:RANS WAUTERS: EEN VRIEND VAN DE ZWARTE MAN
SuLTUUR IS NIET TE
3uur VOOR CJP-JONGEREN
Ingoede
De Voorpost - 12-3-76 - 5
alleen omdat wie «a» zegt, ook «b» moet zeggen maar ook omdat men niet over iemand
del praten zonder hen zelf aan het woord te laten, gingen we een tijdje terug bij Frans Wauter
nor tezoek.
3eli rustige verschijning die Frans Wauters, zonder veel omhaal inpikkend op onze vragen,
)rg roudig en met de charme van een ware karnavalist. Een befaamd karikaturist, tekstschrij-
toneelregisseur, kwismaster, koorzanger, Draeckenier en een gewaardeerd lid van het
ch lelijk Feestkomitee. Kortom, een drukke persoon aan wie nooit genoeg vragen konden
den gesteld.
bent u destijds bij het
g. tkomitee gekomen?
in, 5 nogal toevallig geweest,
pi vas in '59 In 't begin deed
natuurlijk een beetje
nd aan maar ik ben toch
[tiejvlug na een drietal ja-
bj- volledig ingeburgerd in
te choot van het Komitee en
U atik langzamerhand (zon-
'ynij op een verhoogske te
jerffi zetten) één van de toon-
Sjc evende figuren werd. Op
^bepaald moment, bij on-
enis van de voorzitter van
tedelijk Feestkomitee, nl.
rt Claus die geen inte-
e meer had voor de zaak,
I ik opgenomen in dat klein
tee die bestond uit vier vij;
i(Gaston Van den Hauwe,
i Buys, Fritz Van der
fmkt, Simon D'Hondt, Walter
er Herrewege). Dat klein ko-
e heeft toen gedurende
drietal jaren de zaak voort
ikken. Met het nieuw Ko-
e en de politieke verwikke
en die zich hebben voorge-
9 is de toestand totaal an-
vageworden. Dat klein komi
eks ontbonden geweest, laat
or> zeggen op tamelijk bru-
bewijze zonder enige vorm
ep|>edank. Er kwam dus een
ïbiw bestuur met Fons Singe-
söls voorzitter en als onder-
zitters Daniël Jacobus en
jsjBlommaert. Ik zit daarin
■afmijn fraktie, zo gezegd in
hippositie. Wij zitten daarin
S(negen B.S.P. -ers maar ge
t nu eerlijk zeggen dat wij
tamelijk opbouwende en
an|werkende oppositie. We
•eifen mee zoveel we kun
de
s*ieft nog een pak andere
,,}iteiten. Wil u die eens op
rijtje zetten...
0 Sraeckenieren, het Corum
fum Imperiale, ik ben
fitter van de toneelvereni-
JKunst, Licht en Vrijheid..
1 ike aktiviteit ligt u het
jsiivst aan het hart?
.ik ben, Louis-Paul Boon
dat eens van mij gezegd,
—rasechte Aalstenaar die al-
ith)ver heeft om zijn stad op
lajet even welke manier in de
ngstelling te zetten, naar
jnult. Van al mijn aktivitei-
lbïtaeleef ik persoonlijk het
mjst genoegen aan het kar-
ia|lgebeuren. Tja... ik speel
ïg toneel en ik regisseer
J$ESTERING
vurigste kultuurwensen
len vanaf heden in vervul-
"s| jaan dankzij dat magische
etterwoord Maar je hoeft
fer iet te zwaar aan te tillen
n i het gaat zo je broekzak of
iaI efuilie in. CJP staat voor
Itureel Jongeren Pas-
rt». Een 'pasje', inderdaad:
reduktiekaart die voor jul-
gt ongeren van 15 tot 25 jaar,
wat kulturele drempels wil
tgen De motivering is evi-
zoveel mogelijk jongeren
lakkeiijker, beterkoop toe-
graag. Ik heb daar ook veel tijd
voor over en ik kan u verzeke
ren dat de regie enorm veel tijd
vraagt. Dat is iets fantastisch
en dan vraagt ge u soms wel af
of het sop de kool wel waard is.
