DE PONYSPDRT GROEIT SNEE IN ONZE STREEK
De Voorpost - 17-10-75 11
en e
-coitu
Jongste deelnemer aan de poneykoersen: Luc Marchalk, 8 jaar. (ei)
AALST
MOTIE VAN HET
VERBONDELIJK
A.C.W. BUREAU
Het A.C.W. bureau besprak de uitvoering van de objectie
ven door het hoofdbestuur op 26.6. en 6.10 vastgelegd
voor het werkjaar 1975-76.
Het nam met genoegen akte van de eensgezindheid welke
tot uitdrukking komt in de arbeidersbeweging omtrent de
voorbereiding van de a.s. gemeenteraadsverkiezingen:
o.m. door het opstellen van een progressief beleidspro
gramma.
Het ziet hierin de bevestiging van de taak van het A.C.W.:
fungeren als samenwerkingsorgaan van de kristelijke ar
beidersbewegingen en instantie die de eenheid van visie
en. optreden naar politieke vertegenwoordiging en beleid
tot uitdrukking brengt.
Het stelt vast dat het ontwerp van fusies van gemeenten
voor het arrondissement Aalst in grote mate tegemoet komt
aan de beslissingen van het verbondsbestuur van 17 ja
nuari 1975.
Het bureau besteedde ook aandacht aan de concrete om
standigheden waarin de steunverlening aan de C.V.P. ge
schiedt en de voorwaarden waaraan deze moet beant
woorden.
Het bevestigt de zienswijze van zijn verbondsbestuur om
trent de belangrijke rol welke én vrouwen én jongeren uit de
rangen van de K.A.B. te spelen hebben en aangaande de
noodzaak van bestendig overleg met gemandateerden in
bestuurs- en beleidsorganen.
Het bureau roept alle militanten en verantwoordelijken uit
de deeltakken en geledingen van de Kristelijke Arbeider
sbeweging op, zich gezamenlijk in te zetten voor gemeen
schappelijke objectieven o.m. inzake wereldsoiidariteit,
vrije tijdswerking vorming, verovering enz....
Het nam tevens de nodige beslissingen gericht op doelma
tige coördinatie van acties en aktiviteiten die verband hou
den met regionale problemen, zoals onderzoek van de
gewestplanning en opties voor het vijfjarenplan, huisves
tingsproblemen, infrastructuur in het arrondissement nez.
Tenslotte drukt het bureau de wens uit dat het «samen
denken en doen» aangaande meerdere objectieven van
het A.C.W. werkprogramma zou bekroond worden door
een denderende plaatselijke, arrondissementele en natio
nale slotmanifestatie.
De organisatie
Zoals hoger reeds aangehaald
werden er in onze streek, o.a.
te Moorsel (twee), te Lebbeke,
Hofstade (twee), Denderbelle
en Wieze pony-inrichtingen
georganiseerd die steeds een
hoge publieke belangstelling
kregen: dit is te wijten aan twee
duidelijke fenomenen: wan
neer men enkele ponytor-
nooien heeft meegemaakt ver
langt men steeds terug naar
het volgende: de speciale sfeer
die er steeds heerst is meestal
vriendelijk en ook de familiale
volksverhuizingen dragen bij
tot het speciale karakter, het is
immers normaal dat een stal
vergezeld wordt door een uit
gebreide schare supporters en
familieleden die sterk vast-
geankerd aan de ponysport
geen enkele zondag kunnen
thuisblijven en steeds de ver
plaatsingen meemaken of
schoon deze soms tot in het
verste gedeelte van West-
Vlaanderen kunnen gesitueerd
zijn.
Naast de sfeer die verslavend
inwerkt op de pony-
entoesiastelingen, bezitten wij
in onze streek een achttal
kampioenenponys, dit naast
vele andere uitblinkers. Destal
Maesschalck bezit, er zelfs drie
met: Belinda (tweedejaars dra
vers), Brando (vlucht 1 meter)
en Pedro (vlucht 1 meter der
tig). Petit Due D'Haese is kam
pioen bij draf voor ponys van
1m20 terwijl Torrie Van Eet-
velde de beste is bij draf 1 m25.
