'RIJSUITREIKING KARNAVAL 1976: EEN MENGELING VAN VREUGDE EN ONTGOOCHELING
PRINS JOHNY DOET HET GOED
De Voorpost - 5-3-76 - 9-
ulandagavond, 18.30 u. Voor een tweede en laatste maal dit
ejr is de karnavalparade door de keizerlijke stede getrok-
t in. Als een Nijlpaard met wijd opengesperde muil wacht de
gjizershalle op de 45 karnavalgroepen die straks willens
af.JIens het verdikt (zo mogen we het toch wel noemen!) over
jgin maandenlange inspanningen zullen te slikken krijgen,
gjt is bevreemdend stil in deze koele «rechtzaal». In een
r,Q)ek houden wij fier de wacht bij onze gratiese ekstra-editie,
Ucht van team-wrok, improvisatie en veel nachtzweet. Een
0(^etje eenzaam en verrast door deze immense leegte sloft
Q jhepen Bogaert naar Dolf ke de trommelaar toe. Wat verder,
"n ssen een paar leden van hetfeestkomitee, priemen een stel
Srlijke veren keizerlijk de hoogte in. Het is, hoe kan het ook
"iders, keizer Kamiel die rustig koutend de komende gebe
urtenissen afwacht.
par dit rustig intermezzo
pTiurt niet lang. Als een aan
bellende sneeuwbal die met
btzettend geraas een berg af-
llejndert, buitelt het karnaval-
a9jweld de keizerlijke halle bin-
De bonte, bewegende
^Trfdoos van vermoeide, half-
inken karnavalisten zoekt
luwachtig een plaats aan de
lenlange rijen tafels. De gar
ens, voordien nog slaperig,
^jmen handen te kort. Hot-
anbgs met heerlijke repen mos-
a%d bespoten, verdwijnen ach-
acV hongerige kiezen. Onze
jrstra-editie lokt algemene
"ewondering uit en wordt met
tkjes tegelijk door nieuwsgie-
karnavalisten verslonden,
steeds meer groepen spoe-
met fanfaregeweld binnen,
lar zelfs in dat helse tumult is
limte en tijd te over voor huis-
ijke verwenning. Als het le-
ind symbool van een karna-
Ifamilie poseert Karei
iloeter -LTD met zijn babv
Karnavalist die, half weggedo
ken achter de reuzestrik van
papa, met onschuldige ver
wondering toekijkt hoe zovele
grote mensen plots weer kind
geworden zijn. Een origineel
duo dat in zijn uitbundigheid
wellicht zelf niet beseft wat een
formidabel snap-shot het voor
kiekgrage fotografen zou zijn.
Indexaanpassing
Toch ontbreekt er iets. De mu
ziek van de feesthal zwijgt en
slechts op het laatste nippertje
haalt de technicus de be-
schermhoezen van de geluid
sinstallatie weg. «Een klas
sieke organisatie van het
feestkomitee», merkt Simon
D'Hondt op en voegt er haastig
aan toe dat het aantal aanwe
zige leden andermaal op vijf
vingers kan geteld worden.
Na een laatste gulp bier bestijgt
Alfons Singelijn onder oorver
dovend gejuich het podium en
neemt plaats tussen de andere
ere-genodigden. Benevens de
voorzitter zijn dit v.l.n.r. Sche
pen Bogaert, Keizer Kamiel,
Henri Van De Perre, bloemen-
fee Annick, Prins Johny en
Scheoen De Neve.
In zijn welkomstwoord prijst
voorzitter Singelijn zich geluk
kig te kunnen melden dat het
budget dit jaar tot 1.152.000 F
(vorig jaar: 1.000.000F) werd
opgetrokken. Deze medede
ling wordt vanzelfsprekend met
een groot applaus begroet.
Een nog grotere ovatie valt Dolf
de trommelaar te beurt als hij
van bloemenfee Annick de
erewimpel krijgt. Zijn dan
kwoord is eenvoudig - ontroe
rend: «Als ik niet meer kan
gaan, zal ik wel in een «koesj-
ke» meetrommelen»
Hierop gaat A. Singelijn tot een
paar zakelijke mededelingen
over: «Wegens de verruiming
van het jurypanel is het pun-
tenmaksimum tot 90 punten
verhoogd (vorig jaar 80 p.).
