ROSETTE
VAN DER STUYFT:
meer
een prettige boel dan
keikoppig doorzetten
Sportmagazine
GOEDE UITSLAGEN TE UITBERGEN
ATLETIEK
\Bij AC. Dender land
Atletiekkern
Overniere
PRACHTIGE
RESULTATEN
AC Zele
Hans Van Lyssebettens
en ook Patrick Schokaert
in de kijker
20
Ruim dertig jongeren offerden
wat kermisvreugde op voor de
sport: en bewijs dat ze heel
wat voor atletiek over hebben.
Het begon al in de voormid
dag in de indoormeeting te
Wieze Dorothy Meulewater
liep 60 m horden in 10 sec,
rond. Ze won ook haar reeks
én de finale van de 60 m vlak
in 8,4 en 8.3. In het hoog
springen dienlde ze het sa
men met Carine Roels als eni
ge kadetten op te nemen te
gen scholieren, juniores en
zelfs seniores Dorothy werd
7e met 1.25 en Carine 4e met
1,35 m Carine nam ook deel
aan de 60 m vlak. Ze won
haar reeks in 9.2 en werd 3e
in finale met dezelfde tijd.
!n het hoogspringen kreeg
Martine Maes de tweede
plaats toegewezen met 1,55 m
na Anne Marie De Waele
Martine werd derde in haar
reeks 60 m horden met als
tjd 10,7.
Maria De Scboenmaecker
werd 3e in finale van de 60
m vlak in 8.5 na in haar
reeks 2e te zijn geëindigd 'm
3,4.
Bi) de jongens werd Luc Van
Pottelberge tweede in zijn
was bfj 4e. Zijn chrono 8.1
In het hoogspringen werd hij
2e met 1,55 m achter junior
De Leeuw Rudy Goossens
wipte over 1,35 m.
Vermelden we ook nog dat
zaterdag 1 februari Dorothy
Meulewater en Martine Maes
een trofee in ontvangst moch
ten nemen voor hun pracht-
prestaties vorig seizoen,. Toen
waren zij beiden nog eerste
jaars zodat de kans op een
eerste plaats er dit jaar ze
ker weer in zit. Zondagnamid
dag vonden er in de omge
ving twee crossen plaats nl
te Sinaai voor meisjes en te
Uitbergen voor jongens.
Dat te Sinaai de meisjes geen
overwinning in de wacht sleep
ten ligt wellicht aan het feit
dat eerste- en tweedejaars
samen liepen en geen afzon
derlijke reeks ingelegd werd
voor de pupillen
Miniem Carine Bauwens en
pupil Ingrid Verstraeten ver
dedigden flink onze kleuren.
Carine werd 6e voor Ingrid 7e
Christine Buyle was derde
Zus Martine eindigde 7e en
Nelly Rasschaert en Ann Col
man 21e en 22e Paola Van de
Sijpe kwam in de start ten
val Een flinke remonte bracht
haar naar de 20e plaats
Willy Baeyens behaalde te
Uitbergen de enige Overmeer-
se overwinning, terwijl ver
scheidene andere jongens
mooie ereplaatsen in dn wacht
sleepten. Franky Meulewater
voerde lange tijd het comman
do bij de pupillen 1965. Zijn
3e plaats verraadt een goede
forme Willy Baeyens verras
te nogmaals iedereen in de
start, een zeer sterk wapen,
vooral bij de pupillen. Joban
Meganck maakte er vergeefs
jacht op en moest vrede ne
men met de tweede plaats.
Verdere uitslagen in deze
reeks Guy Buyle 5e, Mare
De Bruyne 7e. FSlip BLiyle
11e. Johan Haentjes 14e,
Christiaan Tackaert 25e. Karei
Rogiers 26e en Johny Ras
schaert 32e.
Eric Sichien wist, grotendeels
door een sterk wedstrijdein
de de tweede plaats te be
machtigen bij de miniemen
1963. Luc De Vleeschouwer
eindigde 15e Ook Patrick Van
De Sijpe presteerde flink dit
bij de miniemen 1962. Hij
moest slechts drie, maar dan
ook zeer sterke atleten laten
voorgaan. René De Lausnay
loopt steeds regelmatig, hij
werd 10e en Rudy D'Hooge 23
Dirk Oosterlinck was de beste
Overmeerse scholier. Met zijn
12e plaats was hij de derde
tweedejaarsscholier van VS
zodat hij zeker aanspraak mag
maken op een selektie voor
het Belgisch kampioenschap
Christiaan Blanquart kon inde
voorbije weken slechts een
maal trainen wegens griep
Zijn 23e plaats is dus een
goede prestatie Ronny Oos
terlinck werd betrokken in een
valpartij en bezeerde zich aan
de schouder Hij liep moedig
zijn wedstrijd en eindigde 24e
Martin Meganck kwam als 38e
aan Junior André De Maes-
schalck wist dank zij een zeer
snelle laatste ronde 10e te
worden. Bij de veteranen twee
Overmerenaars na elkaar Jo
zef Meuleman 29e en Cyriel
I Oosterlinck 30e. M H
Als je met Rosette Van der Stuyft, binnenkort 23, een
boompje opzet over sport, dan kom je noodgedwon
gen onder de indruk van haar klare kijk op mensen
en toestanden.
