ft
AALSTEN AAR JAN MATTHEU: BEROEPSREIZIGER
voor een boe
DIJEFA ZORGT VOOR
JW SPORTVAKANTIE
De Voorpost - 20-6-75 - 23
Vlet de vakanties voor de
leur vraagt iedereen zich af
wat hij met zijn familie als
rakantietrip gaat onderne-
nen! Of hij een binnen-
andse of buitenlandse reis
tan phannen.
/ersCneidene organisaties
lie zich bezighouden met
iet organiseren van reizen
lebben hun rijk-geïllus-
reerde brochures in- de
lussen gedeponeerd. In het
Aalsterse bestaat er een
Drganisatie die als vereni
ging zonder winstgevend
doel zowel de jeugd als de
amilies een tiendaagse
sportvakantie kan aanbie
den, zelfs de gehandicapten
onderons worden door deze
organisatie geholpen. Dijefa
vzw, is de officieel erkende
Dienst voor Jeugd- en Fami-
liesportvakanties die deze
zomer gedurende zes perio
des van tien dagen voor
elkeen wat wils aanbiedt.
Jeugdsportvakanties
Voorde jeugd vanaf 7 tot 14
jaar, van 15 tot 17 jaar en van
18 tot 21 jaar trekt Dijefa vele
monitoren en sportleraren
L.O. aan die aan onze
Vlaamse jongeren volgende
sporten willen aanleren: in
periode 1 (Van 28 juni tot 8
juli) kan men de sportkam
pen zwemmen, volleybal,
tennis (initiatie en vervol
making) en paardrijden (ini
tiatie) volgen. Periode 2 die
loopt van 8 tot 18 juli biedt
de mogelijkheid tot het
volgen van zwemmen (initia
tie vervolmaking basketini
tiatie), tennis, paardrijden
atletiek en viersporten. In
periode 3 krijgen we een
speleologiekamp (toegan
kelijk vanaf 15 j.) trampoli
nespringen, volleyinitiatie,
tennis, paardrijden en voet
bal op het programma. Deze
periode loopt van 18 juli tot
28 juli) wordt gevolgd door
de vierde periode (28 juli tot
7 augustus) waar men naast
zwemmen ook mogelijkheid
heeft tot het aanleren van
viersporten, paardrijden,
tennis, volley-en basketver-
volmaking. In de vijfde
periode (van 7 tot 17
augustus) kan men naast
het sportkamp fietsen ook
zwemmen, volley, atletiek,
viersporten en tennis en
paardrijden (telkens initiatie
en vervolmaking) volgen. In
de zesde periode (van 17
augustus tot 27 augustus) is
er naast een fietssportkamp
ook atletiek en tennis,
zwemmen en paardrijden.
Kortom, deze lange lijst
maakt het wel duidelijk dat
ieder wel zijn geliefde sport
kan aanleren of perfektione-
ren.
Deze sportkampen kosten
niet veel. Voor het inschrij
vingsgeld van 3600 frank
DE ALFONS DE COCK-WANDELWEG
TE HERDERSEM
Alfows Je Cock - wande
-HERDERóEM -
Vertrek
Oud ktrfehof
(3) /Copct S'Ari/onlui
GeMoortchoii /j/f de Cot t
3) Gémttafcl'vis
Kerk
Rastorj
(g)/toeke/otll>eek
Hopnikhof- koi
t<i) kapel
1 hoeven
(il, kapel ÖpsaooI
kapel Ten Herldeten
W. Lfa//c/<nJ
kapel Dender Ion <J
fölKelihcxk
Go!jen hoek
Giaeaem
Aalst y
krijgt men een volledig
verblijf en pension tijdens
de gekozen periode, gebruik
van sportmateriaal en ter
reinen, kosten van de sport
leraars en monitoren, me
dische dienst, verzekering
van ongevallen en Burgerlij
ke Verantwoordelijkheid,
gebruik van zwembad, deel
name in de ontspannings-
kosten, gebruik van kreama-
teriaal, souvenier gratis ter
beschikking en als toemaat
je krijgt ieder ingeschrevene
een mooie autocarekskursie
naar een toeristisch oord
aangeboden. Hogerge-
noemd inschrijvingssom
geldt zowel voor volley,
atletiek, fietsen en trampo
linespringen, voor de andere
zoals paardrijden en tennis
betaalt men ene lichtjes
hogere som.
