MELDERTSE TYPES FLANSKES SOEEKEN
BENEFIETAVOND
«SCHOONDERHAGE»
IN CSV
NIEUWS VAN MILAC Technische Dienst
4 - 16-1-76 - De Voorpost
Wie een vijftiental jaren terug te Meldert woonde, die moet hem nog
gekend hebben. Hij heette eigenlijk Franciscus Vereertbruggen,
geboren te Meldert op 25.10.1903 als zoon van Petrus Dominicus en
Rosalia Coleta Peirlinekx. Maar ik heb hem nooit anders horen
noemen dan «Fianskes Soeëken». En ik geloof dat hij die naam 't best
verstond ook.
NAAR DE SCHIETING
Ik zie Soeele, nog altijd naar de
wipschieting trekken: een klein
manneken, zijn haar op een
brosken of plat tegen zijne kop
gekamd, een kopke dan met
vinnig oogjes en een mond die
altijd lachte als Soeëken hem
opendeedsoms zaagt ge hem te
voet, maar meestal met zijn
koersveloken en zijn koereurs-
mutsken op.
PER VELO
Op zijn koersvelo was Soeëken
bizonder tier. En daar waren
redenen voor. Hij had hem, naar
zijn eigen zeggen althans, per
soonlijk van Stanneken Ockers
gekregen. Waarom juist, dat
weet ik niet, maar ik heb het
hem toch altijd horen beweren.
Er was trouwens nog meer. Met
dau veloken heeft hij een
respektabel aantal kilometers
afgelegd. Hij is er misschien wel
vijftig keer mee naar Scherpen-
heuvel gereden. Dat is een
rekord! Want d'er zal wel
niemand van Meldert meer
maals naar Scherpenheuvel ge
weest zijn dan Soeëken zeker!
Met enige andere mannen reed
hij daar ieder jaar in de mei
naartoe en als ge hem vroeg hoe
hij dat op zijn jaren nog afkon
dan antwoordde hij: «eider-
dooiers jong, en pillen suiker,
daar haal ik mijn fors uit!»
En 't was gelijk hij het zegde.
Onderweg deed hij bijna niets
anders dan rauwe eieren uit-
zuipen en pillen suiker in zijn
mond steken. Onze Lieve Vrouw
van Scherpenheuvel en daarbij
de Bloed processie van Brugge,
daar ging Soeëken ook altijd
naartoe. Onderweg stopten ze
elk jaar in Sinte-Kruis bij
Lowisken in «De Paling». Dat
w as een klein stamineeken langs
de weg en Soeëken stapte daar
zo gaarne af omdat hij er altijd
«oogvlek». bij ons noemen ze
dat «ket»kon gaan eten.
in brugge
In Brugge zelf deed hij niets
liever dan met zijn kompagnie
naar 't Belfort te trekken en die
grote toren te beklimmen. «Elk
jaar.doe'k die trappen eens om
te laten zien da'k nog gezond
ben». Dat was zijn reden voor de
jaarlijkse klimpartij. Maar zijn
verwoede belangstelling voor de
belforttoren valt wellicht ook te
verklaren vanuit zijn eigen
funk tie als klokkenluider in de
Walburgakerk te meldert, al
thans bij begrafenissen want
anders deed koster Alfred De
Medts of zijn Gertrude dat zelf.
Soeëken deed dat jaren lang uit
zijn eigen, spontaan, uit een
goed hart maar op na zekere
moment heeft de kerkfabriek
hem als «officiële klokken
luider» aangesteld. «Zo'n zware
klok luiden, dat is allemaal niet
zo simpel», zie Soeëken. D'er
zijn mensen die denken dat dat
vanzelf gaat!
Niets is minderwaar, ge zoudt er
U zelfs lelijk aan mispakken. 't
Zou d'eerste niet zijn die armen
of benen gebroken heeft omdat
hij het klokzeel te langs vastge
houden heeft en op den duur. uit
vrees van tegen 't plafond
getrokken te worden, toch moest
lossen. In Meldert wonen nu drie
van zulke begrafenisluiders per
okkasie die nooit hun eerste
klokkegelui zullen vergeten.
