UW VOORD
v.u.
REGIONAAL-
EKONOMISCHE
POLITIEK
ANDERS
BEKEKEN
VRIJE TRIBUNE
K.P.
ALGEMENE
VERGADERING
BIJ S.P.E.S. vzw.
Organisatie
voor hulpverlening
aan de Kerken in Oost-Europa
B.S.P.
2 - 28-2-75 - De Voorpost
Dc rcdukiit' heeft hel recht de/e teksten in Ie korten
RESOLUTIE VAN
HET FEDERAAL KONGRES
KP-DENDER - AALST,
22 FEBRUARI 1975.
Het Federaal Kongres van de
Kommunistische Partij - Fede
ratie Dender, besprak de poli
tieke toestand nationaal en
gewestelijk, en daarmee ver
bonden de te voeren strijd
tegen de regeringspolitiek van
duur leven en toenemende
werkloosheid, en de rol van de
KP in de schoot der arbeiders-
beweginn.
Het Kongres stelt vast, dat ter
wijl het inkomen in de arrondis
sementen Aalst en Dender-
monde traditioneel lager ligt
dan het nationaal gemiddelde,
de levensduurte er zeker zo
hoog. zoniet hoger is opgelo
pen dan in de rest van het
land
dat het procent van de
werkloosheid, tengevolge van
de industriële aftakeling sedert
meer dan twintig jaar. het
groot aantal werkforenzen en
het zwaar doorwegen van de
ekonomische krisis in de tek-
stiel-, konfektie- en bonneterie-
nijverheid. er een van de hoog
ste is van het land
dat de CVP- en PVV-verte-
genwoordigers van deze arron
dissementen in het Parlement
en in de regering, zich omtrent
deze verschijnselen zeer weinig
bekommeren, niettegenstaande
hun kiesbeloften juist één jaar
geleden
dat de Volksunie in Vlaan
deren, zoals de andere kom-
munautaire partijen in Brussel
en in Wallonië, blijkbaar het
moment geschikt achten om
door nationalistisch opbod de
aandacht van deze hoofdp''
blemen af te leiden
dat de kristendemokratie
van ons gewest, niettegen
staande ze in konferenties en
verklaringen van verschillende
van haar organisaties uiting
geeft aan haar bezorgd
heid omtrent levensduurte en
werkloosheid, blijkbaar de ge
vangene blijft van de rechtsen
in de CVP. zich tegen de rege
ringspolitiek niet aktief verzet,
en elk verzoek tot gemeen
schappelijke aktie onbeant
woord laat
dat het ABVV gewestelijk
ver ten achter blijft tenover-
staan van andere gewesten in
het land, en dat de BSP. niet-
teoenstaande haar jongste ide
ologisch kongres. haar oppo
sitieverklaringen en haar op
roep voor een progressistisch
front, op de voorstellen van
de KP-Dender voor gezamen
lijke beraadslaging en gemeen-
schaooelijke aktie. aan haar
deelname de voorwaarde ver
bindt voor zover hieraan ir
een tamelijk ruime mate door
de U aangeschreven organi
saties zou worden deelgeno
men
Het Kongres is van oordeel,
dat hef de zich meest van dc
huidige toestand bewustzijnde
en op de klassenstrijd gerichte
organisaties van de arbeiders
beweging zijn. die in de strijd
tegen de regeringspolitiek het
initiatief moeten nemén, om al
dus grotere massa's van de
werkende bevolking op meer
kombatieve stellingen te bren
gen en niet alleen onmiddel
lijke maatregelen af te dwin
gen inzake levensduurte en
werkloosheid, maar ook de
steeds méér aktuele en nood
zakelijke struktuurhervormin-
gen in dit verband.
Akties op verschillende tijd
stippen sedert midden-1974.
afgedwongen eisen in verschei
dene sektoren, stakingen en
betoningen tegen bedrijfsslui
tingen. de aktie van de socia
listische. kommunistische en
kristene jongeren tegen de
aankoop van gevechtsvliegtui
gen voor 30 miljard, al deze
strijden hebben bewezen en
bewijzen, dat zowel het eens
gezind optreden van de wer
kers en demokraten. als het
doen wijken van de regering en
het grootpatronaat op verschil
lende punten van hun reaktio-
nair programma mogelijk zijn
Het Kongres KP-Dender her
nieuwt dus nogmaals zijn voor
stel tot de vakbonden, de BSP
en de kristendemokraten, om
gezamenlijk strijd te voeren te
gen het duur leven en de toe
nemende werkloosheid, waar
omtrent zonder verweer van de
arbeidersklasse en haar orga
nisaties geen verbetering te
verwachten is.
