EEN KIJKJE BIJ HET KARNAVALBOEKET VAN 1975
lieuwe groepen kunnen nog heel wat leren LOTJONSLOS
heiÖE KALOETERKABASSEN
DE FLIERAMOIZEN
7TSMpeurw},
VAALT overal
gssre t-oisrERMes.
SrMr/
p!K-A a/A
flieB
De Voorpost - 6-2-76 - 5
orige week hadden wij het genoegen vijf nieuwe karnavalgroepen voor te stellen. Deze week
ngen we even grasduinen bij de «gevestigde» waarden die vorig jaar de nummers één en
jtiee waren in de kategorieén met en zonder praalwagen. We hebben de rangschikking voor
te te gelegenheid even door elkaar geschud en achtereenvolgens kwamen De Kaloeterkabas-
Je Cf60' Lotjonslos, Noig en De Flieremoizen uit de bus.
aat.
uit
We de naam Kaloeterkabassen nog nooit gehoord heeft,
sn vnag zich geen karnavalist noemen. De Kaloeterkabessen
tal yormen immers één van de meest imposante groepen uit het
antpngste decennium van de Aalsterse karnavalgeschiedenis.
gebjen voorzitter, ondervoorzitter of zedenmeester kennen ze
liet. Wie een pint betaalt, wordt automatisch voorzitter tot
jn a^anneer zijn voorbeeld navolging vindt. Volgens Karei De
ihariiaeyer is elke Kaloeterkabas per jaar ten minste tien maal
jg voorzitter. Toch is precies diezelfde Karei De Naeyer het
<Pefrein van de groep. Als regisseur en ex-prins karnaval heeft
Jagjijer trouwens voldoende artistieke kwaliteiten en ambities
5 leioor. De Kaloeterkabassen konden geen betere woordvoer-
»r „Ier vinden. Karei kan immers een heel boek schrijven over
noözÜn karnaval»
"pEN HELE
ESCHIEDENIS
hijn^
te 4e Kaloeterkabassen debu-
aarfeerden in 1967 met «Het ei-
angind Amoras». De twee broden
Jaaian 7 kg. en de 300 «trippen»
aaryaren de opvallende ingre-
alplliënten van deze suksesrijke
v<jitbeelding. Het jaar daarop
neuierd alle eer bewezen aan Vo-
lat jelhandelaar. Dirk Martens
a Laiocht toen toekijken hoe vóór
rasiijn wijsgerige neus niet minder
ikklan 60 witte duiven op de he-
ahtgiel werden losgelaten. In 1969
'ooqaf Danny D'Haeseleer er de
alirui aan. K. De Naeyer geeft
n n
sha
planken met wieltjes. Deze
planken werden door een wa
gen voortgetrokken, maar dat
moest vanzelfsprekende tegen
een lage snelheid gebeuren.
We hadden afgesproken op de
Grote Markt een kleine de
monstratie te geven. Hoe 't ge
komen is, weet ik met maar op
een gegeven ogenblik raasden
we over de markt tegen 30 km.
p. uur. Het mag een wonder
heten dat niemand gewond
werd. Ons nummertje had ge
weldig succes, maar toen het
feestkomitee om een bisnum-
mertje vroeg, hebben we dat
wijselijk tegen 10 per uur afge-
Kalocters kabassen woordvoerder
90( kameraadschap telt» (ws)
a<grif toe dat dit een gewel
dige klap was waarvan ae ge-
U Ivolgen nu nog voelbaar zijn:
«Mocht Danny er ooit aan den-
ken terug te komen, dan is hij
L.fcteeds welkom». Toch werd
■—«ook dat jaar een groot sukses.
Met hun Obelix en Asterix
schreven de Kaloeterkabas
sen een stukje Gallische ge
schiedenis wat hen niet minder
dan 36 m3 isomo kostte. Ook
«De Gemeenteverkiezing»
ierikreeg een beurt. 1970 was
:t «daar immers een geschikt jaar
voor.
