UW WOORD
Vrije Tribune
M
ujiKAl
Al
KRUISPUNT: HOGE WEG-GROENSTRAAT
EN BRUSSELBAAN LEVENSGEVAARLIJK
2 - 9-4-76 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
AMNESTIE
Het onlangs door CVP-
volksvertegenwoordiger André
Bourgeois ingediende wets
voorstel van de sociale gevol
gen van de naoorlogse repres
sie op te ruimen, werd door de
Kamer van Volksvertegen
woordigers niet eens in over
weging genomen. Ongelukkig
enerzijds omwille van het zeer
degelijk voorbereidende werk
van de heer Bourgeois. Ander
zijds vooral omdat het hier niet
het goedkeuren van collabora
tie betreft, maar dat het er en
kel en alleen om gaat een
einde te stellen aan de sociale
gevolgen die onschuldige na
bestaanden moeten dragen
voor feiten waarvoor zij tens
lotte geen enkele verantwoor
delijkheid dragen.
Het begon nochtans allemaal
vrij goed. De oproep die begin
dit jaar, onder impuls van pro
fessor Derine, door een aantal
bekende Vlamingen werd ge
richt tot de politieke partijen,
werd in Vlaanderen over het
algemeen goed onthaald. Na
mens de CVP beklemtoonde
voorzitter W. Martens dat de-
tijd gekomen was om een
einde te stellen aan een voor
het Vlaamse volk betreurens
waardige periode, en in de
Antwerpse gemeenteraad
werd voor het eerst een posi
tieve BSP-houding ingenomen
ten opzichte van de amnestie
zaak. Een driehonderdtal
Vlaamse gemeenteraden de
den hetzelfde.
De stemming in de Kamer over
de in overwegingname van het
wetsvoorstel Bourgeois, heeft
een voor de Vlaamse publieke
opinie ontnuchterend resultaat
opgeleverd. De CVP, de VU en
de PVV stemden vóór, de
Waalse partijen stemden in
blok tegen, alsook de Socialis
ten, jawel Vlamingen als Wa
len.
Naast hun volledig mislukte
oppositiepolitiek, geven de So
cialisten nu blijk van een zeer
ernstige innerlijke verdeeld
heid. Zij gaan er prat op dat zij
(voorlopig althans nog) de
enige nationale partij in dit land
zijn, maar daarbij vergeten zij
blijkbaar dat zij, wanneer het
gaat om het treffen van ern
stige menselijke beslissingen,
steeds de wet van de sterkste
(Waalse vleugel) ondergaan.
De B.S.P. getuigt van een op
merkelijke politieke onvolwas
senheid, die haar geloofwaar
digheid, bij het Vlaamse volk
meer dan in twijfel brengt.
Dat de PW vóór de in overwe
gingname van het voorstel
stemde zal wel niemand heb
ben verwonderd. Opportuni-
teitsoverwegingen zijn nu
eenmaal het sterkste kenmerk
van deze partij, die nu toch al
sedert enkele jaren aan de
man van de straat duidelijk wil
maken dat zij ook een Vlaamse
partij is...
Maar het is toch goed te weten
dat de PW met haar vage ver
klaringen en haar «bereidheid»
om verder over het amnestie
dossier te praten, alleen een
positie heeft willen innemen
waarmee zij alle richtingen uit
kan, en dat zij door haar posi
tieve houding tegenover het
wetsvoorstel Bourgeois enkel
en alleen de regeringssolidari-
teit niet heeft willen in het ge
drang brengen.
Diametraal tegenover CVP,
VU en PW stonden, naast de
Socialisten, de franstalige par
tijen in blok. Wij hopen dat hun
houding het al zo moeilijk tot
stand komen van een gesprek
van gemeenschap tot ge
meenschap niet verder nega
tief zal beinvloeden.
Als CVP-jongeren betreuren
wij ten zeerste de houding van
al diegenen die gewoon de
mogelijkheid om een zo ern
stige menselijke zaak als deze
in het openbaar te bepraten,
niet hebben willen te baat ne
men. Laat staan dat wij niet ge-
bloven dat zij de Vlaamse zaak
ter harte willen nemen.
