UW WOORD
UW WOORD
DOSSIER «KASTEEL VAN LEDE» DEEL 7
MINISTERIELE BELANGSTELLING
10 - 5-12-75 - De Voorpost
De «Aktiegroep Lede» bewerkte via het plaatselijke reklaamblad en
de pers, de Ledenaars om er hen van te overtuigen dat het kasteel van
Lede een kostbaar bezit was.
Samen met de affiche-aktie en een paar voorlichtingsavonden
betekenden deze publikaties evenveel middelen om de Ledenaars te
sensibiliseren voor het probleem, om aldus een drukkingsgroep op
brede basis te vormen. Maar met drukkingsgroepen of spektakulaire
akties koop je geen domein van vele hektaren. En daar was de
aktiegroep zich maar ai te goed van bewust. Hier moest ook de
politiek ingeschakeld worden, en liefst nog de grote politiek.
Want ook een gemeenteraad stond hier machteloos. Dus... maar de
grote middelen gebruikt!
«WILT U ONS HELPEN»
Met deze vraag richtte de
aktiegroep zich. in een rond
schrijven van 30 augustus 1972
tot alle voorzitsters en voorzit
ters der Leedse verenigingen.
Hierin werd hen gevraagd om op
hun diverse vergaderingen het
probleem van de aankoop van
het kasteel ter sprake te bren
gen. alle mogelijke voorstellen
en suggesties te verzamelen en
deze door te spelen naar de
aktiegroep. Maar op dezelfde
datum werd ook het grof geschut
bovengehaald. Alle senatoren,
volksvertegenwoordigers en
provincieraadsleden van het
arrondissement Aalst, de leden
van de bestendige deputatie en
diverse ministers ontvingen van
wege de aktiegroep de volgende
oproep:
«Hooggeachte Dames en Heren,
Vóór enkele maanden verscheen
in het Belgisch Staatsblad het
bericht dat er een neiuwe
beheerraad werd opgericht voor
het koninklijk gesticht van
Mesen te Lede. met als opdracht
het kasteel en omliggende do
meinen van het «markiezaat van
Lede» te verkopen.
Het is U wellicht niet onbekend
dat dit kasteel, in het centrum
van de gemeente Lede. waarin
tot voor twee jaar een school was
ondergebracht, sinds die tijd
verlaten werd. en momenteel
nog steeds leeg staat. Het
beperkte minimum aan onder
houd laat verwachten dat dit
prachtig geheel over enkele
maanden een ruïne wordt indien
hier geen maatregelen getroffen
worden tot behoud of tot het
opnieuw laten funktioneren van
de gehele akkomodatie. Een
aktiegroep uit Lede. los van elke
politieke binding, begin van dit
jaar opgericht, bracht reeds een
enquête in omloop over de
inrichting van een gemeentelijk
park. waarbij tevens navraag
gedaan werd haar andere on
derwerpen die de inwoners van
de gemeente Lede nauw aan het
hart liggen. Honderden ant
woorden verwezen naar de
aankoop, door de gemeente
Lede. van dit domein der oude
Heren van Lede. het bedoelde
markiezaat. met zijn unieke
gebouwen, park en vijvers. De
aktiegroep nam dan ook kon-
takt op met een lid van de
beheerraad van de stichting
Meesen. We vernamen hierdoor
dat er besprekingen waren
geweest met het Ministerie van
Nederlandse Kuituur, doch dat
de onderhandelingen strandden
wegens gebrek aan financiële
middelen vanwege dit ministe
rie. Tevens werd onze aandacht
gevestigd op de noodzaak van
politieke invloeden om tot enig
resultaat te kunnen komen.
Daarom dit schrijven.
Het is onze overtuiging dat dit
geheel aan de Ledenaars, aan al
de inwoners van het gewest, zelfs
aan gans de provincie Oost-
Vlaanderen enorme diensten
zou kunnen bewijzen. Enkele
argumenten in dit verband
lieten we in een plaatselijk
weekblad verschijnen. U vindt
bijgaande kopij hiervan.
Een kontaktname van onze
aktiegroep met het plaatselijk
schepen kol lege was niet on
gunstig. Er wordt echter, mis
schien terecht, gevreesd dat
Lede de aankoop en uitbating
niet alleen zou aankunnen.
Daarom juist willen we dit
probleem naar een bredere
belangstellingskring opvoeren
en bij deze ook beroep doen op
uwe suggesties en zo mogelijk
hulp.