Het Kongres besluit omtrent
deze problemen tijdens de
maanden maart en april een
brede informatiekampagne te
voeren bij de werkende bevol
king van beide arrondissemen
ten
Aalst. 22 februari 1975.
STEEDS MAAR
SCHAARBEEK
Het loketten-incivisme - zo
als de «Gazet van Antwer
pen» het noemt - te Schaar
beek wordt stilaan een waar
test-geval voor de regering
Tindemans. Men kan zich
inderdaad langzamerhand
de vraag stellen of, onder
premier Tindemans, een
burgemeester nog langer
verplicht is de wet te
respekteren! Misschien is,
sinds «de man die het
allemaal ging veranderen»
ook dat al veranderd?
In elk geval wordt de h.
Tindemans - en mét hem de
regerende partijen - door
burgemeester Nols gewoon
weg belachelijk gemaakt.
Dat de h. Nols hiervoor op
de medeplichtigheid kan
rekenen van PSC-er Minister
Michel, bewijst eens te meer
hoe deze regering een onsa
menhangende en zeer on
stabiele ploeg is.
Een andere vraag dringt zich
in dit verband eveneens op
Welke rol spelen de Vlaamse
ministers eigenlijk in deze
regering? En welke rol
spelen de Vlaamse rege
ringspartijen op dit ogen
blik? De Vlaamse CVP - die
al jarenlang van niemand
lessen in Vlaamsgezindheid
te ontvangen heeft, zoals
om de haverklap beweerd
wordt - en de Vlaamse PVV,
wanneer gaan die regerings
partijen eens metterdaad,
en niet langer alleen maar
met woordende toepassing
van de wet eisen?
Want van twee zaken één
ofwel hebben ze de macht
om van de regering te eisen
da* de wet wordt toegepast.
En in dit geval is hun
houdmg sinds vele maan
den een medeplichtigheid
van de Vlamingen-pesterij
van Nols. Ofwel hebben ze
niet de macht om van de
regering de toepassing van
de wet te eisen. Maar in dat
geval mogen we wel zo
eerlijk zijn dit openlik te
zeggen. De kiezer kan dan
des te gemakkelijker oorde
len, vooraleer hij de volgen
de maal zijn stem uitbrengt.
KEN UW STREEK!
DE DEMOGRAFIE
VAN DE STAD
AALST
In ons vorig artikel hebben wij
aan de hand van de studie
«Ken uw streek» onlangs door
het Aktiekomitee uitgegeven,
de bedenkelijke bevolkings
evolutie van het Arrondisse
ment Aalst beschreven.
Met de stad Aalst is het zeker
niet beter gelegen.
De bevolking die sinds 1947
bestendig is gegroeid, gaat
achteruit sinds 1971. Van
1970 tot 1974 is het aantal
mensen die in Aalst wonen
vermindert van 46.659 tot
45.863. Er zijn in Aalst slechts
800 bewoners meer dan in
1961.
De oorzaak van de recente
verminderingen liggen ener
zijds aan de zeer lage geboor
tecijfers, anderzijds aan nega
tieve migratie saldi.
In den loop van het voorbije
jaar zijn er 553 geboorten ge
weest, hetzij 4 meer dan in
1973 en zijn er 1.865 perso
nen uitgeweken, tegen 1.485
inwijkingen, hetzij een negatief
saldo van 380.
In 1973 was het negatief saldo
281 maar er waren meer
sterfgevallen dan geboorten
556 sterfgevallen 549 geboor
ten.
In 1974 waren er 549 sterfge
vallen tegen 553 geboorten.
Het geboortekoëfficient in
1973 bedroeg 11,87%o dit is
veel lager dan het geboorle-
coëfficient van het Rijk
13,27%o, de Provincie 13,30%o
en het Arrondissement
13.04%o.
In 1974 was het koëfficient
zeer lichtjes gestegen tot 12%o
maar ligt nog zeer laag.
