Vrije Tribune
Aalst binnenkort bouwwerf! J;
ONDERZOEK VAN HET SI
GEWESTPLAN TE MELDER'!
2 - 20-2-76 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
PARTICIPATIE
Op 30 januari jl. verscheen in
«Vooruit» een interessante bij
drage van de Oostendse BSP-
volksvertegen woord iger A.
Laridon onder de titel «De
politiek strategie van de BSP».
De auteur vertrok hierbij van de
historische tweespalt in de
socialistische rangen tussen
«participationisten» en «opposi-
tionisten», tussen degenen die
door deelname aan de macht een
stuk van de ideologie willen
realiseren, ook al moet daarvoor
een compromis worden aange
gaan. en degenen die de
ideologie niet willen laten be
smetten en enkel aan de macht
willen deelnemen, wanneer zij
de zekerheid hebben dat de
eigen ideeën zullen uitgevoerd
worden.
Over 't algemeen zijn de
Vlaamse socialisten meer ge
opteerd voor een deelname aan
de macht, terwijl de doctri-
nairen. de «zuiveren», in grote
mate te vinden zijn in Wallonië:
het Waals socialisme wordt
trouwens als meer strijdbaar
aangezien dan het Vlaamse en
dat zal wel niet alleen te wijten
zijn aan de affiniteiten met het
Franse socialisme. De vraag
moet evenwel worden gesteld of
de meer pragmatische Vlamin
gen met hun visie niet meer
hebben bereikt.
In de huidige politieke context
moet geen enkele partij hopen
op een volstrekte meerderheid.
De socialisten hebberv nog
slechts een vierde van het
kiezerskorps achter zich en de
evolutie van de laatste jaren wijst
er niet op dat de BSP hier veel
verbetering mag verhopen. A.
Laridon schijnt zich goed be
wust te zijn van deze situatie,
want «wij willen de maatschap
pij veranderen, wij willen het
geleidelijk doen telkens eer zich
eeii gelegenheid voordoet, d.w.z.
telkens als we deelnemen aan de
macht», en hierop verder door
bomend schrijft hij dat de
oppositie geen doel op zich mag
zijn. maar een middel: «noch de
meerderheid van de bevolking
noch de meerderheid van de
arbeiders zien enig heil in de
oppositie om de oppositie».
V olksvertegenwoordiger
Laridon legterde nadruk opdat
de BSP een partij moet zijn die
regeringsverantwoordelijkheid
moet nastreven en hij gaat
hierbij nog verder waar hij stelt
dat uitsluitend de CVP de
aangewezen partner is om een
«eindweg in de goede progres-
sistische richting te kunnen
evolueren». A. Laridon die ook
schepen van Oostende is. in een
Coalitie met de CVP. weet
derhalve uit ervaring dat beide
partijen inderdaad zonder al te
zwaarwichtige compromissen
samen heel wat kunnen verwe
zenlijken. Levensbeschouwelijk
liggen de accenten vaak wel eens
anders, soms diametraal tegen
over mekaar, en met de doctri-
nairen uit het socialistisch kamp
valt er alsdan niet te praten. Wij
geloven ook niet in de alléénza-
ligmakende Staat, evenmin als
Wij ons willen verbinden met de
liberale ekonomie en haar
excessen. Uitgaande van de
bekommernis voor het lot van de
mens als individu en vooral van
de zwakkeren onder hen is er een
gulden middenweg te vinden.
De geschiedenis zal moeten
uitmaken of de socialisten in
1974 geen onvergeefelijke flater
hebben begaan, toen zij weiger
den een coalitie met de CVP aan
te gaan. Maar het ware luidop
dromen te denken dat de
ekonomische moeilijkheden van
nu alsdan zouden weggebleven
zijn. De kans zat er misschien in
om vlugger over te gaan tot de
nodig geachte ingrepen, terwijl
nu veel tijd is verloren gegaan.
Een meerderheid onder de
socialistische leiders heeft twee
jaar geleden bewust de oppositie
boven de participatie verkozen
maar het heeft de BSP helemaal
geen baat bijgebracht.
