Weekblad van Dender -
Durme - en
Scheldestreek
Ejgeplunderd ondanks
IUWELIERSZAAK
ALARM VAN BUURVROUW
SERGANT
SPORT
MET HOUWELEN OM JUWELEN
PAARDENZITTING:
SCHOT IN DE FOLKLOREROOS
an Gen
at wel e<
Eduai
i.
;konisti
i zalinl
en gro
aanha
aniateu
DEPL
De Voorpost
EEN UITGAVE VAN
VRIJDAG 23 MEI 1975
28e JAARGANG NR. 21 - 16 F
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DE CUYPER-
ROBBERECHT pvba
Verantwoordelijke uitgever:
A. DE CUYPER
PCR. 115692 (DeCuyper)
Bureau:
Pontstraat 64 - Aalst
053-70.41.19
Jaarabonnement 750 F
Halfjaar 375 F
Trimester 190 F
Sinds 1882 vervaardigt PEUGEOT
fietsen, sinds 1891 bromfietsen!
EN NU IN 1975...
Een cyclo-toerist 10 versn. 4.295 F
Een bromfiets met schokbrekers8.990 F
Een standaard fiets 3.000 F
VERDELER DER STREEK
Moorselbaan
107,111,113,
AALST
TEL. 21.18.65
>gisch(
f. Maaf
in varj
twintig
vriem
n dool
Zoals naar dagelijkse ge-
n zicljWoonte was Elodie Hofman,
levei
itterdi
zijl
5 kapi
Je vóó
jok als
)rateu
rijk ei
t wer<
doo
ns ko
jestal
alluci
st. Zi
rauw
lang
65 jaar, woensdagmorgen
reeds vroeg uit de veren om
haar ochtendwandeling te
maken. Net op de Leo de Be-
thunelaan gekomen merkte
zij een blauwe personenwa
gen op waarin zich drie ke
rels bevonden van het zuid
erse type. Deze vertraagde
ter hoogte van het juwelen-
saloon Bikkems, nummer 95,
aldaar. De blauwe roversau
to, zoals later zou blijken,
maakte aan de verkeerslich
ten rechtsomkeer en statio
neerde zich op het voetpad
naast de juwelenzaak.
Uit het voertuig kwamen twee
cafi mannen gesprongen die zich
ken o
ul
idreig.
Drae;
zich-
rellinj
er te
r blijf!
zeker-
:elfbe-
naast
i wrak
volko
naas
in aan
lan.
rdood
fan he
mmea
V, HV
:ntoon
ie. Dl
inmiddels ieder een kap over
het hoofd hadden getrokken.
Ik heil Een van hen droeg een geruite
5 e, kap terwijl de andere een
jjjp zwarte kap droeg.
De gangsters waren gewa-
:us of P0nd met een mitraillette en
houwelen. Nog voor de dieven
ets konden uithalen zette Elo
die H of man het op een roepen.
Dieven, hulp, klonk het door de
morgen. Het tweetal lette ech
ter niet op de vrouw en begon
aan de zware karwei. Zwaar
zeggen we. Inderdaad wan
neer men weet dat de juwelen-
zaak beschermd was met ko
gelvrij en gepantserd glas van
3 centimeter dikte was het
voorzeker geen lachertje de
vensters dié 1100 kg 't stuk
wegen, te breken. Na een
kwartiertje terwijl de vrouw nog
steeds alarm gaf hadden de
dieven drie gaten in het uitstal
raam gekapt. De derde gangs
ter die achter het stuur van de
wagen zat gaf toen drie korte
klaksonstoten teken voor zijn
trawanten dat het tijd werd op
hoepelen. De buit en de
houwelen werden vliegensvlug
ingeladen en de vluchtauto in
grote snelheid vertrok richting
Rond Punt. Elodie Hofman
moet het op een bepaald mo
ment wel eventjes benauwd
gehad hebben toen een van de
twee dieven de mitraillette op
haar richtte. En toch zweeg ze
niet. Ik heb gedaan wat ik kon,
zei de vrouw ons in de mor-
genduren. Spijtig dat anderen
die voor het raam stonden niet
durfden buiten komen om mij te
helpen. Mijn kwaaie hond die
ze anders zeker zou gebeten
hebben, had ik voor een keer
niet bij mij. Albert Gilllis, op rust
gestelde agent was de tweede
man die ter plaatse verscheen.
Hij dacht dat een auto defekt
had aan een karburator en
daardoor steeds ontploffingen
hoorde. In feite waren het de
zware houweelslagen. Albert
Gillis verwittigde de politie ter
wijl hij ook de schoonvader van
de juwelier verwittigde, nl. Ro
bert Van den Berghe, alias
prins Bob. Wanneer juwelier
Jozef Bikkems tijdens de mor
gen terugkwam was hij een ge
slagen man. Net als een schil
der die zijn schilderij verliest,
zei hij ons. Ik ben wel verze
kerd maar de juwelen ter
waarde van drie miljoen waren
eigen werk. Ik hield ervan en
zijn niet betaalbaar. Meerdere
zelf geslepen briljanten, hals
kettingen, horloges, gouden
ringen, enz. verdwenen van
voor het uitstalraam. Uit het
eerste onderzoek bleek ook
dat een van de gangsters zich
kwetste aan de handen. Op het
uitstalraam werden namelijk
verschillende bloedvlekken te
ruggevonden. Een gedeelte
van de buit bleef ook achter op
de vloer voor het uitstalraam.