Theo VAN SANTEN
Arrond. Voorzitter CVP-
jongeren
HERSTEL EN
SOBERHEID
Enkele maanden terug deed
de Regering een oproep tot
versoberen met het oog op de
overwinning van de crisis
waarin we, zoals alle Westerse
landen, zitten. Een deel van de
bevolking gaf aan deze oproep
gevolg. Een gedeelte van onze
mensen echter beseften niet
de noodzaak van een versobe
ring of wilden niet meewerken.
Ondanks de crisis waarin ons
land zich bevindt, hebben de
Belgen nog altijd evenveel au
to's gekocht als in de periode
van hoogconjunctuur. Het ver
bruik in het algemeen is niet
afgenomen. Onze landgeno
ten hebben hun levensge
woonten nauwelijks moeten
wijzigen. De regering deed
grote inspanningen om de ge
volgen van de crisis zo weinig
mogelijk voelbaar te maken.
Maar al deze vaststellingen
nemen niet weg dat maatrege
len noodzakelijk zijn om de
toekomst veilig te stellen.
Daarom heeft de Regering het
herstelplan uitgewerkt. Mede
daardoor verminderde het aan
tal werklozen met 8.000 een
heden in twee maanden tijd.
Het herstelplan is echter één
luik van de noodzakelijke
maatregelen. Wil men het her
stel bestendigen dan moet te
vens het etweede luik uitge
voerd worden en dat is de ver-
soberingspolitiek van de Staat.
Daardoor moet men voorko
men dat de staatskas verder
leegloopt, dat de koopkracht
van de frank verder daalt.
Twee principes liggen aan de
basis van de versoberingspol i-
tiek. In de eerste plaats het be
zuinigen op de staatsuitgaven
die niet levensnoodzakelijk
zijn. In de tweede plaats er over
waken dat de kleine man geen
slachtoffer is van de maatrege
len. Daarvoor is een doeltref
fender en rechtvaardiger ver
deling van het geld van de be
lastingsbetaler noodzakelijk.
De houding van Minister De-
clercq is daarin buitengewoon
schitterend. Als Ministrer van
Financiën, direct geconfron
teerd met het probleem, heeft
deze P.V.V. -voorman gewei
gerd nieuwe belastingen te hef
fen om het geld bijeen te zame
len. Hij heeft met de P.V.V.
Ministers in de Regering ge
vochten om de noodzakelijke
besparingen te vinden. Boven
dien heeft hij belangrijke be
sluiten vooropgesteld om de
belastingsontduiking te bestrij
den.
Daardoor waren alle Ministers
genoodzaakt inspanningen te
doen om de nodige miljarden te
besparen.
De Regering verdient daarbij
alle lof omdat ze het niet bij een
intentieverklaring houdt en
vooral omdat de maatregelen
die ze vooropstelt versobering
in de staatsuitgaven inhouden
zonder de kleine man te tref
fen. Andermaal is deze be-
windsploeg, nadat zovele jaren
gesproken werd over vermin
dering van de staatsuitgaven,
er in geslaagd een noodzake
lijke politiek door te drukken
waarvan de gunstige resulta
ten de komende maanden
enorme voordelen in de strijd
tegen de crisis zullen opleve
ren.
Diane D'haeseleer
DE MYSTIEKE
OBSESSIE VAN
SENATOR WALTNIEL
Meneer Waltniel van Ninove, is
PW-senator van het arr. Aalst
In principe moet hij dus de be
langen van de bevolking van dit
arrondissement verdedigen.
En een van de bijzonderste
problemen voor dit gewest, is
dat van de sluiting van de be
drijven, van het gemis aan
nieuwe inplantingen gedu
rende meer dan 25 jaar, van de
pendel en van de werkloosheid
die er oplopen tot de hoogste
cijfers over het gehele land.
Omtrent de sluitingen heeft het
bestuur van het ACV-nationaal
vorige week in een persmede
deling vastgesteld, dat er meer
en meer wordt overgegaan tot
het opgeven of het sluiten van
ondernemingen zonder dat
hiervoor ekonomische of an
dere redenen kunnen worden
ingeroepen. Hierdoor, zo heet
het verder, worden zowel ge
westelijke als lokale belangen
sterk geschaad.
