FILM BIJ ONS
AALSTERS TRIO IN BRUGSE KORREKELDER
SCHITTEREND GESLAAGDE ZIEKENDAG VOOR LANGDURIGE ZIEKEN
DE MARNIXRING HULDIGT
WILLEM DE MEYER
BRAIN DAMMAGE EN
PILI-PILI-ROCK IN C.S.V.
DE
4 - 10-10-75 - De Voorpost
«Niet opgeven Sam» toneel van de bovenste plank
«Play it again, Sam» van de Amerikaanse auteur-akteur-
realisator Woody Allen is een lachstuk dat torenhoog boven
het peil van de gewone komedie uitsteekt. Het is een stuk
boordevol fantazie, absurditeiten, droombeelden. Het is het
soort stuk waarvan men zegt: «Ik wil het opnieuw zien, omdat
het sprankelend fris is, omdat de fijnzinnige humor meesle
pend genoeg is om echte lachsalvo's te waarborgen.
Sam, filmkritikus, is verlaten
door zijn vrouw Nancy die de
echtscheiding vroeg. Hij is een
unieke man, in onze heden
daagse maatschappij is dat
soort zeldzaam, van het zwak
kere type, verlegen, zonder
zelfvertrouwen, onbehouwen
en bijzonder onhandig in wat
de omgang met vrouwtjes be
treft. Een bevriend echtpaar,
Dick en Linda, neemt hem op
MOON OVER THE ALLEY VAN J. DESPINS
Deze film kan U zien in filmklub Pan, op zondag 12
oktober om 20.30 uur. Jan Louies verstrekte ons
hierover volgende informatie.
«Moon over the Alley» is het verhaal over het steegje in
de buurt van Portobello road, in Londen. Het steegje
waarin bedelaars overnachten in het maanlicht,
langswaar de dronken bar keeper met al zijn
liefdesproblemen naar huis waggelt, waar een verliefd
teener-koppeltje mishandeld wordt door een nozem
bende, waar een oude man de kinderen begluurt...
Op de hoek van de steeg staat een huis. Daarin wonen
heel wat mensen. Allemaal hebben ze iets te maken
met het leven in de wijk. En dat leven wordt in deze
film op een treffende, onpretentieuze manier
geschetst. Op een natuurlijke manier: alle akteurs
zijn liefhebbers.
De prent is eigenlijk een musicalniet dat geforceerd
staan zingen terwijl ge in een benarde positie zit of al
uw aandacht opgeslorpt wordt door dagelijkse
beslommeringen. Hier wordt alleen gezongen als het
te pas komteen moeder die haar kind in slaap wiegt,
een jonge muzikant die laat horen wat hij kan, de
huisvrouw die de bedden aan het opmaken is...en over
de muziek kunnen we niet slechts zeggen; ze is
geschreven door Galt MacDermot, de componist van
de overbekende musical Hair.
De film is geen net afgerond verhaal. Het is ook geen
pamflet tegen de huidige samenleving, met veel
geroep en gecontesteer. Het is een sfeer, waardoor ge
meegesleept wordt en waardoor ge voelt dat er toch
iets mis gaat in onze moderne «maatschappij»dat er
nog weinig zijn die contact hebben met. hun
buurmensen, hun wijkgenoten, maar die eveneens
machteloos staan als de sloophamers hun afgeleefde
en beleefde huizen verguizen. Notting Hill, met zijn
steegje, zou de Brusselse Noorderwijk kunnen zijn.
ILUMINACJA
VAN KRZYSZTOF ZANUSSIE
Staat op het programma van de KFL, op donderdag 16
oktober, om 20 uur. Een vreemde film van een Pools
kineast. Een film ook, waarvan de titel doet denken
aan het lampje dat in tekenverhalen plots gaat
oplichten wanneer iemand plots aan iets denkt, een
inval krijgt. Dat is meteen ook de betekenis van de
titel: iemand die plots tot een inzicht komt, zonder
dat hij in die richting heeft nagedacht.