Gezinssportkampen
Ook voor de families is er
mogelijkheid tot sportbeoe
fening. Ook hier staan
leerkrachten Lichamelijke
Opvoeding ter beschikking
en voor de allerkleinsten is
er tijdens de sporturen een
speciale begeleiding voor
zien: hier lopen de periodes
over een verblijf van 8
dagen van 5 juli tot 12 juli
staat een tweesportenkamp
op het programma, nl.
tennisinitiatie zwemmen,
van 12 tot 19 juli: omni-
sport; van 19 tot 26 juli:
tennis vervolmaking en
zwemmen (tweesportkamp)
van 26 juli tot 2 augustus
kan het gezin paardrijden
(zowel voor beginners als
voor gevorderden) terwijl
van augustus tot 9 augustus
het ogenblik voor omnisport
gekomen is. Hier begint elke
periode dus de zaterdagna
middag en eindigt een week
later op het zelfde tijdstip.
Sportvakanties voor
gehandikapten
Deze gaan door van woens
dag 20 augustus tot woens
dag 27 augustus 1975.
Het staat open voor fysisch
gehandicapten van 7 tot 14
jaar en van 14 tot 21 jaar en
nnk voor licht mentaal
gehandikapten van 7 tot 21
jaar. De leiding is in handen
van speciaal opgeleide leer
krachten Lichamelijke Op
voeding en de deelname in
de onkosten bedraagt 2.750
frank.
Studievakanties
Dijefa richt in haar centrum
ook studievakantieverblij
ven in voor jongens en
meisjes vanaf het zesde
leerjaar tot de vierde huma
niora of technische scholen
(van 11 tot 16 jaar) telkens
over de tijdspanne van 11
dagen. En dit in de vakken
wiskunde, frans en engels.
Dagelijks krijgen de kursis-
ten 3 uren grondige herha
ling en inoefening terwijl
voor de rest van de dag het
programma van de jeugd-
sportkampen kan gevolgd
worden. Hier bedraagt de
inschrijvingsprijs 4300 frank
en hierin is het volledig
verblijf met lessen en verze
kering inbegrepen.
Familievakantie en
weekends
Deze vakanties voor families
geschieden tijdens 8 perio
des die lopen over een week
telkens van de zaterdag tot
de zaterdag. Voor de prijs
van 1500 frank (voor kinde
ren) en 2.450 frank (voor
volwassenen) krijgt men
volledig pension, verblijf,
verzekering, zeer verzorgde
keuken, verblijf in mooie
kamers met ligbaden op elke
verdieping. Begeleiding van
de kinderen door monitoren
(tricen) is, indien gewenst
tevens mogelijk. Ook fami
liale weekend worden er elke
weekend ingericht, met elke
zaterdagavond een Ardens
feestsouperop het menu.
Het Vakantiecentrum
Al de opgesomde activitei
ten gaan door in het pracht-
centrum dat Dijefa vzw in
Harre-St.-Antoine in de pro
vincie Luxemburg bezit. Het
vakantiecentrum: «Vieul
Hermitage», met adres, rue
de Fays, 60, te Harre is
werkelijk gelegen in een
uniek natuurkader met mo
gelijkheid tot prachtuitstap-
pen die ten allenkante voor
het grijpen liggen. Dit cen
trum kan door de deelne
mers aan bovengenoemde
aktiviteiten op eigen krach
ten bereikt worden maar dit
belooft werkelijk niet daar
een regelmatige autocar-
dienst tussen Aalst en Harre
in de vakantiemaanden
wordt ingelegd: op 28 juni,
8 juli, 18 juli, 28 juli, 7
augustus, 17 augustus kan
men om 12.30 uur voor de
prijs van 200 frank naar
Harre vertrekken en dit aan
het Aalsterse station!