We richten ons derhalve met dit
schrijven tot alle politieke man
datarissen van ons gewest, zowel
uit de senaat, de kamer van
volksvertegenwoordigers, al*
van de provincie (en de diverse
ministeries) met de oprechte
vraag: «Kunt U ons helpen»?
Samen met alle inwoners van
onze gemeente evenals uit het
gewest en zelfs alle Oost-
Vlamingen zoudeh we u dank
baar zijn om uwe eventuele
bemoeiingen bij de hogere
instanties, uw raadgevingen en
suggesties.
Een negatief reslutaat zal on
vermijdelijk meebrengen dat in
betrekkelijk korte tijd de hovin
gen een wildernis zullen worden,
de gebouwen een ruine. We
blijven steeds bereid. U desge
wenst alle bijkomende inlichtin
gen te verschaffen, 't zij schrifte
lijk. 't zij tijdens een mondeling
onderhoud op plaats, dag en uur
zoals door U gewenst.
Uw antwoord tegemoet ziende,
geachte Mevrouw, geachte Heer,
danken we U reeds bij voorbaat,
en blijft aktiegroep Lede steeds
ter uwer beschikking.
Gelieve te aanvaarden de uit
drukking van onze oprechte
gevoelens van hoogachting.»
Met deze hoopvolle bewoordin
gen richtte de aktiegroep zich
dus tot die mensen die in
verband met het kasteel enig
gewicht in de -schaal konden
leggen: de mensen van de grote
politiek. En hun vragen bleven
niet zonder gevolg.
«MILITAIR» ANTWOORD
De kortste, en meest ont
goochelende brief kwam van het
ministerie van landsverdediging
Hij was wel persoonlijk getekend
door min. Van Den Boeynants
maar dat was de enige troost.
Het was duidelijk dat deze man
zich in geen enkel opzicht
interesseerde voor dit probleem,
alhoewel het kasteel van Mesen
nog heel wat te maken had met
zijn departement. Zijn militair
antwoord luidde: «Mijnheer de
voorzitter, ik meld U de goede
ontvangst van uw brief van 30
augustus jongstleden, waarvan
ik met aandacht kennis heb
genomen». Basta!
Gelukkig maakten de andere
ministers er zich niet zo gemak
kelijk vanaf. Het ministerie van
financiën had er enkele woorden
meer voor over: «Geachte Heer,
De Heer Minister verzoekt mij U
de goed ontvangst de melden
van uw brief van 30.8.LL. waarin
U aandringt op het treffen van
de aangepaste maatregelen tot
het behoud van het kasteel van
Lede, en het openstellen hiervan
ten behoeve van de bevolking.
Uw verzoek zal met de meeste
aandacht worden onderzocht,
en ik hoop U zeer binnenkort
verder nieuws te kunnen laten
geworden omtrent de moge
lijkheden terzake».
Ook de minister van binnen
landse zaken, dhr. Van Elslande
schonk aandacht aan het voor
stel: «Geachte Heer, met belang
stelling nam ik kennis van uw
brief van 30.9 LL. waarin U me
de bezorgdheid mededeelt van
de aktiegroep Lede voor de
toestand van het kasteel en de
omliggende domeinen van «Het
Markiezaat van Lede».
Ik heb kontakt opgenomen met
de provinciale overheden van
Oost-Vlaanderen en hun aan
dacht gevestigd op deze aange
legenheid.»
Tussendoor kwamen natuurlijk
nog antwoorden binnen van
diverse politici die op diverse
wijze hun diensten aanboden.
Onder hen de heren L.
D'Haeseleer. R.Otte. G.
Willems. W. Verleysen en de
Volksuniemandatarissen van
het gewest.
KONKRETE VOORSTELLEN
De meest hoopgevende berich
ten kwamen echter van de
ministeries van openbare wer
ken en van Nederlandse Kui
tuur.
Het kabinet van Openbare
werken schreef op 19.10.72:
«In antwoord op uw brief van 30
augustus '72 betrekking hebben
op de onder rubriek vermelde
aangelegenheid, heb ik het
genoegen U mede te delen dat
het Departement van Openbare
Werken aan de ondergeschikte
besturen toelagen kan toeken
nen voor de aankoop van groene
zones.
Deze toelage bestaat uit een
forfaitair bedrag dat ongeveer
50% bedraagt van het schat-
tingsverslag opgemaakt door de
voorzitter van het Aankoop-
kornité. Deze toelage wordt
gegeven onder voorwaarde dat
het domein wordt opengesteld
voor het publiek.