Bij de grote dravers werd Sa-
van D'Eke De Wolf kampioen
terwijl Faboune De Schrijver de
snelste is bij de vlucht voor po
nys van 1m 25.
Grote streekstallen
In de streek van Dendermonde
en Aalst vinden wij een vijftien
tal ponystallen die verdienen
geciteerd te worden: In Oude-
gem vinden wij de stal van De
Winne, Dendermonde telt de
stal van E. De Backer onder
zijn woningen, terwijl in Leb
beke Van-Oost en in Baasrode
Van Den Berghe, aktieve po
nysporters zijn. In Lede vinden
wij de stallen van Roger
D'Haese en ook van Albert
D'Haese. Hofstade vindt
Maesschalck en Boterberg op
zijn grondgebied, in Aalst vindt
men de stallen van De Haeck
en De Schrijver (de eigenares
is de meest aktieve vrouw in
het I.P.V. en verdient minstens
een dekoratie!). In Meldert kan
men Van Den Broeck situeren,
in Herdersem De Wolf, in Gij-
zegem S. Van Eetvelde terwijl
Moorsel de stallen van Heynd-
rickx en Moens op haar grond
gebied heeft liggen.
Conclusie
Een kennismaking met de po
nysport loont zeker de moeite
om een zondagnamiddagje
voor op te offereh: in een spor
tieve sfeer en een familiale
ambiance vinden honderden
ponybeoefenaars een uitlaat
klep om de dagelijkse be
slommeringen te vergeten en
om op een gezonde manier
hun sport te bedrijven of mee te
beleven. Deze sport is nog niet
aangetast door geldzucht. Het
zijn zuivere amateurs die voor
het beoefenen van hun gelief
koosde sport tijd en geld veil
hebben. Deze nog onbezoe
delde sport verdient verder
open te bloeien, opdat nog
meer beoefenaars en suppor
ters kunnen aangelokt worden
om zo de sport om de sport te
kunnen beleven. Wie dat nog
kan in deze moderne en jach
tige maatschappij is een geluk
kig mens!!!
DIRK DAELEMANS
steeds bij drie mensen die hun
beslissing in overleg dienen te
nemen: zoals in de voetbal
sport waar we naast de
scheidsrechter twee lijnwach-
ters kunnen onderscheiden,
heeft men in de ponysport één
koerskommissaris en twee ter
reinafgevaardigden: bij eerst
genoemde ligt de uiteindelijke
beslissingsmatch, terwijl de
terreinafgevaardigden verant
woordelijk zijn voor het nazicht
van de piste (de stokjes die het
loopterrein afbakenen worden
soms omvergelopen, een fout
waarvoor men een boete kan
oplopen). Ook staan zij in voor
het signaleren van andere fou
ten zoals het hinderen van de
tegenstanders en het aanwen
den van verboden looptech
nieken.
De reeksen kunnen in twee
grote kategorieèn onderver
deeld worden: men kan de po
nys in vlucht berijden, ofwel
laat men de pony draven, de
berijder zit dan niet op het
paardje maar in een wagentje
(sulky). Een uitzondering vormt
de uiterst sensationele rodeo,
waarbij men de pony laat vluch
ten, terwijl de berijder in sulky
volgt. De ponys zelf worden in
gedeeld naar hun hoogte, per
reeks deelt men in per vijf cen
timeter te beginnen vanaf één
meter tot één meter vijfender
tig. In elk tornooi is er ook
steeds een reeks voor grote
paarden en een reeks voor
grote dravers. Elke pony kan
aanzetten in twee reeksen: in
zijn eigen reeks waar hij vol
gens zijn afmetingen normaal
wordt ingedeeld en in de reeks
die juist hoger valt dan de nor
male die hem toegewezen is.
Het zijn dan enkel de echte
Elke organisatie gaat steeds uit
van een stal die de ponyfeder
atie uitnodigt om met haar le
den te komen deelnemen.