Hoewel het feestkomitee geen
enkele opmerking van de jury
heeft gekregen, wil het alle
groepen hartelijk feliciteren
voor de medewerking aan kar
naval 1976 die een voordien
nooit geziene hoogte bereikt
heeft.» Uit zijn fel opgemerkte
toespraak o nthouden we nog
dit: het reglement zal in die
mate gewijzigd worden dat alle
groepen volgend jaar van op
de Moorselbaan zullen moe
ten vertrekken. Wij kunnen al
leen maar instemmen met de
luide toejuichingen die deze
wijziging uitlokte. Aalst is im
mers Aalst en de uitdrukking
«van oever 't woater» moet de
finitief naar de archieven wor
den venwezen.
Mexico boven
In de kategorie groepen zonder
praalwagen skoren de Poesj-
zakken met hun Mexikaans
huwelijk de eerste prijs. Ze
verslaan Noig en hun Eddy
Sterck met 7 sekonden, pardon
punten. Spontaan denken we
aan de woorden van Jan
Louies die een maand geleden
zei: «Wij zullen goed zijn, maar
als anderen beter zijn, zullen
we dat aanvaarden. Het kan de
kwaliteit van de stoet alleen
maar ten goede komen». En
inderdaad! Noig neemt sportief
de tweede prijs in ontvangst en
hun body -building - borstkas
sen worden er niet smaller
door.
Met hun derde prijs zullen
d'Hasjeleers alvast een paar
maanden van «doppen» gesp
aard blijven. Het balloneske
avontuur van de Perrewette-
moakers is goed voor een
vierde plaats. Na hen komen
nog de Moikes, Kapstokken,
Frakodarissen en De Jan
kende Ajoinenpellers, Hekkes-
luiter van dit klassement
in-mineur is «Alles of Niets».
«Ken uzelf», zei Socrates ooit
en het mag de groep een troost
wezen dat het in de toekomst
ook nog eens «Alles» kan wor
den.
Utopische
skore en
awoertgeroep!
Na deze kleine finale verstomt
alles plotseling. De delibera
tiesfeer, zo gekend en ge
vreesd door studenten, snoert
alle monden dicht. De halle is
één grote taart waaruit je de
stukken spanning ongehinderd
kunt wegsnijden.
I n dez e sfeer I eest voorzitter Al
fons Singelijn het ongeloof
waardig verdikt voor: «Eerste
prijs, Lotjonslos met 90 op
90»... Wat dan gebeurt is on-
beschrijvelijk. Onder een luid
fluitkoncert en awoertgeroep
beklimmen de pere spiet pom-
peirekens het podium in een
stijl die zelfs wereldkampioen
Ali zou doen blozen. De
tweede prijs, met 86 op 90, is
voor de Kaloeterkabassen. Het
kontrast in de zaal is fel. Een
ovatiestorm begeleidt Kaloeter
Karei De Naeyer naar de ereta-
fel. Fier en als een echte kar
navalist steekt hij de bijzonder
kleurrijke kaloeterpop de
hoogte in en overhandigt ze
aan Henri Van De Perre. Om
ringd door zijn kaloeters roept
hij tot het publiek: «Ik dank ie
dere karnavalist voor alles wat
hij gedaan heeft. Hier rond mij
staan 30 tot 40 mensen die nu
voor jullie eens allemaal harte
lijk in de handen gaan klappen
(luid applaus). En dan is er nog
dit: de komende fusie mag
geen rem zijn op onze karna
val. Ik hoop dat alle toekom
stige gemeenteraadsleden me
horen want in naam van alle
karnavalisten wil ik hen op het
hart drukken dat we Aalst moe
ten hoog houden met karnaval
en daartoe niets onverlet mo
gen laten».
Deze toespraak alleen al zou
de Kaloeterkabassen in om het
even welke andere wedstrijd
de persprijs bezorgd hebben.
Naast deze twee karnavalgi-
ganten behalen ook de Deste-
reers het diploma met Grote
Onderscheiding. Alleen weetje
bij deze mensen niet of ze met
hun rug of gezicht naar je ge
keerd staan. Voor hun Mexi
kaans woestijnlandschap krij
gen de Geleiboekes de vierde
prijs terwijl de luidruchtigste
groep van de stoet, de Brikal-
jons, hun perfekt geïmiteerde
vrouwenborsten eens ekstra
optrekken om voor de eretafel
te verschijnen. De Berkes van
St. Anna die na karnaval alvast
meters slangevel te koop zul
len hebben, krijgen de zevende
prijs. Ze worden voorafgegaan
door de groep van wie we ho
pen dat ze na de «Oesjepot van
de fusie» nog steeds even «ga
lant» «moilen» zal trekken.
