GASTON VAN DER ELST
DE MAN DIE HET WAAR MOET MAKEN BIJ EENDRACHT AALST
r
De Voorpost - 25-7-75 - 5
Er zijn in ons land niet te veel voetballers die op een loopbaan kunnen
prat gaan zoals deze die Gaston Van der Eist oud-speler van Eend
racht Aalst en S.C. Anderlecht achter de rug heeft. De Aalstenaar die
als linksbuiten ophef maakte maar ook als binnenspeler een bruik
baar element was kan immers een uitgebreid flink gestoffeerd en
daarbij gevarieerd palmares voorleggen. In vele wedsgrijden was hij
de blikvanger en duizenden ogen zijn op deze kundige snelle en ook
frele voetballer gericht geweest. Gaston Van van Der Eist die alle
jeugdafdelingen van Eendracht doorliep heeft het ver geschopt in de
voetballerij.
HOE HET GROEIDE
Hij had al vroeg de 'voetbalmi-
krobe in zich, en begon eigen
lijk te voetballen in de Berge-
meersestraat te Aalst. Zijn
ogen tintelen even als hij hier-
j oververtelt: «Op enkele meters
van het ouderhuis in de Be-
rgemeersestraat lag het voet
balveld waar het bescheiden
klubje White Star speelde Bij
de rust van iedere wedstrijd
sloop ik binnen en stormde met
enkele kameraadjes op het
voetbalveld en we trapten toen
tegen de bal, die op het veld
j was blijven liggen, of er onze
zielezaligheid van afhing. Ik
l voelde me zozeeer tot het spel
i van het lederen ding aange-
trokken, dat de tweede speel-
helft van de wedstrijd als een
flits om was. Uiteraard'stuitte ik
bij moeder op een «njet», als ik
over voetballen sprak, terwijl
vader sportman in hart en nie
ren me de zegen gaf. Ik onder
vond ook enorme steun van
wege mijn drie broers en tens
lotte won de meerderheid na
tuurlijk het pleit Moeder is dan
trouwens één van mijn beste
supporters geworden».
In 1947 was het zover, Gaston
tekende de kaart die hem voor
vele jaren aan Eendracht Aalst
zou binden. Hij was pas elf
(23.6.1936) en meteen werd
ook aan oefenen gedacht. Dol
gelukkig was hij omdat hij op de
De wedstrijd werd op het ter
rein van Anderlecht gespeeld
en F.C. Luik noemde de tegen
stander. Dit is insgelijks een
van mijn mooiste herinnerin
gen zegt Gaston. Hij weet het
nog heel goed te vertellen:
«Het was een bar winterweer,
sneeuw en hagelbuien joegen
over het terreh. Ik lukte het
eerste doelpunt wat voor ons
een flinke morele opkikker be
tekende. De wedstrijd werd
echter na verlengingen en in
minder gunstige omstandighe
den verloren» Gaston had zich
in deze hard betwist wedstrijd
tegen de fysiek enorm sterke
Walen toch in de gunst van het
publiek kunnen hijsen.
JONGE VOETBALLER
In de wedstrijd «de jonge voet
baller», die trainer Berre Her
emans en adjunkt-trainer Be-
cque zo nauw aan het hart lag,
heeft Van der Eist zich meer
dan eens laten opmerken. Op
het veld van Gantoise werd hij
provinciaal laureaat. Met de
rechtervoet deed hij de ver
schillendeoefeningen in 1'05",
terwijl hij met de linker een re-
kordtijd van 55 sec. liet note
ren. Het lag dus voor de hand
dat hij in het Heizelstadion ze
ker niet kansloos stond. Hij
hield er dan ook de Oost-
Vlaamse kleuren hoog en met
een schitterende tweede
1955 werd hij dan laureaat na
dat hij in 1953 met 56"6 vijfde
was geworden en als ge
schenk de wedstrijd
Engeland-Rest - van - Europa
mocht bijwonen. In de ge
slaagde wedstrijd voor de
jonge voetballers (1955) heeft
Van der Eist eens te meer de
voetballiefhebbers verbaasd.