Wij zitten al volop in de
voorbereidingsperiode van de
gemeenteraadsverkiezingen en
voor de ernstige politici, ook op
gemeentelijk vlak. betekent dit
dat de meeste aandacht moet
gaan naar een programma,
waarmee wij onze nieuwe ge
meenten willen uitbouwen. Door
de nieuwe strukturen liggen de
kaarten wel eens door elkaar;
doch er wordt nu een unieke
gelegenheid geboden om te
bewijzen dat wij ons kunnen
optillen boven de dorpspolitiek
en onze gemeenten in de
komende jaren een totaal ander
gelaat geven.
Dertig jaar CVP-participatie
heeft bewezen dat de man
datarissen van de Christelijke
Volkspartij deze nieuwe en meer
verantwoordelijke taak aan
kunnen. Ons programma zal
dan ook in die optiek worden
opgemaakt. Personen zijn en
zullen steeds belangrijk zijn,
maar op de allereerste plaats
komt her programma. Ook bij
coalitevorming.
HUBERT VAN WAMBEKE
WELK HERSTEL?
Eindelijk is het dan zover! Het
zogenaamde «herstelplan»
van de ploeg Tindemans ligt ter
bespreking voor in het parle
ment. Na maandenlang ge
treuzel en eindeloze touwtrek
kerij tussen de regeringspart
ners, is deze katholieke-
liberale regering dan toch klaar
gekomen met haar oplossin
gen voor de huidige crisis; een,
crisis, laten wij het niet verge
ten, die uitgegroeit is tot de
ernstige van de naoorlogse pe
riode.
Onder «herstelplan» verstaat
men letterlijk een plan tot her
stel van onze ekonomie. In
werkelijkheid gaat het om gans
wat anders!
In feite is dit herstelplan een
SOBERHEIDSPLAN!!!
In moeilijke tijden zoals deze,
waar de gewone man het reeds
moeilijk heeft, treft het herstel
plan in de eerste plaats hen,
die het niet breed hebben. Een
eerste staaltje van een derge
lijke regeringspolitiek was de
door het parlement gejaarde
programmawet, waarvan de
sociaalgerechtigden het groot
ste slachtoffer werden.
Nu is de arbeidende bevolking
en meer algemeen, al degenen
die met werken hun brood
moeten verdienen, aan de be
urt.
De filosofie van dit regerings
ontwerp is eenvoudig.
Vermits er krisis is, moet er
gematigd worden, aldus de re
gering en patronaat. Wanneer
zij dan spreken van «herstel
len» denken zij in de eerste
plaats aan de lonen en de
wedden. Maanden aan een
stuk hoorden wij hetzelfde lied
je: de lonen in ons land zijn veel
te hoog, de konkurrentie met
het buitenland komt daardoor
in het gedrang.
De loonkosten zaten het patro
naat reeds lang in de maag.
Vandaar de heftige aanval, en
kele maanden terug op ons
systeem van indekskoppeling,
dat, vergeten wij het niet, één
van de belangrijkste verwezen
lijkingen is van de arbeider
sbeweging.
Nu is het opvallend stil gewor^
den in de hoek van het patres
naat. Hun vertegenwoordiger
verklaarde zondag onomwon
den op de TV, dat hij relatief
tevreden is over de loonmati
ging, zoals deze is ingeschre
ven in het herstelplan van de
regering. En terecht!
Het principe van de vrije on
derhandelingen tussen de so
ciale partners, voor het afslui
ten van kollektieve arbeidso
vereenkomsten, werd met de
voeten getreden.
De bepaling van "het herstel
plan, dat voor iedere frank
loonsverhoging die afgedwon
gen wordt, de patroon daaren
boven 2 frank moet storten in
een kas die het brugpensioen
zal financieren, zal voor gevolg
hebben dat in 1976 er praktisch
geen loonsverhogingen en an
dere voordelen zullen worden
toegekend.
