c
DE RONDGANG VAN DE VUIL JEANETTEN
VIERT KARNAVAL IN RUSTOORD ST. JOB
DE HUTSEPOT
VAN NICOLE
KARNAVAL-NA-KLANKEN
10 - 5-3-76 - DFe Voorpost
Veel rondgang en weinig vuil jeanetten. Zo zou men deze
rondgang van de vuile jeanetten kunnen Destempelen. Met
een uur vertraging startte de kavalkade aan het lokaal van de
'Oude Garde'. Het te volgen parkoer liep langs de Molen
straat, de Werf, de Vaartstraat, de A. Liénartstraat, het
Statieplein, de Statiestraat, de Esplanade, een gedeelte van
ae Dendermondse steenweg, de Dirk Maartensstraat, de
Sint-Jozefstraat, de Vrijheidsstraat, de Schoolstraat, terug
naar het Vredeplein, de Nieuwstraat om tenslotte te eindi
gen op de Grote Markt.
Rond 14.30 uur waren reeds
een aantal jongelingen voor
het lokaal van de 'Oude Gar
de' verzameld. Onder me
kaar leute makend wachtten
zij op de rest. De toeschou
wers, nieuwsgierig naar
het spektakel, verzamelden
zich druppelsgewijs op de
Markt. Een paar geschmink
te vuil jeanetten met nieuw
uit de voddezak geraapte
kledingstukken, plastieken
borsten en achterwerk,
daagden eveneens op. De
muzikanten van de 'Oude
Garde' lieten op zich wach
ten.
Wat meer leven kwam er in
de brouwerij toen de 'Oilsj-
terse Mokskes' van het Co-
rum Alostum Imperiale op
de proppen kwamen. Met
hun blozende kokskes, hun
ondergoed zonder kantjes
en hun dinges zonder soe-
tiant'jes was het al pure na-
tuurdat de klok sloeg.
Nicoleken met de vlag (van
de CAI) voorop, gevolgd
door de trombon F. Wauters
en de hele sliert, marcheer
den op en af, heen en weer,
links rechts. De rom-bom-
bom. Om 16 uur was het dan
zover. De stoet startte. Het
Corum had reeds lang zijn
geduld verloren en was
reeds opgestapt, gevolgd
door een hele reeks kar-
navalisten.
Twee agenten voorop. Daar
na het muziek van de 'Oude
Garde' en daarna de liberale
functionarissen. Onder hen
merkten we op schepen van
cultuur G. Van den Ede, ver
kleed in zijn alledaags vuil
jeanettenpakje, zijn vrouwe
lijk attribuut zoals gewoon
lijk achter zich aanslepend,
kaarsrecht, zo fier als een
pauw.
Kam iel Sergeant en zijn Ka-
millekens zwikzwakten van
de ene kant van de straat
naar de andere, gevolgd
dooreen aanhang van karna
val isten. Daartussen en
daarachter enkel vuil jeanet
ten. De meesten nogal zeer
sierlijk gekleed, zonder vis-
josjes. Echte verwijtende
exemplaren waren er om
zeggen niet. Een tweetal
kon je wel tot dat soort reke
nen en zij gaven er de werk
lieden van het cultureel cen
trum in de Molenstraat dan
ook duchtig van langs.
Eén specimen, uitgerust
met kinderkoets, soetien,
nylonkousen en nog heel
wat anders niet nader te i-
dentificeren onderdelen
sloot de stoet, samen met
pseudo procesverbaal ma
kende politieagent Rudy.
S.J.
Dinsdagmorgend, tien voor twaalf. De mooiste, prachtigste
en ontroerendste ogenblikken zijn net voorbij. We komen
van het Rustoord St.Job, waar een groot aantal mensen
genoten hebben. Ontroerd waren en aan iedereen en simpe
le «merci zenne menier» ten afscheid namen, ledereen de
hand drukten. Een enige belevenis meemaakten in hun
anders zo rustig home, waar de dagen aan mekaar rijgen
met een wandeling in het prachtige park of een zit in de
ruime instelling.
