ALFONS VAN VAERENBERGH:
BELGISCH, EUROPEES EN WERELDKAMPIOEN HAARSNIJDEN
ONTMOETING MET JOE DASSIN
22 - 2-4-76 - De Voorpost
Mifons Van Vaerenbergh moet niet lang naar z'n woorden
zoeken. Als bedreven vakman is hij gewoon om met mensen
te praten en door z'n rijke ervaring en de vele reizen en
kontakten, de dingen te zien zoals ze zijn. Met alle gemak
spreekt hi j uit z'n reeds 46-jarige praktijk, waarvan precies 23
jaar in Erembodegem en 23 jaar te Aalst, waar hij zich kwam
vestigen na het Belgisch en Europees kampioenschap.
Uit een stukje geschiedenis Ie- De verschillende maandbla-
ren we, dat de haartooi van den met de laatste modesnuf-
vroeger totaal anders was.
Ondermeer: «zo kort moge
lijk». Dit had bovendien het
voordeel, dat het bezoek aan
de kapper ietwat langer kon
uitgesteld worden. Vervolgens
ontplooide zich de Engelse
snit, met scheidingslijn en de
«Brosse» waar de haartooi,
dank zij een handjghejr^ pa!
rechtop blijft staan in een strak
en kort geknipt platform.
Pas in de periode 1936 - 1937
kwam het lange haar min of
meer op de proppen met de
«swing coupe». Het werd een
snit waar de haren achteraan
bijeengekamd werden en er
een flinke opmaak met kosme-
tik aan te pas kwam. In die pe
riode wees Alfons Van Vae
renbergh op het gevaar van
vroegtijdige kaalheid, indien
men deze snit zou volhouden.
Uit latere tests bleek, dat de
haarkapper gelijk kreeg.
Ook toen al keek Alfons Van
Vaerenbergh op naar zijn kol
lega's en vooral naar de be
roemde Parijse kapper «Har-
dy». Het is door deze persoon
te volgen, dat Alfons Van
Vaerenbergh z'n loopbaan op
bouwde en later ook deze
Hardy te Parijs en Brussel
.„•ntmoet heeft. Hardy was on
der andere de uitvinder van de
«coupe met het scheermes» en
de «zachte brosse».
EEN LOOPBAAN
BEGINT
Alfons Van Vaerenbergh
steekt het niet onder stoelen of
banken dat hij veel te danken
heeft aan Van Nuffeltaire, waar
hij drie jaar «op stiel» was.
Vervolgens ging hij zich ver
volmaken aan de kust. Werkte
vervolgens twee jaar in Brussel
en begon nadien aan een jaar
legerdienst waar hij koiffeur
van het regiment werd. Daar
werd het «gewoon» werk en
dienden de snitten zo kort mo
gelijk te zijn.
jes, waren hier niet van toe
passing en zou zich pas na zijn
legerdienst verder kunnen
specialiseren en aan wedstrij
den deelnemen.
Inmiddels schrijven we 1938,
waar Alfons Van Vaerenbergh
als zelfstandige begon in '39,
tijdens de mobilisatie, als een
der eersten uij te zijn, die opge
roepen werd. Daarna volgden
negen maanden krijgsgevan
genschap, waar hij niettemin
haarkapper bleef.
Bij zijn terugkomst na z'n
krijgsgevangenschap bleek al
les geplunderd te zijn en moest
in 1945 opnieuw van start gaan
in het beroep, waar hij alles
voor over had.
DE WEDSTRIJDEN
In 1946 neemt Alfons Van Vae
renbergh voor de eerste maal
deel aan de wedstrijden. Een
van de eersten op internatio
naal gebied was voor hem de
gekende «lentedagen». Met
een deelname van 80 binnen
en buitenlandse, werd hij zes
de.
Meteen zat de kompetitiegeest
er definitief in, om in 1947 op
nieuw aan de lentedagen deel
te nemen tussen een tachtig a
negentig deelnemers en deze
maal als derde te eindigen.
Het klubkampioenschap van
België, in 1949, is een andere
vorm van wedstrijd. Trainingen
te Brussel en Antwerpen, om
met de klub waar men aange
sloten is, bijeen te komen en de
beste onder de besten vast te
stellen. Alfons Van Vaeren
bergh schiet meteen in de roos
en verwerft de eerste prijs in
het KamDioenschap van Be
lgië, wat de interklubs betreft.
