BRANDWEER AALST
NDERZOEK DOOR AFGEVAARDIGDE VAN DE GOUVERNEUR
EEN NAMIDDAGJE BRANDWEER
I
F T
De Voorpost - 9-4-76 - 11
m bl2
Tijdens een perskonferentie van dinsdag 6 april, die door
rapitein kommandant De Vidts van de Stedelijke Brandweer
jehouden werd naar aanleiding van de jubileumfeesten die
^jeen aanvang nemen op 12 juni a.s. bleek dat een afgevaar-
Idigde van de Gouverneur naar Aalst komt om over de zaak te
Jspreken die onlangs in de pers verscheen.
De brandweerdienst, behorende tot de kategorie Y, is een
J gemend korps.
Sinds 1.175 zijn er beroepsbrandweerlieden in dienst en er
pt duidelijk wat mis. In onze vorige editie brachten wij
[verslag uit en «een dagblad» bracht op de frontpagina een
relaas.
Reden te over om sommige toestanden naderbij te bekijken.
I Met alle eerbied voor al diege-
Inen welke dag en nacht paraat
staan, is het de rol van verslag
gevers om de dingen te zien
zoals ze zich voordoen.
Uit een zeer uitgebreide uit
eenzetting van kapitein Kom
mandant De Vidts noteren we
omtrent de incidenten:
- «Metdeopbouwvanhetvrijwil-
ligers en beroepskorps werden
er fouten gemaakt langs
weerszijden.» De incidenten
ij van nu hadden gemakkelijk
kunnen vermeden worden,
want het is te emotioneel. Er
zijn mensen onder de brand-
I weeriieden die zichzelf niet
i meer kunnen intomen en gans
i de historie in de pers is een
emotioneel probleem. Men
mag geen polemieken uitlok-
ken.
In elk geval komt de afgevaar
digde van de Gouverneur naar
Aalst om over de persversla
gen te spreken en volgt er uit
eraard een onderzoek.
In hoeverre dit onderzoek no
dig is moge blijken uit de feiten
die zich nu en in het verleden
voordeden. Sommiaen
brandweerlieden - legden be
paalde verklaringen af. Joern-
alisten stelden feiten vast.
De opbouw van een vrijwilli
gerskorps naar beroepsmen
sen is voorzieker moeilijk. De
leiding staat voor zeer zware
problemen om in een interne
kwestie van wie mag wel en
niet, een nieuwe weg in te
slaan met mensen die in het
heden en verleden steeds pa
raat waren.
De spanningen en botsingen
mogen echter niet van die aard
zijn, dat er een minder goede
werking naar buitenuit op
treedt. In dit geval zijn de bur
gers het slachtoffer en de vrij
willigers, die er voor niets tus
sen zitten omdat ze niet of laat
tijdig gevraagd worden, zitten
er ook voor niets tussen.
De spanningen bestaan reeds
lang. De «Broederband» was
sinds lang in onverdeeldheid.
Er werden zelfs aanplakbrie-
ven in de kaerne aangeplakt.
Kapitein Kommandant De
Vidts: «Het is de bedoeling om
de beroepsmensen hun stiel
beter te leren kennen». «Maar
sommigen proberen nog be
roep te doen op hun titel die ze
15 jaar geleden hadden en dat
is fout».
De verhouding beroeps en
vrijwillig is inderdaad moeilijk.
Ook voor de leiding. Sommi
gen gaan in het kader ver. Al te
ver volgens dhr. De Vidts, want
ze richten zich tot de voogdij
raad. Iets wat blijkbaar niet
mag.
Naar aanleiding van deze
perskonferentie stelde een kol-
lega de vraag of het inderdaad
zo is, dat twee brandweerlie
den geschorst werden omwille
van hun verklaringen. Met klem
ontkende Kapitein Komman
dant De Vidts dat dit het geval
was.
Spreker zeft, dat er een orde
van hiërarchie heerst.
Een andere vraag van pers
mensen in konkrete zin: «Is er
een malaise tussen beroeps en
vrijwilligers, ja of neen».
Kapitein Kommandant De
Vidts: «de huidige formule is
een zeer zware formule. Zeker
bij iemand die geen kennis van
zaken heeft». «Sommige vrij
willigers werken in Brussel...
roep ze dan maar op bij een
brand. Ja er is een malaise. Er
werd een fout begaan, princi
pieel.»