Nee. nee. het luiden van de klok
dat is een werk van stiel, en het is
maar goed dat ze het indertijd
aan Soeëken overgelaten hebben
zoniet waren er te Meldert
misschien nog meer malheuren
gebeurd,
Na Soéëkesdóód vonden. ze.
trouwens niemand meer die,het
werk wou overnemen en dat is
waarschijnlijk ook een van de
redenen waarom onze pastoor
zijn werk elektrisch heeft laten
marcheren. Een ongeluk is zo
rap gekomen. Met Soeëken
moest hij daar niet benauwd om
zijn, die hing even gerust aan
zi jn zeel als aan den toog.
EN BIER!
Daarmee wil ik nu pertang niet
zeggen dat Soeëken ne zatlap
was. Bijlange niet. Hij was niet
vies van een pint bier. akkoord,
maar om te zeggen écht drinken,
nee. dat deed Soeëken niet, of
toch niet dikwijls. Eten. ja. dat
was wel wat anders. Als Cecilia
was. want Soeëken was ook ne
muzikant, hij speelde tweed
bugel zijn hele leven lang en de
solfège had voor hem weinig
geheimen, dacht hij althans.
kon Soeëken eten als niet een en
men vertelt wel eens dat hij op ne
Ceciliamaandag. na 's zondags
w at meer dan 1 kilo vlees in zijn
kas te hebben gespeeld 's
maandagsavonds, op' den thea
ter. in zijn eentje, op zijn knieën
voor een stoel zat met daarop
een hele kom «stoverij». Neen,
opstaan voor ze helemaal leeg
was. dat was tegen Soeëken zijn
principen en tot den bodem
heeft hij zè geledigd, natuurlijk
dit allemaal nadat hij, in de zaal,
zoals iedereen, zijn normaal
rantsoen had binnengespeeld.
CURIEUS
Veel slechte «gaven» had
Soeëken niet. Misschien wel één:
hij was zoals men zegt «wredig
curieus». Dat heeft Thansken,
zijn vrouw, me zelf nog verteld.
Van alles moest hij 't laatste
w eten en gebeurde er ergens een
of ander «accident», of werd er
gevochten, dan zag Soeëken
altijd middel om tussen de
nieuwsgierigen door op de eerste
rij te kletteren. Thanske heeft
meer dan eens schrik gehad dat
ze hem zelf zouden verminkt
hebben met zo dicht bij de
vechtgrs te staan.
EN COIFFEUR
Ge moet nu niet denken dat
Op zaterdag 17 januari gaat
in het CSV een benefieta
vond door ten voordele van
het projekt «Schoonderha-
ge». Wat is dit? Hierbij een
paar uittreksels van een arti
kel in «Fabriek» door deze
werkgroep.
«...Een hoeve in St.Lievens-
Esse verbouwen tot een
dagverblijf voor meerderja
rige ernstig mentaal gehan
dicapten. Want deze men
sen hebben nergens een
plaats in de maatschappij,
omdat ze volgens de gelden
de normen onproduktief
zijn.
De zogenaamde mentaal ge
handicapte mens verschilt
in zijn mens-zijn niet van de
zogenaamde normale mens.
Hij kan alleen «anders» ge
noemd wordeneen andere
persoonlijkheid, andere be
hoeften, een ander gevoels
leven, andere normen tout
court.
Wij de normalen, zouden we
eerder de aangepasten kun
nen noemen, degenen die
gemakkelijk in een gareeltje
lopen, degenen die hun be
loften kunnen indijken of
opfokken, volgens wat de
maatschappij wil.
Ons initiatief bestaat erin, te
proberen een leefgemeen
schap te maken met even
waardige mensen, perso
neel en gehandicapten.
