Weekblad van Dender -
Dnrme - en
Scheldestreek
"STANDING"
SUPER SHOW
STANDING
EEDSE KARNAVAL EEN SUKSES
PRINSENCAEMERE,PROFICIAT
4
4k
MODEHUIS
DRIE DODEN TE EREMBODEGEM
m ADICAM SLEEPT AAN
De Voorpost
VRIJDAG 12 MAART - 29° JAARGANG NR. 11 - 18 F
DRUKKERIJ-UITGEVERIJ
A. DE CUYPER-
ROBBERECHT pvba
Verantwoordelijke uitgever:
A. DE CUYPER
PCR. 115692 (DeCuyper)
Bureau:
Pontstraat 64 - Aalst
053-70.41 19
Jaarabonnement 850 F
I Halfjaar 425 F
Trimester 215 F
ZONDAG 14 MAART
KEIZERSHALLEN AALST
JAARLIJKSE
met WILL TURA
en vele andere Vlaamse vedetten
Dendermondsesteenweg 276
9300 Aalst - Tel. 053-21.79.73
24ste karnaval van Lede was maar een koude belevenis! Koning Winter die een week
'n! >eger zo genadig op de «keizerlijke stede» en haar karnaval had neergekeken, ontbond nu
n zijn duivelse kunsten en hield de Ledenaren zo lang mogelijk bij de kachel. Even na het
ddaguur was het Marktplein trouwens nog opvallend rustig. De foormotor lag stil en
8chts hier en daar zag je ijverige handelaars hun kraampjes haastig optrekken,
lar geleidelijk kwam er meer en meer beweging in de «sluimerende» brouwerij. Ongedul-
je kinderen schudden de paardemolens wakker en vochten al onmiddellijk konfettiduels
ak In de kafees zorgde de bonte wemeling van karnavalisten voor de gepaste stemming.
mmigen dronken zich vóór de opocht nog eens ekstra warm, terwijl anderen bijna onzicht-
'Tjar waren achter grote pakken friet met heerlijkdampende karbonadehompen. Praalwagens
Lede en Aalst toeterden zich moeizaam een weg door de nauwe straten waaraan het
Jdntrum zo rijk is. De muziek, de foor en de suikeren feestgeur trokken de lachspieren open
n de Ledenaars die steeds talrijker aan de rand van de weg gingen postvatten.
was niemand minder dan de
stoere lolbroek Prins Mon I die
letterlijk en figuurlijk voortdu
rend in zijn «baard» lachte.
Jammer genoeg ontbrak de
tweede eredame wegens een
ongeval op het appel.
Het officiële gezelschap stapte
voor de tribune uit de wagens
en voegde zich bij de talrijke
ere-genodigden. Onder hen-
bevonden zich burgemeester
Gravez, de voltallige meente-
raad, een paar fusieburge
meester en de voorzitter van
het feestkomitee Julien De
Cr enter. We merkten ook Prins
Johny en bloemenfee Annick
op die de prinsenviering in
Aalst even verlaten hadden om
ook hun sympathie te betuigen
aan de karnavalgemeente Le
de. Zelfs burgemeester Marcel
De Bisschop en feestkomi-
teelid Odilon Mortier waren van
de partij. Het viel trouwens op
dat hij weer de enige burge
meester was die een zotskap
droeg.
BREUGEL ACHTERNA!
De genodigden bleven met van
emoties gespaard. In het mid
den van de tribune spatte een
afschuwelijk ruikende rookbom
uit elkaar die de dames op de
vlucht dreef. Ook zoiets is allen
maar in Lede mogelijk. Pas na
dat het vieze goedje wegge
trokken was, kon de troepen-
schouw van de zotskappen
beginnen.
De Jabbereirs openden het
rijtje met een ode aan 't café
«Het Vat». Op de muziek van
«als het gras twee kontjes hoog
is» gingen ze Breugel achter
na. Uit de tapkraan stroomde
onophoudelijk het heerlijke ge
rstenat en van de tientallen
vettig-glimmende worsten die
de toeschouwers bij het begin
van de stoet zo hadden doen
watertanden, bleven er amper
nog twee over. De groep had er
bovendien een ezel bijgehaald
die luidkeels balkte dat hij nooit
«in 't vat dronk».