Spreker verwijst naar de nor
men die in Frankrijk nodig zijn
om beroepsbrandweerman te
worden. Daar gelden di-
ploam's. Bovendien bestaat er
in Frankrijk de open vraag «wie
stelt zich onder de vrijwilligers
kandidaat-beroeps.»
Bij ons gaat het enigszins an
ders en uit het betoog leert
men, dat er sommige mensen
langs andere wegen het korps
willen vervoegen als beroesp-
brandweerman. (Of zij dan al of
niet een jarenlange ervaring
hebben als brandweerman, la
ten wij in het midden).
Volgens kapitein Kommandant
De Vidts is er een hemelsbreed
verschil tussen beroepsmen
sen en deze van vrijwillige
brandweermensen. (Toch valt
er te bedenken dat ze amper
een jaar geleden allemaal vrij
willigers waren!)
Volgens spreker zijn er maar
15 «goeie» vrijwilligers ter be
schikking. Uiteraard is het aan
het hoofd van de brandweer
om dit uit te maken. Meer nog,
sommige vrijwilligers werden
door de stad niet aangeno
men...
Het gesprek krijgt een min of
meer gespannen atmosfeer.
Men stelt vragen en kapitein
kommandant De Vidts vraagt,
naar aanleiding van een vraag,
om het antwoord niet te note
ren. Wij doen dit.
Later op de avond doen zich
meerdere incidentenvoor. Ten
lange laatste is het geen pers
konferentie maar doodgewoon
een «brainwasshing».
Een kollega stelt pertinente
vragen: «Wat streeft men nu
na, een volledig beroepskorps
of gemengd?»
Zegt kapitein kommandant De
Vidts: er zijn 20 mogelijkheden
om te antwoorden, maar ik kan
er niet op antwoorden».
Uit de gegevens die we wel
mogen noteren blijkt dat door
sommige personen in de
brandweer bepaalde initiatie
ven niet genomen worden.
Dat sommige personen, in de
seinkamer, niet van de kwaliteit
zijn van mr... (hier censureren
wij onszelf)
Opnieuw komen de dramati
sche omstandigheden te Gij-
zegem (zich later vervolledi
gend te Denderhoutem) ter
sprake waar iemand zegt, naar
aanleiding van een zeer ern-
sitge beslissing «Wij zullen
zien wie er nodig is». Dit ge
zegde slaat op het feit, of er al
of niet vrijwilligers nodig waren.
Over dit incident zegt Kapitein
Kommandant De Vidts, dat hij
de bewuste bandopname ter
beschikking heeft, maar dat ze
niet mag beluisterd worden.
Nochtans kan deze bandop
name een groot deel van één
wantoestand goedmaken.
Spreker valt meteen een brief
aan, die destijds door de vrijwil
ligers geschreven werd en
zegt, dat deze brief volledig
foutief was.
Langzamerhand komen er
grieven naar voor en meer nog,
naar aanleiding van persverka-
ringen werden er sommige
personen ondervraagd. Men
sen die de toestanden niet
meer aankonden werden op
het «rapport» geroepen.
Overigens: «de verkeerde
mensen». Onze telefoon stond
gleoeiend toen in de pers toe
standen medegedeeld wer
den. Blijkbaar hebben som
mige personen dit moeten uit
zweten.
Nog meer komt tot uiting dat er
tussen de vrijwillige brandweer
en de beroepsmensen (niet al
lemaal) duidelijk wat mis loopt.
Wij stelden een zeer konkrete
vraag: «waarom is er op deze
vergadering niemand aan-
weisg van de vrijwilligers?»
Antwoord van Kapitein Kom
mandant De Vidts: «er zijn hier
momenteel nog andere verga
deringen, gij hebt iemand hier
zijn hoofd zien binnensteken».
Met dat hoofd binnensteken
(een fraktie van een sekonde
en in de verste verde niet we
tende wi e het was) moesten we
ons tevreden stellen.
Naar onze smaak kregen we
teveel schrijfverbod. Teveel in
formatie waaruit moest blijken
dat sommige personen in de
seinkamer of elders onbe
kwaam zijn. Teveel werd de
nadruk gelegd op een slechte
werking van personen.