Een kompetitie, waar alle klubs
tegen mekaar uitkomen
Meteen staat deze haarkapper
voor een niet meer te stuiten
loopbaan en in 1951, bij het
kampioenschap van België,
komt hij als eerste en dus
Kampioen van België te voor
schijn uit deze zware wedstrijd.
Amper een jaar later gaat Al
fons Van Vaerenbergh op
nieuw in de arena, tussen kol
lega's van internationaal ni
veau, die uit 17 landen naar de
Magdalena-zaal in Brussel wa
ren gekomen. Hij kaapte er de
derde prijs weg tussen de meer
dan honderd deelnemers.
1955 wordt een belangrijk jaar.
Het Europees kampioenschap
heeft opnieuw in België plaats,
op de HeizeiDe Erembode-
gemse Aalstenaar verwerft er
meteen de titel.
Tussen de honderden gelu
kwensen die hij ontvangt staat
zijn oude «patron» die hem van
vreugde kust en voor een blijde
verrassing zorgde, waar onze
gastheer nu nog met veel ge
noegen aan terugdenkt.
Inmiddels werd Alfons Van
Vaerenbergh aangespoord in
de Nationale Beroepsvereni
gingvoor haarkappers om deel
te nemen aan de schiftingen
voor de Wereldbeker. De Na
tionale Beroepsvereniging or
ganiseerde de schiftingen en
Alfons Van Vaerenbergh nam
er prompt aan deel.
Training op training volgde en
een jury van haarkappers, die
in de beheerraad zaten, moes
ten de punten toekennen aan
de deelnemende kappers in
deze schiftingsreeks. Alfons
Van Vaerenbergh verwierf er
92 der punten. Meteen werd
hij aangeduid om definitief deel
te nemen met de ploeg voor de
Wereldbeker. Een ploeg die
bestond uit drie vast aange
duide haarkappers en een re
serve man. Alfons Van Vae
renbergh nam als enige Vla
ming deel aan het wereldkam
pioenschap. Op zichzelf reeds
een prestatie, omdat de
vlaamse haarkappers min of
meer weggedrukt werden en
het optornen was tegen Brus
selse en Waalse kollega's.
Alfnns Van Vaprenhemh
stoomde zich in 1956 klaar om
in Oostenrijk, te Wenen, de
handen uit de mouwen te ste
ken. Met de Belgische ploeg
mochten ook twee «modellen»
meereizen en een derde werd
ter plaatse aangeduid door het
lot. Toevallig werd hem een
Oostenrijker als model aange
duid en ditzelfde lot zou hem
gunstig gezind zijn, want in dit
wereldkampioenschap werd hij
tweede. Een duitser ging met
de eerste prijs lopen.
Het Wereldkampioenschap,
dat om de twee jaar plaats
heeft, met steeds een schifting
vooraf, zou in 1958 te Keulen
doorgaan.
Zijn vorige ploegmaats echter
durfden er niet meer aan deel
nemen en waren bang voor de
landenrangschikking. Als
enige vlaming hield Alfons Van
Vaerenbergh echter vol en
toen hij opnieuw aangesteld
werd in 1958 eindigd hij op
nieuw tweede in Duitsland en
laat de eerste prijs voor z'n
neus wegkapen door een Pa-
rijzenaar.
STEEDS AMBITIE
Door zijn ervaringen deed Al
fons Van Vaerenbergh aan de
Nationale Beroepsvereniging
een voorstel om hem aan te
stellen als trainer om mensen
voor te bereiden voor de wed
strijden. De jarenlange oefe
ningen en de praktische deel
nemingen lieten hem toe om
anderen de weg verder te wij
zen. Maar zijn goedbedoeld
voorstel liep op een sisser uit
en werd geweigerd door de wa
len. De verhouding tussen de
vlaamse en waalse haarkap
pers is trouwens altijd een
voortdurende strijd geweest in
de periode dat Alfons Van Vae
renbergh aan de kampioen
schappen en de voorbereidin
gen ervan, deelnam. Vooral
omdat zijn twee mededingers
walen waren, die wel mochten
trainen. Zijn bedoeling was om
ook voor de Vlamingen op te
treden als trainer. Het bleef
echter bij een waalse aangele
genheid. Maar hij werd achte
raf wel aanvaard als jurylid op
wedstrijden.
Naderhand werd Alfons Van
Vaoronhornh jjQ
jury en is dit ten huidige dage
nog altijd. Een van de getuige
nissen is het diploma uit Parijs,
als internationaal jurylid.