Mensen die samen de dag
doorbrengen, hun. kreativi-
teit ontplooien, mekaar hel
penen leiden, zonder autori
taire strukturen. Leven in en
met de natuur, zonder
dwang, alleen stimulatie,
interesses laten groeien
We beginnen met een boer
derij omdat ze ons de natuur
verschaft, het milieu. De
mensen die hiermee starten
willen samen met die ande
ren hun dagen doorbrengen,
elk op basis van hun idealis
me. Veel financiële midde
len zijn dus nodig want dit
«huis» moet eerst in werking
zijn vooraleer kan gerekend
worden op erkenning en
subsidie.»
Tot zover iets over projekt.
Op 17/1 treden volgende
mensen op.
Gustaaf De Meersman is op
de eerste plaats dichter. In
onze reeks over poëzie werd
z'n werk reeds voorgesteld
en kwam Gustaaf naar voor
als een sociaal en politiek
(niet: partij-politiek!) geën
gageerd dichter die konse-
kwent verschillende mistoe
standen van onze maat
schappij aanklaagt. Gustaaf
staat volledig achter z'n
werk en vraagt een even vol-
Soeëken zijn heel leven lang
niets anders gedaan heeft dan
bedevaarten ondernemen en
klokken luiden. Absoluut niet!
Dat waren, om zo te zeggen,
maar zijn hobby's, zijn neven-
aktivitciten. Zijn hoofdberoep,
denk ik. was Coiffeur. Daarvan
had hij «diplonis». Die hingen bij
hem tbuis boven de kamerdeur.
D'er hing er zeker ene van het
Nationaal Verbond der Haar-
kappers. nen diplom die hem
geschonken was voor «federatie
verdiensten». Welke onder
Soeëkes verdiensten nu juist de
«federale» waren zou ik wel niet
kunnen zeggen maar in elk geval
het stond op het diploma. Al was
't maar alleen omdat hij zijn
leven lang. elke week, de zieke
mensen en de oude mannekes
thuis bij de haard de baard en
het haard heeft afgedaan. Om
dan van de Paters van Asse nog
te zwijgen want daar trok hij ook
iedere week naartoe. Als kin-
deren gingen we bij Soeëken
omdat hij zulk een plezant
elektriek «machiéntje» had.
Want in die tijd, ik spreek nu
van de jaren 45-55, waren alle
Meldertse coiffeurs nog niet
geëlektrificeerd. Soeëken echter
wel. toen al! De kinderen gingen
dus voor dat machientje, de
grote mensen, vooral de boeren,
om eens tc kunnen lachen.
Bijzonder 's zaterdaags kwamen
ze daar toe, van Nievel. en van 't
Kokerij: Torremans Miel,
Schorre. Witj. de Mieris, Seppen
van Manilles... Die mannen
lieten zich daar scheren om
mekaar te tempteren en om nog
eens te kunnen vertellen al wat
ze vanzeleven uitgestoken had
den. En 't was dan dikwijls, al
een stuk in de nacht als ze daar
buiten geraakten. Terwijl ze zo
gezellig achter de stoof malkan
der zaten te koejoneren zeepte
Thanskens hen één voor één in
en dan volgde Soeëken met zijn
mes. In 't scheren was hij nen
akrobaat! Dat kon hij zelf met
één hand terwijl hij ondertussen
zijnen boterham opat.
EN BOER!
Veel tijd was daar immers niet te
verliezen, vooral niet op zo'n
zaterdagavond want tussen zijn
scheren, zijn knippen en zijn
eten door moest Soeëken ook
-nog zijn koei melken. Ik geloof
niet dat er ooit meer dan één in
zijn stal gestaan heeft want veel
boer is hij niet geweest. Ze waren
maar met twee en zijn coiffeur-
derij hield hem teveel thuis of op
de baan. Bovendien fungeerde
hij ook nog als bode van de
Meldertse beëstenbond en als
roeper bij begrafenissen. Voor
die tweede jobkes kon men wel
moeilijk iemand anders vinden
Soeëken deed dat allemaal. Hij
kon niet «refuseren».