Dinsdagmorgen, kwart voor
tien. Het is mistig. Er is nog
geen levende ziel te bespeu
ren op de terreinen van het
rustoord. We lopen een
beetje nadenkend in de fris
se morgendlucht. Door de
mist heen zien we nieuws
gierige blikken, ledereen zit
te .wachten en kijkt verlan
gend uit. Vandaag is het
immers- de beurt aan hun
rustoord en wordt Prins
Johny. Bloemenfee Annick,
Keizer Kamiel en zijn Kamil-
lekens en de leden van het
stedelijk feestkomitee ver
wacht. Het is een jaarlijkse
gebeurtenis. Een traditie.
Tien uur: enkele leden van
het stedelijk feestkomitee
begeven zich naar de instel
ling. Ook de prinsenwagen
komt aangereden. Prins
Johny en de Bloemenfee.
Nog enkele genodigden en
weinig later Kamiel Ser
geant met z'n Kamillekes.
De spanning en het verlan
gen in de zaal van het rust-
oord St. Job is zo voelbaar.
De al even onvermoeibare
Nicole Schellinck (jawel van
de; hutsepot) is er ook en
nogmaals bij. Met het to
neeltjevan Markententster.
Kwart na 10 uur. De prins en
prinses van de derde leef
tijd. Karnavalesk opgetuigd,
scheppen de sfeer.
De genodigden helpen de
sfeer verder opbouwen. Ze
hebben voor de mensen van
de derde leeftijd een paar
heerlijke echte cognacfles-
sen meegebracht. De glazen
gaan rond. De zusters van
het home zijn plots gepro
moveerd tot eersterangs op-
diensters.
Prins Johnny doet zijn intre
de en krijgt het welverdiende
applaus, in de zaal. Pas nu
kan het echt beginnen en
iedereen zich verlangend te
kijken waarop hun knusse
stoeltjes aan hun vertrouw
de tafeltjes.
Ondanks zijn vermoeidheid
geeft Prins Karnaval een
zangnummertje weg en
geeft de start voor een heer
lijke en bijna twee uurlang
durende sfeer, die nog beter
is dan het dolle ritme in de
stad.
Keizer Kamiel, met zijn Ka-
milleks steelt de show. In
nog geen vijf minuten tijd
staat iedereen op de dans
vloer. Muziek en lach is niet
van de lucht. De «gepensio
neerden» krijgen een «mai
den speech» van de Keizer
met de laatste nieuwsjes o-
ver karnaval en de karnaval-
gasten.
Plots is het een ongelooflij
ke sfeer. Waar ze vandaan
komen weet niemand, maar
de «rustige oudjes van de
derde leeftijd» komen op de
proppen met een verkleed
partij. Zij hebben de sfeer
absoluut te pakken. Niet van
het «druppelke», maar wel
van de stemming.
Eerwaarde of niet, iedereen
op de dansvloer. De kamil
lekes, Prins, Keizer, Bloe
menfee, leden van het feest-
bestuur, het zwiert en loopt
holder de bolder door me
kaar in een bonte sliert.
Het was de heerlijkste en
dankbaarste karnaval. Ont
roerend, eerlijken open. Ge
woon dankbaar. Een dank
baar publiek en overgeluk
kige gasten die tijdens hun
drukke en oververmoeiende
dagen, het beste van zich
zelf bieden aan die mensen,
die niet naar de stad kun
nen. Die het buitengebeuren
niet kennen.
Er zegt iemand van het insti
tuut: «er staan hier mensen
op de dansvloer, die met
moeite kunnen gaan; maar
die nu, ondanks hun handi-
kap, op de dansvloer staan
en die morgen nog de pijn
van hun inspanning voelen,
maar ze genieten ervan.»
