UW WOORD
Vrije tribune
p.v.v.
V.U.
B.S.P.
C.V.P.
K.P.
K.W.B.-AALST
TONEELKALENDER
SPEELSEIZOEN 1975-1976
2 - 24-10-75 - De Voorpost
De redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
EEN ZWARE MAAR
BESLISSENDE OPGAVE
Het P.V.V.-kongres van het
voorbije week-end (17, 18 en 18
oktober) heeft in alle klaarheid
stelling genomen tegenover de
huidige politieke toestand. De
staat met zijn verschillende
organen en instellingen werd
doorgelicht en men is tot de
vaststelling gekomen dat de
staat een goed «manager» kan
zijn maar dat in verschillende
gevallen en op sommige do
meinen de hulp en de inbreng
van de privé-sektor noodzakelijk
is.
Vooral de toespraak van P.V.V.-
vooratter Grootjans werd zeer
sterk opgemerkt. Nadat Fr.
Grootjans aan de regering de
steun van zijn partij toezegde
wees hij er niettemin op dat het
echter de voorwaarde blijft dat
de regering en het parlement
beslissen en niet de twee grote
vakbonden omdat de problemen
van het ogenblik door een
demokratisch gekozen gezag
moeten geregeld worden. Daar
op steunend verklaarde Groot
jans de overiegekonomie te
aanvaarden maar in geen geval
akkoord te kunnen gaan met een
diktaat van enkelingen die geen
politieke verantwoordelijkheid
verschuldigd zijn. De P.V.V.
voorzitter eiste van alle ministers
MOTIE C.VJ».
Het partijbestuur van de C.V.P.
in het arrondissement Aalst, in
vergadering bijeen op 20
oktober 1975.
Na bespreking van de Europese
problemen en in 't bijzonder van
de zending-Tindemans, de
Rechtstreekse verkiezing van
het Europees parlement en de
partijvorming op Europees vlak,
overtuid dat de aktuele pro
blemen i.v.m. inflatie en recessie
mede in het kader van de
Europese Gemeenschap moeten
opgelost word en
Dat nu meer dan ooit ht
Europees integratieproces moet
verstevigd worden teneinde:
de heropleving van nationale
egoismen af te remmen.
de huidige verworvenheden
veilig te stellen.
de afhankelijkheidsgraad van
West-Europa te verminderen
een eigen Europees bescha
vingsmodel uit te bouwen,
kijkt vol belangstelling uit naar
het syntheseverslag van Premier
Tindemans over de Europese
Unie en hoopt dat dit verslag van
unieke betekenis zal zijn voor de
verdere Europese eenmaking,
spreekt zich uit voor een
duidelijke sociale profilering
van de Europese Gemeenschap
en meent dat rechtstreekse
verkiezingen van het Europees
Parlement, gepaard met een
bevoegdheidsuitbreiding, het
demokratisch karakter van de
Europese instellingen zouden
versterken.
Is ervan overtuig dal de organi
satie van politieke partijen op
Europees niveau een belangrijke
impuls kan zijn om de politieke
betrokkenheid van de bevolking
bij het integratiegebeuren op te
wekken.
Hoopt derhalve op een spoedige
tot standkoming van een
Europese kristendemokratische
partij die openstaat voor alle
gelijkgerichte progressieve poli
tieke partijen in de lidstaten van
de Gemeenschap.
Meent dat eventueel nieuwe
toetredingen tot het Europa der
Negen maar mogelijk mogen
zijn voor andere Europese staten
mat een demokratische en
puralistische struktuur.
in de regering eenzelfde houding
als van de P.V.V.-ministers
waarover hij zegde «Onze P.V.V.
ministers hebben zich nooit
gedragen als lakeien van de
P.V.V., als postboden van een
syndikaat of slippendragers van
het patronaat». Daardoor stelde
hij de verantwoordelijkheid van
de ploeg Tindemans zeer sterk,
te meer daar hij daaraan
toevoegde: «Vaar een harde
koers: morgen zal het land U er
dankbaar om zijn. Hier scheiden
ons geen politieke grenzen. Hier
geldt uitsluitend het algemeen
belang».