In elk geval, voor het arr. Aalst
en voor de Denderstreek komt
deze vaststelling nogal laattij
dig. In dit gewest was dit ver
schijnsel reeds vele jaren ge
leden merkbaar, en we kunnen
er bijv. aan herinneren, dat de
beide vakbonden reeds in
1968 een memorandum op
stelden, waarin daaromtrent
een en ander uit de doeken
werd gedaan en onder meer
nieuwe inplantingen werden
geëist, zoniet vanwege het
privee-initiatief, dan vanwege
de Staat.
Het heeft lange jaren aange
sleept vooraleer de idee van
overheidsinitiatief enige weer
klank vond. Vandaag is dit in de
PVV natuurlijk nog steeds niet
het geval. Wanneer er van de
leiding van één partij in blok
verzet loskomt tegen over
heidsinitiatief, dan is het wel
van de PVV.
Misschien interesseert het de
lezer te weten hoe senator
Waltniel dit onder woorden
brengt? In de senaat op 2
maart jongstleden formuleerde
hij dit als volgt:
«De kollektivistische inzet
om het ekonomisch staatsin-
terventionisme in de konkur-
rentiële sektor te verwezen
lijken, neemt steeds meer de
vormen aan van een mys
tieke obesssie en de ekono
mische motivatie ervan is
weinig precies.»
Boeiend, niet? Het is nochtans
waar dat dh r. Waltniel veel pre-
cieser is wanneer het er op aan
komt elk ingrijpen van de ge
meenschap van de hand te wij
zen. Het overheidsinitiatief
moet ekonomisch verantwoord
zijn en de voorwaarde is dat de
marktekonomische spelregels
geëerbiedigd worden. In an
dere woorden, geen overheid
sinitiatief wanneer de gel-
dmuur het niet wil, en deze gel-
dmuur moet daarbij het laatste
woord hebben!
Op 17 maart komt dhr. Waltniel
weer aan het woord omtrent de
herstelwet. Hij verwerpt de in
spraak van de vakbonden, stelt
de zaken voor alsof de loon
kosten de oorzaak zijn van de
huidige krisis, verklaart zijn te
genstander van het burgpensi
oen, wil het onderwijs nog al
leen gericht weten op de pro-
duktie, en waarschuwt voor het
gevaar van een ronde taf elkon-
ferentie.
Waar dhr. Waltniel het noch op
2 noch op 17 maart over heeft,
zijn de problemen die zich in
ons gewest stellen, en minder
nog, over de voorstellen die hij
dan wil doen om ze op te los
sen.
Wat heeft het privee-initiatief in
ons gewest gedurende vijfent
wintig jaar gedaan? Onderne
mingen gesloten, de pendel
nog opgevoerd, ons gewest
kwetsbaarder gemaakt dan
ooit voor de werkloosheid, zo
dat om alleen over hen te spre
ken, veertig procent van de
werklozen jongeren zijn van
min dan 25 jaar.
Een feit is sterker dan een
Mayor, zo zeggen de Eng
sen. Dit geldt ook voor een
nator, meneer Waltniel.
zwaar getroffen werkende b
volking van ons gewest
wacht van u geen ronkende
devoeringen vol kronkels
halve waarheden om van
rest te zwijgen maar z<
konkrete voorstellen om
veranderen.
aan wc
Min
lop, Ic
en opi
agen ec
an Aak
jd
hetih(
Verwacht, per manier v
spreken, want men moet
heel erg naief zijn om te gé
ven dat de PW, als beste v
dediger van de geldmuur, vi
de belangen van werketyening,
mens iets kan of wil doen!
Ray DE SMljch»
«Gemiddeld reeds één dode per maand»
De aangebrachte verkeerslichten sturen de boel in 't honderd,
zeggen de mensen ter plaatse. Sedert de plaatsing, nu bijna 2 jaar
geleden, van die verkeerslichtpaal is de toestand eerder nog ver
slechterd. De tragische balans vanaf 1 januari 1976: reeds 3 dode
lijke slachtoffers.
