.OUIS DE PELSMAEKER LEERDE MUHAMMAD ALI KENNEN
ER ZIJN IN AALST OOK
NIET-KARNAVALISTEN
ÏOORHEEN HET LAND VAN DE ZWIJGENDE MOLENS
PROVINCIALE MUZIEKTORNOOIEN 1976
EEN VENTILATOR IN HET HERENTOILET
Of de grieven van Pol De Paepe
De Voorpost - 5-3-76 - 5
i vertelde het ons allemaal)
jog waren wij er niet gerust in: wij gingen op zoek naar
smand die onze vragen in verband met de grote match kon
Jeantwoorden. Als volslagen leek in de bokssport konden
lij het maar niet harden dat twee mensen die zo zeer van
'asse verschillen toch tegen mekaar in de ring worden ge
acht. Louis De Pelsmaeker, sportjournalist bij de BRT-
fclevisie was er bij in Puerto Rico en wij waren nadien bij
>m. Hij wijdde ons (gedeeltelijk?) in de geheimen van de
ip-boks-sport in. Hij beantwoordde al onze vragen (die toch
jngeveer rond hetzelfde tema draaiden) op een vlotte en
marmante manier, eigen aan mensen die goed ter taal zijn.
lm te beginnen vroegen wij
im hoe een dergelijke top-
latch tot stand komt. Het ant-
>ord is vrij eenvoudig. Zoals
Ike topsporter heeft Jean-
ierre Coopman een manager,
and die zijn (hoofdzakelijk)
financiële belangen verdedigt
™£n op die manier een aardig
:ntje meepikt. Die man heet
Jaegher. Deze manager
leeft op zijn beurt een verte-
lenwoordiger in de Verenigde
Itaten: Kanter. Dan is er nog
derde belangrijke man:
ion King, de organisator van
Ie topmatchen. Op een gege
ten moment zoekt deze Don
ling iemand om tegen Ali uit te
;omen. Kanter, de Ameri-
;aanse vertegenwoordiger van
~>e Jaegher, heeft Coopman
ooit eens in België zien boksen
legen Charlie Green, een Ame
rikaanse bokser. Angezien
poopman bovendien kandi-
tiaat Europees titelhouder was
stelt Kanter Jean-Pierre
poopman voor. Om onze Belg
/at geschikter te maken wordt
lij in Amerika wat opge-
roefd en klaar is kees. Voor
iet overige kan het niemand
log wat schelen of Coopman
Inderdaad een kans maakt te-
jen Ali, de centjes zijn ver-
iiend, en goed zelfs. De beurs
'oor Coopntan was vier mil-
Sjoen Belgische frank. Daarvan
worden er al dadelijk twee in
gepikt door Kanter, een aardig
bedragje als ereloon. Voor de
'overige twee miljoen moet
.'Jean-Pierre Coopman dan nog
ien deel aan zijn manager De
laegher afstaan en dan gaat er
tok nog een niet onaanzienlijk
iedrag naar de fiskus en U
lerkt dat er voor Coopman zelf
liet meer zo veel overblijft. De
iaieve Jean-Pierre werd een-
oudigweg in de zak gezet
:onder het zelf te weten, hij
werd bedrogen waar hij bij
stond. In de eerste plaats door
Kanter natuurlijk. Louis De
Pelsmaeker beschrijft Kanter
als een schaamteloze oedrie-
ger, een soortement maffia
figuur. Daar staat dan Coop
man tegenover, een eerlijke,
doodbrave maar naïeve jongen
die in zichzelf gelooft en te
weinig persoonlijkheid bezit
om het spelletje te doorzien
Even een sterkverhaal ter illus
tratie: de clan van Kanter heeft
Coopman voor zijn gevecht'
met Ali in kontakt gebracht met
een waarzegster, eerder een
soort heks. De diepgelovige
Westvlaming was uiteraard
sterk onder de indruk, temeer
omdat het vrouwmens hem
twee emmers water over het
hoofd goot. Zij gaf hem ook nog
een fles water mee: die diende
hij vóór de aanvang van de
match over zijn hoofd te gieten.
Wat hij dan ook gedaan heeft.
Van loense praktijken gespro
ken.
Muhammad Ali heeft zelf ook
wel ingezien dat de kamp onge
lijk was en hij heeft zich vast
voorgenomen in het vervolg
beter uit te kijken tegen wie hij
uit moet komen. Een slachtof
fer als Coopman is toch wel
iets te gemakkelijk voor de we
reldkampioen.
