SUKSESVOL BEWEGINGSFESTIVAL
BOYCOT, WANVERHOUDINGEN EN ONTEVREDENHEID BIJ AALSTERSE
BRANDWEER KUNNEN FATAAL ZIJN VOOR DE BEVOLKING
HET GEBEURDE
IN UW STRAAT
4 - 2-4-76 - De Voorpost
Kreatief en sportief turnen zou je als slogan kunnen plakken op het 7° bewegingsfestival van de
Aalsterse turnkring. Dit spektakel dat doorging op 27 maart II. lokte een bomvolle BBC-zaal, voorname
lijk ouders en sympatisanten van de meer dan 200 leden.
BewegingsfestivaI voor de jeugd ingericht door de turnkring vun de stad Aalst(EL)
HOE HET
BEGON
Dertig jaar geleden behaalde
een jong en dynamisch Aalste-
naar, Piet Van de Velde, zijn
licentiaatsdiploma lichamelijke
opvoeding. Een van de eerste
in Aalst. Bij zijn terugkeer in de
stad stelde hij vast dat het hier
met de lichamelijke opvoeding,
het turnen, maar pover gesteld
was. Voorheen had Aalst rijke,
bloeiende turnverenigingen
gekend, maar deze waren al
len verbonden aan een of an
dere politieke partij. Dertig jaar
geleden waren deze echter al
lemaal teniet gegaan.
Na een kontaktname met di
verse oud-turners groeide sti
laan een idee. De stad werkte
gewillig mee, en zo raakte
Aalst aan een pluralistische
turnkring, die bij grootse feeste
lijkheden gratis optrad in ruil
len. De oud-turners waren al
len wel zeer gewillig en pres
teerden ook wel zeer veel,
maar toch haperde er wat. Er
moest wat bijgeschaafd wor
den. Aangepast aan de toe-
ndertijd geldende normen. Zo
groeide de turnkring stilaan uit
uit tot 'n organisatie die in het
kader van de KBT, Koninklijke
Belgische Turnbond, mensen
opleidde om deel te nemen aan
kampioenschappen. Dat
vraagt echterveel oefening; 2 a
3 uur in de week is een mini
mum.
Maar de tijden evolueerden.
De muziek begon een plaats in
te nemen in het turnen. Sport-
beoefenen werd gepromo
veerd. Kreativiteit werd aan
gewakkerd. En de vrijetijdsbes
teding werd een zich steeds
meer en meer opdringend ver
schijnsel
De turnkring evolueerde mee.
Geen woorden maar daden.
Beter één uur in de week aktief
deelnemen dan drie uur naar
sport kijken. In dat kader
groeide het 7e bewegingsfesti
val van de Aalsterse turnkring.
SPRANKELEND
PROGRAMMA
Ouders of sympatisanten die
naar de Okapi-zaal kwamen
om er een spektakulair show
programma te zien kwamen
bedrogen uit. Wat ze wel zagen
was turnen, bewegen.
De voorstelling van de deel
nemers gebeurde in het olym
pisch kader In hun kleurrijke
pakjes vormden zij de vijf
olympische ringen op de grijs-
betonnen vloer. De meisjes
leerlingen van groep B, o.l.v.
Marco Van den Bremt, deden
uitgedost in de meest diverse
pyjama's en slaapkledij hun
ochtendgym, waarna de meis
jesleerlingen van groep C,
o.l.v. Marijke Robijns, hun
kunde toonden in een kruis
vormig matmozaiek
De aspirant meisjes van groep
A, o.l.v. Annie Linthout, voer
den het eerste koreografische
nummer op. «Do it wanna» in
kleurige pulls en zwarte col-
lants. Een rustig sfeervol
dansje vol beweging.
De leerling jongens o.l.v. Ro
land Buyl waren erg vaardig op
de Zweedse mat. In hun witte
pakjes rolden zij over de mat,
liepen armzwaaiend rond,
draaiden een rad op één hand,
liepen op de handen en stolen
de geslaagde avond waren de
mini-mini's, de lievelingen van
het publiek, in hun klownesk
nummer 'Klowns vliegen in de
turnzaal'. Met hun blauw-witte
en rood-witte pakjes waren ze
om te stelen. Hun geschminkt
gezichtje en hun grote rode
strik maakte hen fantastisch.
Wanneer ze op de koop toe
dan ook nog een fragmentje uit
de French-can-can dansen en
een treinsliert door de zaal ma
ken kan het applaus niet op.