Bi] de heren seniores was het W. Vermeir die te Uitbergen
een best indruk liet. De gewezen wielrenner, nu veldloper ge
worden is er de jongste tijd stukken op vooruit gegaan. Zijn
zeventiende plaats die hij nu behaalde bewijst het ten volle.
F. Van Weyenberghe volgde als 18e wat zeker niet slecht is hij
is niettemin tot beter in staat. Karei Michiels 33e in deze reeks
die maar 15 plaatsen achter de genoemde atleten eindigde mag
dat als een prima resultaat beschouwen, hij is immers een
paar lentes ouder wat hem niet belette kranig van zich af te bij
ten. R De Vriendt werd 42e in deze wedstrijd, voor hem werd A.
Peelman 39e. B. Moens liet 44e optekenen en F. Van Damme
58e. Veteraan P. Roels liep een 10e plaats waarme hij als
eerste klubatleet werd gerangschikt in deze reeks. R. De Witte
moest nu met een 11e plaats vrede nemen, hij ging nu F. Van
Ransbeeck 12e vooraf. A. Van Hereweghe ging nu als 16e over
de streep en A. Heuninck werd 25e. Janssens was nog 40e,
M. De Saedeleer 46e en F. De Brandt 52e.
Oe juniores Maes en Van
Hende verdedigden een 17e
en 21e plaats. R. De Troch
was de eerste scholier van
AC Denderland op de 15e
en C. Verbeke na een goed
wedstrijdeinde beklede de
31ste plaats. De Maesschalck
werd 40e en Soetewey 41e.
Evenals zijn broer was René
De Troch de beste maar deze
dan bij de kadetten. Van
Hoeymissen 28e. Heyvaert 41e
en Verlinden 47e waren de
andere deelnemers Bij de
miniemen liep L. Van Hautte
een prima 8e plaats bij elkaar
en De Man werd 14e in de
andere reeks, Waterschoot 24e
E. Vercammen 26e, Geerts
27e, Van De Moortel 29e en
De Smedt 36e liepen deze
prijzen in de twee reeksen.
Op een ereplaats eindigde
B. Vercammen 6e bij de pu
pillen, Schelfkens werd 10e,
met achter zich De Smet
16e, De Brandt 19e, Van On-
sem 20e en de Man als 23e
MARIE-JEANNE DE RIDDER
NU DERDE.
Het is geen uitzondering meer
Marie-Jeanne De Ridder voor
een ereplaats te zien strijden.
Zondag te Belsele waar de
dames aan de slag waren was
zij andermaal in een beste
conditie. Zij nam het daar
op tegen een lot van geken
de loopsters waarvan er
slechts twee 'bij machte wa
ren haar voor te gaan
Waaronder Miet Vermeir ACL
en de Nederlandse Konings
die met haar op het podium
klommen. Maria Eeckhoudt
boekte vooral op het laatst een
paar plaatsen winst waarmee
ze knap 14e werd. Linda Ver
beke was er ook na een paar
weken inactief wegens ziekte
waren de verwachtingen niet
hoog, maar zij haa'de er even
eens het laatste weer uit om
naar een 15e plaats te din
gen waarin zij slaagde. Zus
Christine liep met veel over
gave de wedstrijd bij de
scholieren waar zij als 17e
aantikte.
Klara Los nestelde zich van bij
de start in een behoorlijke
positie waardoor zij op de 6e
plaats 'kon bes'ag leggen. Een
zieke J Uytterdaele over
schatte misschien wel haar
krachten waardoor zij op de
voorlaatste plaats werd geno
teerd totaal uitgeput eindigde
zij nu op de 31e plaats.
ANDRE.
De jonge Heikantenaar Hans Van Lyssebettens blijft deSjoede
kadans behouden en in de veldloop te Uitbergen bracht hlj
de AC Zele vlag opnieuw aan de top, in de reeks m.memen
1962 Maar een uitstekende en eervolle uitslag liet Patrick
Schóekaert bij de scholieren optekenen met zijn tweede plaats.
