LEEDSE KARNAVAL EEN SUKSES
EEN PRIJSTUIREIKING
MET VERRASSINGEN
mmmr
GEEN AJUINEN MAAR
WEL KARAMELLEN TE LEDE!
10 - 12-3-76 - De Voorpost
De minister van vuile voorzorgen achter het ijzeren gordijn
(el)
Na de optocht vonden we Julien De Cremer bij een lekker
broodje en een geurende kopje koffie terug. De voorzitter van
het feestkomitee was zichtbaar verheugd over het spektakel
maar gaf toch toe ongerust te zijn over dee toekomst van de
Leedese karnaval. Zoals iedereen wel weet, wordet Lede eind
1976 fusiegemeente. DEit zou teoretisch de potentiële moge-
lijkhedeen van het feestkomitee moeten vergroten maar tot
nog toe weet niemand wat de weerslag ervan zal zijn in de
praktijk.
stoom, vuur en konfettiwolken.
Minder gelukkig was hun lot
genote die, stevig vastgebon
den en bewaakt door twee kei
zerlijke soldaten, haar vonnis
op de brandstapel geslagen
afwachtte. Weinig verkwik
kende beelden waarvan kinde
ren ongetwijfeld zullen ge
droomd hebben. Gelukkig
kwamen de Klodderonnen met
het speelgoedland van de tin
nen soldaatjes opdagen. De
sleuteltjes van hun ruszakjes
waren wellicht vóór de stoet
nog eens ekstra aangedraaid,
want zelfs in de finale troffelden
ze ongestoord verder op hun
kleine trommeltjes.
Jeugdklub De Leeuwerik was
met 90 deelnemers de grootste
groep. Ze toonde hoe de
Vlaamse huiskamer en 't huis
van «Commerce» er omtrent
de eeuwwisseling uitzagen. De
bonte verscheidenheid van
negentiende eeuwse kledij liet
sterk vermoeden dat de jonge
lui voor de gelegenheid de
kleerkast van hun grootjes
eens duchtig hadden omge
keerd.
De karousel van nonkel Jef be
zorgde de Flieramoizen weer
heel wat plezier. Op een vro
lijke orgeldeuntje toerden ze
weer speels op en neer tot
groot jolijt van de talrijke kinde
ren.
Een grote blikvanger waren de
De Rembrandkluddens en het verdronken kalf (el)
De Brassers uit Lede hadden
blijkbaar bij Miekenhulpio wat
te veel gedronken. Zij vergast
ten het publiek op een paar
spetterende vuurpijlen en kar-
revrachten konfetti. Eén van
hen wou absoluut dat prins
Mon eens van zijn lekkere ver
sgebakken pensen proefde.
EEN QEBOORTE
Wat verder doken de Billeboi-
ters en Judocus de schildpad
op die het gehele wereldje van
de Fabeltjeskrant langzaam
maar zeker voortsleurde. Mijn
heer de raaf, met bolhoedje,
zag er voor de gelegenheid bij
zonder guitig uit en Donald
Duck stond weer springens-
De Leedse kalveren (el)
ezels vandaan halen, mag de
duivel weten. Je kan heel Be
lgië rondtoeren zonder ook nog
één specimen tegen te komen
maar de Ledenaars hebben er
blijkbaar nog een hele stal. Ook
de Leedse Kalveren sleurden
een eksemplaar mee dat zijn
ongenoegen uitte over een ju
rylid dat Denis I slechts 5 pun
ten gaf. De klowns waren over-
gens heel mooi gekostumeerd
an verdienden beslist het harte-
ijk applaus dat hen te beurt
viel.
De Mackintosch folkloregroep
uit Assenede had haar reuzen
Stinneke en Mauriske meege
bracht. Ze waren echter niet zo
warm gekleed als de Gentle-
klaar om fratsen uit te halen.
Sint Cecilia moet toch wel een
bijzonder muzikale heilige ge
weest zijn, want ook de harmo
nie van Oordegem draagt haar
naam. Het majorettenpark met
groen-witte kostuumpjes en
gele berenmutsen maakte gra-
cieuse bewegingen op de mu
ziek van de harmonie die
prompt de kou wegblies.