Het verouderingsproces van
onze bevolking is zeer duide
lijk.
De leeftijdsgroep van 0 tot 14
jaar vermindert gestadig.
In 1970 vertegenwoordigde die
groep slechts 23% van de be
volking in het arrondisse
ment 24,5%.
Er waren in 1970 ook 8.882
personen ouder dan 59 jaar.
Wanneer men de gezinnen
samentelt dan komt men in
1970 tot 15.501 gezinnen, het
zij 8% meer dan in 1961
(14.259) terwijl de bevolking
gestegen was met 2,2% dit
betekent dat het aantal inwo
ners per 100 gezinnen aan
zienlijk verminderd is, namelijk
van 323 1961tot 297 1970)
Men kan die achteruitgang nog
anders belichten.
Er zijn nu circa 500 echtparen
zonder kinderen meer dan in
1961, hetzij 4.907
46% van de gezinnen zijn sa
mengesteld uit enkelingen
(2.355) en echtparen zonder
kinderen (4.907).
Er wonen dus 2.355 personen
gans alleen dit is 713 meer
dan in 1961 meer dan 2/3
van die alleenwonenden zijn
vrouwen 963 ouderlingen
(meer dan 70 jaren) wonen al
leen.
Al deze cijfers leveren stof tot
nadenken.
Wie bezorgd is met de toe
stand van de Stad Aalst moet
de gestelde problemen in hun
omvang kennen en oplossin
gen helpen zoeken
We hebben vandaag enkel
over Aalst gesproken.
Over de gemeenten Erembo-
degem en Zottegem, over Ge-
raardsbergen en Ninove wer
den grondige studies gedaan
door het Aktiekomitee.
Uit die studies mag men beslui
ten dat indien de toestanden in
sommige gemeenten beter
zijn, geen gemeente probleem
loos is op gebied van de bevol
king.
L. MOYERSOEN
Op zondag 2 februan werd bij de vzw. S.P.E.S. de jaarlijkse Algemene
Vergadering gehouden. Het jaaroverzicht 1974 werd zeer gunstig be
stempeld Dit komt tot uiting in de cijfers De uitgekeerde projekten berei
ken een gezameBjke som van bij de 700.000 BF De administratieonkos-
ten overschreiden nauwelijks de vijftienduizend BF De vijf vooropgestel
de, grote projekten alsmede de bestendige, kleinere projekten werden
met algemeenheid van stemmen goedgekeurd alsook de begroting voor
1975 die naar de 800.000 BF. neigt.
Volgens de statuten dienden twee mandaten in de Raad van Beheer
openverklaard te worden Bij handgeklap werden de twee uittredende
mandatarissen terug verkozen De Raad van Beheer, die alle verant
woordelijkheid op zich neemt, werd met één lid versterkt zodat in de
R.V.B. er mensen zetelen uit Oost-Vlaanderen, Antwerpen en Brabant
De VZW. omvat ook een groep van 150 zieken en gehandicapten, Ankers
genaamd. Zij zullen in een groep op Lourdesbedevaart gaan, die ze zelf
betalen, in samenwerking met bestaande, tot dit doel opgerichte organisa
ties
Een algemene tevredenheid werd uitgedrukt over de werking van goed
funktionerende S.P.E.S -kernen in het vlaamse land
Na de beslissingen omtrent uitbreidingsmogelijkheden werd de A V. be
sloten met een Eucharistieviering om te danken en om hen te gedenken
die S.P.E.S. vzw. nauw aan het hart liggen.
Giften voor de projekten (katecheselokaal, seminarie, bejaardentehuis
enz kunnen afgegeven worden bij of gestort op pr. 00-0448814-92 van
S P E S vzw Arbeidstraat 42. te 9300 Aalst. Men kan ook lid worden;
erelid: 500 Fr. Werkend lid 250 Fr. en gewoon lid: 100 Fr. per jaar. Bij
voorbaat zij reeds dank gezegd.