Binnnkort zorgt deze atleet wel voor een zege.
In de miniemen reeks 1963 liep J. Van Cleemput een bronzen
resultaat hetgeen zeker een vermelding verdient De verd.re
uitslagen voor de jongens van secretaris Van Hecke waren de
volgende: miniemen 1963: R. Vehent 9e; J. Stilten 18e. G.
Geerinck 19e; P. De Waegemaecker 33e.
Miniemen 1962 F. Heirman 11e; B. Plaetinck 13e; J. Permentier
16e. Kadetten: R. De Wilde 4e; M. Van Damme 9e; L. De
Kimpe 11e; De Maesschalck 25e; P. Westerlinck 37e; F. De
Paepe 44e. Scholieren: J. Van Cauteren 11; R- Van Kerckhove
39e- L L'Ecluse 42e; J. Permentier 44e: Juniores E. De
Schepper 16e. Seniores O. Van Mingeriet 52; E. Van Malderen
57e.
ore.
Bij de juniores liep Luc Van Hecke voor Vlierzele een 8e plaats
en bij de seniores liep Eugeen De Kimpe 11e; E. Van Heek 21e
en Et. Clement 25e. In de veldloop te Scheldewindeke behaalde
Etienne Uytterschaut een 15e plaats. BENO.
bevinding dat ze voor niemand
moest onderoen. Om naar de
top door te stoten, ontbrak er
maar één voorwaarde voor de
sport leven zoals een volwaar-»
dig prof dat doet. Maar dat
kon gewoon nietstuderen had
voorrang en nadien had ze
heel -wat om handen om als
piepjong leraresje haar kursus-
sen voor te bereiden en haar
lesfiches uit te werken. Intus
sen had ze de keeperstrui aan
de wilgen gehangen en de
spikes in een hoek gegooid. Ze
stapte naar de fiets over.
Waarom? Ze heeft er geen
sluitende verklaring voorhet
gebeurde zomaar. Het was een
experiment. Nu ze „geproefd"
heeft blijft Rosette Van der
Stuyft in die „branche": ze
kan haar „mannetje" staan en
vindt die snelfietserij een ple
zante hobby.
Vreemde eend
In het wereldje van de dames
wielrennerij is Rosette Van der
Stuyft zowat het buitenbeentje:
als ze niet in 1974 een
volle maand met vakantie naar
Italië zou getrokken zijn, was
ze kwasi zeker van een selek-i
tie voor de wereldkampioen
schappen. Nu bleef ze als ii>
val ster niet eens op het bankje
zitten: ze reisde gewoon niet
mee met de delegatie.
„Een beetje dom als je het
achteraf allemaal bekijkteen
mooie reis op bondskosten in
het water en bovendien greep
ik naast een gelegenheid om
Dat kan ook moeilijk andersde jongedame met
de kortgeknipte haren en het onvermijdelijke broek-
pak is niet de eerst de beste. Ze stapte niet, zoals de
meeste van onze hardfietsende meisjes van de la
gere school naar de fabriek Rosette Van der Stuyft
hield het in het Sint Vincentius Instituut te Gijzegem
vol tot ze, met een diploma op zak, als lerares het
volle leven aankon.
Rosette is een natuurtalent
lichamelijk schort er niets aan
en omdat ze zelf best aanvoel-»
de dat je om sport te bedrij
ven geen „superwoman" moet
zijn, pakte ze verscheidene
disciplines aan. Eerst was dat
voetballen niet achter een bal
letje aanhollen zoals de mees
te andere meisjes. Neezij
werd keeper. Heb je vlugge
refleksen voor nodig en je
moet ook hard zijn voor jezelf:
tussen enkele paar shoes dui
kelen om de bal weg te graai-»
en mag je evenmin afschrik
ken. En als je naar de ene of
de andere hoek van je „goal"
„plongeert" moet je als meisje
nog oppassen hoe je tegen het
gras of in de modder neerploft:
„een borstlanding kunt je liefst
vermijden, want daar komt
niets goeds van".