Algemene ontzetting bij het
publiek wanneer plots de moe
der van Tistje-de-eeuweling uit
Erpe moet bevallen. Dokters,
verpleegsters en bakervrou
wen buigen zich gekonsen-
treerd over de zichtbaar lij
dende moeder en halen tot al
gemene opluchting een schril
krijtend biggetje te voorschijn
dat onmiddellijk in de waskuip
verdwijnt. Van seksuele voor
lichting gesproken!
De Cirkushoed van de Gaa-
Lowies uit Aalst zag er nog mi-
stroostiger uit dan vorige zon
dag. Voor de gelegenheid na
men ze nog eens hun gammel
2 pk. -'tje uit elkaar, maar wij
verwachten volgend jaar van
die eens zo goede groep toch
wat meer. Ook Holland was
vertegenwoordigd en wel met
de «Belcrum boys and girls» uit
Breda. Gesteund door ritmisch
tromgeroffel en uitbundig kla
roengeschal, toverden ze
prachtige arabesken op de
hobbelige straatstenen.
Waar ze in Lede allemaal die
mans uit Aalst wiens steppe-
kledij bijzonder goed van pas
kwam in dit koude weer. Hij rij
dende disko-bar en rasechte
kozakkendans ontlokte an
dermaal bij het publiek enthoe-
siaste reakties. Je ziet immers
niet elke dag een brok folklore
van achter het ijzeren gordijn.
Je gelooft het of niet maar ook
Lede heeft zijn ijzeren gordijn.
Daarachter ligt blijkbaar de
ideale staat verborgen en
werkt de vuilniskar gratis. In
Lede is dat niet het geval en
daarom kwam de Minister van
Vuile Zorgen in hoogsteigen
persoon met een gratische
vuilniskar opdagen.
Bij de Ware Vrienden uit Leu
ven vielen vooral een paar
dikke matronen op die zo uit
het Pallieterland van Felix
Timmermans kwamen over
gewaaid. De Rembrandtklud-
dens uit Lede beeldden de
Nacht der Ruiters uit en brach
ten een persiflage op alle
Leedse Karnavalgroepen. De
Onderwatermannen uit de Je-
zuTetenstraat echter sproeiden
het overtollige water dat ze
destijds te slikken kregen over
de Leedse straten en riepen
dat bij hen de zakjes zand gra
tis waren.
Angstaanjagend was het hek-
senspektakel van de Omhuëg-
vallers. Twee reuzeheksen
met kromme banaanneuzen
gierden door een mengsel van
De Leedse kalveren in een muzikale bui (ei)
Jeugdhuis De Leeuwerik was 80 man sterk (el)
Sleuren van Heipias. «Het le
ven is een grote sleur maar je
moet er maar van profiteren»,
dachten ze en ze lieten zich in
een lange rij groen-gele wa
gentjes door een dikke bierd
rinker voorttrekken.
De Sjiepeirekes hebben on
langs de vangst van de eeuw
gedaan. Uit de Dender te Aalst
haalde één van hen een dikke
grijze vis, opgeblazen door het
vuil van de fabrieken. De ande
ren hadden minder sukses en
moesten zich tevreden stellen
met een ouwe koffiekan, twee
kamwielen, een pispot en een
nest ratten! Na hen speelde de
Kon. Harmonie Sint Cecilia van
Ledegem een mars uit haar rijk
muziekboeket en daarmee zat
de kavalkade 1976 er voor
Lede op. Och ja! Er waren nog
de Gentlemannen die aanvan
kelijk in hun ceremoniële paar-
dekoets goed aansloten. De
verleiding van het bier was ech
ter te groot zodat de heren net
vóór sluitingstijd het eindpunt
bereikten. Nu ja, ze kunnen er
maar deugd van gehad heb
ben.
JA.