Het is misschien nuttig even te vermelden dat de
realisator, Zanussi, enige jaren wetenschappen heeft
gestudeerd alvorens zich door het medium film te
gaan uitdrukken. Zijn films spelen zich dan ook
meestal af in het milieu van wetenschapsmensen. In
«lluminacja» vertelt hij ons over Franciszek, een
zoeker. Ook hij studeert wetenschappen, grotendeels
om een antwoord te vinden op de vragen die hem bezig
houden. Die vragen houden verband met het wezen
van ons «mens-zijn» en liggen nogal zwaar op de
maag. Jammer genoeg vindt Franciszek het antwoord
niet in de wetenschappen. Op zekere dag wordt het
hem duidelijk dat hij niet langer meer te leven heeft.
Hij blijkt ernstig ziek te zijn. Dat brengt hem tot het
inzicht dat de mens slechts één zekerheid heeft,
namelijk dat hij vroeg of laat sterven moet. Zanussi
vermengt de filmrealiteit met dokumentaire stukken
waarin wetenschappers allerlei theorieën komen
verkondigen. Die theorieën zullen vast wel geïnte
greerd zijn in het geheel, doch voor de leek zijn ze
bijzonder duister. Handig springt Zanussi met de tijd
omhij vertelt in feite een tiental jaren uit het leven an
Franciszek. De kijker merkt dit aan de wisselende
brillen van Franciszek.
Aangeraden voor liefhebbers van intellektuele films,
zij komen in Aalst toch al zo weinig aan hun trekken.
BREAKOUT VAN TOM GRIES
Het zal wel geenszins in de bedoeling liggen in
cinema Palace een kleine Bronson-retrospectieve te
geven, doch dit is dan de tweede opeenvolgende film
waarin de stoere borst een aardig rolletje speelt. Ook
zijn echtgenote Jill Ireland speelt mee, naast John
Huston, Robert Duvall en Emilio Fernandez. Tom
Gries heeft al beter werk geleverd en dat weet hij zelf
ook best. Naar aanleiding van «Breakout» verklaarde
hij dat het zuiver maakwerk is, dat hem echter in staat
moet stellen betere dingen te maken. Dank zij de
kommerciële suksessen van dergelijke films krijgt hij
af en toe de kans om wat beters te maken
Niet onaardig, alhoewel de vraag «waarom doen die
dat?» dikwijls bij de kijker opkomt.
In cinema Palace.
BORSALINO AND CO VAN JACQUES DERAY
Vervolg op het suksesrijke «Borsalino». Dat merk je
enkel omdat Deray de draad oppikt daar waar
«Borsalino» was geëindigdbij de dood van Jean-Paul
Belmondo. De arme man wordt begraven en daarmee
kan je «Borsalino» gerust vergeten. In «Borsalino and
Co» dist Deray het verhaal op van een onverkwikkelijke
druggeschiedenis in Marseille.
In cinema Alfa.
EMMANUELLE VAN JUST JAECKIN
Tot mijn spijt moet ik U tenslotte ook nog
meedelen dat «Emmanuelle» weer in de stad is
(cinema Feestpaleis). Op het ogenblik dat de
volgende film van Jaeckin, «Histoire D'o» in Frankrijk
enige opspraak verwekt en in Brussel haast
onopgemerkt voorbijgaat wordt duidelijk hoe handig
deze man is in het misleiden van een publiek.
Het Sylvia Kristel en Alain Cuny.
Guy Dele
sleeptouw in een poging hem
over die bittere teleurstelling
heen te helpen en draven aan
met mogelijke kandidaten ver
vangsters voor Nancy.
Sam verzint steeds maar wat,
een overdadig parfum gebruik,
een van buiten geleerde ma
gazinetekst, een kwasie onop
vallend tentoongestelde me
daille, maar juist daardoor de
monstreert hij zijn eigen on
handigheid. Beurtelings wekt
hij medelijden en lachlust op. In
zijn pogingen om een echte
man te worden, wordt hij ter
zijde gestaan door niemand
minder dan James Bond, die
zijn ervaringen ,kwistig rond
strooit en Sam als het ware in
vervoering brengt. Uiteindelijk
komt het tot een over één nacht
gaande verhouding met Linda
die hem echter opnieuw verlaat
en terugkeert naar haar echt
genoot. Sam geeft niet op.