Verdere inlichtingen
Dat Dijefa werkelijk een
ideale vorm van ontspan
ning kan aanbieden bewijst
het aantal monitoren en.
sportleraren uit Aalst die
ook dit jaar aan de jaarwer
king zullen deelnemen: van
laatsgenoemde kategorie ci
teren we uit het hoofd
Clarijs (053/21.76.07),
D'Haeseleer (053:70.15.41),
DE GEKWETSTEN
Regen, hagel noch sneeuw
konden de «gekwetsten»
tegenhouden. Geen enkele
begrafenis misten ze, alsof
hun eigen leven borg stond
voor de laatste eer aan de
doden. In het register van
het rusthuis stonden ze als
nummer 2100/711, Van der
Borre Johannes en 2100-
712, de Havre d'Aveline
Jean Luc ingeschreven,
maar niemand, behalve de
direktie, zou hen zo ge
noemd hebben. In het dorp
waren zij «de apostaat» en
«debaron», of, kortweg «de
gekwetsten».
Dat ze «de gekwetsten» of
ook wel «de invaliden» wa
ren lag voor de hand: Van
der Borre met het stijve
been duwde de rolstoel van
de Havre d'Aveline zonder
benen.
Vreemde verhalen deden
de ronde over Vander Bor
re, de monnik die de kap
over de haag had gewor
pen, en de Havre, de ver
armde jonker die schatrijk
geweest was, maar in duis
tere omstandigheden alles
weer had verloren.
Wat er later ook over ge
schreven werd, het was
toeval dat Vander Boores
taxe en de Havres ambu
lance gelijktijdig de inrij
poort van het rusthuis be
reikten.
Vander Borre en de Havre
zijn de hoofdpersonages in
Marcel Proosts De gekwet
sten, waarmee Uitgever De
Clauwaert (Leuven) na een
paar reeksen zeer zwakke
novellen, opnieuw een mer
kwaardig geschrift in haar
novellenfonds opneemt. De
gekwetsten is een steen
goed verhaal rondom het
thema van het moeilijke of
het onmogelijke aan
passingsproces van be
paalde ouderlingen in een
rusthuis, waar naast veel
goede wil ook veel kwade wil
en veel misverstanden aan
het licht komen. Voor een
paar jaar heeft Paul Koeck,
een andere Vlaamse schrij
ver. in zijn Het plantenoffen
sief zie hierover een eer
der verschenen stukje die
thematiek benaderd en er tot
op zekere hoogte vergelijk
bare personages als die van
Marcel Proost laten in leven
en... intrigeren; onafhanke
lijke karakters, tegelijk week
hartig en hardvochtig, solidair
en ego-centrisch. In beide
geschriften komt daarenbo
ven eenzelfde hartverster
kende maar door de direk
tie van het rusthuis onvermij
delijk tegengewerkte toe
nadering tot stand tussen de
oudjes en het dorp, waar zij
vrienden maken in de her
bergen en op de openbare
pleintjes.
Bij Koeck zijn de ouderlingen
twee vrouwen, bij Proost
twee mannen. Die mannen
komen in hun tragische
waarachtigheid naar voren
en slepen natuurlijk ook me
teen hun verleden mee naar
de voorgrond. Door de on
vermijdelijke bange dromen
geplaagd en door de ontmoe
ting met bepaalde personen
in en buiten het rusthuis, be
leven wij opnieuw de opwin
ding maar ook de diepe pijn
van dat verleden dat als het
ware door de draad van het
schuld-besef aaneengereigd
is. De Havre heeft schuld aan
de tragische dood van zijn
eerste vrouw én aan zijn ei
gen materiële ondergang.
Dat een vreselijke ziekte hem
aan de rolstoel kluistert, ver
ergert slechts het drama.
Maar ook voor de fysisch
sterkere Vander Borre is er
een teneerdrukkende
schuldvraag: heeft hij de
dood van zijn aanbeden
vrouw Marie-Esthe niet ver
vroegd door haar journalis
tieke loopbaan te breken?
De Havre en Vander Borre
zfjn eikaars steun en eikaars
achtervolger. Maar de kennis
van beider leven en het weten
van beider diepe pijn klinkt
hen zo stevig samen dat de
werkelijke dood van de een
meteen ook de feitelijke dood
van de ander betekent.
