I
FILM BIJ ONS
1
I
TINE RUYSSCHAERT EN
MARJORIJKE OF
WANNEER POEZIE GAAT LEVEN
JAN VAN SAENE
IN 'T APOSTELKE (Mijlbeek)
UITAGENDA
VOER VOOR PSYCHOLOGEN
m
24 - 20-2-76 - De Voorpost
POËTISCHE VARIA
TIES ROND DE
VROUW
Het eivol zaaltje van het Kultu-
reel Centrum te Hekelgem
heeft zich op maandag 16 fe
bruari laten leiden in momen
ten van ernst, vertedering tot
pret. Zij. Tine Ruysschaert. de-
klamatrice had de publiek twee
kleine uurtjes in de handen De
manier waarop ze met woor
den goochelde, de ekspressivi-
teit waarmee ze reliëf kon ge
ven aan de teksten en de ge
voeligheid in stem en mimiek
waren er de ingrediënten van.
Want Tine kan zich met een
treffend gemak en vakkundig
heid begeven tussen de poëzie
van Annie M G Schmidt via
Robert Long naar Villon. Bo-
mans. Van der Plas en zovele
anderen. Een troef waarmee
ze op verbluffende wijze met
haar «poëtische variaties rond
de vrouw» gestalte kon geven
aan het vrouw-zijn in alle facet
ten. Engagement en warm-
menselijkheid werden zoveel
meer taal van het hart bij haar
interpretaties van een over
igens zeer goede keuze uit ons
lyrisch patrimonium. Kortom,
een trippelgetrippel van woor
den die nog steeds naklinken.
Een pracht van een avond met
stille mensen die hun hart heb
ben verpand aan dichters en
verzen en... Tine Ruysschaert.
VAN OSTAYEN
SWINGIN'
Toegepaste poëzie zouden
Mark. Jo, Marijke en Francis,
samen Marjorijke, hun vertol
kingen liefst willen noemen. En
gelijk hebben ze, want wat dit
viertal (in ons kleinkunstcircuit)
Tine Ruysschaert in kultureel
doet, is meer dan zomaar poë
zie: het is een eigen beleving,
een nieuwe dimensiegeven
aan wat we eerder uit de bun
dels van o.a. Van Ostayen,
Gezelle, Andreus en De Co-
ninck mochten lezen. Verleden
zaterdag hebben we in het
Centrum voor Samenlevings
vernieuwing (zegge 't Fa-
briekske) de tamtams van
Mibwamwé horen roffelen.
De spelers van Je groep -Het Trojaanse paard' tJM)
Zowel bij parlando als bij uit
bundige lyriek waren woorden
muziek, een indruk die trou
wens niet alleen te wijten was
aan de (meestal sobere) bege
leiding met piano, gitaar,
dwarsfluit, sax en bongo's.
Maar niet enkel Marjorijke had
iets te vertellen. Immers, het
duo Jean Van der Schueren en
Freddy Duffeleer, beiden gi
taarleraar aan de Aalsterse
muziekakademie verzorgden
het voorprogramma Zij speel
den op boeiende wijze ano
nieme werken uit de Renais
sance en delen uit de 44 duo's
voor violen van Bela Bartok,
telkens transkripties voor gi
taar. Behalve dan de Fantasio
van Francesco Da Milano die
door Freddy op Renaissance-
luit werd gespeeld. Een aan
gename verrassing dit voor
programma met klassieke gi
taar, en een onvergetelijke
kennismaking met Marjorijke
Het papier zal niet meer stom
zijn wanneer we volgende keer
Boontjes' Ondimeke zullen le
zen! René De Witte
Tot 25 februari in 't Apostelke, tentoonstelling door schilder
en graficus Jan van Saene. Algemene indruk: goed werk, niet
bepaald frapperend op het eerste gezicht, maar getuigend
van een zoeken naar inwendige harmonie. Resultaat: even
wichtig, zonder daarom de indruk te hebben dat de kunste
naar bedachtzaam te werk is gegaan, men voelt nog net de
kracht die de hand in de juiste banen stuurt.
