KLADDERADASJEN
NA DE JAARBEURS
ANNICK DEPREZ BLOEMENFEE 1975
4 - 5-9-75 - De Voorpost
André Doorns kan er niet mee
Terwijl in de zaal de jury haar
punten heeft toegekend, zijn
wij op onze beurt, enkele
vraagjes gaan stellen aan de
kandidaten. Ook Silvia en Hil-
de, die ons een interview toe
stonden kenden op dat ogen
blik de beoordeling van de jury
niet.
Achteraf bleek dat aan Hilde 48
punten, aan Silvia 51 punten
en aan Annick 63 punten wer
den toegekend. Een punten
verdeling waarbij de telling van
de stembulleting van het pu
bliek nog slechts lichte wijzi
gingen mogelijk maakte.
PAUZEINTERVIEWS
De kandidaten werden tijdens
de pauze uitzonderlijk goed
beschermd tegen opdringerige
nieuwsgierigen (en joernalis-
ten?).
Het kostte uw verslaggever
enige moeite om achter de koe
lissen door te dringen en een
interviewtje af te pingelen in het
heetst van de spanning.
Hilde en Sylvia babbelen sa
men in de buurt van de kleed
hokjes, Annick is in geen vel
den of wegen te bekennen.
Aan de andere kant van de ba-
rière moet de jury zowat haar
puntenbordjes opsteken.
Nochtans hielden we eraan
deze interviews af te nemen
voordat onze kandidaten de
punten van de jury kenden. We
misten zo wel de reakties van
het publiek, maar je moet nu
eenmaal kiezen, niet?
Hilde, zeg eens eerlijk, geef
je jezelf een kans?
Hilde: Ik hoop dat zij het wint, ik
vind haar echt wel de beste.
Zij, Silvia, glimlacht op een on
beschrijfelijke Kreoolse wijze.
Uw verslaggever laat zijn bic
vallen van ontroering.
Waarom doe je eigenlijk
mee? Trekt het je zo erg aan
die titel van fee te veroveren
of zit er wat anders achter?
Hilde: Ik doe eerlijk gezegd,
vooral mee voor de prijzen.
Silvia: Ik ook.
Silvia, geef jij jezelf een
kans?
Silvia: Laat ons zeggen, moes
ten we nu in Antwerpen zijn,
dan zou'k wel graag willen win
nen. Maar 't kan me echt niet
zoveel schelen, weetje, 'kvind
eigenlijk dat het beter iemand
van Aalst zou zijn. Van mij mag
Annick gerust winnen. Zij
schijnt er trouwens het meest
op gebrand te zijn.
Ik wist ook niet datzo'n verkie
zing werd voorafgegaan door
massala publiciteitskampag-
nes in de stijl van de Ameri
kaanse Presidentsverkiezin
gen.
Of prinskarnavalverkiezin-
gen?
Silvia: Ja kom, win ik niet, dan
kost me dat enkel een treintje
naar Aalst en 'k heb er plezier
aan beleefd, 'k Heb er bepaald
geen fortuin tegen aange
gooid.
Hallo, Annick, mag ik je en
kele vragen stellen voor de
lezers van De Voorpost?
(Annick dook plots in gezel
schap van haar broer op)
Annick: Oh, nee, nee, nu niet ik
heb mets te vertellen, laat me
alsjeblief. Straks na de uitslag.
Nu niet.
Silvia, wie schreef je tekst?
Silvia: Dat zeg ik lekker niet.
Het leek net iets van een
feestkomiteelid die wat dat
betreft nooit op zijn mondje
is gevallen, soms een interne
afrekening van mensen uit
het milieu?
Silvia: Ja, maar meer zeg ik
niet.
En jij Hilde, hoe vind je de
wedstrijdformule?