Gezien het hier gaat om
bestaande schoolgebouwen om
geven van een groen zone is het
zowel om stedebouwkundige als
om esthetische redenen absoluut
gewenst dat dit park in de
toekomst als dusdanig behou
den blijft..
Tijdens de 2de konsultatie in
verband met het gewestplan
heeft de gemeente zich ook 100
akkoord verklaard dit park
als groenzone te behouden.
De bebouwingsmogelijkheden
van het park in kwestie wordt
bepaald door de bestaande
beplanting. De inplanting van
nieuwe elementen van openbaar
nut. als daar zijn, klinieken,
rusthuizen. openluchtcentra,
zwembaden, musea, recreatie
zalen. scholen, sportinstallaties
met de daarbijhorende funk-
tionele complementaire uit
rusting, mag niet ten koste van
het bestaande groen gebeuren.
Met de meeste hoogachting.»
Dat was reeds een eerste
pluspunt. Maar ook Neder
landse kuituur scheen geïnteres
seerd te oordelen naar een brief
van min. Van Mechelen aan dhr.
Roger Otte:
«Waarde Collega, lk heb uw
schrijven betreffende de hier-
bovenvermelde aangelegenheid
in goede orde ontvangen.
Het eerste voorstel tot eventuele
aankoop van het domein ging uit
van de provincie met name van
Depute Verleysen. Aangezien de
provincie financieel niet bij
machte was de aankoop te doen
werd door de provincie gevraagd
of mijn departement het domein
niet kon aankopen. Door mijn
departement werd medegedeeld
dat de aankoop door de Staat
om financiële redenen, onmoge
lijk was.
Wel stelde ik voor de mogelijk
heid te onderzoeken, bij aan
koop door de provincie, een
staatstoelage te verlenen.
Op dit voorstel werd totnogtoe
niet gereageerd.
Ik blijf bereid de mogelijkheid
tot betoelaging te onderzoeken
bij aankoop, hetzij door de
Provincie, hetzij door de Ge
meente. Uw dienstwillige Frans
Van Mechelen.»
Aan de aktiegroep zelf schreef
kabinetschef J. Fleerackers van
Nederlandse Kuituur: «In ant
woord op uw schrijven van 30
augstus 1972 gericht aan de
Heer Minister, kan ik U
mededelen dat de Heer Minister
bereid is de mogelijkheid te
onderzoeken om de gemeente te
helpen bij de aankoop van het
Koninklijk Gesticht van
Mesen.» Ik moge U dan ook
verzoeken voorstellen ter zake te
doen die dan door onze diensten
zullen bestudeerd worden. Ver
trouwende u hiermee van dienst
te zijn geweest, teken ik met de
meeste hoogachting. J.
Fleerackers Kabinetschef.'
AKTIE STOKT
Waren de eerste reaktieS niet zo
denderend, er was toch een basis
waarop de aktiegroep kon
verderbouwen. Dit was het
stadium waarbij, samen met het
gemeentebestuur, moest gestart
worden met konkrete plannen.
Er waren reële kansen op
betoelaging. De betrokken
ministeries vroegen enkel naar
plannen en inzichten. En toen
kwam de grote ontgoocheling
voor velen. Van de Aktiegroep
hoorde men hoe langer hoe
minder. Uiteindelijk stuikten
alle goede voornemens en il
lusies in mekaar... de aktiegroep
vergaderde niet meer. Maar alle
schuld op de aktiegroep
schuiven zou te gemakkelijk, en
bovendien niet eerlijk zijn. Ook
het gemeentebestuur bleef in
gebreke.
We hebben nooit beweerd dat de
aankoop van het domein in ieder
geval een goede zaak kon
betekenen. Daarvoor was het
domein te groot, en waren de
vernoemde bedragen te aan
zienlijk. Dat moest eens rustig
bekeken worden. Hier moesten
heel preciese plannen gemaakt
worden.
En dat is het enige dat we de
gemeenteraad kunnen verwij
ten. maar het is geen licht
verwijt: de gemeenteraad heeft,
voor zover wij weten. Nooit of
Nooit enige moeite gedaan om
konkrete plannen op papier te
zetten. Nooit werd tot in de
diepte onderzocht of er met dit
domein inderdaad iets kon
aangevangen worden. Wanneer
men niet alle mogelijkheden
heeft uitgeprobeerd, kan men
ook zo maar niet beweren dat
het geheel financieel niet haal
baar is. Daarvoor was een
gemeentelijke werkgroep vereist
om alle mogelijke bestemmin
gen na te gaan.