Naar ons gevoel bestaat er
geen slechte werking, indien
men de opvang heeft, de kon-
trole en de opleiding, de nodige
korrekties aan fouten.
Mensen zijn nu eenmaal vat
baar voor invloeden en toe
standen en het is juist aan de
leiding om er wat aan te doen.
Wat loopt er mis bij de brand
weer? Met de perskonferentie
geraakten wij er niet aan uit.
Des te spijtiger dat er niemand
aanwezig was als afgevaar
digde van het vrijwilligers
korps.
De overgang van een vrijwillige
medewerking naar beroeps is
zeer moeilijk en zwaar. Kapi
tein Kommandant De Vidts
staat met zijn meer dan 34 jaar
ervanng voor een zeer moei
lijke taak. Niemand kan af
breuk doen aan zijn jarenlange
ervaring.
Anderzijds - en dat is de kern
van de zaak - kan men afbreuk
doen aan bepaalde politieke
invloeden. Ook in deze optiek
moet gewerkt.
Jammer genoeg: hiermede is
de bevolking niet gediend. Ze
ker niet wanneer het op «blus
sen» aankomt. Samenwerking
en overleg is bitter en zeer
dringend nodig. Van alle par
tijen.
Op 12 juni wenst men het hon
derjarig bestaan van de
brandweer te vieren in Aalst
Laat dit alstublieft een eindpunt
zijn aan drijverijen. Laat dit als
tublieft een eindpunt zijn aan
ergerlijke opmerkingen en in
sinuaties. Dat er zich in de
seinkamer «onbekwame»
mensen bevinden.
Laat dit en tenslotte een eind
punt zijn aan een eindeloze
diskussie tussen beroeps en
vrijwilligers. Bij een ramp heb
ben we ze allemaal nodig. Ge
woon omdat ze een j
eiding genoten en ervaring op
deden om ons te helpen. Laat
diploma's niet opwegen tegen
ervaring. Slechten vallen van
zelf wel af. Laat alstublieft 12
juni en liefst veel vroeger, de
nieuwe start betekenen van
samenwerkende mensen.
Er is een Nederlandse televisiezender, die een lanceerfilmpje gebruikt om hun programma
aan en af te kondigen. De stadsbedienden maakten dankbaar gebruik van het spijtig
genoeg laatste bezoek. Ditmaal bij de brandweer en het hulpcentrum 900. Een kennisma
king in een spektakulaire dienst, waar een avondje variété niet moet voor onderdoen.
In een traditiegetrouwe inleiding van stadssekretaris Chris Willems, die met een steeds
smaakvolle uiteenzetting ook de historiek schetste van de brandweer en de pompier van
weleer transformeerde naar de moderne maatschappij toe, sloot kapitein kommandant De
Vidts zich aan met de problematiek, eigen aan de brandbeveiliging.
Een spreekbeurt ten overstaan van een veel groter publiek dan gewoonlijk, omdat talrijke
stafchefs en diensthoofden het gezelschap kwam vervoegen, naast burgemeester Marcel De
Bisschop spijtig genoeg teruggeroepen door een ondankbare telefoon schepen Bo-
gaert, ook al met een kort oponthoud en schepen Van Den Eede, die het gezelschap kwam
vervoegen.
Samen met een ploeg mensen die met kapitein kommandant De Vidts, kapitein De Naeyer
Louis en de adjunkten Ruyssinck Karei en Michiels Henri de waardevolle rondleiding
meemaakten.
Samen met deze beroepsbrand
weermensen werd het een boei
ende namiddag in de hulpcentrale
900, het wagenpark, de herstel-
plaats, droogtoren van brandslan
gen, de prachtige turnzaal en de
gezellige kantine, naast het vele
andere materiaal dat bij hulpver
lening komt kijken, of voor de
oefeningen of voor de interven
ties. Een gedurfde demonstratie
op vrijstaande mertzladder met
het zelfreddingstoestel, bezorg
den velen rillingen.
Nochtans zou het een van de
voorwaarden zijn, het bestijgen
van deze ladder, om o.m. als
brandweerman te kunnen toetre
den. Het is een vanzelfsprekend
verschijnsel, dat hoogtevrees niet
voorkomt
Een zeer goed samengestelde in
formatiebrochure geeft een nog
beter en blijvend beeld om de teo-
rie aan de praktijk te toetsen.