Voor twee keer te spelen zijt ge
er weken aan een stuk, bijna
dagelijks mee bezig, om min of
meer een resultaat te bereiken
zodat onze vriend Van de Plas
niet te veel met de hamer kan
slaan in De Voorpost.
Een vraagje van Piet Moe-
reels: komt het Draecken-
schap u van pas in al u over
ige aktiviteiten?
Persoonlijk denk ik dat we de
zaak beter zouden omkeren en
zeggen dat mijn verschillende
aktiviteiten het Draeckenschap
ten goede komen. En dit door
het feit dat ik zeer docht bij het
lokaal politiek gebeuren sta
hier in Aalst, dat ik reeds veel
karikaturen en liedjes heb ge
maakt. Ik weet dus ook zeer
goed in de schoot van de
Draecken al die aktiviteiten die
buiten het Draeckenpro-
gramma liggen, naar de
D.raecken over te hevelen.
Bvb. met sommige teksten, ka
rikaturen of liedjesteksten die
in boekjes van de Draecken
werden gebruikt maar eigenlijk
ontstaan zijn buiten het Draec
ken hol. De vraag zou dus wel
beter anders gesteld zijn.
Een anekdote van Kamiel
Sergant: in '63 heeft u hem
met karnaval leren kennen
op een ogenblik dat hij als
jonge prins helemaal alleen
rond liep. U vond dat er wel
wat meer belangstelling
mocht zijn langs officiële zij
de. Is deze belangstelling er
volgens u volledig gekomen
of moet er nog wat aan ge
daan worden?
De tijden zijn zo min of meer
veranderd. De prinsen toen die
zagen op naar het Feestkomi
tee omdat het karnavalmilieu
nog niet zo uitgebreid, nog niet
zo georganizeerd was als nu
zodat ze nog meer afgestemd
waren op het Komite. Ze von
den het een eer wanneer er
een paar mensen van het
Feestkomitee met hun mee
gingen. Nu is de toestand zo
danig veranderd dat er een
tendens bestaat dat sommige
karnavalverenigingen denken
dat ze het Feestkomitee niet
meer nodig hebben. Wel, die
mensen zijn volledig verkeerd.
Soms doet het mij een beetje
zeer en ik ben de eerste om te
bekennen dat er onder de ze
ventwintig leden misschien wel
een paar mensen zijn die beter
niet zouden zetelen. Maar dan
mogen de karnavalgroepen
ook niet iedereen in de schoot
van het Feestkomitee over de
zelfde kam scheren en ze moe
ten ook ergens leren begrijpen
dat er ook leden zijn die dage
lijks in de bres staan om de
zaak te dienen. En dan een
zaak te dienen in het alge
meen. We moetenrekening
houden met alle mogelijke
groepen, propaganda, organi-
zatie en wat weet ik nog alle
maal. Ik heb ergens gevoeld
dat onze groepen dit nog niet
objektief genoeg kunnen zien,
dat ze dat te veel door de bril
van hun eigen groep bekijken.
Ik moet er natuurlijk aan toe
voegen: met alle respekt voor
onze karnavalgroepen, het is
op de eerste plaats dankzij hen
dat onze karnaval geworden is
wat hij nu is. Dat wil ik benad
rukken. Het is dank zij onze
karnavalgroepen dat onze kar
naval op een niveau gekomen
is waar weinig Belgische ste
den kunnen aan rieken. Ik her
inner me nog de tijd van Kel
ders dat de Aalsterse karna
valgroepen hoogsten geduld
werden in de stoet, met een
klein subsidie en zelfs meestal
zonder subsidie. Ik geloof dat
het Komitee dat nadien geko
men is daar meer belang aan
gehecht heeft en ingezien
heeft dat de redding van de
karnaval lag op het Aalsterse
vlak zelf.
Wat bij u belangrijk is, is de
uitstraling van de stad Aalst.
Moet dit «onder andere» met
karnaval of verder «vooral»
met karnaval?
Vooral met karnaval!