MARCOLE
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie
bekend is, komen niet voor plaatsing in aanmer
king. De redaktie behoudt zich het recht voor de
tekst te bekorten. Publikatie betekent niet dat de
redaktie achter de inhoud staat.
Open brief aan het Gemeentebes
tuur van Erembodegem
Betreft: Erembodegemse
Spookstraat
Met vreugde verneem ik via «De
Voorpost» van 14.11.75 dat het
Erembodegemse Gemeentebes
tuur uiteindelijk met het bestaan
van een illegale straataanleg werd
gekonfronteerd op de jongste
raadszitting (deze van 5.11.75).
Als eigenaar van een gedeelte van
de grond waarop reeds bestra-
tingswerken werden uitgevoerd en
waarover deze zgn. Spookstraat is
aangelegd, ben ik uiteraard direkt
bi) deze zaak betrokken. Het is
verheugend aldus te vernemen dat
de Gemeente Erembodegem
reeds zowat één maand na de fei
ten. uiteindelijk de normale proce
dure zal volgen of doen volgen.
Met grote verwondering echter
verneem ik meteen dat het ge
meentebestuur bi] monde van Bur
gemeester Boel verklaarde, niet op
de hoogte te zijn geweest van deze
illegale straataanleg. Ergens vraag
ik mij af wat de reden mag zijn dat
de heer Burgemeester daar be
weerde van die hele affaire niets af
te weten terwijl bij mijn weten het
omgekeerde waar is. Een opsom
ming van het feitenverloop zal mis
schien ook het geheugen van de
Heer Burgemeester opfrissen:
1) Op maandag 6 oktober, werden
werken aangevat voor de straat
aanleg der verkaveling «De Ge-
yter». Een straat (sic!) van 6 meter
breed wordt voorzien tussen de G
De Schepperstraat en Dr. Carlier-
baan, volledig op de eigendom van
de familie DeGeyter. Dezelfde dag
vraagt de ondernemer dezer wer
ken, de h. Luc Raes, of de be
staande tellertoezichtput, van de
aansluiting van mijn woning op het
waternet en welke aan de rand van
de G De Schepperstraat is aange
bracht op zowat 30 meter van mijn
woning, voor het gemak der door
hem uit te voeren werken, mocht
verplaatst worden. In zover ikzelf
hierover noch kosten, noch lasten
moest dragen heb ik de h Luc
Raes hiertoe schriftelijk mijn in
stemming verzekerd en hem op
deze voorwaarden volmacht ge
geven in mijn naam te handelen
t o.v de watermaatschappij.
2) Op woensdag 8 oktober, wer
den reeds grondwerken uitgevoerd
op een gedeelte van mijn eigen
dom Aangezien niemand mij had
medegedeeld dat er werken op
mijn eigendom zouden worden uit
gevoerd, bleef ik bij de veronder
stelling dat de werken aan de ver
kaveling DeGeyter, het tijdelijk met
zich mede zouden brengen dat een
gedeelte van mijn grond zou wor
den opgegraven Gedurende mijn
afwezigheid op donderdag 9 en
vrijdag 10 oktober werden dan
steeds verder grondwerken uitge
voerd over de gehele breedte van
mijn eigendom en dit zowat op een
strook van 4 meter x 16 meter. Het
zag er dus duidelijk naar uit dat
hier, in tegenstelling met de ge
plande 6 meter straat, er nu ge
werkt werd aan een 12 meter
(breedte) straat waarvoor een
strook van 16 m x 6 meter (circa 1
are) welke mijn eigendom is, nodig
zou zijn.
Ineens stonden we voor het feit
dat, zonder meer onze grond
werd in beslag genomen voor de
aanleg van een straat zonder hier
van noch officieus noch officieel in
kennis te zijn gesteld. Diezelfde
vrijdag 10 oktober, informeerde
mijn vrouw persoonlijk bij de ge
meentelijke diensten voor Open
bare Werken. Hiervoor kwam zij te
recht bij de Heer Roland Van Vae-
renbergh. Deze vertelde haar dat
de Gemeentediensten niets wisten
en dat alleen de Heer Burgemees
ter zelf hierover meer inlichtingen
kon verstrekken
3) Op zaterdag 11 oktober heb ik
getracht, langs de verschillende
mogelijke andere betrokkenen, te
weten te komen wat nu precies aan
de gang was De ondernemer sug
gereerde dat de gemeente hem
dekte en verwees naar de Heer
Burgemeester De Burgemeester
met wie ik op die dag een telefo
nisch gesprek had, vertelde mij dat
hij inderdaad door de betrokken ei
genaars op de hoogte was gesteld
van hun voornemen om een straat
aan te leggen aansluitend over
heel de lengte aan de 6 meter
straat van de verkaveling De Ge-
yter
Hij zegde verder dat hij «hen» had
opgedragen de gewone wettelijke
procedure te volgen en dat hijzelf
tegen hun voornemen geen be
zwaar had. Hij voegde er aan toe.
