UW WOORD
ÏW
uUC DE BLOK, KUNSTSCHILDER EN KERAMIEKER
fS 4
«VAN AELST NAAR AALST»
NU MIJN DORPVERDWIJNT
VEILINGEN BD ONS
De Voorpost - 23-4-76 - 23
b aloude Affligemse Benediktijnerabdij die vóór vele eeu-
n de hele streek letterlijk beheerste doch naderhand veel
n haar invloed inboette heeft de laatste jaren een deel van
bar aureool weten te herwinnen. Door de oprichting en de
[stadige bloei van haar Kultureel Centrum waar godsdien-
ige, kulturele en toeristische voordrachten, diskussiea-
jnden en muzikale aktiviteiten allerhande afwisselen met
htoonstellingen van diverse strekkingen en materies, heeft
jhaar greep op de omgeving vooral kultureel en artistiek
jdeeltelijk weten te heroveren.
erzijds uitstralingskern met grote mogelijkheden en an-
rzijds ontmoetingsplaats voor jong en oud van het Aals-
rse en van Vlaams Brabant wist Affligem zijn stempel te
ikken op vele aktiviteiten en tevens vooral de jongeren te
muleren, aan te moedigen en zelfs te begeesteren,
n van de vele jongeren, tot volwassenheid gekomen in de
jhaduw van deze abdij, is de Meldertse kunstenaar, schil
fer, keramieker, Luc De Blok.
IS HIJ
onderwijzerszoon te Aalst
>ren op 23 februari 1949 en
lende Kokerijstraat 5 te
Idert behaalde hij te Brussel
het St.-Thomasinstituut
it het diploma van onder-
:er en daarna werd hij re
it plastische kunsten,
aktiviteiten zijn menigvul-
Te Aalst aan het St-
:efskollege heeft hij een
idracht wetenschappelijk
len in het hoger middel-
ir, te Brussel geeft hij les
Ji het Erasmuskollege en
de Akademie te Aalst waar
zelf studeerde geeft hij les
al i keramiek, sociale promo
ten al deze opdrachten is hij
ief als kunstschilder, als ke-
ïeker, als bronsgieter in
jrjnenwerking met een paar
enden en als ontwerper van
""Velen volgens de «cire-
due» metode (verloren-
js-vorm).
)E ONTWAAKTE ZIJN
INSTENAARSSCHAP?
Diets ontstaat, zo maar niet
pén keer, zoiets stelt men zo
[ar niet ineens vast,» meent
p De Blok. Zoiets komt on-
wust, om zo te zeggen van-
1 Wel moet het er wel min of
jetier inzitten.
ie^ het basisonderwijs zelf
onam zulks weinig aan bod
iamt er werd destijds in de la-
e school weinig aandacht
|rdtteed aan tekenen en han-
irbeid en vele leerkrachten
izagen zulks als volledig
jren tijd. Dat is nu wel de
ünèste tijd veranderd, zegt de
istenaar.
ir het vroeger hoogstens in
9 school aangezien
ird als een ontspanning
•rdt het nu al veel ernstiger
Bevat; er zijn meer uren
2>rzien in de lessenrooster en
f%k worden er ook woens-
inamiddagen aan gespen-
ird.
/LEIDING
|DE HUMANIORA
pe middelbare studiën werd
reeds gedeeltelijk gekon-
hteerd met tekenen, met
|nueel bezig zijn, maar dat er
over gesproken werd. In
jenstelling met het vroegere
fflsel waar handenarbeid
ak herleid werd tot het ver-
CIRE-PERDUE
In de Akademie waar Luc er
mee begonnen was, maakte hij
zo een paar stukken maar daar
zou het voorlopig bij blijven.
Luc maakt de vorm in was en in
Erembodegem wordt het dan
gemonteerd, er worden was
sen pijpen aangezet die bo
venaan in een wassen beker
samenkomen. Daar wordt een
metalen cilinder rondgezet en
een vloeistof van plaaster met
dakpannengruis komt erin. Die
pate smelt en ook het was bin
nenin. Dan wordt het verwarmd
brons erin gegoten. Dan volgt
«/.en werkje van Luk De Blok.
Ruiter.(JM)
vaardigen van meetkundige li
chamen en het inbinden van
leerboeken had hij in de nor
maalschool een uur of vier per
week handenarbeid en dit met
een paar jonge leraars die wel
erg aktueel ingesteld waren en
interessante opdrachten ga
ven waarmee men dan thuis
verder kon experimenteren.
