VIJF JAAR RAN X WAT IS PAN? FRANS REDANT EN JO CORTHALS OVER VIJF JAAR PAN ODEAAN PAN 24 - 23-5-75 - De Voorpost Augustus twee jaar geleden werd te Aalst het Centrum Voor Samenlevingsvernieuwing V.Z.W. 't Fabrieksken, opgericht. Deze V.Z.W., stelde zich tot doel, om lokalen en ruimten ter beschikking te stellen van hen die in onze maatschappij wat willen veranderen. De voorkeur ging daarbij uit naar hen die kans arm zijn, die met andere woorden te kampen hebben met moeilijkheden: omdat ze geen politieke kleur hebben, omdat ze wat men noemt «ekstreme» standpunten verdedi gen, omdat ze een hele kleine minderheid vormen, of omdat ze zich door niks dan vertrouwen willen gebonden zien. In die periode verscheen te Aalst een affiche: TER BESCHIK KING 1000 M2 FABRIEK, en van die 1000 M2 kreeg Pan er toen 150. De groep had ik vroeger nooit gekend, wel van gehoord. Het waren trouwens niet meer de zelfde mensen als voorheen. We mogen gerust stellen dat de heroprichting van Pan een algehele verjoging van de groep met zich meebracht. Sommigen zullen beweren dat alles er rond de figuur van Joa chim van Sint Vaast draait, an deren beweren kategorisch dat Joachim, alias Jo Corthals de groep veel te los en stuurloos laat zwalpen. Toch is één zaak duidelijk, sinds Pan terug is, werd moge lijk wat lange tijd in Aalst ont brak. Niet alleen op toneel ge bied, ook wat film betreft, biedt Pan in samenwerking met Film Internationaal, veertiendaags een programma. Anderzijds zijn er de talrijke kleine ludieke en meer interne avonden, en tracht Pan af en toe groepen te brengen die eerder buiten de kommeröêle roulatie liggen. Maar WAT IS PAN? Pan geeft zelf het antwoord: In de Pan wordt er veel te veel gepraat, daarom heb ben we nu wat geschreven: Deze «historiese» woorden tikte Jan Louis uit zijn tipma- chiene, en bracht daarmee de diskussiewagen over wat pan is, zou kunnen zijn of nooit zal worden, aan het rollen. Onmiddellijke aanleiding was de malaise-sfeer die, decem ber 1974, algeheel in de groep heerste. Van de 35 Pan-medewerkers, hebben er toen 13 de enquête lijst die Jan, Jempy, Piet en Rie opstelden, ingevuld. Zes leden lieten zich lange tijd niet meer zien, of gaven hun lidmaat schap op. 45% antwoordde dus. Wie niet antwoordde, scheen daar ook zijn reden voor te hebben: het gesprek is de enige kommunikatievorm, het is zot, ik kan daar niet op antwoorden, geen interesse. eToch zijn de antwoorden re presentatief: we zien de zelfde problemen door ver schillende mensen naar voor schuiven de oplossingen zijn gelijklopend. De vraag werd op drie manie- Yen beantwoord, wat er ook op wijst dat zelfs de objektieve si tuatie, niet voor iedereen op dezelfde wijze overkomt. Vijf Panleden vinden Pan een ruimte, een café waar geze verd wordt, maar niet gewerkt opengehouden door men sen zonder winstbejag waar af en toe een manifestatie plaatsgrijpt zonder café- spelen, waar vreemdelingen toegelaten worden een afge leefde, ongezellige ruimte ruimte waar geen kontakt mo gelijk is of volledig tegenge steld: sfeervol lokaal, goede muziek. Anderen zien Pan als een ver eniging die aktiviteiten inricht waarbij de enen alleen de to neelafdeling goed vinden, en 1 wordt dat toneel en film in een onaangepaste zaal doorgaan en de muziek hoogtij viert. Of het wordt nog abstrakter ge steld: weet het niet- samenwerking- kontakt tussen dromers- vereniging met ver schillende doelstellingen, waar men tracht iets te doen. Je ziet meteen dat Pan, niet zomaar een troep jongelui is, een allegaartje. Wel geeft nie mand een definitie, is pan dan als een UFO? De antwoorden op de vraag wat zou Pan moeten zijn kunnen misschien enige duide lijkheid brengen: Wat «DEMOKRATIE» betreft, hoort men de gekende