Hoe zou U Aalst vergelijken
met Binche?
Wel, Aalst en Binche hebben
«/olledig verschillende karak
ters wat betreft de karnavalvie-
ring. Binche heeft misschien
wel meer een traditioneel ka
rakter, het is zeer bekend maar
ergens moet men toch zeggen
dat het wel erg eenzijdig is. De
Gillesdans is wel een mooi
spektakel maar op de duur
wordt het wel wat afgezaagd.
Terwijl wij hier, en dan vooral
sinds de laatste jaren, de enige
stad zijn die bij machte is een
stoet te vormen met eigen
mensen. De tijd is voorbij van
die verklede groepen die ge
kunt zien in Hasselt, in Oos
tende of in Blankenberge. le
der jaar hebben we hier iets
anders.
Bij ons is karnaval nog echt een
volksfeest dat op straat wordt
gevierd en niet in een gesloten
ruimte. Het is hier nog echt
breugeliaans.
Waarom komen zoveel kar-
navals elders niet van de
grond?
Al jaren trachten ze tevergeefs
in Leuven bievoorbeeld en laat
ons maar zeggen in Blanken-
berge ook ze hebben wel
dikke nekken de karnaval
van de grond te krijgen en ze
lukken er niet in. Waarom niet?
Wel heel eenvoudig omdat het
bij hen een flauwe kopij is van
hetgeen op een ander gebeurt.
Ga naar een viering in Leuven,
Hasselt 't is overal hetzelf
de: een lach van hier en een
lach van daar, en die mutsen
met die pluimen, wel dat ligt
ons niet. Wij zijn volks, wij zijn
breugeliaans, het komt er op
de eerste plaats op aan van te
spotten, van iets te hekelen.
Dat is typisch Aalsterse en die
mentaliteit hebben ze niet op
een ander. Voor hen is karna
val enkel show en dat is geen
karnaval.
We zullen toch moeten oppas
sen, ik kan het niet bewijzen
maar ik krijg toch ergens het
gevoel, dat bepaalde karnava-
listen van ons een voorbeeld
beginnen te nemen aan de
Duitse karnavalvieringen. En
dat ze met de tijd hun eigen
karakter zouden gaan verlie
zen en dan zweer ik: dan is het
gedaan met de karnaval van
Aalst! Wanneer we een soort
flauw afkooksel beginnen te
worden van hetgeen in het bui
tenland gebeurt dan mogen we
er hier een kruiske.over maken.
b heeft ook teksten geschre
ven voor verschillende kan
didaat -prinsen, wie waren
dat?
Michel, Luc, Jacky en Antoine.
Die zijn gekozen Verleden jaar
heb ik geschreven voor Fran-
gois, de twee niet verkozen
Johny's.
r 3 verschaffen tot elk facet
de kuituur. Anders gezegd
rechtstreekse poging tol
lokfati sering van die kul-
jongere sta je nog al vlug
iciële drempels, in je weg
/rhet toneel, kabaret, klein-
•tavonden (pop)koncerten
vat al niet meer
zowat driehonderdtwintig-
end moeten ze nu zijn die
•ers. De Belgische CJP-
ders nemen die laatste
aa tigduizend voor hun reke-
or Da's ook niet mis. In Ne-
k and kent men immers al
r tien jaar het Jongerenpas-
e( rt, bij ons echter is men aan
lerde jaargang toe.
je STAAN
p n een flash-back naar de
s die het CJP nog is: in 1968
te d het Nederlandse initiatief
genomen door Info-Jeugd
lent en bleek in het prille
n al aardig van de grond te
len In 1971 zorgde voor
stagnatie van de verkoop
jlt a, er viel zelfs een achte-
1 |ang waar te nemen. In
sselse kulturele kringen
d in mei '73 de vzw CJP
ericht op vraag van de
A.N.B.J (overkoepelend or
gaan van het Nederlandstalig
jeugdwerk te Brussel waar je
ook Jeugd-lnfo kan vinden).
