LAATSTE FESTIVALKONCERT
IN TEKEN VAN DE JEUGD
PURCELLS «KING ARTHUR»
IN BOEIENDE VERTOLKING
FESTIVAL VAN VLAANDEREN
24 - 19-8-75 - De Voorpost
mandora, portatieforgel, blokflui
ten, éénhandsfluit, schalmeien,
pommers, kornet, bazuinen, doe
delzak. Diverse slaginstrumenten.
In Aalst voeren zij hun programma
«Einladung zum Tanz», /net
dansmuziek uit Middeleeuwen en
Renaissance, volledig uit. In Gent
brengen zij 's avonds een verkorte
versie van dit programma en 's
namiddags een verkorte versie van
«Liebe und Minne» (Minneliederen
Henry Purcell was echter een kort
leven beschoren. Hij werd slechts
36 jaren oud. De verschillende hy-
potesen omtrent zijn dood zijn
geen van allen gefundeerd. Hij
werd begraven op 26 november
1695 aan de voet van het orgel der
Westminster Abdij.
Onder zijn belangrijkste werken
vernoemen wij:
De opera Dido and Aeneas
De pseudo-opera King Arthur
De pseudo-opera The Fairy
Queen
Ode aan de Heilige Cecilia
Bovengenoemde 12 sonates k
trois
Klavecimbel komposities
DE UITVOERING
Zoals verwacht en zoals het past
bij aangelegenheden van dit for
maat, zorgden de uitvoerders voor
een boeiende en verantwoorde
weergave van het werk We kon
den het een schitterend idee noe
men om bindteksten. prachtig
voorgedragen door Kris Yserbijt, in
te lassen. Op die wijze kon men het
gebeuren volgen zonder tekst
boek, zodanig dat alle aandacht op
de muziek kon worden gekoncen-
treerd
De solisten voldeden aan de ge
stelde eisen wat betreft samen
zang en interpretatie Als voorbe
eld van «samen musiceren» moge
zeker het feit vermeld worden dat
de tenor Martyn Hill in zijn samen
zang met de contratenor René Ja
cobs steeds rekening hield met de
beperking die Jacobs op gebied
van volume had. als gevolg van het
gebruik der falcetstem De andere
solisten wisten eveneens een
evenwichtige en mooi gedoseerde
klank naar voor te brengen. Ver
melden we het aandeel van stads
genoot Herman Slagmulder die
Het Festival van Vlaanderen zal te Aalst besloten worden met een dubbelkoncert het zette
ook met een dubbelkoncert in dat vooral jeugdige belangstelling moet opwekken. Naast
«Les Ménestrels», Wiener Ensemble füz alte Musik, treedt het New Sadi Quartet op. Het is de
bedoeling om door het frontaal tegenover mekaar plaatsen van twee genres de luisteraar in
kontakt te brengen met muziek waarvoor hij al dan niet bevooroordeeld geen interesse kan
opbrengen.
Wat we op vrijdag 19 september te 20.30 uur op het stadhuis zullen meemaken, zal in elk geval
een mooi experiment zijn dat ongetwijfeld in andere steden navolging zal krijgen. We schrij
ven het nogmaals: Aalst is met zijn beide dubbelkoncerten een unicum in het Festival; de
Happening in Gent buiten beschouwing gelaten.
The New Sadi Quartet
LES MENESTRELS
Ze beschrijven zichzelf als volgt:
«Wij zijn een groep van vijf muzi
kanten en één zangeres. Wij ma
ken muziek uit de tijd van de 13* tot
en met de 16" eeuw. Wij bezitten
70 instrumenten uit de Middeleeu
wen en de Renaissance. Voor het
soort koncert dat wij brengen be
staat er nog geen juiste definitie. Je
kan het geënsceneerde muziek of
muzikale enscenenng noemen,
met een poëtisch, humoristisch, re
ligieus of ook wel erotisch karakter.
Wij brengen dekors en kostuums
mee, aangepast aan het pro
gramma erf aan onze stemming.
Alhoewel wij dikwijls dansen en
vertellen zoals de middeleeuwse
speellieden dat deden, gaat onze
interesse toch op de eerste plaats
naar de muziek. De bijzondere
wijze van uitvoeren is enkel een
middel om die muziek nog levendi
ger, nog autentieker en terzelfder-
tijd ook meer hedendaags te ma
ken.
Les Ménestrels, opgericht in 1963,
maakten koncertreizen door een
groot aantal Europese landen en
traden op tijdens alle grote Euro
pese muziekfestivals, zoals de
Wiener Festwochen en de Salz-
burger Festspiele Eén van hun
platen «Le Triomphe de Maximilian
1er» kreeg in 1967 de Grand Prix
du Disque.
Hun instrumentarium bestaat uit:
rebec, discant- en tenorvedels, luit,
uit Middeleeuwen en Renaissan
ce).
