f jSui
FILM BIJ ONS
Kladderadasj
MOTIE
Keisbijsfanci en bunwi'
SS KREDIETBANK
De Voorpost - 14-11-75 - 3
t rationDERT: KWIS EN VARIÉTÉ
aide w(
ie jaar
n fabriefcar lang zijn enkele moedige en werkzame organisatoren
n toenvgelukt Meldert elk jaar, bij het ingaan van het wintersei-
i Teintiin zpanning te doen leven door een oordeelkundig
ilgend «nbrengen van elementen als zuiver hersenwerk, pittige
wijn rr jSche proeven en de laatste paar jaar ook «kreatief to-
irdelijkh ïerk„
van e gen makelij.
et slot, want ook aan mooie liedjes komt een eind, wees
elk ae 'e Geyse'aer> inrichter en ziel van het hele kwisgebeu-
>Vv re !r°P dat'in het licht van de nakende fusies, de kwis niet
Jt maailoos 231 ziin 9eweest- Zoals de kwis met wijkploegen de
egen rlinge verstandhouding van de bewoners van een straat
tt toln wijk, over eventuele ideologische of kleine dorpspoli-
bedrijv grenzen heen, heeft bevorderd wordt nu gehoopt dat,
tot kolli gefusioneerd en deel uitmakend van een heel grote
overga ia, de Meldertse bewoners aan hun eigen entiteit iets
iet ka: n willen doen en zich inspannen om het typisch plaatse-
izake si mdelijk samenhorigheidsgevoel niet alleen te behouden
nijverhi i zelfs het verder te ontwikkelen.
i. Twee het begrip «gemeente» voor Meldert niet behouden, een
deondjp dat, althans in de eerste tijd, toch zal blijven is de
ndel en ertse «parochie».
Dend
igege< NLIJKE KWIS kwisavond van Kwis 575 zou
en A .erste deel van de laatste bestaan uit het schriftelijk be-
mneer
ere vo
in de
die in j
n mem
uit h
an de
6,6 'erbrande brug
de g< n film van Guido Henderickx
rd aan
it men
o epen
s van
ïrpak-
et in de hoofdrollen DorisArden, Yves Beneyton, Jan Decleir
Malka Ribovska.
erder nog met Rita Corita, Charles Janssens, Johhny Kraai-
mp, Co Flower, Fred Van Kuyk, Carlos Van Lanckere, Lena
iu, Jenny Tanghe en Alice Toen.
(erbrande Brug» is het langspeelfilmdebuut van Guido Hen-
irickx, een 33-jarige Antwerpenaar die reeds geruime tijd
in de Belgische film-weg timmert. De meesten kennen hem
de man die samenwerkte met Robbe de Hert voor twee
eressante «Fugitive Cinema» kortfilms: «S.O.S. Fonske» en
he Death of a Sandwichman». Daarnaast werkte hij ook nog
opdrachten van de BRT en liet hij zich opmerken als
onteur van o.a. «Home Sweet Home», een film van Benoit
my over de problemen van de derde leeftijd,
ij schreef het scenario van «Verbrande Brug» in samenwer-
jng met Marcel Van Maele, een man die voornamelijk poëzie
CV enpirijft en in 1966 de Dirk Martens prijs kreeg voor zijn gedich-
n. Twee jaar lang hebben zij er aan gewerkt, uitgaande van
basisidee een man die tegen zijn wil in voor een keuze
in het ordt geplaatst. Het uiteindelijk scenario hebben zij in Grim-
ergen geschreven, in het gehucht dat Verbrande Brug heet.
t schrijven vanuit een welbepaalde optiek bevordert uiter-
ird de homogeneïteit van de film.
eze werkwijze breekt ook met de tradities van de Vlaamse
Dat valt trouwens ook op bij het bekijken van de film: geen
ie beelden, geen zoete kleurtjes, maar een atmosfeer die
fekt kadert met de omgeving, het verhaal, de personnages.
lenckx observeert via zijn kamera, wat tot uiting komt in
lange shots, aangehouden tot hun uiterste spannings-
icht.
