3)
OSSIER «KASTEEL VAN LEDE» DEEL 6
AKTIEGROEP» SPANT ZICH VOOR DE WAGEN
EDE
EEFMLLIEU WEEKEND
ERDIENDE BETER LOT
ONEEL
GROEP'75 GAAT
«ENGELKENS BLAZEN»
ZO ZIE JE DAN MAAR
WEER... OF HET VERHAAL
VAN DE MUIS,
DE OLIFANT EN BEA.
GROTE BELANGSTELLING
VOORAALSTERSE
JEUGDBIBLIOTHEEK
OOK VOOR ONTSPANNING VAN MENTAAL
GEHANDIKAPTEN WORDT GEZORGD
De Voorpost - 14-11-75 - 9
weten nu waar ons kasteel vandaan komt, wat er zo allemaal mee
leurde en wie er in woonde of verbleef. Dat de school gesloten
id, en het waarom van deze beslissing is ons ook bekend,
rplaatsen we ons nu terug naar 1972, het jaar van de sluiting der
looi. Het kasteel werd ontruimd en de gebouwen bevonden zich
in een ordentelijke staat, enkele onderhoudswerken niet te na
iproken. Het park lag prachtig onderhouden. Het «kasteel» kwam
koop.
dat ogenblik was er reeds een «aktiegroep Lede» aktief in de
neente. Deze a-politieke groep ging van start met een enquête over
BLIKATIES
ide 1972 ging de aktiegroep
start met een grondige
ipak van het «kasteelpro-
Om U een beeld op te
ens de opening van de tentoonstelling «Leefmilieu» te
ede (el)
Lede is er blijkbaar geen
liltje» aan de lucht. Hoe
ders de geringe belangstelling
■klaren voor het leefmilieu
ekend dat ingericht werd door
ALDES. De mensen van
aides hadden nochtans alles in
■t werk gesteld om van dit
lekend een schitterend geheel
maken. Bovendien genoten zij
steun van het Davidsfonds,
.T.B.. -BV.A.B. en de Heem-
indige Kring.
e start viel echter, geheel
nten hun wil om, in het water.
ot'.Verstraete van de R.U.G.
ld nochtans heel wat interes-
nte dingen te vertellen over het
rwerken van afvalstoffen,
aast enkele nuttige statistieken
ts hij ook op de diverse
jgelijkheden van huisvuilver-
trking. Hij liet zich zelfs
itimistisch uit over de zuive-
ng van onze waterwegen, als er
aar tijdig en met de nodige
lanciële middelen werk van
maakt wordt.
tn avond dus die heel wat
ilieu-bewuste mensen kon in-
el je echter de konsternatie van
ireker en organisators voor,
anneer slechts 8 (ja. acht)
ensen kwamen opdagen naar
it Kultureel Centrum,
t volgende dag was de belang
stelling al niet beter voor de
opening van de tentoonstelling
over leefmilieu en gewestplan.
Er was wel een beterschap ze
waren al met zijn dertien!
De Raldes-voorzitter schetste
het doel en de verwezenlijkingen
van de aktiegroep, sekretaris
Sigfried Van Nuffel wijdde even
uit over het gewestplan en Roger
Quintijn zorgde voor enkele
dia's en toelichtingen bij het
«probleem» van het Kasteel van
Mesen van Lede.
Zondag was de opkomst iets
beter. Een dertigtal geïnteres
seerden zakten of naar de kerk
om er de kunstschatten van de
eigen parochiekerk te bekijken.
Spijtig dat E.H.Vandeputte zijn
uitleg nogal lang uitviel. Hier
door bleef er van de groep niet
veel meer over om aan de 6 Km
lange wandeling langs de schil
derachtige plekjes van Lede te
beginnen. Maar het kan gerust
nog eens overgedaan worden.
Als het zo vroeg niet donker
wordt!
Ook dinsdag was de opkomst
-niet zo denderend om vanwege
S. Van Nuffel alle mogelijke
uitleg omtrent het gewestplan te
ontvangen.
Marcole
'Groep '75» (el)
|Met volkse mensen een
tukje toneel ten beste
leven. «Engelkens blazen»
s een kerstverhaal- van
andaag- met sociale in-
Een éénakter door en
oor het volk opgevoerd»,
'dus Jean-Paul Van der
'oorten, auteur van dit
oneelwerk.
teze woorden worden nog
net meer kracht bijgezet als
'e de naam van Theo Van
ü|seghem vernoemen, de
han die de algemene spelre-
5'ein handen heeft.