Een gevaarlijker precedent is
ongetwijfeld de niet-
indeksering van de wedden
boven de 40.250 frank per
maand. Het gaat hier op het
eerste gezicht, om relatief
hoge inkomens, maar wie durft
te verzekeren dat, nu aan het
principe werd geraakt, men
morgen niet verder zal gaan en
ook de lagere lonen en wedden
aanpakken?
KRUIMELS VOOR DE VAK
BONDEN...
De regering heeft weliswaar
enkele toegevingen gedaan
aan de vakbonden. Zo werd
het principe van het brugpen
sioen aanvaard. Wat de moda
liteiten betreft zijn er echter
heel wat negatieve kanten:
werknemers in kleine onder
nemingen (en dat zijn er tens
lotte een 700.000) en de open
bare diensten komen niet in
aanmerking voor een brug
pensioen. De ingang van het
brugpensioen blijft beperkt tot
62 jaar voor de mannen en 58
jaar voor de vrouwen.
Ook voor de ruim 120.000
jonge werklozen van dit ogen
blik zijn er weinig perspektie-
ven. De zogenaamde stages in
de ondernemingen van deze
jongeren, zoals voorzien in het
herstelplan, betekenen in de
praktijk dat zij tijdelijk uit de
werkloosheidsstatistieken ver
dwijnen en dat de patroons zul
len kunnen beschikken over
enkele duizenden goedkope
arbeidskrachten.
MAAR NIEUWE WINSTEN
VOOR HET PATRONAAT
Om uit de crisis te geraken re
kent de regering op de privé-
investeringen. Het is echter
duidelijk dat de privé-sektor
slechts bereid is te.investeren,
wanneer er nieuwe winstvoor
uitzichten zijn. En het herstel
plan zorgt daarvoor: bv de
niet-indeksering boven 40.250
is een kadeau van 8 miljard,
ook moeten de bazen in 1976
geen bijdragen betalen voor
kredieturen enz.
En welke waarborgen geven
de patroons, in ruil, inzake te
werkstelling? Geen! Het her
stelplan waarborgt wél de win
sten van het patronaat maar
riiet de tewerkstelling van de
werknemers.
Het klinkt belachelijk, wanneer
de katholieke minister van
ekonomische zaken in de ka
mer van volksvertegenwoordi
gers verklaart dat deze rége-
ring vastbesloten is de struktu-
rele aspekten van de cnsis aan
te pakken, o.m door de oprich
ting van een publieke holding
(in welke mate is die publiek?)
en de inschakelin van de hol
dings bij de ekonomische
planning.
Dit herstelplan is eens te meer
het bewijs, dat zij die het in dit
land voor het zeggen hebben
geen planekonomie willen en
de grote verdedigers blijven
van de volledige vrijheid van de
vrije ondernemingen met alle
gevolgen van dien.
Een andere maatschappij-
opbouw, via echte struktuur-
hervormingen, zal het mogelijk
maken én een degelijke te
werkstelling én hoge lonen
voor onze mensen te waarbor
gen!
CARLA GALLE
COMMUNAUTAIRE
GESPREKKEN MAAR
VOORALAANDACHT
VOOREKONOMISCH
HERSTEL!
Het voorbije week-end was
gekenmerkt door verrassende
communautaire gesprekken die
gegroeid zijn uit het geheim
beraad over de staatshervor
ming. Het bruiste van pogingen
om een vergelijk te vinden voor
onze gemeenschapsmoeilijk
heden en dat alles op een
ogenblik dat in het Parlement de
herstelwet aan de orde is.
Men kreeg de indruk van een
kleine paleisrevolutie die mis
schien grote gevolgen zou ken
nen. Inderdaad, een politieke
krisis die uit deze besprekingen
7.ou voortvloeien, en rekening
houdend met de ekonomische
moeilijkheden, zou ons kunnen
leiden naar de katastrofale
toestand van Italië.