(et gegeven is eenvoudig en bevat toch voldoende dramati-
elementen om de kijker anderhalf uur te boeien. Alles
it om vier personnages: Charel, Monique, Louis en Lola.
fer gelegenheid van de jaarlijkse kermis komt Lola, een niet
leer zo jonge waarzegster naar de «Verbrande Brug». Louis
ihaar minnaar. Hij heeft echter een kind, Grietje, bij Monique,
plaatselijke schoonheid. Deze is op haar beurt getrouwd
it Charel, een ietwat povere figuur. Louis komt onder druk
i Monique en Lola voor een moeilijke keuze te staan. Lola
ift veel te verliezen, Monique niets. Tijdens het kermisbal
it het tot een uitbarsting, de volgende ochtend is alles
ij en opgelost: alles blijft zoals het was. Monique blijft bij
irel, Louis trekt verder met Lola.
let «Verbrande Brug» maakte Guido Henderickx zonder twij-
de beste Vlaamse film van de laatste jaren,
cinema Palace)
Ithe sugarland express
|Een film van Steven Spielberg
Met Goldie Hawn, Ben Johnson, Michael Sacks en William
Wierton. Spielberg debuteerde enige jaren terug prachtig met
■Duel», een angstaanjagende story. Zijn tweede gelijkenis
mee Spielberg baseerde zich deze keer op een fait-divers dat
ihij in een krant las. Het ging over een jong koppel dat een
[politiewagen had «gekaapt» om op die manier hun kind op te
1 len. Normaal heb je daar geen politiewagen voor nodig,
maar aangezien zij hun kind hebben moéten afstaan gaan ze
liet met geweld terughalen. Het wonderlijke van de ganse
affaire is echter dat ze ongewoon grote afmetingen aannam.
Er werd een klein politieleger op de been gebracht, tweehon
derd man sterk, van kop tot teen gewapend.
Het koppel kan rekenen op de sympathie van de bevolking,
[doch dat is natuurlijk nog geen reden om in wezen ongevaar-
'ijke mensen lafhartig dood te knallen. De ware reden si dat
recht en orde moeten zegevieren, muiterij wordt nog steeds
met de kogel gestraft.
Wat Speilberg :en zijn kameraman, Vilmos Zsigmond) het
meeste boeit is echter de «auto». En hier heeft hij zich werke-
Sjkkunnen uitleven: ruim negentig politiewagens met knipper
lichten en loeiende sirenes vullen het scherm. Hij lijkt wel even
'9 vergeten dat hij een film maakt over een moeder en haar
kind.
(donderdag 20 november. Katholieke Filmliga)
dood van een non
Een film van Paul Collet en Pierre Drouot
Met Nellie Rosiers, Josine Van Dalsum e.v.a.
Het paradepaard van de Vlaamse filmproduktie, dat wel. Maar
zo ontzettend hol, zo leeg als huize «Trois Fontaines» aan het
and van de film.Een problematiek die enigszins past in het
kader van het Jaar van de Vrouw, maar waar je als kijker niets
*ijze mee wordt. De makers van de film slagen er nergens in
te toeschouwer erbij te betrekken.
voor het overige bezit deze film alle kenmerken van de typi
sche Vlaamse film
(in cinema Feestpaleis)
De overwinnaar Eeckhoutstraat met inrichters en jury (jm)
antwoorden van een reeks zo
genaamde teoretische vragen
waarbij vooral belezenheid,
eruditie en het kort en oplet
tend volgen van de aktualiteit
primeren.
Wegens het minder spektaku-
lair karakter voor toeschou
wers hadden de inrichters wij
selijk beslist zulks zonder pu
bliek boven op de zolderinrich
ting van het Parochiecentrum
onder het nauwlettend oog van
de juryleden te laten verlopen.
