'ORTRET VAN JEF RORRERECHT
ZO DE VADER, ZO DE ZOON
De Voorpost - 2-4-76 - 11
ERTIG JAAR LANG HET
OMPROMMIELOZE GEWETEN VAN
IOFSTADE!
if Robberecht heeft zich stilietjesaan uit het Hofstaadse
smeenschapsleven teruggetrokken: meer dan dertig jaar
Binvloedde hij met zijn maandelijkse uitgave: 't Hofstade-
aarke» het politieke en sociale leven van een gemeente, die
idanks haar rijk patrimonium weinig oog had voor de
rzuchtingen van de arbeidende klasse, waartoe Jef ook
shoorde. «De strijd voor het algemeen welzijn, waarin
zelf was betrokken» is steeds mijn leidmotief geweest
aarvoor ik mijn ganse leven heb gestreden, aldus, een voor
jn ouderdom, nog zeer strijdlustige Jef Robberecht.
ILITANTE JEUGD
Robberecht werd in
ilst geboren op 11.2.1905.
jn vader, die als dekensnij-
>r zeven hongerige magen
oest spijzigen was reeds
jeugdige leeftijd sympa-
ziji^ant van de socialistische
s vitvoogdingsbeweging, die
lenforal in de fabrieken meer
meer volgelingen begon
tellen. Bij het uitbreken
n WO I moest Jef nood
gedwongen de school veria
toen haar gebouwen
£e'or de installatie van een
ilpziekenhuis werd op-
Jp Sist en op elfjarige leeftijd
•rd hij eerst metserhelper
later tekstielarbeider in
m weverij alwaar hij'zijn
lidig vrouwtje, Adrienne
;aes leerde kennen. Op
nper zestienjarige leeftijd
erd hij hoofddélégé in zijn
briek en op twintigjarige
eftijd huwde hij met «zijn
Jrienne». Hij werd be-
Juurdslid van de tekstiel-
Y >nd en in opdracht van de
Eirtijsekretaris Alfons Berg-
Jan verhuisde hij naar Hof-
ade alwaar hij met de hulp
n jfa Jos Pieters in 1930 een
aatselijke socialistische
r.eèrtij hielp stichten.
)t de oorlog van '40-'45
eef hij zowel als bestuurs-
van de tekstielbond als in
plaatselijke Hofstaadse
irtij aktief zodat de partij
et Jos Pieters een eerste
'rtegenwoordiger in de ge-
eenteraad kon binnen-
in< èngen.
11 Communistische
SpORMAN
t eerste twee jaren van WO
afbracht hij in Duitsland
'"poren in 1943 werd hij door
bs Pieters aangeworven
deel te nemen aan de
dergrondse aktiviteiten
de weerstand. Bert Van
orick, die uit de koncen-
tiekampen terugkeerde,
ïfende met zijn verhalen
ir de gruwelen die hij had
en de kommunis-
che visie die hij had ver-
rven zulkdanige invloed
op Jef, dat deze zich in
kommunistische partij
it inlijven. Na de bevrijding
in Aalst verplichtte Jef, als
ikretarisvan het Eenheids-
syndikaat, de fabrieken om
teruggaan het werk te gaan.
Opzijn aandringen brachten
de fabrieken de inventaris
van de nog aanwezige
stocks op zijn bureau en de
fabrieken, die onder de oor
log voor de bezetter hadden
geweFkt, hernamen vlug hun
produktie, het voorbeeld
volgend van de dekenfabriek
Leclerq die als eerste de
richtlijnen van weerstander
Robberecht had opgevolgd.
Gedurende vijf jaar had Jef
samen met de andere leiders
van het Eenheidssyndikaat
de eigenlijke macht over de
stad Aalst in handen: dank
zij vele stakingen, die door
hen financieel werden on
dersteund werden (voor die
tijd) enorme loonsverhogin
gen afgedwongen: kortom,
«ik heb in die vijf jaar enorm
veel voor «mijn» volk kunnen
presteren» konkludeert Jef
zijn met veel gloed gehou
den betoog.