Nog een reeks tumblings van
de keurgroep jongens en dan
een sublieme expressie op
Jazz-muziek. Dat deze ex
pressies van de turnsters, o.l.v.
Linda De Smet, zo stilaan een
jaarlijkse sprankelende dan-
stradiiié géworden is «Sfd
nogmaals bewezen. Spektakel
kwam er met het tweede optre
den van de turners. Toestel-
sprongen. Na een reeks op-
warmingssprongen volgde een
reeks gewone sprongen over
het paard. Na het rad op het
paard werd dit tuig in de lengte
gekeerd en volgden nogmaals
een zevental sprongen Tot
slot werd dan het paard verwij
derd. Dan pas kregen de toe
schouwers te zien welke af
stand de turners moesten
overbruggen om vanaf de
trampoline de veilige matten te
bereiken.
Als slot van een sprankelend
programma brachten de aspi
rant meisjes op de walstonen
van een sfeervol muziekje en in
de koreografie van Annie Lin
thout een gymnastische apo
theose.
Het zevende heweging.festival (EL)
SLOT
BESCHOUWINGEN
«Onze twaalf afdelingen», ver
klaarde voorzitter, licentiaat
Piet Van de Velde, «leven en
bloeien dank zij het dyna
misme van onze leerkrachten
en dankzij de inspanningen
van het bestuur».
De Aalsterse turnkring pres
teert wat in Aalst, dat is reeds
bewezen. Hét grootste deel
van de licentiaten of regenten
lichamelijke opvoeding die
Aalst telt, en dat zijn er veel,
zijn lid van de turnkring, of heb
ben lid geweest.
Ook in de kaders van de turnk
ring zit talent, al dan niet met
diploma. De technische leider,
Jan Borms, is Dr. Lich. Opv. en
assistent aan de VUB. De
voorzitter en stichter Piet Van
de Velde is Licentiaat Lich.
Opv. Williame Duquet, de lei
der van de turners is assistent
aan de VUB en Wetenschap
pelijk vorser. Jo Van den
Bremt, was niet alleen tweede
tijdens het Belgisch senioren-
humaniora. Annie Linthout be
zit geen diploma's of ronkende
titels, maar mag volgens ons
zeker en vast naast hen ge
plaatst worden. Haar kreativi
teit en dansvaardigheid, haar
coreografisch talent mag ge
zien worden. En dan al die an
dere leiders en leidsters, die
cd
geen titels hebben en niet
voor komen met show, m;
jeugd aktief leren sport
fenen, ook zij mogen er
gaan te hebben meegi
aan deze avond.
Verder wensen wij de nu c 1
jaar bestaande turnkring
veel succes toe. Dit jaar f
we vast en zeker nog van
Een groots opgevat turn 1
staat reeds op het prograr eri
waarschijnlijk tijdens de mf"
november, maar dat is
toekomst. Een zaak hope e
alvast en dit is dat de gro,ai
groep van de turnkring, g10*1
zijn de «dames, huismoeda™
in november zullen aan\|
zijn met een nummer
iod
pst
;elt
one
publiek waren- echter de «Mi-
nis» in hun gymreeks. Deze
leerling meisjes die allen niet
ouder zijn dan 6 a 8 jaar en
onder de kundige leiding staan
van Reine Geudens - Van Nuf
fel voerden keurig hun bewe
gingen uit. Eerst in V-vorm en
daarna in dubbele rij.
keurgroep van de meisjes on
der de leiding van Jo Van den
Bremt de aandacht op zich. in
een zeer snel ritme rolden ze,
sprongen ze, ratteerden ze of
flikkerden ze over de mat.
Wegens het tijdrovend opstel
len van het olympisch rek werd
het voorziene «rekturnen» van
de turners naar het begin van
het tweede deel verschoven. In
de plaats kwamen de leerling
meisjes van Marco Van den
Bremt. Een vleugje humor ont
brak hier niet. In looppas kwa
men allen aangehold. In lange
broek en wit of zwart turnpakje.
Eenmaal in de rij werd de lange
broek vliegensvlug uitgespeeld
en stond de hele bende trappe
lend klaar om te springen. Hun
oefeningen waren spektakulair
te noemen wanneer men er re
kening mee houdt dat zij toch
maar 9 a 10 jaar oud zijn. Na
een laatste duik over de plint
doken zij vliegensvlug terug in
hun broek en weg waren ze.