De
verliezers
Zoals het vaak in een kompeti
tie gebeurt, oogsten de moedi
gen niet altijd de verdiende
lauweren. De stem van Fons
Singelijn die de minder hoog
gekwoteerde groepen aan
kondigt, gaat verloren in een
sfeer van onverschilligheid.
Toch verslaan de verliezers de
winnaars in aantal. Sommigen
lachen, anderen strompelen
moedeloos de treden van het
podium op. Ook zij hebben ge
zweet, gezwoegd en meege
holpen aan dat onvergetelijk
spektakel dat alleen in Aalst te
beteven valt. Zij krijgen van ons
een speciale proficiat en wij
hopen dat ze uit hun karnava-
leske kameraadschap vol
doende moed en inspiratie zul
len putten om volgend jaar be
ter te doen.
Beter doen! Met die idee in het
hoofd nemen vele karnavalis
ten afscheid van de Keizershal-
le. Ontspannen huppelen ze
naar buiten waar alleen reeds
het opsnuiven van de feestroes
hen dronken maakt. De halle
biedt weer een verlaten uit
zicht. Een steppe van lege
bierpinten, konfettisnippers,
papieren en hotdogrestanten.
Hebben we gedroomd of heb
ben we een bevlieging gehad?
Een laatste blik op de wijzers
van de decibelmeters overtuigt
ons van het tegendeel!
Volledigheidshalve publiceren
we nog eens de uitslag. De le
zer trekke er de nodige beslui
ten uit!
Hij is overgelukkig, kalm en bedachtzaam. Hij is bovendien
wel bevoordeligd omdat hij niet alleen over een privé chauf
feur en een bloemenfee beschikt, maar bovendien een ver
slaggever van De Voorpost, die hem zoveel mogelijk volgt.
moeiende dagen van een prin
senschap.
Het vriendelijk onthaal van de
toeschouwers, het hartelijk ap
plaus en de blijken van simpa-
tie maken veel goed. Steken
een riem onder het hart gedu^
rende de drié dolle dagen.
De Voorpost heeft trouwens
wat goed te maken tegenover
deze vriendelijke prins, want
een reeds opgenomen repor
tage kon over hembuiten onze
goede wil om, niet verschijnen.
Prins Johny neemt het alle
maal filozofisch op en met de
glimlach. Ook het overdrukke
programma dat hij te verwer
ken heeft buiten de gewone
klassiekers van kafee en bal-
bezoeken.
Sinds hij zijn sleutel van het
stadhuis ontving en mag be
schikken over het kabinet van
de Burgemeester kent Prins
Johny rust noch duur.
De bloemenhulde op de be
graafplaats. Tweemaal een
startsein geven van een wie
lerwedstrijd op de Oude Ge-
ntbaan. Mee opstappen in de
optocht van de oude garde.
Overal en nog wat aanwezig
zijn.
Bij mevrouw Nicole Christiaens
Schellinck hutsepot gaan eten
met de bloemenfee.De karna-
valoptocht. Receptie in de Kei-
zershallen na de stoet en om
19.30 uur zich alweer klaarma
ken voor de taptoe.
Maandagmorgend moet de
Prins weer vroeg uit de veren
want te 9.30 uur is hij in kafee
St. Gudula om te 10 uur naar
het ziekenhuis te gaan. Onder
tussen nog de nodige plciht-
plegingen, om te 16 uur op de
Grote Markt de ajuinworp
mede te maken en te 17 uur
weer paraat zijn voor de Aals-
terse groepen. Na de stoet
weer naar de Keizershallen en
om 20 uur opnieuw taptoe.
Nog is zijn programma niet af
gewerkt, want dinsdag om 10
uur in het rustoord St. Job. Om
12 uur eindelijk een etentje in
restaurant Borse van Amster
dam om te 15 uur het vertrek
van de oude garde mee te ma
ken. Om 21.30 uur weer op het
stadhuis. Vertrek van de stoet
met de pop.
Het is gewoon geen prinsenle
ven en er komt nog zoveel
meer bij kijken. Overal wordt
deze goede ziel onthaald, aan
gesproken, gelukgewenst en
kan hij er niet onderuit om een
pintje mee te drinken.
Het is gewoon hard labeur. Wij
kunnen het weten, die steevast
achter hem aanhollen. Geluk
kig alleen maar gedurende de
karnavaldagen. Voor Prins
Johny blijft het echter een jaar
lang karnaval en komt er aan
zijn plichtplegingen nog lang
geen einde.
Hij is er zo te zien, erg gelukkig
om. Ook zijn simpatieke fami
lie, waarbij papa Cooman flink
wat foto's maakt als aanden
ken aan de heerlijke maar ver-