'jdens de eerste repetitie in
■e feestzaal van St.-Anna
*erd door auteur en mede-
fcteur Jean-Paul Van der
'oorten een korte openings-
We gehouden. Hierin be-
'emtoonde hij nogmaals
fct volkse karakter van zijn
oneelwerk en bedankte te-
*ons Theo Van Gijseghem
"oor zijn stuk te willen
'e9'seren.
^vorens samen met de
'A'eurs zich te verdiepen in
de lezing van het toneel-
werp, wierp Theo Van Gijse
ghem nog enkele nuttige
beschouwingen over «to
neel spelen» voor het voet
licht. «Toneel is een brokje
leven. Inderdaad, eerlijk en
echt zijn en spelen zoals
men het voelt, het moet uit
het hart komen», aldus Theo
Van Gijseghem.
Om deze eerste kennisname
met de «Groep '75» af te
ronden, nog even de namen
van de akteurs: Paul Cop-
pens, Vicky De Wolf, Jean-
Paul Van der Poorten, Gil-
berteGysbrecht, Jef Borms,
Eddy De Vadder, William
Van Der Gucht, Hendrik
Strijpensen Kris Steenhaut.
Vernoemen we daarbij ook
Fritz Nimmegeers, de «souf
fleur» met dienst en Roland,
grimeur.
Nog meer biezonderheden
over deze merkwaardige
«Groep '75» en «Engelkens
blazen» volgende week.
Daniel Meert
het park, dat toen nog helemaal moest aangelegd worden. Er volgde
nog een studie over een op te richten kinderkribbe in de gemeente, en
nadien zou de aktie omtrent het kasteel grondig aangepakt worden.
En de start was zeer bemoedigend. Naast vele publikaties liet de
aktiegroep een kleuren-affiche verkopen aan alle Ledenaars.
Honderden affiches werden opgehangen met de slogan «kasteel van
Lede ONS KASTEEL». Er gingen brieven naar ministers en
parlementsleden maar de beloofde enquête kwam er niet. De aktie,
em meteen de aktiegroep bloedde dood.
hangen van het enthousiasme en
de goede bedoelingen van deze
groep, ware het wellicht nuttig,
U een bloemlezing te geven van
de diverse publikaties die de
aktiegroep hieromtrent ver
spreidde.
«Een dringende roep!!!... in de
woestijn???» Dat was de titel van
de eerste publikatie omtrent het
kasteel. En wat hield die tekst
in: «Als de gemeenteraad niet te
lang aarzelt en zijn fantasie even
aanscherpt, dan krijgt hij de
gelegenheid om het «Oud Kas
teel». nu Meesen, aan te kopen,
zoals het gestaan en gelegen is:
12 ha met gebouwen, hovingen
en wal, tegen de prijs van X
miljoen, met af- en opbieden,
waarop wellicht staatstoelagen.
Dan krijgt de gemeente meteen
de gelegenheid om de smerige
muren in drie straten op te
ruimen en desgevallend te
vervangen door open raster
werk. Dan krijgen wij opeens
een prachtig park met vijvers en
dreven. Dan komt in de Kasteel
straat, tegenover 't ouderlingen
tehuis, grond vrij om minstens
50 huisjes te bouwen voor
gehuwde oude paren, in twee-
lingbouw, of hoe ook, als het
maar prettig is.
Dan ligt er een goed onderhou
den gebouw gereed, met ver
warming, lopend water, remiges
en afgesloten koer, voor een
«kinderbewaarplaats» in de
Markizaatstraat, dicht bij de
statie. Het geval is aan de orde
van de dag.
Dan ligt daar de grond gereed
om een «zwemkom» op te
richten, temidden van het dorp.
waar in een straal van 400 m er al
de scholen van Lede zijn
gevestigd, met de bijkomende
gelegenheid, de scherpe bocht
van de Kasteel- en Markizaat
straat gevoelig af te ronden.
Dan komen er de parkeerplaat
sen bij in de Stationsstraat en de
Markizaatstraat, van ongeveer
Een doodgewone zaterdagnacht... de beifortklok moet toen net
een zoveelste middernacht door de tijd hebben getikt toen ik de
deur van 't Pompierke achter me liet dichtvallen. Achter de
tegenwalmende tabakslucht, alle gekende gezichten: de
doorwinterde boemelaars, de beginnelingen en de mensen die net
als ik de wcek-end-belevenis kwamen blussen met een dampende
koffie-met-poedermelk.