De sportieve non
„Aan dat verblijf in Gijzegem
heb ik een heleboel aangena
me herinneringen overgehou
den. Ik was er intern en in
ons slaapkamertje mochten we
geen foto's van „stars" aan
de muren spijkeren. Zangers
van suiker en stroopliedjes
spraken me niet fel aan, wel
lonkte ik naar „sterke mannen"
Figuurlijk althans, want 't bleef
allemaal erg platonisch. Met
dat sterk bedoel ikkerels
waar fut inzit. Die Rik Van
Looy was een vent naar mijn
hart. Er steeds maar invliegen,
beuken en vechten tot de zwak.»
ke broertjes op de knieën za
ten. Ergens in een bijna wegge
doken hoekje van haar „slaap-
hoek" spijkerde ze de foto van
Rik aan de wand. Zuster Hilde-
garde, 'n sportieve non, maak-»
te regelmatig haar ronde in de
„studentenkamers" en heeft
waarschijnlijk dat kiekje van
de „keizer van Herentals" ge
zien. Nooit heeft ze gezegd dat
het als de bliksem moest ver
dwijnen. Tussen haakjesde
„zuster" supporterde ook voor
Rik. Nu nog heb ik een boontje
voor die „verdraagzame" HH-
degarde".
Is voetballen prettig, dan mag
je je niet tot één enkele dis
cipline beperken, vooral als je
sport amateuristisch benadert
en alleen deelneemt omdat je
niet alleen boekenwijsheid wil
opsteken maar ook wat aan
je lichamelijke paraatheid poogt
te doen. Daarom waagde Ro
sette Van der Stuyft zich ook
in de modder van de crosspar
koers en op de sintelbanen.
Zonder eigenlijk intensief te
oefenen won ze enkele veld
lopen. Ze trainde zomaar een
beetje om niet onmiddellijk na
de start buiten adem te moe
ten afhaken, doch een schema
volgde ze nooit en aan een
streng regime zoals de semi-
profs had ze lak. Ze wilde al
leen aan zichzelf bewijzen dat
de „vedetten" geen „super
stars" zijn, doch gewone men
sen van vlees en bloed, met
beperkte mogelijkheden. Roset
te Van der Stuyft kwam tot de
Rosette Van der Stuyftbloemen, trofeeën en mooie herinneringen
Pa. ma en Rosette Van der Stuyft
via een knalprestatie in het
„grote nieuws" te komen. Zo
'n dwaasheid haal ik nooit
meer uit, vooral omdat je door
zo'n gekke inval bepaalde men-»
sen tegen de schenen kan
schoppen".
Dat negeren van een interna
tionale selektie is tekenend
voor het dilettantisme waarmee
Rosette vooralsnog de sport
benaderde: ze heeft nooit, ook
voor het keiharde wielrennen
niet, getraind zoals het zou
kunnen. Sport moet eerder ont
spanning dan inspanning blij
ven. Wie regelmatig tot op
de bodem van het vat schar
relt, gaat eraan kapot.
Eigenaardig wereldje
Rosette Van der Stuyft meent
dat de dameswielrennerij een
eigenaardig wereldje is„Ik
vraag me af hoeveel echte
vrouwen ertussen zitten. Waar.»
mee ik nu ook weer niet insi
nueer dat alleen half-mannen
op de racefiets klimmen. Maar
ik heb me toch reeds meer dan
eens afgevraagd of sommige
rensters niet met een paar be
paalde hormonen teveel onder
de huid zitten. Nee, biezondere
aanwijzingen heb ik daarover
niet en ik heb bij niemand
iets „verkeerds" opgemerkt,
doch het is een beetje zonder
ling te moeten vaststellen dat
niemand van de „ouderen" gen
huwd is. Over de „jongeren" Is
het moeilijk praten: je kan niet
verlangen dat ze op 16 17-
jarige leeftijd „in het bootje"
stappen. Maar de oudgedien
den Mannelijke koereurs zoe
ken zich een vrouw. Waarom
zou het ook omgekeerd niet
kunnen."
En Rosette Van der Stuyft
zelf? „Het is niet omdat ik
liever in lange broek rondloop
dan met een rok om de heu
pen, dat ik me minder vrouw
voel dan andere seksgenoten
Weet je dat ik in maart naar
mijn eigen bruiloftsfeest ga
Ik zal dan de enige Belgische'
getrouwde „koereur" zijn. In
Nederland heb je wel meer
gehuwde rensters Hage is er
een. en geen sukkeltje op de
fiets want ze was al wereld
kampioene. Ik heb vernomen
dat ze afhaakt omdat haar man
dat koersen intussen hartstikke
beu is geworden."
Om te weten hoeveel echte
en onvervalste Evasdochters
de voetriempjes dichtsnoeren,
zou volgens Rosette een seks-
test, zoals In de atletiek, alle
twijfels uitvegen en een hele
boel insinuaties ontwrichten.
Rauwe taal
„Je mag ze niet allemaal over
dezelfde kam scheren: Jenny
De Smet is iemand die school-
loopt en er zijn ook andere
meisjes die van huis uit een
voorbeeldige opvoeding mee-,
kregen. Maar als iemand als
Mariette Laenen de mond open
doet, dan heb je het gevoel
dat je er best vandoor gaat. Het
is echt niet om aan te horen:
rauwe praat. En dan druk ik
me nog erg eufemistisch uit.
