wm
MET VLAAMSE GEMEENTEMANDATARISSEN
UIT HET AALSTERSE NAAR DE D.D.R.
ÜÉ8# «fc.
-po
GEMEENTE DICHTER BD DE BE VOLK INC*
ERPE WAS HET TONEEL
VAN EEN AFPERSING IN HET MILIEU
10 - 2-4-76 - De Voorpost
Vervolg van blz. 1
Normaal gezien zag het dagpro
gramma eruit als volgt:
7 ii.: Ontbijt.
In de voormiddag: ofwel naar een
museatn, of gemeentelijke infor
matie.
12 uur: middagmaal met soep,
overvloedige hoofdschotel en na
gerecht.
's Namiddags ofwel naar het in
formatiecentrum, ofwel stadsbe-
zoek, bezoek aan woonwijken,
sportinrichtingen, informatie over
intergemeentelijke verbonden,
bezoek aan een coöperatieve
boerderij, bezoek aan een huis
voor bejaarden, sociale inrichten,
's Avonds: na het avondmaal be
spreking met «Bezirksrat» (pro
vinciale raad), bespreking met
gemeenteraadsleden, bespreking
over milieubescherming (huisaf
val).
Zoals U ziet niet alleen een wel
gevuld maar bijna een overladen
programma, vooral als U weet dat
de Vlaamse mandatarissen er dan
nog wat bij vroegen zoals bv. een
bezoek aan het koncentratiekamp
van Sachsenhausen.
Om een degelijk en waarheidsge
trouw overzicht te hebben van wat
deze reis en deze week betekende
voor onze mandatarissen en om
na het souper kon men wel doen
en laten waar men zin in had, zon
der énige kontrole. Gewoonlijk
echter brachten onze vermoeide
mandatarissen die reeds van 's
morgens 9 uur uit hun hotel waren
het niet verder meer dan tot in de
bar.
Ray De Smet replikeert over de
geladenheid van het programma
dat daar toch moet bij vermeld
worden dat onze mandatarissen
zelf er supplementair nog een en
ander bijdeden, als bv. dat ze ge
vraagd hadden het koncentratie
kamp van Sachsenhausen te be
zoeken wat ook weer een hele
tijdspanne in beslag nam. Verder
meent R. De Smet terecht dat men
bij een eerste kennismaking met
de DDR niet zo gemakkelijk met
de kleine man kontakt kan hebben
wegens enerzijds de taalbarrière
en anderzijds het begrijpelijk
weigerachtig staan tegenover bui
tenlanders. De mensen waarmee
dan toch werd gesproken, meestal
in amusementsgelegenheden zijn
misschien niet de meest gekwali
ficeerde om een beeld van hun
land te geven want dat zijn vaak
niet de interessantste om een ern
stig gesprek mee te voeren.
Met burgemeester De Bisschop en
Freddy Van den Bossche ging
Wernigerode, toeristisch pareltje in dt
hun indrukken te vernemen gin
gen we te rade bij burgemeester
Raymond Uyttersprot van Moor-
sel.die ons uitvoerig over hun be
levenissen inlichtte en die de reis
aanzag als een verrijking in zijn
ontwikkeling nu hij zelf had ge
zien hoe het er ginder werkelijk
aan toeging.
Ook burgemeester Antoon Muy-
laert vertelde ons dan de eerder
sappige kanten van hun bezoek en
schepen A. Stockman, eveneens
van Herdersem. had het meer over
de landbouwproblemen die ech
ter, enigszins wegens het zware
programma en anderzijds door het
minder interessante tijdstip qua
landbouwaktiviteiten, minder aan
bod waren gekomen.
Eerlijkheid, zin voor objektiviteit
en fair play brachten ons dan uit
eindelijk Ray De Smet van de
K P., afdeling Dender, die in zijn
wijk aan het Aalsterse Begijnhof
bekend staat als een eerlijk en in
teger man, als een idealist, en dit
eveneens bij politieke tegenstan-
Algemeen tenia van het bezoek
zou zijn het gemeentebeleid en
dan vooral de manier waarop in de
DDR plaatselijke problemen hun
oplossing kregen, zowel op admi
nistratief vlak als n landbouw en
woningbouw.
