HEI GEZIN VAN PAEME1TE ME1DERT
YOGI SWAMI
SATCHIDANAHDA
SPORTKLUB CORONA-
EREMBODEGEM GOOIT HET
OVER DEMOKRATISCHE BOEG
EEN EXOTISCHE BEZOEKER TE AALST
OP 9 EN 10 MEI
KULTUURKALENDER
MEDEWERKERS
OPGELET: voor editie van
9 mei: alle kopij uiterlijk
dinsdagmiddag op redak-
tiebureau.
10 - 2-5-75 - De Voorpost
op zondag 25 en zaterdag 29 mei brengen de Kiaarhaagse To
neelvrienden onder auspiciën van de VW De Faliuintjesstreek
en de CKM opvoeringen van het werk van Cyriel Buysse, «Het
Gezin van Paemel».
Typisch aan deze vertoningen is wel dat ze doorgaan In een
merkwaardige Braabntse hoeve,
Klaarhaagstraat, 41, Meldert.
nl. bi] de Gezusters De Gols,
Wie is die Swami Satchi-
dananda?
Ik dacht te zeggen «Hij is een
Indiër,» maar ik weet dat hij
daar niet van houdt. Hij zegt
«Als ik ja zeg voor iets, dan sluit
dat in dat ik neen zeg voor'alle
ander dingen ik ben geen
hindoe... Ik wil behoren tot het
geheel.» De weinige feiten uit
zijn leven die we kennen, is dat
hij technische studies deed, op
nog jonge leeftijd zijn vrouw
verloor en zich toen wijdde aan
de studie van Yoga. Hij zwierf
heel India rond op zoek naar een
meester. Hij verbleef een tijd bij
de beroemde Ramana Maharshi
die alle Yogatechnieken herleid
de tot de essentie Zelfonder
zoek. Op zijn zoektocht ontdek
te hij uiteindelijk een even
bekend wijze. Swami
Sivananda, die over de hele
wereld discipelen heeft en wiens
naam een begrip is geworden
voor alle Yogis. Swami
Sivananda zond hem na enkele
jaren naar Sri Lanka (Ceylon),
waar hij een Yogaschool stichtte
nabij Colombo. En in Sri Lanka
werd hij zo bekend dat hij niet
VRIJDAG 2 MEI
Aalst
20 uur: in feestzaal stadhuis, vertoning van «Bij de Beesten af»
van Bert Haanstra. Ingericht door Bolaska.
Nog tot vandaag in de Belfortzalen tentoonstelling door Jonge
Ekonomische Kamer met Martin Baeyens, Raf Cleeremans,
Maurice De Cercq, Felix Everaert, Viviane Laurence, Guy
Declercq, Wilhelm Mechnig, Frans Minnaert, Roland Monteyne,
Yves Rhayé, Fran<;ine Urbin Choffray, Anne-Marie Van Hoorick
en Maurits Van Saene. De tentoonstelling is open van 10 tot 12.30
uur en van 14 tot 18 uur.
Affligem
Tot 4 mei in het Kultureel Centrum, tentoonstelling Luk De
Block en HugoClocheret. Open op zondagen van 11 tot 35 uur en
van 14.30 uur tot 20 uur. Op zaterdagen van 14.30 tot 20 uur.
ZATERDAG 3 MEI
Aalst
Vanaf 19 uur in New Reform, Wellekensstraat 45: Publieke
diskussie met «Collektief voor Sociologische Kunst», in het kader
van de Nacht van de Avant-Garde.
ZONDAG 4 MEI
Aalst
20 uur: Stadsschouwburg, Vredeplein, opvoering door de
Catharinisten van «Sabrina».
20 uur: in zaal Madeion, Grote Markt optreden van William
Souffriau en Linda and Richard Thompson (ex Fairport-
Convention). Ingericht door Jeugdaktiviteiten Kultureel Cen
trum Affligem.
MAANDAG 5 MEI
Aalst
20 uur: in stadsschouwburg. Vredeplein opvoering door de
Catharinisten van «Sabrina».
20 uur: in 't Apostelken, Mijlbeek voordracht door dr. jur. Mark
De Jonghe over de nieuwe huurwet. Ingericht door COVOP.