Het zou een grandiose verto-
"dining worden met Marcel De
^"Bisschop, Bert Van Hoorick,
'8«Gaston Van den Eede en
"MFrans De Broe als elementen
van een vierkoppige draak die
rscreikhalzend uitzag naar het ka-
najbinet (lees WC.) van oud
burgemeester Blanckaert.
Maar het noodlot sloeg toe. De
'"nacht vóór karnaval brandde
an-de wagen totaal af. Karei De
vaI Naeyer: «Vier maanden werk
gingen in vlammen op. We
stonden er bij te wenen als
kleine kinderen».
e;Toch zijn de Kaloeterkabassen
'e".mee opgestapt. Dank zij de so
lidariteit van de andere groe-
j,. pen hebben ze nog een prijs
ir_ behaald ook. Karei De Naeyer:
«Dat was mijn zwartste karna
val. Het ergste was dat sommi-
,n gen er nog leedvermaak bij
un hadden. Toen 's anderen
daags een agent de schade
kwam opnemen, had hij de lef
•ls om te vragen of we het niet met
opzet gedaan hadden. Je zou
op zo'n ogenblikken een moord
ts begaan».
Een Kaloeterkabas laat echter
niet vlug de armen zakken. Het
succes van hun Duizendpotus
e Carnavalostus Alostianenis
'e (1971) en hun Kaloeterkabas-
et senkarnaval (1972) deed al
vlug het rampenjaar vergeten
In 1973 dwong de groep een
'ls algemene bewondering af met
«Het Filmmuzeum van de
J Schaterlach of Comedy Ca-
jpers». De ronddraaiende Char-
Ielie Chaplin en het bekende duo
«den Dikken en den Dunnen»
waren de voornaamste blik
vangers van de Alostian Tech
nicolor Kaloeterkabassen Car
naval. Karei De Naeyer denkt
nog steeds met schrik terug
aan de waaghalzerij van het
politiecordon The Comedy Ca
mpers: «Een tiental mensen la
gen gewoon achter elkaar op
Karei
Naeyer: «Enkel
werkt».
Het engagement van de groep
kwam in 1974 nog meer tot ui
ting. Met «Klaas (Cloes) Vaak
en de Oliesjeikzaak» werd de
toenmalige Minister van Eco
nomische Zaken eens flink in
zijn hemd gezet. Vorig jaar
keerde de groep terug tot een
typisch Aalsters thema met
«Toid te woinig vér Karnaval».
Hiermee brachten de Kaloe
terkabassen hulde aan hun ei
gen «Kaloeterke». Karei De
Naeyer: «Een Kaloeterke is
een typisch «Oilsjters» ventje
dat graag werkt, een pint drinkt
en plezier maakt Het heeft
voor alles een oplossing omdat
het steeds van de gezonde
veronderstelling uitgaat dat het
allemaal dik in de kabas komt.
De letters L.T.D. staan er al
leen maar bij om het vindings-
ijke journalisten moeilijk te ma
ken».
HARDE
WERKELIJKHEID...
schien dit jaar onderdak vinden
maar het volgend jaar er even
goed kunnen uitgegooid wor
den. Het ideaal zou bijgevolg
een eigen halle zijn voor alle
Aalsterse karnavalgroepen.
Momenteel kan daar slechts
één orgaan voor zorgen: het
Karnavalverbond. Het beschikt
immers over een belangrijke
troef (lees: Keizer Kamiel) die
in staat is de financiële inspan
ningen van de diverse groepen
te koördineren. Karei De Na
eyer: «We moeten afstand
doen van een ongezonde naij
ver en jaloersheid. Wat telt is
de kameraadschap».
MAAR OOK PLE
ZIER
Precies dit woord kameraad
schap vind je op elke bladzijde
van de Kaloeterbijbel. In de
groep wordt geen onderscheid
gemaakt. Sommigen kunnen
lassen of timmeren, anderen
kunnen enkel denken, een lad
der vasthouden of soep klaar
maken. Als je iemand wil spre
ken, moet je niet met een fami
lienaam komen aandraven.