De brandweer te Aalst behoort tot
de kategorie Y, dit wil zeggen het
centrum van de gewestelijke
groep en omvat 36 gemeenten.
Sinds november 1973 is het een
gemengde brandweerdienst en het
beroepspersoneel heeft de hoeda
nigheid van gemeentepersoneel
Het vrijwilligerspersoneel heeft
die hoedanigheid niet. Pas sinds 1
januari 1975 zijn er beroeps
brandweerlieden in dienst.
Het gemengde brandweerkorps
bestaat uit 47 reeds bezette plaat
sen, maar er moeten er in feite 55
personen deel uitmaken van de
beroepsmensen.
Bij de vrijwilligers zijn er 43 per
sonen en in feite zijn er nog 18
plaatsen te begeven als vrijwilli
ger.
De beroepsafdeling bestaat uit
vier ploegen. Volgens een dien
strol presteren de ploegen 12 ach
tereenvolgende dagen, waarna 4
dagen vrijaf. Dit wil zeggen dat ze
4 dagen werken van 06 uur tot 14
uur. Nog eens vier dagen van 14
tot 22 uur, vervolgens 4 dagen van
22 tot 06 uur, waarna uiteindelijk
een welverdiende rust volgt van 4
vrije dagen.
Per ploeg is er 1 bevelvoerende
overste (officier of Keur-
onderofficier en de interventie-
ploeg bestaat uit 1 korporaal, 3
autogeleiders en 4 brandweer
mannen. De ambulancedienst
omvat I autogeleider en 1 ambu
lancier.
AKTIVITEITEN
De brandweerdienst heeft een on
gelooflijke waaier van aktivitei-
ten. In feite zijn ze gelast met het
eenvormig oproepstel (900) en het
derwijze in te richten dat het kan
werken zonder onderbreking.
Uiteraard de dringende genees
kundige hulpverlening via de am
bulancedienst.
Daarna nog 22 opgelegde inter
venties, zoals vervoer van en zor
gen aan een verstikte of aan een
drenkeling; aanvoer van zuurstof.
Ontploffing: personen die in een
lift zijn opgesloten. Op een dak
gevluchte personen (inzonderheid
wanneer het om een zwakzinnige
gaat).
Bevrijden van een onder puin of
afbraak bedolven persoon. Be
vrijding van een onder een voer
tuig (tram, vrachtwagen enz.) ge
klemde persoon.
Dringend vervoer van een zieke
en van een slachtoffer van een on
geval die zich op de openbare weg
of op een openbare plaats bevindt.
Bevrijden van een geëlektroku-
teerde persoon, van een riool wer
ker (verstikking in een riool). Op
halen van een persoon uit put, ka
naal, vijver, enz.
En de interventies zijn nog lang
niet rond: belemmering op de rij
weg, met gevaar voor personen of
goederen. Bevrijden van perso
nen met een der ledematen ge
klemd in een machine. Leegpom
pen van een kelder ingevolge
overstroming of lekkage aan de
waterleiding, die onder de open
bare weg geïnstalleerd is. Inter
ventie in een gebouw bij lekkage
van schadelijke gassen. Ontsnap
ping van stoom in een gebouw.
Oververhitte verwarmingsketel.
Luchtverversing van lokalen waar
rook, gas, koudmakend mengsel
is binnengedrongen.
En de grote verscheidenheid aan
mogelijkheden gaat alsmaar ver
der: interventie vooreen vliegtuig
dat in moeilijkheden verkeert. In
terventie bij overstroming of
ramp. Neutralisering van een laag
koolwaterstofverbinding of zuur.
Opsporen van een radioaktieve
bron die gevaar voor de bevolking
kan opleveren (onder de voor
waarden in gemeen overleg vast te
stellen door de minister van Bin
nenlandse Zaken en van Volksge
zondheid overeenkomstig de be
palingen van het Koninklijk Be
sluit van 25.2.63).
Onschadelijk maken of vernieti
gen (eventueel met medewerking
van een imker) van wespen- en
bijennesten of -zwermen die ge
vaar meebrengen voor personen.
Oef. Of nee. Er is nog: het hulp
verlenen aan andere groepen of
gemeentelijke brandweerdien
sten. De bescherming van de be
volking en van de werknemers te
gen het gevaar van ioniserende
stralingen. Onderzoek van de
bouwaanvragen. Onderzoek aan
vragen tot uitbating van inrichtin
gen gevaarlijk uit oogpunt van
ontploffingsgevaar, brandgevaar
of paniek.
