KIJKEN NAAR B-B! DE KALE ZANGERES ROGER DE WILDE: EEN RASECHTETONEELMENS PAN TEATER I/OLKSDANSERES JO BARBIER TE GAST IN JEUGDATELIER KLAKSON De Voorpost - 9-5-75 - 23 aan gewerkt In juni 1974 las ik het en heb het passief verwerkt. Vanaf de cember zijn we er dan aktief aan begonnen. Het was niet altijd gemakkelijk om mijn vijf spelers samen te krijgen, leder een speelt wel ergens, zo zat Oswald Versyp in Vertikaal met Catch 22. Wie zich de moeite wil nemen zich te verplaatsen voor toneel van de bovenste plank kan best terecht in de Korre te Brugge, waar momenteel de «Eerste» (Line) van Israël Horovitz loopt. Deze jonge man (36), in de USA geboren is thans een der meest gespeelde auteurs van zijn land. Geen dekor, een magische wit te lijn en vijf spelers, vijf per- sonnages, onbekenden die slechts als enig doel hebben de eerste te zijn aan een lijn. De eerste komt op gaat er met zijn tenen opstaan, de tweede komt achter hem staan en zo vormt zich een rij. Op wat wachten deze mensen, het is voor ons onbekend. Het kan op een bus zijn, aan een loket zijn, het heeft geen belang. Misschien wachten zij op ie mand, de auteur geeft geen enkele aanduiding hieromtrent. Het enige wat telt voor deze vijf is de volgorde in de rij. ieder wil de eerste zijn, want de eerste heeft macht, is be voorrecht, is de winnaar. Zolang elk van hen op zijn plaats blijft zijn er geen pro-^ blemen, maar als men met de elleboog duwt, met pesten be gint of als de vrouw de man nen verontrust kan komt er her rie. Als de jongste van de vijf ze allen tot het uiterste getergd heeft is het vier tegen één, en hij eet de «lijn» op. Spuwt hem in vijf stukken uit en ieder krijgt zijn deel en kan de eer ste zijn. In dit spel kan men met zijn verbeelding alle kanten uit. De regie van Roger De Wilde wijst de gulden middenweg. Het kon ook veel ruwer en vulgairder, komischer en absurder. Zolang het in de Korre gespeeld wordt is het een harmonie van fijn zinnigheid, boeiend en zeer homogeen. De erotische scènes worden dansend gespeeld op de mu ziek van Louis De Meester. Al les schijnt vanzelfsprekend en eenvoudig te gaan maar achter deze schijnbaar eenvoudige si tuaties schuilt het brein van Roger De Wilde. Roel Van de Plas Zo zie je dan maar weer Terug naar de basis, de oorsprong, ons zijn, dachten we en bleven thuis, draaiden het T.V. -toestel open. kijkend naar B-B, De kijk dichtheid in Pontstraat 64, bedroeg welgeteld twee manspersonen en één vrouwmensToegegeven niet representatief voorde vlaamse goegemeenten maar toch. Een socioloog zou in het gebeuren vast thesisstof vinden en ergens als onderwerp weten te nemen: het suprafamiliaal kijken naar B-B onder voortdurende tafelgesprekken die dienen als uitlaatklep voor permanente frustraties tegen het als enige waarde stellen van mate rialisme in een schijnpositie van nonkonformisme met als neven- komplikatie de duidelijke aanleg tol een ethylbloedintoksikatie. En dan sparen we je nog de titel van een pohtoloog die het ongetwijfeld zou hebben over de zaterdagse opiumabsortie om de politieke on mondigheid te kompenseren voortspruitend uit de onafhankelijke afhankelijkheidspositie.van het blad waaraan genoemde kijkers niet alleen meewerken en zo. bijdragen tol hel instandhouden van mate rialistische toestanden maar hen tevens aanzet zich te verlaten tot deze afzonderingsdaad We weten het, als ook zij eens het café, ba! of dancing- en feestgedoe ruilen voor een rustig avondje- thuis met een geanimeerd gesprek over koetjes en kalfjes, dan kan dit ter kwadertrouw op vele manie ren uitgelegd worden. Argeloze lezers kunnen nu denken dat we hier op een verborgen manier met het B-B publiek zullen trachten den draak te steken, maar ze zijn misJ Niet is minder waar. Niet