T0NEEIKRIN6 DE SCHAKEL MET KREATIE VAN
OOM
IS 6EVAARI1IK
FILM BIJ ONS
KULTUURKALENDER
DAVIDSFONDS BESTAAT 100 JAAR
"11
>1
hurk
24 - 31-10-75 - De Voorpost
In de stadsschouwburg, wegens het onverzorgde uitzicht
haar naam onwaardig, bracht de toneelkring de Schakel het
afgelopen week-end de kreatie van 'Oom Edward is
gevaarlijk', een komedie van David Meijvis, pseudoniem
voor Alfred Muylaert, bestuurslid van de Schakel. Met de
keuze van dit stuk heeft de toneelkring geen gensters
geslagen evenmin kunnen we echter die keuze volledig
afbreken. We moeten erkennen dat een werk van eigen
bodem en dan vooral van de hand van een lid van de
toneelvereniging, het aanpakken waard is.
Immers een komedie van David Meijvis is niet beter of
slechter dan de komedies van buitenlandse makelij die bij
onze amateursverenigingen zo in trek zijn. Spijtig is dat
ondanks het feit dat in dit stuk alle ingrediënten aanwezig
zijn om er een forse komedie van te maken, het geheel slecht
uitgegroeid is tot een al te doorzichtig afgietsel met een
vroeg verval van alle verrassingseffekten.
Het verhaal brengt een
close-up uit het dagelijkse
leven van twee echtgenoten
Een uitgangsavondje van
Anne-Marie met achteraf
een verloren beha, slipje, en
panties en en mogelijke
bestelling van een miljoen
onderbroekjes voor het leger
bij textielfabrikant Edward
Broeckaert liggen aan de
basis van prettige verwikke
lingen. Voeg daarbij nog een
liefdesbrief die in de ver
keerde handtas terecht komt
en je krijft er ook nog de
nodige verdachtmakingen
en jaloerse buien bij.
Vorige week zijn er een aantal vergissingen in deze rubriek
geslopen. Daar gaan we nu dus één en ander proberen aan te
verhelpen, niits enige medewerking van de zetterij. Daarmee
bedoel ik niet dat de fouten van vorige keer aan de zetjuffrouw
(wie heeft daar een goed Nederlands woord voor?) te wijten waren.
Helemaal niet. Die ene vergissing ligt mij nochtans zwaar op de
maag. Ja baas (de kleine baas bedoel ik, JV), ik heb het
nagekeken, in de originele tekst stond: dat deze rubriek in de
toekomst leesbaar wordt.» En wat hebben ze daar van gemaakt?
Juist, onleesbaar! Nou ja, het is al vergeven hoor. In
Dendermonde liep er trouwens ook wat mis. Daar stond de
filmrubriek ergens verloren midden het sportnieuws, wat voor de
Aalsterse lezers bijkomende hinder meebracht. En dan tenslotte,
mea culpa, daar staan de mensen van de Katholieke Filmliga al
met de wijsvinger dreigend hoog geheven: de film van Paul
Newman. «The Effect of Gamma Rays on Man in the Moon
Marigolds» wordt pas aanstaande donderdag, 6 november,
vertoond. Ik hoop maar dat de aanhangers van KFL meer geloof
hechten aan hun eigen krantje. (Kent U die mop van Tindemans?
Nee? Die vertel ik later dan wel eens.) Dan zullen we
gewoontegetrouw maar een en ander over de films gaan vertellen
zeker? (Wat er in cinema Alfa op het programma staat weet ik
niet zulle, ik ben het vergeten te vragen, was wat haastig. Dat leest
U dan maar in de Aankondiger of in den E3).
•Dood van een Non», een Belgisch-Nederlandse ko-produktie,
gerealiseerd door Paul Collet en Pierre Drouot. Naar de
gelijknamige roman van Maria Rosseels. In de hoofdrollen:
Nellie Rosiers, Josine Van Dalsum, Jules Hamel, Jo De Meyere,
Elisabeth Andersen, Hans Rooyaards, Roger Coorens en Elly
Koot. Verder nog Paula Sleyp, Henny Alma, Janine Bisschops en
Elliot Tiber. De fotografie is van Ed Van Der Enden, de muziek
van Pieter Verlinden en het dekor van Ludo Bex. (Ik geef er al die
namen bij opdat U ook eens kennis zou maken met de mensen die
medeverantwoordelijk zijn voor het eindresultaat).