Want daar komt het ten
slotte toch op neer: de
vlaamse kiezer schenkt elke
verkiezing opnieuw zijn
steun aan een van de
partijen die in Vlaanderen
lijsten neerleggen. Als de
Vlaamse CVP en de Vlaamse
PVV vier jaar lang met die
stemmen niets kan doen,
kan de Vlaamse kiezer
hieromtrent niet volledig
genoeg ingelicht zijn. Hij
kan dan zijn stem de
volgende maal aan een partij
geven die wel zinnens is de
positie van de Vlamingen te
Brussel te steunen en te
verdedigen tegen de brus-
selse burgemeesters.
Een bittere bedenking moet
ons in dit kader toch nog
uit de pen. Wanneer we
vaststellen dat deze rege
ring niet eens in staat is een
onwillige burgemeester tot
de orde te roepen, alhoewel
deze duidelijk de wet over
treedt, hoeveel minder zal
deze regering dan in staat
zijn het hoofd te bieden aan
de eisen van het groot-kapi
taal wanneer de anti-infla-
tie-maatregelen moeten uit
gewerkt worden? Als één
enkele burgemeester het
gedaan krijgt om deze rege
ring publiek belachelijk te
maken, tegen wet een rede
lijkheid in, hoe eenvoudig
moet het dan niet zijn voor
de meester van de belgische
groot-financie om deze re
gering publiek belachelijk te
maken, tegen wet een rede
lijkheid in, hoe eenvoudig
moet het dan niet zijn voor
de meesters van de bel
gische groot-financie om
deze regering naar haar
pijpen te laten dansen?
In alle ernst: hebben wij
eigenlijk nog wel een rege
ring? Of hebben we alleen
maar ministers die allemaal
hun goesting doen?
DrR. Van Leemputten,
volksvertegenwoordiger
PVV - RW - regering blijven de
prijzen stijgen en de werkloos
heid toenemen. Het land telt
thans nagenoeg 300.000 volle
dige en gedeeltelijke werklozen.
In het arrondissement Aalst
wordt de werkloosheid onrust
wekkend. In de streek van Luik
en Charleroi manifesteren de
arbeiders en bedienden voor hun
recht op arbeid en hebben de
werkers van Val-Saint-Lambert
hun bedrijf in zelfbeheer geno
men. Ook in het Vlaamse land
staan wij voor bedrijfssluitingen
en voor tijdelijke stopzetting van
produktie. zodat de beroering
ook de Vlaamse arbeiders zal
aangrijpen en in beweging
brengen.
Tegenover deze toestand blijft
de regering Tindemans passief.
Zij kan niets veranderen omdat
zij het kapitaal in bescherming
neemt. Moesten kristen-demo-
kraten werkelijk met de regering
iets willen ondernemen om de
grote winsten aan te tasten en
om de falende privé-sector voor
het feit van de oprichting van
openbare bedrijven te plaatsen,
dan zouden de liberalen de
regering doen springen. Darom
kan er geen verandering noch
verbetering komen met deze
regering en-is zij onmachtig de
crisis op te lossen. Wat wij
meemaken is een krisis van het
kapitalisme. Om er uit te
geraken zijn socialistische struk-
tuurhervormingen nodig. Al de
rest is larie. De tijd is gekomen
om een duidelijke keuze te
maken. Wie er wil over naden
ken moet het met de socialisten
eens zijn dat er geen vrijheid
bestaat en wij over ons eigen lot
niet beschikken zolang wij
toelaten dat de multinationale
en grote nationale ondernemin
gen over ons wel en wee
beslissen. Dat er geen rechtvaar
dige verdeling van het nationaal
inkomen mogelijk is zolang de
beslissingsmacht op ekono-
nomisch gebied bij het pa
tronaat berust. Dat de kapitalis
tische maatschappij enkel op
winst en rendement is afgestemd
met als gevolg steeds stijgende
prijzen en werkloosheid, vervui
ling van het milieu en zelfs
oorlog. Dat aldus de rijken
steeds rijker en de armer, bij ons
en in de wereld, steeds armer
worden.
Zijn wij een volk dat zich laat in
slaap wiegen door karnaval en
andere spelen, of hebben wij
daarnaast ook nog de protest-
drangen het rechtvaardigheids
gevoel om ons te verzetten tegen
deze gang van zaken en op te
komen voor andere maatschap-
pijvofmen, voor werkelijke
struktuu hervormingen?