VAN REGIONAAL TOT
PLAATSELIJK VLAK
In 1949 toont Jef zijn onver-
zetelijke mentaliteit wan
neer hij tegen de wil van zijn
nationale voormannen op
komt voor financiële gelijk
schakeling in de tekstielsek-
tor: het ABVV, dat kort na
de oorlog door een samen
werkingsakkoord tussen
eenheidssyndikaat en de
Socialistische Vakbond tot
stand was gekomen volgde
de slogan van Van Acker:
«Opvoering van de produkti-
viteit en rationalisatie van de
bedrijven». Deze slogan,
was volgens Jef enkel voor
de patroons een nuttig in
strument: kompromisloos
eiste hij minder lage wedden
en behoud van een gematig
de produktiviteit zodat men
op dezelfde hoogte van de
Waalse barema's kon Ko
men.
Ook andere wantoestanden,
zowel in de onderscheidene
bedrijven als in de vakvere
niging zelf werden door Jef
ongenadig aangeklaagd,
zonder aanzien van persoon
en instantie eiste hij sociale
rechtvaardigheid: wars van
alle opportuniteitszin werd
or akwerk uit hout, kreatie D'Hondt (EL)
•DE
p de Wichelsesteenweg werd
:t jongetje Etienne De Bock
ingereden door een vracht-
agen. Het kind werd naar het
Z. overgebracht gezien de
nstige aard van de verwon-
ngen.
ERDERSEM
ix>r oververhitting ontstond in
de meelpoedersilo van de firma
Lambrecht brand. De brand
weer kon de brand spoedig
overmeesteren.
HO EST A DE
In de leegstaande tramstatie
brak ingevolgde een opgestapel
de hoop papier brand uit. Een
snel optffcden kon grotere
schade verhinderen.
hij voor de nationale leiding
een figuur wiens machtspo
sitie duchtig moest vermin
derd worden.
Men bood hem zes maand
loon op voorhand uitbetaald
indien hij zijn (gerechtvaar
digde) eisen wat wilde mil
deren: toen hij hardnekkig
bleef weigeren werd hij stil
letjes aan van zijn belang
rijkste posten verwijderd zo
dat hij voor zijn mensen in
de fabrieken niets meer kon
presteren: hij nam uit deze
likwidatie (zo noemt hij zelf
deze donkere levensperiode)
de passende konklusies en
hij ontbond in 1950 het Een
heidssyndikaat: de nog-be-
schikbare stakingsgelden
werden uitbetaald en hij
raadde zijn leden aan bij het
ABVV aan te sluiten, wat
60% dan ook prompt deed.
HOFSTAADSE
GEMEENTEPOLITIEK
Op gemeentelijk vlak werd
de eerste gemeenteraad ge
vormd naar rato van het aan
tal bekomen zetels voor de
verkiezingJef nam de
plaats in van Jos Pieters
(BSP) alhoewel hij zelf reeds
twee jaar bij de KP had aan
gesloten: als laatste op de
BSP-lijst voor de oorlog
werd hij immers automa
tisch aangeduid, daar de an
dere lijstgenoten onbe
schikbaar waren géwordén
dit «peetje lap» spelen duur
de twee jaar, want bij de
eerstvolgende verkiezingen
had Jef juist 1 stem te wei
nig om verkozen te worden,
in 1946 begon hij met het
maandelijks uitgeven van «'t
Hofstadenaarken», waarin
hij op kritische manier het
gemeentebeleid op de korrel
nam: daar dit blaadje de
enige publikatie was die in
Hofstade verspreid werd
had dan ook voor gevolg dan
iedere Hofstadenaar Jef's
ideeën soms beter kon for
muleren dan de bestuursbe
sluiten van de gemeente
zelf: elke verkiezing kwam
Jef met een KP-lijst voor de
pinnen: doch hij werd nooit
voor enig mandaat verko
zen.
RATIONALE
KBONDSPOLITIEK
^t 1954 stuitte hij op een
veto van de hogere vak
bondsleiding om als lid van
het ABVV opgenomen te
worden. Doch eens een lid-
kaart op zak werd hij weldra
als bestuurdlid van de Alge
mene Centrale voor Bouw
vakarbeiders opgenomen
in deze funktie hield hij op
de nationale kongressen vu
rig pleidooien voor de verbe
tering van de werkomstan
digheden van de bouwvakar
beider: hij is dan ook mede
onder impuls dat de be
staanszekerheid, het re
genverlet en de veiligheid op
het werk op nationaal vlak
als een verworven recht
werd aangenomen.