Dat algemeen belang kan echter
alleen in klaarheid gediend
worden. Dit betekent dat wan
neer het akkoord onder de
sociale partners uitblijft de
regering niet mag aarzelen zelf
te beslissen haar integraal
herstelplan door te voeren. Op
het ogenblik bereiken wij de
grens van de mogelijkheden. De
toestand vereist dat aan alle
groepen van de bevolking een
inspanning wordt gevraagd naar
gelang de mogelijkheden en zo
dat de meest begunstigen daar
toe ook het meest bijdragen. De
vrijwaring van de verworven
welvaart vereist thans deze
maatregelen. Het is de plicht van
de regering te handelen en de
bevolking werkgelegenheid te
verschaffen. Daarom moet in
een land als het onze de
industrie konkurrentiemoge-
lijkheden hebben om verder
onze uitvoer te verzekeren.
Daarvoor is een matiging van de
loon- en wedde-eisen noodzake
lijk evenals een drukking van de
kostenstijging. De matiging
moet vooral gaan in de richting
van de bestrijding van de globale
loonkasten omdat vooral het
deel dat aan de sociale lasten
bijbetaald wordt te sterk in de
voorbije jaren is gestegen. Deze
kosten kunnen gedrukt worden
zonder aan de koopkracht van
de lonen te'raken en zonder het
beginsel van de indexering te
verlaten, meer nog door de
loonkosten te verlagen zit de
mogelijkheid erin de recht
streeks uitbetaalde lonen te
verhogen zodat elkeen in hoger
mate zou beschikken over het
inkomen waarvoor hij heeft
gewerkt. Het zou een belang
rijke stap zijn naar een samen
leving waarin meer dan nu loon
naar werken wordt gegeven
erwijl de zwakkeren zouden
kunnen rekenen op de solidari
teit van de sterkeren.
Zijn de vakbonden en de
werkgevers bereid dit in overleg
te aanvaarden? Durvan zij de
waarheid zeggen aan de bevol
king? Zonder afdreiging op
politieke achtergronden? En
durft het kabinet Tindemans
met of zonder akkoord van de
belangen- of drukkingsgroepen
doelbewust in die richting re
geren? Het is een zware opgave
waarvoor regering en parlement
zijn geplaatst. Maar de houding
vande ploeg Tindemans is
beslissend voor onze welvaart,
onze welzijn maar ook voor de
demokratie.
DIANE D'HAESELEER
«WOORDEN WEKKEN,
VOORBEELDEN TREKKEN»
«in deze krisistijd moet iedereen
offers brengen, maar ik kom
daar niet voor in aanmerking»
Zo denkt de doorsnee-belg; en
de meerderheid van onze parle
mentairen zijn doorsnee-belgen.
Reeds in september van vorig
jaar, toen het nog tijd was, heeft
de VU haar alternatief herstel
plan voorgesteld en wij zullen
hier niet herhalen wat wij
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie
bekend is, komen niet voor plaatsing in aanmer
king De redaktie behoudt zich het recht voor de
tekst te bekorten. Publikatie betekent niet dat de
redaktie achter de inhoud staat.
De viering van het 20-jarig
bestaan van het missieko-
mitée «de Acherlinie» waar
U in nr. 39 van De Voorpost
van sprak is waarlijk 'n
mooie, waardige en stijlvol
le viering geweest.
Een
missiebisschop de* Heer
deken en een afgevaardigde
van Minister van Elslande
luisterden de plechtigheid
op door hun aanwezigheid.
Doch de katholieke vooraan
staanden van onze keizerlij
ke (karnaval) stede en de, o,
zo voorname mensen,
steeds aan te treffen op de
eerste rijden bij culturele
manifestaties lieten zich
niet zien. Nochtans horen er
vele van onze 60 Aalsterse
missionarissen bij hun goe
de jeugdvrienden! Spijtig!
naam en adres bij de
redaktie gekend
hierover reeds vroeger in deze
tribune hebben geschreven.
Dat het initiatief van de regering
veel te laat komt werd verleden
dinsdag door De Standaard
bevestigd. Wij citeren: «Het
herstelplan loopt van 1 okt. tot
30 juni 1976. Vermits het niet
kan ingaan zonder de goedkeu
ring van een 15-tal wetten en
tenminste 30 uitvoeringsbeslui
ten. schijnt alles er op te wijzen
dat het niet vóór het einde van
het jaar operationeel wordt. En
dan nog... Vooreerst moeten
drie grote wetten worden goed
gekeurd: de begroting 1976, de
programmawet en de eigenlijke
herstelwet... Daarnaast staan
nog twaalf andere ontwerpen in
nauw verband met hét herstel
plan. Dit zou allemaal tijdens
een vijftiental openbare verga
deringen van Kamer en Senaat
moeten worden afgehandeld.