OM ST-PIETERSPENNING
Ook niet aan de pastoor. Samen
met de koster vergezelde
Soeëken hem ieder jaar op zijn
ronde voor St-Pieterspenning,
Soecken voerde altijd de krui
wagen met de hop terwijl
pastoor en koster de geldelijke
bijdrage in ontvangst namen.
Op het einde van den toer kon
me, echter wel eens zien dat
Soeëken door de koster moest
gevoerd worden. «Ja. wat wilt ge,
in zoveel huizen iets moeten
drinken en als ge iets laat staan
doet ge de mensen affronten
aan». Soeëken moet dat wel
plezant gevonden hebben, zo om
St-Pieterspenning te gaan want
als ze onze hudige pastoor
ingehaald hebben stapte hij
samen met Tepelkes Lowie en
Nourekes Oktaaf ook in de stoet.
Oktaaf met pasterskleren aan,
Soeëken met de kruiwagen en
Lowie als koster. Het schijnt dat
ze dien avond 1400 F. hebben
rotidgëhaald. 't Grootste part
gaven ze, in een edelmoedige
bevlieging aan den onderpaC
maar met de rest hebben zef1"
wel een avond lang kuiïi
amuseren. 1
Voor zulke «stoten» was Soesj
wel te vinden. Zo liet hij ziel:
Aalst in de coiffeurschoojT,
een weddingschap, «Vos» vel^
en zes maanden lang heefL(
dan vols rondgelopen. F
andere keer kon men L.
overhalen mee te rijden k
velokoers Brussel-Izegeni,|ci
koers speciaal voor ambachtL],
Zijn supporters herkenden!
an ver aan zijn «vareusken.^
groter dan Filleke Plas, dat
de vouw van zijn benen 1
Soeëken reed in die koer|.((
16de prijs. Zonder de pinteiT.,1
hij onderweg moest wegkap.
ware hij ongetwijfeld nogdicL,!
geëindigd. Fianskes Soeëkï^
gestorven de 2,7ste noyembij,,
'64. Van de kanker. In de kl|jc
hebben ze hem nog eens «L
en toe gedaan» om hem kon*s
te stellen. Hij werd wat bete0l
is zelfs nog eens tot in Asse bi w
paters gereden om haar sjjll
doen. Enige dagen later \vje
met hem gedaan... Hij kreejL,
schoon begrafenis n
't muziek. En als ze Soeëke;()|
den dienst buitendroegen luLj
nand anders voor hem'
doodsklokken..
en
ledige inzet van z'n mede
werkers. Hopelijk voldoet
K2 aan deze - volgens mij
noodzakelijke-eis.
Chrisma werd ongeveer 8
maanden geleden opgericht
en bestaat voor het ogenblik
uit Chris Latour (elek. git.),
Mark Vanschandevijl (12-
string), Bert Van Lierde (ak.
git.)en Jempi (drums).
Centraal staan hier de niet-
gemakkelijke teksten van
Chris Latour hoofdzakelijk.
Chris werd 2 weken geleden
voorgesteld is onze poëzie
reeks. De «gedichten» wor
den gebracht op een menge
ling van kleinkunst- en folk-
achtige eigen muziek van de
groepsleden.
René Dewit, onze medewer
ker zonder «te»,, is bij het
Aalsters publiek een stevige
reputatie aan 't krijgen zodat
het bijna niet meer nodig is
hem nog voor te stellen.
René zingt eigen neder-
landstalige teksten op eigen
- sterk Angelsaksisch beïn
vloede - muziek (deze in
vloed is geen verwijt - wel
integendeel!), die men als
een gelukkige, verdere ver
breding van de kleinkunst-
kring kan noemen.-Let wel
René staat op dit vlak niet
alleen er zijn nog andere
debutanten (niet uit Aalst)
die ook vernieuwde dingen
aanbrengen in de te enge
kleinkunst. René brengt op
17/1 ook- de premiere van
enkele totaal nieuwe num
mers.