Besprekingen werden gevoerd
met leden van gemeenteraden,
van provinciale raden, van de
koöperatieve boerderijen en
vooral met leden van de Volker-
frcundschaft die de grote leiding
i behield van de hele reis en het
programma nauwkeurig uitstip
pelde.
KONDEN DE
BEZOEKERS ER
ZICH VRIJ
BEWEGEN?
Uiteraard is kontakt met de kleine
man, uiterst belangrijk voor wie
wil trachten zich een min of meer
juist beeld van de DDR te vor
men Wegens de min of meer
óverladenheid van het programma
kon Jaar echter niet veel van in
huis komen en werd door sommi
gen wel de mening geopperd of
het prpgrujjima niet met opzet zó
over/er was In de dag moest im
mers normaal het programma
wordèn 'gevolgd, doch 's avonds
Ray De Smet wel bij een vriend
van hem en daar kon men het ap
partement zien waarin deze
woonde.
Daarenboven meent Ray ook dat
een dergelijke ploeg 's avonds wel
eens de neiging heeft wat te blij
ven hangen in de bar en dgt daar
door gelegenheid tot individuele
gesprekken met autochtonen ver
loren gaat.
DE
LEVENSSTANDAARD
IN DE DDR
-In de DDR.» zegt burgemeester
Uyttersprot, «is al wat leven
snoodzakelijk aanwezig is, en dat
voor iedereen. Niemand heeft er
armoede, ledereen heeft er, in zijn
termen altans, genoeg om goed en
voldoende te eten, gekleed te gaan
en te voldoen aan zijn werkelijke
dagelijkse behoeften. Luxe
artikelen zijn er echter niet onbes
taande, maar ontzettend duur
Onder luxe-artikelen
auto's, benzine, nylonkousen,
goud».
Auto's en benzine zijn er zó duur
en anderzijds is het gemeen
schappelijk openbaar vervoer zó
goedkoop dat men zonder het u te
verbieden u verplicht tot het
openbaar vervoer te wenden.
Voor 20 pfennig, 3 F rijdt men bv.
van Aalst naar Brussel met trein of
bus en voor 2,5 F rijdt men heel
Magdeburg rond, zo gewenst een
hele dag. Auto's kosten er mini
maal 90.000 F (in polyester) of
meer voor de grotere merken.
Naft kost er ongeveer 24 F per
liter.
Ray De Smet antwoordt hierop
dal dit ganse probleem moet wor
den gezien in de volledige poli
tieke gedragslijn. De lonen zijn
inderdaad niet hoog (40 a 50 F)
per uur, doch de prijzen zijn se:
dert 15 jaar onveranderd geble
ven. Sociale zaken gaan in socia
listische landen immers vóór. In
elk socialistisch land begint men
bvb. met totaal kosteloze genees
kunde, totaal kosteloos onder
wijs, een reeks voordelen voor
mensen met grote gezinnen, voor
ouden van dagen. Niet de hoe
veelheid loon telt, zegt Mr. De
Smet, wel wat men met dat loon
kan aanvangen. Luxe is relatief,
zegt hij. Het aantal wagens is, al
hoewel nog niet zo groot, toch
Hink gestegen, zegt Ray De Smet,
doch ook in de verkoop van auto's
zit politiek beleid. De verkoop
wordt afgeremd omdat er méér
dringende behoeften zijn. De auto
mag nog niet de bovenhand ne
men op allerlei andere zorgen.
Ondertussen voert men echter wel
wagens uit.
In hun huis of flat hebben we wel
mooie tapijten en hun vrouwen
dragen vaak mooi bont en mannen
(bij ons dure doch ginder) goed
kope chabka's.
Vele mensen gaan regelmatig op
restaurant. In een volksrestaurant,
genre self-service, kan men goed
en degelijk eten voor 5 mark, dus
voor ongeveer 80 fr.drank inbe
grepen.