20 uur: in de feestzaal van de Gen. Bankmaatschappij,
Hopmarkt 39spreekt prof. E.H. Ignace De Sutter over «De kunst
van het luisteren naar de muziek».
DONDERDAG 8 MEI
Aalst
20 uur: in St-Maartenskerk, Geestelijk Jubelkoncert met Solisten
Van het Belgisch Kamerorkest o.l.v. Georges Maes, Schola
('antorum Cantate Domino en Kristiaan Van Ingelghem,
Klavecimbel. Werken van Bach, PergolesienTelemann.
alleen een spirituele gids was
voor vele zoekers, maar ook een
raadsman van de overheid. In
Sri Lanka werd hij 'ontdekt'
door Conrad Rooks, de regisseur
van de film Chappaqua, die hem
voor een paar dagen uitnodigde
naar New-York. Het was op dat
ogenblik trouwens (mei 1966)
dat hij in 1966 Aalst bezocht
voor hij New York bereikte.
Sinds die tijd verblijft hij in de
Verenigde Staten, gewoon om
dat men hem er niet loslaat. Het
vergde trouwens een grote
inspanning om Swami nog eens
naar België te halen. Maar hij
heeft hier vele vrienden en
discipelen en kon dus niet
weerstaan. Vanwaar al die
belangstelling Wellicht is het
gewoon belangstelling #voor het
antwoord dat hij biedt op onze
eigentijdse problemen en noden.
Een zo eenvoudig antwoord
dikwijls dat het vaak meteen
aanspreekt. Iets waarmee men
meteen iets kan doen.
Op 9 mei, te 20 uur, geeft Yogi
Swami Satchidananda, op uit
nodiging van Yoga-Vedanta
Aalst, een voordracht in de grote
Feestzaal van het Stadhuis,
Grote Markt, Aalst. Toegang
50 fr. als bijdrage in de
reiskosten. Voor wie echt luiste
ren kan, wordt dit een openba
ring
Het lot van de wereld trotseert al
onze goede bedoelingen, plan
nen en inspanningen. Alle
pogingen om hem te veranderen
lijken wel druppels op een
gloeiende plaat. Toch zijn er
altijd van die zeldzame mensen
geweest die een spoor nalaten,
mensen met een boodschap, die
je inzicht en je opstelling
wijzigen en dus toch iets
veranderen en verbeteren. Want
niet alleen de wereld is een
probleem. Ieder mens is zijn
eigen probleem. Zijn eerste en
grootste probleem is hijzelf. Nu
meer dan ooit. We lijden geen
honger en geen kou meer. We
leven in overvloed. En toch
voelen we een gemis, een
pijnlijke onvoldaanheid, een
knagende leegte, velerlei span
ningen, een akelige angst. In een
groot bedrijf deed men onlangs
een onderzoek naar het gebruik
van geneesmiddelen en kwam
men tot de verbijsterende vast
stelling dat niet minder dan 75%
van de werknemers geregeld
kalmeer- en peppillen neemt.
Een psycholoog zei «Vroeger
hadden de mensen alleen maar
ziekten, later kregen ze Psycho
somatische kwalen en nu...
angst.» Ofschoon men die uit
spraak moet relativeren, is het
toch een feit dat angst, stress en
depressies de grote kwalen van
onze tijd zijn. Geen wonder dus
dat iemand sukses heeft, als hij
hierop een antwoord weet, als hij
beweert hulp te kunnen bieden
en een weg te tonen die leidt naar
meer evenwicht en gezondheid.
Zo'n man kwam naar Aalst in
1966. Net lang genoeg om aan de
toen reeds bestaande Yogavere-
niging zijn inzichten en techniè-
ken door te geven. Van hier ging
hij naar New-York, met de
bedoeling er slechts een paar
dagen te blijven. Maar hij is er
nog In een hotel gaf hij een
voordracht die vele mensen voor
Yoga zó geestdriftig maakte, dat
zij hem niet meer loslieten.
Swami Satchidananda heeft
ondertussen in de USA een
tiental Yagocentra en twee
Yogavilles gesticht, één aan de
Oostkust en één aan de West
kust. Het klinkt bijna als een
sprookje, maar het is waar.