FRANS-JOS VERDOODT
Moortgat, Goubert,
Dockers, Van Vaerenbergh,
De Geyter, Coen, De Meyst
en De Spiegeleei. Bij hoger-
genoemde leraren kan men
.steeds een folder over de
zomeraktiviteiten van Dijefa
aanvragenhierin vindt men
naast alle mogelijke dagen
en inlichtingen ook de
inschrijvingsformulieren die
men minstens veertien da
gen op voorhand moet
insturen samen met de
betaling.
Van zodra dit gedaan is
ontvangt men een medisch
attest dat door de ouders
moet ingevuld worden en
ook een groene kaart
dit betekent dat alles in orde
is voor uw prachtvakantie en
dat het licht op groen staat
om u en uw familie een
goede tijd in het Ardense
Harre te laten beleven
Dirk Daelemans
We kwamen dus na een korte strompel-
tocht bij de open plek tussen de strand-
palmen. Er zaten een tweehonderdtal
mensen samen en er brandde een groot
vuur. Enkele kerels waren druk bezig met
een enorme pot op het vuur. Hier en
daar zat iemand op een gitaar te tokke
len. De meesten zaten in groepjes. Ko
kosschelpen met een kaarsje erin deden
diénst als verlichting. We zetten ons in
een van de buitenste cirkels, een vijftien
meter van het vuur, in het mulle zand.
ledereen scheen ergens op te wachten.
Maar er gebeurde niets. Na ongeveer
twee uren had men tweemaal het woord
tot ons gericht om te vragen of we soms
geen rood-en-groen-gestreepte chillum
hadden zien passeren. Het was bijna een
surrealistische vraag. Het hele gedoe leek
trouwens niet erg reeel. Daar had je nu
jonge mensen, dicht bij mekaar, in volle
natuur, en de enige vorm van kontakt
ging langs een groen-en-rood gestreepte
hasjbuis. We zijn nadien niet meer naar
de strand-parties geweest.
Wel zelf es een fijne pannenkoekenfuit
gehouden, rijkeli/k besproeid met wijn. In
het huis naast het onze kopen we 's mor
gens wat geitenmelk. Dat huis is het echt
wel waard het hier even te vermelden.
Het is een soort villa in Spaanse stijl, met
patio en al. Je zoudt dan ook een inte
rieur verwachten in overeenstemming met
de buitenzijde. Maar als je aanklopt, en
iemand opent de deur, dan wordt je om
vergelopen door een lawine van bokken
en geitenDe grote gevlekte bokken
zi/n net waakhonden. Als je te dichtbij
komt krijg je een fikse kopstoot. De
Indische familie leeft samen in het huis met
deze troep huisdieren, en het schijnt per-
fekt te gaan. 's Nachts komen zelfs de
kippen binnen slapen. Alleen de varkens
hebben hun hok buiten op het erf. Overdag
lopen ze vrij rond, meestal in de buurt
van de toiletten.
Zondag worden de geiten soms gewassen
en trekt ieder zijn mooiste kleren aan. De
mensen stappen dan langs vele kronkel
paadjes naar de witte kerk van Onze Lie
ve Vrouw van Fatima. Goa werd immers
vele honderden jaren geleden veroverd
door de Portugezen (zie vorige afl.) en die
hebben er op hun gekende doortasten
de manier het Christendom geïntrodu
ceerd. Het is dus weinig verwonderlijk
dat ook vandaag nog het overgrote deel
van de bevolking katholiek is gebleven.
Het hindoeisme werd er immers met het
zwaard vervolgd. Het was kiezen of delen.
Maar toch heeft dit christendom een zeer
duidelijk hindoe-tintje. Meer dan dat, het
gaat zover dat je je soms afvraagt of het
met eerder hindoeisme is met een christe
lijk laagje vernis.
Op de plaatsen waar vroeger hindoe
beeldjes stonden, vind je nu kapelletjes.
Soms maar een paar vierkante meters
groot.
En overal in de bossen, langs de velden
kruisbeelden en boomkapelletjes. Sommi
ge zelfs gekleurd met het Shiva-rood.