Wat kan ik U verder nog over «De Non» vertellen dat U al niet
weet? Weinig denk ik. Het is de duurste Belgische film die tot nu
toe werd verwezenlijkt en het lijkt meer op een paradepaard, een
prestigefilm. Als U het mij vraagt hoefde het allemaal niet. Het
gespendeerde bedrag lijkt wel enorm groot doch om een degelijke
film te maken, in alle artistieke vrijheid en met kansen op een
buitenlandse promotie, is nog heel wat meer nodig. Uiteraard
getuigt «Dood van een Non» van een professionele aanpak en valt
er op de techniek niets aan te merken.
Wel blijven Collet en Drouot hangen in de typisch Vlaamse stijl
van mooie prentjes maken. Dat zij een erg diepzinnig (alhoewel
voorbijgestreefd) onderwerp aansnijden verandert niets aan de
zaak. Enigszins getuigt dit laatste trouwens van de handigheid
van de makers van «de Non». Elke rechtgeaarde Vlaamse
intellektueel voelt zich nu immers geroepen om de film te gaan
zien. Daar kan hij zich te goed doen aan een flinke portie
symboliek, ook al niets nieuws in onze nationale filmproduktie.
Zuiver filmisch gezien is «de Non» eerder zwak. De literaire
erfenis weegt zwaar door. Veel wordt echter goed gemaakt door
de knappe prestatie van Nelly Rosiers.
Meer over «de Non» volgende week.
•Salomon and Sheba», Bijbels drama van King Vidor. In de
hoofdrollen: Yul Brynner, Gina Lollobrigida, George Sanders en
Marisa Pavan.
Een groots epos, zestien jaar geleden gemaakt door de
tweeëntachtigjarige 'King'. Interessant als fenomeen.
Guy Dele
Toneelkring De Schakel (jm)
Schoonmama gaat op de
vrijerstoer en nichtje Sibyl
moet zo nodig trouwen.
Vriendin Liesbet poogt orde
op zaken te houden maar
raakt meegesleept in de
mallemolen als zij de met
een kater in bed verblijvende
Anne Marie vervangt en als
Mevrouw Broeckaert, de
kolonel van de onderbroek
jes in wie zij haar vriend
herkent, dient te ontvangen
Een happy end, alles eindigt
zedig en braaf: een ver
zoend echtpaar met een
miljoenenbestelling, een
schoonmama die de kolonel
aan de haak sloeg of
omgekeerd, een gelukkig
jong paar en een altijd koel
blijvende vriendin.
Tuur Callens als Edward
Broeckaert was precies op
maat geknipt voor deze rol,
bracht een knappe prestatie
met uitzondering van de
momenten waarop stemver
heffingen noodzakelijk wa-1
ren, schreeuwen kon Cal
lens niet! Kris Verhoeven als
zijn vrouw Anne Marie
speelde vlot en aantrekkelijk
evenals Lut Verhoeven als
vriendin Liesbet, die zich
bijzonder elegant bewoog
het zijn vooral deze drie
personages, die het stuk tot
een bevredigend spelniveau
optrokken.
Ulrich de Boitselier bracht
een verdienstelijke maar op
momenten iets stereotiepe
uitbeelding van de butler
Xavier. Hij was de enige die
de zaal toch nog aan het
lachen bracht. Nild Van
Overstraeten als schoon
moeder was merkbaar vlot
ter in haar optreden dan
vorige keer, maar haar taal
laat fel te wensen over en
bederft een groot deel van
haar toch wel angepaste
muziek. Carole De Jonck-
heere als Sibyl, laat geen
onaardige indruk na on
danks het feit dat zij haar
rol vergat, dit kan immers
aan premierekoorts toe ge
schreven worden.