Het parket van Dendermonde
geleid door onderzoeksrechter
Jan Brasseur vergezeld van
substituut Auwaerts stapte
samen met de gerechtelijke po
litie aangevoerd door kommis-
saris Van Rie ter plaatse af.
Ook kapitein Michiels kwam
samen met de B.O.B. ter plaat
se. Het is niet uitgesloten dat
het voertuig waarmee de over
val werd gepleegd het voertuig
betreft dat gestolen werd te
Gent. Het betrof hier een
blauwe Alfa Romeo. Personen
die enige inlichtingen kunnen
verschaffen, of die de inzitten
den of de wagen waarmee de
overval werd gepleegd zouden
gezien hebben, worden ver
zocht dit te melden bij de ge
rechtelijke politie van Aalst -
Tel. 21.04.01.
HERMAN DE WIT
Het gepantserde glas kreeg het desondanks hard te verduren (hdw)
Aalst «teistert» Dendermonde...
Als Dendermonde de eeuwenoude traditie die het met Aalst
heeft opgebouwd nog eventjes wil verder zetten... zou men er
goed aan doen een dozijn Ros Beiaardjes in de strijd te
gooien. Want dat ene beestje mag dan nog oud en beroemd
zijn, tegen zoveel Aalsters humorvertoon komt het maar po
vertjes uit de verf. Dat en niets min noch meer is het oordeel
van een objektief waarnemer. Iemand die wel de paardenzit-
ting, door de Alstenaars vorige vrijdag in de raadszaal van
het stadhuis op het getouw gezet, heeft gevolgd. Het werd
een avondje van sprankelende en originele zetten, een ek-
splosie van Aalsters overwicht op het terrein des geestelij
ken naijver.
Toen het allemaal voorbij
was... «Als iemand die hier
aanwezig was tijdens de ko
mende dagen nog even terug
denkt aan wat hier allemaal
gebeurde, dan zal er wel een
nagenietend glimlachje over
blijven...Dan hebben we ons
doel bereikt we lachen al zo
weinig».
Dendermondse kat:
Zonder de Kat, ware Aalst
geen stad. Dat pleegt men in
Dendermonde wel eens te
zeggen. Zonder de Dender-
Schepen J. De Neve: «Stadsverlichting was
geen lukrake verspilling».
Wie even aan het gnuiven sloeg en Aalst reeds zag als een
tweede lichtstad, komt er bekaaid van af. De aanbrenging
van nieuwe verlichtingspalen door het Ministerie van
Openbare Werken naast de funktionerende verlichting van
de stad op het gedeelte van de ringlaan, H.Hartlaan,
Leopoldlaan en Albrechtiaan is niet eens een administratief
euveltje of een mateloos voorbeeld van belastingsgelden.
Alleen de vooropgestelde uniformiteitsnormen voor een
ringlaan-verlichting worden hier toegepast.
keindt
1.30 tol
Ball en
ig van
Verlichtingspalen te over op de Albrechtiaan (Ib)
Schepen van Openbare Wer
ken de h. Jan De Neve
maakte even de historiek op
van de verlichtingsperikelen
op de ringlaan.
Het in 1958 aangelegde deel
van de ringlaan, H.Hartlaan,
Leopoldlaan en Albrecht
iaan, een rijksweg, bleef tot
1970 zonder een behoorlijke
verlichting, met als funest
resultaat een aantal ver
keersongelukken. Nadat het
dossier op te diepen. Daar
op dat ogenblik geen kredie
ten voorhanden waren, werd
het stadsbestuur verzocht
zelf zijn verantwoordelijkhe
den op te nemen. Konform
aan de normen van 1970
werd in 1971 door het
stadsbestuur een gloed
nieuwe verlichtingsinstalla
tie op de Albrechtiaan,
H.Hartlaan en Leopoldlaan
angebracht met zodium-
ampen voor zowat vijf
miljoen frank, waarvan 35%
door het Rijk gesubsideerd
werd.
Met de openstelling, begin
dit jaar, van het eerste
viaduktgedeelte over de
Dendermondsesteenweg,
werd door het Ministerie van
Openbare Werken, de ver
lichting vernieuwd of aange
bracht op deze viadukt, de
Boudewijnlaan, Gentse
steenweg, Kapucienenlaan,
Leo de Bethunelaan en de
Parklaan. Sinds 1970 onder
gingen de normen voor een
ringlaan-verlichting enkele
wijzigingen, zodat een uni
formering zich opdrong ook
voor het gedeelte dat reeds
door Aalst verlicht werd.
Intussen werden op de
voornoemde lanen de groe
ne rijksverlichtingspalen
reeds aangebracht op zowat
anderhalve meter van de
aluminiumlaan van stad
Aalst.