Eigenlijk begon het allemaal
met een demonstratie van de
weldaden van Yoga de Swami
liet iemand, dip al in jaren niet
meer kon slapen, ontspannen en
slapen, onder de ogen nog wel
van een groot publipk. Hij hielp
honderden jonge mensen van
drugs afkomen. Zün aantrek
king op de jeugd was onbegrijpe
lijk; Zijn exotisch uiterlijk zit er
natuurlijk voor iets tussen, maar
er is meer, anders zou de
belangstelling niet z-
zijn. De echte reden is uai nij net
geheim bezit dat de mensen echt
high en echt gelukkig maakt.
Vele mensen "zijn al een beetje
vertrouwd met Yoga door de vele
publikatie»en de recente T.V.-
reeks. Ze hebben al iets van
Oosterse wijsheid gesmaakt
dank zij het feuilleton «Kung
Fu» (niet vewarren met de
vreselijke films van die naam).
Mèar dit is allemaal^ïogal vaag.
Goed* als aanloop, maar het
raakt de essentie van Yoga niet.
Die moet mén horen uit de mond
van een ader*
De Schrijver
De schrijver Cyriel Buysse, ge
boren te Nevele aan de Leie
in 1859 als neef van de gezus
ters Loveling en van de schil
der Georges Buysse behoorde
langs moederszijde tot de be
kende families Fredericq en
Mac Leod.
Zoon van een fabrikant werd
hij door zijn vader bestemd
om later de leiding van de fa
briek op zich te nemen. Buys
se voelde hiervoor weinig en
werd meer aangetrokken tot
de letterkunde.
Toen in 1883 zijn eerste werk
«Het erfdeel van onkel Baptis-
te» verscheen zond zijn vader
hem naar Amerika om hem
van zijn letterkundige neigin
gen af te brengen. Zulks lukte
echter blijkbaar niet.
Enigszins onder de invloed van
Emile Zola en Guy de Maupas
sant koos Buysse zijn onder
werpen uit het gewone dage
lijkse leven waarbij hij getuig
de van een eerder pessimisti
sche levensvisie. De humor die
anderzijds in zijn werken naar
voor kwam verleende er een
grote bekoring aan zodat zijn
werken veel gelezen werden.
Na schetsen en novellen als
«De Biezenstekker» en «Een
levensdroom» was «Het recht
van de sterkste» zijn eerste
groot werk. Met de Vlaamse
schrijvers kwam hij in nauw
kontakt door «Van Nu en
Straks».
In deze periode verschenen
«Wroeging», «Mea Culpa» en
«Het Gezin van Paemel».
Andere werken waren nog
«Rozeken van Dalen», «Het
Bolleken», «De nachtelijke aan
randing», «Oorlogsvisioenen»
en «Riviera-impressies».
Ziek in zijn landhuis te Asse
nede werd hij in 1932 in de
adelstand verheven nadat hij
in 1930 reeds lid van de Ko
ninklijke Vlaamse Akademie
benoemd werd. In 1932 over
leed hij.
Schoon land, arm Volk
In dat beloofde land, zegt A-
chilles Mussche, dat van melk
en honig overstroomde leefde
voor wereldoorlog I een volk
in weergaloze omstandigheden.
Had dat volk zich in vroegere
tijden adelbrieven weten te
verwerven met de visioenen
van Hadewijch, de godsbe
spiegelingen van Ruusbroec,
de vele belforten en katedra-
len, de merkwaardige polyfo
ne muziek toch heeft dit volk
zijn hele verdere geschiede
nis door ontzettend zwaar
moeten betalen en is deze ge
schiedenis er een van tranen
en bloed, van beproeving en
rouw.
Tegen dat arme volk, versto
ken van alle licht, aan eigen
ellende overgelaten werd eerj
aanslag gepleegd op zijn taal
en op zijn bestaan en dit in
koelen bloede door de samen
zwerende machten van staat
en financiën, door vrijmetse
laarsloges enerzijds en hoge
re geestelijkheid anderzijds.
Komt daar dan nog bij de
ontzettende ekonomische kri-
sis van 1845-48 Geen ander
land heeft onder het ontstaan
van de moderne grootnijver
heid zwaarder en langer gele
den dan Vlaanderen, van ouds
her een streek van boeren en
van huisvlijt, van spinners en
lijnwaadwevers. Was het dan
niet dramatisch te noemen toen
zowel spinnewiel als weefstoel
stil bleven.