EN
DE MUUR?
Ja, zegt burgemeester Uytter
sprot, we hebben de muur gezien,
onbegeleid, want zij zelf brengen
U er niet heen. We hadden het
immers ook niet gevraagd. Vanuit
het bureau van de Volkerfreund-
schaft waarin we onze meeste be
sprekingen hielden, bureau des
tijds deel uitmakend van het pro-
pagandaministerie van Goebbels,
zagen we echter vanop het derde
verdiep de beruchte muur. Eerst
een muur van betonplaten van on
geveer 3 meter hoog. Waar moge
lijk maakt men daarvoor een
strook van 30-40 m. breed volle
dig vrij en zaait er gras op zodat
men goed kan zien wie erover
gaat. Achter die platenmuur zijn
de wachthuisjes van de Vopo's,
om de 200 m. Dan is er nog een
soort neutrale zone en dan komt
de echte muur, ook ongeveer 2,5
tot 3 m. hoog. Dit is dan een ge
metste muur.
In Oost-Duitsland verklaart men
het bestaan van de muur ongeveer
als volgt: ze Weten dat hun levens
standaard lager ligt dan in het wes
ten en wijten dit aan het feit dat na
de oorlog men in het westen te
doen had met het kapitalistische
Amerika dat inderdaad financieel
kon helpen terwijl Rusland dat
niet of alleszins minder kon. Ook
was ginder bij hen veel meer be
schadigd en vernield dan bij ons.
Daarom zouden Oostduitsers
kunnen de neiging hebben naar
het Westen te komen en daarom
«de Muur».
EN DE
WOONGELEGENHEID
Veel wederopbouw heeft in
Oost-Duitsland mogelijkheid tot
experimenteren gelaten en
schoolvoorbeelden van nieuwe
bouwkoncepties mogelijk ge
maakt.
Meestal bouwt men flatgebou
wen, maar dan maximaal 6 a 7
verdiepingen hoog. Voor 3% van
zijn wedde huurt men er een ap
partement dat past bij de eigen
gezinstoestand. Heeft men ver
schillende kinderen, dan krijgt
men een appartement met bv. 3 of
4 slaapkamers. De keuken is
steeds ingebouwd want. als dege-
zinslast vermindert, kan men U
naar een kleinere flat verwijzen.
De grootte van het appartement is
echter niet bepalend voor de
huurprijs. Die is steeds 3% en
daarin is ook verlichting en ver
warming inbegrepen.
Ook kan men zelf bouwen en dan
weer bedragen de afkortingen on
geveer 3% van de eigen wedde.
Wel moet men dan zelf voor het
onderhoud, verlichting en ver
warming zorgen.
Daar men veel aan volledige
nieuwbouw doet wil men de ste
den zo verkeersvrij mogelijk hou
den en bouwt men dus bij de flat-
wijken geen autobergplaatsen.
Die komen later, als er meer au
to's zullen zijn, aan de rand van de
stad. Te voet is dat niet zo ver.
zeggen de bestuurders, en verder
is er het goedkope openbaar ver
voer oin U erheen te brengen.
Misschien wel eigenaardig, maar
de trend is hier, alhoewel uiter
aard minder absoluut, in verband
met verkeersdrukte en milieuver
vuiling, gelijkaardig.
Verkeersopstoppingen die zijn er
niet te zien en zelfs in de spitsuren
ziet men nergens vóór een stop
licht meer dan enkele auto's
wachten.
Privé-woningen zijn er slechts
10% want men vraagt er niet naar.
Uit de woning' kan men niet gezet
worden en echte «dompelaars»
ziet men er niet.
EN BOERDERIJEN?
Echte boerderijen zijn er niet, zegt
burgemeester Uyttersprot. en kol-
chosen evenmin. Dat is meer het
Russisch systeem.
Schepen Albert Stockman, zelf
landbouwer te Herdersem, inte
resseerde zich uiteraard fel aan de
toestand van de landbouw in
Oost-Duitsland. Boerderijen
worden er koöperaticf uitgebaat.