Schijnt zijn zelfvertrouwen
aangesterkt?
Regisseur Roger De Wilde
heeft hier weerom een staaltje
van zijn kunnen ten beste ge
geven. Dit uiterst moeilijk stuk
dat makkelijk kan ontaarden in
een onbegrijpelijke chaos is tot
in de puntjes uitgewerkt.
De taferelen die zich in de fan
tasierijke geest van Sam afspe
len, de James Bond raadge
vingen, de uitspattingen van
ex-vrouw Nancy zijn treffend
geplaatst in een gedempt be
lichtingskader, zodat schijn en
werkelijkheid een aaneenslui
tend geheel vormen. Eén uit
zondering, het roeitafereel
miste realiteit.
Daan Hughaert als Sam bracht
een schitterende prestatie. Het
stuk is als het ware op zijn
voorkomen geschreven, hij
vertoont trouwens een opval
lend fysische gelijkenis met au
teur Woody Allen. Zelden za-
LLAR
Ms mi
vil bei
Van links naar rechts: Marleen Maes, Liliane De Waegeneer, Daan Hughaert en Guido Klinck.
Francine De Bolle als Nancy.
gen we een zo'n sterk mimi
sche prestatie. Daan Hughaert
sleept de toeschouwer mee
een hele vertoning lang in een
ademloos tempo.
Marleen Maes als Linda was
een waardige tegenspeelster.
Liliane De Waegeneer was
dame X, gelijk aan diverse
vrouwtjes, diverse karakters,
nu eens de naïeve modepop,
dan weer de glamour-girl of
gewoon de serieuze museum
bezoekster. Zij slaagde daarin
wonderwel vooral als er ern
stige taal bij te pas kwam maar
overdreef hopeloos in de
vamp-scène. De James Bond
figuur miste overtuigings
kracht. In Oswald Versyp, toch
wel een klasse-akteur, zagen
we nu nietdirektdeplayboy.de
ladykiller, de grootsprakerige
man van de wereld.
Francine De Bolle als Nancy
leverde een voortreffelijke
prestatie in een voor haar ge
knipte maar ondankbare rol;
daarentegen schoot Guido
Klinck ettelijke keren te kort.
We zagen het dit keer in hem
niet zo goed zitten. Een za
kenman is Guido nog lang niet
en zijn charmes waardoor hij
een vrouw als Linda terugkrijgt
leken dan toch verborgen
charmes te zijn.
Globaal gezien een puike pres
tatie van onze Aalsterse ak
teurs bij hun debuut in de Kor
rekelder. Wie we echter niet
mogen vergeten is Suzanne
Cassiman, de steun achter de
schermen, die voor menig kos
tuum en attribuut instond, en
handen te kort had om de ra
zendsnelle verkleedpartijen
vlot te doen verlopen.
De wijze waarop de akteurs
Suzanneke op de handen dra
gen, is een bewijs van haar
onmisbaar vakmanschap als
toneelmeester.
Wie zich de moeite wilt doen
deze verplaatsing te onderne
men, zal net zoals wij met
boordevol optimisme het
nieuwe toneelseizoen te Aalst
aanvangen.
Voorstellingen tot 8 november
elke woensdag, donderdag,
vrijdag en zaterdag. Aanvang
20.30 u. Korrekelder, Kraan
plaats 8, Brugge. Plaatsbe
spreking elke weekdag van 15
tot 19 uur, telefoon 050-
33.88.50.
ROEL VAN DE PLAS
en, v
ten tc
lens I
t da
5rst\
enaa
ereik
ilfs
vena
ian
msta
dikv
in v<
eg
ets
C
rma':
root
=kt:e
rem:
hei
Kllpt
tbelc
IATE
HOFSTADE
ZIEKENZORGWERKING
Op woensdag 1 oktober wer
den door de kristelijke zieken
fondsen van Hofstade, Gijze-
gem en Herdersem de zieken
samengebracht, in het lokaal
«Ons Huis» te Hofstade.