Wie er buiten Coopman en zijn
supporters nog in een neder
laag van Ali geloofde? Insiders
wisten vooraf natuurlijk dat
Coopman het onderspit zou
delven. Omtrent de afloop van
de match waren er drie menin
gen. Een eerste geloofde in het
feit dat de match acht ronden
zou duren, omwille van het (du
re) kontrakt met CBS, een
Amerikaanse televisiemaat
schappij. Een tweede groep
dacht dat Coopman, die inder
daad zeer sterk is, het wel vijf
tien ronden zou kunnen uit
houden en dat er dan mis
schien een kleine (om niet te
zeggen minieme) kans voor
hem zou inzitten. Een derde
opvatting was dat Ali, die toen
sterk verkouden was, het vroe
ger dan vipen ronden zou ge
daan maken.
Ali heeft het spel wel erg spor
tief gespeeld: Coopman liep al
in de eerste ronde een oog
kwetsuur op. Die werd vakkun
dig verzorgd door een Ameri
kaans specialist, maar het blijft
natuurlijk wel een zwakke plek.
Ali heeft bewust vermeden die
kwetsuur een tweede keer te
treffen. Dat pleit voor hem na
tuurlijk. Louis De Pelsmaeker
is trouwens sterk onder de in
druk gekomen van Muhammad
Ali als mens, als persoon. Wij
kennen hem wel van allerlei
sensationele geruchten en
praatjes, maar Louis De Pels
maeker ontdekte een totaal
andere Ali. Een vriendelijke en
joviale topatleet, een grote
meneer, die het als een grote
verdienste beschouwt dat hij
met zijn verdiende geld zijn ne
derige omgeving in chique mi
lieu's kan brengen. Hij is vrien
delijk en sympathiek en heeft in
het bijzonder oog voor vrouwe
lijk schoon, een echte rokken
jager dus. Over Amerika is hij
lang niet meer zo opgetogen
als vroeger: hij wil verhuizen
naar Centraal Amerika om zich
vrijer te voelen en verlost te zijn
van vervelende belastingsin-
spekteurs. Het is een man met
ijzeren principes: omwille van
zijn godsdienst werd hij
dienstweigeraar. Als gevolg
daarvan liet hij 300 miljoen aan
de kant liggen, geld dat hij ge
makkelijk met boksen had
kunnen verdienen in de drie ja
ren die hij in de gevangenis
doorbracht. Zijn omgeving be
staat uit eenenveertig mensen
die er in een soort uniform bij
lopen om hem te beschermen
en te dienen. Hij heeft enorm
veel klasse, kortom een echte
professional. Om de BRT
ploeg toe te laten hem te inter
viewen onderbrak hij een train
ingsgevecht en liet hij een dui
zendtal mensen staan wach
ten: hij had met de BRT ploeg
immers een afspraak gemaakt
en afspraken worden nage
leefd.
Wat er in de komende maan
den met Coopman zal gebeu
ren? Hij werd gedurende twee
jaar uitgesloten voor de Eu-
ropse titel, een hypocriete be
slissing: een schorsing had
men vóór de kamp Ali - Coop
man moeten uitspreken Dat
het in de Belgische Boksbond
ook niet allemaal zuiver op de
graat is illustreert Louis De
Pelsmaeker door erop te wij
zen dat de voorzitter van deze
Bond, die Coopmans' manager
De Jaegher, levenslang
schorst, in Puerto Rico was en
er platte broodjes bakte met
diezelfde De Jaegher.
Jean-Pierre Coopman kan in
de komende maanden om het
even welke kamp leveren. Het
lijkt echter uitgesloten dat hij
ooit nog een kans maakt op de
Europese titel: Coopman is
een typische slagenpakker,
een sterke kerel wiens taktiek
erin bestaat zijn tegenstander
af te matten door hem op zijn
ijzersterke lijf te keer laten te
gaan. Dergelijke types van
bokser zijn echter vlug over
hun toppunt heen.
Tot slot nog een en ander over
Don King, de grote organisator
van de topmatchen. King ging
in '67 de gevangenis in wegens
moord. Na zijn vrijlating werkte
hij zich op korte tijd op tot mul
timiljonair die alle grote wed
strijden «produceert». Het is
een imposante man (2.03 me
ter groot, 120 kg. zwaar), die
echter sterk belezen is en ook
bijzonder hartelijk. Sportief?