Hilde: IK vind dat we eigenlijk
heel weinig de kans hebben
gekregen om iets van onszelf
te tonen, buiten dan onze be
vallige verschijning (lacht) We
hadden maar een paar domme
vraagjes te beantwoorden, ik
vraag me af hoe een jury aan
de hand van zoiets kan uitma
ken wie nu het meest verdient
om te winnen. Voor mij heeft
Annick de meeste kansen om
dat ze van Aalst is. Dat is onze
handikap. Anders won Silvia.
Het klinkt alsof jij ook al niet
zo erg graag wil winnen?
Hilde: Wel, voor die auto.
maar 'tja weet ge wat een hoop
Dc overdracht van titel en kroon. (Ib)
lachen. Ofwel heeft hij het veel te
warm, ofwel hangt heel die
verkiezing hem zijn... uit ofwel
deed de karnaval-bloemenfee-
kandidate veel te aanhalig... (Ib)
ambras zoiets allemaal meeb
rengt? 130 feestelijkheden bij
wonen. En waarschijnlijk niet
allemaal de interessantste als
je me begrijpt.
Je hebt een beetje een Frans
aksent?
Nou, Frans. Je moet weten ik
werk in Duitsland. Ik moest
daarnet op het podium soms
naar mijn woorden zoeken. Ik
was doodnerveus. Annick
trouwens ook.
We laten Annick even beko
men. Maar ze geeft ons geen
kans, hoe graag we ook een
gesprekje met haar zouden
hebben.
Er zijn geen andere joernalis-
ten achter de koelissen. Ofwel
hebben die hun werk al ge
daan, ofwel interesseerthen al
leen de winnares, en wachten
ze nog wat.
Onze indruk, geheel gespeend
van Aalsterse chauvinisme:
Annick moet winnen. Niet om
dat ze de sympathiekste of be
ste of mooiste of intelligensteof
weet ik veel is, ze kan het we
zen, we hebben niet de kand
gehad haar wat beter te leren
kennen. Op het podium kwam
geen van de drie tot haar recht.
Maar ze moet winnen, omdat
ze geoon de enige... kandidate
is.
Silvia: Ik zou zelfs in staat zijn
van de prijs aan Annick te ge
ven moest ik buiten alle ver
wachtingen in, toch winnen.
Er zijn er niet veel die't zouden
willen doen. Zeg jij me maar
eens hoe 't komt dat er maar vijf
kandidaten voor de preselektie
zijn opgekomen, en dat er
maar één van Aalst in de finale
zit?
We zijn meteen na de be
kendmaking van de uitslag nog
eens teruggekeerd om toch dat
interviewtje met Annick los te
krijgen.
Annick liep iedereen uitbundig
te zoenen. Er werd me op het
moment dat ik eindelijk de kans
zag haar even te spreken een
bierglas met een verflenste
bloem in de hand gedrukt.
Annick gelukkig nu?
Annick: Hier neem dat ding van
me, zet het daar maar weg.
Jamaar, niet weglopen hé?
Annick: Nee, nee, wees gerust.
Ze was weg. Sorry beste le
zers. Misschien had iemand
anders meer geluk. De Voor
post was vertegenwoordigd
door meerdere verslaggevers.
DE BLOEMENFEE 1974 IS
DOOD
LEVE DÉ BLOEMENFEE
1975
Dit waren na een ontroerend
afscheid zowat de laatste
woorden van MYRIAM. De
woorden van een meisje dat er
veel voor gedaan heeft om
bloemenfee te kunnen worden,
maar nog veel meer deed toen
ze uiteindelijk haar feekroontje
veroverde.
Ook zij gaf verleden jaar tijdens
haarverkiezing de indruk moei
lijk met het publiek te kunnen
omgaan. Tijdens haar afscheid
bewees ze welke ervaring ze in
één jaar tijd heeft opgedaan.
En hoe zou het ook anders
kunnen, of Myriam nam van de
mensen dié haar een jaar lang
hebben geholpen, afscheid
met een bloempje, aan het
feestkomitee, annde prinsen-
caemere, het stadsbes
tuur....Ze zong nog éénmaal
het liedje waarmee ze verko
zen werd, vervolgens een mooi
afscheidslied.