Bovendien moet het ontwerp
inzake samenvoeging van ge
meenten vóór nieuwjaar in het
parlement zijn goedgekeurd wil
men de gemeenteraadsverkie
zingen in oktober 1976 op
behoorlijke wijze laten verlopen.
Kortom het ziet er naar uit dat
het parlement voor de kwasi
onmogelijk taak geplaatst zal
worden om heel dit wetgevend
werk op korte termijn tot een
goed einde te brengen.» De
Standaard pleit tenslotte voor
prioriteiten voor maatregelen
die een direkte en werkelijk
weerslag hebben op de sociale en
ekonomische werkelijkheid.
Met andere woorden worden
hier de samenvoegingen van de
gemeenten in vraag gesteld!
Voor de VU niet gelaten want
wij vinden ze alles behalve
verantwoord en demokratisch.
Voor wat de fusies in ons eigen
arrondissement betreft willen
wij nog eens duidelijk herhalen
dat wij het versmelten van de
Faluintjesgemeenten met Aalst
verkeerd vinden en dat zij beter
onder elkaar een grote lande
lijke gemeente hadden gevormd.
Maar laten wij terugkeren naar
het relanceplan van de regering.
Bij de bespreking van dit plan
in de Kamer heeft onze woord
voerder de heer Schiltz o.a.
verklaard: «Zonder de kollek-
tieve wil om het land uit de slop
te halen zal het relanceplan geen
rezultaten opleveren»
Er weze in dat verband gewezen
op het voorstel van VU-
volksvertegenwoordiger Raskin,
waarbij de regeringsleden en de
parlementairen zouden afzien
van de indeksverhoging van hun
vergoeding. Dit bij wijze van
stichtend voorbeeld. Het voor
stel werd verworpen. Tot onze
verwondering hoorden wij ver
leden week de heer Tijl Declercq
vanop de kamertribune het
volgende verklaren: «De CVP-
fraktie meent dat de parlemen
taire vergoeding moet worden
geblokkeerd.» Ziedaar het lo
gisch sisteem van de meerder
heid: Eerst een voorstel van de
oppozitie verwerpen om nadien,
zonder blozen, een gelijkaardig
voorstel in te dienen. En dan
maar klagen over de teloorgang
van de eerbied voor onze
politieke gezagdragers.
Wij beseffen heel goed dat
dergelijk blokkeren van de
parlementaire vergoeding zeer
weinig invloed kan hebben op
een nationale begroting van
méér dan 700 miljard. Maar
dergelijke beslissing zou een
simbool zijn en zijn psycholo
gisch effekt hebben bij de
gewone burgeren hem sterker in
zijn geloof dat onze politiekers
méér begaan zijn met de noden
van het land dan met hun
persoonlijke financiële situatie.
Voor de bewuste vlamingen
heeft gans deze krisisgeschie-
denis nog een bittere bijsmaak
omdat wij beseffen dat wij op de
koop toe nog eens betalende
partij zijn in belgisch-unitair
staatsverband. Wanneer zullen
de andere vlamingen eens inzien
dat omwille van de kommuno-
taire vrede Vlaanderen jaarlijks
vele miljarden ontstolen word
ten, voordele van Brussel en
Wallonië.? We méér détails
daarover wil weten leze in ons
weekblad «WIJ» het «Dossier
Vlaanderen.»
JAN CAUDRON
WIE ZIJN EIGENLIJK
DE SCHULDIGEN?
Vorige week, bij de opening
van het Parlement heeft Pre
mier Tindemans ons een voor
smaakje gegeven van het half
bakken herstelplan van de re
gering, dat zelfs bij de meest
loyale partners van de eerste
minister wrevel wekt.
In deze regeringsverklaring
waarbij het hoofdstuk over het
inkomenbeleid ontbrak had
de premier het vooral over het
herstelplan van de regering,
plan die de typische kenmer
ken heeft van een liberaal sys
teem van een regering die het
kapitalisme uit de penarie wil
halen omdat de regering zo
veel mogelijk maatregelen
heeft voorgesteld die de kosten
van de ondernemingen zullen
drukken, en die kosten wil de
regering op de arbeiders en de
gemeenschap afwentelen.