ZEBRAPAD
Iedereen uit de streek kent de
Brusselsesteenweg. Deze druk
bereden steenweg van Aalst naar
Brussel loopt voor zowat 2 km.
over het grondgebied Erembode-
gem. Een van oudsher toegepaste
lintbebouwing heeft ervoor ge
zorgd dat deze drukke verkeersa
der middenin een groot stuk
woonzone is gaan liggen. De ge
volgen hiervan kent iedereen nu
zowat in dit gezegend landje. De
gemeenten worden als het ware
opgedeeld in langs beide kanten
van deze banen gelegen gebieden.
Elke vorm van normale kommu-
nikatie tussen beide zones, tussen
de twee straatkanten, wordt zoniet
levensgevaarlijk dan toch een ris
kant avontuur. Aan de overkant
naar de winkel gaan wordt alleen
maar mogelijk buiten de spitsu
ren. Vooral de vrijdagen en zater
dagen, de bij uitstek winkeldagen
waarop talloze profijtzoekers 200
F benzine gaan verrijden om 100
F uit te sparen op hun aankopen,
wordt het een hoogst hachelijke
onderneming. Als men zonder
kleerscheuren aan de overkant
komt mag men al van geluk spre
ken.
Uiteindelijk moest er dan toch iets
gebeuren om dat rare specimen,
wat een voetganger is, niet al te
zeer als vogelvrij wild van de
openbare weg te laten jagen door
al wat raast, en bromt en snort.
Het leek erop dat een beschermde
voetgangers- overloopstrook een
ideale oplossing kon zijn. Het ze
brapad zou het mogelijk moeten
maken dat voetgangers ongehin
derd en rustig, en niet in een
adembenemende «sprint», ook de
overkant van een druk bereden
steenweg konden halen. Waar de
automobilist in het stadsverkeer al
heel vlug deze nieuwe verkeers-
spelregels naleefde, bleek dit in
de praktijk bij snelverkeer niet in
dezelfde mate te gebeuren. De
hoge snelheden van de voertuigen
zijn niet te verzoenen met het
voetgangersverkeer. Ook al werd
het zebrapad duidelijk gemar
keerd en ook al merkt de automo
bilist tijdig dat een voetganger de
weg oversteekt, toch gebeurt het
vaak dat te laat kan worden afge
remd of dat bruusk en verward
reageren meestal tot een ongeval
leiden.
Het is dus zeer aannemelijk dat
men, om de voetgangers beter te
beveiligen, hierbij dacht aan een
overloopregeling met verkeers
lichten. Allereerst zou hierdoor de
overgangsstrook reeds van ver
zichtbaar worden (dacht men) en
bovendien zou de Voetganger bij
signaal groen ongehinderd kun
nen overlopen. Als hierbij dan de
lichtsignaalwisseling door de
voetganger zelf kan worden be
diend zou de zaak helemaal rond
zitten.
Helaas blijkt dit bij het
Hogeweg-Steenweg kruispunt he
lemaal niet te verlopen zoals werd
verwacht. Of dit al dan niet een
toevallige samenloop is laten wij
hier in het midden. De feiten ech
ter tonen aan dat er nog nooit zo
veel dodelijke ongelukken zijn
gebeurd bij dit kruispunt als pre
cies sedert de plaatsing van deze
voetgangers - verkeerslichten.
VERWARREND
Als men met de wagen uit de
Groenstraat komt gereden en men
wil de Brussel baan nemen, rich
ting Aalst, heeft men in 't geheel
geen overzicht van de situatie op
het kruispunt. In de praktijk is het
zo dat iedere automobilist tracht
zoveel mogelijk op te vangen van
het mogelijk van links komend
verkeer uit de richting Brussel.
Als daar de weg vrij is zal men
ongehinderd de Brusselbaan in de
richting Aalst kunnen oprijden.
Meestal echter moet men heel snel
reageren wil men niet verrast
worden door het steeds maar aan
zettende verkeer dat tegen 90 km
per uur de Boechoutberg komt af
rijden. Dit betekent dan extra uit
kijken naar links en amper naar
rechts.
Als op datzelfde ogenblik een
voetganger op het zebrapad over
loopt, beveiligd zoals hij zich
denkt door het «rood voor de
steenweg» merkt de rechtsafd-
raaiende automobilist dit reeds te
laat.
Van uit de Groenstraat wordt op
geen enkele wijze aangeduid of
duidelijk gemaakt dat om de hoek
het sein op groen staat voor de
voetgangers.