dat. in geval dit ten aanzien van mij
niet scheen te gebeuren, ik de wer
ken nog altijd kon doen stilleggen
Als ik nadien de andere aangren
zende eigenaars en feitelijk be
trokkenen hierover kontakteerde
ontkenden dezen dat zij ook maar
enige opdracht hadden gegeven
tot het uitvoeren van deze werken,
laat staan dat zij opdracht zouden
geven om op mijn eigendom wer
ken uit te voeren
4) Op maandag 13 oktober, zond
ik een aangetekend schnjven naar
de ondernemer met het verzoek de
werken stop te zetten op mijn ei
gendom. Wel was ik bereid, indien
hij mij de schriftelijke verzekenng
kon geven dat alles wettelijk zou
verlopen en tevens om hem meer
kosten door stilleggen te besparen,
hem tijdelijk niet te doen ophouden
in afwachting dat alles dan zi|n
normaal verloop zou kennen. Op
mijn verschillende vragen welke ik
in dit schrijven had gesteld ant
woordde de h. Luc Raes bevesti
gend. In zijn antwoord, welke hij mij
op vrijdag 17 oktober zelf overhan
digde bevestigde de h. Luc Raes,
als ondernemer van de werken, het
volgende
dat er een volledige bestrating
wordt voorzien, volgens wettelijke
voorschriften;
dat het ontwerp en de uitvoe
ring hiervan door de gemeente
Erembodegem is goedgekeurd;
dat de procedure voor grondaf-
stand zijn beloop heeft;
dat ik hiervoor geen enkele last
zou dragen, enz
Van maandag 13 oktober tot vrij
dag 17 oktober, dag van dit ant
woord had de ondernemer intus
sen verder doorgewerkt.
5) Op zaterdag 18 oktober deel ik
aan de Heer Schepen van Open
bare Werken van Erembodegem
mede wat de Heer Raes, als on
dernemer, mij schriftelijk had be
vestigd. Tevens verzocht ik hem dit
desgevallend te willen bevestigen
of ontkennen. (N B Tot op heden
kreeg ik niet de minste reaktie van
de gemeente!).
Als ik intussen op maandag 13 en
dinsdag 14 oktober nl. met mijn be
zwaar tegen deze handelswijze
naar de Heer Politiekommissaris
toeging met de vraag of hier door
hem niet kon worden opgetreden,
verwees deze mij naar de Heer
Burgemeester. Als ik dan noch
dinsdagavond noch woensdaga
vond de Heer Burgemeester kon
aantreffen op het Gemeentehuis
(na 21 u.) heb ik op woensdaga
vond aangebeld bij de Heer Bur
gemeester privé. Daar deze niet
thuis was op dat ogenblik, heb ik
het dubbel van mijn schrijven aan
de ondernemer samen met een
foto van de «werken op mijn grond»
onder zijn deur geschoven Intus
sen had de h. Raes. op vrijdag 17
oktober, mij telefonisch uitgeno
digd bij hem thuis, op zaterdag 18
oktober te 14.30 uur. Toen ik mij
daar aanmelde te kwart voor drie,
werd mij niet opengedaan, ook al
belde ik 8 maal aan.
Rond half vier dezelfde zaterdag
namiddag kwamen verschillende
personen in gezelschap van de h.
Raes en waaronder de Heren De
Clair en Ghijsbrecht, de werken
«bezoeken». Geen van hen vond
het op dat moment nodig dat ik op
de hoogte moest worden gebracht
vermits niemand zich aanmeldde.
Het feit dat «hun» straat toevallig
ook op mijn eigendom werd aange
legd, was blijkbaar het minste van
hun zorgen.