De laatste maanden werd er
door de regering een goed ge
orkestreerde kampagne op
touw gezet die de mensen een
zeker schuldbesef moest ge
ven dat zijzelf, door hun onre
delijke looneisen verantwoor
delijk zijn voor de huidige crisis.
Lange tijd werd er gegoocheld
met cijfers waaruit moest blij
ken dat de uurloonlast in België
op 4 jaar tijds zou verdubbeld
zijn, waarbij men dan de kon-
klusie wou trekken dat de loon
lasten voor de ondernemingen
ondraaglijk zijn geworden.
Hiervoor heeft men opzettelijk
verkeerde gegevens gebruikt
om een gevoelige nadruk te
kunnen leggen op de katastro-
fale gevolgen van de loonsver
hoging.
Aldus pogen Tindemans en Co
het plan om de arbeiders te la
ten betalen dan ook door te
drukken door de indexaanpas
singen aan een trager ritme te
doen verlopen. Gezien de lo
nen echter niet verantwoorde
lijk zijn voor de crisis, betekent
dit opnieuw een kaakslag voor
de hele arbeidersklasse.
Bij al deze maatregelen van de
regering is de belasting op de
zogenaamde vervangingsin
komens, d.w.z. de
werkloosheid- en invaliteits-
vergoedingen het meest be
treurenswaardig. Aldus wor
den de zwaksten nogmaals het
mikpunt van de zogenaamde
relancepolitiek. Hierachter
steekt de regeringsvisie dat de
werklozen het eigenlijk te goed
hebben en niet langer een
aansporing krijgen om te gaan
werken.
Het kongres dat de PW vorig
weekend te Antwerpen hield
heeft ons duidelijk aangetoond
dat zij tegenover de staat en de
openbare initiatieven dezelfde
dubbelzinnige politiek zullen
blijven voeren als voordien. De
aanval van Grootjans aan het
adres van het ABW, impliceert
eveneens een aanval tegen
het ACV.
Na het congres van de BSP te
Mardnelle, en het standpunt
van het ABVV inzake het inko
mensbeleid hebben de socia
listen klare taal gesproken, in
zoverre zelfs dat sommige
CVP-ministers zich thans zou
den verzetten tegen een inko
menspolitiek uit vrees voor de
duidelijke stellingname van het
ABVV.
Aldus wordt duidelijk aange
toond dat de regering wankelt
op al haar grondvesten, en zij
geen uitweg ziet om het land uit
de crisis te helpen.
De socialisten zijn zich even
wel van hun verantwoordelijk
heid bewust, en alhoewel in de
oppositie zullen zij de nadelen
die voor de werkende bevol
king uit de krisis voortspruiten
blijven bestrijden op dezelfde
wijze als ze zich in het verleden
tegen elke ekonomische re
cessie hebben verzet.
Er het imago willen aan geven
dat de arbeidende klasse voor
de krisis verantwoordelijk is, is
een gemene dolksteek in de
rug van alle arbeiders. Dat men
zich in regeringskringen eerst
de vraag stelt wie de oorzaak is
van de steeds toenemende
werkloosheid, wie de mensen
ontslaat? Het is ons echter
goed bekend dat kapitalisti
sche rationalisatie en werkge
legenheid geen synoniem zijn
van een liberaal - kapitalistisch
gerichte regering.
Deze beleidsvorm zal de BSP
nooit aanvaarden, en voor de
fundamentele wijziging van de
ekonomische strukturen en de
socialistische doeleinden zul
len de socialisten zich gezame-
lijk blijven inzetten op grond
van hun eigen doktrine, die
meer dan ooit aktueel is.
George SPITAELS
MOORSEL BAARDEGEM
BEDANKING
Sedert de eerste toen nog
schuchtere stappen van De
Voorpost in het Land van Aalst,
is onze medewerker Fred Van
Biesen druk in de weer geweest
om de berichtgeving van
Moorsel en Baardegem zo
veelzijdig en zo objektief
mogelijk weer te geven. Geen
vereniging kon bij hem tever
geefs aankloppen voor publi
katie van aktiviteiten en verdere
verslaggeving. Recentelijk, zoals
we reeds meldden, werd onze
medewerker tot schoolhoofd te
Moorsel benoemd. Deze veel van
hem eisende taak maakt het de
h. Van Biesen verder voortaan
onmogelijk om nog voor de
berichtgeving van de twee Fal-
luintjesgemeenten in te staan.