Het grafisch werk van Jan Van
Saene is in de eerste plaats de
weergave van een inwendig
streven naar eenvoud en zui
verheid Elke lijn tekent deze
drang om, in een poging, te
komen tot een zuivere syn
these van een innerlijke toe
stand. Een eenvoudige klare
tekening is hiervan het resul
taat die in haar beste momen
ten vergaat in een transcen
dente harmonie. Deze kunste
naar is duidelijk geïnspireerd
vanuit een innerlijke werkelijk
heid die alhoewel kompleks
door hem ongebogen wordt tot
een toegankelijk beeld van in
nerlijke waarneming. Zijn
voorkeur gaat uit naar het
zwart/wit kontrast, dit omwille
van de direktheid der ekspres-
VRIJDAG 20 FEBRUARI 1976
Groen Kruis Hopmarkt te 20 uur. K.W.B. Verbondelijke
Lourdesavond voor plaatselijke varantwoordelijken.
Galerij 't Apostelken Mijibeek, tot 25 februari tentoonstelling
werk grafikus Jan Van Saenen
Galerij S 65. Spaarzaamheidstraat 65. tot 29 maart
tentoonstelling werk van Clicque R.
Centraal Kompleks Stationsplein Denderleeuw, 20 uur, opening
tentoonstelling met schilderijen van André Maris en etsen van
Riccardo Pagni georganiseerd door parnassos, tot 29feb.
Galerij Valerius De Saedeleer, Keizerlijk Plein 53, tot 15 maart
naieve kunst in Joegoslavië.
ZATERDAG 21 FEBRUARI 1976
Stadsschouwburg Vredeplein, te 20 uur Catharinisten voeren op
«Ik ben het liefje». Blijspel van Jack Popplewehl
Mikisklub. Nieuwbeekstraat 35 te 15 uur, Spaans feest «5 uur
voor Spanje» met zang. dans, voordracht en fijnproeven.
ZONDAG 22 FEBRUARI 1976
Marcelinoklub Kapucijnklooster, te 14 uur filmvertoning voor de
jeugd met «Reizen van Gulliver».
Stadsschouwburg Vredeplein. Catharinisten met «Ik ben het
liefje» blijspel van Jack Popplewehl.
MAANDAG 23 FEBRUARI 1976
Stadsschouwburg Vredeplein te 20 uur, de Catharinisten met «Ik
ben het liefje» van Jack Popplewehl.
Museum Oud Hospitaal te 20 uur, uitreiking literaire prijs Dirk
Martens 1975 met muzikale omlijsting door de stedelijke
akademie voor muziek, ballet en toneel Laureat Claude Van Den
Berge uit Lembeke.
Het kraakt weer dat het vriest of is het omgekeerd? De over
gordijnen wapperen zachtjes heen en weer op het ritme van
het zachte briesje dat door de tochtkieren naar binnen blaast.
Ik sla een dekentje om en steek de kaars aan, de sigaretten
rook krinkelewinkelt als een brilslang omhoog tot tegen het
glanzende plafond. Vandaag kosten de sigaretten alweer
duurder, dertig frank en wie zal het daardoor (daarom?) laten?
Ik alleszins niet, ben sedert geruime tijd weer aan het rollen
geslagen. Erg handig en elegant is dat nu ook weer niet maar
het heeft toch ook zijn charmes. Buiten mijn (meestal summie
re) filmbesprekingen heb ik U deze week ook nog een aantal
andere, niet minder interessante (foei ikke) dingen te vertellen.
Zo bijvoorbeeld dat de betere tijden voor cinema Feestpaleis
stilaan aangebroken lijken. De betere films van bij de aanvang
van het filmseizoen beginnen ook hier druppelsgewijs door te
komen. Vorige week hadden we al de prachtige Franse film
«Le vieux fusil» (eens te meer ondergewaardeerd door de
talrijke Aalstenaars die waarschijnlijk al te zeer met karnaval in
hun hoofd zitten), deze week een goede (zij het luchtige, maar
dat is geen waarde-oordeel) Italiaanse film waarover straks
meer, en dan volgen nog een stuk of wat degelijke Ameri
kaanse produkties, zoals «Rollerball» en onvermijdelijk ook de
geduchte haaienfilm «Jaws» (al geruime tijd verkeerdelijk als
«THE Jaws» aangekondigd in diverse publiciteitsbladen).
Taalpuristen (en zo hebben we er bij de Voorpost wel) zullen
weeral vitten dat de vorige zin een nogal twijfelachtige kon-
struktie heeft en bovendien veel te lang uitvalt, maar wie daar
op let is wel degelijk een kniesoor Tweede interesse bericht
is het feit dat filmklub Pan een gedeelte van de programmatie
van «Film International» (het jaarlijks Belgisch - Nederlands
festival van de zgn. alternatieve film) zal overnemen. Dat is
voor zeer binnenkort en dus zal ik de feestneus even moeten
ruilen voor de speurneus, evenals de oortjes spitsen en de
pennen scherpen. Met andere woorden, wij houden U op de
hoogte. En dan nu de filmprogramma's van deze week.