Diezelfde zaterdag schreef ik de
ondernemer, dat alhoewel ik in af
wachting dat de Gemeente mij een
bevestigend antwoord zou geven
zijn beweringen en toezeggingen
accepteerde, ik mij alle rechten
bleef toeèigenen om bij niet wette
lijkheid der werken, deze onver
wijld te doen stop zetten en de
grond in zijn oorspronkelijke staat
te herstellen
Aangezien dan, reeds meer dan 14
dagen na het begin der werken,
niemand het nodig scheen te vin
den om ook maar enig teken van
legaliteit te geven, bleef mij niets
over dan tegen de ondernemer op
te treden,
6) Op maandag 29 oktober
stuurde ik een aangetekend schrij
ven naar de ondernemer, de h. Luc
Raes, waarin ik hem mededeelde
dat hij:
aangezien de gemeente niet
bleek te kunnen bevestigen wat
hijzelf aan mij had geschreven; nl.
dat er wel degelijk een straat werd
goedgekeurd binnen een pe
riode van 24 uur ai zijn aange
brachte materiaal van mijn eigen
dom moest verwijderen, de werken
stop zetten en alles te herstellen in
de oorspronkelijke staat. Diezelfde
dag diende ik klacht in tegen de h.
Raes bij de politie te Erembode
gem wegens het onwettelijk in be
zit nemen van mijn eigendom en
het uitvoeren van werken zonder
toestemming Dezelfde dag
schreef ik aan de Heer Gouverneur
der Provincie O-VI. over deze
aangelegenheid met het verzoek
te willen toezien op het in acht ne
men der wettelijke verplichtingen
door de betrokkenen.
Intussen werd door «onbekenden»
aan de waterdienst opgedragen
om de bestaande aansluiting van
mijn woning op het waternet te wij
zigen nu mijn tellertoezichtsput in
het midden van de «Spookstraat»
kwam te liggen
Toen bleek dat ik hiervoor zelf een
opdracht zou moeten tekenen en
dat hierdoor vanzelf de kosten voor
mijn rekening zouden vallen, wei
gerde ik met verwijzing naar mijn
eerste voorwaardelijk akkoord met
de ondernemer.
Nadien heb ik de waterdienst te
Asse schriftelijk geïnformeerd over
deze toestand met het verzoek
niets te ondernemen zonder mijn
goedkeuring. Als nu. mede door
het artikel in de «Voorpost» van
24 10. jl. over de Erembodegemse
Spookstraat, op de jongste raads
zitting toch even werd gesproken
over deze onverkwikkelijke affaire
dan stel ik met verwondering vast
dat een ernstige inbreuk op de wet
telijkheid zomaar wordt «gepas
seerd»
zonder in te gaan op het geheel
normale verzoek van de h. Eylen-
bosch, welke de vaststelling der
feiten vroeg (normaliter had het
Gemeentebestuur dit reeds moe
ten doen na mijn schrijven van
18.10;
en met de mededeling (en ik
citeer «De Voorpost») dat op de
volgende raadszitting het ontwerp
(voor deze Spookstraataanleg)
voor bespreking op de agenda zal
worden genomen;
dan vraag ik mezelf af of te
Erembodegem degewoonte is om:
overtredingen stilzwijgend toe
te staan;
pas dan een straatontwerp te
bespreken als de straat er reeds
ligt.
Van mijn kant kan ik de Gemeente
(en dus de Gemeenschap) gerust
stellen; ikzelf zal mij steeds houden
aan mijn schriftelijke toezegging
aan de Gemeente, op het ogenblik
dat mijn bouwtoestemming werd
afgeleverd, om nooit enige eis
noch aanspraak te stellen t.a.v. de
gemeente met betrekking tot de
aanleg van een bestrating en van
riolering voor de toegang van mijn
woning.
Zolang inderdaad de gemeen
schap geen voordeel heeft bij een
volledige bestrating is het inder
daad niet eerlijk dat diezelfde ge
meenschap hiervoor zou moetë
opdraaien.
Ik hoop nu maar dat het Erembj
degemse Gemeentebestuur in d
toekomst wat vlugger gaat optrP
den opdat dergelijke ongezonde d
tuaties zouden vermeden wordef
Dat ze te Erembodegem op f
Gemeentehuis een slecht gehel
gen hebben en tevens hun pj
van 18 oktober steeds niet hebb*
doorgenomen op 5 november,
ik dan maar als een alleenstaar^
voorval beschouwen en aan
toevallige samenloop toeschrijvel
Sans rancuii
ERICH A. VAN DER ELS,
EN ZEGGEN DAT
SOMMIGE VERENIGINGEN
NOG DURVEN KLAGEN!