Alle verenigingen kunnen in het
vervolg terecht bij: mej. Anita
Wille, Kokstraat 1, Moorsel.
Aan onze medewerker Fred Van
Biesen willen wij langs deze weg
nogmaal onze dank uitdrukken
voor de twee jaar lange intense
samenwerking.
Het arrondissementeel Partij
bestuurvan de C.V.P. kwam te
Aalst bijeen onder voorzitter
schap van Hubert Van Wam-
beke. Het maakte kennis met
Mark Van der Poorten, nieuw
arrond. secretaris in opvolging
van Muriël Boel, ontslagne
mend. De voorzitter verheugde
zich bijzonder over de zeer
goede resultaten van de le
denwerving die einde septem
ber definitief werd afgesloten
en vroeg dat men lokaal nog
meer initiatieven aan de dag
zou leggen om de leden infor
matie en inspraak te geven.
Met tevredenheid werd ook
kennis genomen van de grote
belangstelling voor de politieke
vormingscursus, waarvan de
eerste les, op 18 oktober, han
delde over de politieke ge
schiedenisvan België tot 1940.
Op 25 oktober worden dan
B.S.P.P.V.V. en VU onder de
loep genomen. Ook werd met
genoegen teruggeblikt op de
succesrijke ontmoetingsdag
voor CVP-vrouwen te Gent,
waar het arrond. Aalst aanwe
zig was met veruit het grootste
aantal deelnemers.
Details werden bekend ge
maakt over de viering van «30
jaar CVP» in het arrondisse
ment op zaterdagnamiddag 15
november te Aalst in de lokalen
van het V.T.I., waarde realisa
ties van de CVP in het arron
dissement (diamontage), in de
provincie (door senator Wim
Verleysen) en nationaal (door
nationaal voorzitter Wilfried
Martens) in het licht zullen ge
steld worden en waar o.a. ook
de pioniers van 1945-46 zullen
gehuldigd worden.
Nadien bracht Laurent Vande-
poele, ambtenaar bij de
E.E.G., een uiterst boeiende
uiteenzetting over de Euro
pese problematiek van het
ogenblik in het kader van de
opdracht die door de Negen
aan premier Tindemans werd
toevertrouwd. Na een bijko
mende bespreking hechtte het
partijbestuur tenslotte zijn
goedkeuring aan volgende
verklaring.
HET WARE GELAAT
In deze zelfde kolommen lazen
we op 10 oktober II. met stij
gende verontwaardiging een
VU-bijdrage van de hand van
Willy Cobbaut onder de titel
«geweld».
Het gaat hem hierbij om de te
rechtstellingen in Spanje en de
naar onze bescheiden mening
meer ean gerechtvaardigde
woede van elk rechtvaardig
denkend mens om deze te
rechtstellingen, die we niet an
ders kunnen bestempelen dan
als «moorden».
Uit de ganse tekst van Cobbaut
loopt de spijt er zo af dat
Franco en zijn regime er zich
zelf dieper mee in de put heb
ben gewerkt. Hoe is anders
een Cobbautzin te verklaren
als «het Franco-regime zal er
niet door versterkt worden».
Trouwens doorheen het ganse
artikel is nergens een woord
van afkeuring te bespeuren
voor dit regime dat sedert on
geveer 40 jaar niets anders
heeft gedaan dan mensen
vermoord, in de gevangenis
sen gestopt, onderdrukt. Een
regime dan nog dat een wette
lijk gekozen regering in de der
tiger jaren met geweld en met
de hulp van Noordafrikaanse
troepeneenheden, Hitlervlieg-
tuigen en Mussolinibenden
heeft weggebombardeerd en
weggeschoten. De kiem van al
het geweld in Spanje zit daar!
Van deze geschiedenis heeft
Cobbaut blijkbaar geen kaas
gegeten, of hij is blind, of hij wil
het doodgewoon niet weten,
wat ons nog het meest waar
schijnlijk blijkt.
Om dat alles dan toch nog een
ideologisch sausje te geven,
grijpt Cobbaut dan terug naar
wat zijn fascistische geestes
genoten hem in Nazi-
Duitsland, Mussolini-ltalië en
onlangs nog in Pinochet-Chili
hebben voorgedaan: het anti-
kommunisme.