Uit de dankwoorden die ander
zijds ten opzichte van haar
werden geuit, tekenden we
deze markante uitspraak op:
«Wij danken u voor al uw aan
wezigheden die ge onze Aals
terse stad aangedaan hebt»
En toen Alfons Singelijn voor
een instemmende zaal als
tweede hofdame, Hilde en als
eerste Silvia aanduidde, leek
het ons toch ook markant My
riam tegen haar opvolgster te
horen zeggen dat ze vooral te
vreden was, dat de bloemen
kroon in Aalst blijft.
MORAAL
Natuurlijk willen we even
schertsen, maar een andere ti
tel voor al de bedenkingen die
nog in ons achterhoofd rond
spoken en eigenlijk niet aan
Natuurlijk wordt ze uitgeno
digd, maar welke uitnodigingen
komen elk jaar weer?
En ten slotte? Dat Aalst een
Jean-Paul in zijn sas (Ib)
Annick bracht een hele show (1b)
bod mochten komen wou dit ar
tikeltje objektief blijven vonden
we nu eenmaal ook niet.
Vooreerst is er een vroegere
bloemenfee die het onjuist
vond dat de aankondiging
waarmee kandidaten worden
opgeroepen deel te nemen nog
steeds dezelfde is. Hierin lijkt
het of .deze bloemenfee elke
week op een of andere binnen
of buitenlandse handelsbeurs,
de bloemenstad Aalst en haar
produkten moet gaan opfleu
ren. Zoiets als wat de schuim-
wijnkoningin wél moet doen.
En mocht men iemand zoeken
die zo een taak aan kan, dan is
het normaal dat de kandidaten
voor de verkiezing zelfs een
«ingangseksamen» afleggen
en het publiek hun algemene
vorming kan beoordelen. Te
Aalst leek het ons dat de konfe-
renöer vragen in die richting
zelfs niet mocht stellen.
Maar zijn de begrippen Aalst,
Bloemenfee en Karnaval zoals
ons prins Bob het na de verkie
zing in zijn volzin uitdrukte,
werkelijk géén geheel. Silvia
en Hilde zijn naar Aalst geko
men maar hadden geen kans.
Zij zijn wel met mooie prijzen
vertrokken, maar van verkie
zingsstemming in de zaal was
op geen enkel ogenblik sprake.
Waartoe dient deze pantomi-
ne?
Verder stellen we ons enkele
vragen: Weten de k.onferenöer
en de kandidaten precies wat
de taak van de bloemenfee is?
bloemenfee verkiest vinden we
goed, Aalst is een centrum van
deze kuituur. Maar waarom
wordt aan de meisjes geen en-
De pseudo-kandidaten (Ib)
De buren van de Keizershallen zullen heel blij zijn dat de
jaarbeursshow voorbij is. Wie iedere nacht het veel te 'uide
muzickgcbrul moest aanhoren, moet stalen zenuwen gehad
hebben. Ook tijdens de Oiljsterse avond en de bloemenfeeverkie
zing stonden de decibels veel te hoog, zodat alles op een bepaald
ogenblik ongenietbaar werd. Een of andere minder-schranderc
technicus had het dan nog zo geregeld dat het orkest veel te hard
overkwam en dc zangers en zangeressen overstemde.
In de grote advertentieruimte van dc Keizershallen ging
vrijdagavond de Oiljsterse avond door. Keizer Kamiel stak zijn
voorliefde voor een plaatselijk advertentieblad niet onder stoelen
noch banken. De voorbode van de nieuwe offerterondc voor de
«stadsberichtcn» die begin oktober plaats vindt?
Teksten debiteren is voor velen nog een zwak punt. Zo las de
zanger-van-dienst van de Gilles zijn tekst van zijn borstel af, vond
prins Bob steun in zijn rolletje papier en legde Michel zonder
komplimenten zijn papierke in zijn hoed en op een
muziekhoudertje.