Op het ogenblik kost het de in
richters 25.000 frank opdat het
I P V. de kandidatuur in over
weging neemt. Het probleem
wordt namelijk akuut daar men
niet genoeg zondagen meer
heeft om het aantal aanvragen
vast te leggen. Gedacht wordt
om ee beurtrol aan te wijzen
maar pp' devies van de I.P.V.
luidt nc steeds: «Wie het eerst
de aa- ;aag doet, heeft de
grootste ans om te mogen in
richten». )i devies wordt letter
lijk opgev olgd want reeds nu
hebben bepaalde inrichters de
vereiste som gestort om een
datum in de maand augustus te
verkrijgen.
De globale som die ieder moet
storten wordt door de bond
aangewend om de prijzen aan
te kopen voor die bepaalde in
richting, terwijl ook andere on-
Petit Due D'Haese, Belgisch kampioen en kampioen van Oost-Vlaanderen. (el)
in de wei staan alvorens hem
op stal onder te brengen tot de
eerstvolgende koersdag. De
stal wordt enkel verlaten tij
dens de trainingen die meestal
op woensdag aanvangen: men
vindt de meest verscheiden
trainingsprogramma's bij onze
ponyliefhebbers, doch normaal
maakt men snelle ritten (waar
bij men de topsnelheid poogt te
halen) die afgewisseld worden
met het stapvoets doormar
cheren. Na elke training wordt
de pony zorgvuldig gewassen
om dan weer op stal gx plaatst
te worden. Aangepast voedsel
is hier zeker vereist zodat we
kunnen stellen dat de ponys
port een eerder dure ontspan
ning vormt, en dus uit pure lief
hebberij moet beoefend wor
den, want de te verdienen prij
zen (500 frank voor de eerste -
400 voor de tweede enz
bochten).
Het is bij het I.P.V. meestal de
gewoonte om de ponys van de
eigen stal te laten berijden door
één en dezelfde jockey die bij
voorkeur een lichtgewicht en
een lenig iemand moet zijn:
ook bij de valpartijen die op de
koersen kunnen voorkomen
moet hij op een elastische ma
nier kunnen vallen, zodat hij
steeds ongedeerd kan blijven.
Een verzekering voor de joc
keys kan door de stallen indivi
dueel worden afgesloten, voor
de pony zelf kan men bij het
I.P.V. voor de som van 900 F
een jaarlijkse verzekering af
sluiten. Alhoewel valpartijen
eerder zelden voorkomen, is
het toch aangewezen dit te
doen.
De wedstrijden
De wedstrijdleiding berust
cracks die per namiddag twee
reeksen kunnen winnen: in
onze streek vinden we enkel
Pedro (van de stal Maesscha
lck) en Petit Due (van de stal
D'Haese) die deze stunt heb
ben aangekund. Beide ponys
hebben dit jaar ook al meer dan
dertig overwinningen op hun
aktief!
Deze paardjes hadden echter
naast hun tegenstanders ook
een handicap te overwinnen:
het behoort bij het I.P.V. nor
maal tot de gewone geplo-
gendheden om de pony die
driemaal na elkaar wint een
handicap van twintig meter op
te leggen, d.w.z. dat hij twintig
meter na de anderen wordt ge
plaatst, zodat hij bij het start
schot eerst zijn belagers moet
inhalen alvorens voor de over
winning te strijden. Het nor-
Jnef
jgljmoi
Jflwac
■ven
nus
let afgelopen seizoen werden er in de streek van Dender-
inde en Aalst meer dan tien grote ponytornooien ingericht,
iaar steeds meer ponys en paarden voor werden ingeschre-
ien. Onze streek vormt momenteel de bakermat van de po
nysport daar dit jaar zowel het Belgisch Kampioenschap (te
Moorsel) als het Oostvlaams kampioenschap (te Denderbel
le) door eigen streekorganizaties werd ingericht.
Deze nog jonge sport vindt hoe langer hoe meer bewonder
aars en ook beoefenaars zodat de toekomst zich heel roos
kleurig voor het Interprovinciaal ponyverbond aftekent.
Het I.P.V.