Vele boerderijen zijn bij elkaar
gevoegd en zo komt men tot
koöperatieven van 8.000 tot
10.000 ha. met afzonderlijke per
celen groter dan Herdersem zelf.
De koöperatieve die we bezochten
in Köningsborn was gelegen in
een streek met lichte zandgrond.
We zagen er oudere vrouwen en
enkele oudere mannen bezig aan
het sorteren van een reusachtige
hoeveelheid aardappelen in drie
grote hallen van ongeveer 15.000
m2 elk en de aardappelen lagen er
tot 5 m. hoog. Mechanisch wer
den ze gesorteerd en enkele per
sonen schiften er nog wat in.
De aardappelen brachten er dit
jaar 1/5 minder op dan bij ons
en de suikerbieten merkelijk
minder wat normaal schijnt als
men weet dat de grond er te
licht is. Men wil dan ook deze
teelt verlaten en overschake
len op iets meer geschikt als
bv. aspergekweek.
In een koöperatieve is er nor
maal een afdeling akkerbouw,
een afdeling veekweek en een
centrale afdeling waar reu
sachtige en up to date machi
nes worden onderhouden en
eventueel hersteld.
Jonge mensen, gedurende het
seizoen bezig in de koöpera
tieve, worden in het stille sei
zoen overgeschakeld naar an
dere jobs.
De winst van de koöperatieve
gaat o.a. naar scholenbouw,
sportuitnjstingen en andere en
een klein deel komt in handen
van de koöpterende boer als
stimulans. Winstaandeel dat
kan schommelen rond de 150
mark per jaar, dus niet zo fan
tastisch maar ginder toch iets
betekenend. Op reis bijv. zou
men er niet mee kunnen gaan.
Ten andere, uit Oost-Duitsland
mag men niet buiten zolang
men produktief is, Westberlij-
ners kunnen tegenwoordig wel
met een soort jaarlijkse kaart
gedurende dertig dagen per
jaar in Oost-Duitsland verblij
ven, dagen dan naar eigen
keuze. Wel moeten ze te 24 u.
zeker over de grens zijn.
Ray De Smet zegt dat de
streek die we bezochten voor
de landbouw verre van de
ideale is en dat veel betere
voorbeelden van koöperatieve
uitbatingen te zien zijn ten
noorden van Berlijn, in Me-
denburg. De koöperatieve van
Köningsborn staat immers nog
in haar kinderschoenen.
IS ER REKREATIE
MOGELIJKHEID?
Algemeen valt op, verklaart ons
burgemeester Antoon Muylaert,
in zijn groot nieuw herenhuis, dat
er niet teveel mogelijkheid tot re-
kreatie en vermaak geboden
wordt, 's Avonds zijn de straten er
quasi leeg en herbergen zijn er
zeer weinig te vinden, en dan nog
in verschillende kategorieën. Wie
eens naar een bar wil gaan 's
avonds, zelfs in zijn eigen hotel,
moet dit op voorhand bespreken.
Als ik aan een tafeltje met vier
stoelen alleen zit, dan zullen de
andere drie stoelen onbezet blij
ven. Niemand komt bij u zitten en
aan de ingang zegt men dat de bar
volzet is. Ook gaat het zo in een
restaurant. Men laat maar binnen
als zij oordelen dat er plaats is.
Bars zijn er van drie verschillende
soorten. In de eerste soort drinkt
men gewoon bier, fruitsap of wa
ter en die blijft open tot 24 uur, in
een tweede soort kan ook wijn ge
dronken worden en is er orkest
doch daar moet dan wel inkom
geld betaald worden. Deze bar
biijft open tot 2 uur. De derde
soort biedt alle sterke dranken en
blijft open tot 4 uur.
In vele bars dient men een inkom
geld te betalen doch daarvoor
krijgt men een gedateerde bon die
daar die nacht kan worden opge
maakt. Terugkrijgen doet men in
geen geval. In een bar zagen we:
«1st das Bier gut, melde es Ihren
Freunden. 1st es aber nicht gut,
sage es mir».