Kontrolebezoek aan de hiervoor
vermelde instellingen. Drie
maandelijks kontrolebezoek aan
de schouwspelzalen. Uitbrengen
van advies met betrekking op de
brandveiligheid van hospitalen,
klinieken en andere instellingen
waar zieken zijn ondergebracht en
verzorgd worden.
Kontrolebezoeken af te leggen
aan de hiervoor vermelde instel
lingen.
Advies en bezoek aan werkgevers
waar minstens 50 werknemers
tewerk gesteld worden (Alge
meen reglement voor de arbeids
bescherming.)
Advies en bezoek aan dancings.
Geen wonder dat de gastheren op
gewassen waren tegen een uitge
breid bezoek vanwege de stads
bedienden en dat deze zich veilig
mochten voelen!
Her en der komt er nog wel wat
kijken van interventie, maar het
maakt weinig uit. Het is gewoon
indrukwekkend.
DE SEINKAMER
Hier bevinden zich mensen met
werkelijk stalen zenuwen, gericht
op initiatief en doorzicht. Het is«er
gewoon een heksenketel van toe
stellen en toestanden. Alle oproe
pen lopen er binnen. Alleen de
apparatuur van het «eenvormig
oproepstelsel 900» bestaat uit: 4
inkomende alarmlijnen. Twee
gewone uitgaande telefoonlijnen,
twee rechtstreekse lijnen met de
R.T.T. Een rechtstreekse lijn met
de politie te Aalst en een recht
streekse lijn met de 901 Rijks
wacht Aalst.
Een oproepinstallatie «Telestra-
den» (posten E5 van nr. 11 tot en
met 28 - het kruispunt Ternat tot
kruispunt Wetteren). Een telex-
apparaat. Nog eens twee gewone
RTT-Iijnen voorbehouden aan
hulpoproepen, die moeten toela
ten de 900 centrale Aalst te berei
ken uit de aanliggende andere 900
centrales (Gent, Brussel, Meche-
len, enz.). Twee radioposten die
beiden uitgerust zijn met 4 fre-
kwenties. De dienst beschikt over
vier oproepnummers, verbonden
aan de binnencentrale, voor de
administratieve gesprekken.
Tenslotte, al de gevoerde ge
sprekken, zowel over telefoon als
radio- met uitzondering van telex,
telestrade en twee gewone RTT-
Iijnen worden op band opgeno
men.
Bij elk gesprek volgt automatisch
het juiste uur, minuten en sekon-
den van de sprekende klok.
Er vallen evenmin grapjes uit te
halen. Automatisch komt het tele
foonnummer van de oproeper op
een scherm. Gewoon het 900
nummer vormen en onmiddellijk
het toestel neerleggen brengt geen
baat. Ook alle andere mogelijke
vormen van misbruik, telefoon-
kabienen of wat ook, kunnen zeer
snel nagegaan worden.
Tussen rinkelende telefoons,
radio-zend ontvangers en de fre-
kwentie radioposten, de teieks en
de vele knoppen en knopjes, moet
de persoon van dienst snel en effi
ciënt kunnen optreden.
Personen die in paniek opbellen
hebben niet de gewoonte om koel
nuchter en zeer zakelijk een me
dedeling te doen. De mensen van
dienst moeten uit zeer gebrekkige
gegevens uitvissen wat er precies
aan de hand is. De inlichtingen
zijn soms naast de kwestie. Wij
waren er getuige van hoe van een
het zelfde gevallen een tweetal
personen de 900 opriepen en ge
woon een andere versie gaven.
Sommigen bellen zelfs gewoon
op omdat ze in de verte een «klop»
gehoord hebben. Een ander geval
in de seinkamer opgevangen:
«opbellen en toestel inhaken». De
centralist ziet op z'n scherm het
nummer verschijnen en gaat in
formeren. Een gebrekkige uitleg
van een slechte aansluiting en in
paniek ergens anders opnieuw de
900 gaan bellen. En dan maar uit
zoeken wat er precies aan de hand
is om met de grootste moeite een
goede (of wat er moet voor door
gaan) situatie te krijgen en de am
bulance naar de plaats te zenden.
