EVEN KENNIS MAKEN MET DE LEEDSE KARNAVALGROEPEK R LEEUWERIK MUZIEKMAATSCHAPPIJEN EN KARNAVAL 22 - 5-3-76 - De Voorpopst Het gaat goed in de Leedse kamavalwereld. De miss Bette-verkiezing, evenals de verkiezing van prins karnaval mochten zich verheugen in vijf kandidaturen en in een overweldigende publieke belangstelling. De vooruitgang van de Leedse karan valgroepen zal hieraan wel niet v reemd zijn. Dit jaar zullen liefst tien Leedse groepen mee opstappen in de stoet. Wanneer we van karnavalgroepen spreken, moeten we in Lede toch een onderscheid maken tussen hen die werkelijk als karnavaigroep bestaan, en de okkasionele groepen. Onder deze laatste soort rekenen we alvast het jeugdhuis Leeuwerik, de vier gentlemen^ en «de Jczuietenstraat onder water». De Brassers zijn wellicht de laatste telgen die de karnavalfamilie kwamen aanvullen. Het is de groep uit Café de Klok die kandidaat Guus't steunde bij de verkiezing en die van nu af aan wellicht een rasechte karnavaigroep zal blijven. Maar kijken we eerst maar eens naar de oude getrouwen. DE LEEDSE KALVEREN Alhoewel de groep pas in 1974 opgericht werd. moeten we toch teruggrijpen naar 1970. Daar begint de voorgeschiedenis van één van de meest toonaangeven de groepen in de Leedse Karnavalmiddens. Dennis I stelde voor de eerste maal zijn kandidatuur voor de prins karnavalverkiezing in 1970. Enkele buren en vrienden schaarden zich rond hem en één jaar later groeide dit uit tot de karnavaigroep de «Dennisvrien- den». Ze deden hun debuut met de herdoping van het reuzen- paar Willem Bette. In 1972 werd Dennis De Backer prins karnaval en in de stoet verrastte hij iedereen met een uitstekende evocatie van de gekende Leedse figuur «Baptist de Wrijver». Deze groep werd trouwens uitgenodigd naar de Bachusfeesten in St. Lievens- Houtem. Als prins maakte Dennis 1 minstens 25 verplaatsingen naar diverse karnavalzittingen en bals buiten Lede. Intussen had hij ook een paar «miss Bettever- kiezingen» georganiseerd. De hulp en de financiële middelen waren echter aan de geringe kant zodat dit lofwaardig initia tief niet het verdiende sukses mocht oogsten. Later zou hij deze verkiezing overlaten aan de Orde van de Leedse Hovaardige Boer. waarvan hij trouwens zelf lid is. Ondanks het sukses van de groep, kwam de ontbinding vrij vlug op. Op een mosselsouper. waar de glazen met zout i.p.v. suiker gegarnierd waren! Dennis De Backer wint de eerste prijs voor het ontwerpen van een karnavalvlag voor Lede. In 1974 stelt Etiennus 1, broer van Dennis zich kandidaat voor de prinsenverkiezing. Dennis steunt uiteraard zijn broer en sticht tevens een nieuwe karna vaigroep. De «Leedse Kalveren» waren geboren. En ze zouden meteen van zich doen spreken. Etiennus 1 wordt prins en eindigt in de verkiezing van de «prins van Oost-Vlaanderen» tweede. Er volgt een geslaagd prinsenbal en uiteraard een deelname aan de karnavalstoet. In 1975 komt karnavalminnend Lede opnieuw onder het gezag van prins Etiennus I. Hij was de enige kandidaat, totdat Dennis De Backer, voorzitter, en Paul Goossens. sekretaris van de Leedse Kalveren, de verkiezing redden door zich eveneens kandidaat te stellen. Etiennus 1 maakte zijn eerste fonoplaat en won het verkiezingsgevecht met veel brio. Tijdens de karnaval; - stoet behaalde de groep de eerste prijs met «Bachus en zijn pottepee's». Op het prinsenbal zorgden de «Kalveren» voor een nieuwe verrassing: het eerste optreden van hun «dans mariekes». Tijdens het jaar maakten ze opnieuw een twintigtal ver plaatsingen naar karnavalzit tingen en bals. maar verloren intussen de toekomst niet uit het oog. Want wie Dennis De Backer kent moet niet ons toegeven dat deze man boorde vol schitterende ideeën zit. Geef hem wat medewerking (en liefst redelijk veel geld!) en hij zet Lede tijdens de karnavaldagen op zijn kop. Maar intussen moeten de Kalveren het rooien met de eigen beperkte financiële middelen. Dit jaar organiseer den ze. samen met de Orde van de Leedse Hovaardige Boer. het Feest der Goedgemutsten: het nationaal feest van de federatie der Europese Narren afdeling België. Vorige week stond Dennis andermaal in de