kritiek, Pan moet Pan zijn en niet Jo Corthals of dat de openheid naar buitenstaanders ont breekt. Dit gebrek aan open heid houd wellicht verband met het «elitaire» karakter van de groep. Wat vinden de Panners daar van. Het woordenboek zegt: Elite, De hogere kringen, aanzienlijk. Het kan dus zowel een negatief als een positief begrip zijn. Antwoorden: Pan is een elite, vijf gaan akkoord maar zien het als iets nega tiefs, drie ook maar vinden het positief. Vier beschouwen Pan niet als een elite in pejoratieve zin en één als geen elite in gunstige zin. M.a.w. want het wordt ingewik keld: Vijf mensen vinden Pan verheven boven anderen, Drie mensen vinden het een «uit verkoren groep» en vijf ande renvinden Pan noch verheven, noch uitverkoren. Bovendien wordt nog eens ge steld dat het elitaire karakter slechts eigen is aan een elite in de groep. Kan je nog volgen? Nee, dan behoor je zoals wij duidelijk tot het niet-elitaire Wat AKTIVITEITEN betreft, was er de vraag naar free- podiums )iets waar Jo Corthals een afschuw van heeft, hij is eigenlijk tegen het geïmprovi seerde amateuristisch gedoe en streeft perfektie na, evenwel met de schaarse middelen van mensen en goederen waar over men beschikt) Ook is er een tendens die teater, film en poppenkastploeg meer geïn tegreerd wil zien werken, zon der de individualiteit overboord te gooien. Wat aktiviteiten betreft wordt Pan ook omschreven als iets waar van alles gebeurt, doordat elk zich (op zijn ma nier) inzet om zichzelf te zijn in een groep die het publiek iets behoorlijks kan bieden. En hoe zien de jongens die niet meer kunnen lachen en altijd kritiseren (zo wordt door kwade tongen toch beweerd) het groepsleven van een Pan die optimaal funktioneert? als een familie die voor zichzelf instaat (emotioneel, kultureel, financieel, politiek, religieus); een bedrijfje met plezante aanhang. ledereen moet iedereen kennen, voor mekaar open staan, begin van een betere wereld. een ideaal eilandje Je kunnen thuisvoelen, je voor elkaar inzetten en je aan alles kunnen verwachten. Wat de akkomodatie betreft is men vrij unaniem: film en to neel horen door te gaan in een aangepaste zaal, alle ouden brol moet verdwijnen, er is te veel slordigheid, er moet meer gepraat worden en minder ge luld. Maar hoewel de Panleden hun Pan dus duidelijk nog willen zien veranderen, komt ook tot uiting: Pan is goed zoals hij is, Een evolutie moet men laten evolueren... en hoe voelt Pan zich in Pan? Positief: Goed (2x), op mijn gemak, als ik me eenzaam voel, minder eenzaam in Pan, goeie sfeer, vrij, niet beloerd als ik me beroerd voel. Negatief: niet levenslustig (door ongezelligheid), kom al leen voor vrienden, geen sfeer door te luide muziek, te donker, te vuil interieur niet op mijn ge mak, vervelende mensen. Allebei: verveeld, geamu seerd, afgezonder, goed. Hierbij mag wel gesteld wor den, dat de ingesteldheid, ak- tief of eerder passief lid, bij deze beoordeling een grote rol speelt. Het overgrote deel kwam bij Pan omwille van de aktiviteiten en omwille van het kontakt met anderen (samen dromen - zoeken naar iets nieuw). In hoeverre die wensen vervuld werden, komt hier ei genlijk tot uitdrukking. In de enquete komt dit verder aan bod. Zoals dat overal gaat zijn er ook hier mensen die denken dat verantwoordelijk heid dragen neerkomt op eens helpen hier of daar-en zijn woordeke piaseren. Toch mo gen we stellen, als we de hui dige oep bekijken waaraan we if als losse medewerker en dus als aktief- niet inge schreven lid verbonden zijn, dat er een gunstige evolutie waarneembaar is. Belangrijk is dat de teaterafdeling op de steun van velen kan rekenen. Voor het laatste stuk werd bvb. door zes akteurs, regisseur en promptingdame, twee