Uit het deel «algemeen» werd
o.a. gevraagd naar winnaars
van de Nobelprijs voor de
Vrede en de regisseur van
«S.O.S. Fonske».
In «aktualiteit» kwamen zowel
Patricia Hearst als het Sym-
bionese Bevrijdingsleger
eraan te pas.
«Binnenlandse aktualiteit»
bracht ministers Oleffe, Her
man, Defraigne en Chabert op
het voorplan en voor «sport»
konden de deelnemers hun
kennis tentoonspreiden wat
betreft wielrennen, voetbal en
atletiek. Tien landen van Euro
pa, dienden gerangschikt te
worden zo naar oppervlakte als
naar bevolkingsaantallen en bij
de internationale aktualiteit
kwamen Franco (hoe kon het
anders), Herrema, en graflig
gers aan bod.
Komponisten, schilders, letter
kundigen en journalisten wa
ren in de belangstelling in de
reeks «Kuituur».
Voor de regionale geschiede
nis waren er vragen over het
renaissance-waterkasteel van
Moorsel, laat-gotische kapel
len en de oorzaak van de grote
bekendheid van Meldert gedu
rende de Middeleeuwen.
Hiermee was de kous voor wat
het zuiver hersenwerk aangaat
dan af en zou begonnen wor
den met meer spektakulaire
kreaties.
VARIÉTÉ OP
HET DORP
Zo te zien en te horen weinig
variaties wat betreft de variété
prestaties op het Dorp. Het was
immers Annie De Maght, pro
vinciaal raadslid, die niet alleen
de spits moest afbijten maar
die ook de hele tijd moest vul
len in een «one-woman-
show». In play-back bracht ze
een paar pittige liedjes en ook
enkele moppen waren aan de
orde van de dag. Tot echte va
riété geraakte het echter niet.
Wel was de prestatie van Annie
zeer verdienstelijk maar het
werd geen kollektief gebeuren.
DOMENTSE VARIÉTÉ
Doment van zijn kant kwam wel
tot een groepswerk en bracht
allerlei verschillende tafereel
tjes op het podium.
Met Arne Verdoodt, zoon van
de burgemeester die de Do-
mentse ploeg kwam aanmoe-
dfgen, als speaker bracht dei n-
terkommunale wijk Doment
waar men inderdaad van varia
ties houdt werkelijke «variété».
Als wijk waar de honderde-
néénjarige Alfons Verleysen
woont, presenteerden ze niet
minder dan twee 101-jarigen,
Bruyninckx en De Block, die
niettegenstaande hun hoge
ouderdom op de vragen van
kwis-master Willems nog
goede antwoorden wisten te
geven al waren die vragen nu
ook niet «van de moeilijkste».
Ze werden beloond met een
«reuzetutter» voor tweelingen.
Met haar echtgenoot als gewil
lig en volgzaam medium wist
Alma van de Abdijstraat zich te
ontpoppen tot een helder
ziende waarvoor het telefoon
boek geen geheimen meer
heeft. Spijtig genoeg had haar
echtgenoot nog een oud tele
foonboek en stond een be
paald nummer er niet in!
Nadat meester Willems en De
Block nog na een zakjesblaze-
rij gered werden door het feit
dat het kind de «klutsen» had
uitgedronken kwam dan de
rondborstige zanger zonder
stem met een parodie op «Je-
zuke liefste vriend» maar dan
op zijn Doments en werd er ook
duchtig op de deur «ge-
boenkt».
Een show die er echt mocht zijn
en waarvoor de deelnemers
van de jury een betere beoor
deling hadden verwacht.
HET NEUSJE
VAN DE ZALM
De ploeg Eeckhoutstraat-
Putstraat kwam dan met het
neusje van de zalm, daarover
werd niet gediskuteerd.