De lepel roerde de klontjes stuk met geluidjes die tekeer gingen
tegen het gerinkel met opigespoelde glazen en het opflakkerend
geklets van drukdoende jongelui. Achter de schenkbank: bazin
Bea, die een beduimelde Voorpost te voorschijn haalt, waarna ze
mij langdurig bekijkt.
'Zijt gij dat die dit en dat en...?'
'Jawel!'
'Zozo, wat drinkt ge voor mij...'
Bea vertelt me dat ze ook nog Johan Velghe kent en ook 'énen met
lang haar', en dat zal wel Lieven zijn, denk ik. Ze is wel bereid ook
eens iets te schrijven: «zeg maar op; geef me maar een
onderwerp!» Een schier ondraaglijke last voor een oververmoeid
brein, maar toch: 'De olifant en de muis dronken samen een
pintje en dansten een walsken... vul maar aan Bea'.
Ze fronst de wenkbrauwen maar belooft me toch zo snel mogelijk
een tekst over dit onderwerp.
We leven ondertussen enkele weken later. De tekst ligt naast de
tikmachine en een aanlooptekst wil maar niet volgen. Ik weet
alleen maar dat Bea en ikzelf mekaar gevonden hebben in een
gemeenschappelijke vroomheid, dat haar taaltje niet gespeend is
tan humor en nog minder van vriendelijkheid. Overigens neemt
ze het allemaal met de nodige korrels zout en dat zal de beste
lezer van volgend verhaal ook wel doen.
«En grote muis en een kleine olifant
kwamen elkander eens tegen
Zo, zei de muis, gaat u er eens op uit
hier in Aalst ben ik zeer goed thuis
Ze gingen op stap, juist aan het park
maar daar wordt ge ook niet zat
Want de Voorpost ligt wat verderop
en die mannen zijn altijd op post
De Pontstraat doorgegaan
kwamen ze St. Martinus aan
dachten geef ons de zegen
toen kwamen ze de Kerkstraat tegen
Ik moet het zeker niet vertellen
hier zijn vele kapellen
Als ge per toeval dorst moest hebben
dan kunt ge die in de Breugel lessen
Want Brigitte die zit er in
ze is met de jongens niet min
Voor de vrouwen is Jean Pier een schat
hij weet op van alles wat
In de Scharaban nu binnengegaan
trok de ping-pong hen wel aan
De Zwarte Kat is toch zo nieuw
ze zoeken er allen een lief
Op 't hoekske was vroeger Willy Bellon
nu is 't gewoon een vrouw met balkon
Ze waren verder de markt afgezakt
de frakken is 'n sympathieke gast
Ze moesten nog vele dingen doen
maar waren zeker nog niet moe
gingen den Hoorn eens binnen
want 't is er een goeie bazinne
Den Bristol kwam er ook nog bij
de drank maakte ze toch zo blij
Op de markt was het er zo plezant
met Dirk Martens en zijn stand
Hij mag er gratis exposeren
zonder zich ooit te generen
Ze kwamen aan de Madeion
'tis er een groot hol
't Pompierke is wel klein
de bazin is er toch fijn
Bij Gastonske Van der Eist
is de kleinste muis kontent
Zondag tot de tienen
kan men ze zien zwieren
Naar de Sissen afgezakt
staat elke nacht op wacht
Ze bleven er tot na de noen
de olifant deed zijn oogjes toe
De muis ging eens op stap
en zakte terug naar 't park
Met een olifant valt toch niets te beginnen
hij geraakt er toch nooit niet binnen...»
Bea van 't Pompierke
De zuurpruim zal het wel karramellepoëzie vinden, natuurlijk, de
anderen zullen het misschien wel grappig vinden. Alleszins,
vorige tekst is te beschouwen als een onmisbare paternoster bij de
kroegentocht door onze stad, u aangeboden door het huis 't
Pompierke. Zoveel bollekes, zoveel mensen, zoveel zo-zie-je-dan-
m aar-wee rsjes
300 meter lengte.