Dit wil zeggen, de dichtst bij-
zijnde wagen, die dan per radio
opgeroepen wordt en een bondige
omschrijving krijgt van wat er van
hem verwacht wordt.
Tussen al dat geheibel (1 oproep
brengt soms en over het algemeen
zelfs, 10 gevoerde gesprekken
met zich, hetzij telefonisch of ra
diofonisch). Hoe het in hemels
naam mogelijk is dat deze centra
listen ook nog kans zien om met
een naast hun staande schrijfma
chine de formulieren in te vullen
en andere lijsten die voor hen lig
gen, is een raadsel.
Bovendien (het hulpcentrum om-
II 1' öwl! 1
De laatste van een reeks van tien onthaalnamlddagen werd besloten In de brandweerkazerne, In
aanwezigheid van Schepen Bogaert, stadssekretaris Willems en de leden van de dlrektievergadering.
vat 143 gemeenten in de telefoon
zone 052 Dendermonde, 053
Aalst en 054 Ninove- Geraards-
bergen, plus een tiental grensge
vallen) beschikken de mensen in
de centrale nog over speciale stra
tenplans en kunnen de autogelei
der, via de radio, richtlijnen ver
schaffen welke weg hij precies
dient te volgen, mocht de chauf
feur ergens in een gemeente ko
men en niet snel genoeg wijs
wordt uit de verschillende kruis
punten. Aan de hand van «richt
punten» kan men advies verstrek
ken. Met het aantal aangesloten
gemeenten is het meteen een in
drukwekkend cijfer aan inwoners:
422.129.
Niet te verwonderen dat de oproe
pen ongelooflijk hoog zijn. In
1975 waren er 27.711 gesprekken
en er werd alleen rekening gehou
den met één oproep per gebeurte
nis. Dit jaar, in de maand januari
1.672 en in februari 1.738 geregi
streerde oproepen.
Een halfuurtje in de seinkamer
en dan nog niet eens gedurende de
spitsuren, schept een beeld, dat
men zich moeilijk kan indenken
en waar de gebeurtenissen zo ver
schillend maar vaak uitzonderlijk
moeilijk zijn. Vooral moeilijk
omdat we de zeer slechte ge
woonte hebben de plaats en aard
van een ongeval kort, bondig en
duidelijk te omschrijven.
AMBULANCEDIENST
Deze werkt volgens de voorschrif
ten van het ministerie van Volks
gezondheid en van het Gezin. Dit
wil zeggen dat bij hulpverleen er
buiten de autogeleider
steeds een ambulancier plaats
moet nemen in de «sanitaire» cel
van het voertuig.
Als rollend materiaal zijn er 4 am
bulancewagens V.W. met 2
draagberries en één reanimatie-
wagen met 4 draagberries.
En nog iets, als u de gillende of
loeiende of welke andere sirene
van de ambulancewagen hoort, en
u bent met de wagen op de baan.
Stop dan, ga opzij, het hoort zo.
Het hoort evenmin om met een
ongezonde nieuwsgierigheid de
diensten van de 900 op te bellen
(ook niet via de gewone telefoon
lijn) en even te informeren wat er
aan de hand is. U krijgt trouwens
toch geen enkel gegeven en wat
meer is, terwijl u de wagen(s)
hoort rijden, zijn de mensen in de
centrale nog zeer druk bezig met
andere radio- en telefoonverbin
dingen. U bewijst er hen en ande
ren een slechte dienst mee.
VERTREKKENSKLAAR
De bezoekers maakten het uitruk
ken van een ambulancewagen
mee. Ongelooflijk hoe snel de pa
raatheid is. Een kwestie van se-
konden.
Chauffeur en ambulancier vervul
len een even moeilijke opdracht.
Zij hebben niet alleen te kampen
met een meestal druk autover
keer, maar komen in konfrontalie
met de meest makabere toestan
den. Niet zelden moet de wagen
bij zijn terugkomst volledig ge
reinigd worden en gaan de witte
jassen prompt de wasmand in. Zij
staan voor een uiterst moeilijke
taak waar zenuwen of overgevoe
ligheid onbestaande zijn. Het
vraagt gewoon tussenkomst bij
hulpverleen waar lillend vlees,
gebroken beenderen en inge
deukte schedels en vele andere
bloederige aktiviteiten dagelijkse
kost zijn. Het is een hard leven.