maal per week gerepeteerd. Maar daar buiten was er een hele ploeg werkzaam die zorgde voor het eigen dekor, de kostumering, het inrichten van een foyer en de publicrelations en fotografi sche dienst. Ook de filmklub koestert plan nen om de betonnen zaal be neden, te isoleren zodat de klank verbert en om niveau's aan te brengen zodat elk een goed zicht heeft. Anderzijds zal Pan, nog slechts grootse manifestaties organi seren wanneer dit gesteund wordt door een grote groep zo dat er niet geïmproviseerd wordt. In Pan is dus nog altijd en alles op elk moment moge lijk, maar de eisen die zullen gesteld worden liggen hoger. Pan zal zo hopelijk uitgroeien tot een stevige organisatie die in staat en te doen wat ze wil en te brengen wat volgens haar te Aalst ontbreekt. LIEVEN We hebben al genoeg teater ge zien zo sprak Frans Redant dat gebracht werd door mensen die het goed meenden, maar dal de sondanks slecht was. Laten wij dan slecht teater brengen, be wust; misschien komt er dan toch iets te voorschijn. Wij zijn er ons volkomen van bewust dat «HET HUWELIJKSAANZOEK- Anton Tsjechow) een vervelend, onna tuurlijk en onmogelijk spektakel is, én voor het publiek, én voorde spelers. Wij gaan volledig ak koord met de mensen die zeggen dat Tsjechow niets te vertellen heeft, dat hij een vertekend beeld van de mens geeft. Tsjechow schreef: -Ik heb speci aal voor de provincie een drake rig vaudevilletje bij mekaar ge schreven, HET HUWELIJKS AANZOEK Het is bijzonder flauw en laag- bij-de-gronds, maar in de provin cie doet zoiets het wel. In de hoofdstad laat ik het niet opvoe ren ...- «Hel huidige toneel is als een soort schurft, we moeten die ziekte er met de bezem uitjagen haar liefhebben is ongezond-. (7.11.1888) Bijkomende voorstelling van «DE KALE ZANGERES» op zondag 1 juni om 20.30 uur in PAN, Wellekensstraat 45, Aalst. Tijdens de zomervakantie plant PAN «pansiaans» poppenspel. Andante Mortale: een bewegingsstuk dat zonder tekst gedurende een uur een psychedelisch spektakel op het publiek losliet. Met het Andante Mortale stoot E.W.T (Eksperimenteel Werkteater Pan) aan bij de nieuwe stromingen die de betekenis in het teater ongedaan maken. Teater werd in het Andante Mortale uitsluitend handeling. JO CORTHALS: De Kale Zangeresvan Eugène lonesco is een typerend voorbeeld van absurd tendentieus toneel, dat omstreeks de jaren vijftig in de avant-garde kelders, furore maakte. Oorspronkelijk gedacht als anti toneel, dat de toeschouwers de mogelijkheid diende te bieden van innerlijk en uiterlijk verzet. Maar wegens de mislukking van het uit erlijk verzet, er was geen kip die zijn afkeuring door middel van tomaten tot uitdrukking bracht, werd het spoedig beschouwd als een bruleske parodie op het dage lijks gesprek, dat door onbenul ligheden gevoed, een verdoeze ling is voor de leegheid van de menselijke schedels. Interpretatief is er geen enkele aanwijziging, de dialogen zijn onmogelijk onsamenhangend en zonder lijn (tenzij een verhaaltje een lijn is) Pan zocht naar een soort bruleske mengeling van meer effektief dan intuïtief gericht teater, in hoeverre het slaagt zal er van afhangen of de spelers in staat zullen zijn de onmogelijke opgave tot het bittere einde vol te houden-. En hiermee was dan meteen de teerling geworpen. Eindelijk wat opschudding zal de kroniek schrijver van Voor Allen toen ge zegd hebben. -Waar moet het heen?» zou de Gazet Van Aalst hebben kunnen schrijven. Maar werd er van in 't begin veel gekletst, verdedigd en afgebro ken. bespot en opgehemeld. Pan was vanaf dit ogenblik realiteit geworden. De dwaze droom van enkele jon gelui (snotneuzen horen we zeg gen?) die pretenderen van alles zelf te doen. Die willen bewijzen dat ze als jonge