De taken waren er immers ook,
goed verdeeld en er was plan
ning in het hele geval waar in
andere teams soms nogal veel
aan improvisatie werd gedaan.
De mannen zouden zich be
zighouden met het kwisgedeel-
te, de vrouwen zouden de va
riété plannen en de jeugd zou
alles ten tonele brengen.
Een goed strijdplan als men er
de effektieven voor heeft. En
inderdaad het geschikt perso
neel had men er in die ploeg
wel voor.
Lieve Beck, die zich ontpopte
tot een werkelijk flink en ge
makkelijk spelende aktrice,
bracht een humoristisch lied
van de Lamme Jojo, nl. «Jefke
Staminee».
Het trio Van den Steen, drie
gezusters, brachten dan een
zeer verzorgde en fel ge
smaakte variétédans (Rain
drops) waarin uiteraard regen
schermpjes een belangrijke rol
speelden. Verder ontpopte dit
trio zich tot een fantastisch stel
gogo-girls.
De kous was er echter niet mee
af want nu kwamen vier Hawa-
iaanse meisjes (Beek, Rabaut,
Van Keer, Van Langenhove),
uiteraard met lange haren,
bloemenkrans en typische rok
jes die na hun danspasjes het
publiek vergastten op looie
bloempjes.
Nu moest nog de mannelijke
jeugd van deze ploeg aan bod
komen en dat gebeurde dan
met Geert Beek en Wim Peet-
ers met hun «Dochter van de
Slager».
Ook het hele publiek werd in de
aktie betrokken en dit is dan
ook een onfeilbaar middel tot
sukses. Er werd gestampt, ge
floten en in de handen geklapt
dat het een aard had, tot de
hele ploeg met «When the
Saints» het podium verliet.
Een fel gesmaakt optreden dat
met het feest voor gepensio-
ELF NOVEMBER HERDENKING TE NIEUWERKERKEN
Met een indrukwekkende
plechtigheid herdacht men te
Nieuwerkerken de gesneu
velde jongens, opgeëisten en
weerstanders.
Voorafgegaan door het trom
mel en trompetterskorps van
de K.S.A. begaven de over
heid, verenigingen en leden
van de Nationale Strijder-
sbondgevolgd door de school
jeugd en inwoners der ge
meente, naar de plechtige H.
Mis, ter nagedachtenis van
hen, die hun leven lieten in
gruwelijke omstandigheden.
Na de H. Mis, vóór het monu
ment der gesneuvelden, dat
omringd was door de vele
vlaggen der verschillende ver
enigingen werd door de heer
De Beer overgegaan tot de
naam-afroeping:
Oorlog 1914-1918: Soldatne:
De Sutter Prosper, Sack Pe
trus, De Schutter Victor, Pode-
vyn Kamiel, Schouppe Valerie,
Van Der Steen Florent, Mer-
tens Ernest, De Saedeleer Jo
zef, De Lepeleer Kamiel, Soe-
tinck Amedé, Muylaert Louis,
Beygaerts Rufien, Baeyens
Benoit, Lievens Victor, Ver
hulst Sylvere, Van Landuyt
Prosper, Biebaut Arsene, Mo
reels Frans, Piron Remi, Roels
Leon, Van Vaerenbergh Theo-
fiel, Buysse Firmin, De Kegel
Jan, Huylebroek Kamiel, De
Paepe Constant, Lievens
Frans, De Schrijver Petrus,
Muylaert Benoit, Va Sande
Gustaaf, De Smet Gustaaf.
Opgeeisten: Limpens Frans,
Van Impe Philemon, Ottoy
Adolf,- Dé Caesemaecker Ka
miel, Van Den Brempt Alfons,
Lievens Cyriel, De Boeck Jo
zef.