In augustus werd dan massaal
gestart met de verkoop op het
Muntplein waar op dat ogenblik
de reeks animatiedagen van
Mallemunt gehouden werd met
gebaarde liekeszangers als at-
traktie. Dit gebeuren was de
stormachtige aanleiding tot
een blitse kettingreaktie: grote
belangstelling vanwege aan
wezige media: tv, radio en
pers. De inrichters werden
overstelpt met vele aanvragen
van buiten Brussel... Deze ver
rassende evolutie had voor ge
volg dat er ernstige strubbelin
gen met Gent ontstonden. Zij
voerden het hoogste woord en
spraken over ideeënroof en
onderkruiperij...
Diplomatisch werd een Kissin
ger onder de arm genomen in
de persoon van de voorzitter
van de Cultuurraad voor
Vlaanderen die er na woelige
vergaderingen in het holst van
de nacht in slaagde de stand
punten der beide partijen te
verzoenen
Teneinde het verspreiden van
een Cultureel Jongeren Pas
poort op een nationaal vlak te
kunnen plaatsen werd beslo
ten tot de ontbinding van het
oude CJP over te gaan en een
nieuwe vzw werd opgericht 'ter
bevordering van het deelne
men van jongeren aan kuituur'.
De aktieradius werd nu geogra
fisch uitgebreid tot laten we
het zo maar stellen de ganse
Vlaamse Kuituurgemeen
schap. In het Franstalige
landsgedeelte spreekt men
van de 'Carte J' of ook 'Passe-
port des Jeunes'. Daarmee be
sluiten we dan ook de historiek
van dat pasje
In essentie "is het CJP er dus
om de jongeren aan het kultu-
reel gebeuren tout court te la
ten deelnemen «met reduktie».
Het CJP is een breekijzer, een
sleutel, een kuituurhit. Je kan
er niet enkel mee goedkoper
naar de kleinkunstkroeg, de
Beursschouwburg, het teater,
het Design Center... maar je
kan er ook een fikse reduktie
op tijdschriften, maandbladen
en niet in het minst boeken
mee los krijgen.
Een greep uit het tijdschrifte
naanbod: Knack en Spectator
50%; Vandaag kost je 100 fr,
verder Openbaar Kunstbezit,
Vrij Nederland, het Poppen-
GEEF DOOR
DIE KRANT
In 1974 kwam de eerste CJP-
krant van de rotatiepers, een
prettig in de hand liggende in
formatiekrant voor de leden
waarmee de krant een 'kom-
munikatie' beoogde aan te
gaan. Van dubbelgeploeid
vouwblaadje is deze geëvolu
eerd naar een tijdschrift die
zestien bladzijden telt.
Een keurige opmaak en mooi
blank papier verheffen de
vroegere krant tot de informa
tiekrant bij uitstek voor jonge
ren die niet steeds voor de buis
willen gekluisterd zitten of pas
sief hun vrije tijd verspillen.
CJP mag er terecht fier op zijn
zo een Ibad te kunnen presen
teren. Zij vermeld nieuwe re-
dukties, manifestaites waar je
voor veel minder geld dan
normaal (en vaak zelfs gratis)
naar binnen kunt.
CJP is gewoon niet te stuiten
en alsof dat nog niet op kan
start er één dezer dagen een
plaatselijk CJP-bureau die de
Aalsterse agglomeratie onder
haar houde wil nemen. Je kan
nu terecht, met zestig frank in
je pollen want dat kost het CJP,
in het C.S.V. of kortweg 't Fa-
brieksken in de wandeling. In
de weekdagen is het verkrijg
baar aan de toog van het
buurtkafé 't Utopieken; de
grote groene poort door in de
Wellekensstraat45, achteraan
links en je bent er! Bij optre
dens en andere aktiviteiten in
de Grote Zaal (benedenver
dieping gans achteraan) kan je
er één verkrijgen aan de kassa.
Raadpleeg daarvoor de regio
nale pers.