Erger is het feit dat deze
prettige verschijning voorde
vijfde rij al herhaaldelijk
onverstaanbaar is en haar
stem niet draagt. Beter
artikuleren en ietwat rusti
ger kan hier de oplossing
betekenen. Jo Van Den
Brulle akteerde bloednuch-
ter. We zijn het hier wel eens
dat boekhouders ernstige
personen kunnen zijn; maar
een lachje of en tikkeltje
charmeurbedoening kon er
toch best af, temeer daar hij
het op momenten best
gezellig kreeg met die flinke
omhelzingen van zijn aan
trekkelijk liefje. En koude
vertoning van Jo Van den
Brulle. Bijzonder knap op
treden kwam van Dolf Se-
deyn als kolonel Crombaut.
Verleider van het beste
soort, snoeper van vrouwe
lijk schoon. Regisseur Tuur
Van Den Brulle wist het
tempo niet op te drijven. Pas
op het einde van rf&t tweede
bedrijf kwam er schot in de
zaak. Het geheel was niet
soepel genoeg opgevat en
miste pittigheid, vandaar
weinig echte lachmomen-
ten. Die lachsalov's die de
zaal moeten uitschieten bij
een geslaagde komedie wer
den herleid tot een tweetal
korte lachjes en verder wat
gegrimmel van enkelingen.
Het dekor was funktioneel
maar ouderwets, en zeker
niet in overeenstemming
met de opvattingen van het
moderne echtpaar, noch
met hun status als je ervaart
dat zij er een butler kunnen
op nahouden. Samenvat
tend geen hoogvlieger wat
inhoud betreft, geen
boeiend spektakel, de Scha
kel heeft meer in zijn mars!
vervolg van p. 1
de oude
waarde brokkelt af en de nieuwe
waarden zijn nog niet opge
bouwd. Een bewijs daarvan
vindt men bij Picasso, de
grootste schilder van de twintig
ste eeuw, hij veranderde steeds
van stijl. Positief aan deze tijd
van omwenteling is de enorme
rijkdom van stijlen en vormen
die daaruit voortspruiten». De
briljante en overtuigde spreker
besloot: «De dag waarop de
gemeenschap kollektief een
waardesysteem terugvindt, zal
men nieuwe hoogtepunten krij
gen.»
Schepen Bogaert dankte het
gezelschap voor deze tentoon
stelling en zei dat hij niets meer
toe te voegen had aan de
uiteenzetting van de inleider. Hij
verklaarde dat het Stadsbestuur
tevreden was met deze tentoon
stelling en beloofde alle mogelij
ke steun te verlenen aan het
Davidsfonds te Aalst. Alvorens
de tentoonstelling te openen
overhandigde hij aan voorzitter
G. Claus die in zijn funktie van
EREMBODEGEMSE AUTOCROSSER RENE SEGERS:
OPKOMENDE VEDETTE IN MINDER GEKENDE SPORT
Velen mensen zullen reeds gehoord hebben van autorodeo,
doch weinigen zijn echt met deze sporttak vertrouwd en
daarom ging ik even praten met René Segers. Deze Erembo-
degemenaar is één van de weinigen in de streek die deze
sport beoefenen.
Twee jaar geleden reed hij zijn eerste wedstrijd waarin hij
dadelijk een beker behaalde.
Na dit veelbelovend debuut
had hij weliswaar dikwijls met
pech af te rekenen maar toch
slaagde hij erin zich dit jaar zo
danig te klasseren dat hij vol
gend jaar overgaat naar de
hoogste kategorie In auto
cross is het immers zo dat er
twee afdelingen bestaan, de
vedetten en de inters. Uiterlijk
kan men deze herkennen aan
de kleur van het dak, vedetten:
zwart, inters: wit. Om in de
hoogste, de inters te geraken
moet men bij de twintig besten
gerangschikt worden in de ve-
dettenafdeling, hierin lukte
René dit jaar. Enkele prestaties
waardoor hij dit bereikte: in vijf
wedstrijden waaronder het
kampioenschap van Brabant
eerste in zijn reeks; in Zand
bergen eerste vertrokken en
eerste aangekomen. «De
meeste mensen vormen zich
een verkeerd beeld over auto
rodeo,» zegt René, «een aantal
strenge veiligheidsmaatrege
len zorgen voor de bescher
ming van de toeschouwers en
de piloten». Het publiek moet
op een grote afstand achter de
afsluitingen de wedstrijd vol
gen en in de ingangsprijs is au
tomatisch de verzeken ng te
gen ongevallen inbegrepen.