ZIJN ER
WERKLOZEN?
Werkloosheid kent men er niet,
verklaren onze zegsmannen. 95%
der vrouwen is in het arbeidspro
ces ingeschakeld en er rijzen on
noemlijk veel kinderkribben op.
Ze hebben werkelijk werkkrach
ten te kort, meestal ter oplossing
van hun dringendste probleem, de
woningbouw.
Magdeburg is een industriegebied
en als men daar spreekt van een
bedrijf is dat meestal een ir rich
ting met twee a drieduizend werk
nemers.
Wernigerode is een naar hun
maatstaven fel bezocht en uiterst
mooi toeristisch gebied en Oost-
Berlijn is een ontmoetingscen
trum op internationaal niveau.
is ER
STAKINGSRECHT?
Waarom, vragen de bewindslie
den van een socialistische staat
zich af, zou men daar wel kunnen
staken. De arbeiders zijn immers
eigenaars van de hele onderne
ming en als het in de onderneming
slecht gaat moet men toch niet
staken tegen zichzelf. Beter is
dan. zegt men, de fout op te zoe
ken en trachten eraan te verhel
pen.
Staken in een socialistische staat
heeft geen zin, meent R. De Smet.
ZIJN DE MENSEN IN
DE DDR VRIJ?
In onze maatstaven niet, meent
burgemeester Uyttersprot, in hun
maatstaven wel.
Als men u zegt: mijnheer, voor
drie frank rijdt ge vandaag naar
Brussel met de trein, als ge met
uw auto rijdt kost het u 200F. Dan
zijt ge inderdaad vrij om met uw
wagen te rijden, maar als ge dan
maar 2,75 Mark per uur verdient,
loon van een gewoon werkman,
bestaat dan nog die vrijheid?
De doorsnee werkman verdient er
40 a 45 F per uur doch de eetwaren
zijn er, volgens ons, spotgoed
koop. Rundsvlees is er minder te
zien. Varkensvlees, het beste,
kost maximaal 80 F per kilo.
ZIJN ER
VERKIEZINGEN IN
DE DDR?
Ja, die zijn er, maar niet naar onze
maatstaven.
Er zijn bv. vijf verschillende par
tijen, die echter allen in hun pro
gramma hebben een socialistische
staat te helpen opbouwen. Samen
zorgen ze voor een gemeenschap
pelijke lijst in een nationaal front
met kandidaten aangeduid door de
politieke partijen, de jeugdbewe
ging en de vrouwenbeweging.
Deze kandidaten worden aange
duid door fabrieksradenwijkra
den, schoolraden enz In Werni
gerode zijn er zo 55 kandidaten
voor 55 plaatsen en wie dus kan
didaat geraakt is zeker verkozen.
Wel is er een soort voorverkiezing
waarbv. de kandidaat voorde ver
tegenwoordiging van een bepaald
bedrijf wordt aangewezen door
zijn werkmakkers.
Uit die 55 raadsleden wordt dan
een kollege van bv. 15 man geko
zen en dat zijn dan de werkelijke
bestuurders, uiteraard vrijgestel
den. Ook zetelt I persoon op 4 in
allerhande, onnoemlijk vele
kommissies en wordt zo bij de be-
Si&W
Raymond De Smet (JM)
sluitvorming min of meer betrok
ken.
DE JEUGD
Burgemeester Uyttersprot zegt
dat wij vele dingen hebben die
men i n de DDR niet heeft maar dat
anderzijds de DDR zaken heeft
verwezenlijkt die ons zouden
doen blozen. Qua openbare nuts
voorzieningen, als bv. zwemba
den en sportinrichtingen zijn we
inderdaad ver achter.
De lessen in de scholen duren er
tot 14 uur. Praktisch elk kind eet
in de school. Na 14 uur worden de
leerlingen dan opgevangen in hun
specialiteit. Vooral aan sport
wordt veel tijd gespendeerd en dat
kan men dan ter gelegenheid van
internationale sportmeetings wel
konstateren.