Isopoda is de groep die per
se vóór René wou optreden
omdat ze bang waren dat na
René al het volk zou weg
gaan. (zijn jullie zelf niet
boeiend genoeg, jongens?!)
Deze groep bestaat uit Ar
nold (bas), Walter (gitaar),
Guido (orgel), Marc (drums)
en een nieuwe gitarist waar
van ik de naam niet ken. De
muziek die ze spelen wil ik
niet opsluiten in een of an
der genre. Het is gemakke
lijkst en ook het vaagst te
omschrijven met rock. Mis
schien weten de mensen ge
noeg wanneer ik zeg dat hun
muziek in het verlengde ligt
van groepen als Yes, Gene
sis en Wishbone Ash. De
nummers zijn eigen kompo
sities.
Allen welkom op deze avond
met (hopelijk) goeie muziek.
Plaats en tijdstip: CoSoV.,
Wellekensstraat, Aalst;
20.30 uur.
Inkom40 fr. (30 fr. in voor
verkoop).
Hugo De Troyer
Beste Vriend (toekomstige)
soldaat, familie en verloofde van
soldaten,
Gezien «De Voorpost» wekelijks
GRATIS een zending maakt voor
onze soldaten- miliciens, zijn we
de mening toegedaan dat we ook
langs deze weg regelmatig wat
meer informatie kunnen versprei
den aangaande de legerdienst.
We zullen telkens het artikel inde
len in 2 of 3 rubrieken:
1. ten technisch gedeelte.
2. een algemeen probleem
3. gestelde vragen in het parle
ment met de daarbij horenae ant
woorden.
Toch willen we vooraf de mensen
van dit blad nogmaals danken voor
dit alles. Dank U jongens van de
«Voorpost».
1. A: AANDACHT VOOR DE
ONTHEFFING MET KLASSE
1975
In het Belgisch Staatsblad van 27
september 1975 verscheen het
zeer belangrijk bericht aan de ge
schikt bevonden dienstplichtigen
van klasse 1975 met betrekking tot
de ontheffing.
Wanneer een dienstplichtige van
kiasse 1975 behoort tot een van
volgende categoriën:
a) Behoren tot een gezin met ten
minste zes kinderen in leven, op
voorwaarde dat geen enkele broe
der als lid van een gezin met ten
minste zes kinderen in leven het
genot van onbepaald uitstel, ont
heffing, vrijlating van werkelijke
dienst of aanwijzing voor het spe
ciaal contingent heeft bekomen.
Een tweede lid van het gezin kan er
nochtans van genieten mits het
eerste deel uitmaakte van een lich
ting welke aan die van de begun
stigde ten minste vijf jaar vooraf
gaat.
b) Een of meer kinderen ten laste
hebben vóór 1 januari van het jaar
tijdens hetwelke zij de leeftijd van
24 jaar zullen bereikt hebben welke
ook het contingent zij waartoe zij
behoren.
Het spreekt vanzelf dat alle bepa
lingen van artikel 87, 2 tot 9, toe
passelijk zijn. (artikel die eveneens
over de ontheffing handelt)
OPGELET: Wie geen bericht van
ontheffing heeft ontvangen op 1
december 1975 moet een be
zwaarschrift indienen vóór 15 de
cember 1975. Dit kan met een
aangetekende brief aan de Minis
ter van Landsverdediging, Com
missie voor Ontheffing, Kazerne
Klein Kasteeltje, 1000 Brussel. Dit
bericht geldt niet voor de gewe
tensbezwaarden die geen onge
wapende dienst vroegen en reeds
geschikt bevonden werden. Zij
dienen te wachten tot 1 april 1976
voor ze bericht kunnen krijgen.
Hebben ze op die datum geen ont-
heffingsbericht ontvangen dan
dienen ze hun bezwaarschrift te
sturen vóór 15 april 1976 aan de
Minister van Binenlandse Zaken,
Leuvense Weg 1,3, 1000 Brussel.