PROFUMO Dl DONNA
van Dino Risi (Italië 1974)
Met Vittorio Gassman, Alessandro Momo, Agostina Belli,
Moira Orfei en Franco Ricci.
Dino Risi is een zestigjarige Italiaanse kineast die vroeger nog
in de leer is geweest bij de van origine Belg Jacques
Feyder. Sedert een dertigtal jaren maakt de brave man films
van allerlei slag, met als konstante echter de vrouw en de
liefde Meestal ook zijn zijn films gekenmerkt door een milde
humor die zijn vrij krasse uitvallen naar Kerk en Staat wel eens
doen vergeten. Om even uw geheugen op te frissen vertel ik er
nog bij dat wij onlangs in Aalst zijn «Sesso Matto» ofte «Dolle
Sex» konden zien. Stilaan kreeg Risi meer en meer belangstel
ling vanwege de niet-ltaliaanse pers en het is grotendeels aan
hem te danken dat er af en toe een luchtige Italiaanse film
doorkomt. Dat is een vrij eigenaardig verschijnsel trouwens,
die luchtige Italiaanse film. In Italië zelf kennen deze tweeder
angsfilms (vergeleken met de grootmeesters Fellini, Visconti,
Pasolini en konsoorten) een groot sukses en toch kwamen er
weinig van over de grenzen Platvloerse seksfilms genoeg,
maar dingen in de aard van «Malicia» bijv oorbeeld waren
lange tijd onbekend bij ons. Toch doen die het goed en dat is
niet te verwonderen, zij hebben alles om een groot publiek aan
te trekken. Zij behandelen een populair thema op een popu
laire manier. Deze «Profumo di donna» bijvoorbeeld vertelt het
verhaal van een militair van middelbare leeftijd die tijdens de
oorlog zijn linkerhand en zijn gezichtsvermogen is kwijtge
raakt. Een nogal vervelende aangelegenheid als U het mij
vraagt, maar ja, hij moet er toch maar mee leven. Gelukkig
heeft Fausto (want zo is de naam) geld met hopen en dat helpï
natuurlijk heel wat. Op zekere dag begint hij een reis doo"
Italië, Op zijn tocht, die hem beurtelings in Genua, Rome eri
Napels brengt, laat hij zich vergezellen door een jonge knaaq
die hem moet leiden en lijden, beide tegen vergoeding welis-ll
waar. Onze Fausto heeft echter een bijzondere gave ontwik-l
keld: zoals meer gebeurt bij blinden heeft één zintuig zichl
verscherpt, zijn reukzintuig. Eigenaardig genoeg herkent hij
vrouwen aan hun geur. De rest van het verhaal vertel ik U
uiteraard niet, er zitten namelijk een paar verrassingen inllti
verborgen. Dominerende figuur in de film is Vittorio Gassman, terf
één van Italië's knapste akteurs. Hij vertolkt zijn rol met eenj,.,,.
bewonderenswaardige perfektie, geen sinecure want Fausto mj|
is een gekompliceerde figuur. DEat ondervindt je als kijkei ua
onwillekeurig wanneer je hem gaat beoordelen: je aarzelt om
hem sympathiek te vinden.
Alles samen dus beste ontspanning voor vermoeide geesten
en ongeduldeige karnavalisten.
((in cinema Feestpalais)
EARTHQUAKE
van Mark Robosn (V.S.A. 1974)
Met Ava GARDNER, Charlton Heston etc.
Cinema Palace zal het nog wel een week uithouden, nog
steeds geen gebarsten muren of inzakkende vloeren ondanks^'
het daverende SENSURROUND -geweld (duizend kilowatt,
voor de geïnteresseerde geluidsfanatici). «Aardbeving
waarschijnlijk de meest spektakulaire rampenfilm, qua inhoudjede
zijn ze allemaal aan de magere kant. De enige verlokking om trci
Los Angeles verwoest te zien is dus het nieuwste snufje uit de
Hollywood-fabriek, alweer wat U thuis niet kan beleven,
(cinema Palace)
GUY DELEf1801
de
ug
t all
Zaterdag 14 februari, Volkshuis, Houtmarkt Aalst: mijn eerste
kennismaking met een stukje nieuwe folklore, de toneel
groep 'Het Trojaanse Paard' speelt «Hoe eerder hoe liever zei
de arbeider en hij dankte zijn baas af». De summiere aante
keningen die ik tijdens de vertoning maakte, liggen hier er
gens onder een stapel papier, onvindbaar en de korte ban
dopname die ik van de achteraf gehouden diskussie maakte
is allang gewist. De redenen hiervoor zijn vrij duidelijk, maar
toch ga ik niet vrijuit: ik heb met niemand van 'Het Trojaanse
Paard' gepraat over het hoe, waar en waarom, maar ook dat
kan ik met gerust geweten verantwoorden.