;en tiental jaar geleden wer-
len er in onze streek door ver-
ichillende ponystallen koersen
jericht, die door gebrek aan
applj irganizatie en akkomodatie
meestal een groot debècle
werden voor de deelnemende
:sterha ponys en jockeys. De willekeur
in regels, terreinverzorging en
wedstrijdleiding stond echter
elke eenvormigheid in de weg
zodat het meestal bij één in
richting bleef. Om verdere or-
Jganizatiefiasco's tegen te gaan
r-validt verenigden zich een twintigtal
end vt eigenaars van één of meer po-
met r<f
«hap
inen
nkelijk
kosten (zoals de mikrowagen
en de verplaatsingsonkosten
voor de officiëlen) door deze
som kunnen gedekt worden.
De inrichters zelf moeten zor
gen voor een geschikt terrein
omgeven met de hoogst nood
zakelijke nadarafsluitingen.
Ook staan zij in voor de bekers
die aan elke overwinnende
jockey worden overhandigd,
terwijl zij zelf de opbrengsten
van toegangskaarten en
drankverbruik voor hun onkos
ten kunnen gebruiken, waarbij
ook steeds een post van het
Vlaamse of Rode Kruis moet
voorzien worden. Op het
irachtig
dat r
tus» k
Kleine paarden, grote spanning, (el)
male tarief verhoogt wanneer
men zesmaal wint, dan krijgt
men 40 meter handicap aan
het been, of liever, aan de poot.
Negenmaal winnen geeft zes
tig meter handicap enzovoort.
Kortom, deze handicapregel
waarborgt de steeds talrijke
toeschouwers bij elke reeks
een spannende wedstrijd met
een nooit vaststaande ontkno
ping.
Een ponytornooi
Inys en vooral onder impuis van
Michel De Smet werd het Inter-
,ef var provinciaal Ponyverbond
v.z.w. opgericht in de maand
oktober van het jaar 1966. De
A eerste inrichting was reeds een
gebrn 9r°ot sukses: meer dan zeven-
/roegi ÜQ ponys werden ingeschreven
en men kon net twaalf reeksen
van start gaan. Prachtprijzen
werden voorzien voor de eer
ste vijf aangekomenen die door
een tiptop-organisatie werden
__mij verwend, zodat men vertrou
wen in de nieuw gestichte bond
kreeg, wat een noodzakelijk
heid betekent voor de verdere
groei van deze vereniging.
worde
vande
t uitge
zoeke
sta
st.
Je we
er 4C
iderli
it konr
kade
>m hi
bank
ernst
waa
I wei
oorgi
2000
Verdere groei
Het I.P.V. garandeerde de in
richtende stallen steeds een
maximum aan veiligheid en
discipline zodat ook andere
^stallen hun scepticisme lieten
varen, en aktief een lidmaat
schap in het I.P.V. gingen am
biëren.
Het aantal aangesloten stallen
groeide gestadig van 30 tot
men op dit ogenblik reeds van
zeventig aangesloten leden
kan gewagen. Elke stal stelt
gemiddeld drie paardjes in de
wedstrijden op, uitzonderingen
met twee (of één) of meer dan
drie vindt men eerder zelden in
deze vereniging terug. Tegen
woordig krijgt men op de IPV-
inrichtingen een honderdvijftig
tal deelnemende ponys die
meestal tweemaal per wed
strijdnamiddag aan een reeks
deelnemen.
ogenblik worden er door het
I.P.V. vanaf Pasen tot nu onaf
gebroken koersen ingericht
met meestal 20 reeksen en
prijzen voor de eerste zes van
elke reeks.
Het ponyrijden
De aankoop van een pony is
voor de liefhebber meestal de
eerste stap tot het wedstrijdrij
den. De training van een pony
is ook heel primordiaal opdat
deze het gewenste rendement
zou kunnen behalen: normaal
laat men de paardjes na afloop
van een wedstrijd twee dagen
dekken soms nog de verplaat
singsonkosten niet. Wij spre
ken dan nog niet over de aan
schaf van de hoogstnoodzake
lijke aanhangwagen (voor het
vervoer van de ponys).
Naast de training van de pony
is ook de keuze van de jockey
heel belangrijk: het is aange
wezen dat deze pony door en
door kent, daar hij de houding
die vereist is opdat de pony zijn
maximumsnelheid kan berei
ken moet aanleren en zich ei
gen maken. Ook de routine van
de berijder is heel belangrijk
(vooral in de soms gevaarlijke