1 B. NOG EENS OVER VRIJLA
TING
NA EEN BROEDERDIENST
MITS BIJKOMENDE
VOORWAARDEN
In het parlement werd reeds her
haaldelijk aangedrongen dat de ca
tegorieën voorzien in artikel 12 1,
5 bis (krijgsgevangene, politieke
gevangene, gedeporteerde, ver
zetslid) zouden aangevuld worden
door «inlichtings- en actieagenten,
werkweigeraars, oorlogsinvaliden,
enz.»
Tot op heden werd steeds geant
woord dat de afbakening ergens
moest liggen en men het bij de oor
spronkelijke tekst hield. Sinds een
paar maanden komen echter an
dere geluiden in de zin van: «een
gunstige oplossing mag worden
verwacht ter gelegenheid van het
neerleggen van een wetsontwerp
tot wijziging van de dienstplichtwet
ten».
We houden dit verder in het oog en
zullen er ten gepaste tijde op
terugkomen.
1 C. SPOEDVERLOF OM GE
WICHTIGE
REDENEN VOOR DE
BEAMBTEN VAN DE
REGIE DER POSTERIJEN
Zoals iéder jaar staat de Krijgs
macht spoedverlof om gewichtige
redenen toe aan de beambten van
de Regie der Posterijen die mo
menteel onder de wapens zijn. Dit
heeft betrekking op het personeel
van de Regie der Posterijen, van
de sorteercentra en van de Post-
chekdienst.
Op aanvraag van hun administratie
kunnen de miliciens, beambten
van de Posterijen en van de sor
teercentra dit spoedverlof beko
men van 22 december 1975 tot 9
januari 1976 inbegrepen.
De beambten van het postchec-
kambt van 22 december 1975 tot
en met 30 januari 1976.
II. HET R.S.C.
(Rekruterings- en
Selektie Centrum)
Waarmee kunnen we beter begin
nen dan met het «Klein Kasteeltje»
of het R.S.C. van het leger, (en dit
ten behoeve van diegenen die er
eerlang zullen heengaan).
Sinds de dienstplichtigen slechts
één dag op het RSC verblijven en
sinds de mechanisatie voor het
verwerken van de gegevens is er
ook wel een en ander in de keuring
gewijzigd. De doortocht in het RSC
verloopt voor de dienstplichtige in
twee delen: het medische en het
psychotechnische gedeelte.
a) Het medisch onderzoek
Iedere dienstplichtige wordt on
derzocht tussen 8 en 13.30 u. naar
gelang de groep waarbij men is in
gedeeld (vandaar dat er verschil
lende uren van aankomst op de op
roeping vermeld staan).
Per dag verschijnen 180 neder-
landstalige en 135 franstalige
dienstplichtigen,
HET VERLOOP
IS ALS VOLGT
administratieve formaliteiten
eerste medische ondervraging
controle van de familiale toestand -
toespraak - urineonderzoek - ra
diografie - geneeskundig onder
zoek.
De gegevens van deze onderzoe
ken worden onmiddellijk doorge
zonden aan de dienst voor verwer
king van de informatie.
De kontrole van de dienstplichtigen
die terugkeren van het militair hos
pitaal, waar ze in observatie wer
den genomen, wordt natuurlijk in
deze medische keten ingelast.
b) de psychotechnische
proeven
Deze onderzoeken starten rond
10.30 u. en verlopen als volgt: ad
ministratieve formaliteiten - mede
deling dat de dienstplichtigen on
derworpen zijn aan de militaire wet
ten vroegere voorlezing wordt
door deze mededeling vervangen)
autobiografisch formulier - inter-
vieuwtest: algemene intelligentie
tests en test ruimtelijke faktoren,
test voor mechanika, woorden
schat, rekenkunde, en administra
tietest
Uit het geheel van deze proeven
wordt een «basis-selektie index»
afgeleid en de uitslagen voor be
paalde tests worden gegroepeerd
als criterium voor bepaalde func
ties in het leger. Men heeft namelijk
op het RSC monografieën waarop,
per functie, de vereisten en ge
wenste eigenschappen staan ver
meld.