De Leedse karnaval is blijkbaar
ook aan onze kust bekend. De
IJslandvaarders uit Oostende
brachten een stukje vissersfol-
klore mee maar hadden de vis
vergeten. Voor de tribune
zwiepten ze hun loos vissertje
de hoogte in en vingen hem
telkens op in de opengespreide
ankervlag. Het popje maakte
op een gegeven ogenblik zulk
een flukse karpersd(ong dat
het bijna over de tribune heen
in niemandsland verdween.
Ook de Hels Kluddens uit Wi
chelen hadden hun inspiratie in
het schipperswereldje gevon
den. Zij hadden het vooral ge
munt op de schippersstaking
en de Minister met de «Porte
feuille van Waterstaat». Van
staken en betogen was noch
tans niet veel te merken, de
meiden en het bier in de ha
venkroeg vergden te veel van
de schipperskrachten. Nou ja,
je kunt van de noog ook een
deugd maken.
Traditiegetrouw was ook Aalst
door een paar karnavalgroe-
pen vertegenwoordigd. De
Schramoeillekrabbers waren
er één van. Hun brede sombre
ro's, eksotische kleurenpracht
en woestijnlandschap staken
schril af tegen de asgrauwe
hemel. De verkleumde toe
schouwers konden zich echter
opwarmen aan hun samba- en
bambashow. Lees door blz. 10
Drie doden aan onbewaakte overweg te Erembodegem. Dinsdagavond rond 17.36 uur kwam
Walter Strijpens, wonende Langestraat te Welle met zijn personenwagen aan de onbewaak
te overweg nr. 7 te Erembodegem onder de sneltrein Oudenaarde - Brussel terecht. Het
voertuig werd 680 m meegesleurd. De bestuurder werd een honderdtal meter voorbij de
overweg uit zijn wagen geslingerd. Hij was op slag dood. Uit de wrakstukken haalde men de
lijkjes van zijn twee kinderen. Het parket o.l.v. onderzoeksrechter Mertens kwam ter
plaatse. Het 33 jarige slachtoffer was onderwijzer aan de Erembodegemse gemeente
school. Hij laat echtgenote en baby achter.
Prins Mon I bij zijn aankomst aan de tribune (EL)
IE-GENODIGDEN
het helse tumult van karna-
ilgroepen die zich naar de
irtrekplaats van de optocht
javert, daagden de eerste
amewagens op. De orde-
insten hadden geen tijd om
te kijken. De traditionele ta-
relen van roekeloze kinderen
volwassenen di,e als beze-
nen elkaar wegdrumden voor
Vcfen luciferdoosje of pakje
ïewing-gum waren immers
vlok hier schering en inslag.
I pvallend in dit kommercieel
ar edeelte was de riante publid-
ss»t van bepaalde automerken
Vi e stuk voor stuk met een hele
iakÉiert neiuwe wagens uitpak-
bn in.
chter de laatste reklamewa-
ptta
gen stapte het reuzenechtpaar
Willem Bette waardig naast el
kaar. Op de muziek van de ko
ninklijke harmonie Sint-Cecilia
uit Lede openden de adellijke
reuzen de eigenlijke stoet. Ze
stoorden zich blijkbaar niet aan
de kou en waren heel wat
kleurrijker dan hun lotgenoten
uit Aalst.
Zij werden gevolgd door de lief
tallige Miss Bette en keizer Pa-
dova die zich de avond voor
dien duidelijk in karamellen-
zwaaien had geoefend en nu
onophoudelijk zijn Ledenaren
pakjes drop toewierp. Even
charmant als Miss Bette was
ere-dame Gerda Galle die in
de tweede bloemenwagen had
plaatsgenomen. Haar cavalier
Zondag 7 maart II. kende Aalst zijn vijfde prinsjesdag. In
Aalst is deze dag beter gekend als de dag van de Prinsencae-
mere, maar aangezien deze dag toch een verbroederingsef-
fekt heeft, zal men het ons denkelijk niet ten euvel duiden dat
we even de naam van deze welbekende Noordnederlandse
dag gebruiken voor een Aalsters karnavalesk gebeuren. In
1972 gestart, groeide deze manifestatie stilaan uit tot een
massagebeuren. Wanneer de ex-prinsen aan dit tempo blij
ven opwaarts stuwen, gaat men binnenkort in Groot-Aalst
geen drie dagen karnaval vieren, maar acht dagen. Dus een
verhoudingsgewijze toename met het stijgende bevolkings
aantal.