Ondanks zijn vroegere te
genslagen, nl. de likwidatie
in 1950 bleef hij steeds vast
beraden akties voeren tegen
de bestaande onrechtvaar
digheden en als voorzitter
van de gewestelijke Bouw
vakvereniging bleef hij ver
der voor zijn mensen vech
ten: «als zij hun brood ver
dienen, dan geniet ik daar
ook van» was het motto
waarachter Jef zich met hart
en ziel opstelde, en deze
recht-door-zee mentaliteit
bezorgde hem zowel verbit
terde tegenstanders als
vrienden-voor-het-leven. dat
deze laatste groep zeer
groot is, kon men aan de
massa bloemen die Jef, ter
gelegenheid van zijn gouden
trouwjubileum in ontvangst
mocht nemen, duidelijk
zien!
LANGZAAM AFSCHEID
In 1970 verscheen 't Hofsta-
denaarke voor het laatst:
de KP van Jef had een kartel-
lijst gevormd met de plaat
selijke BSP-vereniging: het
kind kreeg de naam van
Volksbelangen en deze
schepping had een tiental
stemmen te weinig orrf één
zetel te halen. Jef, die ook
jarenlang bij Wilskracht
Hofstade ploegafgevaardig-
de was geweest en bij de
kaatsclub van de Keizer be
stuurslid, voelde zich door
2ijn gezondheid genood
zaakt het kalmer aan te
doen: enkel als voorzitter
van de Onafhankelijke Ge-
pensioneerdenbond is hij
momenteel nog aktief.
Zijn visie op het huidige ge
meentebeleid verdedigt hij
nog steeds met de gloed van
zijn vroegere glorietijd: hij
klaagt de politiek van be
paalde gemeentemandata
rissen aan die hun grond
laten omtoveren in bouw
grond, doorerop kosten van
de gemeentenaren wegen
langs aan te leggen, namen
citeert hij van mensen die
het kasteel dat de gemeente
De heer en mevrouw Robberechis (EL)
voor 1 miljoen kon kopen,
liever later voor 10 miljoen
aan derden doorverkochten
in plaats van er een ouderen-
tehuis in te vestigen voor de
Hofstaadse bevolking waar
van 2. op 5 mensen op leef
tijd kunnen genoemd wor
den.
Hij pleit voor de volledige
aanleg van de waterleiding,
de verbetering van de ge
meentewegen, de bouw van
sociale woningen en het of
ficieel laten erkennen van
de nijverheidszone. Kortom,
dit en andere uitspraken die
menig Hofstaads politikus
zouden laten blozen, wor
den door deze krasse grijs
aard gespuid, met de ver
melding dat het gerust mag
vermeld worden met naam
en toenaam. Een bewijs, dat
de vitaliteit van Jef bijlange
nog niet aan het verminde
ren is!!!
BEDENKING
Wat hierboven werd uiteen
gezet bewijst duidelijk dat
we hier te doen hebben met
een figuur die de politiek
eerlijk en recht door zee ge
bruikt om zijn idealen uit te
voeren. Idealen, waarbij de
evenmens centraal wordt
geplaatst, en waarbij de ei
gen persoon slechts wordt
gebruikt om voordelen voor
de gemeenschap af te dwin
gen, in plaats van voor eigen
persoontje te ageren, wat
spijtig nog te dikwijls ge
bruikt. Jef heeft steeds zich
zelf willen zijn, en kompro-
misloon heeft hij zijn ganse
leven vooreen rechtvaardige
verdeling van de rijksdom-
men gestreden zowel op na
tionaal, regionaal en plaat
selijk vlakde inwoners van
Hofstade leerde hij hun ge
meente kennen, voor de uit
gave van zijn «Hofstade
naarken» en door zijn kon
stante aanwezigheid gedu
rende dertig jaar in het ge
wone gemeenschapsleven
het heengaan van Jef uit het
aktieve leven zal voor velen
zwaar vallen: vriend en te
genstanders hebben steeds
zijn rechtschapenheid ge
prezen, hij verdient ons aller
waardering!!!
Dirk Daelemans
Een kunstwerkje in balatum maken is niet zo moeilijk. Wat han
digheid en een kreatieve geest volstaan. Dat heeft Patrick D'Hondt,
een zestienjarige, reeds bewezen.