THE NEW SADI
QUARTET
SADI, afkomstig uit het Waalse
stadje Andenne, was al op zeer
jeugdige leeftijd gepassioneerd
door de muziek. Als negenjarige
knaap trad hij al op met een rond
reizende music-hall groep, en dit
als xylofonist. In de jaren 1938-39
ontdekte hij de jazzmuziek langs
FESTIVAL VAN VLAANDEREN AALST 1975
aantal
grammofoonplaten om. Vooral de
bekende trompettist Louis Arm
strong maakte op hem een diepe
indruk.
Rond 1941 schafte hij zich een vi
brafoon aan, en begon onder in
vloed van de toen zeer populaire
Lionel Hampton dit nieuwe instru
ment te bespelen, wat hij trouwens
nog altijd doet.
Na de oorlogsjaren maakte hij zijn
eerste Europese rondreizen, die
hem zowat overal een buitenge
wone reputatie bezorgden
Hij vestigde zich toen te Parijs, stad
die op dag ogenblik het Europese
centrum van de jazzmuziek was
Hij verbleef er van 1950-1961. Tij
dens die periode speelde hij niet
alleen met de meest befaamde
Franse jazzmusici zoals Django
Reinhardt, Martial Solal, Pierre Mi-
chelot en Sacha Distel (die toen
nog jazzgitaar speelde), maar ook
met grote Amerikaanse solisten op
doorreis, o.a. Lucky Thompson,
Don Byas, Art Simmons en Kenny
Clarke.
Als gastvedette trad hij ook ver
schillende keren op met de be
kende Franse big bands uit die tijd,
namelijk met Aimé Barelli. Michel
Legrand, Jacques Hélain en André
Hodeir.
Toen het jazzleven in Parijs begon
te verzwakken, besloot Sadi naar
België terug te keren. Hij deed dit in
1961 en werd bij zijn terugkeer
bijna ogenblikkelijk geëngageerd
door de orkestleider Henri Segers
voör het groot t v-orkest van de
RTB. Daar leerde hij Roger Van-
haverbeke, de huidige bassist en
tevens zaakvoerder van het kwar
tet, kennen. Bij de ontbinding van
het t.v.-orkest in 1965 besloten de
twee vrienden samen met de Be
lgische topdru mmer Freddy Rottier
en de uitstekende pianist Tony
Bauwens het Sadi-Quartet op te
richten. Dit kwartet bestaat nog al
tijd en is ondertussen reeds met
zeer veel sukses opgetreden in alle
belangrijke jazzklubs en op alle
grote jazzfestivals in België en de
omnngende landen.
Het kwartet heeft een uitgebreid en
gevarieerd repertoire, waarvan het
grootste deel eigen komposities
zijn Meestal van de hand van Sadi,
die ook instaat voor alle arrange
menten. Hun stijl is het best te ver
gelijken met die van het wereldbe
roemde Modern Jazz Quartet.
Volgens alle gespecialiseerde cri
tici is The New Sadi Quartet een
ensemble op internationaal ni
veau.
DE UITVOERDERS
Les Ménestrels,
Wiener Ensemble für alte Musik
Samenstelling:
Marie-Thérèse Escribano, zang.
Michel Walter, koperen en houten
blaasinstrumenten.
Karl Krumpöck, strijkinstrumenten
Klaus Walter, luit en blaasinstru
menten
Alfred Hertel, blaasinstrumenten
met riet
Eva Brunner, strijkinstrumenten.
The New Sadi Quartet met
Sadi: vibrafoon en bongo's
Tony Bauwens, piano
Roger Vanhaverbeke, contrabas
Freddy Rottier, slagwerk
Leiding: Sadi
Op het programma:
Les Ménestrels:
Einladung zum Tanz dansen uit
Middeleeuwen en Renaissance
The New Sadi Quartet kondigt zelf
het uit te voeren programma aan.
Het koncert werd gerealiseerd in
samenwerking met de Stedelijke
Koördinatie- en Adviesraad voor
de Jeugd, en het Stadsbestuur van
Aalst.
PRAKTISCHE GEGEVENS:
Het optreden van Les Ménestrels
vat aan om 20 30 uur in de Feest
zaal van het Stadhuis
Te 21 15 uur is er een pauze voor
zien die loopt tot 23.30 uur. Binnen
die tijdsruimte treedt het New Sad
Quartet op, doch met in de feest
zaal maar op de binnenkoer van
het stadhuis Bij slecht weder wordt
echter een podium opgesteld ach
ter de binnenkoer (door gang ach
teraan voor gevel Landhuis) met
overdekte plaatsen voor het pu
bliek
Les Ménestrels vervolgen hun op
treden van 11.30 uur tot 12.15 u.
Wie enkel het optreden van het
New Sadi Quartet wenst bij te wo
nen kan dit doen tegen de prijs van
30 F.
Tijdens de koncerten kan men de
zaal vrij in en vrij uit. Er is tevens
buffet voorzien.
Déze ongewone gang van zaken
kan enigszins verwondering wek
ken, maar door deze nieuwe formu
les zal in elk geval gestalte worden
gegeven aan het vooruitstrevende
en steeds groeiende koncertleven
in onze stad.