Met deze woorden eindigde uw
medewerker Roel Van De Plas
zijn artikel in de Voorpost van
vrijdag 21 november 75, waarin
de subsidies werden opgesomd
die in het jaar '74 werden
toegekend aan de erkende
jeugdinstellingen en -organisa
ties uit het Aalsterse nl. 3
jeugdateliers, 6 jeugdhuizen,
HAK (hulp- en adviescentrum),
het Centrum voor levensvorming
(werkende jongeren) en het
Scola Cantorum Domino.
Totaal van de subsidies:
2.091.188 Frank.
Als trouw abonnee van de
Voorpost lees ik regelmatig de
verslagen en kritieken die uw
medewerker verzorgt over to
neelvoorstellingen, kunstmani
festaties e.d. Wat ik daarvan
overhoud is de indruk van een
verslaggever met een scherpe
pen, die kritisch ontleedt en
onomwonden schrijft wat hij
denkt, kortom, deskundig en
geloofwaardig.
Vandaar mijn verwondering
over die m.i. erg onkritische
kommentaar «en zeggen dat
sommige verenigingen nog dur
ven klagen!»
Laat ons daarom die subsi
diëring eens beter doorlichten en
het aan de lezer overlaten te
oordelen.
1of die subsidiëring zo royaal is
2. of deze investering van de
overheid al of niet rendeert.
Aan de 12 opgesomde instellin
gen en organisaties werd in '74
dus 2.091188 F. uitbetaald.
De 3 jeugdateliers (voor
kinderen van 7 tot 14 jaar)
ontvingen elk gemiddeld 33.000
F. aan toelage.
Het Centrum voor levens
vorming kreeg 145.000 F.
Cantate Domino 92.000 F.
het Hulp-, Advies en Kon-
taktcentrum (HAK) kreeg
418.000 F. (waarvan 2 maat
schappelijk werkers worden be
taald)
de 6 jeugdhuizen ontvingen
elk gemiddeld 220.000 F. met
uitzondering van Eureka
(Erembodegem) dat slechts
48.000 F. ontving, en St.-Joris
(Aalst)dat er 350.000 F. kreeg.
De subsidies die aan de jeugd
huizen worden toegekend zijn
verdeeld in twee stukken:
toelage voorde werking
toelage voor het loon van een
animator of vormingswerker die
door de instelling wordt in dienst
genomen.
De jeugdhuizen ontvingen ge
middeld 60.000 F. werkingstoe
lage. Met uitzondering van
Eureka hebben alle jeugdhuizen
(Ocarina, Dido. St.-Jorisklub,
Leeuwerik en Kreja) één full
time vormingswerker in dienst
die belast is met de animatie en
de algemene koördinatie, bege
leiding van groepen en vrijwil
lige medewerkers, administratie
en technische taken, individuele
hulpverlening, alsook geregeld
«meid voor alle werk en op elk
uurkis.
He ministerie betaalt (achteraf!)
75% van de loonkosten (netto
loon, RMZ, belastingen, pa-
tronale lasten) terug (begrensd
op wedde van maatschappelijk
assistent). Konkreet wil dat
zeggen dat het jeugdhuis bij
voorbeeld 150.000 F aan subsi
die op de loonkosten voor 1
bediende kan ontvangen, indien
het centrum vooraf zelf 200.000
F. heeft uitgegeven aan loon.
Daarbij komt dat velen dit
bedrag niet kunnen voorschie
ten en moeten gaan lenen. In dat
geval van jeugdhuis Kreja wordt
jaarlijks 200.000 F. geleend en
betaalt men hierop minimum
10.000 F intresten. Als besluit
zou men kunnen zeggen dat de
totale subsidie (loonkosten plus
werkingstoelage) bijna volstaat
om er het loon van de Permanent
Verantwoordelijke mee, te be
talen.
WAT IS HET RENDEMENT
Wat is het rendement van de
220.000 F. die jaarlijks door de
staat in elk van de 7 jeugdhuizen
geïnvesteerd worden?