Een op het eerste zicht wel
vreemde bedoeling doch
schepen De Neve werpt
hiertegen op dat de argu
menten behorend aan de
stad terugkeren naar de
stad, en op andere plaatsen
zullen aangewend werden
en dat uiteindelijk slechts
de plaatsingskosten, circa 1
miljoen, verloren gaan,
doch aldus schepen De
Neve, weegt dit net op tegen
de haar vermoeden, talloze
ongelukken die in vijf jaar
vermoeden zijn geworden
door de stadsverlichting?
mondse kat ware er geen paf
ferig luchtje aan de paardenzit-
ting geweest. In het begin al
thans niet. Geen enkele Ay-
monstelg had het de moeite
waard gevonden om tijdig op
die Aalsterse demonstratie te
arriveren. Al was het nu precies
ook niet nodig. Maar allé, dat
doen welopgevoede mensen
toch niet.
Spijtig was het alleszins, want
burgemeester De Bisschop
opende de bedoening met ge
meende maar toch wel vle
iende bewoordingen aan het
Dendermondse adres.
«Dendermonde is een flinke
stad» zei hij, «een Vlaamse
stad die niet weg te denken valt
uit onze geschiedenis». De
burgervader, die van Aalst ja
wel, dacht in vogelvlucht aan
ronkende namen als een Frans
Courtens, een Prudens Van
Duyse, mensen als Lodewijk
Dosfel, Emmanuel Hiel, Wies
Moens. Zijn besluit was te ge
meend om vleierig te kunnen
worden genoemd: «Aalst en
Dendermonde hebben zoveel
te bieden, dat zij geen rivalen
hoeven te zijn maar veeleer
twee Dender- zustersteden die
zoveel gemeenschappelijke
belangen hebben».
Aalst, paardenstad
Holala moet Piet Moereels ge
dacht hebben. Holala, zo niet
zeker. En met een paar uit de
mouw geschudde streken
maakte hij een einde aan die
kruiperige burgemeesterstaai.
Als deskundige ter zake, op
paardengebied bedoel ik,
mocht hij het recht opeisen
Aalst als paardenstad te ver
dedigen. Zonder, zoals de tra
ditie dat wil, na te laten om
Dendermondse Rossen een
stevige veeg uit de ajuinpan te
verkopen. En het werd het
causerietje dat liefhebbers van
het luimige genre niet licht zul
len vergeten. Speels, met een
taaltje om kwikzilveren proza-
virtuozen aan het likkebaarden
te zetten. Op de binnenbladzij
den haal ik mijn hengstigste
stift boven om een paar frag
menten na te vertellen.
Hugo Van Hese, iemand van
buiten Aalst, schetste daarna
de rivaliteit naar historische
gronden. Volgens hem heeft
deze interstedelijke naijver
twee dingen vóór op andere
dorpen die wel eens aan het
kibbelen gaan. Er is om te be
ginnen de sympatieke leven
digheid die het gebeuren ken
merkt (zo hoor je het ook eens
van een ander) en er is verder
de bewuste levendigheid die er
door de bewoners der twee
steden wordt ingestopt. Kor
tom, een gezonde rivaliteit, het
volk van Breughel Uylenspie-
gel en andere Pallieters waar
dig.
Driemaal heeft Pol De Paepe
dan geprobeerd om zijn ver
haal te beginnen. Telkens hij
gelanceerd was kwamen een
paar paardekoppen zijn vlucht
breken. Wat niet betekent dat
de Dendermondenaren die
met enige vertraging langs
kwamen minder welkom zou
den zijn. Allemaal hadden ze
het langverwachte grapje als
ekskuse: we vonden Aalst
niet... Zonder kommentaar,
wat dacht je. Al kon iemand het
toch niet laten om Frans Van
Immerseel, een niet-
Dendermondenaar die daar
zowat de algemene leiding van
het processietje heeft, te vra
gen wanneer hij met zijn stoet
dacht te beginnen...
Wat Pol De Paepe over die
snode Rosontvoering van het
gezegende jaar '52 vertelde
kan je verder in dit nummer aan
de weet komen, 't Is ook ple
zant.
Plezant, waarschijnlijk is dat
het goeie woord. Zoals voor de
affiche die Frans Wauters
voorstelde, voor de liedjes die
het Corum Alostum Imperiale
bij die gelegenheid naar voren
bracht, Pfezant ook was de uit
beelding van het Dender-
monds boerken van André
Doorns. Het boerken dat een
paar afgetrapte politieke gein
tjes kwam tappen, a la Tener-
munda, en als beloning voor
zoveel ijver van de Aalstenaars
prachtige offergaven meek
reeg: gerief om de keuteldin-
ges van de paarden bijeen te
kuisen en paardenstroop...
«En moede gij nu ook een
woordeke zeggen», vroeg bur
gemeester De Bisschop aan
zijn kollega Cool. De brave
burgemeester en zijn schepen
probeerden het dan nog ook. Al
wist iedereen dat alles al lang
gezegd was.
André Heyvaert
André Doorns als ware Dendermondenaar (Ib)