Op 15 maart betogen de
socialisten te Brussel tegen de
regering van werkloosheid en de
levensduurte en voor het nemen
van maatregelen die kunnen
voorkomen dat het nog erger
wordt. Dit programma vanj
vernieuwing om de kapitalis-j
tische crisis op te lossen beoogt
o.m. de socialisatie van gans de
energiescktor, de oprichting van
een openbare financiële holding
om openbare bedrijven op te
richten in spitssectoren, een
soepele maar bindende plane-
konomie, openbare investerin
gen in een grootscheepse sociale
woningbouw en het openbaar
vervoer, ondersteuning van onze
export, een strakkere prijzenpo
litiek en opgelegde prijsdalin
gen, blokkering van de huur-i
prijzen, beperking van de publi
citeit en van overdreven winst
marges. fiskale en sociale maat
regelen (O.m. tegen de belas
tingsontduiking van de rijken
die bij de honderd miljard
bedraagt) om de rijken minder
rijk en de armen minder arm te
maken.
Inmiddels weigert de regering
een openbaar debat in de Kamer
over de aankoop van gevechts
vliegtuigen en wil zij er 30
miljard aan besteden. Het heeft
lang genoeg geduurd. Het is tijd
dat het verandert.
V ol ks vertegen woordigcr
BERT VAN HOORICK
DE BELEVENISSEN VAN CYRIEL EN KLINKE
IK MOBT MAR TUT TUT TVr
HA A ?AAR fS MZ£A/
8óST£N ZX/£HJ> Ktrv/ce
Hl/IS.'VAAX /Zie
H ijM ViANe' l ?AS
MÖH
P/jKckEaji/jzouia/
U/A AA/J>£AS
KRISIS OPLOSSEN DOOR
STRUKTUURHERVORMIN-
GEN
De ekonomische toestand wordt
alsmaar slechter. Met de CVP -
6ent u\dfl!e/v
KLiNKe L,e zjjye
uir Jfy Misscnit/ii
wwosr.ycyziec
mTi55SV
TTuee K€£E*J
?oe 7A MAS/ce* af
e/v y/e pof oir/!!
iK H£PK£tv
ALGEMENE APPRECIATIE
Vorige zaterdag verscheen
ter gelegenheid van de stu
dienamiddag in de Feestzaal
van het stadhuis een bros-
jure van de hand van de h.
Martin Hutsebaut, over de
regionale ekonomische ek-
spansie.
Naast de regelmatige inzen
dingen van oud-minister L.
Moyersoen over de sociaal
ekonomische situatie van het
arrondissement meent de
redaktie, evenwel vrijblijvend
t.o.v. het ingenomen stand
punt in deze artikels, er goed
aan te doen in een zevental
bijdragen deze brosjure van
de h. Hutsebaut «Regionaal
Ekonomische Politiek An
ders Bekeken» weer te ge
ven.
Martin Hutsebaut studeerde
politieke en sociale weten
schappen aan de R.U.G. en
vervolmaakte zich nader
hand aan de Universiteit van
Parijs. Eerst werkzaam als
socioloog aan de R.U.G.is
hij momenteel als adviseur
verbonden aan het Europees
vakverbond. Recentelijk
werd hij politiek sekretaris
van de BSP-afdeling Aalst.
Tal van publikaties, o.m. in
De Voorpost, heeft hij reeds
op zijn aktief. Voor wat de
specifiek Aalsterse proble
matiek betreft zijn van zijn
hand: «Huisvesting en
schoolresultaten. Een kon-
kreet onderzoek te Aalst»,
«Stedebouw en ruimtelijke
ordening in het Aalsterse» en
«De herstrukturering van het
Aalsterse».
J.-VELGHE
De ernst van de sociaal eko
nomische problematiek in het
gewest Aalst is er sinds de vo
rige studiebijeenkomst van het
Expansiekomitee van 19 fe
bruari 1972, tijdens dewelke wij
ons eveneens in aanwezigheid
van de staatssekretaris voor
Vlaamse Streekekonomie Luc
Dhoore bezinden over de lo
kale toestand, alle ontwikke
lingsplannen en verdienstelijke
akties ten spijt, niet geringer op
geworden
Gezien wij te Aalst geen zwart
kijkers zijn. konden wij in 1972
akkoord gaan met de heer
staatssekretaris wanneer deze
verklaarde dat de toestand al
hier niet dramatisch was: de
heer staatssekretaris wees er
immers bij die gelegenheid op
dat het gemiddeld inkomen in
de streek toch 85% van het
rijksgemiddelde haalde. Als
realisten hebben wij er toen
echter voor onszelf de beden
king aan vastgeknoopt dat dit
vijf er zeker geen reden was om
bij te jubelen: immers, dit bete
kent in concreto dat onze men
sen het gemiddeld met 15%
minder inkomen moeten stel
len dan de doorsnee Belg. In
een tijd van hollende inflatie is
juist deze 15% determinerend
voor een bevolking om deel te
hebben aan de moderne wel
vaart.