Nou en of, Coopman had geen
sparring-partner in de States,
weer iets dat Kanter vergeten
was. Don King vroeg dadelijk
aan Jean-Pierre wie hij hebben
wou? Ik wil Green wel ant
woordde Coopman. Green zat
echter op dat moment in de ge
vangenis, maar in een wip
slaagde Don King erin hem
eruit te halen. Met het eerste
vliegtuig al kwam hij aan.
Al bij al is Louis De Pelsmaeker
enorm opgetogen over zijn
kennismaking met de Ameri
kaanse bokswereld. Keiharde
business, dat wel, maar heel
wat beter georganiseerd dan
bij ons, en géén loense af
spraakjes aan de top.
GUY DELE
Louis De Pelsmaeker in gesprek met sterke Ali.
Mijn hele stam heeft me bijna verloochend. We zijn nu
zaterdagochtend voor karnaval. Want zo moet je alles nu
uitdrukken, zaterdag voor, eerste zondag na, tweede zondag
na, enzovoort.
Wel, gisteren waren ze'er nog allemaal, het meisje dat
samen met mij urenlang aan het kostuum heeft gewerkt, 'de
naaier' die een handje toestak, Jo die op het laatste moment
nog met het onmogelijkste drukwerk voor de dag komt. Met
karnaval moet ik ze echter allen missen, ze zitten ergens op
een trein tussen Folkstone en London. Pas dinsdag stappen
ze uit onze Aalsterse stationsburcht...
Boeiende lentewandeling vanuit St. Katharina-Lombeek op zondag 14 maart 1976 (14u.)
>zze wandeltocht van zowat
,5 km. begint aan de neogoti-
;che St. -Katherinakerk, gele
ien nabij de Steenweg Asse -
"dingen.
lamenkomst aan de kerk
anaf 13.30 u. Ruime parkeer-
lelegenheid.
tocht begint te 14 u. stipt
met een door Z.E.H. Pastoor
iSmismans geleid bezoek aan
het interieur van deze kerk, die
over heel wat kunstschatten
leschikt en waar Sint-
Catherina speciaal vereerd
wordt om genezing af te sme
ken van allerhande huidkwalen
oals het St.-Katrienewiel...
Na het bezoek wordt doorheen
de weiden en beemden nabij
de Meersstraat gewandeld
naar de nog schilderachtige
watermolen van Steenvoor
de, waarvan het rad vorig jaar
werd bedolven onder een laag
grond maar waarvan het mo
lenhuis nog vrijwel intakt is. De
eigenaar van de molen vertelt
er het verhaal van deze histori
sche watermolen.
Vervolgens wordt opgeklom
men naar de heuvelflank van
de Morette, waar de indru
kwekkende ruïne van de ste
nen windmolen, de wacht op
trekt langs de Romeinse heir
baan.
Vanaf de Morette wordt afge
daald langs de Louwijnstraat
bezijden de Overnellebeek en
gezocht naar wat nog rest van
de watermolen van Oveer- of
Avenel Ie. Even later wordt de
autosnelweg Brussel - Oos
tende gekruist en vanop de
brug geniet iedereen van de
majestatische Bellemolen,
die zo prachtig werd gerestau
reerd en eens het bezit was
van de abdij Affligem.
Tenslotte wordt teruggekeerd
naar Lombeek doorheen een
sliert van kleine bosjes en na
nog even de Steenvoorde-
beek, door middel van een
amechtig bruggetje, te hebben
overgestoken wordt nog ge
speurd naar de grondvesten
van de vijfde molen, namelijk
de windmolen nabij de Mui-
lembaan. Over het lot van
deze molen vertellen dan ron
duit Gust en Zoë die de wan
delgroep opwachten in hun
«Huize Markhove» op 'n boog
scheut van de windmolen.
In Huize Markhove eindigt de
mooie molentocht met 'n ge
zellig onderonsje: gelegen
heid om het lunchpak aan te
spreken, terwijl Gust (samen
met enkele muzikanten) op zijn
tuba speelt en Zoë een zangs-
tonde inzet.
Als toemaat vertonen nog Al-
fons Martin en Frans De
Vuyst (die de tocht uitkiende)
een reeks dia's: de reportage
van de wandeltocht!
Het wordt vast een prettige
namiddag, waarop iedereen
welkom is.