toneelgroep alles op eigen houtje kunnen: belich ting, kostuums, dekors, regie... Men gaf hen dan ook drie maand, want zoiets kan je als liefhebbers niet. En toch... Pan bestaat nog altijd. Hoewel de 'opvoeringen van Het Huwelijksaanzoek en De Kale Zangeres (antipièce) écn grote financiële flop werden. Slechts een tiental mensen, mees tal perslui die in hun kritieken Pan tot het uiterste ophemelden of af braken, woonden de voorstelling bij. En het was juist deze toevallige samenloop van omstandigheden, die Pan dwong om verder te kij ken dan alleen toneel om zo te overleven. Het logisch gevolg was, dat in een stad waar «die rare tistcn» tot dan toe eigenlijk geen representatief stamcafé hadden, ze een bar zou den openen. Gedurende vier jaar werd de buurt van de Grote Markt, onveilig... Het was de grote periode, die be scheiden werd ingezet met «PO- 2 PAN verwekte alleen door het soort stukken dat het bracht reeds heel wat opschudding. L1TIE» van Slawomir Morzeks Het was terug een stuk dat men in Aalst niet gewoon was. Pan kon digde het als volgt aan: «Met dit wonderlijk stukje sati risch teater besluit Pan het Aals- ters toneel seizoen 67-68. Politie, drama uit de gendarme- milieu's, of de wereld op zijn kop, behandelt de thematiek van een wereld zónder opstandelingen. In een politiestaat, waar het ganse volk, als één MAN achter zijn regering staat, besluit de laatste samenzweerder zich te be keren. Dramatisch mogen wij de situatie van de politie noemen, die nu plots zonder werk zit, zover gebracht wordt dat ze zelf gaan provoceren en zichzelf gaan ar resteren Pan speelde de wereld op zijn kop, en spoedig werden ze door velen in diskridict gebracht. Nu ja, het was iets nieuw, en in die tijd schreef men in de kolleges nog vlijtig retenus uit voor op standige scholieren die het aan durfden ja zelfs één sigaret te ro ken of slechter nog één meisken te kussen. Laat staan dat men plaats zou laten voor zoiets! Want wat moet er allemaal niet gebeurd zijn in die panbar? Bovendien komt nu ook de pe riode van de flower power, van de eerste chit die Aalst via duistere wegen bereikt en kennen we woe lige studentenopstanden. De schoolhoofden geven het op of krijgen grijze haren... en vertelt Jo Corthals: -PAN WAS SCHULDIG, althans dat zegden ze toch.» De inleiding van de programma brochure voor het werkjaar 69-70 moet je dan ook niet verbazen: GROEPERING PAN WORKSHOP PAN E.W.T. PAN Bij het begin van ons derde levens jaar dat is reeds één jaar langer dan men ons gegeven had) stellen zich een reeks vragen die in de loop van dit jaar zware gevolgen kunnen hebben. Nooit tevoren stond de groep zo sterk en nooit tevoren zo zwak. Sterk omdat de reeks bereikte suk- sessen duidelijk weergeven dat de richting waarin Pan langzaam maar zeker evolueert de juiste richting is. De privé-klub Pan, telt op dit ogenblik driehonderd ingeschreven leden, en mag daarmee gerust tot de grote klubs gerekend worden. Haar invloed op de leden evenals haar organi satie is echter te gering, daarom ontstond de Workshop Pan, een aktiegroep die de klub uitbaat en alle manifestaties, andere dan to neel, organiseert. Tot deze behoren: de filmklub, de songeveningstentoonstellingen muziekuitvoeringen, debatavon den enz... Toneelgroep Pan zelf werd ver vangen door het Exprerimentee! Wertteater Pan en kreeg een bijna volledig nieuw bestuursorgaan. waarvan vooral de verjongings- kuurs opvalt. (Het mag we! even vernoemd worden dat alle Pan groepen jong zijn en we nergens, ook niet in de hoogste funkties, afstand doen van dit embleem.) Dit derde levensjaar van de Pan. moet dan ook zijn belangrijkste worden. Maar in hoeverre zal al les wat nu wordt aangekondigd, verwezenlijkt worden? De onvoldoend uitgebouwde or ganisatie (die we dit jaar hopen op peil te krijgen) is wellicht de zwakste zijde van Pan. Daaren boven is zijn financieel zwakke positie te wijten aan de hoge on- kostenuitgaven, installatiekosten en de verliesposten van het teater en de songevenings) een bijko mende zorg waartegen de groep, die nooit veel steun mocht ont vangen, voortdurend moet vech ten...