Elke Kaloeter heeft immers
een troetelnaam: Polleke
Palm, Sjalen de Pomper, Fred
de Trommeleir, 't Bokalleken
en Dolfken zijn begrippen in het
Kaloeterwereldje. Allen, zowel
mannen als vrouwen, zetten
hun beste beentje voor en de
anders zo welbespraakte ex-
prins Karei vindt geen woorden
om hen te danken. Volgens
hem ligt het geheim van al die
energie en opoffering in de
liefde voor de gulle karnava-
leske lach. Een echte Kaloeter
houdt van poëzie en is een
klown met een groot breed hart
voor iedereen.
ALLES IN'T DOBBEL
Klowns zullen er overigens dit
jaar genoeg te zien zijn in de
Kaloetergroep. Ze zullen er
zelfs in '«'t dobbel» bijlopen.
Waarom? Heel eenvoudig,
omdat elke echte karnavalist
graag een pintje drinkt en alles,
tot zijn groot jolijt, in 't dobbel
ziet. Het is duidelijk dat achter
deze originele idee het brein
van een kreatief regisseur
schuilgaat. De uitwerking van
het tema is bijzonder sugges
tief en zal de stoutste verwach
tingen overtreffen. Toch heeft
Karei De Naeyer een gouden
recept om nog meer van de
show te kunnen genieten: «Als
alle toeschouwers vooraf een
paar pinten drinken, tsjonge,
dan geloof ik dat we wel een
wagen van 65 m. zullen heb
ben».
Wie iets wil verwezenlijken
moet ervoor werken. Dat on
dervonden de Kaloeterkabas
sen maar al te best. In deze
Siberische kou gaat alles
moeizamer en vloeken ze wel
eens meer. Vooral het nacht
werk is slopend. Karei De Na
eyer: «De mensen mogen ge
rust eens naar de Fiber Fleet
komen. Ze zullen dan mis
schien beseffen wat d' Oilsjt-
neers voor d'Oilsjtneers doen.
«De gelegenheidsvoorzitter
zegt dit niet uit verbittering
maar uit sympathie voor alle
karnavalisten die zich zonder
veel tamtam inspannen om
nog beter te doen dan vorig
jaar. Het volstaat bovendien
met alleen te willen, je moet er
ook het geld voor hebben. Op
het eerste gezicht hebben de
Kaloeterkabassen geen finan
ciële zorgen maar Karei De
Naeyer verbergt het niet dat de
groep bijzonder zuinig moet
zijn Met een prijs alleen komt
ze er niet en de Kaloeterka
bassen moeten bijgevolg
noodgedwongen gaan bede
len of aan andere stoeten
deelnemen, willen ze volgend
jaar opnieuw kunnen begin
nen. De gelegenheidsvoorzit
ter is overigens ook niet te
spreken over de huidige akko-
modatie. Hij noemt de Fiber
Fleet een «duivekot» voor een
troep zigeuners die er mis-
Een andere kanjer in het Aalsterse folkloreleven is Lotjons
los. Van waar deze naam komt is een geschiedenis apart. Een
aloud Vlaams spreekwoord zegt: «Als het bier is in de man, is
de wijsheid in de kan». Uitzonderingen bevestigen echter de
regel want de naam Lotjonslos werd precies geboren uit een
paar zatte geesten op een Catharinistenbal in 1963. In 1964
debuteerden ze met «Cleopatra en Alostoscope». De groep is
dan een jaar de ekxsotische toer opgegaan (Kings of the sun
in 1968 en Drakovoelantus), maar zoals voorzitter Willy Van
Mossevelde zelf beweert is Lotjonslos gelukkiglijk naar het
komische teruggekeerd. Er mogen praalwagens zijn, maar
het meest typische in Aalst is toch het klowneske. Van daar
ook de uitbeeldingen zoals «10 jaar Lotjonslos (1972)», «Lot
jonslos (1973)» en de «Poesjanellentoeren (1974)». DE groep
is een mengelmoes van middenstanders die financieel wel
tegen een.duwtje kunnen. Toch moeten ook zij buiten Aalst
optreden om de financiële put wat op te vullen. Lotjonslos is
bijvoorbeeld een graag geziene gastvedette in Halle. Vorig
jaar wilden ze er mee ophouden. Hun uitbeelding «'t Enje van
de cirk» loog er niet om. Kun je echter met een eerste prijs
karnaval definitief vaarwel zeggen? Niet één Lotjonslosser
zou het overleefd hebben. De fervenste tegenstanders van
verder te doen waren dit jaar de eersten op opnieuw te begin
nen. Romantiek «te koop» dus.