De deelnemers ontvangen, ter
plaatse bij de inschrijving (15 F
per persoon - kinderen 5 F) een
wandelkaartje, samen met de
beknopte beschrijving van de
wandeltocht. Best laarzen of
waterdicht schoeisel meene
men!
Deze wandeltocht wordt inge
richt door de V.T.B. - V.A.B.
afdeling Hekelgem die ook
reeds haar volgende wandel
tocht aankondigt: zondag 25
april te 14 u «Wandeltocht
naar de Kluis, met mei
boomplanting».
En ze zijn niet alleenVerle
den jaar stapte onze bloed
eigen stadsarchivaris het
ook al af...tot boven de
moerdijk dan nog wel. En
zeggen dat het vroeger zo'n
uitbundige karnavalisten
waren...God ja; ze weten
wat ze missen, en mis
schien ontvluchten ze pre
cies daarom deze stad. Zelfs
onze schepen voor feeste
lijkheden stapt hel regelma
tig met karnaval op. Dit jaar
blijft hij thuis, want er komt
bezoek! Sommigen zoeken
het minder ver. Ze laten de
stad lekker zot roezen, ze
bèstellen voor zondag een
bisquit en bij een kopje al
ternatieve tanzaniakoff ie zit
ten die dan rustig thuis naar
plaatjes van vuile mong te
luisteren. Exempli gratiae
Gustaaf De Meersman en
vrouwtje Ilse.
Gustaaf: Met karnaval barst
het puriteinse gedrag van de
vroede Aalstenaars eens
los. Wat ze normaal verwer
pen doen ze dan wel, in feite
rukken ze het masker waar
achter ze zich een heel jaar
verschuilen eens af. Als je
probeert progressief te den
ken moet je je verzetten te
gen deze kommerciële or
gie. Wachten tot karnaval
om het met de sex wat los
ser te nemen, iedereen es te
overpampelen, de plezanten
uit te hangen en het hele jaar
puriteinse leven is voor mij
onnatuurlijk en onwaardig!
Nochtans was: DM vorig
jaar ook van de partij met
karnaval. Ilse: ze zouden be
ter met Karnaval een beetje
minder uitbundig zijn en na
Karnaval wat vriendelijker.
Eensvastelavond verbrandt,
is de rest ook verbrandt.
Gustaaf: Men legt ook te
veel het aksent op Karnaval
als toeristisch evenement,
men poeseert karnavalfigu-
ren terwijl zoveel anderen
geen kans krijgen. Ik vraag
me trouwens af hoe groot de
schade op kultureel gebied
is die dit feest met zich
meebrengt. In Aalst krijg je
moeilijk iets van de grond,
voor Karnaval wordt echter
werkel ij kalles gedaan
Er zijn honderden mensen,
er wordt kapitaal in gesto
ken...Kent Aalst door de
promotie van Karnaval geen
achteruitgang?
Het is een goeie zaak dat het
nu de Aalstenaars zelf zijn
die een stoet opbouwen.
Maar zal de Aalstenaar zich
binnenkort niet gaan prosti
tueren voor de toeschou
wers van buiten Aalst en in
wiens voordeel?
Voor mij is niet deelnemen
aan het echte karnavalge-
beuren, want de sfeer daar
deel je verplicht aan mee,
een konsekwent doortrek
ken van mijn levensvisie. Ik
ben tegen uitbuiting, loon
naar werken en waar voor je
geld. Nu zie je dat met kar
naval de prijzen fors worden
opgetrokken, waarschijnlijk
betalen de foorkramers ook
veel te veel voor hun stand
plaatsen.
Kortom ik ben tegen die hy-
pokriete boel en het kom-
mercieel gedoe. Met karna
val mag je doen wat je wil,
Het stadsbestuur weet best
waarom. Het breekt even de
spanning en dat is heel goed
voor het systeem. De film
die nu loopt: Roller Ball
komt net op tijd, hij handelt
over de gladiatoren van de
toekomst.
Intussen trachten we van ge
spreksonderwerp te veran
deren, maar onvermijdelijk
valt steeds weer het woordje
Karnaval. En ook nu, wan
neer ik deze regels typ,
zendt de radio-Oost Vlaan
deren flitsen uit over het
karnavalgebeuren. Even een
zinsneden van Alfons Singe-
lijn«Karnaval is een toege
laten kontestatie», 1 kilo
goed bloed erbij krijgen zo
als een Aalstenaar het zegt»
Lieven Matthieu
Om meer leven te blazen in onze plaatselijke fanfares en
harmonieën en anderzijds om hun aktiviteiten te stimuleren
en op te tillen ver boven louter herbergbezoek en hen tevens
een degelijk repertorium, vooral van huidige Belgische
Meesters, te bezorgen richt het Provinciaal Bestuur van
Oost-Vlaanderen telkenjare een Muziektornooi in dat bij de
gegadigden een ruime belangstelling geniet en zich in een
vergadering van de subkom- echte waardering verheugt.