5 ra
oals we reeds eerder schreven werd op 27 februari II. door
iocepvba Fadicam op de Rechtbank van Koophandel een
-iar onkordaat aangevraagd. Nu 14 dagen later sleept de zaak
ark og steeds aan.
loi
ast
De aanloop tot de eigenlijke dag
van de Prinsencaemere begon
reeds op zaterdag 6 maart. Dele
gaties afkomstig uit Kaatsheuvel
en Neumansdorp, Nederland, ar
riveerden reeds vroeg in onze
stad. Na ondergebracht te zijn
geworden in het Hotel des Arca
des. het lokaal van de Prinsen
caemere, werd een bezoek ge
bracht aan een aantal niet nader
genoemde Kulturele instellingen.
De rondleiding voorbij, ging men
naar de Mikisklub waar men de
Nederlandse gasten een gezellige
avond bezorgde die zij niet licht
zullen vergeten.
De Prinsencaemere wil de roem
van Aalst hoog houden. Nu de
Nederlanders eindelijk Aalst we
ten liggen op de kaart wil de Cae-
mere er voor zorgen dat ze dat niet
vergeten. En wanneer ze even te
rugdenken aan die fameuze kater
'zullen ze dat zeker niet doen.
Na reeds menig glas achterover
geslagen te hebben, tijdens de
rondleiding, begon men in de Mi
kisklub met de zware dranken.
Een Nederlandse champagneprin
ses mag haar drank niet versma
den. Aan de genodigden werden
dan ook flinke teugen Russische
champagne aangeboden, die zeer
zoetjes naar binnen liep, maar
«We hebben hier vannacht om
lu.30 een paar lijken binnenge
bracht,» merkte een ex-prins op.
Ze zagen er de zondagmorgen
reeds een heel stuk beter uit, maar
100% zou je het toch niet kunnen
noemen. Omrande ogen, vale ge
laatskleur en vertrokken gezicht.
27 februari vroeg de pvba
dicam, de belangrijkste
foducent van diepvriezers
Aalst, een konkordaat aan
m m aan het faillissement te
ntwerpen.
is maar weinig hoop dat
150 ét 200 werklieden nog
ati( oit het werk zullen kunnen
1Si ervatten. Tenzij, natuurlijk,
atit "en van overheidswege er
antDldoende geld wil inpom-
arken. Of tenzij men andere
dooelangstellenden kan vin-
itelen die op een of andere
ads (anier de manke leiding
ts( (innen vervangen en het be-
)di' rijf terug rendabel maken,
tijdens de personeelsbij
eenkomst op 27 februari
lerd het nogmaals duidelijk
gesteldDe arbeiders kot-
arlj en van al dat wanbeheer,
te leiding was niet vooruit-
iend. Er was geen eenheid
ïselhel beleid. Men was niet
ereid te luisteren naar de
g oede raad van de kleine,
1 oms scherpzinnige arbei-
ter.
De arbeiders vinden er geen
woorden voor. Ondraaglij
ker is echter de dreigende
onzekerheid. Wat gaat de
toekomst brengen?
De vakbonden ondernamen
pogingen om te bemidde
len.
Vorig week op 4 maart had
een onderhoud plaats met
Vlaamse Streekekonomie.
Staatssekretaris Dhoore be
loofde de vakbonden een ko
per te zoeken, maar onder
tussen verstrijkt de tijd en
kunnen de 200 arbeiders in
onzekerheid afwachten.
Eind maart valt ditmaal de
zoveelste beslissing.
Het ACV daarentegen zegt
op een akkoord met boedel
afstand te rekenen, maar zet
ondertussen zijn bemidde
lingspogingen verder. De
hoop op redding is er nog,
maar een passief bedrag van
140 miljoen is veel. Kopers
vinden is moeilijk.
S.J.
prinsencaemere bij hun suikerwieg.
Karnavalvieren is een geseling
waard!
HET PROGRAMMA
Een pluimpje (fazanten veer,
pauwenveer of andere vogel-
pluim) mag men de Prinsencae
mere alvast geven voor het stipt
naleven van het geplande uurroos
ter. Uitzonderlijk, misschien de
eerste maal, slaagde men er te
Aalst in eens een manifestatie op
het geplande uur te laten verlo
pen. Soms zelfs voor het uur. uur.
Of dat dat nu was omdat die Hol
landers er waren, werd niet ver
duidelijkt.