Gelukkig is tot heden de
Regering niet bij deze bespre
kingen gemengd althans op
officiéél vlak. Indien echter een
communautair akkoord tot
stand zou komen, dan dient
daaraan zeker een verruiming
van de meerderheid te worden
gekoppeld en een wijziging in de
Regering door opname van de
beide extreme taaipartijen
F.D.F. en V.U. En zeker zal de
toetreding en de uitbreiding van
de Regering met nog twee
partijen niet de stevigheid van
het bewind versterken.
De vraag die men zich kan
stellen is of het allemaal zo een
loop zal nemen. Inderdaad, het
ontwerp-akkoord dat vandaag
opnieuw ter sprake is, gelijkt
zeer veel op de basisdokumenten
van - de besprekingen te
Steenokkerzeel. En naar blijkt
zal ook nu hierover geen
akkoord worden gevonden voor
al als men de reaktie in de
Vólksuniekringen ziet op het
voorstel van hun voorzitter, die
een spel van «alles of niets»
speelt. Het aanvaarden van het
ontwerp-akkoord zou voor de
V.U. betekenen dat ze een deel
van haar programma moet
prijsgeven voor een regerings
deelname en ministerzetels,
hetzelfde kan ook gezegd wor
den voor het Brusselse F.D.F.
Zullen deze taaipartijen deze
politieke moed opbrengen?
Anderzijds zou het mislukken
van een gemeenschapsakkoord
niet verheugend zijn voor de
toekomst en zeker niet met het
oog op de komende gemeente
raadsverkiezingen, waarvoor
nog 8 maanden resten. Be
treurenswaardig is dat bij deze
besprekingen er geen vooraf
gaand overleg tussen Vlaamse
en Waalse partijen is voorafge
gaan. ingevolge de weigering van
de B.S.P.
Hopelijk echter zal men echter
bij al deze diskussies geen tijd
verliezen en oog blijven hebben
voor de gemeenschappelijke
problemen die aan de ekono
mische krisis verbonden zijn. De
inflatie en de werkloosheid
moeten in de eerste plaats de
aandacht hebben en bestreden
worden door het bewerken van
ons ekonomisch herstel.
DIANE D'HAESELEER
BIJ DRIE
KORTE BERICHTEN
Drie berichten in de dagbladen
tijdens de eerste week van fe
bruari:
Op het einde van 1975 wa
ren er bij het Staatssekretariaat
voor Vlaamse Streekecono-
mie, in de dienst «knipperlich
ten», 115 dossiers van Oost-
Vlaamse bedrijven in moeilijk
heden binnen. Het betreft
13.644 arbeidsplaatsen
Oost-Vlaanderen komt daar
mee aan de kop van de
Vlaamse provincies. West-
Vlaanderen 73 ondernemin
gen, Antwerpen 50, Limburg
49 en Vlaams-Brabant 40.
Overal met minder en zelfs
aanzienlijk minder bedreigde
werkgelegenheid;
In 1975 werden er door de
Oost-Vlaamse Koophandels
rechtbanken 168 vonnissen
van faillissementen van hande
laars en handelsvennoot
schappen uitgesproken en ge
publiceerd;
Bij de «Union Allumettière»
te Geraardsbergen werd door
de direktie bekendgemaakt,
dat een zeventigtal vrouwelijke
arbeidskrachten met ontslag
bedreigd worden, als gevolg
van een afname van de uitvoer
en de daling van de binnen
landse markt. Een zeventigtal
arbeidsters is reeds tijdelijk
werkloos. Er wordt met de vak
bonden onderhandeld.
Genoeg om er nogmaals op te
wijzen, dat we nog niet aan het
einde van de krisis zijn, en dat
zelfs van een min of meer gun
stige kentering, met dewelke
de ministers steeds weer uit
pakken, geen sprake is.
Wij hebben hier reeds menige
keer dik onderstreept dat de
huidige krisis de ganse kapita
listische wereld treft, en dat het
dus niet opgaat ze voor te stel-'
len als een gevolg van de poli
tiek der regering Tindemans -
De Clercq Maar we hebben al
even dikwijls geschreven, dat
dit niet betekent dat deze rege
ring er niets kan aan doen, dat
ze met haar huidige politiek
vrij-uit gaat, dat ze geen schuld
draagt in de OMVANG die de
werkloosheid in ons land
neemt.