ANDRE DE GROEVE
De uitvoering van de opera «King Arthur or the British Worthy» van
Henry Purcell heeft voor vele m uzieklief hebbers de weg geopend tot
nieuwe paden: vele luisteraars voor wie de Engelse barokmuziek
beperkt bleef tot de werken van Georg Friedrich Haendel hebben
dank zij dit koncert kennis gemaakt met een komponist die ten
onrechte in de schaduw bleef staan van laatstgenoemde. In Purcells
werk viel ons een grote spontaniteit op in de opbouw der melodische
zinnen, steeds ondersteund door een frekwent gebruik van de
basso-continuo, waarvan de aanwending steeds in dienst stond van
de bovenstem. In de polyfone koorgedeelten zagen we Purcell als
voorbeeld van Haendel. Door vele musicologen wordt Purcell aan
zien als de grootste Engelse komponist als we Haendel als Duitser
beschouwen en tevens beweren ze, niet ten onrechte, dat met zijn
dood ook het einde van de Engelse muziek werd ingeluid. Het is
inderdaad zo dat na Purcells overlijden Engeland ruim twee eeuwen
heeft moeten wachten op de komst van belangrijke eigen komponis-
ten.
Het zijn met name Ralph Vaughan Williams (1872-1958), Frederik
Delius (1862-1934) en Sir Edward Elgar (1857-1934). 4,s vertegen
woordigers van de volgende generaties noteren we als uelangrijkste
toondichters Benjamin Britten en Sir Michael Tippett.
De uitvoering van King Arthur (jm)
In die tijd komponeert hij een
enorm aantal anthems, gelegen
heidswerken en toneelmuziek. Het
eerste wat van hem gepubliceerd
werd was een bundel van 12 sona
tes trois, geschreven onder in
vloed van de gelijknamige werken
uit het opus V van Vitali. Purcells
werk overtreft echter zijn voorbe
eld! In 1689 werd Purcells mees
terwerk «Dido and Aeneas» door
het meisjeskoor uit een kollege van
Chelsea ten gehore gebracht. Het
werk was immers aan hen opged-
-agen. Dido and Aeneas is onget-
vijfeld een der hoogtepunten der
dramatische muziek. Wanneer
men deze muziek volgt met parti
tuur wordt men getroffen door een
onnoemlijk aantal kleine details die
in hun gevatheid en perfektie het
ganse werk zijn bijzondere glans
geven.
De solisten tijdens de uitvoering van King Arthur (jm)
HENRY PURCELL
Purcell behoorde tot een muzikale
familie. Zijn vader, «Gentlemen of
the Chapel Royal» (n.v.d.r.: men
bemerke de franse invloed!) deed
de jonge Henry reeds zeer vroeg
bijtreden tot het koor van de Konin
klijke Kapel. De dirigent H Cooke
werd Henry's eerste leermeester.
In 1672 nam P Humfrey de taak
van Cooke over en introduceerde
de nieuwe Franse en Italiaanse
stijl.
Henry Purcell schreef zijn eerste
werken op elfjarige leeftijd. In 1679
(hij was toen 20) werd hij benoemd
tot hofkomponist. In 1682 is hij or
ganist aan de Chapel Royal.
feilloos werk leverde. De bas David
Thomas (zingt bij ProCantione An-
tiqua) wist ons te bekoren met een
sonoor klinkende stem en grote
expressiviteit.
Van beide vrouwelijke solisten wist
Ann Verkinderen het meest te
boeien. Haar timbre bleek zachter,
meer omfloerst te zijn dan dat van
haar kollega Bernadette Degelin,
die overigens voortreffelijk zong.
De koren leverden eveneens een
mooie bijdrage, al hadden we op
enkele momenten wel iets meer
«schwung» verwacht. Bij het orkest
had men er beter aan gedaan de
houtblazers in de tutti meer naar
Burgemeester De Bisschop overhandigde een glasraam aan de
dirigent Bernard Haitink van het Koncertgebouworkest van
Amsterdam (jm)
In he
Aalst
Hicrc
bcdri
beves
vecvd
rerki
takb<
perxü
hen i
afdai
bouwt
mogel
voor te laten komen, eventueel
door een betere opstelling. Mis
schien was dit om technische re-
denen niet mogelijk. Naast enkele I 1
ongelijkheden tussen de strijkers I 011 w
en trompetten verliep alles naar gevalli
wens in het Belgisch Instrumentaal langer
ensemble Bepaalde ogenblikken I loosdi
trof ons het zeer gedisciplineerde de or
ingaan op de intenties van dirigent uithui
Louis De Vos Mder,
In zijn geheel genomen, een ge- groep?
nietbare uitvoering,nergens ver- ^oor I
vallend in extremen, maar onder
impuls van Louis De Vos bezield
naar voor gebracht. j er v
opdrai
ANDRE DE GROEVE gemaa
van di
voerd.
projek
te ont
onpers
Deze
bewon
hebbei
en hei