DEe voorzitter gaf ook kom-
mentaar bij het nieuwe kwote-
ringsstelsel van de jury deie dit
jaar slechts uit vijf personen
bestond: Gerarde Goeman
(ondervoorzitter feestkomitee)
Gerard Lievens (schatbewaar
der), Aimé Van den Haute, Jo
zef Nijs en Louis Verschelden
(leden). DEeze mensen kwa
men tot het volgende besluit:
1. DEe Sleuren van Heipias.
2. DEe Leeuwerik
3. De Omhuëgvallers
4. DEe Jabbereirs.
5. De Leedse Kalveren
6. Achter 't IJzeren Gordijn
7. De Brassers.
8. De Rembrandtkluddens
Buiten wedstrijde ontvingen
ook dee Ondeerwatermannen
en de Gentlemannen een prijs
net als alle andeere niet
Leedese groepen trouwens.
Persoonlijk hadden we de Om
huëgvallers en Leedese Kalve
ren wet wat hoger geschat. Zij
stonden deuidelijk op een kar-
navalesk peil deat veel belooft
voor dee toekomst.
Volgende jaar bestaat dee
Leedese karnaval een kwar
teeuw. DEeze jubileumuitgave
moet dean een aansporing zijn
voor alle groepen uit Groot-
Lede om meer te streven naar
perfektie en verfijning. De ou-
dee volkspreuk «al doendee
leert men» is immers ook op
karnaval van toepassing.
J.A.
In Aalst suizen dee ajuinen door de lucht, maar in Lede heeft
men wel wat zoeters bedacht. DEaar had vorige zaterdeag
aan het gemeentehuis dee traditionele karamellenworp
plaats deie weer heel wat mensen in beweging bracht.
Toen Prins Mon I dee ramen
van dee raadzaal opendee
werd hij door tientallen kin
deerkelen joviaal begroet. Als
echte Sinterklasen (de goedee
Sint hoort toch geslachtsloos te
zijn) slingerden Miss Bette en
hij wolken dropjes naar de tal
rijke opgestoken handen. Wat
niet onmidedellijk kon worden
opgevangen, werde in een ge
wriemel van jewelste wegge-
graaid. Even werde het gestoei
verstoord door een zakelijk toe
terende vrachtwagen die zich
onverbidedellijk een weg
baande door de feestvreugde
en van de omstaandeers een
fluitjeskoncert meekreeg.
Het viel trouwens op deat heel
wat volwassenen aanwezig
waren die de kindeeren fervent
aanmoedigden in het vang-
maar-op-spelltje. DEe karar
mellen konden wel eens num
mertjes bevatten die recht ga
ven op prijzen.
Die prijzen waren overigens
boven in de raadezaal met ele
gante deameshand deoor Miss
Bette uitgestald en toonden
een rijke verscheidenheid.
Naast koekjes, cakes, koffie,
wijn- likeur- en whiskyflessen
trof ons vooral dee brede
waaier van briefomslagen die,
zoals jurylid Van DEen Haute
ons toefluisterde, heel wat inte
ressante waardebons verborg.
Eén na één deoken dee geluk
kige wirinafR nn maar- rioo fQj-_
tuinlijkste ondeer hen was dee
14-jarige Sonja Van Caeien-
bergh (Veldekensweg 123 Le
de) die met door de eer
haar werde bewezen, ontv
ze van Prins Min het prachl
uurwerk. DEe winnares
deus deit jaar heel wat vlug
bekende dean in een voi
uitgave toen het gedeulde
het feestkomitee ekstra zw
op dee proef werde gestel!
f
erd
[nn
Het is trouwens het feestko
tee deat in samenwerking
dee foormensen en hand^
aars deit karnavalesk werpfj331"
tijn voor de achtste maal hé
georganiseerde. Voor Lerm'
naars die van cijfers houd?"0
kunnen we alvast melden dfs t(
deit jaar 20 kg. karamefs
werdeen uitgestrooid. I\fr"
schien wordet het volgerfze
jaar wel 25 of 30 kg. De ka?.n
mellenworp kent immers eis_
grGGiêndë sukses en draj001
beslist bij tot het eigen karalf1 r
van de Leedese karnaval. *n J
>nm
En maar grabellen (EL)