Iemand anders van het ho
me: «nog dagenlang zullen
ze over hun belevenis spre
ken.» «Zij beleven de mooi
ste ogenblikken van hun le
ven.»
De Prins heeft z'n handen
vol om lintjes uit te reiken.
Bloemenfee Annick heeft
niet veel muziek nodig om
op de eerste tonen op de
dansvloer rond te zwieren.
Ook de «zusterkes» ont
snappen niet aan de sfeer,
zij doen flink mee. Keizers,
Prins, Kamillekes, leden van
het feestbestuur en Nicole
weten van geen ophouden.
De oudjes allerminst. En
toch...om half twaalf moe
ten zij aan tafel. Het wordt
kwart voor twaalf. Maar de
keuken roept.
Met spijt wordt er afscheid
genomen. Sommigen zijn
ontroerd.
Amper twee uur maar met
een impact van drie dagen
karnaval. Een welgemeend
en oprechte karnaval, beter
dan in de stad. Achter de
stille muren van een insti
tuut, waar zich een aantal
mensen opofferden, niet te
gen hun zin, maar met de
oprechte bedoeling een
stukje van hun drukke tijd af
te staan aan diegenen, die
hen anders niet zien en mee
maken.
Zij brachten karnaval in het
rustoord Sint Job.
Olsjt viert karnaval, jawel,
maar de echte karnaval in dit
rustig oord, dat eenmaal per
jaar dolle ogenblikken mee
maakt met ene persoonlijke
kontaktname. Keizer en
Prins, de kamillekes en de
enkele leden van het stede
lijk feestbestuur (altijd de
zelfden trouwens) doen in
tens mee. Net zoals de Bloe
menfee. Ondanks hun ver
moeidheid. Want het is al
dinsdag-morgend. Zij heb
ben dagen en nachten door
gebracht. De meesten heb
ben bijna geen stem meer.
Maar er was geen moeite
teveel voor het dankbaarste
publiek dat ze zich konden
indenken.
-*•
Nicole voorstellen is niet nodig.
Zij is een zeer bekende figuur
in het karnavalgebeuren.
Vooral met het Corum Alostum
Imperiale.
Bovendien is mw. Nicole Chris-
tiaens - Schellinck een buiten
gewoon vriendelijke en harte
lijke dame, voor wie niets te
veel is om de vrienden en be
kenden een dienst te bewijzen
Dat deed zij ook verleden zon
dag, waar zij een tiental corum
vrienden, de bloemenfee en
prins karnaval uitnodigden op
een lekkere hutsepot
Spuiters draaiden haar echter
een loer, die zij niet licht zal
vergeten. Onder het hoofding
van het stedelijk feestkomitee
werden, buiten weten van
Nicole, een groot aantal
brieven verzonden met vol
gende inhoud:
Betreft: Karnavalf eesten
Waarde Heer. In laatste instan
tie besliste het Komitée toch
een klein middagmaal te laten
doorgaan op zondag 29 fe
bruari. Hoe klein ook (Hutse
pot) verwachten wij U ten laat
ste te 11 uur bij Mw. Nicole
Christiaens - Schellinck, Wa
tertorenstraat 23, Aalst.
Het Komitée (handtekening on
leesbaar). N.B. gezien de laat
tijdigheid van dit bericht hoeft u
met in te schrijven
Natuurlijk ontvingen alle feest-
komiteeleden een dergelijk
schrijven. Men kan zich voor
stellen wat er gebeurde. Niet
de tien genodigden kwamen
opdagen, maar ook nog een
aantal anderen, die van geen
kwaad bewust waren en bij Ni
cole de hutsepot kwamen ver
orberen.
Sommigen keerden onver
richte zake huiswaarts. Ande
ren schoven toch nog mee aan
tafel.
En Nicole? Zij was stomver
baasd maar zat lelijk in zak en
as, omdat zij geen hutsepot
genoeg had. Van een goede
grap gesproken.