Als dan daarbij nog verschil
lende jaren aan elkaar de
oogst mislukte en tot overmaat
van ramp de aardappelziekte
uitbrak dan heeft op elke
hoek van Vlaanderen de dood
zijn zies gewet.
Duizenden werden wegge
maaid of sloegen op de vlucht
naar het verre Amerika. En wat
overbleef hield zich bezig met
stelen of met schooien. De wil
van het volk werd weliswaar
niet gebroken maar toch heeft
men het doen bukken in mod
der en in stof.
Gruwelijke gevolgen van al die
misère bleven dan ook niet
uit. Laat ons niet blindzijn
voor de lichamelijke uitmerge
ling, de geestelijke afstomping,
de slaafse onderworpenheid
van een massa, een kudde die
zich in gerechtszalen en oor
logen liet veroordelen of de
dood injagen in een voor hen
onverstaanbare taal.
Achterlijke toestanden
Barbaarse toestanden waren in
Vlaanderen tot voor de eerste
wereldoorlog schering en in
slag.
Een heel volk werd nog juist
voor koeliewerk goed bevon
den van aan de wieg tot aan
het graf.
Kinderen van 6 7 jaar die
dagelijks 's morgens in de
vroege winterkoude moesten
uitrukken naar stinkende holen
in fabrieken of dagelijks 12
uren bij de zeeldraaiers te
Hamme aan 't wiel .stonden te
draaien bij een temperatuur
van —10°.
Mannen die maximum vier uur
pe rnacht hun ogen konden
sluiten, gelegen in hun met
stro gevulde beddebak en die
op 't einde van de week, na
zeventig uur zwoegen, tien
frank naar huis brachten
Mannen die zich gingen ver
huren voor 't vuilste en 't
zwaarste werk in de Waalse
kolenmijnen of op de Noord
franse akkers.
Vrouwen die meeslaafden van
5 u. 's morgens tot laat in de
avond en wiens maagdelijk
heid rechtens de patroon of
de kasteelheer toekwam.
Vlaanderen was het land van
de dagelijkse dood op onnoze
le kinderen (gezinnen met 21
kinderen waarvan er slechts 5
in leven bleven).
Vlaanderen was het land van
de onwetendheid met 60 t.h.
ongeletterden.
ATIOI
e 20
treeks
olistei
eorge
ominc
Vlaanderen was het sombere
land van de alkohol met een
herberg per dertig inwoners.
Vlaanderen was het sombere
land van de getrokken messen
op kermissen en van de razer
nij met de loting.
Vlaanderen was ook het lui
lekkerland van het kapitalis
me met af en toe de waan
zinnige hoop van een wilde
staking, de burgerwacht die er
in schoot en de gendarmes
die er op losstormden.
Wat was het leven dan nog
voor dat uitgemergeld lompen-
proletariaat, buiten een bees-
tenbestaan van slaven, honger
lijden en zuipen, vermenigvul
digen en kreperen in dienst
van de landheer of de Gentse
vlas- of katoenbaron.
Uitvluchten bleven overvoor
de vrouw het bordeel en voor
de man een landloperskolonie
of een kazerne waar men zich
kon «verkopen».
Overdreven
Is de schildering van deze tijd
niet ietwat overdreven of in de
verf gezet
Geleerden als Emile de Lave-
leyne schrijven in 1872 «Men
kan niet zeggen dat ze terug
gekeerd zijn naar Middeleeuw
se toestanden ze zijn immers
veel dieper gezakt»
Of mannen die hun volk lief
hebben als hun oogappel
schrijven zoals Stijn Streu-
vels«De stempel van de
hongersnood staat op het ras
gedrukt. Honderden jaren el
lende wegen door bij de ellen
de die ze nu nog moeten
doorstaan».
Pater Stracke, die jaren lang
vertrouwelijk leefde met werk
lieden uit Nederland, Duits
land, Engeland, Denemarken,
Polen, Oostenrijk en Rusland
getuigt«Ik ken geen volk, en
ik ken er vele, dat zozeer als
het onze de naam verdient
van woest en baldadig
Vertelde Kamile Huysmans niet
in volle kamer de historie van
Hoeve De Gols waar «Het Gezin van Paemel» opgevoerd wordt. (Jm)
een jongetje van 4 jaar dat
reeds meewerkte en een ver
lamming aan de arm ervan had
opgedaan
Zo stierf een volk in Vlaande
ren terwijl de anderen, de bur
gers, de rijken in hun ivoren
toren zaten van een freemde
taal en vol zelfvoldaanheid.