Al van aan de ingang kon je de
sfeer proeven: allerlei revolu
tionaire boekwerkjes en tijd
schriften lagen rijkelijk uitge
stald ten behoeve van de leer
gierige jonge kwast. Dat heeft
natuurlijk niets te betekenen, je
bent gekomen om het stuk te
zien en dus doe je dat. Je wist
natuurlijk al dat het om politiek
toneel ging en dat hindert niet.
Maar dan wel graag iets dege
lijks, vrienden. Het verhaal van
de opstandige textielarbeid-
sters is buitengewoon interes
sant en leerrijk: hoe zij er toe
voor een sobere vormgeving
waarmee ze alle kanten op
kunnen, want zodoende kun
nen zij de massa bereiken en
zich aanpassen aan alle moge
lijke bestaande akkomodaties.
Dit is geen verwijt, ik stel me
enkel de vraag of de middelen
goed gekozen zijn. Dan krijg je
natuurlijk te horen dat de een
voudige arbeider (waarvoor dit
stuk duidelijk is bestemd) niet
naar de officiële teaters gaat en
zo zit je dan meteen ook in een
vicieuze cirkel Wanneer we
echter even over de grenzen
ken die kritisch en stellen an
dere dingen voor (antitesis) om
tot een besluit te komen (syn-
tesis). Alleen aan het einde van
hun redenering falen zij enigs
zins: enkele afzonderlijke ge-
vailen van fabrieksbeheer door
de arbeiders veranderen niets
aan het systeem waar zo op
gekankerd wordt. Op die ma
nier zal er nog veel water door
de zee stromen vooraleer een
regering (van welke strekking
dan ook) bijvoorbeeld het
index-systeem zal veranderen
Een ander iwak punt zijn de
teksten: die maken dat het ge
heel en de persünnages uit
eindelijk als karikaturaal over
komen Niet zelden wordt er
hartelijk gelachen om uitspra
ken en situaties, zodat achteraf
de indruk overblijft dat het ple
zant was, dat de goede (de ar
beider) gelijk had en de slechte
(de kapitalist) ongelijk Eén
ding lijkt mij als een paal boven
water te staan: met dergelijk
nh
geknoei overtuig je niem.
Het is enkel leuk wannee'
voor mensen speelt die er
zó over denken en dat doe
arbeider vast en zeker:
moet je niet overtuigen van
feit dat zijn baas overdri
winsten maakt en een uitbi
is. Dat weet die arbeider al
ger dan vandaag. Hij weet
wel dat het met die vakbor
met helemaal zuiver op
graat is en dat de regering
zijn belangen verdedigt
wanneer je hem dat op
plezierige manier nog een:
lemaal vertelt, heb je hem td^"E
lotte alleen maar een gez
avondje uit bezorgd. Daa
ook heeft een diskussie adl
raf geen of weinig zin: wat h
het in 's hemelsnaam uit
neer je praat met mensen jj,
hetzelfde denken als jij?
noem ik je reinste tijdverl ,r j,
dan kan je beter naar Wies
dersen gaan zitten kijken.
gende keer doen dus!
ii
r,
Grafikus Jan Van Saenen
sie die de boodschap voor de
toeschouwer des te toeganke
lijker maakt. Bewust sociaal
geëngageerd dus. Dit laatste
bleek ook uit de aard van zijn
meest recente penseelteke
ningen.
Hij werkt ook geregeld met pas
tel. De laatste jaren is zijn werk
geëvolueerd van een eerder
strakke lijnvoering naar een
meer soepele vormgeving
welke uitmondt in volumes die
naar hun uiterlijk een Japans
klimaat releveren.
Jan Van Saene is autodidakt.
Na zijn universitaire studies
(Politieke en Sociale Weten
schappen) zette hij zich reso
luut aan de vervolmaking van
zijn techniek en werkwijze aan
de Rijksschool voor Beeldende
Kunsten te Anderlecht onder
leiding van Frans Minaaert. Hij
is tevens ontwerper van gele
genheidsgrafiek en daarnaast
leidt hij een kinderatelier te
Roosdaal. Er is werk van hem
in Engeland, Nederland, Indo
nesië en Zuid-Afrika.