Om 9 uur werd er verzamelen ge
blazen in het Hotel des Arcades,
waar de Nederlandse gasten met
een zwaar hoofd zaten te ontbij
ten. Om 9u.l5 vertrok een bus
van 50 plaatsen, gevuld met de
Prinsencaemere, de twee delega
ties en de genodigden, naar het
rustoord Sint-Lievens.
Tussen de vale muren van dit hos
pitaalachtige oord worden de ou
de. minder gegoede mensen door
de Aalsterse C.O.O. tegen een
minimumtarief verzorgd en on
derhouden. Een aangenaam ge
voel geeft het je niet wanneer je er
binnentreedt. Een kleurrijke, le
venslustige groep karnavalisten
tussen de grauwe muren waar
mensen hun laatste levensuren
slijten. Enerzijds een schrille te
genstelling, maar anderzijds ook
een straaltje licht, een straaltje le
vensmoed in het uitstervende,
eentonige leven van deze ouder
lingen.
Door de Prinsencaemere werd in
de ontspanningszaal aan alle op
zittende oudjes een klein ge
schenkje overhandigd dat aarze
lend aangenomen werd. Een extra
editie van De Voorpost om al le
zend de tijd wat te doden, en een
zakje karamellen.
Een bezoek aan de diverse zalen,
waar de bedlegerigen vertoefden,
deed menig traantje vloeien. Op
merkelijk was hier het gedrag van
de Nederlandse gasten. Spontaan,
zonder aansporing, gingen ze een
praatje maken met de oudjes. Ont
roerende tafereeltjes speelden
zich hier af. Wenende oudjes,
sussende, bemoedigende stem
men. feen zacht schouderklopje
Een strelende hand.
Een sprankeitje "Vreugde was ge
bracht in een rustoord waar men je
vandaag niet met zekerheid kan
zeggen met hoeveel men morgen
nog zal zijn.
Staatssekretaris D'Haeseleer,
vergezeld van Diane, begeleidde
de groep en hadden her en der een
vriendelijk woordje klaar. Vele
politiekers waren uitgenodigd,
maar weinigen daagden op.
Via de Koolstraat, waar een af
vaardiging een bezoek bracht aan
een gehandicapte, ging het naar
het Rustoord Sint-Job. De Gilles
stonden reeds paraat. Het Corum
Alostum Imperiale had zijn show
al gebracht en maakte aanstalten
om in het busje te stappen, rich
ting Dendermonde, om ze ginder
eens te gaan leren dat men in Aalst
nog leeft van de pure natuur en dat
het ginder moet wel zijn met al die
onhygiënische dode honden uit de
Dender op te vissen om er kop-
vlees van te maken.
De talrijke groep wrong zich door
de ingangsdeuren en werd reeds
onmiddellijk gekonfronteerd met
een oudje, dat kaarsrecht in de
gang stond: Emiel Van Delsen.
Met zijn 78 jaar is hij een op en top
kamavalist. «Hij kan het maar
niet laten.» verduidelijkte ie
mand, «bij elke gebeurtenis moet
hij zich verkleden.» Lage schoe
nen, nylonkousen, een minirokje
en een wat bijgevulde trui onder
een gerimpeld gelaat met feest
neus en feestbril, Emiel Van Del
sen, Doe zoe voisj Mil!
Alle oudjes, voornamelijk welbe-
goeden, waren verzameld in de
moderne, luchtige ontspannings
zaal. De show kon beginnen. Een
woordje van de Prinsencaemere,
de Bezemdans van de Gilles en
een toespraakje van de heer Singe-
lijn. Prins Johnny deed het met
zijn karnavalslied maar moest de
duimen leggen voor Willempie,
alias Jean Paul De Boitselier. Wil
lempie is ook gekend door de oud
jes'
«Het bewijs is nogmaals gele
verd. sprak Johny in de mikro-
foon. karnaval kan ook binnen
gevierd worden De sfeer was er!
D<? geschenkjes 'werden uitge
reikt: een extra editie van de
Voorpost, een zakje karamallen
en een schaaltje sinaasappelen
(geschenk van de Gilles). Greti
ger dan in Sint-Lievens wierp men
zich op de geschenken. Iedereen
krijgt graag! «In Oiljst est karna
val» zong Antoine.endat was dan
hel einde van de show in Sint-Job.
Het middagmaal was klaar, en de
logees konden aan tafel.
Lees door blz .11