In zoverre dat de gekende
voetbalredadteur Le Verhoe
ven in het Nieuwsblad schreef:
«Er komt bij de wedstrijd van de
jonge voetballer heel wat vaar
digheid te pas en vooral het feit
dat al de hindernissen moeten
genomen worden een keer met
de linker en een keer met de
rechtervoet wordt menig deel
nemer fataal. Het verwonderde
ons dan ook niet, en het is ook
geen louter toeval dat Gaston
Van der Eist van Eendracht
Aalst met klank deze wedstrijd
heeft gewonnen en dat zijn
rechtstreekse konkurent van
de eerste proef de White Star
speler Walschaert in de
tweede radikaal werd terug
geslagen»
De heer Hermesse die toen
voorzitter was van de K.B.V.B.
was ook niet karig met de lof
aan het adres van Van der Eist
die hij een produkt van Berre
Heremans noemde zegde de
heer Hermesse dat «De Jonge
Voetballer» spelers naar voren
hem énthoesiast als het bruik
baar element van hoger gezel
schap. Uit een verslag van Leo
Vertioeven in «Het Nieuws
blad» ontleenden we het vol
gende: «De Belgische voor
hoedespelers streefden te op
vallend een persoonlijk sukses
na, waardoor de zin voor het
vrijspelen en voor de strategi
sche pass veel te wensen over
liet. Slechts één element was
vrij van deze algemeen gel
dende kritiek, namelijk Gaston
Van der Eist, die inzake zuivere
kunde zeker voor zijn maats
niet moest onderdoen, maar
desondanks vatbaar bleek
voor geordend samenspel»
BESCHEIDEN
Het sukses is hem echter niet
naar het hoofd gestegen. Van
der Eist was steeds de be
scheiden en vriendelijke voet
baller. Hij was zo nederig als
beloftevol en dan ook, zo op
het speelveld als daarbuiten,
de vriend van iedereen. Dit
heeft men trouwens best kun
nen vaststellen wanneer hij op
een bepaald ogenblik werd ge
kwetst. Bij talrijke sport- en in-
- zonderheid voetballiefhebbers
lag de vraag op de lippen. Zal
hij nog ooit kunnen voetballen.
Dank zij zijn onverzettelijkheid,
sterk karakter en moed, eigen
schappen die hem nu ook nog
kenmerken, en met de ge
waardeerde hulp van fiziek
trainer Michel Verschueren
kwam hij opnieuw op de gras
mat en het applaus dat hij toen
mocht ontvangen, zit nog
steeds in zijn geheugen.
TRAINER
Van der Eist heeft alhoewel
nog vrij jong reeds zijn strepen
als trainer verdiendHij loodste
het bescheiden F.C. Dender
leeuw naar de derde klasse in
een minimum van tijd. Nu werd
hij door zijn oude klub in die
s en
nek
oit
wel
leloat
in Eir
egeiv
rel Voogt en Dolf De Buck, al
een uitstekende indruk en het
kón reeds verkondigd dat men
aan die nog piepjonge linksbui
ten ontzagelijk veel plezier zou
beleven. Inmiddels had Van
der Eist ook al aan het FIFA
tornooi meegedaan en hij ont
snapte er ook niet aan de
scherpe blikken van de ken
ners. In 1953-1954 kreeg hij al
direkt zijn kans in het eerste
elftal. Uiteraard werd het een
meevaller van jewelste hij
speelde trouwens negentien
van de twintig wedstrijden.
Toen zegde Bill Gromlei van
hem: «Sinds ik in Belgi verblijf
is de meest begaafde jongere
die ik tot nogtoe zag spelen
Gaston van der Eist».
INTERNATIONAAL
De Aalstenaar had.echter ook
nog andere pijlen op zijn boog.
Zijn begaafdheid zijn voetbalin-
tellekt brachten hem niet alleen
in de militaire ploeg, maar hij
werd ook B internationaal. De
naam van Van der Eist, was
toen al tot de Guimardstraat
doorgedrongen. Ook in het B
elftal zou hij zich tot een der
meest opgemerkte figuren op
werpen. In de wedstrijd tegen
Luxemburg was hij trouwens
het enige lichtpunt. Hij was ook
de enige Belg die na de eerder
ontgoochelende partij geen kri
tiek te slikken kreeg. Jammer
genoeg werd hij door zijn
ploegmaats teveel verwaar
loosd zodat zijn talent en ren
dement niet veel aarde aan de
dijk bracht. Toch produceerde
hij het tweede Belgische doel
punt en had ook een ruim aan
deel in het eerste. Een dagblad
schreef toen: «Alles bij mekaar
was Gaston Van der Eist die
nochtans met Eendracht Aalst
in derde nationale speelt de
beste Belg in Luxemburg en
ondermeer veel nuttiger dan
een mobiele doch niet besten
dig efficiénte Dewael en de
Limburger Gijbeis en konsoor
ten».
HET MOOISTE DOELPUNT
Van der Eist heeft in zijn wel
gevulde loopbaan natuurlijk
heel wat doelpunten gescoord.