Bloemen en rijstoffers liggen er dikwijls
voor. De mensen doen gewoon verder met
de bakhti-offersmaar, in plaats van
voor Shiva en Kali, offeren ze voor Maria,
die hen natuurlijk erg aanspreekt. Indiërs
hebben altijd graag vrouwen aanbeden,
zelfs hun goden van het mannelijk ge
slacht hebben alle een vrouwelijke schoon
heid.
Het Portugese katholicisme was konserva-
tief tot en met, Dat de blote hippies
desondanks getolereerd worden zal ook
wel eerder uit de ingewortelde hindoe
verdraagzaamheid voortspruiten.
(Wat de huidige seksuele frustratie van de
hindoes betreftdie mogen we misschien
wel op rekening schrijven van good old
Queen Victoria.)
Toch is Goa niet echt India meer. Je voelt
je déar soms meer in een gezellige achter
lijke Spaanse streek. Vanuit kultureel
standpunt is het een groot geluk dat het
Christendom zijn vernietigende invloed
slechts zeer lokaal heeft kunnen uitoefe
nen. Anders zou er in India waarschijnlijk
niet veel méér overgebleven zijn dan en
kele stenen monumenten die te groot
waren om af te breken en te heidens om
tot kerk of klooster om te bouwen, zoals
dat in Mexico en Latijns Amerika het geval
is geweest.
DE DRUGSCÈNE
Iets wat in GOA bij de grote massa jonge
westerlingen enorm opvalt, is het ongebrei
deld gebruik van de meest uiteenlopende
middelen Ik ben er mij ten volle van
bewust dat er bij ons nog al te veel
kortzichtige mensen onmiddellijk moord en
brand roepen wanneer het gaat over (oos
terse) drugs, maar het verschijnsel is té
algemeen verbreid om er daarom over te
zwijgen. Voor mijn part zijn er geen
slechte dingen in de natuur. Alles ligt
eraan hoe je ze gebruikt of misbruikt.
Enoverdaad schaadt natuurlijk altijd.
Welnu, ik heb nooit zoveel mensen samen
op zulk een idiote manier met drugs
zien omspringen, behalve dan bij ons.
Wat zijn drugs eigenlijk Wat is er zo
verkeerd mee Laat ons eens voor een
keertje onbevooroordeeld, ongekonditio-
neerd kijken, als dat kanWe hebben
duizenden drugs. Drugs zijn dingen die ons
stimuleren. In eender welke richting. In
meerdere of mindere mate. Enkele drugs
zijn om één of andere reden verboden.
(Meestal de drugs die uit een ander kul-
tuurgebied in het Westen worden geïm
porteerd.) Andere, zoals alcohol, koffie,
televisie, auto's, sex, films, boeken, ideolo-
giën, zijn min of meer toegelaten. Als je
even nadenkt ontdek je dat letterlijk alles
een drug kan zijn, naargelang de manier
waarop of de mens door wie het gebruikt
wordt Iets dat de geest afleidt, iets waar
in je kan vluchten voor jezelf, voor de
wereld rondom jou, is een drug. Zij het
hasj of televisie. Iets dat de geest tijdelijk
scherper maakt (marihuana, ganja) of met
een klap doet openbarsten en verruimt
(LSD, peyote) is eveneens een drug, al is
de uitwerking net andersom. De uitwerking
der verschillende drugs is dus gewel
dig uiteenlopend, volgens het middel zelf,
maar is ook afhankelijk van de persoon die
het neemt en de manier waarop en zelfs
het doel waarmee het genomen wordt.
Eén ding hebben ze echter wel gemeen
drugs kreëren een afhankelijkheid, die we
in sommige verregaande gevallen, zelfs
verslaving noemen. Mensen zijn afhanke
lijk van pillen, psychiaters, .autoriteit, ple
zier, geld, vrienden, stimuli, zekerheden,
van alles. Wat verkeerd is, is de afhan
kelijkheid.
Ik mag geld hebben, of een vrouw, of
kinderen, een hobby, of marihuana, zolang
ik er niet aan vasthang, zolang ik, in staat
ben van ook zonder dat te leven zonder
het gevoel dat ik iets mis. Zolang het weg
vallen ervan mij niet in een toestand brengt
van permanent conflict met mezelf on
gelukkig). Je mag het in alle geval niet
nodig hebben om gelukkig te zijn.