Ook vanaf de Hoge Weg is de
situatie al niet veel beter en merkt
men meestal te laat de lichtsigna-
lisatie.
Herhaaldelijk komt het tot een
verward kluwen als uit de ver
schillende straten wagens komen
aanrijden en zich goedschiks -
kwaadschiks schikken naar en
voor een plots op rood oversprin
gend verkeerslicht. Hierbij wordt
meestal de Groenstraat volledig
afgesloten door voertuigen waar
van de chauffeur niet goed be
grijpt waar hij nu precies moet
stilstaan. En het is zeker niet aan
de onoplettendheid van de auto
mobilisten te wijten dan eerder
aan de al Ier verwarrendste plaatse
lijke regeling dat er steeds maar
verkeerd gemaneuvreerd wordt.
In plaats van het kruispunt te be
veiligen is er door de nu bestaande
signalisatie onbetwistbaar een
element van onveiligheid bijge
komen wat duidelijk blijkt uit de
trieste ongevallenbalans.
WIE IS
VERANTWOORDELIJK?
Op de gemeenteraadszitting van
woensdag 31 maart jl. werd door
de raadsleden Freddy Pijck en
Gilbert Bourlon het probleem van
het Hogeweg-kruispunt even ter
orde gebracht.
Ook raadslid Hylenbosch, als het
ware als ooggetuige aangezien hij
vlak bij dit bewuste kruispunt
woont, wees op de ernst van de
toestand. Burgemeester Boel be
greep volkomen de bekommernis
van de raadsleden en verklaarde al
het mogelijke te zullen doen om
nogmaals dit probleem aan de
orde te stellen bij de bevoegde
overheid. Jammer genoeg kan de
gemeente Erembodegem hier zelf
weinig uitvoeren. Elke signalisa
tie aan de Brusselsesteenweg res
sorteert onder de bevoegdheid van
de dienst Bruggen en Wegen van
het departement van Openbare
Werken. Als destijds, nu zowat 3
a 4 jaar geleden, om beveiliging
van dit kruispunt werd aange
drongen bij deze diensten door het
Gemeentebestuur, kwam de hui
dige regeling uit de bus: volgens
de burgemeester is deze regeling
in het geheel niet deze geworden
waarop door het Gemeentebes
tuur werd aangedrongen. Er werd
nogmaals verzocht door de raads
leden en toegezegd door het ge
meentebestuur om dan nog maar
eens aan te dringen. Het gaat hier
niet op dat ten eeuwigen dage de
bal heen en weer wordt gekaatst.
Ergens moeten er helaas nu wel
voldoende feiten en bewijsmate
riaal voorhanden zijn bij de Ge
meentelijke Politiediensten om
hier een spoedregeiing te kunnen
afdwingen. Het mag niet langer
mogelijk rijn dat, terwijl enkele
wereldvreemde ambtenaren zich
strikt aan het boekje houden, er
intussen onschuldigen het slach
toffer worden van een foute inter
pretatie van een plaatselijke toe
stand.
Het leven van één medeburger is
zeker méér waard dan de moge
lijke reputatie van diegenen welke
aan de basis hebben gelegen van
de huidige uitvoering en mis
schien terugschrikken om op hun
onbetwistbaar verkeerde beoorde
ling van het probleem terug te
komen. Wij vragen ons trouwens
lizende
oonder
jnen d
holen
a het p
rmatie
orden
sn aan
en op
enbai
at ee
El-
zijn v
egmaal
'dialogie
iepen
ire wer
Verkeerslichten te Erembodegem. Een voortdurend gevaar voor de voetganger (jm)
af of het gemeentebestuur hier
niet met meer kracht zou moeten
aandringen op een uiteindelijke
volledige beveiliging van het ge
hele kruispunt. Het zou wenselijk
zijn dat hier binnen zeer korte tijd
aan de bevolking wordt bericht
over de mogelijke initiatieven
weike de gemeente in deze zaak
denkt te nemen of reeds genomen
heeft.
Intussen moet een voorlopige re
geling zeker mogelijk zijn. Wij
zien met belangstelling uit naar
geruststellend nieuws ter zake.