De deelnemers zelf moeten
veiligheidsgordels en een
overall dragen, hun wagens
mogen een maximum cylinder-
inhoud hebben van 1700 cc en
slechts van binnen versterkt
zijn. De laatste tijd voerde men
een strenge kontrole in op de
geluidshinder zo erg zelfs dat
een aan de leiding rijdende
crosser onlangs uit de wed
strijd werd gezet wegens het
afbreken van de uitlaatbuis.
Het mag dan wel spijtig ge
maal niet in het karakat
van de auteur ligt. Zi
vrouw beleefde de verrt
sing van haar leven tofc
haar plichtsgetrouwe,
rieuse en eerder zwaarmd
dige echtgenoot een luch|
dingetje op papier zette.
komedie ontstond zegt
fred Muylaert uit een min I
meer gelijkaardige situai
die ik meemaakte.
VANWAAR DE MEIJVIS?
De inwoners van Herdersi
worden meijviskoppen
noemd, vandaar...
HOE ZIET GIJ EEN
KOMEDIE? I
Ik maak een duidelijk ondt
scheid tussen een komeci
en een klucht. Een komeci
zie ik als een afgerol
geheel, een story met eigl
spirit die niet zo dik in
verf wordt gezet en waar
tekst evenveel belang he(jdens
als de handeling, terwijl e< Fts^
klucht het vooraf van
gags moet hebben.
Een veaudeville vind ik h
meest verfijnde genre.
HEBT U VOORKEUR VOOF
BEPAALDESTUKKEN?
Ik "heb eigenlijk geen btjrag
paalde voorkeur. Stukke igsk
als 'Na de zondeval' en 'H mal*
hoi
enlij
k ziji
:t gii
:ing
ibrul
KENNISMAKEN MET DE fenomeen' vind ik zeer goei urig
Schepen Van Openbare Werken
de bezieler van de restauratie
van het Oud Hospitaal was. het
stadspiakket.
Deze ekpositie waar men on
dermeer werken vindt met
klinkende namen als De
Saedeleer, Landuyt, De Smet,
Van Saene, Schelck, Van Hecke,
Ensor en Picasso blijft geopend
tot en met 11 november van 10
tot 12 u en van 15 tot 18 uur.
Zaterdag en zondag tot 20 uur.
Roel Vandc Plas
AUTEUR DAVID MEIJVIS
David Meijvis, Alfred Muy
laert is een gekende ver
schijning in Aalsterse bank-
middens. Hij is een absolute
cijfermens, beroepsbe
kwaamheid die zijn tegenge-
wicht krijgt in literaire ont
boezemingen die zich resul
teren in diverse kinder-en
jeugdboeken, sprookjes en
luisterspelen. We situeren
er enkele: het sprookje
Biggetjes voor Holderbol-
derland, het koor van Ever
Stekelbaard, het luisterspel
het rammetje van Mario,
Peter Kraan en de drie
koningen, Suske Wiet, de
ontevreden muse a.
'Genoeg voor vandaag» zijn
eerste eenakter werd in 1974
bekroond met de Visser-
Neerlandiaprijs. Zijn eerste
komedie 'Oom Edward is
gevaarlijk' werd door de
toneelkring de Schakel in
kreatie gebracht. Enkele
weken geleden hadden we
met de auteur een gesprek
waaruit naar voor kwam dat
de komedie eigenlijk hele-
U VOERDE AL REGI
WAAROM REGISSEERDE?16
DAT WERK NIET?
Ik deed de regie in 'ValstrLr"d,
voor man alleen', 'De ve leid:
kochte grootvader', 'Fanfa unal<
de St. Jansvrienden', uver
muizeval'. Mijn eigen sti
heb ik geschreven in ee
bepaalde vizieen nu wilde
er ook eens de visie van ee
ander naastplaatsen, ik ke Jj
ervaring opdoen. Ik was
het begin regelmatig
de repetities, maar stoptiting
ermee om de mensen niet
beïnvloeden.
WAT VERKIES JE
JEUGDBOEKEN OP
TONEELSCHRIJVEN?