Als het je dan nog lichamelijk aftakelt
(heroine, coke) is het helemaal uit den
boze. Daarom is de manier waarop er in
GOA wordt gerookt meestal volledig waar
deloos. Als wij roken is het een geheugen
steun. We ervaren opnieuw hoe we meestal
weinig aandacht besteden aan de dingen
rondom ons, en nu alles plots veel klaar
der zien De kleuren zijn scherper. De
geuren, smaken. We schenken onze volle
aandacht aan de muziek waarnaar we
luisteren, de persoon met wie we praten.
We scheppen geen image. We oordelen
niet.. We zien hem zoals hij is op dit
bepaald moment en er is een diep, innig
kontaktEn dan vragen we ons af
waarom zijn we niet altijd zo Het is
alsof onze ogen, die blind waren, zijn
opengegaan. We beselfen dat we meestal
horen, zonder echt te luisteren, omdat
alles oveistemd wordt door het geschreeuw
van onze gedachten. En hier wordt de fout
gemaaktde onnadenkende zegt op zo'n
momentwat is dit fijn, waarom ben ik
niet altijd zo als ik dit wil behouden zal
ik opnieuw moeten roken. (Vermits ik dit
met te roken heb ontdekt, is dat de enige
manier om het terug te vinden.) Als ik alle
dagen zo wil zijn moet ik roken van de
morgen fof de avond. Wat hij dan maar
doet. I.pl.v. te zeggenwat ben ik toch
meestal enorm verstrooid. Steeds komen
er nutteloze gedachten in mijn hoofd die
mij verhinderen van mijn volledige aan
dacht te schenken aan wat met en rondom
mij gebeurt. Ik ben steeds met mezelf
bezig. Soms is dat nodig. Soms zou het
teveel worden van voortdurend door an
dere dingen te worden overspoeld. Maar
dikwijls loop ik zo aan veel schoonheid
voorbij Als ik rook wordt alles veel inten
ser. Mijn aandacht is gespannen. Zo wil ik
altijd zijn. Dat ik, mijn woelige geest kan
bijhouden, slechts denken als het nodig
is. Hoe dit te bereiken. Ik moet een be
paalde discipline vinden. Want als ik blijf
roken word ik niet echt bevrijd. Ik word
integendeel afhankelijk van het middel
na verloop van tijd sta ik wéér nergens
is alles weer routine geworden en heb ik er
nog een moeilijkheid bij. Als alles steeds
nieuw wil blijven moet ik mezelf konstant
in het oog houden. Als ik af en toe eens
rook het ik voor even een tipje op van de
sluier. Het heeft echter geen zin van steeds
onder de sluier door te loeren. Het gordijn
weegt zwaar en mijn arm wordt moe. Ik
geraak moe en uitgeput. Ik moet dit gor
dijn voor altijd kunnen wegtrekken. Maar
hiervoor heb ik wilskracht nodig en ener
gie. Zolang ik energie verspil door afhan
kelijkheid aan van alles •en nog wat, kom
ik nergens. Ik moet dus eerst proberen van
mijn afhankelijkheid verlost te geraken. En
ik rook weles omdat het mij onder andere
helpt te herinneren dat ik nog niet dèèr
ben. Dat er nog veel gewerkt moet worden.
Waar het opaan komt is van ooit stoned
te zijn en te blijven, zonder gerookt te
hebben, dan ben je vrij. En dan kan je
gelukkig zijn. Het is een les die je kan
leren van sommige heilige mannen in
India. En de les van GOA toont duidelijk
dat de meesten de les maar half begrepen
hebben. Je kunt dat, zoals ik spijtig vin
den, maar ieder leeft tenslotte zijn leven.
En als je kunt aanvaarden dat anderen er
verschillende ideeën op nahouden, kom je
niet in konflikt. Niet met hen, en niet met
jezelf.
Volgende week zeggen we GOA vaarwel,
't Spijt ons niet dat we er geweest zijn,
maar 't spijt ons evenmin van er weg te
gaan. Ons wacht het tropische Zuiden.