Je kan maar één ding van
krommenaas gebaren en doen
alsof je erniets van snapt.
Het ergst van al is, dat de
wielerbond de dames verplicht
zich in een vooraf aangewezen
lokaal om te kleden. Mannen
zijn vrijerdie gaan waar ze
willen. Eén enkel keertje heb
ik „de wet" overtreden. Het
kostte me een boete van 350
frank."
Erg druk maakt Rosette zich
niet over die „ongewenste kon-
frontaties" met de ..basse
classe". Ze komt noodgedwon
gen in kontakt met bepaalde
onbehouwen karakters, maar
vindt het fijn dat er tussen dat
„kaf" ook koren steekt. Metten
tijd stijgt het intellektuele peil
van de „koereurs" naarmate
wielrennen door meer meisjes
aanvaard wordt als een sport
die de vrouw niet degradeert
zullen ook meer gestudeerden
er „hun" sport van maken.
Vroeger heeft men beweerd
dat voetballen en atletiek iets
voor mannen was. maar de
evolutie heeft die wijsneuzen
iin het ongelijk gesteld.
Intussen beoefent Rosette Van
der Stuyft „haar" discipline
zonder nauwe kontakten te on
derhouden met sommige „da
metjes". Waaruit dan weer niet
gekonkludeerd dat ze preuts
en hautain is. Integendeel:
maar ergens moet iemand vol
doende zelfrespekt kunnen op
brengen om in om het even
welk milieu zichzelf te blijven
en zich niet te laten afglijden.
Doping
Er wordt veel gepraat over do
ping in de sport. Vooral de
wielrenners krijgen klappen
om de oren, afl hebben ze niet
het monopolie als het op het
gebruik van pepmiddeltjes aan
komt. Zitten ook de dames met
„spul" in het valiesje Roset
te „Ik geloof het niet. Wel
geloven sommige naïeve meis
jes aan de wonderkracht van
een coiadrink er zijn er die
voor de start een drietal fles
jes naar binnen kwakken met
de heilige overtuiging dat ze
niet kunnen geklopt worden
omdat de cafeïne naar over
donderende eksploten leidt, 't
Enige resultaat is dat het drank
je in hun maag ligt te klutsen
en te gisten alsof het een ke
tel kokende soep is. Nee, echt
doperen zal eerder een uitzon
dering zijn. Waarom zou het
ttouwens zelfs al boek je
meer dan op je beurt een
overwinning, koersen blijft voor
ons nog altijd een hobby. Er
komt misschien een tijd dat
'n paar „cracks" van de fiets
kunnen leven, maar dan moe
ten die 'n lonend kontrakt af
sluiten met een sponsor, wat
dan weer 'n uitzondering wordt
die de algemene regel beves
tigt.
Nieuwe start
Betekent dat nakende huwelijk
niet het einde van „wielren-
ster" Rosette Van der Stuyft?
„Nee maar ik geloof dat ik
me pas nu voorgoed op de
sport ga koncentreren. Fat
soenlijk trainen, een regelma
tig leven leiden. Geen slip
pertjes meer. Ik hoop aktief
te blijven tot 1979 als ik me
niet vergis hebben de wereld
kampioenschappen dan ergens
aan het andere eind van ons
aardbolletje plaats. De kans
om op 27-jarige leeftijd nog
goed te zijn voor een selektie,
zit er dik in". Is haar „toe
komstige" het met die visie
eens Toch wel hij is Roset
tes fan nummer één.
Dat wielrennen blijft echter
zuiver amateurisme haar be-»
roep geeft ze voor de fiets
niet op.
Als lerares wordt ze ook ge-
konfronteerd met de reakties
van haar leerlingen. „De meis
jes vinden het fijn. Die kwa
men met een berg kranten
knipsels aandragen: ze keken
bewonderend op naar de pres
taties van hun „juf" en staken
hun mening niel onder stoelen
of banken. Dat was vorig jaar
Nu sta ik voor jongens. Som
migen „nemen" het. vinden t
normaal. Maar dat is geen al
gemene regel ik heb eens
iemand tussen de tanden ho
ren zeggen die billen zou ik
wel eens willen zien". Die iro
nische opmerkingen zijn eerder
zeldzaam, en ze komen veeleer
los omdat de juf nog „nieuw"
is in de school. Later vergeten
ze dat de lerares in haar vrije
tijd ook wielrenster is.
M. Van Hauwermeiren.