GEZONDE
KONKURRENTIE
Als je voorzitter Willy Van Mos
sevelde vraagt wie de grootste
konkurrent is van de Lotjonslos
dan moet hij niet lang naden
ken. Meer nog dan anderen is
hij benieuwd naar de prestaties
van de Kaloeterkabassen. Op
de vraag of konkurrentie niét
omslaat in nijd antwoordde hij:
«In 't geheel riiet. Wij weten dat
we elkaar waard zijn en juist
deze wetenschap stimuleert
ons geweldig. Dat is ook zo met
andere groepen. Vroeger was
Lotjonslos wel het mikpunt
omdat we geld hadden... Te
genwoordig echter tellen we
veel vrienden. De nijd is een
sportieve strijd geworden die
Aalst juist zo groot heeft ge
maakt. Bij de prijsuitreiking is
er natuurlijk altijd onenigheid,
maar de ervaring heeft me ge
leerd dat een verliezende
groep het jaar daarop zich
dubbel inzet».
Toch schieten de werkzaam
heden van de Kaloeterkabas
sen veel vlugger op. Willy Van
Mossevelde blijft er onbewo
gen bij: «De Kaloeterkabassen
hebben de reputatie tot een
gegeven punt heel snel op te
schieten, maar de Lotjonslos
halen die achterstand wel in.
Dit sluit echter niet uit dat de
Kaloeterkabassen dit jaar be
ter zullen zijn dan Lotjonslos.»
MET EEN
ZUUR GEZICHT
Dit jaar wordt Lotjonslos dus 13
en hiermee zijn ze in het sta-
dum van de puberteit beland.
Maar zelfs het leven van een
puber is met heel wat anekdo
ten gekruid. Lotjonslos zal
nooit de dag vergeten toen ze
vlak voor de Grote Markt een
wielbreuk hadden. Er ontstond
grote paniek tot iemand een
geniaal idee had, dat de zaak
opnieuw aan het rollen bracht.
Hekkesluiter en tevens de laatste groep van dit karnavalboe-
ket zijn De Flieramoizen. In 1953 traden ze voor het eerst op
onder de naam «Schaêjongens». 12 jaar later deden ze een
daverend wederoptreden. Niet de huidige voorzitter Gustaaf
De Brucker, maar wel Maurits Willo is de enige overgeble
vene van de vroegere groep. Er is ondertussen echter heel
wat veranderd. Vroeger waren De Flieramoizen gekend voor
hun grote praalwagens maar tegenwoordig houden ze het bij
iets klein, maar fijn. Volgens Gustaaf De Brucker kan dat ook
met anders. De meeste leden zijn immers zelfstandigen of
studenten die zich niet altijd gemakkelijk kunnen vrijmaken.
Op technisch en financieel gebied zijn er praktisch geen
moeilijkheden. De Flieramoizen hebben vele vrienden die
graag materiaal en technische bijstand verlenen. Soupeetjes
geven doen ze ook maar allemaal op eigen kosten. Tot hun
grote suksessen behoren t Amerikaantje» en Met Karna
val op zwier». «Met muziek door 't land» bezorgde hen vorig
jaar de tweede prijs bij de kleine groepen.