Verder is aan elke school een
soort atelier, een soort beroeps-
school waar allerlei vakken, kne
pen en kunstjes worden aange
leerd. Zo is er geen enkele Oost
duitser die niet aan elektrische
toestellen of allerlei eenvoudige
machinerie kan werken.
Buiten de geleide werkzaamhe
den en ontspanning schijnen wel
vermaakgelegenheden voor de
jeugd te ontbreken.
R. De Smet geeft toe dat daar in
derdaad nog wel een leemte is
doch meent dat het uitgaansleven
er helemaal anders is gestruktu-
reerd en dat er toch jeugdherber
gen, jeugdhuizen en typische hui
zen van de Deutsche Freie Jugend
aanwezig zijn. Een bowling in
Berlijn is zelfs verbluffend, zegt
de heer R. De Smet.
EN DE
KERKEN?
Op een paar plaatsen zagen onze
mandatarissen wel dat er nog
kerkgang is. Ze zagen er aanplak-
brieven van een «Bibelwoche» en
uren van goddelijke diensten.
Anderzijds zagen we toch maar
weinig kerken en ook kerken nog
)Ei
;oi
10
9f F
aarl
nda
ilst
jn v
steeds in puin.
R. De Smet zegt dat er wel Joes
genheid tot kerkgang
sommige kerken in puin zijièan
bleven als «mahnung», als vitvc
schuwing tegen de gruwelei oré
de vroegere nazi's waarme
DDR niets gemeen wil heb!
Is de kerkgang er vermint n
hier ook, zegt De Smet en wo !(jv\
er kerken tot tentoonstel li n
ruimten omgebouwd, dat gel l0',
hier ook. De Aalsterse begiji
kerk zou immers hetzelfdi jg-",
wachten, dixit R. De Smet.
Ic
ENKELE
ALGEMENE
INDRUKKEN
Quasi unaniem kwamen
mandatarissen tot volgende
«besluiten»:
Wij zouden er niet willen
Ik ook niet, zegt R. De Sm<1
ben een Vlaming en wil in V
deren wonen. Ik zou ook
Brussel niet willen gaan wc ar^
Men is immers het produkt
van zijn omgeving en men n
mee vergroeid. Ook in Am aal
zou ik niet willen wonen, ze; trti
Smet.
2. In de DDR is het absoluut
beter dan dat ze zich ha I
voorgesteld
R. De Smet stelt hel zeer op trti
dat deze mensen, die toch
politiek geëngageerd zijn,
openhartig en oprecht ware
de verwoording van hun ine
ken en dat ze wel bekenden dtp^
vroeger op verschillende gj
den een verkeerd oordeel ha<
Met de middelen
DÏ)R beschikte hebben ze fat
tisclt gewerkt
Inderdaad, zegt R. De Smel
«Wirtschaftswunder» is bel
situeren in Oost- dan in
Duitsland. Veel hebben ze gej
voor de wederopbouw van
land.
je
te
ilp;
iidi
ae:
npf
erd
brii
efti
idrit
uui
>no
trti
ad<
eef
uw
lacl
eet
br
ide
n o
Negen maanden voor de fusie die het verdwijnen van de autonome
gemeente Nieuwerkerken inhoudt, deed haar laatste gemeentebe
stuur nog een inspanning om de bewoners hun gemeente beter te
leren kennen. In de brievenbus van iedere woning werd een omslag
gedeponeerd met daarin het grondplan en een aanhangsel, waarin
alle wetenswaardigheden betreffende de gemeente te vinden zijn.
Het geheel is keurig verzorgd en
werd op papier gezet in een nette
vierkleurendruk. Naast een lijst
van alle straatnamen (eenen
tachtig maar liefst!) vind je
eveneens een lijstje der verschil
lende kermissen (ook al dertien)
die Nieuwerkerken rijk is. Ver
der kan je ook de geschiedenis
van de gemeente lezen (in een
notedop weliswaar)en vernemen
dat ze. 728 ha groot, in 1816,
iqoo
'k, ...Wuuci» teiue. INu, in
1976. is dat aantal opgelopen tot
6000. wat vooral het gevolg is
van het verstedelijkingsproces.