In een schrijven gedateerd 3 december 1975 en gericht aan
de Heren Schepenen, de voorzitter en de kollega's van het
Feestkomitee maakt Pol De Paepe zijn opgekropte grieven
tegen alles en nog wat bekend. Het dossiertje omvat vijf
punten: Ten eerste een brief van 29 juli 1975 omdat op
sommige vragen van Pol De Paepe nog niet geantwoord
was. Ten tweede een verslag van de mondelinge mededeling
van P. De Paepe, gedaan op 2 oktober. Ten derde een verslag
van de eerste vergadering van de subkommissie Financies
omdat er op de komitee-vergadering sprake was van tech
nische en stencileermoeilijkheden en ook omdat besloten
werd alle leden in te lichten. Ten vierde, een lijst van
beslissingen in verband met de organisatie van de Jaarbeurs
(omdat zulke dingen niet mogen verloren gaan voor het
nageslacht!) En tenslotte een lijst met nog te beslissen
punten.
1.BRIEF
Inde eerste brief, geschre
ven op 29 juli 1975 in Den
Haan waar Pol De Paepe
zomersproetjes aan het
kweken was, wordt vooral
aandacht besteed aan dè pu-
bliciteitsmiddelen van Kar
naval en van de Jaarbeurs.
In 1974 werd 32.000 fr. be
taald, BTW inbegrepen voor
000 jaarbeurs-affiches. In
'973 was dat slechts 17.000
'r., BTW niet inbegrepen.
Voor de programma-boekjes
van de jaarbeurs, 25.000 ex
emplaren werd in '74 402
000 fr. betaald BTW inbe
grepen. Het jaar daarvoor
werd 308.000 fr. betaald. In
dit bedrag is de 6% BTW
niet inbegrepen.
Buiten deze bedragen wor
den ook nog een paar vragen
gesteld. Hoeveel karnaval-
en Jaarbeursaffiches wor
den er jaarlijks betaald, ge
drukt, verstuurd en uitge
hangen? Dient de oplage
niet verlaagd of beter nog
hoe kunnen we bekomen dat
ze beter worden uitgehan
gen? Kunnen sommige af
fiches geen 2 jaar gebruikt
worden, en kan er geen ge
bruik gemaakt worden van
een tweede of een derde
vroeger bekroonde affiche,
die toch de eigendom zijn
van het Feestkomitee? Moet
een Jaarbeurs-affiche wel in
4 kleuren gedrukte zijn? Kan
al het aldus uitgespaarde
geld niet beter besteed wor
den aan bv. een wedstrijd
voor het beste Karnaval-
lied, dia of foto? (Het zou
een goede gelegenheid izjn
indien tientallen foto's bij
een goede gelegenheid eens
zouden tentoongesteld wor
den en door het publiek ge
klasseerd.)
2. MONDELINGE
MEDEDELING
Een mondelinge medede
ling gedaan tijdens de ver
gadering van het Feestkomi
tee op 2 oktober 1975 heeft
het vooral over het gebrek
aan openheid in verband
met financiële verrichtin
gen. Zowel inkomsten als
uitgaven. «Hoe meer open
heid hoe meer vertrouwen»,
besluit De Paepe», zo zal de
vriendschap, de solidariteit
en de ijver onder al de leden
gunstig beïnvloed worden.»
3. VERSLAG
In het verslag van de eerste
In het verslag van de eerste
vergadering van de subkom
missie financiën, daterende
van 22 oktober 1975, scherpt
Pol zijn pen tegen de finan
ciële ongerijmdheden in ver
band met het Driekoningn-
feest 1975. Het Driekonin
genfeest 1976 zou niet meer
kosteloos toegankelijk zijn.