strijd voor de prinsentitel maar moest met luttel verschil de duimen leggen voor Mon. En dan vernoemden we nog niet hun geslaagde kleinvee-tentoonstel- ling op de Leedse Jaarmarkt. Ter gelegenheid van die ten toonstelling kwam ook het eerste nummer van de pers van hun driemaandelijkse periodiek «U komt te laat». Aan initiatieven ontbreekt het dus geenszins bij de Leedse Kalveren. Tussen de karnaval- bals door. vonden ze ook nog de tijd om op de miss Bette- verkiezing een zelf gemaakte reus te overhandigen aan de Orde van de Leedse Hovaardige Boer. Over de plannen voor de nakende karnavalstoet werd weinig losgelaten. Het zou iets te maken hebben met het circus en met klowns. Meer wilden de «Kalveren» niet kwijt. Uitkijken dus. DE REMBRANDTKLUDDENS Laatste tweedejaars in de rij: de groep van café Rembrandt in de Rammelstraat. Vorig jaar schaarde Walter Van Nieuwenbergh -"een hele boel vaste stamgasten rond zich en trok door de Leedse straten met een wagen die op treffende wijze het verschil aangaf tussen het café Rembrandt en dancing «Eden Roe». Twee totaal ver schillende etablissementen die zich dus uitstekend leenden tot een konfrontatie. Walter verliet de groep maar de Rembrandtkluddens leefden verder. En meer dan ooit. Op diverse karnavalbals lieten ze van zich spreken, telkens als een keurig verklede groep. Over hun belevenissen met hun wagen vorig jaar. kunnen ze uren vertellen. Ze hadden een tot op de draad versleten kar op de kop getikt. Wanneer ze met dat rammelend ding arriveerden op het hof van boer Vandecande- laere bleef er vrijwel niets anders over dan de vier wielen. Met gans de groep zetten ze zich aan het werk en legden in een rekordtempo een splinternieuwe vloer op de kar. Toen ze na de karnavalstoet de vermolmde kar (eigenlijk dus de vier wielen en De rembrandtkluddens bij het huwelijk van hun lid Arnold De Kuyper. wat rotte planken) wilden terug bezorgen. werden ze wel be dankt voor de splinternieuwe kar. maar waren ze meteen al hun kostelijk hout kwijt. De wagen bleef op het erf waar ze hem haalden, in zijn geheel achter. Dit jaar mochten ze dus op zoek naar een nieuwe wagen. Intus sen zijn ze reeds druk aan h|P0: werk om hun prestatie van v jaar nog te verbeteren. Wat zal worden? Kom naar de st<# kijken, zeggen ze. 'der pr1! i, si ACHTER HET LEEDSE UZEREN GORDIJN DE OMUEGVALLERS Voor velen een nieuwe naam in de Leedse karnavalmiddens. maar toch geen nieuwe groep. In hetzelfde jaar dat de Leedse Kalveren boven de doopvont werden gehouden, verraste de groep «Uilenspiegel» iedereen met een uitstekende groep rond de figuren van Tijl Uilenspiegel. Nele en Lamme Goedzak. Hon derden boterhammen met kop- vlees werden rondgedeeld tij dens de stoet. Eén jaar later bleven ze in dezelfde stijl met hun «Breughelfantasie». Dit jaar werden liefst 700 potjes smake lijke rijstpap aan de man gebracht. Hun prachtige kos tuums en een verfijnde uitvoe ring van hun praalwagen vorm den. samen met de gratis bedeling van eten. de grote blikvangers tijdens hun eerste twee jaren. De groep wilde echter los uit de Breugheliaanse sfeer. Folklore zou nog wel een rol spelen maar men ging meer de karnavaleske toer op. De groep kreeg een typisch Leedsenaam «deOni- muëgvallers- en nam zijn intrek in café de Halve Maan. Voor zitter Mare Corthals. sekretaris Willy Vlaeniinck en penning meester Dennis De Pauw zoch ten met hun leden naar een onderwerp dat de folklore en het karnavaleske zouden verzoenen. Daarom wordt het dit jaar een «heksenjacht» uit de goede oude tijd. Met uiteraard heksen, tovenaars, monsters, brand stapel en labo voor toverdrank jes. Ook voor de «Ommuëgval- lers» telt nu nog één devies: koortsachtig doorwerken om wagen en kostumering klaar te krijgen,want deze groep heeft'n goede reputatie te verdedigen en wil dus niets aan het toeval overlaten. Een lange naam die echter heel toepasselijk is. Gesticht bij Frans De Puydt in café Ronken- burg, komen al hun leden immers van over de spoorweg, die Lede in twee delen snijdt. Vandaar dan ook de naam «achter het Leedse IJzeren Gordijn», van deze nieuwkomer in het Leedse karnavalgebeuren. En ze waren