Na de pauze kwamen de tur
ners, de jongens van ouder
dan 16 jaar, o.l.v. William Du
quet aan de beurt. Het rektur
nen is en blijft een fasinerende
tak van het turnen. Fantastisch
en zeer toegejuicht was wel de
leider van de keurgroep meis
jes, Jo Van den Bremt. Jo Van
den Bremt is niet alleen een
pluim op de hoed van de Aals
terse turnkring, het is ook een
fantastisch atleet. Zijn klasse
bewees hij reeds in het Be
lgisch kampioenschap, waar
hij in de seniorklasse als 2e
eindigde De aspirant meisjes
van groep B, o.l.v. Els Willems,
bewezen eveneens dat ze
kunnen turnen, zeg maar sier
lijk bewegen Hun oefeningen
op de mat logen er niet om. Met
«Flash» toonden de zwart ge-
collande en oranje gepulde
meisjes nogmaals hun dansta
lent. Een jazz-ritme en
jazz-pasjes. Een geslaagde ko
reografie van Annie Linthout.
Een van de hoogtepunten van
Er is reeds lang iets aan het broeien bij de Aalsterse brandweer en
er waren reeds toestanden, die niet te rechtvaardigen zijn. Het
grote slachtoffer zijn de vrijwilligers, die er voor niets tussen zitten.
De grote moeilijkheid is ontstaan bij het oprichten van het beroeps
korps, waar enkele elementen door hun houding, een onhoudbare
situatie scheppen.
bevolking zelf, die te goeder trouw beroep doet op de brandweer,
maar geen weet heeft over sommige moeilijke situaties.
AALST
De wagen van Gerard Loos uit
Saintes kantelde ter hoogte van
de E5 afrit onder de brug op de
autoweg. De bestuurder uit
Saintes werd gewond.
Hubert Stevens uit de Nieuw-
brugstraat 4 met zijn personen
wagen tegen een afsluiting.
Ernstig gewond werd hij overge
bracht naar het ziekenhuis.
In de Zceberbrouwerij brak
vorige week brand uit. Terzelf-
dertijd .werd de Aalsterse
brandweer opgeroepen een
huisbrand in de Roklijfstraat te
komen blussen.
Door een kortsluiting in de
personenwagen van S.A.
Anciens. Ets. Du Champs uit
Opwijk schoot deze in brand op
de hoek van langehovestraat. De
brandweer kwam ter hulp.
In de Verenigde Natiebaan reed
In de garage en in de badkamer
ontstond bij Frans Cherette. St.
Annalaan 36. een brand. Groter
onheil kon voorkomen worden
door de spoedige tussenkomst
van de brandweer.
In het St.-Martinusinstituut aan
de Raffelingemstraat 8 werd
vorige week ingebroken. Men
ging er aan de haal met een som
van circa 4.500F.
BEROEPSKORPS
Om een of andere reden heeft men
het nodig gevonden om een be
roepskorps samen te stellen. Het
zijn mensen, brandweer lieden,
die voor hun taak betaald worden.
Jammer genoeg bestaat dit korps,
dit vast kader, uiteen elftal perso
nen. waarvan er twee de dienst
900 dienen te verzekeren. Reke
ning houdend met de full-time
job, mogen er dan nog geen ziek
ten of verlofdagen bijkomen, om
dit beroepskorps zeer sterk te eli
mineren. En met dit handjevol
mensen valt er niet aan te denken
om een ernstige brand te blussen.
Laat staan om zelfs maar met de
meest elementaire wagen uit te
rukken.
VRIJWILLIGERS
Anderzijds kan men beroep doen
op een zeer groot aantal vrijwilli
gers, die dag en nacht paraat
staan, om samen met het beroeps
korps op te treden en de vuurhaard
met de nodige kennis van zaken
en met het ter beschikking staande
materiaal te bestrijden in een mi
nimum van tijd. Een brandbe
strijding, die we van oudsher ken
nen en waar het brandweerkorps
van nu en toen, met rechtmatige
fierheid mag op terugblikken. Het
vrijwillig brandweerkorps van
Aalst is en was een voorbeeld van
vriendschap, broederlijkheid en
bestendige paraatheid. Brand
weerman zijn wil zeggen, in hart
en nieren er bij zijn. Er bij betrok
ken zijn.
STERREN EN
STREPEN JAGERS
Met het„samenstellen van een be
roepskorps kwamen donkere
wolken opdagen en meteen de
amateurs van sterren en strepen,
die langs politieke weg hun pro
motie in het oog hadden. Hoe
meer strepen en sterrenhoe hoger
de verdienste. Sommigen onder
hen zouden niet aarzelen om hun
zin zeer goed door te drijven.