Internationaal jurylid kan men
slechts worden door prestaties
en men moet er bovendien een
eksamen voor afleggen. Inter-
«Brosse» dit is de snit waarmee Alfons van Vaerenbergh de
tweede prijs behaalde in de wereldbeker 1958.
Hedendaagse herenkapseleen modeverschijnsel (EL)
EEN NAAM IN DE FRANSE MUZIEKWERELD
Ons klein Belgenlandje
wordt regelmatig over
spoeld door een golf van
franse chansonniers en hit
zangers.
Claudq Frangois, Mireille
Mathieu, Gilbert Bécaud en
nog zovele anderen prijken
jaarlijks op de affiche van
onze schouwburgen, hetzij
te Antwerpen, Brussel, Gent
of Oostende.
En onze Waalse televisiekol-
lega's, de RTB, zijn daarvan,
kwa promotie en plugging
van platen niet vreemd aan.
Let U maar naar het variété
programma «Chansons a la
carte». dat met veel zwieren
professionalisme, maande
lijks de eter wordt inge
stuurd.
Eén van de vedettennamen
die regelmatig de hitlijsten
siert, is zeker Joe Dassin.
Ton man met een druk bezet
agenda en en platenverkoop
die er niet om liegt. Hier in
Vlaanderen kwam zijn naam
op de voorpagina te staan.
dank zij het in het oor lig
gend nummer. «A la Santé
d'hier», dat werkelijk door
heen merg en been werd
gedraaid via onze Limburg
se radiozender Hasselt. Jan
Van Rompaey liet de mikro-
be een aanvang nemen in
zijn eks-woensdagavond-
programma: Zomaar. Een
presentatrice Ireen Hoüben
bleef niet ongevoelig voor
de charmes van het lied in
haar laatavondeditie.
Korte tijd nadien mikte onze
noorderbuur Gerard Cox
roos met het lied nummer
één te plaaten in Top-Pop.
Zijn versie «Die goei ouwe
tijd» was meteen een reden
om een nieuwe LP naar voor
te brengen. En bij ons zon
gen De Elegasten van «Pra
ten, zingen, dansen», maar
met een matig sukses. Mis
schien was de weinig door
gevoerde promotie hiervan
de reden? Maar wie is nu die
kerel die voor zulk een «Joe
Dassin rage» heeft gezorgd
en zomaar rozenliedjes uit
zijn mouw schud?
Hij werd geboren in Amerika
als zoon van zangeres en
aktrice Melina Mercouri en
filmregisseur Jules Dassin.
In 1954 verliet hij dit land en
belandde met zijn ouders in
talrijke Europese steden,
waaronder Parijs. Dit rei
zend beeld beviel hem best,
doch eens 17 jaar geworden
verkoos hij etnologie te stu
deren en keerde alleen naar
Amerika terug. Toch, de lok
roep van Frankrijk trok hem
aan en na zijn studies gaat
Joe Dassin doceren aan de
Sorbonne te Parijs. Maar de
kriebel van het franse chan
son laat niet lang op zich
wachten. Met enkele vrien
den richt hij een orkestje op
en speelt in een Parijse klub.
Daar ontmoet hem een pla-
tenproducer en begin 1966
haalt hij de frontpagina van
«Salut les copains». Zijn
eerste nummers «Bip-Bip,
Ca m'avance quoi» worden
toppers.
En 3 jaar later, in 1969 be
reikt hij hetgeen waar elke
jonge Franse ster van
droomt: zijn naam op de
affiche in de Parijse Olym-
pia! Sedertdien zijn zijn suk-
sessen niet meer te over
zien: Les Daltons - Champs
Elyzées - L'Amérique - Si tu
t'appelles mélancholie -
L'été indien - en zijn nieuw
ste topper van formaatga
va pas changer* Ie monde.
Joe, heb U een bepaald
streefdoel met uw liedjes?
«Louter ontspanning. Als ik
dat aan de mensen, de dag
van vandaag, kan bezorgen,
ben ik daar al heel tervreden
mee».
Waarom neemt U Frankrik
als pleisterplaats en niet A-
merika, uw geboorteland?
«De fransen zijn zeer ver
draagzaam dat U niet de per-
fekte bent. En vooral willen
ze zich amuseren en ont
spannen.»
Hugo Heyndrickx
nationaal jurylid is een beeë-
digde funktie en er zijn slechts
een 10 tal die zich op deze
grote titel mogen beroemen.
IDEALIST
VAN HET VAK
Er is niet alleen veel ambitie
nodig, maar men moet ook
idealist van het vak zijn. Zo
zegt onze gesprekspartner.