Het C.S.V. fungeert als plaat
selijk bureau daar kan je dus
terecht voor inlichtingen, sug
gesties. Binnenkort hopen we
ook een lijst van zg. 'onder
dealers' te publiceren, dat zijn
jeugdklubs, jeugdverenigin
gen, kortom plaatsen waar veel
jongeren samen komen. Denk
je dat je vereniging of club hier
voor in aanmerking kan ko
men, wil je redukties toestaan
aan CJP-ers zodat je aktiviteit
in het CJP-tijdschrift wordt op-
genomen(!), laat dan niet na
kontakt op te nemen met het
C.S.V. Doen! Stuur alles door
aan: CJP, Wellekensstraat 45.
DRIE STUIVERS
Het CJP is een machine dat
goed gesmeerd loopt. Momen
teel leveren de verantwoorde
lijken in het Centraal Bureau te
Brussel een vernieuwde in
spanning ter bekendmaking,
de zg. «Drie Stuivers Aktie».
Het is zowat een invoering van
remgeld op kultureel vlak. Ere
aan wie ere toe komt. Voor vijf
tien frank (drie maal vijf dus)
kun je gaan kijken en meeluis
teren naar o.a. Willem Ver-
mandere, Jean «Toots» Thie-
lemans. CJP-Aalst heeft einde
mei wellicht een aangename
verrassing in petto.
Hoogstwaarschijnlijk trekken
zij dan de «Drie Stuivers» naar
zich toe. Informatie volgt.
Wij sluiten, met het CJP in de
hand!
PAUL BALMAN
Is het schrijven van zulke
teksten niet wat ondank
baar? Bievoorbeeld wanneer
de kandidaat verliest kan hij
de reden zoeken in de tekst;
wint hij dan is echter niet
meer dank zij uw tekst.
Dat is juist hetzelfde in de to
neelwereld. Neem bievoor
beeld een zeer succesvol stuk,
dan zullen er zeer weinig spe
lers zeggen dat het dank zij de
regie is. Maar valt het stuk ne
gatief uit dan gaan er altijd au
tomatisch zeggen: 't ligt aan de
regie. In dezelfde zin is het
tekstschrijven voor kandidaten
ondankbaar. Alhoewel ik moet
toch zeggen dat het niet altijd in
de praktijk zo ver gekomen is,
op een paar uitzonderingen na,
want meestal moet ik zeggen
dat de mensen die ik zo gehol
pen heb er mij nog altijd dank
baar voor zijn.
Denkt u niet dat er een over-
saturatie is aan karnavalak-
tiviteiten? Een waarschijnlijk
aanzienlijk aantal mensen
zeggen dat het nu het ehele
jaar door karnaval is?
Ik vrees ook ergens dat indien
we geen bepaalde aktiviteiten
gaan koncentreren, het te vele
wel eens zou kunnen terugke
ren als een boemerang, dat het
karnavalgebeuren niet zou ten
goede komen. Niet
karnavalisten uit Aalst moeten
toch wel ergens, en ik kan dat
zeer goed aannemen, denken:
bestaat er nu niets anders in
Aalst dan karnaval? Ik denk
dan ook dat men meer zou
moeten selektioneren en even
tueel kombi neren om tot een
kleiner aantal kwalitatief beter
mensen tegen die menen dat
ze het beter kunnen of weten,
of die misschien ergens afgun
stig staan dat ze niet recht
streeks bij de zaak betrokken
zijn... Er is nog een ander
spreekwoord dat zegt: doe wel
en ziet niet om!
Het komt er niet altijd op aan de
hoofdvogel te schieten, het
komt er dikwijls meer opaan de
moed te hebben mee te doen.
U bent zeer bekend als kari
katurist. Heeft u daar een op
leiding voor gekregen?
Nee, 't is moeilijk om te zeggen,
maar ik ben een gevoelsmens.
Ik kan ook zeer impulsief zijn
en ik kan schreien ook, of mijn
geluk intomen. Dat is gewoon
lijk zo bij een artiest. Ik denk dat
die karikaturen voortkomen uit
het feit dat ik een gevoelsmens
ben. Ik kan gemakkelijk van
iemand op 't gezicht zijn inner
lijk karakter te kennen en er
gens blijft er dan iets in het ach
terhoofd. Want tenslotte, in een
karikatuur moet niet alleen het
fysische voorkomen maar ook
het karakter. De karikatuur is
een soort kombinatie van de
twee. Ik zou bvb. moeilijker een
karikatuur kunnen maken van
een foto die ze me brengen.