- Maar ondanks de moeilijke situa tie. was Pan dat jaar inderdaad erg aktief. We vermelden: Andante Mortale - Eindspel (dat verwon derlijk genoeg toch sukses kende bij de klassieke toneelliefhebbers, omdat het zo monumentaal was) opening en doping van work shop Pan met 'n nachtprogramma tentoonstellingen met: Jan De Nijs - Hugo Roelandt, Hugo Clo- cheret - John Paep - Carlos Ver hulst - en Kindermans^de kollek- tieve kreatie van een steroplastiek (dancing-bar manifestatie) - Blues For Nicht People - Hupo-avond - Art Evening - Country en Western Club - Night Club - Underground Express - Primitiva Hipia en tt de Ber bber rgen NV. Lange hete avond. Hoogtepunt uit de eerste peti waarover we het deze i '8emi hoofdzakelijk wilden hel N was ongetwijfeld DE VImc' TIENDAAGSE VAN DE De groep legde toen vee/tie» '"'i gen lang beslag op alle stiid*r| len. Er waren films, er was tl ,VI men eskperimentcerde zelf rl l,,s' men deed het niet. Veertien <rd.w lang. fn'nl cput •sin( Maar het image van Pan gen méér en méér vertekend. Er spon zich een perssteekspel. zou een mantelorganisatie v; Jong-Socialisten zijn, wat, i j.cn Jo Corthals, nooit waar isf weest. Toch vlogen ze na één weel uit het Keizershof, waar ze I Panbar op de Grote Markt ha gehoopt zich te kunnen vesti Nadien kwam het Keizerstra maar daar werd het niks meer. zou twee jaar zwijgen, tot de richting van het Centrum Samenlevingsvernieuwing, brieksken, waar ze lokalen eri lening ter beschikking kreg< Binnenkort wordt het vijfdes jaar afgesloten. Na -De Les»t"W( «Karei» brengt de nieuwe te ploeg van de Pan de reprise «DE KALE ZANGERES» Over dit stuk leest u vol} week meer, na de gala - premii ai De speeldata zijn: verder: zot 18, maandag 19, woensdag donderdag 21 en vrijdag 22 t nj,c telkens om 20.30 uur. Reserv geboden op nr. 053-702871. I(| kom 40 fr. e Lieven MATTH (tjer stelt k is bi roep ngef ;elcr racl luil firn :fns stil gum "g solk bc Ik heb Pan van bij zijn oprichting leren kennen als e£*r{ greep van op zelf-kreativiteit afgestemde jonge mensi die wilden breken met het traditionele, met l zelfgenoegzaamheid en met de konsumptie-kultuur vi de huidige maatschappij. Dusdanig was Pan van bij de aanvang een lofwaard experiment dat in Aalst enig opzien baarde maar tever e lei het wantrouwen en de tegenwerking opwekte van degenen die wars staan tegenover vernieuwing en die. gelijk welk opzicht, konservatief zijn ingesteld. In de plaats van begrip en hulp, kreeg Pan af te rekent met moeilijkheden o.m. om nog onderdak te vinden. Gedurende de vijf werkingsjaren die achter de rug liggei heeft de groep zich met zijn toneel en andere activiteit* gericht tot een jong publiek, jong hetzij in jaren hetzij fa|,, het hart. Het gepresteerde heeft al die tijd de verdiens i„ gehad een bewonderenswaardige culturele creativiteit beoefenen en te stimuleren, maar ook meningmaal go< eigentijds toneel te brengen. Ik veel me vooral hierom gelukkig, dat in Aalst ee "rmi dergelijke groep werkzaam is, die kritisch, zelf-kritisc en non-conformistisch is ingesteld. Hartelijk gefeliciteerd met het vijfjarig bestaan. En n< vele jaren. Bert Van Hoorick secretaris Cultuurraad voor de Nederlandse cultuurgemeenschi «k1 iligli eigd strc gelii gens oral t m i#trd gen ofnc «lor llle ijk) tfin

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1975 | | pagina 24