Ik vind toneelschrijven gi,rde
makkelijker dan jeugdbot
ken samenstellen. Tone
moet echter langer rijpen,
de Paasvakantie 1974 ben
begonnen aan 'Oom Edwaï
is gevaarlijk', vertrek
eindpunt was toen al klaa
de handelingen kwami
achteraf bij.
Roel Van de PI
sch
:8
lepe
lie\
t ra
uitg
dat
it
iam
eeks]
iarn;
•ns f
0 ebru
it hi
daa
ogae
n ni
or t<
>ord
ok s
aag
«ft
lunal
noemd worden dat uit schrik
voor een denkbeeldig lawaai
zo weinig wedstnjden kunnen
ingericht worden. Autocrossen
is ook niet alleen een beetje
durven het vraagt een grote in
zet. Elke avond immers sleutelt
René aan zijn wagen want
waar het op aankomt in een
wedstrijd is dat de machine in
een perfekte staat aan de start
komt. Dat het ook geen goed
kope hobby kan genoemd
worden bewijst het feit dat op
de twee jaar dat hij aktief is,
onze Erembodegemse auto
crosser reeds drie motors
moest kopen Men doet dit ook
zuiver uit liefhebberij want met
de premies die men krijgt kan
men de onkosten niet dekken
Wie meer over deze sport wil te
weten komen kan altijd meer
inlichtingen vragen aan René
zelf of aan de andere leden van
ploeg de Silverboys in hun lo
kaal «het Vissershof» Klei-
straat, Erembodegem, waar
binnenkort een T. Dansant ten
voordele van hen zal worden
ingericht.
G. Van der Spiegel.
Vrijdag 31 oktober
Aalst
20 u: in jeugdklubhuis Tanu, Houtmarkt 1, debatavond overl
jeugdwerkloosheid met de h. Van Loosveldt. personeelsdirekteurl
Gates Europe en de h. Xavier Verboven, stafmedewerker ABVV.
Tentoonstelling Guy Leclercq in galerij S-65, Spaarzaamheids-!
straat 65.
Nog tot 3 november in galerij Valerius De Saedeleer, Keizerlijk
Plein 53. tentoonstelling «Vlaamse Wandtapijten, heden en
verleden». De tentoonstelling is open op zondag en weekdagen!
van lOtot 12u en van 14 tot 19u. Gesloten opdinsdag.
Nog tot 11 november in Oud Hospitaal. Oude Vismarkt 13,]
tentoonstelling «100 jaar Kunst in Aalsters bezit» ingericht door
het Davidsfonds.
De tentoonstelling is open tijdens de week van 10 tot l*De!
De tentoonstelling is open tijdens de week van lOtot 12 en van 14;
tot 18 u en op zaterdag en zondag tot 20 u
Nog tot 9 november in Mikisklub, Nieuwbeekstraat 35,
tentoonstelling Jan Verwest.
Zaterdag 1 november
Aalst
20 uvooropening tentoonstelling Pools houtsnijwerk in
Mikisklub, Nieuwbeekstraat 35, dóór prof. Frans Vyncke.
10u: inde Kapucienenkerk, kunstmisdoor het Kon. St.-Jobkoor
met orkest o.l.v. R. Van de Wiele. Aan het orgel E.P. J. Van
Herreweghe.
Moorsel
Op zaterdag en zondag 1 en 2 november in klubhuis Bergop,
Exterkenstraat. tentoonstelling beeldhouwwerken Remi Van
Hove.
Zondag 2 november
Aalst
20 u: in Tuf-Tuf. Zonnestraat 20. vertoning van film «Cabaret»
met Liza Minnelli.
Moorsel
19 u: in de Katholieke Kring, filmvoorstelling «De brug over de
rivier Kwai».
Donderdag 6 november
Aalst
20 u: in filmzaal St.-Jozefskollege, Pontstraat, vertoning door
KFL van «Hetcffckt van gammastrulen».
20u30: in de feestzaal van het Stadhuis, koncert door Pro Arte,
met de pianiste M. Miyazawa uit Japan die werk van Haydn,
Mozart. Chopin en Ravel vertolkt.
ela
erbi