Het ene al mooier dan het an
dere Hoeveel dit aantal be
draagt kan hij bij benadering
niet zeggen. Het mooiste is
hem nochtans bijgebleven. Hij
scoorde het in 1954 te Oos
tende in de wedstrijd met
V.G.O tegen doelman Mortier,
Dit doelpunt betekende voor
Eendracht de gelijkmaker en
werd in de 55e min. gescoord.
Voor de voorbereiding stonden
Voogt en Flips in en Gaston
joeg door een gordijn van spe
lers de ba' tegen het net. Als ik
ooit om een goal gejuicht heb
zegt Van der Eist dan was het
zeker om deze treffer».
De oudste en de jongste Dolf De Buck en Gaston Van der Eist.
BELGIE - HOLLAND
Een der vele hoogtepunten
was zonder enige twijfel de
voor hem memorabele wed
strijd te Waterschei tegen onze
Noorderburen. De pers was
toen unaniem in haar lof voor
het Aalsterse «broske» en was
de mening toegedaan dat Van
der Eist het ruimste aandeel
had in de 3-2 zege van onze
landgenoten. Men noemde
hoedanigheid aangeworven.
We menen dat het Eendracht
bestuur die ook de kandidatuur
van Poliet Van den Bosch in
aanmerking had genomen be
zwaarlijk betere keuze kon
doen. Het hoeft nauwelijks be
toogd dat te Aalst nu alle ogen
gericht zijn op Van der Eist van
wie men in het komende sei
zoen halve wonderen ver
wacht.
JVH
I «b
Op Vigor Hamme speelde Gaston in het seizoen 1952-1953 zijn
tweede wedstrijd. Hij was toen zestien.
Met de fifa's tegen Engeland (0-2) op de foto nog een andere Aalstenaar Frans Verhofstad. Ook Poep Hanon is er bij.
training een matchke had mo
gen meespelen. Pas enkele
minuten stond de knaap in het
veld of hij had trainer Omer
Geubels reeds kunnen over
tuigen. De Dendermondenaar
Geubels die zelf gedurende
meerdere jaren voor Eend
racht had gespeeld keek met
enige bewondering naar de
fijne baltoets van Van der Eist,
die al direkt een volledige voet
baluitrusting meekreeg. Hij
maakte zijn debuut in de kom
petitie met het kadetten
B-elftal, maar na amper vier
weken viel er een kaartje in de
bus dat hij in de A-ploeg was
opgenomen waar toen reeds
Kamiel Van Vaerenbergh,
Frans Verhofstad en Gérard
Vervecken speelden, om de
bijzonderste te noemen. Hij
won toen met deze ploeg het
kampioenschap van Oost-
Vlaanderen met het rekord
doelpuntengemiddelde van
126 voor en zes tegen. Het
hoeft nauwelijks betoogd dat
hij een ruim aandeel had in die
126 rozen Hij scoorde liefst
achtenvijftig keer
In het jaar 1950 begon hij aan
zijn laatste seizoen kadet.
maar werd alhoewel hij een
paar jaar te jong was naar het
scholierenelftal overgeheveld,
voor de beslissende wedstrijd
die in het kader van het kampi
oenschap van België voor
scholieren diende gespeeld.
plaats in een tijd van 58 sekon-
den werd hij tweede en be
schaamde aldus de in hem ge
stelde verwachtingen niet.
De
winnaar deed het trouwens
slechts 4/10 e seconden snel
ler dan de Aalstenaar die als
beloning een reis naar Enge
land mocht ondernemen met
als hoogtepunt het bijwonen
van de wedstrijd cup finale. In
bracht van wie ook blijkt dat zij
als ploegspeler reuze zijn. Van
de laureaat bij de junioren is
reeds lang bekend dat hij met
uitzonderlijke gaven boven de
doopvont werd gehouden en
hij is trouwens sedert geruime
tijd een vaste waarde in het fa-
nionelftal van Eendracht Aalst.
DE GROTE STAP
Het is inderdaad zo dat Gaston
Van der Eist die in 1951 naar
de scholieren was overgestapt
al na amper twee jaar in het
eerste elftal was opgesteld en
tijdens de kompetitie 1952-
1953 als zestienjarige vier
wedstrijden speelde, nl. twee
tegen Schaarbeek, een tegen
Hamme en een tegen Beveren.
Al direkt liet Van der Eist in dat
hoge gezelschap, met o m. Ka-
Hcl mooiste doelpunt uit zijn loopbaan. Doelman Mortier reddeloos verloren.