Dan komt de gemeente in bezit
van lokalen voor uitbreiding van
bibliotheek met leeszalen enz.,
plaats te veel, voor administra
tieve inplantingen, met enorme
besparingen op de geplande
uitgaven van 15 miljoen, voor
uitbreiding van het gemeente
huis. Zalen voor voordrachten
en kursussenenz.
Dan staat er een grote gymnas
tiekzaal ter beschikking, een
ruime toneelzaal, een prachtige
concertzaal die vele steden niet
bezitten (de kapel).
Dan kan het jeugdhuis er
misschien aan denken zich in
het centrum der gemeente te
vestigen. De lokalen liggen er,
met grote wandelgangen, ver
lichting. stadswater, 16 stort
baden en verscheidene ligbaden,
honderden lavabo's en tientallen
lavatory's, alles in goede staat.
Plaats en gerief van grote
waarde.
Dan kan misschien, met een
beetje geestdrift, de nodige durf
en beslistheid, het oud kasteel
worden omgetoverd tot een open
lokaal, een Casino of zo, niet
noodzakelijk een speelhuis maar
een trefpunt waar familiegeest
en vermaak is te vinden, zo
noodzakelijk voor een gemeente
die tot residentieoord werd
omgeschapen. Denk even aan
terrassen boven of onder de
brede trappen met uitzicht op
het park, met lanen vol lover en
speeltuinen voor kinderen. Het
ligt er allemaal... het is geen
fantasie! Schuift U deze rubriek
niet aan de kant met de
dooddoener: Wat gaat dat
allemaal kosten? Och kom!... Al
de geplande ontwerpen zullen
stellig niet duurder uitkomen als
op de Keiberg, waar men voor
groter moeilijkheden zal komen
te staan, buiten de kom der
gemeente, en waar de eerste
steen nog moet worden gelegd.
De meest besproken zaken in dit
artikel werden reeds aangesne
den in de gemeenteraad en
worden onontbeerlijk in een
centraal gelegen dorp dat mor
gen waarschijnlijk het knoop
punt zal worden van een
federatie of een agglomeratie
van gemeenten.
Wij weten, er zijn reeds aanwer
vingen gedaan van gronden en
terreinen. Uitstekend noemen
wij dat! Hier ligt de basis voor
een betere villawijk in de buurt
van Aalst en verbinding op een
staatsbaan, aansluitend op de
nieuwe fraaie wijk van Overimpe
waarmede op slag de verbreding
en de omleiding van de Grote
Kapelleweg zin en betekenis
krijgt. Deze aanpak is geen
droombeeld. Het zal nog rende
rend worden op de koop toe!
Deze gemeenteraad is niet per sé
achterlijk en deze plannen zijn
geen illusies. Wie maakt er zich
een levenstaak van? NU! NU!»
Tot zover de publikatie van de
Leedse aktiegroep.
OPMERKINGEN
Vooreen goed begrip misschien
toch een paar toelichtingen op
deze tekst. Op het ogenblik van
de publikatie waren er dus nog
geen stappen ondernomen voor
de aankoop van het kasteel.
Rond die tijd was er ook sprake
van de inrichting van een
kinderbewaarplaats. De aktie
groep wijdde daar zelfs een hele
studie aan. De gemeenteraad
maakte er zich goedkoop vanaf.
Een door de raad georganiseer
de enquête kreeg slechts enkele
antwoorden binnen waarachter
de raad zich makkelijk kon
verstoppen met de opmerking:
«Blijkbaar stelt er niemand
belang in een kinderbewaar
plaats, want we kregen nage
noeg geen antwoorden binnen.
Het loont dus de moeite niet».
Het was o.i. overbodig, hieraan
een enquête te wijden. Wie
eraan twijfelt dat een gemeente
met 11.000 inwoners geen (wel
iswaar kleine) kinderbewaar
plaats kan gebruiken, leeft niet
meer in deze tijd waarin bij heel
wat gezinnen beide partners uit
werken gaan.
Verder wordt ook nog gehan
deld over de zwemkom. Op het
ogenblik van die publikatie, had
de gemeenteraad reeds enkele
gronden aangekocht op de
plaats waar de zwemkom moest
komen, achter het jeugdhuis.
En het opzet van de aktiegroep
was niet zo gek op dat ogenblik:
de terreinen die de gemeente
reeds in bezit had, konden zeker
aangewend worden voor een
villawijk, dichtbij Aalst en
vlakbij een staatsbaan gelegen.