«Het kost veel tijd en geld, rei
zen naar Charleroi, Brussel,
enzovoorts.» Men moet zich
steeds goed dokumenteren,
steeds samenkomen met kol
lega's, eigen kreaties en
nieuwe lijnen scheppen.
Een van deze lijnen die ont
worpen werden is de slalom lijn
en Runway. Een eigen uitvin
ding door steeds maar op
nieuw te zoeken en het haar in
die plooi en lijn te krijgen met
een eigen karakteristiek.
Ook om aan wedstrijden deel
te nemen moet men idealist
zijn. Deelnemen wil ook zeg
gen de opgelegde kapsels uit
voeren volgens de normen die
vastgelegd worden. Er bestaan
drie snitten voor het Belgisch
en Europees kampioenschap
en zijn ondermeer: «gebeeld
houwd kapsel» (met scheer
mes), de Engelse snit met lijn
en de «Brosse douce».
Daarnaast is het een probleem
om een geschikt persoon te
vinden die als model wil optre
den en zich alle mogelijke opof
feringen wil getroosten om 's
avonds in het kapsalon door te
brengen en mee te gaan naar
de verschillende wedstrijden
en trainingen. Ook de kwaliteit
van het haar en de figuur spe
len een grote rol bij de keuze
van het model. Bovendien is er
nog wat, niemand mag of
mocht als proefpersoon voor
bereid worden en het haar van
het model moest minstens,
voor de wedstrijd, vier vijf we
ken niet meer geknipt zijn en er
diende dan gewerkt naar de
juryleden kijken bestendig toe
of alles verloopt voigens de
voorgeschreven norm en reg
lementen. Elk foefje is bij voor
baat uitgesloten en er is tijdens
de wedstrijd een voortdurende
kontrole op alle handelingen
RIJK AAN
ERVARINGEN
De praktijk is de beste les en
het alsmaar rondreizen en kon-
takt nemen geeft aanleiding tot
anekdotes. Belangrijk is om
over geen zenuwen te be
schikken. Ook al lag Alfons
Van Vaerenbergh soms nach
ten wakker vóór de grote ge
beurtenis. Al moest hij steeds
's nachts terugkeren van de
trainingen, hard werken bij de
voorbereiding en bovendien
zijn kliënteel verder blijven ver
zorgen.
Op de wedstrijd zelf kan het
zich voordoen dat de deelne
mers een foto in de hand ge
duwd worden van een afge
werkt model. De opdracht be
staat er in, om aan de hand van
het model op de foto precies
hetzelfde te kreëren.
Na de kampioenschappen is er
de weerslag van 't vak, van de
inspanningen en al wat er ron
dom grote kompetities te ge
beuren staat voor, tijdens en na
de kampioenschappen
Ook kollega's komen opdagen
en nodigen Alfons Van Vae
renbergh uit ofn in Brussel
trainingen te geven en ver-
volmakingskursissen. St. Trui
den, Tongeren, Tienen, Ant
werpen, Deinze, Tielt, Hasselt,
overal is Alfons Van Vaeren
bergh aanwezig om z'n kennis
over te dragen en zijn ervarin
gen mede te delen Elke week
's maandags is hij tot 's mid
dags in Brussel van 15 tot 17
uur en van 17 tot 21 uur elders
in de provincie.
Andere kollega's vragen of ze
met hun model mochten ko
men om hem 's maandags-
voormiddags wegwijs te ma
ken. Anderen dachten het ge
heim van z'n stiel in zijn kam en
schaar te zien en dachten dat
hierin de reden van zijn sukses
verborgen zat. Op een bepaald
ogenblik werden zelfs deze
kostbaarheden ontvreemd.
Inmiddels bleef Alfons Van
Vaerenbergh ook trainer in
Aalst en kon verwijzen naar zijn
waalse kollega's, die zich meer
inspanden om literatuur door te
nemen, die dichter bij Parijs
stonden om elke evolutie te
volgen. Ook hier moest hij als
vlaming optornen en tegen een
gevestigde waarde en erva
ring.
HET HAARKAPPERSVAK
AKTUEEL
Het staat ais een paal boven
water, dat Alfons Van Vaeren
bergh een nieuwe koers heeft
aangegeven in het kappers
vak. De myte van «barbier»de
Alfons Van Vaerenbergh laureaat wereldbeker haarsnijdd
in 1959 (EL)
«figaro met de tondeuze» is
gewoon van het toneel ver
dwenen. In de plaats hebben
zich een aantal mensen aan
gesloten bij de modetendens,
het kappersvak een andere
richting induwen. Tans be
staan er drie klassen, met aan
gepaste tarieven. De haarkap-
perssalons hebben een nieuw
en moderner kleedje gekre
gen. De kapsels wijzigen zich.