Zelfs met politieke steun. Belang
rijk was, om te bewijzen dat er
nog meer beroepsmensen nodig
zouden zijn. Belangrijk, omdat
dan het «kader» kon uitgebreid
worden. Meteen kon er een stukje
«opgeschoven» worden met ster
ren en strepen. Ook de inkomsten.
DRIJVERIJEN
De vrijwilligers hebben niets te
gen een beroepskorps. Wel tegen
het opdrijven van het (politiek?)
kader. Van mensen die niet het
belang van de bevolking dienen,
maar met alle mogelijke en on
mogelijke middelen eerst hun ei
gen zaak dienen.
Om dit te bereiken zijn er drijver
ijen nodig. En het volstaat om een
rotte appel te hebben, om er en
kele andere mede te besmetten.
Maar sommigen gaan heel ver. Al
te ver.
Niet alleen nog zeer onlangs.
maar reeds maandenlang doen er
zich toestanden voor, die niet te
tolereren zijn. Wat de interne
wrijvingen aangaat menen we niet
bevoegd te zijn om kommentaar te
geven. Maar wanneer de inwo
ners van onze stad en in het om
liggende mede het slachtoffer
kunnen zijn van onverantwoorde
beslissingen of een te groot risiko
lopende optreden, dan menen we
met recht en redenen deze toe
stand te mogen schetsen, zoals
deze zich in concreto voordoet.
ER ZIJN GEEN
VRIJWILLIGERS NODIG BIJ
DEZE BRANDBESTRIJDING
In de dienst 900 loopt een van de
vele oproepen binnen. Een brand.
Aard van de brand wordt meestal
en altijd zeer gebrekkig doorge
geven. Toch moet er onmiddellijk
opgetreden worden. Ergo: de paar
mensen van dienst moeten uitruk
ken. Inmiddels kan men, en nor
maliter, beroep doen op de vrij
willige brandweermannen, om de
overige materiaal wagens te bezet
ten en mee te helpen optreden.
Raar maar waar, sommige men
sen nemen de totaal onverant
woorde beslissing, dat het oproe
pen van vrijwilligers niet nodig is
Tot ze ter plaatse vaststellen dat
de brand erger is dan teoretisch
verwacht. Een sekonde kan kost
baar zijn Minuten nog meer.
Vele minuten kunnen fataal zijn.
En tochbegrijpe wie kan.
Eerst kilometers ver rijden naar
een onbekend terrein en dan pro
beren met redde wie kan. op te
treden. De grote redders moeten
dan in laatste instantie toch de
vrijwilligers zijn om «te laat»
mede ter plaatse te verschijnen.
Het laatste feitenmateriaal is nog
maar enkele uren oud. Het is ge
woon te wijten aan een zekere
koppigheid van sommige mensen
die denken, dat zij door hun hou
ding het «kader» (en hun porte
monnee misschien) op deze wijze
kunnen uitbreiden.
VRIJWILLIGERS HEBBEN
NIETS TEGEN
BEROEPSMENSEN
Ons onderzoek, aan de basis zelf.
wees uit. dat er nog steeds een
zeer goede geest heerst onder de
vrijwilligers. Ook een groot aan
tal van de beroepsmensen vor
men, via de verbroedering, een
hechte en ware verstandhouding
met hun kollega's. Anderen kie
zen een middenpositie wat het
vaste personeel betreft en een an
der deel blijft hautain. Net deze
laatsten zouden niet aarzelen de
geest te saboteren en een boycot
door te voeren. Te bewijzen, op
kosten van de bevolking, maar ten
koste van nog veel grotere risi-
ko's, dat een beroepskorps nog
groter moet worden en dat door
het verwerven van nog meer ster
ren en strepen een nog groter dik-
tatoriaat aan de dag kunnen en
mogen leggen. Ze worden met
geen namen genoemd. Men is
duidelijk bang. Beroeps en vrij
willigers. Politieke invloeden zijn
er niet vreemd aan. De steun en
macht van een schepene, ge weet
we|paraplu.
Alle opdrachten gebeuren monde
ling. Suggesties ook.
Het grote slachtoffer is de «toeval
lige» man aan de telefoon in de
oproepcentrale. Hij moet z'n in-
strukties afwachten en zit er voor
niets tussen. Welk uur van de dag
of nacht ook. Hij krijgt z'n in-
strukties, van hogerhand.