Om erkend te worden en te
blijven worden aan de instellin
gen werkingsvoorwaarden g ,js Qp h
steld (die natuurlijk vatbaar zij^s sjncj
voor verbetering!) die de centi meent'
binnen de sfeer van het vom. Alf
mingswerk houden. Daartc <jer op
zijn er maandelijkse verslag! ijfcsnor
(met bewijsstukken), inspekti<;rwees
en een jaarverslag noodzakelijk oorscl
lk heb de indruk dat »rd hij
opgesomde gesubsidieerc iar hij
jeugdhuizen, alsook de centime toe
waarvan de erkenningsproc i april
dure in uitvoering is (CSV- iwelijk
Fabriksken,'Terlinden, Miki eters,
klub) een belangrijke (en nc Jee. U
groeiende) funktie en beteken jf kind
hebben in het kader van n in le
jeugd bevordering van de sport.
Het gaat om vrij grote instellii
gen die een uitgebreide infr®
struktuur, gespreid over h®
Aalsterse, ter beschikking stel
len van jeugd en volwassene®
met hun groeperingen, en i
vrijwillige inzet van vele mensel
begeleiden en koördineren oil
de vrije tijd van nog veel me®
mensen zinvol-bevrijdend
besteden.
Neem het dankbare voorbeeli
van de interjeugdhuiskompetiti
voetbal - volley - pingpong: de 1[
voetbal, 19 volleybal- en
pingpongploegen geven aan ml
nimum400 personen minstens!
maal per week de kans om aaf
aktieve sportbeoefening te do<
en dit in een andere mentalitel
als deze waarin de «kommerc*
sport» beoefend wordt en waal
vooral de hoge prestatie en h J
financieel voordeel van tel zijn. I
Mag ik ook de toelage
220.000 F. per jeugdhuis in eel
sociaal-ekonomisch perspekti®
plaatsen?
in een tijd waarin de industrlj
voor elke nieuwe arbeidsplaan
200 a 300.000 F. investering!
subsidie van de overheid on!
vangt (en nog veel meer ook vil
vrijstelling van belasting, goed
kope grond e.d.), een gemiddel
de student aan de universiteit d
staat zowat 250.000 F/jaar kost n 1
en elke (onproduktieve) werk ker('
loze de kas van de gemeenschap6^
gemiddeld 200.000 F per jaa ïet ja
lichter maakt, wordt met d '°°r
subsidie van het ministerie aa: 'olksh
het jeugdhuis, als neveneffek
van de maatschappelijk funkti ker(l
van de instelling, ook eeien Ai
arbeidsplaats geschapen of ii 'a
stand gehouden.
Hebben de jeugdhuizen he^"^*
financieel zo royaal als Roel Vai n
De Plas het meent?
verhei
Van een organisatie ken ik vollcd
situatie grondig, nl. Kreja. 11 kunni
geloof echter dat de ftnanciël Qp
problemen waar men elders me
opgescheept zit, ongeveer de
zelfde zijn.
Onze boekhouding is open voo
iedereen. Daar zou u onder d
uitgaven voor werkingskostei zj
kunnen vinden:
ongev. 80.000 F per jaar aai
aankoop uitrustingsgoederen
meubilair, inrichting van d
lokalen, hout, verf, chauffage
brander, elektrische installatie
e.d.
Tussen oktober 74 en novembe
75 werd er meer dan 250.000 F
als eerste inrichtingskosten uit
gegeven (uitsluitend aan ma
teriaal) en alle werk wer<
uitgevoerd door onbezoldigd!
vrijwilligers. Gespreid over en
kele jaren bedraagt de jaarlijks!
uitgave hiervan ongev. 80.000 F.
Ongev. 70.000 F. per jaar
verwarming. Plus minus 12.000
F. telefoon per jaar. 30.000 F.
sekretariaat. publikaties en pu
bliciteit.
En 12.000 F. vervoersonkosten.
En de inkomsten?
Naast de toelagen van hel
Ministerie van Nederlands*
Kuituur, ontvangen we jaarlijks
ook een toelage van de provincie
15.000) F. en de stad 10.000).
Hoe moeten we dan de eindjes
aan elkaar knopen?
Daar we geen privé-personen d
koepelorganisaties hebben die
de zaak «sponsen» moeten we
met eigen inzet proberen zowal
25.000 F. per jaar supplemen
taire inkomsten te vergaren. Die
koinen dan vooral van de
opbrengst van de bar, alsook van
T.-Dansants, feesten en steun
van leden en sympatisanten.
De vuistregel voor ons financieel
beleid is dan ook:
elke frank driemaal rond'
draaien vooraleer hem uit tl
GUIDO MOENS
hu wel
ligdc
met
In I
Antw
:ijn
gevlu
Haiti
korts
keerd
en ze
Perm. Verantw. Kreja
He