Op vandaag is aan de wel
vaartspositie van de doorsnee
Aalstenaar (in de ruime zin
dan) nauwelijks iets veranderd:
de mensen van onze streek
hebben nog steeds in ruim on
voldoende mate deel aan de
nationale welvaart. Meer nog
dan vroeger moeten onze
mensen buiten hun arrondis
sement hun brood gaan ver
dienen: met een licht gestegen
aktieve bevolking van om en bij
de 100.000 eenheden is de
pendel van 1961 tot 1970 ge
stegen met maar liefst 5.800
eenheden, zodat het trieste re-
kord van meer dan 41.000
eenheden werd bereikt! De ob-
jektieven van het ontwikke
lingsplan voor het gewest
Aalst, waarvan in 1972 zoveel
werd verwacht, werden niet ge
realiseerd: de vooropgestelde
2.000 nieuwe arbeidsplaatsen
per jaar, later gebracht op
3.000 eenheden, werden op
verre na niet gehaald! Het aan
tal te kreëren nieuwe arbeid
splaatsen binnen het toepas
singsveld van de expansiewet
ten bedroeg in 1972 voor het
arrondissement Aalst amper
922; in 1973 liep dit op tot 1265
om tijdens de eerste 6 maan
den van 1974 te dalen tot het
absolute minimum van 238
eenheden. Wanneer wij daarbij
de woorden van oud-minister
Vlerick indachtig zijn. namelijk
«dat de aangekondigde voor
uitzichten inzake personeels
bezetting niet steeds verwe
zenlijkt worden» (1) menen wij
reden tot klagen te hebben.
Deze betreurenswaardige
vaststellingen, alsmede de
weinig rooskleurige vooruit
zichten inzake tewerkstelling in
het algemeen (2). is het uit
gangspunt voor onze aktie. Dit
is de reden waarom wij ons na
der willen bezinnen over de
problematiek van onze streek
en waarom wij vast besloten
zijn met alle mogelijke midde
len hierin verandering na te
streven Het verheugt ons dan
op£N6APe \JUlL \ocH
I vw-
sex /F'J a/W
kliM!£?hc.
SCHéM/S
TTOUVJVt I ikèSjoEL
m/n\ Hettf
DE SOCIAAL-EKONOMISCHE TOESTAND VAN HET ARRONDISSEMENT
AALST IN HET LICHT VAN 15 JAAR REGIONALE-EKONOMISCHE EXPAN
SIE: EVALUATIE VAN DE RESULTATEN EN OPTIES VOOR DE TOEKOMST.
ook ten zeerste dat wij voor
onze aktie een basis vinden in
de jongste regeringsverklaring
van 30 april 1974, waarin ge
steld wordt (blz. 3) «dat een
absolute voorrang moet ver
leend worden aan een reeks
akties i.v.m. het verwezenlijken
van een volledige, betere en
regionaal evenwichtig ge
spreide tewerkstelling» en in
de bijlage bij diezelfde rege
ringsverklaring, waarin wij ver
der lezen (blz. 15) dat, en ik
citeer, «het investeringsbeleid
zal gericht zijn op de gebieden
die de grootste ekonomische
moeilijkheden ondervinden op
het vlak van werkgelegenheid
of van het regionaal inkomen».
Onze aktie ligt tevens in de lijn
van het Europees regionaal be
leid: in het voorwoord van het
Verdrag van Rome lezen wij
immers dat één van de doel
stellingen van de E.G. is: het
verminderen van het verschil in
levensstandaard tussen de
gebieden onderling en de eko
nomische achterstand van de
minder begunstigde gebieden.
MARTIN HUTSEBAUT