Het zal gemakkelijker gaan
zonder iets of zonder foto van
de mensen met wie ik dagelijks
in kontakt kom. Ik heb daar
geen speciale scholing voor
gehad. Ik ben wel technisch te
kenaar bij de Nationale Maat
schappij der Waterleidingen,
alhoewel ik de laatste tijd meer
en meer ingeschakeld wordt in
de public-relation. In de grond
ben ik technikus. Ik heb nooit
een artistieke opleiding gekre-
met dat ik mij dan totaal zou
distanöëren. Ik zou wel verder
meedoen, hetzij met een
groep, hetzij met het zangkoor
of misschien thuis bepaalde
dingen schrijven of tekenen. Ik
moet toch bekennen dat het mij
vreemd zou voorkomen moest
ik morgen voor een of andere
reden en die mogelijkheid
van ontbinding van het Komi
tee en zelfs het hele karnaval-
bestel bestaat enigszins met
de komende verkiezingen
buiten het Komitee zou komen.
Heeft u bepaalde toekomst
dromen die u nog eens
wenst in vervulling te zien
gaan?
Ja, ja. Ik zou nog een ding wil
len zien verwezenlijken. En dat
is in Aalst, net als in vele an
dere steden aandacht te geven
aan lokale gebeurtenissen, le
genden en wat weet ik nog al
lemaal. In vele steden hebben
ze dat gedaan: bvb. in Binche
staat er standbeeld van Gilles
die als symbolisch element de
stad Binche uitstraalt voor ie
dere vreemdeling die er komt.
In Brussel hebben bvb. het
Manne Pis, ergens in Duitsland
hebben ze een standbeeld van
Reinaert De Vos, Thijl Uilen
spiegel... Er zijn nog plaatsen
waar er echter een symbolisch
element aanwezig is die de ge
est van die stad weergeeft. Tot
hiertoe heeft Aalst ondanks de
grote traditie en reputatie, nog
niets. Het zou mij plezier doen
moest er eens een heldere ge
est op het Stadhuis komen die
er zou voor zorgen dat wan
neer er nog eens een versie
ring komt het iets met karnaval
zou te maken hebben. We
René De Witte in gesprek met Frans Wauters (JM)
aktiviteiten te komen.
Anderzijds is het toch ook zo
dan veel Aalsterse niet-
karnavalisten, wanneer ze
buiten Aalst zijn de karnaval
geen bestoefen.
Van nature uit is de Aalstenaar
naast zijn goede kanten van
openhartig lëvenslustig en jo
viaal te zijn ook een geweldige
kritikaster. Op alles en nog wat
weet hij kritiek uit te brengen
maar wanneer diezelfde Aals
tenaar op de vreemde is dan is
alles wat de hemel geven kan
Aalst. Hij voelt zich verplicht
zijn stad in een positief daglicht
te stellen. De grootste kritikas-
ters zijn soms zelfs de grootste
propagandisten!
Is het voor u niet ontgooch
elend wanneer u iets kon-
kreets realizeert, er komt
onmiddellijk zoveel kritiek?
Int beginde eerste jaren dat ik
in dat milieu zat, moet ik wel
zeggen dat ik daar soms onder
geleden heb en dat het me pijn
deed. Maar met de jaren wordt
ge daarin gehard en weet ge
soms dat gans die kritiek een
soort klatergoud is. De jaren
hebben me geleerd er niet zo
veel aandacht aan te vestigen
wanneer de kritiek komt om
wille van de kritiek. Ik heb ook
geleerd een bepaalde selektie
te doen van de gegronde kritiek
en van de kritiek die wordt ge
maakt uit afgunst, of uit on
macht. Momenteel kan kritiek
mij persoonlijk niet zo erg ra
ken. Er heeft eens iemand ge
zegd, en hij was er vlak op, als
ze van u spreken, hetzij goed of
slecht, trekt het u niet aan want
dat betekent dat ge iets bete
kent.