POLITIEST AN DPUNT
Kommissaris Provost kan in grote
lijnen helaas alleen maar bevesti
gen wat hier hoger reeds werd ge
zegd. Zijn standpunt in deze aan
gelegenheid is reeds jarenlang
duidelijk bekend: alleen een vol
ledige verkeerslichtenregeling
voor het kruispunt Hogeweg -
Groenstraat en Brusselsesteen
weg kan hier een afdoende oplos
sing brengen. Hij moet eveneens
vaststellen dat het aanbrengen van
de voetgangerssignalisatie hele
maal geen verbetering heeft kun
nen aanbrengenHij signaleert dat
destijds, in 1972 reeds meent hij
zich te herinneren, er uitdrukke
lijk werd op aangedrongen bij de
dienst van Bruggen en Wegen op
de plaatsing van een volledige
kruispuntsignalisatie. Deson
danks werd om redenen van zowel
ekonomische als praktische aard
de huidige uitvoering als het ware
ongevraagd opgedrongen verwij
zend naar deze uitgewerkte
standaard-voetgangersbe scherming
Er werd hierbij ook uitgegaan van
het feit dat, eens de plaatsing uit
gevoerd van deze minimale rege
ling, er makkelijker zou kunnen
uitgegaan worden van deze be
staande toestand voor verdere uit
breiding. De initiale infrastruk-
tuur zou reeds voor een groot stuk
de "verdere meerkosten hiervoor
gevoelig reduceren. Tussen de
aanvraag van 1972 en de uitvoe
ring van einde 1974 verliepen
bijna 2 jaar. Vanaf de plaatsing
van de huidige verkeerslichten tot
op heden rijn haast weeral 2 jaar
tijd verlopen. Het wordt tijd dat er
weldra een uitvoering wordt
voorzien van de uiteindelijk enig
mogelijke oplossing, oplossing
waarmede iedereen het trouwens
eens is. Inderdaad kan een groot
stuk van de ongevallen worden
toegeschreven aan de ongedisci-
plineerdheid van voetgangers,
fietsers, motorrijders en automo
bilisten. Men kan echter rustig
stellen dat de bestaande situatie
deze ongedisciplineerdheid echter
in de hand werkt. Dit jaar zegt
Kommissaris Provost werden
door Politie en Rijkswacht zowat
15 ongevallen afgehandeld. Hier
bij vielen 3 dodelijke ongevallen
te betreuren. Dit is inderdaad
meer dan te véélDe kommissaris
zou ten persoonlijken titel reeds
herhaalde malen hebben aange
drongen op een voorrangsuitvoe
ring bij Bruggen en Wegen.
Reeds"tfrong hij aan om de cyclus
van de huidige lichtsignalisatie
aan te passen aan de plaatselijke
situatie. Dit bleek om technische
redenen niet mogelijk te rijn.
Momenteel verlopen er amper 4
sekonden tussen groen (voor de
steenweg) en het overslaan op
oranje, nadat de signalisatie in
werking wordt gezet. De periode
waarbij het steenwegverkeer
wordt stilgelegd (rood licht) be
draagt 60 sec., de totale cyclus
loopt over 75 sekonden. Dit be
vestigt inderdaad het bezwaar van
kommissaris Provost tegen de te
korte overslagtijd en de hieruit
voortvloeiende zeer korte reaktie-
tijd, welke voor de aankomende
automobilist overblijft. Deze me
ning loopt opvallend parallel met
de vaststellingen van meerdere
dagelijkse weggebruikers uit de
nabijheid van het kruispunt. Op
z'n minst zou hier moeten nage
gaan worden of niet onmiddellijk
iets kan worden gedaan in deze
zin. Het enige wat Erembodegem
kan doen is ter plaatse het verkeer
te regelen met eigen politiemen
sen. Dit is continu zeker onmoge
lijk. Voor 12.000 inwoners met
slechts 8 politiemensen, waarvan
één reeds langdurig riek is en een
ander korpslid momenteel o<
door ziekte is uitgeschakeld,
zelfs een «spitsuurverkeersreg
ling» niet uit te voeren zegt
kommissaris. Nochtans zou
zeker wenselijk rijn om alles
het werk te zetten om hier toch t
minimale politieaanwezigheid
voorzien. Steeds meer en me
nemen ook inwoners van Melde
en Hekelgem (Affligem) dez
verbindingsweg die naar he
Groenstraat - Brusselbaan krui$
punt leidt als verbindingsweg na
Aalst. Ook het aanlandende vet'
laam
ip de
>e st
ivond
keer uit de andere richtingef^
neemt zeker niet af. Misschiet™
kan een verplichte richting Aal£n.