alleen erkennen we de grote edukutieve waarde van het programma nr. I in Vlaanderen, maar tevens gaat het hier om televisiewerk van de bovenste plank zoals we dat in de States tijdens de naoorlogse periode ontdekten. We verheugen ons bovendien op de wijze waarop Noord- en Zuid- Nederlandstaligen hierdoor verenigd worden en denken hierbij aan het Europa der Volkeren dat we hier embryornaal tot in de huiska mers toe zie doordringen, zich verspreiden en geliefd worden. Hel is een ontzettend veelzijdig programma, romantisch wanneer men de mooie momenten uit het leven samen met.de deelnemers terug ontdekt Hel programma stelt zo immer en treffend welke waarden waard zijn om waarlijk waardevol beschouwd te worden. Het is tevens laat - naturalistisch en beloont gul de psychische prestaties der deelne mers met al het goede van onze ekonomische bodemHet kuit via ljet spel (HOMO LUDENS) de mens en-aren dat zijn leven pas dan enige zin krijgt als er plaats is voor het ludieke, het toevallig verworvene het alles of niets spel. de gok. Vergelen we ten slotte niet hoe we onszelf via het studiopubliek, betrokken voelden bij het hele gebeuren. Bijna hadden we thuis zelf kaarsen bovengehaald toen bij de aanvang van het programma het studiolicht doofde en we een schemerend beeld kregen! We prijzen dan ook de vindingrijkheid van B-B. De beweging rond B-B waartoe wij ons nu ook rekenenstreeft zeker geen personenkul- tus na, het is een publiek dat het ware animatorstalent waardeert. Het talent dat Zuid- Limburgers en Friezen. Westhoekkers en bewo ners van de grootstad tegenover elkaar uitspeelt. Het programma is zonder te willen overdrijven, telkens weer een openbaring. Uit de antwoorden komen duidelijk de streekgewoonten naar voor en dit op de meest diverse gebieden van school tol bedrijf van bed tor keuken. En dan mogen we ten slotte aan één belangrijk punt niet voorbij gaan, het programma geeft niet alleen eindelijk passende aandacht aan het mooie in het huwelijks- en gezinsleven, het beloont ook de samenwerking der partners, de zelfkennis en de kennis van de andere. Lieven Matthieu SEIZOENDEBUUT BIJ AALSTERSE BALBOOGSCHUTTERSMAATSCHAPPIJEN PRESENTEERT VAN EUGENE IONESCO De RTB-filmploeg was present om het hele avant-garde gebeu ren in New Reform te Aalst, afgelopen zaterdag op te nemen. De Koninklijke Balboogmaatschappij De Ware Vrienden Eén van de avant-garde spektakels. EEN DER BERUCHTE JOACHIM VST. VA AST PRODUKSIES Moeten we Roger De Wilde eigenlijk nog voorstellen Hij is niet te groot van gestalte, heeft donker krullend haar, een boeiend gezicht met steeds twinkelende donkere ogen. Een uiterst sympatieke verschijning, èen eenvoudige man met een enorm toneeltalent. Hij is één van de basiselementen van de Vlaamse toneelwereld. Misschien niet zo populair als een Senne Rouffaer, Luc Philips. Julien Schoenaerts, Hugo Van Den Berghe e.a. maar minstens even onderlegd. Roger De Wilde is leraar diktie te Dendermonde, sinds zes jaar toneelleraar aan onze Aalsterse stedelijke akademie, maar ook de leerlingen te Ninove en te Eeklo kunnen iets van zijn rijke ervaring meepikken. Dat zijn lessen interessant zijn, dat je er als toekomstig akteur of aktrice heel wat bij leert, ja dat er zelfs met Roger De Wilde gedweept wordt, naar hem opgezien wordt hoorden we reeds van verschillende kanten. In zijn lessen neemt hij alle genres aan, zowel het klassieke als het hedendaagse repertorium staat op zijn programma. d c k We leerden hem beter kennen na een voorstelling van de Eersteeen spel dat onder zijn regie momenteel in de Korre te Brugge veel sukses oogst. Daar konden we ook een afspraak voor een intervieuw krijgen, wat ondanks zijn druk gevulde dagen toch met een lachend gezicht gegeven