De inmiddels aangelegde
«boulevard» van de Ommegang-
weg en de Grote Kapellestraat
zou dan inderdaad een veel
groter nut gekregen hebben dan
dit nu het geval is, voor zo een
dure onderneming.
Bovendien was er op de terrei
nen van het kasteel meer dan
ruimte genoeg om een zwemkom
op te richten. Inmiddels zijn de
plannen van de zwemkom naar
de donkere schuiven verdwenen.
Lede moet de eerste jaren op
geen zwemkom meer hopen. En
de gronden liggen er ook
nutteloos. Een dure «grap» om al
die miljoenen daar zo maar
nutteloos in de kouter van de
Ommegangweg te laten liggen.
Wanneer de aktiegroep het heeft
over de administratieve gebou
wen dan moeten we hier toch een
onderscheid maken. Het admi
nistratieve centrum was toen
reeds lang gepland en is
ondertussen ook helemaal
klaargekomen. Maar had de
gemeente niets mee te maken.
De grond werd aan de diverse
ministeries verkocht, die er dan
de gebouwen optrokken. Wat de
uitbreiding van het gemeente
huis betreft, leek ons de schat
ting van 15 miljoen op dat
moment toch wat overdreven.
Overigens is dit ook een ontwerp
dat voorlopig een rustige slaap
geniet in de gemeenteschuiven.
Vast staat echter, dat de
geplande uitbreidingen er vroeg
of laat moeten komen. En dan
was er ook hiervoor ruimte te
over geweest in het kasteel.
Maar kijken we enkele maanden
verder. Dan hangt de aktiegroep
voor de Ledenaars een klein
visioen op. Wij citeren:
«Laten we even een visioen voor
onze lezers' ogen hangen. Het
kasteel breekt zijn muren af. Er
komt een tweede park, meer een
wandelpark, open te liggen, met
visvijvers en speelgelegenheid
voor kinderen met hun ouders.
Laten we zeggen er komt een
open manége, de attraktie van
de dag, er komt een restaurant,
het wemelt in de lokalen en de
voorhof misschien van atletische
bedrijvigheid en congresleden
allerhande.
Wij hebben een zwemkom voor
de streek van Lede en achterland
vlak bij het kasteel-restaurant
en in de nabijheid van de
scholen. Misschien wordt er een
open lening gedaan voor het
bouwen van tweepersoonshui
zen die aanleunen en onder het
gezag komen van de C.O.O.. De
grond ligt er. Het zal niet
allemaal verloren investering
zijn, en voor tientallen zaken
hebben we «vadertje staat» die in
zijn zak moet schieten om sport
en kuituur te steunen. Wij
krijgen een ideale gelegenheid
om de boekerij onder te brengen
en een leeszaal erbij te betrek
ken. Het muziek moet meer
open armen krijgen, voor zijn
herhalingen en zijn majoretten.
De judogroep moet iets anders
worden als loutere vecht- en
verdedigingsgroep. Die mensen
moeten gezien worden. Het
kultureel centrum en de Kring
voor Heemkunde, de fotoclub en
veel andere, krijgen open armen
die in de toekomst grijpen.
Laten we wandelmogelijkheiden
Laten we wandelmogelijkheden
erbij betrekken, beplanting op
den Dries, bezoek aan
Ronkenbirg, Sterre wal enz.
Lede, wat een parel kunt gij
worden!»
Dat was dan inderdaad een
visioen. Maar misschien mogen
we dit dromerige stukje niet al te
belachelijk naast ons leggen. De
aktiegroep gebruikte op dat
ogenblik nog alle mogelijke
middelen om de Ledenaars te
sensibiliseren voor de gedachte,
dat er van het kasteel inderdaad
iets kon gemaakt worden.
De aktiegroep wou een brede
achterban krijgen, die desnoods
voor steun zou zorgen om hun
ideeën door te drijven.
Begin '73 schreef de aktiegroep:
jammer misschien, maar
geen reden om zo maar te
kapituleren, want nu is het
volgende aan het gebeuren en
daarom moet onze kasteelaktie
verstrakken en verdapperen: de
stichting verwaarloost het kom-
plex volledig, het park, de
bomen en de vijver zijn qua
verzorging in erbarmelijke toe
stand. De gebouwen zijn bin
nenin blote muren geworden.