Bemerking: de dienstplichtigen
die zich kandidaat stellen voor een
K.R.O. -opleiding, dienen nog twee
dagen langer in het RSC te blijven
voor verdere proeven die vroeger
in Everberg werden afgenomen).
Naast de test die iedere dienst
plichtige maakt, krijgen ze daarbij:
anamnese (levensloop van de
kandidaat), projectieve technieken
(voor het bestuderen van de per
soonlijkheid en het karakter),
agressiviteitsmeting, observatie-
proeven, groepsdiskussie en bij
komende papier- en potloodtests.
c) Het interview
Het interview is meestal het na
gaan van de wensen van de sol
daat: kazernering, oproepingsda
tum, functie en de gegevens con
troleren (gezinstoestand, prioritei
ten,
Dienstplichtigen met sociale moei
lijkheden die een terugslag kunnen
hebben op hun kazernering kun
nen een onderhoud aanvragen
met de sociale dienst van het leger
in het RSC.
VERDELING EN
AFFEKTATIE
De selektie, door de ordinator, ge
beurt door uit het fichesysteem van
de kandidaten (dienstplichtige mili
tairen) enerzijds en noden van het
leger anderzijds de corresponder
ende fiches te zoeken.
Twee maand voor de voorziene
oproepingsdatum worden de ge
gevens door het RSC doorge
stuurd aan de dienst voor verdeling
en affektatie, daarna terug aan het
RSC. De dokumenten en fiches
worden enkele dagen later door
gezonden naar de algemene
dienst encadrering waar de con
trole gebeurt om te zien of alle no
den zijn beantwoord.
Tenslotte gaan de fiches terug
naar het RSC waar op administra
tief vlak alles wordt in orde ge
maakt zodat 42 dagen voor de op
roeping de papieren vertrekken
naar de toekomstige milicien in
kwestie. Voor wat de affektatie
aangaat bestaat er een verschil
tussen de miliciens voor B.S.D. en
de miliciens voor België:
Voor B.S.D. worden de noden
van het leger uitgezet m.b.t. de
wensen van de milicien voor een
bepaalde functie (of zo equivalent
mogelijk)
Voor België dient men maxi
maal rekening te houden met de
sociale en wettelijke prioriteiten en
wordt de opdeling gemaakt van de
miliciens per gewenst garnizoen
en niet per functie) en voor de func
ties per gewenst garnizoen.
MOEILIJKHEDEN
Men heeft voor de aanduiding voor
een functie niet alleen af te reke
nen met de geschiktheid van de
kandidaat, met zijn specifieke
vraag, maar ook met het aantal
functies en het aantal kandidaten.
Als ge weet dat er zich per jaar
meer dan tweeduizend metaalbe
werkers aanbieden en dat er in het
leger maar tien functies zijn voor
metaalbewerker, dan snap je on
middellijk waar het knelpunt zit. En
hetzelfde kan ook gebeuren in om
gekeerde richting. Zo heeft men
420 functies voor dactylo en het
aanbod is maar 212.
Je kan verstaan dat hier de ern
stige knoop zit voor de selectiepro
cedure en ook de vele klachten van
dienstplichtige militairen dat ze de
gevraagde functie niet bekomen
hebben In een ruwe schets kan
men een militieklasse indelen als
volgt:
1/3 wordt ingedeeld bij de strij
dende eenheden in een functie
waarvoor geen analoge burger
functie bestaat.
1/3 wordt ingedeeld bij chauf
feurs en technici, een kategorie
waarvoor soms overeenstemming
kan bereikt worden tussen vraag
en aanbod (soms met een over
schot aan kandidaten);
1/3 wordt ingedeeld bij de ad
ministratie, gezondheidsdienst,
magazijniers (hiervoor heeft men
veel te veel kandidaten)
Hierbij komt dan nog de vraag naar
een bepaalde oproepingsdatum en
voor sommigen de kazernerings-
plaats, zodat voor de verdeling en
de affektatie er heel wat moeilijk
heden komen.