Het Corum Alostum Imperiale had in een mum van tijd
heel wat karnavalvierders achter zich, in afwachting dat
de oude garde het vertrek zou geven voor de optocht van
dinsdagnamiddag.
De friskoman van zondag, had op de omloop niet het
verwachte sukses. Dit kan niet gezegd worden van de
kafeebazen.
De seksshop in de kattestraat is seksationeel met
spirituele vondsten. Oud en jong kijkt met de klassieke
nieuwsgierigheid door het venster. Men zou zich bijna in
Nederland wanen.
Nog in verband met de seksshopeen spuiter telefoneer
de naar de E.H.Deken om z'n beklag te maken over het
openen van deze shop.
De Oude Garde kon dinsdagnamiddag na een uur vertra
ging vertrekken. Enkele leden dienden eerste deel te
nemen aan een burgerlijke begraving te Erembodegem.
De Burgemeester beschikte gedurende de karnavaldagen
overeen uitgebreide reeks hoofddeksels. Voor wie goed
heeft opgelet.
Er schijnen wel politiemannen met een zendertje rond te
lopen, maar bij sommigen ontbreken de batterijen.
Het paard van een rijkswachter trapte op de teen van een
kind.
De karnavaivlaggen-aktie in de Koolstraat is buitenge-
woon goed.
Twee paarden van de Rijkswacht deponeerden hun
gevoeg vlak voor de tribunes van jde genodigden. Dat is
zeer ongepast. Beleefde paarden doen dat niet. Maar de
paarden van de Rijkswacht ondergingen allemaal een
speciale dressuuren die doen precies wat hun baas wil.
Karnavalopmerking in de kattemaand: onze poes heeft
ook een kater.
De witte kat met de zwarte vlekken en gloeiënde ogen is
beslist aan een betere wagen toe om rondgereden te
worden.
De showparade op het keizerlijk plein, voor de aanvang
van de optocht, was een prima vertoning door de
majorettes, trommelaars en kon. harmonie uit Oorde-
gem, die heel wat handgeklap in de wacht hebben
gesleept bij het tentoonspreiden van hun vindingrijkheid.
De Jefkens, van de wijk St. Anna danken hun naam en
ontstaan, toen in de kring geroepen werd «Jef». Er keken
toen 8 man om. Vandaar.
De kinderstoet van St. Anna beperkt zich tot nu toe,
sinds 6 jaar, tot deze wijk. Men denkt er wel aan, om in
de toekomst de kinderkavalkade naar de stad te brengen.
De bedoeling van diezelfde kinderkavalkade is, om ook
de ouders een tijdje te ontslaan van hun zorgen en geen
kinderen naar de ajuinworp te brengen. Het is er soms
levensgevaarlijk.
Zeg nu nog dat Aalst geen karnavalburgemeester heeft
Zaterdagmiddag liep onze brave Marcel zo fier als een
gieter, met zijn nieuw plakket van Johny I rond de hals,
door de Aalsterse Nieuwstraat te paraderen. Marcel doel
het voor Aalst! Dat zou je tenminste op het eerste zicht
zeggen, maarondertussen liet hij zijn Schepenkollege de
beslissing nemen op de markt geen 20 fr. kijkgeld te
vragen. Dit betekent dat het Feestkomitee 250.000 fr. van
haar budget ziet verdwijnen, of nog anders gesteld dat de
bijna 50 Aalsterse karnavalgroepen dit jaar 4.000 a 5.000
fr. minder zullen krijgen. Wie beslist er tijdens karnaval in
Aalst? De burgemeester! Prins Johny I! Of die autosko-
teruitbater op de markt
Diezelfde Burgemeester zegt dat Kafeebazen moeilijke
mensen zijn, begrip heeft voor hun opmerkingen, maar
het brandpreventiereglement door de ganse gemeente
raad werd goedgekeurd.