Oorlog 1940 - 45: soldaten:
Rys Jozef, De Waegeneer Al
fons, D'Haeseleer Arthur, Mer-
tens Prosper, Schellaert Be
rnard. Weerstanders: De
Schutter Leon, De Smedt Ka-
rel, Molin Valery, Slagmulder
Edgard. Onder het nog nazin-
derend tromgeroffel zegde
spreker: Hun namen zijn in het
neerden, zieken en ouden van
dagen wel eens zou kunnen
herhaald worden.
HUIZEKES
PARIJS GOOCHELT
Hier ook was de jeugd aan bod
en vooral Bart Callebaut wist
zich te tonen als een geboren
akteur die bovendien door een
materieel tegenslagje zich niet
uit zijn lood liet slaan. Met zijn
zuster Reine als assistente
bracht hij, getooid als een wer
kelijk goochelaar, een reeks
humorvolle pseudo-
goocheltruuks en dit in tempo
vermits de truukjes waren ge
synchroniseerd met een lied in
play-back.
De zaak werd dan afgerond
door Pia Callebaut die nog
maals de kontrasten
Nederlander-Vlaming in de
verf wist te zetten met haar
katechismus-historie. «Ja, de
Belgen komen OOK in de he
mel!»
Vokaal werd er dan nog ge
presteerd door de twee Ro
gers, Roger Callebaut en de
alomgekende tenor Roger
Plets.
KOGERHAAG IN AKTIE
Kokerhaag bracht uiteraard de
ganse ploeg op het podium die
Arnold bij een liedje over «de
spriet» ritmisch begeleidde en
ondersteunde op werkelijk ori
ginele manier. Lutgarde De
Koninck toonde haar vokale
kwaliteiten die, mits de nodige
scholing en beheersing, inder
daad reèel zijn en Fons De Ko
ninck was verontwaardigd over
het sukses dat een heden
daagse hit overal heeft vermits
het hier, zegt hij, om «plagiaat»
gaat. De originele versie zou
niet over «Gus» geweest zijn
maar wel over «Piet» die «naar
hier komt». In «Gus» zou de
historie ook helemaal omge
draaid zijn want waar Gus van
het dorp naar de stad trekt en
van het goede in het slechte
milieu terecht komt, handelt het
«oorspronkelijk» lied «Piet,
kom naar hier» over de over
gang van iets slecht naar iets
goed, namelijk over iemand
van Meldert-Centrum (slecht)
die naar iets goed (Kokerhaag)
zou komen!
Het einde van de reeks kwis-
sen werd dan ook door de hele
ploeg werkelijk «beweend» en
de juryleden werden door deze
ploeg (was dit een vorm van
«korruptie»?) met een mini-
bloempje bedacht. «Madame,
op U ben ik niet kwaad, Want ik
weet dat het anders in De
Voorpost staat!».
NIVEL KEERT
DE ROLLEN OM
Apotheker Cooreman zou, nu
de kwis aan zijn laatste editie
was, de rollen eens omdraéien
en de leden van de jury eens op
de rooster leggen. Met G. De
Coster en G. Rossignol als jury
leden en Hubert Baert als timer
werden dan vragen gesteld die
allusie maakten op de helaas
vervlogen kansen van Meldert
in een kleine fusie met Moorsel
als centrum, antwoorden die
beloond werden eerst met een
voettocht naar Moorsel, dan
naar Aalst en als hoofdprijs een
«levenslang verblijf in Aalst»,
voor Mevr. Muylaert. Hugo
Peeters, voorzitter van de jury,
mocht dieren uitbeelden en de
zaal was scheidsrechter en
Paul Beek vertelde een mop,
uiteraard dan een over een
apoteker die o.a. een tanden
borstel, scheermesjes en toi
letpapier ging halen en door de
stotterende apoteker te woord
werd gestaan.