Een tentoonstelling in het Apostelken te Mijlbeek en zijn deelname
aan de Week van de Vrijetijdsbesteding in de Keizershallen zijn er
het voorbeeld van. De appel is bij de familie D'Hondt echter niet ver
van de boom gevallen. Vader Staf knutselt ook graag, al is zijn
specialiteit dan kunstwerkjes maken in plakhout.
motief van de balatum en de te
verwezenlijken tekening.
Een tweede kreatief punt is bepa
len welke vorm elk stukje balatum
moet krijgen. Driekantig, vier
kantig, vijfhoekig, noem maar
op. Eveneens moet er rekening
mee gehouden worden of men de
Zo vader, zo zoon (EL)
Patrick D'Hondt was wel eventjes
verrast toen we hem zo plotseling
op de hals kwamen vallen. Dat we
voor hem, een zestienjarige, be
langstelling hadden had hij stellig
niet verwacht. Het gesprek met de
vrienden aan de voordeur werd
snel afgehandeld. Nog een laatste
afspraakje: «Om 3 u. op de voet
bal! O.K. Daaag!». En we werden
binnengeleid in de woonkamer.
Vader Staf D'Hondt begroette ons
met een omslag in de hand. «De
eerste maal dat ik met de kaarting
iets win,» verduidelijkte hij, «ik
dacht hem eerst aan de muur te
hangen, maar...» De omslag
werd gescheurd en belandde in de
papiermand. In het huis D'Hondt
nog een plekje vrij vinden aan de
muur had toch immers een pro
bleem geweest. Als je er binnen
treed merk je reeds onmiddellijk
dat Staf reeds heel wat uurtjes ver
sleten heeft aan zijn hobby. De
gang en de woonkamer hangen
vol met zijn kunstwerkjes, grote
en kleine, landschappen, monu
menten en noem maar op.
Aan de tafel van de woonkamer
zaten twee meisjes affiches te te
kenen voor het mei sjeschiro-feest
in de Kring op 27,27 en 28 maart.
Kreatieve aktiviteiten schijnen er
een familietrek te zijn.
Terwijl wij even de sfeer opsno
ven van dit artistieke gezin was
Patrick vlug naar zijn kamer ver
dwenen om er enkele van zijn
werkjes op te diepen. De werkjes
werden op de grond opengelegd
en deden ons wel even verwon
derd staan. Hoe is het mogelijk
dat je met stukjes afval van bala
tum zulke kleurrijke kunststukjes
kunt maken. De werkjes doen je
op het eerste zicht aan mozaïek
denken. De diversiteit van de
vormen en de grootte van de ge
bruikte stukjes doen je dan ander
zijds ook denken aan een glas
raam. Maar het is geen van be
iden, het is balatuminlegwerk.
BALATUM
INLEGWERK
Hoe komt een dergelijk kunst
werkje tot stand? Vooreerst wor
den de maten van de plank waarop
het geheel zal aangebracht wor
den bepaald. Vervolgens wordt de
te verwezenlijken tekening, ge
woonlijk afkomstig uit een teken
boek, een leesboek, kortom: een
geïllustreerd blad, overgenomen.
Het overnemen gebeurt door een
blad karbonpapier op de plank te
leggen, de tekening er bovenop te
plaatsen en de lijnen van de figuur
met een stift te volgen.
Eenmaal dit werk klaar kan Pa
trick kreatief beginnen werken.
Uit de verschillende stalen bala
tum die hij ter zijner beschikking
heeft worden de te verwerken
kleuren gekozen. Af en toe kan
het ook noodzakelijk zijn reke
ning te houden met een bepaald
motief in het balatum om dit in de
kollage zo te plaatsen dat een be
paald effekt bekomen wordt.
Even verduidelijken misschien.
Een roodkleurig stuk balatum met
groene cirkels kan misschien zo
verwerkt worden dat het in een
werkje, dat een ventje voorstelt,
gebruikt wordt als een rode trui
met een groene kraag. Bruine ba
latum met witte strepen kan ver
werkt worden tot bruine schoenen
met witte tippen. Het komt erop
aan een verband te zien tussen het
ruimte, de groeven, tussen de ver
schillende stukjes breed of smal
gaat maken. Want ook dat bepaalt
het uitzicht van het werk.