Daar ging de jaarlijkse zieken
dag door, alle ingeschreven
zieken worden daar samenge
bracht voor een ontmoetings
dag waaraan iedere deelne
mer werkelijk genoegen be
leeft.
Een speciale autobus was in
gelegd om vanuit Herdersem,
langs Gijzegem om de zieken
te halen, en zo naar «Ons
Huis» in Hofstade te brengen.
Honderd en zes zieken namen
deel aan deze fijne ontmoe
tingsdag. Na een openings
woord door Staf Van Geert van
het gewest Aalst, die de nood
zaak en het belang van zie
kenbezoek voor vereenzaam
den uiteenzette en een oproep
deed om ieder in zijn wijk of
straat eens na te gaan waar
zieken wonen en hun als het
kan een bezoek te brengen.
Hierop kwam het jeugdkoor
«De Edelweisjes» stijlvol op,
gedurende een Eucharistievie
ring, die voorafgegaan werd
door de E.H. Mussche, pastoor
te Herdersem.
Het meisjeskoor «De Edelweis
jes» trad op onder de kundige
leiding van juffrouw Baeyens,
lerares, die een zeer goed
jeugdkoor leidt. Het jeugdkoor
heeft een regelmatige oefen-
stonde, elke dag. na de school
tijd, zo bekomt men een zeer
hoog peil.
Op deze open -uitvoering voor
de zieken was het zeer goed
merkbaar dat het meisjeskoor
flink kan presteren.
Z.E.H Pastoor van Hofstade
gaf een homilie, en nadien
volgde een bont ontspan
ningsgedeelte, geleid door
Benny Evert, konferencier en
zanger, en die als muzikale
clown een begeesterende bij
val genoot.
Deze ontmoetingsdag voor
zieken te Hofstade, mag als
voorbeeld gesteld worden wat
sfeer en geestdrift en fijn amu
sement betreft en is een kultu-
rele manifestatie waaraan
voorzitter P. Van Der Heyden
met gans zijn ploeg van vrijwil
ligers geluk moet gewenst
worden.
Deze vrijwilligersploeg zQtte
zich in voor gans de dag, en
men voelt de vriendschap in
die ploeg tastbaar aan.
Een koffietafel, een
een versnapering, zo vlogen
de uren.
De organisatie verliep vlot,
maar toch was er een grote af
wezige: Eugeen Van Der Biest,
afgevaardigde van de CM Hof
stade, die zelf in het ziekenhuis
te Gent ligt, met een kniebreuk,
onmogelijk aanwezig kon zijn,
maar die zeker wel aan deze
dag zal liggen denken hebben.
Wij danken allen die het moge
lijk gemaakt hebben om deze
ziekendag te realizeren en wij
zeggen nog tot allen die aan
wezig waren tot blij weerzien.
Een van de doelstellingen van de Marnixring, als Vlaamse
Service Club, is het verspreiden en bevorderen van de
Nederlandse Kuituur.
In die optiek wordt regelmatig hulde gebracht aan
landgenoten die zich op een bijzonder wijze verdienstelijk
hebben gemaakt voorde kulturele ontvoogding en verrijking
van onze Vlaamse volksgemeenschap.
Verleden jaar werd de ere- Willem De Meyer aan de
penning van de Marnixring beurt, die ondertussen 75
uitgereikt aan Jozef Weyns,
de man die Bokrijk maakte.
Op 19 oktober e.k. komt
jaar geworden is. Wie, die
hem kent, zou het geloven?
Want nog onverstoord en
zingend met een vaste stem.
Trekt Willem met zijn trek-
harmonica door het land en
zelfs naar den vreemde. Was
hij niet onlangs in Canada
om de tabaksplanters en
onze studenten die er ge
werkt hebben wat op te
vrolijken met zijn liederen?
Sinds meer dan 40 jaar
zwerft Willem De Meyer
van dorp tot dorp, in
Wat zij zo grappig vonden,
was ons niet meteen duide
lijk. Zij: een zootje zestien
jarigen, giechelend en gek
doende de mensen nawui
vend, samengepakt voóréén
der vensters van de Beuken
laan in Terjoden.
