven op de rollen la|| fietsen! Zaterdagavond wordt als s vanaf 18 uur de grote finLg, gereden met als bijzonderlijk het kampioenschap van bve sponsor die tegen elkaar uitlls menineenafvallingsrit. Jan Het grote kampioenenbal je™ diezelfde avond ingedanst wj"'d den door de kersverse «Mist?7] daagse». EJ lut< too 'est hiur Dn; Je i Het was een tijdje stil geweest rondom de vele fusie-story's. Twee jaar terug wemelde het van akties, moties, voorstellen, weigeringen, nieuwe en gewijzigde plannen. Een vrij verward klinkende symfonie die geruisloos uitstierf. Iedereen had zijn zegje gehad en was dus tevreden. Nu minister Michel ineens de intentie uitte, korte metten te willen maken met het gehele fusie-gedoe, gooide men zich her en der met vernieuwde krachten op de ministeriële voorstellen. Voor Lede werd het een onuitgegeven voorstel. In de diverse plannen reisde Lede een tijdje heen en weer Drie man en nog geen paardekop waren op het Kultureel Centrum voor de opening van de tentoonstel ling over gouaches en aqua rellen. Gelukkig liep de tentoonstelling met de mede werking van het gemeente bestuur zodat enkelen zich verplicht zagen burgemees ter Raes te vergezellen. Spijtig voor de Kulturele Kring van Lede. Hun inspanning loont echt de moeite. Het zijn geen «klasjers» die hun doeken naar Lede stuurden. Vlug nog eens gaan kijken zondag. Er ligt iets op mijn maag. Na de schilderijen komen de boeken aan bod. Davids- fonds Lede kreeg blijkbaar een morele doping met het bericht over een nieuwe bibliotheek. Volgende week is .er boekententoon stelling. Nadien nog een paar spreekbeurten, debat avonden en nog een tentoon stelling, in het voorjaar van 1975. Over «Leedse be zienswaardigheden», We zijn nu al benieuwd. Als de jongens van het Davidsfonds die woorden letterlijk opne men, zal er nog één en ander te beleven zijn. Uitkijken. Ik weet wat er op mijn maag ligt. Voor zover je dat thuis niet te best mocht lukken, kan je zaterdagavond in de Volkskring de komediant gaan uithangen. Die van «den toneelbond» doen dat dan ook. Een eindje verder komen de supporters samen voor het supportersbal van Jong Lede. Het schijnt dat ze de toegangsprijs gaan ver hogen. Men spreekt van 72 fr. En die cijfers liggen op mijn maag! Ik durfde het haast niet zeggen, maar aan gezien die gazetten niet konden zwijgen over die 7-2... In Merchtem dansten ze zondag de «zevensprong». Het is duidelijk dat ze in Merchtem niet zulke ge- dienstelijke pompiers heb ben als bij ons. Ditmaal moest Tuborg het afleggen tegen Ginder-Alc. De verenigde supportersklubs melden zopas dat er op hun bal geen Ginder-Ale zal ver krijgbaar zijn. «Daar zè»... dat zal hen leren! MARCOLE tussen Aalst. Wanzele en Impe, beurtelings als deel van groot- Aalst of als fusiehoofd. In de diverse Leedse raadszit tingen is het steeds abnormaal stil gebleven omtrent die fusie. Terwijl de overgrote meerder heid van de gemeentebesturen, een bepaalde voorkeur (of af keur) te kennen gaf, gingen burgemeester Raes en zijn groep aan elk voorstel systematisch voorbij, al gold het een grapje. Niets of niemand bleek in staat, een duidelijk standpunt te vernemen vanwege de raads leden. EN DE BEVOLKING? Het Davidsfonds en de Rank staken de koppen bij mekaar om een voorlichtingsavond, al of niet met debat, op touw te zetten. Maar de plannen bleven steken tijdens de eerste kontakt- vergadering. Het Volksunieblad «Vrank Uit» organiseerde een opiniepeiling waaruit slechts één duidelijk standpunt bleef af te leiden: Lede wilde blijkbaar onder geen voorwendsel bij Aalst gevoegd worden. Dat was ook de mening die totnogtoe in Lede het meest uitgesproken naar voor trad bij de bevolking. Met wie Lde dan wèl moest aanpappen was minder duide lijk. Hier liepen de meningen nogal uiteen. Over het algemeen scheen men er ook minder aandacht aan te schenken. Alle meningen waren zowat terug te brengen tot een thesis: «Met eender wie. behalve met Aalst». Dpd Ook de Leedse organisatie£le: politieke partijen bleken \lte geroest in de onverschillig™""1 Slechts de Leedse Volksur*1 afdeling maakte een konkfed voorstel bekend. Voor de rar moest Lede hoofd worden voc een fusie met Wichelen, Scha)®' aarde, Impe, Wanzele en Bin< deel van Vlierzele en Erpe No< zich ten Noorden van de sttfch weg Aalst-Gent bevindt. 3e? Volgens het laatste plan jjar minister Michel wordt ht n<f® tans Lede. met: .Impe, WanzT^; Smetlede en Oórdegem jLar Papegem (het deel van Vli^ta, ten Noorden van de steenfa Aalst-Gent). «Di Of Lede nu een gemeente npp of minder erbij krijgt, is nu i\/ar bepaald van levensbelajn Hoofdzaak is dat het gevaar yer een opslorping door Aalst vcöe lopig geweken is. En nat betekent voor de Ledenaarsbal een hele opluchting. J"* Dat was ook de mening schepen Gravez. naar reaktie we vroegen op het van min. Michel. Het feit van de niet-aanhechtl^ bij Aalst, was voor hem belangrijkste faktor. De afce; hechting van Wanzele, Impe^D Smetlede vond hij de meest vore de hand liggende oplossing. Üei hoewel hij geen enkel bezwpa had tegen de toevoeging Oórdegem, meende hij dat dra gemeente al vrij ver van f'e centrum van Lede verwijdr® ligt. wat de bestuurbaarhrj uiteraard niet vergemakkelijk Maar al bij al leek het hem gunstig voorstel te zijn. Binn^e kort weten we wellicht Irer officieel standpunt van de jzo meente. De raad moet immflnu advies geven op het voorstel viNc de minister. Gelukkig maiop Want anders had wellicht nst< mand ooit een duidelijke sti33 lingname vernomen vanwege P1 gemeentevaderen. MARCOËjj

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1974 | | pagina 2