DE UITSLAG
De uitslag van de derde ronde,
die van verleden zaterdag dus,
luidde:
1Klaarhaag-Kokerij («het
heeft vijf jaar geduurd eer we
de mensen konden overtuigen
dat op de Kokerhaag de «slim
ste» mannen zitten» dixit Al
fons)
2. Nievel
3. Eeckhoutstraat-Putstraat
4. Doment
5. Dorp
6. Huizekens-Parijs
De totaalstand over de drie
reeksen was dan als volgt:
1Eeckhoutstraat-Putstraat
2. Kokerhaag
3. Nievel
4. Doment
5. Dorp
6. Huizekens-Parijs
L.H.
Het Partijbestuur van de B.S.P. in zijn vergadering van 28.10.75.
Na het verslag te hebben gehoord van de leden die zetelen in de Commis
sie van Advies van de Academie voor Schone Kunsten.
Onderstreept het succes van het kunstonderwijs in de stad aalst,
bevestigt de vast wil van de partij om dit onderwijs, dat een element van
ontvoogding betekent voor de mensen uit Aalst en omgeving, met alle
mogelijkheden te bevorderen,
verlangst nadrukkelijk een promotie van dit onderwijs,
verlangt een duidelijke stelli ngname van het stadsbestuur over de verdere
uitbouw en de behuizing van deze instelling.
kan niet aanvaarden dat door gedeeltelijke noodoplossingen voor de
behuizing een aanvang zou gemaakt worden met een aftakeling van de
mogelijkheden van de direktie en het onderwijzend personeel die zich
inspannen om dit onderwijs op een hoog peil te houden,
eist een tijdige bespreking van alle mogelijkheden.
De jury met E.H.Pastoor Standaert, Paul Beek, Constant
Van den Broeck, Godelieve Haverals, Alfons Roggeman en
voorzitter Hugo Peeters (jm)
WEERSOMSTANDIGHEDEN
EN TELEVISIE ONTVANGST
Ingevolge de weersomstandigheden (hoge druk en mistig we
der) kunnen zich moeilijkheden voordoen ingevolge propaga-
tie (storende invloed van vreemde signalen op de normaal
gekapteerde programma's) in de ontvangst van de TV-
zenders, en dit over het ganse land.
De stortingen zijn het sterkst op de verst verwijderde zenders.
Denk niet dat de fout bij de TV-distributie ligt, ook niet bij Uw
TV-toestel.
Bij ons weten hebben de BRT, NOS en een Duitse zender hun
kijkers reeds verwittigd dat slechte ontvangst mogelijk is. Dit
geldt eveneens voor de kijkers met een privé antenne, die in
normale omstandigheden gunstige signalen ontvangen.
arduin gebeiteld van dit mo
nument, opdat zij niet zouden
vergeten worden, maar hun of
fer zullen wij in onze herinne
ring bewaren. -
Na het te velde volgde een
grootse bloemenhulde, ge
volgd door het uitreiken van
eretekens aan de oud strijders:
Roeland Frans, Ridder in de
Leopolds orde. Zilveren erete
ken met zwaarden.
Gediend onder Albert I: De
Bakker Dominique, De Cracker
Philemond, Van Wezemael
Jozef, Van Bossuyt Armand,
Van Den Brempt Edgard en
Renneboog Oscar.
Het eerbetoon aan de gesneuvelden te Nieuwerkerken (el)
Op een Aalsterse muur met reklameborden krijgt bur
gemeester Nols een eigenaardige spelling van de minder
fraaie bijnaam toebedeeld.
Wordt de nieuwe brandweerkazerne te klein of schort er iets
mee,dat zijn vragen die ieder buitenstaander en waarom ook
niet, hier een daar een diepdenkende brandweerman zich
stelt. Immers zowel oud-brandweermannen als de huidige
spuiters houden hun vergadering en immers in café De Klok in
plaats van in de brandweerkazerne.
Gehoord van «Nonken Jan», alias Jan Backaert: «En in
de Pontstraat, waar dat die pomp staat, daar is 'n man die
op zijn vrouw heur kont slaat».
BRENDAN