Enkele bedragen worden o-
verdreven geacht, o.a. het
bedrag voor de gebroken
pinten, zijnde 1.959 fr. het
bedrag voor Elco-kuisgerief,
zijnde 2.485 fr. en de vergoe
ding aan het personeel zijn
de 7.920 fr. Verder wordt
nog de vraag gesteld hoe
veel gratis -ticketten werden
uitgereikt voor bier. Tenslot
te wordt ook gevraag of het
niet mogelijk is de leden van
het Feestkomitee te verze
keren voor ongevallen in
dienst. Wat wordt daar mee
bedoelt?
4. JAARBEURS
BESLISSINGEN
De jaarbeurs-beslissinen
omvatten een hele gamma
diverse agendapunten.
Sommige zelfs heel grap
pig. De koperskaart zouden
verkocht worden tegen lage
re prijzen en slechts geldig
Dit jaar heeft de bekroning
van de tornooien 75, nl. de
Vaandelwedstrijd, plaats in
de Koncertzaal van het Ko
ninklijk Muziekkonservato-
rium te Gent, Hoogpoort 54
op zaterdag 6 en 13 maart
met volgende deelnemers
Zaterdag 6 maart te 16 uur
Beveren-Waas: Kon. Kat.
Harmonie «Kunst en
Vreugd»
Aalst: So. Harm. «Hand
in hand»
Kluisbergen: Kon. Harm.
«De Vlaamse Ardennen»
Sint-Niklaas: Kon.
Harm. «De Kunstvrienden»
Zondag 7 maart te 10 uur:
Ronse: Kon. Harm. «Sin-
te-Cecilia»
Eeklo: Kon. Harm
St.Georges en St.Cecilia»
Hamme: Kon. Lib. Harm..
«Kunsten Vrijheid»
zijn tot 19.30 uur. De mu-
ziekstanden moeten achter
glas staans, zoals visjes in
een aquarium. Het dak zal
hersteld worden, want het
regent er binnen en niet alle
handelaars handelen in re
genjassen of paraplu's. Ex
posanten die eetwaren be
reiden moeten omwille van
de hinderende geuren en
dampen (aanbrandende eet
waar?) aansluiten op een
schouw naar buiten. Hier
voor zullen gaten gekapt
worden. Zijn er nog niet ge
noeg gezien in het dak? De
fraude in verband met de
vrijkaarten voor genodigden
zal betreden worden. Dit
door middel van kaarten met
X afscheurbare stroken. En,
in de herentoiletten zal een
ventilator aangebracht wor
den. Waarvoor is dat nu
weeral nodig? Gewoonlijk
zijn toch de helft van de
ruiten ingegooid?
5. NOG TE NEMEN
BESLISSINGEN
In de bierhalle zou een plank
aan de muur moeten beves
tigd worden om de lege pin
ten op te deponeren. Kan er
geen verzekering tegen dief
stal afgesloten worden? (IJ
ver de huidige telefooncel
zijn er klachten, vooral inza
ke het slechte functioneren,
en de discriminatie bij de
betaling. Kan er geen twee
decel bijkomen?
De prijzen van alle tentoon
gestelde waar moeten dui
delijk zichtbaar zijn. Op 85
exposanten waren er 42 per
fect, 28 bijan perfekt, 5 on
voldoende, 1 slecht en 9
onmogelijk. In het vervolg
zal strenger moeten opge»
treden worden.
Open vuurhaarden in wer
king zijn verboden. En op
lossing wordt eveneens ge
zocht om de kosten van het
programmaboekje te druk
ken. In 1975 had men 56
advertenties aan 1.000 fr. en
33 aan 1.5000 fr. In totaal
dus een inkomen van 105.
000 fr. De kostprijs voor het
drukken en het verspreiden
van het boekje liepen op tot
402.000 fr. «Is het geen kar-
navalgrap», vraagt Pol De
Paepe zich af, «om voor een
gewestelijke Jaarbeurs een
Ere-komitee op te richten
met 72 personaliteiten die
jaarlijks 72 katten sturen.»
KONCLUSIE
Het schrijven van Pol De
Paepe is te betwisten en
voordiscutievatbaar. Papier
is geduldig. Hoeveel van de
aangehaalde en gevraagde
punten zullen uitgevoerd
worden. Of zal het verlopen
zoals met de diefstal van het
Ros Beiaard in 1952. Tijden
de fameuze Paardenzitting
in de Aalsterse raadszaal
verklaarde Pol De Paepe
daarover. «Alles was ge
pland, maar de diefstal van
het Ros Beiaard is nooit
mislukt, om de eenvoudige
reden dat we er nooit aan
begonnen ijn.»