Het lange haar is in de mode.
Lang haar, dat in feite zeer kort
is. Lang haar om lang te zijn, is
een lapsus. Onze gastheer ge
eft ons hieromtrent zeer duide
lijke vóoroeeiden. Hijzelf is van
mening dat, toen de Beatles
met hun pruiken tevoorschijn
kwamen, met hun lange haar
dossen, de kappers benadeeld
werden en door hun optreden
via TV een verkeerde indruk
geven van wat haartooi moet
zijn. Deze (haartisten) tooiën
zich om op te vallen. Jammer
genoeg worden ze na-geaapt
en men begreep niet wat een
kapsel in feite is. Volgens Al
fons Van Vaerenbergh kijkt
men teveel op naar de orkes
tjes met de pruikendragende
artiesten die alleen maar re-
klame willen voor zichzelf Vol
gens onze gastheer loopt men
nu een of tweemaal per jaar bij
de kapper binnen. Een goed
kapsel vraagt wel degelijk re
gelmatige verzorging. Ook als
het de indruk wekt lang te zijn.
Dit vraagt minstens eenmaal
per maand een bezoek aan de
kapper om een goede vorm te
behouden
Vader en zoon Van Vaeren
bergh komen als kappers af en
toe wel eens in een diskussie
terecht over het vak. Soms zijn
de meningen over de mode
verdeeld. Maar Alfons Van
Vaerenbergh is de overtuiging
toegedaan dat de lange haar
tooi voor mannen, nog zeer
lang in stand zal houden Hij
blijft voorstander van de «ge
dekte franse snit». De huidige
koupe ziet hij enkel verkorten
tot «juist tegen de kraag».
Een nieuw fenomeen is wel.
dat de herenkappers ook da
mes op bezoek krijgen. De
kortgeknipte haren der dames
komen tans ook terecht in hi
herensalon.
Nochtans blijft onze gasthi
van mening, dat hij twintig ja;
geleden veel meer plezier bi
leefde aan de haarverzorgii
en dat 10 jaar geleden bij hei
het verzet is begonnen tegei
de lange haardracht bij mai
nen en toen al wees op het g«
vaar van onverzorgde haai
dossen. Hij is niet tegen d<
mode, indien men deze mod;
ook eerbiedigd.
Hij komt er zelfs rond voor uiti
«indien ik toen jaar jonger ge
weest ware, ik had er gewoons m
mee gestopt», omdat de langcÊ te'
haardracht een echte malais#ome
teweegbracht in de kappers
stiel.
Alfons Van Vaerenbergh was?r
een der voorstanders en mede?1
rel zi
dank zij hem, dat de het haar--'
kappen «op afspraak» inge-h""'
voerd werd en het 's zondags-rsee
voormiddags werken, afge-'n*er
schaft werd. Hij is overigen^ °es
Voorzitter der beroepsvereni-j"ja^
ging van Aalst en omliggende?,
(middenstand). F
TOEKOMSTBEELD
De haarkapper moet, volgens^1
Alfons Van Vaerenbergh, er
van bewustzijn, dateen zekeref'
katëgorie de mode zal blijven""*
volgen en er vooral in Duitsland
toonaangevei ide zaken ge
beuren, net zoals in Oostenrijk.
Anderzijds moet het publiek
meer naar de kapper leren luis-
teren en moet de kapper verder kur,
een echte en vervolmaakte[
vakman blijven.
België hinkt achteraan op hel
kappersgebied, zegt hij.
Deze en andere bedenkingen
komen recht uit het hart van
een man, die sinds 46 jaar het
wel en wee meemaakt. Die er (rde]
alles voor over heeft om in een Apr.
tijdspanne van amper dertig
minutende meest glansrijke ti
tels te behalen op nationaal, in
ternationaal en wereldniveau.
Hij wil alles doen om het kap
persvak steeds betere richtin
gen in te stuwen.
Het is een eigenschap van per
sonen met ambitie en mense
lijk inzicht.
E.A.R.
mm'
een
gen.
kur;
he
ÏSt i
lettt
dol
nde
mdi
:koc
den
n d<
de<
Igde
iges
ihei;
en
llin
R1
De beker waar hij zo fier op is (EL)