Dc Flieramoisen aan 't werk
VEEL SFEER
Ondanks de grote leeftijdsver
schillen is vriendschap het
voornaamste kenmerk van De
maar mag ook de inspannin
gen van de anderen niet verge
ten. Kamiel heeft er zelfs vrese
lijk veel moeten voor doen
maar hij schijnt het verleden
wel vlug vergeten te zijn.
Het gaat volgens Lotjonslos
ook niet op een heel jaar kar
naval te vieren. Bepaalde
voorbereidende feesten mo
gen er zijn, maar sommige
groepen lopen bij de minste ge
legenheid verkleed. Dat is
geen karnaval meer maar
zucht naar publiciteit. Opval
lend was dat woordvoerder
Willy Van Mossevelde dit alle
maal vrij sereen formuleerde.
Karnaval is immers in de eerste
plaats een menselijk gebeuren
en mensen kunnen zich ver
gissen. Maar het is even men
selijk daar lessen uit te trekken
en de fouten te verbeteren.
Een paar ogenblikken later
was een luxewagen Mercedes
een wiel armer en een stom
verbaasde eigenaar moest
toezien hoe Lotjonslos triom
fantelijk in de richting van de
Grote Markt verdween.
Het jaar daarop 1966) had een
voorval plaats dat zelfs Chaplin
zou doen lachen hebben. Door
een bruusk maneuver don
derde het (karnaval) hoofd van
oud-burgemeester Blanckaert
naar beneden en plofte over
het hoofd van een niets ver
moedende Lotjonslosser.
Maar ook met de toeschou
wers kun je heel wat beleven,
vooral wanneer de fontein op je
wagen plots olie i.p.v. water
begint te spuiten. De meest
ontgoochelende ervaring de
den ze echter bij een voorkrite-
rium op. Sterke Eddy, die net
zijn eerste Ronde van Frankrijk
had gewonnen, mocht toen
een karnavaleske bloementuil
van papieren rozen in ont
vangst nemen. De Brusselaar
die al vaak bewezen heeft
geen klowneske feeling te
hebben, gaf de onthutste de
monstranten de bloementuil te
rug.
ONTGOOCHELINGEN
In de karnavalwereld is inder
daad niet alles rozegeur en
maneschijn. Zo kon Willy Van
Mossevelde zijn ontgoocheling
over het karnavalverbond niet
verbergen. Hij heeft niets tegen
het bestaan van het verbond
zelf maar het heeft volgens
hem te weinig eerbied voor die
mensen die elk jaar in stilte
werken om op karnaval toch
met iets groots uit te pakken.
Die houding vindt Lotjonslos
ook bij Keizer Kamiel terug. Ze
zijn de eersten om de karnava
leske kwaliteiten van de keizer
te erkennen, maar ze betreu
ren dat hij te veel op zijn ge
oogste lauweren teert. Een
Keizer Karnaval mag platen
maken, moet populair blijven
ODE AAN DE
BRANDWEER
We hebben er reeds op gewe
zen dat Lotjonslos er vorig jaar
mee wou stoppen. Met dit
voornemen zitten ze nu toch
wat verveeld. Daarom willen ze
dit jaar opnieuw de show ste
len. Net als hun spitsbroeder
De Kaloeterkabassen hebben
ze hun inspiratie in Aalst zelf
gevonden. Het mag volgens
hen wel onderstreept worden
dat de brandweer dit jaar ver
eeuwigd wordt. In 1876 kon
den onze voorouders inder
daad de eerste brandweerwa
gen over de hobbelige straat
keien zien denderen
Willy Van Mossevelde: «Aan
vankelijk dachten we aan iets
kleins. Maar het oorspronke
lijke wagentje van 6 m. is onder
invloed van allerlei nieuwe
ideën 22 m. lang geworden.
Kort samengevat zou je kun
nen zeggen dat het een rekon-
structie wordt van de eerste
«pompierwagen» van Aalst.