Al bij al is dit mapje een mooie
verwezenlijking die een grote
leemte opvult. Toch zijn alle
reakties niet even onverdeeld
gunstig. Vele inwoners vinden
het een pracht van een verkwis
ting die echt onverantwoord
is in deze tijd van steeds
stijgende belastingsdruk. Ze
vragen zich dan ook af waar de
gemeente plots het geld vandaan
haalt om het te versDillen aan zn
een onzinnig en volkomen
nutteloos projekt. Dit is echter
toch wel krasse taal waarmee
steller van dit artikel niet kari
&n
akkoord gaan. Inderdaad, pkrc
mand zal betwisten dat z<|_
geld kost. Het is echter i
onzinnig, noch nutteloos.fc
deze moderne maatschap
waar men dikwijls zijn bl
niet kent. moet ieder initil
dat het verbeteren van f
kontrakt onder de bevoll
beoogt, toegejuicht worden.
dit niet gratis kan geci
worden, is onvermijdelijk. T
lukkig waren er toch velen dl
blij mee waren dat ze nog
wat informatie over hun
meente ontvingen. Er is sle R
één ding jammer: waarom m
met zo'n initiatief gew
«srdes :s: voor is Sw* ie
men het toch al enkele jaa B
eerder zou kunnen verwezen
hebben?
DIRK DE PA
Het rustige Erpe telt niet
alleen een aantal erg gezel
lige kroegen, in de buurt van
de grote steenweg zijn er
ook enkele bars, waar het
rode neonlicht enige aan
duiding geeft over de aard
van de gelegenheid. Die
bars brengen de gemeente
Erpe regelmatig in het
nieuws. Vorig jaar was er de
«affaire Mayerling». De uit
baters van de bar Mayerling
was op uitstap gegaan met
een juffrouw uit een andere
bar en dat is een zwaar ver
grijp tegen de milieuwet. De
schadevergoeding die door
enkele gangsters werd ge-
eist liep in de honderduizen
den. De gerechtelijke politie
greep toen in en kon enkele
beruchtte gangsters in de
nor draaien. Eind '75 had te
Erpe opnieuw een .dergelijke
voorval plaats. Op 13 okto
ber '75 kwamen twee man
nen binnen in de bar «Den
dikken eik». Zij eisten van
Mevrouw Leuridan, de uit
baatster van de bar het ron
de sommetje van 25.000 F.
De uitbaatster zou volgens
de zware jongens, een dien
ster die Michou heet nogal
onheus aan de deur gezet
hebben. Ook dat is tegen de
milieuwet en daarom moest
er betaald worden. Om te
bewijzen dat ze voor geen
kleintje vervaard waren, be
gon één van beide, later geï
dentificeerd als Jean Luc
C.de boèl aan stukken te
slaan. Pas toen mevr. L. aan
de andere gangster, de
fransman Vincent T. beloof-
baar aan haar hielen en
wittigde de rechtelijke p
tie die op 18 november
plaatse was toen de ga
sters het geld wilden 0|
len.
Voor de rechter te Dem
monde vorderde het
baar ministerie bij mot
van subsituut procureur
Belle een zware straf voorL^,
gangsters. Vincent T.
vroeger reeds door
Frans assisenhof vero
deeld wegens hold-up
mag dus niete rekenen
onze elementie, aldus
O.M.
De verdediging poogde
zaal te minimaliseren en
wees naar het erg speci £.'t
milieu waarin alles zich
de de geldsom later te beta
len, gaf deze aan zijn maat afgespeeld. Uitspraak o
opdracht op te houden met april,
stukken maken. Mevr. L.
vaagde de milieuwet blijk- (M
VA)
P
i
n8
age
z.
ng«
ER