werd. En we kwamen eraan op die eerste mei, hij was met zijn leerlingen in voile aktie. We [konden zo zien dat hij bij het monteren van een fragment uit Don Juan» volledig in zijn Iwerk opging. En wanneer de leerlingen het niet zo deden als hij het wel zou willen, dan poogde hij dat op een natuur lijke manier aan te brengen, via hun dialekt en dat deed wonderen. Roger is een rasechte Gente naar die reeds menig teater hielp stichten.: Hij begon in als de leerling van de Gentse toneelschool, de voor loper van Studio (Antwerpen). In zeven jaar bracht hij het tot regisseur één jaar voorberei ding, drie jaar akteur, nog maals drie jaar voor regisseur. Dat was nog eens een dege lijke vorming bewegingsleer, stemvorming, toneelgeschiede nis. ja tot schermen toe leerde men er. Samen met Walter Eysselinck, huidige NTG-direkteur, verliet hij boordevol ambitie deze to neelschool. Ondertussen had hij in Studio 50 gespeeld en waren er op voeringen in de Gentse univer siteit met Dré Poppe. In 1955 was hij medestichter van het Arca-kelderteater, pro- dukties als «Wachten op Go- dot», «Familieproces», Eind en werken van lonesco waren toppunten uit die tijd. Ré/i/ktijdig was hij medestichter W\ de Korre te Brugge. «Voor lopig vonnis» was hun eerste iroduktie. Jok het «Dagboek van een |ek» en «Mooi weer vandaag» jaalde hoge cijfers. In 1965 werd Roger De Wilde eerste plan akteur aan het N.T.G., en dat hield hij zo'n drietal jaren vol. Maar hoe gaat het als vast akteur Je wordt het grondig moe om steeds alles te moeten spelen, en de rollen waar je niets voor voelt die neem je er dan met tegenzin bij. En ook al zegt Roger De Wilde dat niet, maar de gespannen toestanden in het NTG, het ont slag van Dré Poppe en de overname door Albert Hans- sens bevorderen de sfeer in de groep zeker niet. Na zijn ervaring bij NTG is Roger De Wilde free-lance ak teur en regisseur geworden, bij Vertikaal te Gentbrugge en in de Korre te Brugge. Waar staat het Vlaams toneel momenteel Een vergelijking met het buiten land maken is praktisch onmo gelijk. Over-produktie is de grote fout in Vlaanderen. Er moet veel geproduceerd wor den om zijn boterham te kun nen verdienen. Daardoor krijgt een akteur niet de nodige tijd om zich in het stuk in te leven. Mistero Buffo, afgezien van de strekking, is wel een afgewerkt geheel. Maar ja deze proble men vormen een vicieuze cirkel. Daarbij komt nog dat het to neel in ons land niet op de eerste plaats staat, wij moeten echter konstateren dat de inte resse bij de jeugd stap voor stap stijgt. Tegenwoordig lokt men slechts publiek als er bloot in voor komt. Kijk naar de film. Keetje Tippel, Emanuella en verwan ten trekken bomvolle zalen. Is dit in toneel ook niet zo Misschien, alhoewel ik er geen voorstaander van ben. Het «bloot» kan noodzakelijk zijn in een stuk, maar het mag ze ker niet shokkeren. Daar zit geen kunst aan. Funktioneel mag het, bloot om bloot, neen! Je was eveneens in 1966 direkteur van de Korre. Direkteur is een groot woord. De Koninklijke Balboogmaatschappij St.-Servatius (foto's J. Muylaert) Oswald Maes, Oswald Versijp, Paul van Roger Dewilde er was een werkgroep waar iemand instond voor het finan ciële beleid en iemand voor het artistieke peil. Ik was er artistiek adviseur. Maar dat vergt veel tijd. Ik vind het prettig en interessanter te spelen of te regisseren (In het informatief tijdschrift van de Korre lezen we «Roger De Wil de bepaalde voor een groot deel het artistieke peil van de toneelaktiviteit in de Korre. Zijn regies droegen steeds het merk van de intelligente analyse en van de professionele ingesteld heid. De meeste van zijn op drachten werden toppers uit het Korre repertoire. Bij het begin van dit seizoen was hij in «ingeblikt» benevens