Hopen we maar dat deze pom
pierwagen ditmaal geen olie
maar wel waterspuit. Eén zaak
staat echter vast: pas na de
stoet zal het bij de Lotjonslos
de spuitgaten uitlopen.
Lotjonslos op volle toeren (WS)
BEtiAÜJE i/\J
STcrpio iwaar nif
Flieramoizen. Op woensdaga
vond is het gewoonlijk werken
geblazen. Flieramoizen zijn
nachtdiertjes en na het werk
wordt natuurlijk nog een duch
tig pintje gedronken. Wat ze 's
anderendaags voelen, moet je
aan bakker Gustaaf De Bru
cker maar eens vragen. Toch
verheugen De Flieramoizen
zich reeds op de dolle dagen.
Met veel smaak vertelt hun
voorzitter dat het festijn met het
Katharinistenbal begint. Be-
roepszorgenzal hij niet hebben
want de zaak gaat voor twee
dagen dicht.
MET HET
ROS BEIAARD
OP SCHOOT
De voorzitter Flieramois staat
reeds een kwarteeuw in de
karnavalbeweging. Destijds
stichtte hij samen met Philip
Camu en Jos De Schrijver een
kommissie die verscheidene
uitbeeldingen op haar aktief
heeft. Een echte karnavalist zal
zich beslist nog wel De Spoet
nik, Circus Bouglione. Napels
en De Vuilkarherinneren. Maar
nooit zal Gustaaf de diefstal
van het Ros Beiaard te Den-
dermonde vergeten.
Nadat Aalstenaars in het ver
leden reeds gepoogd hadden
het fel betwiste Ros te gaan
stelen, besloten een paar dur-
vers het opnieuw te proberen.
In het jaar van de Expo was dat
een formidabele stunt temeer
daar de Dendermondenaars
fier zongen dat het Ros nog
nooit buiten de stadsgrenzen
was geweest. Zelfs Minister
Moeyersoen was op de hoogte
van de zaak en beloofde hen
dat ze in geval van sukses
slechts voor één nacht de nor
zouden invliegen. De hele op
zet werd echter verraden. Toen
de gelegeneheidsdieven ter
plaatse verschenen, vonden
ze de Ros Beiaardstal ver
sperd. Gustaaf De Brucker
moet nog steeds lachen als hij
eraan denkt hoe de burge-
meester van Dendermonde de
hele burgerwacht gemobili
seerd had.
PRINS
FLIERAMOIS
De kans is groot dat De Fliera
moizen diyaar een prins Kar
naval krijgen. Marcel De Bruc
ker, want zo heet hun kandi
daat, heeft immers een reële
kans. Hijzelf neemt het nogal
filosofisch op. Lange Marcel is
niet van plan er een bom geld
tegen aan te gooien, maar hij is
wel erg populair: «Vooral in
basketmiddens ben ik goed
gekend. De Zwêtten (lees: Be
con) heeft me trouwens be
loofd in geval van een overwin
ning naast mij in de stoet mee
te lopen. Maar ook vele karna
valgroepen zullen me steu
nen». Mocht Marcel volgende
vrijdag tot Prins worden ge
kroond, dan zou dit voor De
Flieramoizen een enorme
steun betekenen.
DE ROMANTIEK
VAN HET
VERLEDEN
De jongste jaren hebben De
Flieramoizen steeds hulde ge
bracht aan de Aalsterse karna-
valvierder. Dit jaar wordt het
een mijmeren over de vergane
romantiek van de «Karoussel».
De Flieramoizen hebben vorig
jaar iets dergelijks in Maaseik
gezien, maar ze willen deze
idee op een volkomen eigen
wijze uitwerken. Gustaaf De
Brucker: «Het wordt iets met
veel spiegels, maar momen
teel moeten we er nog wat vin
den om de draaisnelheid van
de karoussel te verminderen.
Gp,HNAV4£