Regelmatig wordt er «gerief»
meegenomen. Het woord is aan
de politiek... Er blijft maar één
uiting: -bemoeiing van de poli
tiek! Doet het gemeentebestuur
het niet, dan zullen wij het
doen!»
MARCOLE
Zo pas verscheen de maandelijkse statistiek over
uitleen cijfers van de stedelijke openbare bibliotheek en
filialen.
Terwijl wij vaststellen dat de regelmatig stijgende lijn van
de totale uitleencijfers aanhoudt moeten wij toch de
bijzonder gunstige resultaten van de centrale bibliotheek
als van de jeugdbibliotheek in het liebt stellen.
De centrale bereikte in oktober 1975 een uitleencijfer van
15097 boeken hetzij een verhoging van 11% tegenover
dzelfde maand in 1974. De jeugdbibliotheek deed 3835
uitleningen tegenover 2929 of een spectaculaire
verhoging van 31
Ook de discotheek blijft vorderingen maken. 6530 platen
werden uitgeleend in oktober '75 tegenover 5680 in zelfde
periode '74 of 15% meer.
Van januarietot eind oktober 1975 werden reeds in totaal
52.639 platen en 269.708 boeken uitgeleend.
De grote verscheidenheid, de overgrote keuze in alle
genres en de snelle aanvoer van nieuwe boeken en
platen, samen met de volledige inzet van een bekwaam
personeels-team zijn zeker niet vreemd aan deze
gunstige resultaten.
Tijdens een perskonferentie die doorging in de lokalen van
Levensvreugde werd in aanwezigheid van de Heren D'Haeseleer,
Verleysen en mevrouw De Kegel twee nieuwe initiatieven
voorgesteld, waarbij de sportieve ontspanning van de mentaal
gehandikapten centraal wordt geplaatst.
Voor de gehandikapte jongeren
bestaat er in Vlaanderen een
overkoepelende organisatie die
de naam SLOBO (Sport en
Lichamelijke Opleiding in het
Bijzondere Onderwijs) in haar
banier voert. Deze dienst zorgt
voor de sportbegeleiding van
drie onderscheidene kategoriën
gehandikapten nl. voor senso
risch gestoorden (visueel en
auditief), voor fysisch gehandi
kapten en nu ook voor mentaal
gehandikapten. We beleefden
namelijk de oprichting van die
federatie die in het Vlaamse
land de naschoolse sport en
lichamelijke opvoeding voor
mentaal gehandikapten zal
propageren en koordineren. Af
gevaardigden van drie provin
cies werden door voorzitter
dokter J.Streumer welkom gehe
ten. Nadien werden door de
initiatiefnemers een overzicht
gegeven van de doelstellingen en
de optie waarvan men vertrekt.
Sport en ontspanning is bevor
derend voor het fysisch en
moreel evenwicht van de gehan
dikapte en het is tevens een
noodzakelijk middel tot integra
tie. De federatie wil vooral
vanuit de basis vertrekkend een
net van mogelijkheden aanbie
den aan de tehuizen voor
gehandikapten en aan alle
individuele mentaal gestoorden.
Doch het leveren van informa-
tieën infrastruktuur is niet
voldoende effektief zonder de
noodzakelijke bevoegde begelei
ders van deze naschoolse aktivi-
teiten. Daarom wordt ook het
vormingswerk voor begeleiders
op een officiële basis aangevat
wat ons op het tweede initiatief
brengt.
Men wil komen tot een eenvor
mige SLOBO kursus voor het
opleiden van de specifieke
begeleiders, zodat het vormings
werk op een eensluitende basis
kan aangevat worden. Op het
ogenblik zijn deze begeleiders
meestal mensen met goede wil
die als ondeskundige amateurs
weinig effektief kunnen meehel
pen in de sportwerking. Met het
doel dit te verhelpen zijn reeds
twee kursussen te Aalst (25 en 36
deelnemers) ingericht.
Met de evaluatieverslagen die
door de kursisten na hun stage
in een vakantiecentrum werden
ingediend en aan de hand van de
verschillende kampverslagen
hoopt men binnen afzienbare
tijd een eenvormige kursus te
kunnen voorschrijven zodat in
alle delen van het Vlaamse land
dergelijke kursussen kunnen
gegeven worden. Met een heil
dronk op deze initiatieven werd
deze persvoorstelling gesloten.
Dirk Daelemans.