als re gisseur ook als akteur bril jant.»). De Vlaamse Televisie brengt tegenwoordig in hun program ma «Een avondje uit» nogal veel produkties. Minder goede als «Mirandolina» en goede stukken als Het recht van de sterkste Wekt dat de belang stelling bij het grote publiek Een stuk geregisseerd om op een scène te spelen in een schouwburg voor het grote pu bliek is niet geschikt om door een kamera te worden vastge legd. De speeltechniek bij een TV-spel is totaal anders. De BRT bewijst met die kaptaties het toneel zeker geen dienst. Men zou er beter aan doen Codde en Leah Thys in een regie uittreksels te brengen waar door de nieuwsgierigheid wordt geprikkeld. Nu zeggen sommige mensen «Waarom ons verplaat sen en geld uitgeven, straks krijgen we het thuis op TV te zien Een groot deel van het publiek geeft de voorkeur aan een blij spel in plaats van een reali teitsstuk. Uw indrukken. Ik ben voor de amateursgezel schappen en inderdaad ze grij pen veelal naar een blijspel. Het doorsnee publiek wil la chen, de realiteit ontvluchten houdt van ontspanning. Als 'n blijspel goed gebracht wordt kan ik er niets tegen inbrengen. Men draagt minder risiko met zo'n licht geval. Men moet niet altijd toegeven. Het minst ge speelde en het meest teatrale is do tragi-komedie. Dat is de zuiverste vorm van toneel. En het politiek geëngageerde toneel Ik hou er niet zoveel van, ik ben geen politicus. Toneel is geen preekstoel. Trouwens links of rechts, het is hetzelfde. Brecht is bijvoorbeeld goed, de strekking interesseert me niet. Als het maar goed ge bracht wordt. Zo ook Mistero Buffo. Het is goed gebracht, het is goed toneel. Uw laatste realisatie was De Eerstevan Israël Horovitz. Een zeer goede regie, gerijpt, doordacht. Hoelang heb je er- die zelf een lange scholing volgde, richt regelmatig volks- danskursussen in en is voor zitster van een volksdansklub voor bejaarden. Het beloven dus wel interes sante namiddagen te worden voor het jonge volkje tijdens de komende weekends Wat het verdere Klaksonpro- gramma betreft, vermelden we op zaterdag 24 mei een uitstap naar het jeugdatelier SPEEL- ZOLDERKE te Gent waar deel genomen wordt aan 'n SPEEL- MARKT. Vertrekt uitzonderlijk te 13.15 u. aan de lokalen van het atelier, in CSV. Wellekens- straat 45, Aalst. (20 F busgeld) Voor de volgende week wordt terug afgesproken te 14 u. en dan wordt er gewerkt rond het voorbije bezoek en kunnen de kinderen pitrietvlechten. L.M. vertellen we even dat deze kra nige zestigjarige vrouw werke lijk een opmerkelijke figuur is. Ze was vroeger fotomodel, daarna balletdanseres en huw de een musicus. Je zou dus kunnen denken dat het zo'n typische kunstenares is maar dan ben je mis. Momenteel is Jo kotmadamte Gent en wat daar biezonders aan is, is dat ze de oude huizen waarvan ze kamers verhuurt zelf op knapt. Ze kumuleert dus haar artistiek leven met timmer-, verf- en metselwerk. Het was dan ook geen wonder dat de BRT in het kader van het pro gramma Ten huize van de ge wone man (hier dus bepaald een vrouw) een vijftig minuten- durend televisieportret uitzond. Hierbij werd ook enige aan dacht besteed aan haar aktivi- teiten op volksdansgebied Jo Zaterdag 10 en 17 mei is de rolksdanseres JO BARBIER te last in het Jeugdatelier Klak- ion. dat daarmee zijn meipro- |ramma inzet met een toneel- m liedjesnamiddaq en dit ook n het teken stelt van samen werking met andere ateliers en jeugdverenigingen. Op zaterdag 10 mei komt inderdaad het Aalsters jeugdatelier JOEPIE en voor 17 mei nodigt Klakson de plaatselijke KSA, Chiro, Scouts en andere jeugdvereni gingen uit. Voor wie Jo Barbier niet kent, NACHT VAN DE AVANT-GARDE IN NEW REFORM TE AALST

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1975 | | pagina 23