DANK
Het was een spektakulair bezoek.
Weerom iets nieuw en in een an
dere kontekst. In de gezellige ont
vangstzaal van de brandweer
werd een punt gezet aan de vor
mingsnamiddagen. De brand
weermensen lieten niets aan het
toeval over en hadden wellicht ge
raden dat het wel «iets langer» zou
worden dan gebruikelijk. Voorde
eerste maal tijdens de bezoekda
gen werden de genodigden ver
gast op belegde broodjes en wat er
bij hoort. Keurig opgediend en
naar ieders smaak. Kortom, een
geruststellende sfeer tussen men
sen die in konfrontalie staan met
de dagelijkse miserie en waar ie
der van ons wenst, dat dit goed
uitgerust materiaal en de brand
weermensen, noch de ambulan
cedienst, nooit voor ons persoon
lijk zou moeten gebruikt worden.
Mocht dit wel het geval zijn, dan
is er sekonde na sekonde een pa
raatheid. Met een druk op de knop
van de alarmlijn gaan de bellen
rinkelen. Via de telefoonlijnen.
Langs radio en alle andere moge
lijkheid kunnen een groot aantal
mensen opgeroepen worden om te
helpen.
Na een geanimeerde bijeenkomst
zelf werkte er aan mee en bij het
opsommen van de medewerken
den staat men versteld welke inzet
er nodig was.
De onthaalnamiddagen zijn een
onderdeel van een ruim plan tot
reorganisatie van de stadsdien
sten, dat o.m. opgezet werd door
een wetenschappelijke struktuu-
raanpassing en een rationele ver
deling van taken, bevoegdheden
en verantwoordelijkheden onder
alle stadsambtenaren, de steeds
toenemende opdrachten van de
stad beter te laten uitvoeren en de
nakende fusie perfekt op te van
gen.
Omdat een vloed van uitleg spoe
dig vergeten wordt, werd op het
einde van elke onthaalreeks een
brochure uitgegeven. De eerste
geeft een sobere technische be
schrijving van de centrale stads
diensten, terwijl de tweede, kleu
riger en gevoeliger de sociale en
menselijke rol tekent van vele bui
tendiensten en bovendien een
pleidooi houdt voor een mensge
richte organisatie.
De laatste brochure, die aan alle
deelnemers werd uitgereikt maar
bovendien bestemd is voor een
ruimere verspreiding, werd ver
zorgd door de reprografische
dienst van de stad, rijk voorzien
van foto's door Henri Arijs en ge
schreven door de stadsdiensten
met eindredaktie van Louis Kie
kens. terwijl stadssekretaris Chris
Willems verantwoordelijk was
voor de samenstelling en beheer
van dit waardevol en perfekt uit-
gevoetde werkje.
Tijdens alle namiddagen zorgde
stadssekretaris Chris Willems bo
vendien voor de nodige leiding en
inleiding. Was de moderator bij
de nabespreking. Het is opvallend
met welke zorg en aandacht elk
bezoek was uitgewerkt en hoe tel
kens weer aandacht werd ge
schonken aan de evaluatie.
De stadsbedienden mogen in de
eerste plaats hun stadssekretaris
bijzonder dankbaar zijn, om met
een nochtans en steeds overdruk
kon eindelijk, en spijtig dat het
eindelijk was stadssekretaris .Programma en plichtplegingen,
Chris Willems de gebmikelijke sleeds *m»™g te zijn als
dankwoorden uitspreken. Ge
bruikelijk in de betekenis van
welgemeend. Aan de brandweer,
aan allen die de vormingsdagen
mogelijk gemaakt hebben.
Vormingsdagen met als doel
«bouwen aan een organisatie met
mensen, ter uitvoering van een
mensgericht beleid».
Het was niet zomaar een «uitstap
je». De vormingsdagen waren
doelbewust. Elke dienst op zich-
promotor. Steeds de kundige lei
ding op zich te nemen en in alle
bescheidenheid aandacht te
schenken aan elk probleem.
Met het genomen initiatief kan
men inderdaad bouwen aan een
organisatie met mensen voor een
mensgericht beleid.
Meer dan bloemen, eerbetoon of
wat dan ook, past maar een simpel
woordje: dank!
E.A.R.