Maar hij noch de vrijwilligers
hebben iets tegen een «beroeps-
korps», wel tegen een uitbreiding
van het kader. Vooral als dat ka
der belust is op persoonlijke fi
nanciële uitbreiding en nog meer
macht. Politiek gezien heeft de
technische kennis geen belang.
Zo zegt men.
Er zijn overigens voldoende be-
roepsbrandweerlui, die in de beste
verstandhouding met de vrijwilli
gers leven en hun lief en leed de
len. Die er absoluut geen graten in
zien, dat zij «toevallig» in vast
dienstverband werken en even
nauw samenwerken met hun be
kwame kollega's vrijwilligers.
DE STAD KNIJPT DE OGEN
DICHT
Ook wij hebben dit verslag bijna
met de ogen dicht moeten realise
ren. Niemand wou aanvankelijk
een informatie verstrekken. Zeker
geen namen noemen. Geen bron
meedelen. De schrik zit er duide
lijk in. Alle ondervraagden zijn,
onpartijdig gehoord, uiterst voor
zichtig. Over de brandweer en
hun optreden, al wat men wil.
Wanneer het gaat om scheve toe
standen recht te ze'tten: «Het komt
niet van mijik noem geen na
men Maar allen zijn het ero
ver eens, dat er wat schort. Erg
veel zelfs. Teveel. Ondertussen
knijpt de stad Aalst en hun ver
antwoordelijken de ogen dicht. Te
dicht. Men weet beslist dat er iets
mank loopt bij de stedelijke
brandweer. De benoemingen van
het vast kader kent men bijzonder
goed. In eerste instantie is de stad
verantwoordelijk voor de gang
van zaken en heeft een schrome
lijk gebrek aan verantwoordelijk
heidszin om de scheve toestand
niet recht te trekken door een op
lossing te zoeken en te vinden.
TOCH
VRIJWILLIGERS
Over de noodzaak van een be
roepskorps kan men twisten en be
twisten. Zeker is en daar is
elkeen het over eens vroeger,
met het vrijwilligerskorps alleen,
ging het buitengewoon goed. Er
was een brand en er werd uitge
rukt. Met man en macht. Nie
mand kan bij voorbaat voorzien
hoe ernstig een brand in feite kan
zijn. En het is beter te voorkomen
dan genezen. Bovendien is het
alsnog een utopie te veronderstel
len, dat de stad bij machte is om
een volledig keurkorps van be
staande manschappen samen te
stellen, die dag in dag uit betaald
worden in afwachting dat er een
brand is. (Of een andere vorm
waar een brandweer-interventie
nodig is.) Vrijwilligers zijn er be
slist nodig en hun minieme ver
ter zwaaien, kan alleen ma ,on
terecht of ten onrechte dt uj(
dige gang van zaken bemcpre
ken. Het is alleen een bewij jc|,
moeilijk de situatie van de hu j,z
brandweerdienst is. Dienst.
laatste kunnen we ons afvralru
goeding voor loonderving of wat
dan óok, weegt niet op tegen een
handjevol mensen, die de kat uit
de boom kijken en dan bovendien
nog op een ergerlijke wijze beslis
singen nemen, die niet meer te
verantwoorden zijn.
STREVEN NAAR
SAMENWERKING
In feite was de huidige situatie te
voorzien. Het zou en moest bot
sen. Het botst reeds lang. Intern.
Van de ene naar de andere en ge
lukkig hebben de vrijwilligers
nooit geaarzeld om, ondans in
terne moeilijkheden, toch op te
treden en paraat te staan. Ook al
lokte men eventuele moeilijkhe
den uit. Ook al probeerde men
moedwillig een diskrediet te
scheppen.
Diskrediet onder vorm van beslis
singen, die aantonen, of zouden
moeten aantonen, hoe belangrijk
sommige zaken zijn. Aantonen
dat er «geen of onvoldoende»
vrijwilligers zijn. Daar waar men
goed weet dat deze brandweerlui
wel paraat waren. Alleen en bij
voorbeeld, het verouderd oproep
systeem via «de bellen» en nog tal
van andere verklaringen die aan
tonen, hoe men soms via enke
lingen de boel in de war wil
sturen.
Het stadsbestuur kan dan de gang
van zaken geloven of niet. Maar
een degelijk en vooral onpartijdig
onderzoek is bitter nodig. Vooral
omdat we niet alleen deze gege
vens hebben, maar nog andere in
formatie bezitten.
Het totale beeld geeft wel een ten
dens aan. Deze tendens schept
slechts één konklusie: «er moet
dringend iets veranderen».