Vooreerst moet gezegd, dat
het feit dat Oost-Vlaanderen
3n de Denderstreek zo zwaar
worden getroffen, onbetwist
baar het gévolg is van de poli
tiek sedert jaren door de
opeenvolgende regeringen
gevoerd. De Denderstreek is
sedert tientallen jaren een
slaapgewest en een reserve
aan arbeidskrachten voor
Brussel geweest. Er is niets be
langrijks gedaan om bij de ver
dwijning van de schoen- en
tekstielnijverheid het verlies
aan werkgelegenheid te kom-
penseren. Men heeft de gel-
dmuur ongekontroleerd zijn
gang laten gaan, méér, men
heeft er hem zelfs bij aange
moedigd. Enorme uitbreiding
van andere centra, de Dender
streek die industrieel werd af
getakeld. Alhoewel dat we het
van die zijde niet verwachten is
het toch wel het vermelden
waard, dat de onlangs onder
nomen prospektiereis naar de
USA voor het aantrekken van
investeerders voor Oost-
Vlaanderen, geen enkel inves
teringsdossier opleverde...
En de regering Tindemans - De
Clercq zoekt het in een «her
stelplan» dat tot meer sobver-
heid voor de werkers moet lei
den, en waarbij in feite in eerste
instantie de vrijwaring van de
belangen en de toegenomen
winsten van de trusts en de
multinationals op het oog wor
den gehouden. De «patatten-
krisis», waarbij men om de
stijging van de indeks en de
aanpassing van de lonen te be
letten, van ons aller geld een
tussenkomst betaald aan de
invoerders, is daar nog eens
een treffend voorbeeld van.
De door de KP en de vakbon
den voorgestelde maatregelen
ter kontrole op de grote onder
nemingen en hun winsten, voor
de verkorting van de werkduur
en de verlaging van de pensi
oengerechtigde leeftijd, vinden
bij de regering geen gehoor,
daar waar zij nochtans in
sommige andere kapitalisti
sche landen, zij het dan zonder
ingrijpen tegen de geldmuur,
wel gedeeltelijk worden toege
past. En soms met bepaalde
resultaten.
We verwerpen zeker de hou
ding van sommigen die de za
ken voorstellen alsof het vol
doende zou zijn te kunnen
meepraten of meebeslissen
met dezelfden die het vandaag
voor het zeggen hebben,
sommige scherpe hoeken af te
ronden, om aan de krisis een
einde te stellen. We menen dat
de arbeidersbeweging verder
moet zien, en zich als objektief
moet stellen de hefbomen in
handen te krijgen om diep
gaande hervormingen van het
systeem te kunnen doorvoe
ren. Maar de aktie moet met de
werkers gevoerd worden, ver
trekkend van wat snel kan af
gedwongen worden, om met
versterkt vertrouwen en gro
tere macht de strijd voor ho
gere objektieven te kunnen
doorzetten.
De week van de werkloosheid
door de KP gevoerd gaat in die
zin, maar we zouden ook in ons
gewest verder staan, indien het
geheel van de arbeidersbewe
ging zich gezamenlijk voor een
dergelijke aktie wou inzetten.
Hoe lang nog?
Ray DE SMET
alle duidelijkheid gezegd: Nie
mand moet op de Vlaams
nationalisten rekenen om de
toegevingen van de regering
Tindemans aan defranstaligen
opnieuw af te kopen met
Vlaamse grond en Vlaamse
mensen! Onder een dergelijk
misselijk-makend kontrakt zj
een Vlaams-nationalist
handtekening niet! Gistei^
niet, vandaag niet en nooit ni
Dat is, meen ik, duidelijk o
noeg en het is overbodig dal
aan wat dan ook toe te voegel
WILLY COBB Alfa
ise
GEEN
TOEGEVINGEN
MEER!