Dit alles gedaan zijnde en op de
plank genoteerd, begint het knut
selwerk. Stukje per stukje wordt
nu van de plank overgekalkeerd
en in balatum uitgesneden. Met
stevige lijm worden de stukjes op
de plank vastgekleefd. Hierbij
wordt er zeer goed op gelet dat er
geen luchtbellen of niet plakkende
balatumdeeltjes zijn, want dat
brengt extra moeilijkheden mee
voor de volgende bewerking: het
opvullen van de groeven met plas-
todar. Niet lijmende delen en
luchtbellen worden bij het insme
ren met plastodor opgevuld met
als gevolg dat er oneffenheden
ontstaan in het werkje. Dergelijke
onsierlijke elementen zijn niet
meer te verwijderen en kunnen het
geheel verknoeien.
Eenmaal de pastodor openges-
meerd wordt er voorzichtig met
een vod overgewreven zodat al
leen de plastodar in de groeven
blijft zitten. Wanneer alles opged
roogd is stopt men het geheel in
een zwart kadertje en het werkje is
klaar.
MISKEND GENIE
«Zo'n werkje maken duurt onge
veer een week, wanneer ik er elke
dag een twee uur aan werk,» zegt
Patrick. Wanneer we dat dan
eventjes narekenen spendeert hij
zo tussen de 10 en de 14 u. aan
één werkje.
We maakten in gedachten even
tjes een rekensommetje: 100 F
per uur en 10 14 u. Zo'n werkje
moet 1.000 a 1.400 F kosten!
Wij vroegen Patrick naar de prijs
voor zo'n kunstwerkje. «Dat
hangt ervan af, de prijzen slaan ei
achteraan op». De mozaïekjes
worden omgedraaid en we lezen
150, 200, 150 F.
«Hebben de mensen geen belang
stelling voor je werk, Patrick»
«Ja, ze hebben wel belangstelling
voor wat ik doe, maar niet vol
doende om te kopen.»
Tijdens de Week van de Vrijet
ijdsbesteding deed de stand van
vader en zoon D'Hondt het anders
niet zo slecht. Belangstelling was
er voldoende, maar de kopers ble
ven achterwege. Ook de tentoon
stelling van Patrick in het Apos
telken bracht weinig aarde aan de
dijk en weinig geld in de zak. Be
langstelling maar geen kopers.
Op een kinderkamer zouden mijn
werkjes goed thuishoren, ver
klaarde Patrick, maar
Zijn er nu werkelijk nog nooit ko
pers geweest? Vroeger wel, een
paar mensen vroegen toen om een
werkje te verkopen, maar Patrick
kon geen afstand doen van zijn
eigen makelij en verkocht niets.
De toestand is echter wel geëvo
lueerd. Patrick werd ouder, pro
duceerde meer, en kan al, beter
wat zakgeld verdragen. Nu wil hij
verkopen, maar er zijn geen ko
pers
ER WAS EENS
Er was eens een jongetje dat in
zijn school, aan de Oudenaardse
steenweg te Erpe, heel erg handig
was tijdens de lessen handvaar
digheid. Vooral in één speciale
techniek, knutselen met balatum.
Zo zou je in feite het begin van
Patricks hobby kunnen schetsen.
Dat hij inderdaad handig is bewij
zen niet alleen zijn balatumwerk
jes maar o.a. ook een uit getorst
ijzer vervaardigd tafeltje met mo
zaïek blad en een verchroomde
dobbelsteen op voet. Twee sier-
stukjes die de huiskamer tooien.
Ga je verder?
Patrick wil zijn hobby wel verder
blijven uitoefenen. Het absen
teïsme van de kopers is niet de
oorzaak dat hij op dit ogenblik
haast zonder grondstof, balatum,
zit. Onze moderne wooninfra-
struktuur maakt nog zelden ge
bruik van dit broze materiaal, zo
dat er in de tapisseriewinkels geen
staalboeken meer voor handen
zijn. En het zijn juist die staalboe
ken waaruit Patrick zijn materiaal
putte.
OPROEP
Patrick vraagt dan ook dat mensen
die nog dergelijke 'staalboeken'
op zolder liggen hebben, en deze
willen wegdoen hem even zouden
een seintje geven. Zijn adres is:
Patrick D'HONDT
Oude Dendermondsë steenweg
131
9300 AALST
Belangstellenden kunnen zich
eveneens op dit adres aanmelden.
Nog vele uurtjes knutselgenot
Staf en Patrick.
S.J.
Mozaïek uit balatum gemaakt door Patrick D'Hondt (EL)