«De kommunisten (natuurlijk
aangestookt door de Sovjetu
nie) hebben deze terechtstel
lingen aangegrepen om een
ongemeen brutale hetze te
ontketenen tegen alles wat
Spanje aan vestigingen heeft
in het Westen», zo schrijft hij.
Hij heeft blijkbaar niet gezien of
gehoord dat praktisch alle
Westerse regeringsleiders met
kracht hun protest hebben la
ten horen en hun ambassa
deurs hebben teruggeroepen
uit Madrid, hij heeft blijkbaar
niet het protest gehoord van de
Paus van Rome en de zovele
stemmen van duizenden chris
tenen, liberalen en sociaalde-
mokraten ter wereld. Kunnen
de Paus en de Westerse rege
ringsleiders dan ook reeds als
kommunisten bestempeld
worden?
Natuurlijk krijgt ook de (ook al
kommunistische?) B.R.T. een
veeg uit de pan omdat er zoge
zegd teveel aandacht is be
steed aan het anti-
Francoprotest. Moet de BRT
misschien niets anders doen
dan Franco de moordenaar
ophemelen, zijn misdaden
in de doofpot stoppen en het
protest van het wereldgeweten
naast zich neerleggen? Neen,
Mr. Cobbaut, dat gaat niet! En
waar ge dan verder ook nog
Portugal erbij sleurt en de Por
tugese militairen (ge bedojJO*
waarschijnlijk alleen het MFi
als fratsenmakers doodvek J
dan spreekt ge wel zeer duidr A
lijke taal.
let is
Uw waarschijnlijk onherroepjgns
lijke voorkeur gaat naar eent^ e,
scistische staat waarin e-;^e
«Herrenvolk», waartoe gij w(T
licht denkt zelf te behoren, *n
lakens naar willekeur kan uita
len, en het in uw geest domrfe h(
volk kan overheersen, /phap
schrijvelaar in naam van qerkeli
VOLKSunie kan dat wel tellefitbra
Het toont uw ware gelaat por c
ook dat van uw partij, die upn ne
haar naam dergelijke onzin, dp he
volledig in tegenstrijd is mjieer,
haar vele mooie verklaringiezag
en programma's laat neerpejighec
nen. Wij zullen het niet vergjat hij
ten!
JOS DE GEYT^1
De gazetten staan er vol van en
de televisie en de radio kunnen
er ook niet over zwijgen: we le
ven in een periode van krisis.
Zo noemen ze dat. En om die
krisis te beschrijven gebruiken
ze dan grote woorden als infla
tie, recessie, relance, neo-
kapitalisme en andere moei
lijke woorden waarvan een
gewoon mens weinig of niets
verstaat.
Eén woord verstaat iedereen:
werkloosheid. Wat dat bete
kent ziet ge dagelijks rondom
u, of voelt ge zelf goed aan als
ge zonder werk thuis met uw
vingers zit te draaien. Enige
maanden geleden, toen ik zelf
nog dagelijks om mijn «dop»
moest gaan, wist ik ook goed
wat het was werkloos te zijn.
En als ik toen zag hoeveel
jonge mensen er iedere dag
samen met mij om hun stem
peltje kwamen, toen begon ik
mij toch vragen te stellen
Vanwaar komen die massa
«doppers» zo ineens? En al die
afdankingen in de fabrieken?
En waarom slaat de benzine
weer op, ofschoon de regering
.toch alle prijzen geblokkeerd
had? Met die vragen in uw kop
gaat ge wel wat meer aandacht
krijgen voor de aktualiteit en
voor het nieuws. Zo volgde ik
bijvoorbeeld aandachtig en
met bewondering de solidaire
let is
jastoc
ïzet
EKE
di'
ijwel
C
aktie van de meisjes die in
fabrieken van Mac België t
dreigd werden met werklor
heid. Zo volg ik nu een bi
de akties van de binnenschj
pers die met hun boten
waterlopen blokkeren. Maar
versta daar allemaal niet z|in b€
veel van, al zou ik er toch gr.
wat meer over weten
Het verbond van de KWB
ganiseert een studiedag ov 1 Lec
al die dingen. Het zal gaanov>otter
«de aktuele sociat
ekonomische toestand»
Piet Van Tittelboom, de sekri even
taris van het ACV van ons a °°9b
rondissement, zal daar een ir?en a
leiding over geven. Hij we#13^1
veel over al die problemen; 1
heeft er dagelijks mee te mj
ken.