Reeds meer dan een halve
eeuw bepleit het Vlaams-
nationalisme de enige oplos
sing die verdedigbaar is voor
het Belgisch nationaliteiten
vraagstuk: Het tweeledig fe
deralisme. Even zoveel jaren
heeft men de nationalisten in
Vlaanderen uitgescholden
voor scherpslijpers, ekstremis-
ten, karaktergestoorden, door
dravers, enz., enz. De rechten
van de Vlamingen in dit land
hadden geen federalisme no
dig. Men zou het allemaal wel
in orde krijgen in het kader van
de unitaire staat.
De waarheid is, en iedereen
weet dat vandaag zo stilaan
wel, dat de Vlamingen hun
rechten helemaal niet hebben
gekregen. Niets is in orde ge
komen in het kader van de Be
lgische eenheidsstaat. Inte
gendeel, de bonzen van de
traditionele partijen hebben
toegeving op toegeving gesta
peld, maar vooral rond Brussel,
dat vandaag een waterhoofd
geworden is waarmee ieder
een nu de grootste moeilijkhe
den heeft.
Dank zij de toegeeflijkheid en
de ruggegraatloosheid van de
Vlaamse politici uit de zgn. tra
ditionele partijen hebben we ja
renlang dezelfde komedie
meegemaakt: Vlaanderen
speelde voortdurend mensen,
grondgebied en macht kwijt,
terwijl de franstaligen in dit land
nooit iets prijsgaven, tenzij en
kele schijntoegevingen of iets
dat ze ons voordien zelf ontsto
len hadden. Een typisch voor
beeld van die traditionele poli
tiek vormt de zaak van de facili
teiten in de zes gemeenten
rond Brussel die met dit onzalig
stelsel gezegend werden. Die
faciliteiten waren oorspronke
lijk bestemd om de franstaligen
in die zes gemeenten toe te la
ten zich in de Vlaamse ge
meenschap in te schakelen.
Na verloop van jaren moesten
die faciliteiten eigenlijk ver
dwijnen. En wat zien we van
daag? Plots zijn defranstaligen
bereid die faciliteiten op te ge
ven, maar dan enkel op voor
waarde dat de Vlamingen op
nieuw betalen met een reeks
wijken en stukken van ge
meenten rond Brussel.
Het spreekt dan ook vanzelf
dat de Volksunie op een derge
lijke koehandel «Neen!» heeft
gezegd en op een dergelijke
koehandel «Neen!» zal blijven
zeggen. En het is meer dan
schijnheilig vanwege een deel
van de Vlaamse kranten het zo
voor te stellen alsof het de
Volksunie is die de invoering
van het federalisme aan het
blokkeren is. Het is niet de VU
die het probleem heeft laten
rotten! Het is niet de VU die
ermee begonnen is Brussel
uit te bouwen tot een derde
macht in dit land! Dat heeft de
regering Tindemans gedaan,
gesteund door de Vlaamse
CVP en door de Vlaamse PVV.
Daarom weze het volgende in
Staatssekretaris D'Haeseleer maakt het waar.
De Aalsterse rijksscholen kwamen herhaaldelijk in de aktualiteit in verbij
met de slechte toestand van lokalen, gebouwen en de te enge behuiziè
Staatssekretaris Louis D'Haeseleer heeft een grondige studie gemaakt
alle rijksscholen en diende te konstateren dat heel wat veranderd kon wordj
Met een goed gedokumenteerd dossier is hij zijn vriend de minister
onderwijs gaan spreken. Thans mocht de heer D'Haeseleer een gunstig all
woord ontvangen.
In het Koninklijk Atheneum zullen de
negen nieuwe lokalen samen met de
oude volledig ingenomen worden door
het V S.O en de lagere school. Het in
ternaat zou ondergebracht worden in
het centraal internaatsgebouw, domein
Schelfhout en in de voorlopige lokalen in
het Koninklijk Lyceum
In het Koninklijk Lyceum aan de Pont
straat komt de middenschool en een
wijkschool gehecht aan de rijkslagere-
school Eikstraat In het park De Vis zul
len prefab lokalen opgericht worden ten
behoeve van de wijkschool en de ate
liers van de middenschool. De ingang
langs de Klapstraat. nu parking, zal
moeten toegebouwd worden. Eveneens
wordt de mogelijkheid onderzocht om
daar een refter en opwarmkeuken te in
stalleren De prefab gebouwen dienen
klaar tezijn op 1 september 1976. Langs
de Hoogstraat komt een nieuwe vleugel.