langs de Heuvel reeds het kruis 0
punt gedeeltelijk ontlasten. Er zo
nochtans zeer dringend een final
oplossing moeten komen,
hebben het reeds gezegd. Eé
mensenleven is niet af te meten ii
waarde aan om het even welki
administratieve rompslomp, nod
aan om het even welk kostenbed
rag. E.A. VAN DER ELST
Galat
voorb
Aalst
Grott
Het
karik
Ajoir
Spijti
11 ui
van a
en he
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie
bekend is, komen niet voor plaatsing in aanmerking.
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te
bekorten. Publikatie betekent niet dat de redaktie
achter de inhoud staat.
STRUKTUURPLAN
AALST
In uw verslag van 2 april werden
al de bijzonderste punten
vergeten, nl. of er werkelijk
inspraak was, of de voorziene
parkings op de plannen reëel
zijn, of het ontwerp een bedrei
ging dan wel een goede zaak
wordt voor het centrum, of er
geen absolute prioriteiten die
nen vastgelegd. Nooit hebben de
Dekenijen zich tegen het prin
cipe van het struktuurplan
verzet.
Er slopen ook vergissingen in uw
verslag. Ik lichtte de moderator
niet uit zijn zetel want hij vroeg
de instemming van de zaal. Mijn
tussenkomst duurde geen an
derhalf uur. doch 16 minuten.
Wij gaven GEEN twee folders
uit, doch één.
Het was de bespreking i.v.m. de
COO-gebouwen die 65 minuten
in beslag nam. en tenslotte bleek
dat iedereen in de zaal ons
standpunt deelde om de huidige
toestand een schande te noemen
die dringend moet veranderen.
Dat hadden wij al gevraagd via
de Middenstandsraad van...
25-4-72. en in datzelfde una
niem advies deden wij reeds
positieveen haalbare voorstellen
o.a. in verband met de pendel
parking. Sedert de eerste
Aalsterse debatavond aller tij
den wordt nu eindelijk terdege
werk van ons voorstel terzake
gemaakt en dat verheugt ons
uitermate.
Door de Dekenijen voor te
stellen als een vijandige belan
gengroep die enkel domme
dingen beoogt, zal de verdere
dialoog onder alle betrokkene®
niet vriendelijker worden.
Ik citeer even uit «Deskundigen»
over verkeersvrije straten op
internationaal symposium
Leuven» waar de Kortrijkse
Schepen Byttebier aanwezig was
(april 1975): «Men moet zich
hoeden zeer mooie architecto
nische wandelstraten te bouwen,
die leeg blijven voor leven en
bedrijvigheid». Tegenover an
dere steden heeft Aalst een grote
achterstand op gebied van
parkeergelegenheid.
Na uw verslag begin ik mij af te
vragen of de Dekenijen de
eersten moeten blijven on
lawaai-hinder te doen beteu
gelen (De Wolf-Cosijns). tijdig te
waarschuwen als een stinkend
bedrijf zich nabij het hospitaal
wil vestigen (Sulbb), op de eerste
rij staan bij een milieu-mani
festatie (Beton-Wegenbouw),
het gebrek aan geluidsisolatie in
een nijverheid aanklagen (Amy-
lum), protesteren als het oudste
huis van Aalst met Oranje
plastiekverf wordt ingesmeerd
(Lange Zoutstraat). het omhak
ken van bomen signaleren
(Atheneum), de konsumenten
een wettelijke bescherming be
zorgen (wet van 14 juli 1971),
meewerken aan de T.V.-rubriek
voor konsumenten «Wikken en
Wegen», solidariteitsakties voor
gehandikapten stimuleren zoals
«Beter Leven Geven», een rol
spelen in de kuituur, folklore,
sport. enz.
POL DE PAEPE
Wn. Voorzitter
Verbond Dekenijen