We dachten: ze spiegelden
zich, we dachten...tot we
ingingen op de 'kom es
kijken' van het meisje-met-
de-bril.
Aan de andere kant, een
aapje, enkele bananen hoog
en verbaasd het serieuze van
de anderen in vraag stel
lend.
Soort zoekt soort, zeiden
we, maar iemand merkte op
dat we'r ook bijstonden en
we zwegen dan maar. Zeker
toen Raf z'n volgelingen
opriep hem te volgen naar
het repetitielokaal.
We volgden...
Aan Bea die het gerstenat zo
vlot en vrij door ieders
keelgat vloeien laat: onze
.dorst is nog steeds niet
gelaafd na de kruiperij
over de stoelen en de tafels
in 'jou' Madelon-zaal. Be
dank ons lijden, lieve Bea.
Voor jou dit schrijven over
Brain Dammage.
Met 'Wild Thing' zingt Raf
over het 'ding' dat men
gewoonlijk meisje noemt.
Maar Raf Geest is er niet
alleen met z'n sologitaar en
stem. Er is ook Peter
Schellekens en hij is drum
mer bij Brain Dammage. We
staan stom van verbazing
wanneer hij hemd en broek
uitspeelt...en vervangt. Van
drummen moet je vreselijk
zweten, zegt hij, we staan
niet langer spraakloos en
vragen aan slaggitarist
Chris Houiele hoe z'n naam
in godsnaam wordt ge
speld. Mark Bonner is ons
niet onbekend, hij speelt
bas en zingt.
Indien Josée zich in de
drukkerij niet heeft laten
charmeren door de succes
rijke zetduivel, dan kent u nu
de juiste bezetting van deze
heimat-formatie. Belofte
vol, zeker niet volmaakt
maar alleszins een zekere
interesse waard. Op zater
dag 11 oktober a.s. spelen
zij voor u in het centrum voor
samenlevingsvernieuwing,
zegge C.S.V.om 20 stipt.
Er is een vóórprogramma,
maar dit blijft een verras
sing. Hetgeen ze u te bieden
hebbeneigen en ander
materiaal, een muze van
vetkuif en glittervest, tech
nische puike muzikanten
(zeker gezien hun leeftijd)
alhoewel ja...de zang is
soms wel iets minder. Voor
de rest, lekker swingende
pop, gekruid met de nodige
rock- en bluesingrediënten
die borg staan voor een
gezellige avond. Mogen we
dansen?
R.D.W.
scholen, bij de jeugd, bij de
mannen en vrouwen van de
derde leeftijd, bij vrouwen
groeperingen en kulturele
verenigingen, bij onze sol
daten en zovele andere om
er het goede Vlaamse volks
lied aan te leren en te doen
zingen.
De inrichting van de huldi
ging aan Willem De Meyer
werd opgedragen aan het
gewest Zuid-Oost-Vlaande-
renvan de Marnixring.
En vermits Willem niet zo
erg gesteld is op plechtig
akademisch gedoe wordt
het een zangnamiddag naar
zijn hart, waaraan iedereen
die er zin in heeft kan aan
deelnemen.
Zoals gezegd op zondag 19
oktober e.k. te 14.30 uur in
de feestzaal van het St.
Franciscus instituut te Strij-
tem-Roosdaal.
Het programma voorziet het
optreden van
kunstgroep Alkuone uit
Aalst.
het meisjeskoor van het
St. Franciscusinstituut
Strijtem
het knapenkoor van het
St. Aloysiuscollege uit Ni-
nove
de groep Spiraal uit
Ninove
het Ninoofs gemengd
koor
De feestrede zal gehouden
worden door de heer Jan
Bascour, voorzitter van de
Nederlandse Kultuurraad,
terwijl de overhandiging van
de erepenning zal geschie
den door de heer Vik
Bourgeais, nationale voor
zittervan de Marnixring.
Alle belangstellenden zijn
tot deze feestzitting uitge
nodigd.
De toegang is kosteloos.
ing,
lede1
chep
P
(He r
anal
et g
•0.C
et as
nze
aars
lart
it is
anlei
at he
eke
an e
chep
ierd i
eme
roeg
enzij
nder
>ren
n vre