Er is gebleken dat het nodig is ook hier
het internaat elders te huisvesten om tot
de sloping van de paviljoenen te kunnen
overgaan ten voordele van nieuwbouw.
Rechtover het Koninklijk Lyceum zal
een parking komen. De aanbesteding
van een klassenvleugel voor de
H O.R.I.H A.N. op de Keizerlijke Plaats
zal plaats hebben op 1 april 1976
De ondergrondse parking in de Rijksla-
gereschool Eikstraat zou vervangen
worden door een oefenzaal gedeeltelijk
onder, gedeeltelijk bovengronds, met
op de verdieping een restaurant en keu
ken
IÜr
Aanbesteding van deze werken
voorzien voor eind 1976. Het Rijksit
tuut voor technisch onderwijs aanl
Ledebaan zal verder voltooid wordL,
Uit het Hoger Rijksinstituut voor Tel-,
nisch Onderwijs aan de WelvaartstrJJ
dient de observatiegraad verwijds^)
Observatiegraden van de H.R.I T o]
R.I.T.O. worden ondergebracht
gebouw op de terreinen in de Hai
manstraat De heren D'Haeseleer
Croo zijn van mening dat dit de gei
ste plaats is om reden dat de af!
van dit terrein evenver gelegen is
beide scholen (minder dan 5 minutq
De speciale lokalen en ateliers van d»*'
technische scholen kunnen zo ter t is
schikking blijven van deze nieuwe n^s
denschool die ook refter en keuken;
krijgen. Eind 1976 zullen hier een air
tiental nieuwe lokalen worden ingePe
men. Een rijkslagereschool zal worijnj
opgericht in de Haeltermanstraat
rijksmiddelbareschool in de Binnt
straat zal bijkomende klassen kunn
gebruiken tegen 1 september I976iei
De nodige schikkingen worden getif
fen opdat het Centraal gemengd in»ei
naat bij de aanvang van het nietL
schooliaar reeds zou kunnen funktiof'
ren
Eindelijk zullen de rijksscholen te A)r
over een degelijke akkomodatie :n
schikken. 'V(
Roel VAN DE Plf1-
»P
bo
Vervolg van blz. 1
met ook de huizen erbij die nog
niet op het kadasterplan, (dat
normaal twee jaar achter is),
garages, bedrijven, hoeven, ge
bouwen, scholen, winkels, kerk,
bossen enz.
Verder beantwoordde Paul
Stockman verhelderend op de
vele afgevuurde vragen doch dit
in extenso vermelden zou ons te
ver leiden. Inlichtingen hierom
trent kan U steeds bekomen bij
het gemeentebestuur of bij de
Groep Raldes. p.a. Smekens
Pauls, Ten Berg 77, 9300 Aalst,
(tel.: 053/21.77.62)
SCHEPEN MATTENS AAN
HETWOORD
De volgende dag was er in de
turnzaal de vergadering die
uitging van het gemeentebe
stuur die ruim 75 belangstel
lenden lokte/ Uiteraard kwam
hier voor dezelfde materie een en
ander aan bod dat heirboven
reeds vermeld is en ik dus niet
meer herhaal.
Na het ontstaan van het gewest
plan even historisch te hebben
gesitueerd en erop gewezen te
hebben dat het een ekonomisch,
sociaal en een esthetisch aspekt
vertoont komt Jos Mattens tot de
hoofdprincipes van het gewest
plan, waarmee in ons land
begonnen werd aan de ruimte
lijke ordening in tegenstelling
met andere landen waar een
nationaal plan de basis vormde.
HOOFDPRINCIPES
1. Bescherming van groene
ruimten en waardevolle land
schappen.
2. Versnippering'van bestaande
open ruimten en van land
bouwgronden beletten.