Bij de overhandiging van de sleutel van datzelfde stad
huis aan Prins Johny, stelde de Burgemeester en geno
digden vast, dat het gul aangeboden pintje bier zuur was.
Te oud geworden zegt de Burgemeester...
Hier en daar hangen karnavalvlaggen met onderaan een
aantal ajuinen. Ze zijn er beter op geworden en waaien
niet weg op de vensterbank of elders.
De Gillissen sparen noch moeite noch kosten en gooien
er een reeks sinaasappelen tegenaan tijdens de optocht.
Daarom des te spijtiger dat een paar kinderen (franstali-
gen) de appelsienen die op de grond lagen, met hun voet
gewoon vertrapten. Zij vonden het leuk. Wij niet.
Het is doodsgevaarlijk om met de reklamewagens mee te
lopen en papieren of andere reklamematerialen op het
parkoers weg te halen. Vooral de kinderen. Suggestie:
ofwel de kinderen van de omloop door een goede
bewaking ofwel het wegwerpen van folders, luciferdoos
jes of wat ook, afschaffen en gewoon aan het publiek ter
hand stellen. Ongelukken zijn niet nodig.
Twee kamions om «wegwerp» geld in te zaaien is wel van
het goede teveel. De idee om met het geld te gooien op en
naast de wagen is evenmin een goede vondst naar ons
idee.
De stadsdiensten hebben een buitengewoon goede or
ganisatie. Snel en efficiënt wordt het materiaal ge
plaatst. De verbodstekens langs de straten opgehaald en
slechts enkele minuten na de optocht staan weeral
andere ploegen klaar om de tribunes en nadar op te
ruimen. Dit mag ook eens gezegd worden, met dank aan
de mensen die ekstra werk leveren en voor hun karnaval-
dag een karweidag is. Efficiënt en goed.
Het gratis broodje en biertje wordt in de bierhalle ofte
keizershalle, met de tribunekaarten door velen aan de bar
zelf afgehaald. Om drinkgeld uit te sparen? De gargons
geven de mensen nochtans de goede raad om aan tafel te
gaan zitten, met de belofte dat ze daar sneller bediend
worden. Om drinkgeld te krijgen?
Komt de goede oude tijd terug? Er was alleszins opnieuw
veel rook en sirenegeloei in de optocht.
Ondertussen liet een fanfare het in laatste instantie
afweten en kwam niet naar Aalst om de optocht op te
vrolijken.
Het nieuwste lied van het stedelijk feestkomitee: allez,
allez barrez. Gezongen in kooropd&Grote Markt.
Jean Paul De Boitselier is een mooi meisje geworden
tijdens de karnaval. Alleen z'n stem steekt nog wat af.
Dolf van de schone botinne komt er met zijn vrienden
goed uit als jagermeester. Maar ook zij steken af in bun
prachtige uniformen tussen deze van de oude garde,
wanneer ze een stukje muziek mee ten beste geven.
De materiaalwagen van het stadhuis, die zich op de
omloop bevond voorde aanvang de stoet om de verbods
tekens «parkeren verboden» op te halen, kreeg applaus.
De Peugeot van de rijkswacht alleen een boe en een
schaars handgeklapje hier en daar. Misschien van fami
lieleden..
Zondagnacht was de ruit van het Pompierken (uitzonder
lijk) nog niet ingestampt. Het behangpapier in de gang
naar de danszaal had minder geluk en sneuvelde onder de
voeten van de talrijke pasanten.
Prins Johny en Bloemenfee Annick beloofden steeds bij
elkaarte blijven tijdens dedriedolle karnavaldagen. En je,
wou warempel de indruk gaan krijgen dat ze werkelijk
onafscheidbaar gaan worden. Hand in hand is zo plezant,
arm in arm is nog zo warm! Maarwanneer men je
schaakt, Annick, sta je alleen, en indekou!