III. ALLERLEI NIEUWSJES
GOED OM WETEN OF
OM OVER NA TE DENKEN
de inkorting van de militaire
dienst (9 maanden in de B.P.S. en
11 maanden in België) alsook een
eerste toepassing van het beginsel
S
st
van één dienst per gezin, datt
jaar werd ingevoerd, zal voiei
doorgevoerd zijn einde 1975. jet
maatregelen maken compen
eaanwervingen noodzakelijkpj
lopend tot een totaal van F
vrijwilligers op korte termijn (f.
welijke vrijwilligers inbegrqf3
Op 1 mei 1975 waren reeds oMn
veer 4.700 vrijwilligers aange^g
ven.
Op de vraag of, rekening
dend met de vredesverzuchtirP15
bij onze bevolking leeft, hefl,c
nuttig was een gewapende
taire parade af te schaffen qsir
juli, antwoordt de ministers
landsverdediging NEEN. |ij|
Dit «neen» steunt hij op volg;'
argumenten: iedereen begrijp
voortbestaan van het leger gr
dit niet is om oorlog uit te lolg'
maar wel om te voorkomen.n
Te dure hondenhokken,
Is het waar dat het bouwen vat j-
hondenhokken voor de opf
plaats van het leger te Jej.
516,000 F. zal kosten, vro<"
heer Defosset (Vr,
8.7.75)? Het antwoord: Del
ring heeft geleerd dat een f
koop hondenhok in licht n
uiteindelijk zware kosten
langrijke onaangenaamh|
veroorzaakt o.a.:
vroegtijdige sleet van hel
liewerk en vernieling door het!t,r
gen van de honden aan het h(fie
gedeelte met als gevolg: na 1
tijdspanne hoge herstelling^^
ten; ï5,
vlucht van het dier lang v,
door hem gemaakte gaten:
soms het groot gevaar datrai
vlucht voor de veiligheid vanrM^
sen en goederen inhoudt. >rc
Voor de gezondheid van de wa)n(
en van de honden zelf is het Jer
enboven van essentieel belanf°<
deze hokken gemakkelijk ge/vr:
igd en ontsmet kunnen worde
Het gaat er dus om hondenhoijle
te bouwen waarvan de kos^nj
niet te hoog ligt en tevens e«j v.
giënische en economisch get
toelaten. Voor het geval var
militair depot te Jeneffe laat5e!
weten dat er geen gevolg gegt.ei
werd aan de aanbesteding. Rh"
lijnen werden aan de betrotell
diensten gegeven om de vereóar
van het bezonder lastenkohi^or
herzien. y^o
De werkingskosten van deen
Igische militaire attaché injgt
Haag belopen vier en een hafjev,
joen per jaar. De betrekkingen^
sen de generale staven van
Nederlandse en Belgische j...
zijn zo goed dat er weinig br'J
moet gedaan worden op deb''
taire attaché. In het kader vaite
besparingen wordt deze poslïn
ook afgeschaft. ie.
de dienstvermindering in Oèn,
land.heeft een aantal parlemei k
ren ertoe aangezet te vrager»
ook de wettelijk prioritairen i%u
Igië gekaserneerd dezelfde!^
passing zou gelden. Op al die*
gen heeft de Minsiter van Lal
verdediging NEE geantwer2
Dus, willen de wettelijke pridbu
ren slecht 10 maanden doen,!-
moeten ze maar vragen op;sc
CRS, in Duitsland gekazerneerd,
worden. |ie|
Eventuele vragen of inlichtlnfvo
aangaande legerdienst kan^sj
steeds schriftelijk doen Is
het bureel van ons blad?'
vermelding: «Milac-Technir
Dienst». i,te
Raf Haeg