Het Gezin van Paemel
Al werd de idee van «Het Ge
zin van Paemel», nl. de op
standigheid van het uitgebuite
landelijke proletariaat mis
schien ingegeven door Haupt-
mann of door Heyermans toch
heeft Buysse zich, wat het
thema en de uitwerking aan
gaan niet door die voorbeel
den laten leiden.
Wanneer hij het drama van de
Vlaamse pachter schildert is
hij op eigen bodem en vloeien
hem de woorden, de klachten
zonder moeite uit de mond.
Tuurlijk is het niet uitgesloten
dat Buyssen voor de Vlaamse
landman wilde doen wat
Heyermans deed voor de Hol
landse visser («De vis wordt
duur betaald») en Hauptmann
voor de Silezische wever.
Wat het fatalisme betreft waar
onder de familie Van Paemel
nder
lederli
iing, in
'an Aa
ian de
BELOl
Dp vrij
gebukt gaat zou men aan Fran-
se invloed kunnen denken.
Het noodlot dat van Paemel
ondergaat lijkt immers onver
biddelijk. Niet alleen boert hij
van jaar tot jaar achteruit,
niettegenstaande al zijn zwoe
gen maar daarenboven schijnt
aan de reeks ongelukken die
hem treffen geen einde te ko
men
Niet door toeloop van omstan
digheden wordt de boer uitein
delijk geveld maar wel door
de handelingen van zijn mede
mensen en vooral dan door
harteloze houding van «het
kasteel».
Buysse schijnt dus niet zozeer
de onontkoombaarheid van de
fataliteit te hebben willen schil
deren dan wel de schuld wil
len staven van de baron na
een opeenstapeling van aller
hande tegenslagen.
Zo U, in deze gemoedsgestel
tenis en met enkele van bo
venstaande gedachten in de
geest, naar Meldert komt op 25
of 31 mei zal U inderdaad ril
len, huiveren maar ook genie
ten van deze vertoningen die
beloven schitterend te worden.
L.H.
18, Aal
leg 2!
zen G
prijs l
WIELE
V.S. Di
Uitslac
loninc
irysol
/ijverr
Ada
9. Col
Goube
Gelijk
Verma
laert
Van E
Gustai
man, I
Londe
Rangs
Rijbc
Corona-leden bij het aanleggen van het tennisveld (1b)
De suksesrijke 6-daagse op
rollen die in het begin van
deze maand plaats had en
het grootste ledenbal van
enkele tijd geleden ligt bij
iedere sportieve ziel van
EErembodegem nog vers in
'het geheugen. Beide aktivi-
teiten hebben bij Sportklub
Corona heel wat geld in het
laadje gebracht en de kern
leden zijn er beslist niet op
gaan rentenieren. Er zat
reeds geruime tijd een
sportieve gedachte in hun
achterhoofd nl. het doel om
sport en dan heel speciaal
de tennissport voor iedereen
mogelijk te maken. Door de
peperdure uitrusting voor
deze disipline nodig en het
hoge geld dat voor het huren
van tennisvelden gevraagd
wordt, is deze sport lange
tijd beschouwd geworden
als voorbehouden aan de
high-live die ook eens wat
beweging wou hebben.
De sportklub Corona, Erem-
bodegem onlangs officieel
erkend als v.z.w. was die
mening hoegenaamd niet
toegedaan. Ze denken dat
een partijtje tennis na een
dag van gejaagdheid een
volledige ontspanning kan
beteken door de stramme
spieren eens los te aooien.
Er is met man en macht
gewerkt aan de aanleg van
twee nieuwe tennisvelden.
Begin mei zullen deze kun
nen opgesteld worden voor
de nieuwe leden. Wie nog
niet bij Sportklub Corona
aangesloten is en daar
interesse voor heeft kan
terecht voor verdere inlich
tingen en eventuele inschrij
vingen in café Kennerspark
op de Leuvenstraat te Erem-
bodegem of bij één van de
kernleden van de groep. Alle
liefhebbers van tennis gaan
voortaan hun sport in een
gezonde atmosfeer naar har
telust kunnen beoefenen!