Met Jean-paul als konferancier op de pré-selektie en Keizer
Kamiel tijdens de Oiljsterse avond is eens te meer bewezen dat
Aalst zelf over degelijke animators beschikt. Waarom nog langer
dure vreemde vogels engageren? Naar onze mening is ook
ex-prins Antoine geknipt voor dit werkje.
Wie maar geen sukses kan boeken als konferencier te Aalst is
Paul Van Camp. Reeds jaren teistert deze brave borst de
bioemenfeeverkiezingen met zijn afgezaagde schoonmoeder
mopjes en zijn tandpasta-glimlach.
Het elimineren van twee kandidaten tijdens de pré-selektie van
de bloemenfee deed alle spanning uit de eigenlijke verkiezing
verdwijnen. Een faliekante poging dus, die best af te schrijven is.
Tijdens de akademische zitting voor de viering van «500 jaar
Zwarte Zusters te Aalst, was het eerste schepen Bogaert die de
kloostergemeenschap bloemen aanbood. Een vreemde kumui:
schepen-bloemenfee, en dit op de vooravond van de
bloemenfeeverkiezing. En maar leuteren over een waardige
ambassadrice van de stad.
De kattenvangst op het stadhuis gaat onverminderd voort. Van
de negentien katten, resten er slechts nog enkele vluggerds. De
rest zit nu reeds bij de Grote Manitou in de 'eeuwige
kattenjachtvelden, dankzij een moeilijk te verteren portie chappi.
Zo zullen de heren schepenen niet langer ongewenste plassen
aantreffen in hun bureau's.
Voor dc toneelgroeperingen wordt het weer oppassen geblazen.
Onze toneelrecensent is terug van vakantie en voorwaar, hij is in
gewicht aanzienlijk toegenomen. Wie fluistert er daar dat hij zijn
pen in dc moeilijkste bochten zal wringen om alzo zijn overtollig
gewicht kwijt,te geraken.
Burgemeester De Bisschop zou geen Draeckenier zijn Indien hij
niet in alles een onderwerp zag voor grap en lol. Zo zaten
vrijdagavond tijdens de Oiljsterse avond, burgemeesters uit de
randgemeenten te pronken achter het bordje: «Voorbehouden
aan de kleine burgemeesters van Groot-Aalst».
Een bloemenfee draagt als teken van haar waardigheid, kroon
en lint. En wat zien we daar? Met de simpele stadskleuren
rood-wit is het lieve meisje getooid. Kan de fusie-toekomst er het
feestkomitee niet toe doen besluiten de lintkleuren aan te passen
en de historische kleuren van het Land van Aalst, rood, geel, wit te
gebruiken?
Vervolg van blz. 1
Afscheid aan iedereen als bloemenfee van Myriam )lb)
Schepen Benoni Ringoir lijkt wel boos te zijn op feestkomitee
voorzitter Alfons Singelijn. Toch niet om het geringe Aalsterse
kandidaten bij dc bloemenfeeverkiezing?
Zoals u in de «Zwart op Wit» van deze week lezen kunt werden in
een artikelenreeks in «La Libre Belgique» recentelijk de
volksvertegenwoordigers en senatoren geportretteerd. Wij willen
U het genoegen niet onthouden om de portretten van de
kamerleden van ons arrondissement te lezen en te beoordelen.
William Verleysen. «Apparatchik» du CVP, eet élu alostois est
souvent rapporteur de projets sociau. II est trés assidu et porte
mieux son prénom familier «Wim» que son prénom officiël
«William».
Willy Vernimmen. Syndicaliste jovial et actif, ancien député
socialiste de Grammont. il défend les intéréts des consommateurs
et fut l'un des pourfendeurs de la proposition de loi Akkermans
sur les heures de fermeture obligatoire des magasins. II est
rarement absent de l'hémicycle.