Een gevoelige en evenwichtige
kunst die de aandachtige toe
schouwer zeker zal weten te
boeien.
André De Groeve
NIEUWS VAN
HET KK- EN FOLK-FRONT
CSV groep Markorijk
Jean Van der Schuren (JM)
komen te staken, hoe zij zich
organiseren, welke hun moei
lijkheden zijn en nog heel wat
meer Allesbehalve een oplos
sing krijg je te zien. Op gepaste
momenten wordt de loop van
het verhaal even stilgelegd om
uit te wijden over de historische
achtergronden van de vakbon
den en de maatschappelijke
kontekst. Met toneel heeft het
ondertussen nog weinig te ma
ken, om het even wat je onder
toneel zoals zou kunnen ver
staan. Dat spruit natuurlijk
enigszins voort uit de beperkte
middelen (die weliswaar doel
treffend worden aangewend)
waarmee deze mensen wer
ken, maar daar hebben zij dan
ook duidelijk voor geopteerd.
7ii hohhen hnwust onkozen
kijken zien we dat in de meeste
landen van het oostblok de tea
ters druk worden bezocht door
ie-de-reen.
De vergelijking gaat misschien
niet helemaal op, maar daar is
men toch ergens begonnen?
De metode die 'Het Trojaanse
Paard' gebruikt is vrij eenvou
dig en heeft haar sporen reeds
verdiend. Het is echter in het
verleden mogelijk gebleken om
ook op dialektische basis dege
lijk toneel te maken (en met
beperkte middelen!) dat dra
maturgisch stevig staat. De
mensen van 'Het Trojaanse
Paard' brengen echter iets wat
mijlenver van dramaturgie af
staat. Zij stellen enkel hun me
tode voor: zij vertrekken van
<>en stelling Ptosis), onderzoe-
AL O'DONNELL
Op zaterdag 21 februari te 20
uur presenteert folk-kroeg
PARNASSOS de Ier Al O'Don-
nell. Al stamt uit een muzikale
Ierse familie. Hij deed veel po
diumervaring op op allerlei fes
tivals (o.a. Cambridge) en in de
voornaamste Britse folkklubs.
O'Donnell nam reeds enkele
l.p.'s op waar hij meestal tradi
tionals en eigen komposities
op vertolks. Folk-kroeg PAR
NASSOS vindt u in Dender
leeuw, Steenweg op Nmove,
145. Allen daarheen!!!
FEBRUARINUMMER
'T LIEDBOEK
Het muziekblad 'T LIEDBOEK
is aan een tweede nummer
voor dit jaar toe. U kent onze
sympatiën voor dit prima tijd
schrift dat er naar ijvert dege
lijke informatie door te spelen
over het reilen en zeilen in de
muziekwereld. In het februari
nummer vindt u naast plaats
besprekingen (Dylan's «Desi-
re«en Jom Mitchell's «Summer
Lawns») en intervjoes (Ray
mond van het Groenewoud en
Allan Taylor) ook nog artikels
over de Duitse folk, Leen Per-
sijn, Vin Garbutt. De Interna-
lei
tionale Nieuwe Scene, 'éitr
Een nummer dat u zich zi
moet aanschaffen, al was
maar als kennismaking.
'T LIEDBOEK is verkrijgbaar
HAK (Korte Nieuwstraat)
Amber (id), platenboer Ki>ei
kens (Lange Zoutstren ifchi
ziekhandel DE TROUIdd
DOUR (Haaltert). En dit in
voor 40 maal één frank
ru
LUC DE SMET
Graag hadden we u nu
optreden van Luc De SmetL.,
Fabrieksken aangekondi
Luc brengt kabaret en min
13 maart is een dag die u ze |jc
moet aanstippen in uw agen i h
Binnenkort brengen we u
uitgebreider aankondiging
deze betere «Urbanis».
Ten slotte nog volgende
langrijke muziekevenement al
op 6 maart is Miriam Ba itt
house te gast in Parnassos
op 10 april krijgen we na lan ot
afwezigheid eindelijk VW11
NES VAN DE VELDE terug iri
het podium En dit, in zaal Ai ld.
turenhuis te Denderleeuw.
8 mei is URBANUS VAN AN <k:
te beluisteren (en te bekijkt m
in JK Tut-Tuf. Maar dat zijn rk
vijvoor na pasen. 'cr
(Rei ie