In eerste instantie is het belangrijk
te streven naar samenwerking. Bij
velen is er de wil. Inde verbroede
ring zetelen reeds vele beroeps en
anderen blijven op afstand en en
kelen neerdunkend en zeer hau
tain
Het schept een onaangename
sfeer. Interne moeilijkheden zijn
logisch, maar het mag niet te ver
gaan. Allerminst ten koste van de
inwoners die in nood verkeren en
ook niet voor ons allen, die jaar
lijks onder vorm van een belas
ting, onze centen neertellen voor
de «kosteloze» brandbestrijding.
SYNDIKALISME
Met het beroepskorps ontstaat er
nog een vorm van «medezeg
gingschap». Men kan er over oor
delen zoals men wil en het realise
ren van de rechten en plichten is
een goede zaak. Maar in een reeds
verrot milieu nu al met syndikale
aktics en opmerkingen dreigen en
de situatie nog moeilijker maken
dan ze al is, is geen dienst bewij
zen aan de gemeenschap. Het
schept in deze nög jonge kern op-
nieuw en weliswaar op een ander dati ook. op onze brandweern
plan. een hinderlijke situatie. Niet sen is elke inwoner fier.
EN NU
En nu? Bellen doodgewoo
900 op. We moeten leren
informatie zo duidelijk en
keung te formuleren. Dat hekj]
we altijd al moeten doen. DcUJ
aan de telefoon heeft een
grote verantwoordelijkheid j)e
zijn optreden hangt veel aftjct
basis is uw eigen informatieiccj
basis is het verder doorgeveil|ei
de gegevens en weer anderelpci
slissen over de verdere gang,ar:
zaken. |n d
Die verdere gang van zakenlaat
beerden we uiteen te zetten. vin<
niet netjes. Jammer genoeg perl
Spijtig genoeg willen no#an
weinig brandweermannen, in
kader of niet, zeer duidelijkt
spreken. ,ud
Des te spijtiger omdat wij via c s
regels, totaal onbevooroordt ^'n
zaken moeten vast stellen die n v
meer door de beugel kunnen 'aa
goede wil is er. Vooral biiat'
vrijwilligers en bij velen vai Ün
vast benoemd korps. Ook d
menwerking.
Bij anderen is er een totaal ge
aan samenwerking en een d
naar gezag, sterren en strepeln^
De evolutie van de hui ;lnc
brandweermannen is een sm< ,|jjx
het zo en vele malen toegeji u
blazoen van dit eervol korps gJ
politiek en evolutie kwamei)ej
kop opsteken in het zo gevot >ij
wereldje van hulpverlening asl
dienstvaardigheid. De benoc na;
gen de partijvriendjes fig
steunCg(
Jammer, doodjammer. iari
draaien mee in deze malle mc [Un
Wij zijn ook het slachtoffer ong
ergens iemand met sterren dlli
strepen, die arrogant beslist w >ebi
wat er moet gebeuren. Som: taa
taal verkeerd. ooi
ani
DE HOOGSTE jch
TIJD nog
Uit het onderzoek, de diverse 'rul
sprekken en de vele uren on
rond bet brandweerkorps, w< lu-'r
één ding uit: een dringend on "J
zoek is nodig. De overheid c "lli
met alle macht en middelen i 'er
grijpen. Ook voor hen kan ei 'eg'
gens iemand beslissen en 11 1
racht gegeven worden, dat Pe«
zonder de vrijwilligers of te eI
opgeroepen mensen, het or '"e
zal bestreden worden. n
Tenslotte is het ook de hoö
tijd om het intern blazoen va 'c
brandweerjongens op te poe 'lnt
en de sfeer te herschapen, die
rieuze tijden kenden. Want
omwille van rechtmatige eisen,
maar wel omwille van kleine vit
terijen. Het toont alleen aan. in
deze kontekst, hoe dom en onve
rantwoord er omgesprongen
wordt met de totale gang van za
ken. Het oude is voorbij. Een to
taal vrijwilligerskorps is voorbij
gestreefd d(x>r de gang van zaken
Maar syndikalisme invoeren op
dit eenvoudig niveau en de skep-
De treurige en de al te lang *v,|
slepende moeilijkheden nu j|lr
geen afbreuk doen aan de pre K./,
ties en dc reputatie uit het v< ijjk
den. Ook al leven wij in cn
(r)evolutie maatschappij. Anuaa
zijds moet het belang van de ie
volking voorrang genieten. »at
hangt niet alleen af van onze sj »/t
ters. maar ook en in grote it icsi
van onze gezagsdragers.