3. De gemeenten aanzetten tot
het opmaken van gemeentelijke
aanlegplannen.
4. Bouwgronden groeperen rond
woonkernen en scholen en niet
meer langs de verkeerswegen
(lintbebouwing)
5. Verkeersverbindingen ver
beteren.
DE BODEMBESTEMMING
TE MELDERT
De verschillende zones worden
vermeld met steeds aanduiding
van deze zones op het gewest
plan overgebracht op een ka
dasterplan.
1. Woonzones: afhankelijk van
de bestaande bebouwing, de
sociale voorzieningen, de opvul
lingen en de aantrekkingskracht
van de gemeente.
a. woonkernen.
b. Woonuitbreidingszones
waarvoor eerst een gemeentelijk
plan moet worden opgemaakt.
Dit zijn zones die nog moeten
bouwrijp gemaakt worden. Een
groep niet sociale woningen
vordert snel en reikt naar zijn
realisatie.
De schepen voorziet ook een
tweede zone tussen de Dorp
straat met verlenging langs de
Stevensveldstraat en de Zwane-
veldweg waar waarschijnlijk oi
32 huizen zouden komen. Dipo
natuurlijk nog toekomstmuzilr
maar belangrijk is dat defle
grond er voor voorbehoud|d;
blijft. v
c. Woongebieden met landeliK
karakter. na
lts
2. Rekreatiezones: o.a., op f»P'
Lochteveld voor verblijfsrekrd"
tie (chalets) in tegenstelling b<
met Moorsel metdagrekreatie.™"
3. Groenzones en natuurgebL.
den El
4. Landbouwgebieden en "PtF
ruimten: Meldert telde verledf
jaar nog 81 landbouwers die e4oi
oppervlakte van 400 ha, zijnen-
de helft van Meldert, bebóuweik
|tc
WIE MOET EEN BEZWAARJq
SCHRIFT INDIENEN?
1. U heeft een parceel in her
woongebied: U doet niets.
2. U bezit een perceel buiten hftc
woongebied dat deel uitmaa ;r
van een niet-vervallen en niqR
geschorste verkaveling: er
geen probleem. Bebouw i
verkoop het perceel echter vót
het verval want het is onwaaj
schijnlijk dat de verkaveling!—
vergunning zal worden verlengt
3. U heeft een stedebouwkundij]
attest van na 15.2.71 of ee
princiepsakkoord van vólc
15.2.71 waaruit blijkt dat U maj0l
bouwen: voorzichtigst is het vag,,
een bezwaarschrift in te diene|rn
want zuiver juridisch zijn dei^,
stukken onvoldoende. Voeg b sl
het bezwaarschrif een fotokop
van attest of princiepakkoord. s
4. U heeft een notariële akte vaL.c
vóór 15.2.71 waaruit blijkt dat 1(|
het stuk gekocht heeft a tg
bouwgrond (bouwland is ie
anders, dat is landbouwgrond).
Doe een bezwaarschrift in m<
fotokopij van de akte. ,n
Zo het stuk ligt langs een ni<
uitgeruste weg heeft U weini 0[
5. U heeft een perceel palen
aan een blinde gevel van ee
woning gebouwd na 1950: die i":
een bezwaarschrift in. Nodi
blijkt een oppervlakte van 6 are
minimum en een afstand va 'j
4m. van de zijgrens. 'l
6. U heeft een perceel dat dei
uitmaakt van een huizengroe •-
langs één zijde van een goe
uitgeruste weg: de vroegei
regel, opvulling tussen twe
recente gebouwen op minde
dan 50ni. afstand, vervalt. Mil
te voldoen aan vele criteria ka
U sukses hebben. Te bevrage .-
voor elk afzonderlijk geval.
7. U heeft een perceel buiten he
woongebied: indien U gee
landbouwer is of uw hoofdin
kopen niet uit de landbouv
haalt mag U uw woning nie
herbouwen tenzij in sommig
gevallen. Voor landbouwers is e
geen probleem mits enkel
normen in acht te nemen.