Ouis Waltniel. Rarement présent dans l'hémicycle, ce PVV
coopté par ses pairs s'est tout a coup découvert une ame de
flamingant alors qu'il était jusqu'ici considéré comme un
modéré. II est vrai qu'il a récemment été appelé présider aux
destinéesdu Liberaal Vlaams Verbond. Ceciexpliquant celè...
Louis D'haeseleer. Si ce libéral alostois est ministre comme il
était parlementaire. M. Tindemans ne doit pas avoir qu'a se
félicitér de le compter dans son équipe. Cette personalité n'a
jamais suscité ('enthousiasme dc ses collcqucs lorsqu'il prenait la
parole: il avait même plutot tendance a les faire fuir.
Heureusement que. comme ministre. il dispose d'un cabinet que
lui prépare les textes de ses interventions.
Roger Otte. -Ce Défenseur social-chrétien des Classe
moyennes, qui siègedepuis prés de quinze ans déja, fait partie du
groupe des CVP. de deuxième zone. II n'espère plus rien et on
n'espère plus rien de lui si ce n'est de continuer a voter comme on
le lui dit.
Bert Van Hoorick. Ce «vieu de la vieille», entré au Parlement en
I946, est un des meilleurs députés du groupe socialiste flamand.
II n'intervient pas trés souvent, mais chaque fois avec a propos. II
replit aussis avec sérieux ses fonctions de secrétaire de
l'assembléecommed'ailleurs celles desecrétaire du Cultuurraad.
Richard Van Leemputten. Après Van Grembergen. il est le
député Volksunie, le plus insignifiant. II parait qu'il s'intéresse
aux problèmes des infirmières. On est pret a le croire lorsqu'on
sait qu'il est niédecin de profession. II parait aussi qu'il s'intéresse
a l'emploi des langues. Cela aussi on est prêt le croire puisqu'il est
membrede la Volksunie.
Ghisleen Willems. Voici encore un social-chrétien flamand qui
n'est guère connu. On dit de lui qu'il est un député consciencieux
et discipliné. D'autre part. si l'on en croit les notices
biographiques officieiles. il s'intéresse particulièrement a Ia
politique scientifique. a l'enseignement supérieur et a Ia pollution
de l'eau.
Zijn cr nog sluikkatten in het Aalsterse stadhuis? Niet zonder
enige tremolo's in zijn forsige stem kon schepen Bogaert
woensdagavond meedelen dat de laatste kat er diezelfde dag het
bijltje bij neergelegd had. Volgens deze oficiële stadhuisbron
zouden er dus een totaal van negentien katten naar een andere
wereld geholpen zijn. Maar iedere medaille heeft nu eenmaal zijn
keerzijde en van «iemand die het weten kan» is ons in de oren
gefluisterd dat er nog ergens vijf katten opgesloten worden
gehouden. De kattennachtmerrie van schepen Bogaert blijkt dus
nog niet aan zijn einde.
Tijdens de prijstuitreiking aan bloemenfee en andere
kandidaten woensdagavond kwam een olijkerd op de idee de
v ierde en v ijfde kandidate de gesneuvelden van de pré-selektie
zomaar lotje te laten trekken voor wie nu vier en wie nu vijf was.
Was er dan geen jury om die rangorde te bepalen?
Eerste en tweede eredame van de bloemenfee, Syvia en Hilde,
konden het op het podium bij de verkiezing zonder bedankje
stellen, van de konkurrentie.
BRENDAN
tuigen aangesteld door de
kandidaten, werden de stem
men van het publiek geteld,
nadat de jury haar punten had
toegekend. Beide beoordelin
gen telden mee voor 50%. De
drie kandidaten mochten te
vens een omslag kiezen zodat
de toekenning van het stern-
nummer door het toeval werd
bepaald.
JURY
kei vraagje gesteld omtrent dit
gegeven?
Nu kan net zo goed iemand
verkozen worden die over
bloemen niets afweet, en dat
voor een bloemenfee? Kom
nou....
Lieven Matthieu
Dank aan het stadsbestuur (Ib)