Dat waren wijze woorden van
die vent. Want van iemand die
niets betekent zullen ze niets
zeggen maar iemand die soms
de moed heeft om bepaalde
zaken te realizeren komt altijd
Zou u niet verloren lopen
mocht u op een bepaalde
dag geen lid meer zijn van
het Feestkomitee?
Het Feestkomitee is voor mij de
sprinkplank geweest om mij in
verbinding te stellen met de
honderd en een karnavalisten
die ik ken. Moest ik morgen niet
meer in het Komitee zetelen
dan zou me dat wel ergens
zeer doen omdat er mij daar de
mogelijkheid ontzegt wordt om
bepaalde ideëen verder te
kunnen uitwerken. Nu zeg ik
zouden bvb.ergens een stand
beeld kunnen zetten van een
vuil jaenet, of op een grote sok
kel een grote ajuin plaatsen
We zouden bvb. wanneer er
neiuwe straat komt die noemen
naar iets dat verband houdt
met karnaval. Waarom niet?
Ze geven zoveel namen die
niets betekenen. Dat is een be
trachting van mij waarmee ik al
jaren mee in het hoofd loop.
U wilt een gebuur voor de
Zwarte Man?
Ja, ja.
René De Witte
TERUG VAN WEGGEWEEST
Ze zijn er weer. Het is uit met de rust. Pardoes overvallen ze U.
Nog vóór karnaval. Zomaar. Op uw weg kent ge rust noch duur.
Het flegmatieke «denk ook eens aan mij», doet U plots realiseren
dat het over geen karnavalverkiezing gaat. maar een andere, en
daarom niet minder karnavaleske opvoering; de verkiezingen. De
echte. De dingen waar ge met een dwangplicht een stukje
komedie mee moet helpen opvoeren in een zucht naar macht of
realizatiezin. Naar een oudsher gevestigde traditie of ambitie.
Een waaier van kameleons, die op oorlogspad gaan om uw
gemoedsrust dagelijks te verstoren. Partijloos rondzwalpend zijt
ge een gegeerde buit en zij die u vroeger nooit bekeken, stevenen
op U af. Ook mensen die ge niet of nauwelijks kent komen met
vingerwijzingen op de proppen. Ten lange laatste zoudt ge zelf
moeten gaan doen zoals de politiekers, veel beloven.
Andere schuimers willen een plaasje veroveren onder de zon, die
van kafe tot kafe kunnen ntrekken om op kosten van de
propaganda en de kandidaat tussen de rijen pintjes heftig ja te
knikken en te doen alsof. Een stem gekocht met een pintje, is ook
een stem. En in het hokje van de bolleks doet ge toch wat ge wilt.
De drukkers krijgen het weldra druk. Zij mogen hun zwaarste
persen nog eens ekstra oppoetsen. Hun schoonste letters
bovenhalen en de voorraad papier aandikken. Op een paar
bomen min of meer komt het niat om uit de schaduw te treden.
Eerstdaags krijgt ge uw brievenbus volgestopt met proza en de
kassa van de posterijen varen er wel bij. Behalve de briefdragers,
d ie zijn er aan voor hun moeite.
Met schrik om het hart en een sombere blik kijkt ge naar de
toekomst. Alle kleuren van de politiekeregenboog zenden hun
mannetjes uit van allerlei slag en soort.
Het is uit met de vrede, de kalmte en de rust en ge moet steeds
maar opnieuw uitleggen, dat ge van politiek geen verstand hebt
en er u ook niets van aantrekt. Dat gc niet begrijpt dat een simpele
werkvrouw een eksamen moet afleggen en dat de hoogste
gezagddrager. bij wijze van spreken, analfabeet mag zijn, als hij
maar aan de tapkast en elders een grote aanhangt heeft. Het is
nog een lange, lange, lange en wrede weg tot oktober.