amper gestart of ze deden reeds van zich spreken. Met Chris De Backer trokken ze naar de recente miss Bette- verkiezing en kwamen meteen met de titel naar huis. En ze waren amper gestart of ze deden reeds van zich spreken. Met Chris De Backer trokken ze naar de recente miss-Bette- verkiezing en kwamen meteen met de titel naar huis. Ze hadden de verkiezingskoorts voorgoed te pakken en gingen op zoek naar een kandidaat prins karnaval. Hector Huylebroeck ging in op hun voorstel en nam als «IJzeren Hector» (wat dacht je anders) deel aan de prinsen- verkiezing. Dat eksperiment viel minder goed mee. Hector moest vrede nemen met de laatste plaats maar had dan ook het nadeel op uitzonderlijk sterke kandidaten te botsen. De groep van voorzitter Uyttendaele nam het allemaal nogal filosofisch op en bewees uit het goede karna- Het jeugdhuis Leeuwerik vormt wel een hoofstuk apart in de Leedse karnavalgeschiedenis. De laatste jaren vaar digden ze verschillende kandi daten af naar de prinsenverkie zing. Hun deelname aan de diverse karnavalstoeten verliep met hoogtepunten en laatepun- ten. Het jeugdhuis heeft uiteraard het grote voordeel, op heel wat manschappen te kun nen rekenen. We herinneren ons nog jaren dat ze met meer dan tachtig eenheden opstapten in de stoet. Dit jaar zijn ze opnieuw van de partij, na een jaartje onderbre king. Ze brengen een echte ouderwetse kermis uit het begin van onze eeuw. En dan zijn er nog twee onbekenden: de vier Gentle men's en de Jezu ietenstraat onder water. Het zijn gelegen heidsgroepjes die echter niet minder welkom zijn in de kernavalstoet. MARCOLE DE BRASSERS En dan zijn er nog de «onechte karnavalkinderen». Eigenlijk zijn er dat maar drie. Want het staat zogoed als vast dat we vanaf heden ook de «Brassers» als een echte karnavaigroep mogen beschouwen. Het zijn de mannen uit café De Klok bij Remi van Hauwermeiren. Zij kennen het klappen van de zweep reeds enkele jaren. Het was deze groep die Walter naar de keizerstitel voerde. Met hem bezochten ze heel wat Leedse feesten en samen met hem waren ze ook regelmatig vertegen woordigd in de karnavalstoet. Maar ergens ontbrak de vaste wil om zich helemaal waar te maken als erkende karnavai groep. Misschien had dit iets te maken met de gemakzucht van Walter, die steeds sterk uithaal de bij de prinsenverkiezingen, maar nadien geruisloos van het karnavaltoneel verdween. En daar leden de mannen van zijn groep wel wat onder. Zij die hem met alle middelen en met volle inzet van hun krachten naar de keizerstittel hadden geloodst. Maar ze bewezen dit jaar dat ze de echte karnavalmentaliteit degelijk te pakken hebben. Vorige zaterdag waren ze. met enorme supporterschare aanwezig in de zaal Volkskring, om hun kandidaat Guus't naar de titel te roepen. Hij moest echter vrede nemen- met een derde plaats. Maar dat heeft blijkbaar geen domper gezet op het entoe- siasnie. Ook de Brassers kijken met ongeduld uit naar de karnavalstoet. valhout te zijn gesneden. Ook valstoet is niets geweten. We zijn over hun opzet voor de karna- er echter van overtuigd dat er met deze «eerstejaars» rekenii zal moeten gehouden worden. DE SLEUREN Ook dit zijn geen meelopertjes meer in de Leedse kamaval wereld. Alhoewel ze pas aan hun tweede karnavalstoet toe zijn, hebben de mannen van café De Roos op de Heipias. reeds vast burgerrecht verworven. Nadat driejaar terug. Freddy Matthijs zijn kandidatuur had gesteld voor de prinsenverkiezing, nam hij na zijn nederlaag zijn intrek in café De Roos en ging van start met een karnavaigroep. De Sleuren deden in 1975 hun debuut met liefst drie wagens. De hulp van het leger aan de landbouwers in hun verzopen velden! Dat werd hun eerste onderwerp. Behalve de drie wagens en de vele rake slogans, trokken ze vooral de aandacht op zich met hun veldkeuken. We krijgen nog het water in de mond als we denken aan hun reusachtige boerenbroden, hun gebraden haringen, hun dikke sneden boerenhesp en noem maar op. Heel karnavalvierend Lede smulde zich dik tijdens de karnavalstoet. Ook naar hen wordt dus met veel verwachting uitgekeken. Voor dit jaar lieten ze hun keuze vallen op de «ongewone» vervoermiddelen. Wat dat allemaal kan te betekenen hebben, zal ons tijdens de stoet pas duidelijk worden. Maar ook op de Heipias worden er thans vele uren geklopt om klaar tc komen. DE JABBEREIRS En meteen zijn we aan de eerstejaars toe. Walter Van Nieuwenbergh, die eerst de Rembrandtkluddens had gesticht, kon het niet wegsteken dat hij karnavalbloed in de aderen heeft. Hij trok naar café 't Vatjen en overtuigde lokaalhouder Albert Wauters om ook daar een karnavaigroep te stichten. Heel wat «vatjesvrienden» sprongen op de kar. De groep kocht de wagen van de «Gaa Lowies» en bracht hem naar de garage van Petrus Van de Velde in de Reymeersstraat. Daar konden ze nu. lekker warm. beginnen aan de omvorming van de «draak» van de GaS Lowies. Ainié De Brouwer schonk hen een heleboel hout en bestuurs leden Albert Wauters. Constant De Wael. Edmond Van de Velde, en Walter van Nieuwen bergh. en enkele leden begonnen aan de bouw van een reusachtig biervat. Maar dat was dan ook alles wat ze wilden loslaten over hun bedoelingen. Wat er verder in. op. of rond dat reuzevat gaat gebeuren, zal pas tijdens de karnavalstoet duidelijk worden. Om dit alles financieel het hoofd te kunnen bieden, organiseren de «Jabbereirs» aanstaande za terdag 21 februari in de zaal Brouwershuis een karnaval T- dansant waarop gans karna valvierend Lede zal aanwezig zijn. Iedereen kijkt met belang stelling uit naar deze «eerste jaars». want het is een groep waar pit in zit. Jeugdhuis Leeuwerik pakte destijds uil met liefst drie praalwagens die de grootheid van Mao bezongen. Voor de vierde achtereen volgende maal wist de Ko ninklijke Harmonie St.-Ce cilia uit Oordegem van alle deelnemende maatschap pijen de hoogste onder scheiding in de wacht'te slepen. Met haar 50 spelende leden, optredend in de afdeling Uit muntendheid, en haar flink getraind en gedisciplineerd trommel- en majoretten- korps (45 leden), heeft deze harmonie terug, als laatste van de hele stoet, de show gestolen niet alleen met haar daverende marsmuziek maar tevens wegens de voortdurende aanpassing van haar repertoire aan het Karnavalgebeuren. De Lied jes die schlagers werden in de laatste jaren in het Aals- ters Karnaval kwamen alleen aan bod en ook de top-hits van dit jaar. Op vraag van Burgemeester De Bisschop speelde deze maatschappij vóór de offi ciële tribune een mengel moes van oude Aalsterse liedjes onder de titel «Oiljst, deschieke stad». U kan deze maatschappij weer aan het werk zien a.s. zondag te Lede en nog de zelfde avond voor de Prin- sencaemere waarvoor ze ook reeds de vierde maal suksesrijk wil optreden. Bij de prijsuitreiking viel haar ten andere een bijzon dere eer te beurt. Uit de handen van Volksvertegen woordiger Ghis Willems mocht in de Keizershallen de Beker van Minister De Backer, Minister van Kui tuur, ontvangen wegens haar prestaties en tevens ter gelegenheid van haar 125-ja- rig bestaan. Hierbij dan de uitslag zoals hij werd medegedeeld door een typisch karnavalkwintet met Voorzitter Fons Singe- lijn, sekretaris Henri Van de Perre, bloemenfee Annick, Keizer-Karnaval, Kamiel Sergeant en Prins-Karnaval Johnny. FANFARES: 1Eerste prijs met bijzonde re gelukwensen van de jury Kon. Harm. St.-Cecilia Oor degem. 2. Eerste prijs met geluk wensen van de jury: Orde van de Wullok van Ooslet, de. DE 3. Eerset prijs: Nieuw leve van Aaigem 4. Eerste prijsFanf. St.- cilia Dendermonde 5. Eerste prijs: Fanfare SI Cecilia van Burst. 6. Tweede prijs: Kon. Far fare Vriendenkring van Be lare 7. Tweede prijs: Muziek- Showfanfare Meldert ou lef HARMONIEËN: 1. Eerste prijs met gelul ör wensen van de jury: Ha5' monie St.-Martinus Oorde gem. 2. Eerste prijs: Kon. Harrf St.-Cecilia van Herzele 3. Tweede prijs: Harmoni jj!' Onderons Wenduine Vermelden we tenslotte m dat de Kon. Harm. St.-Ceci lia Oordegem als voorzitte n' heeft Robert Van der Stuyft als dirigent Jos Muylaert sekretaris en duivel-doet-a on Richard De Gendt, penning meester Florent Jacobs ei «moeder» van majoretten i en trommelkorps Mevroutf nc De Cuyper - Van den Steen

Digitaal krantenarchief - Stadsarchief Aalst

De Voorpost | 1976 | | pagina 22