.ede,
isgedinc
(laan
Op die studiedag is er ook ve/j-^e
tijd voorzien voor groepsb^1
spreking, waarin iedereen zijln 151
mening kan zeggen over d^55^
«sociaal-ekonomische toeLede
stand» (nog zo een vage uil^a's^
drukking die ge dagelijks tekreker
verde
genkomt.)
1523
Voor KWB'ers die met hun tammer
willen mee zijn en niet stil willeen bij
blijven zitten, zal het inter® ^je
sant zijn. Dus allen daarheerm0esi
op zondag 26 oktober van hanen b
tien tot drie uur, in 't Groen.
Kruis in Aalst.
Wijkmeesti
15:
Jan v
OKTOBER
25 - 26 - 27: DE SCHAKEL.
Oom Edward is gevaarlijk, van David Meyvis.
Regie: Tuur Van Den Brulle.
NOVEMBER
9 - 10: KUNST, LICHT EN VRIJHEID.
3 buizen 200 meter hoog van Julien Lucheire.
Regie: Octaaf Van Den Berghe.
16 - 22 - 23: NIEUW LEVEN.
Boeing Boeing van Camoletti.
Regie: Vic Moeremans.
22 - 23 - 24: CATHARINISTEN.
Slippers van Alan Ayckboum.
Regie: Chris Boni.
22 - 23 - 29 - 30: HOGER OP.
De knecht van twee meesters van Carlo Goldoni.
Regie: Louis Pauwels.
DECEMBER
7 - 8: VOOR TAAL EN VRIJHEID.
Dokters in de zaal van Ted Willis.
13 - 14: 'T LAND VAN RIEM.
Haar laatste wil van J.W. Van Der Heiden.
Regie: Willy De Swaef.
26 - 27 - 28 - 29: SINT-BARBARA ARBEID EN KUNST.
En waar de ster bleef stille staan van Felix Timmermans.
JANUARI
Datum nog te bepalen: STEDELIJK JEUGDTEATER.
De gouden armband van Casper W. Afman.
Datum nog te bepalen: DE SCHAKEL.
De kamer waarin zij leven van Granham Greene.
FEBRUARI
5-8-9: KUNST, LICHT EN VRIJHEID
Stuk nog te bepalen.
7 - 8: HOGER OP.
Herberg in de roos en de kroon van J.B. Priestley.
Regie: Louis Pauwels.
Hand aan Hand Strombeek-Bever.
De brievenbus van Van Hoeck.
Regie: Jan Marievoet.
21 - 22 - 23: CATHARINISTEN.
Ik ben het liefje van Jack Popplewell.
Regie: Herman Slagmulder.
MAART
14 - 15: VOOR TAAL EN VRIJHEID.
Lady Godiva van Jean Canolle.
27 - 28: T LAND VAN RIEM.
Drijfzand van O Ferket.
Regie: Willy De Swaef.
APRIL
3 -4-11: NIEUW LEVEN.
Montserrat (herneming van suksesstuk in het kader van het
10-jarig bestaan).
Datum nog te bepalen SINT-BARBARA ARBEID EN KUNST.
Een zondag in New York van Norman Krasna.
24 - 25: HOGER OP.
Melinda van Patricia Joudry.
Regie: Fons Vinck.
MEI
1 - 2: HOGER OP
Melinda (zie april).
PAN: Datum nog te bepalen.
De nonnen van Eduardo Manet.
De meiden van Genet.
R.VD.P
uw a
iiiere
)ok
.ede.
stok
het la
>aroc
dacht
Marki
kreeg
met f
1670.
Na de
den A
kiesz
joede
lad h
verze
misbr
een h
beeld
naart
betwi:
ken. E
sieov
aanst
het al
H. Mi
haar p
kerk
De
marki
weers
ven. f
rochic
marki
de ba
pasto
Het g
juni 1
Pietei
hangi
pasto
mete
kame
drong
VROl
Wanr
nem,
als v
gedui
meer
Reed
There
meep
mant
0.L.\
toor
vanw
proce
zien
had r
En te
vangi
sen z
dorp
metc
de v
Maar
verde