Een opdracht kon bvb. zijn een
ruimtelijk plastiek maken in
aluminium of driedimensionale
beelden reeds veel denk
werk meebrengt.
Als men dan ziet dat men tot
een zeker resultaat komt doet
men uiteraard gemakkelijk
verder.
Eksperimenteren kon men er
met papier, aluminium, verf, al
lerlei verftechnieken. Klei
kwam in de lagere normaals
chool nog niet aan bod. Mijn
leraars moesten in mij wel wat
gezien hebben want ze steun
den me sterk en raadden me
aan verder te doen. Ook brach
ten ze me in kontakt met an
dere artisten, brachten me
naar tentoonstellingen en, vóór
men het goed weet, heeft de
mikrobe u beet.
Alles komt dus wel zo onbe
wust, dat groeit, en op een ze
ker ogenblik stelt men gewoon
vast dat men er niet meer bui
ten kan.
REGENTAAT
PLASTISCHE KUNSTEN
Hoofdbrok in deze twee jaar
durende studie is natuurlijk het
beoefenen van plastische kun
sten, artistiek tekenen, hande
narbeid, boetseren, dekoratie
en zo meer
Algemene vorming is er ook bij
en dan vooral als basis van de
plastische kunst als estetika en
kunstgesch iedenis
Om ons te bekwamen als les
gever kwamen er dan een paar
pedagogische vakken bij.
Kwa duur was de opleiding in
de artistieke vakken veel te kort
alhoewel er een zwaar uur
rooster was met lessen prak
tisch elke dag tot 18 u. en 's
avonds veel werk aan allerlei
opdrachten wat uiteraard wel
met plezier gedaan werd. Op
die twee jaar echter kan men U
slechts een algemeen beeld
geven en niet werkelijk door
dringen in allerlei facetten.
Me verder bekwamen in een
Akademie werd dus wel een
must.
IN DE AKADEMIE
In de akademie, waar ik zes
jaar de lessen volgde, wordt
men uiteraard streng gekon-
fronteerd met zijn keuzevak
ken waar men zich dan verder
kan bekwamen. De huidige di-
rekteur, Geo Vindevogel en
Mw Muys-Muylaert brachten
Luc heel wat bij. Invloed on
derging hij er niet kwa stijl, wel
voor wat de technieken betreft.
Vooraal aan Geo Vindevogel,
een der vooraanstaande Be
lgische beeldhouwers, heeft
Luc heel wat- te danken. Ook
met de metode van de cire-
perdue, de verloren-was-
vorm, werd hij er voor het eerst
gekonfronteerd.
nog afkappen, zuiver maken
en patineren.
SOCIO-KULTURELE
PROMOTIE
In deze branche, socio-
kulturele promotie, dus voor
mensen die maar één maal per
week, gewoonlijk de zaterdag,
naar de Akademie komen, is
Luc nu ook leraar. Deze men
sen komen uit eigen goesting,
ze zijn niet verplicht van te ko
men en ze komen dus echt om
iets te leren en omdat ze het
graag willen. Tekenen en
schilderen volgens de klas
sieke metoden worden daar
aangeleerd. Die mensen ko
men daar de basis leren voor
verdere artistieke aktiviteit. Het
zijn mensen van allerlei leeftijd
die er iets voor voelen, die
reeds een zekere vaardigheid
hebben en die zich daar wat
komen bijschaven.
Zo komen een vijftiental leer
lingen regelmatig elke zater
dag gedurende zes uur, zowel
uit Aalst als uit de omgeving,
zelfs uit het Dendermondse.
IN HET KOLLEGE
In het Kollege geeft Luc weten
schappelijk tekenen, dat echter
direkt met artistiek tekenen
niets heeft te maken, 't Denk
werk dat erbij komt, de her
sengymnastiek die ermee ge
moeid is om driedimensionale
zaken die in de ruimte gesitu
eerd zijn tweedimensionaal op
een plat vlak voor te stellen is
een niet te onderschatten taak
die een enorme discipline en
een zeker denkvermogen ver
eist. Sommigen kunnen het,
anderen blijkbaar niet.
Als moeilijk vak, gespreid over
drie jaar, gaat Luc er niet te
vlug mee want als in de derdes
het basis-systeem niet gekend
is blijken later de moeilijkheden
onoverkomelijk.
HOE GEEVOLUEERD
In zijn opleiding gebruikte hij
uiteraard de gewone basis
technieken waarmee hij dan
nog een tijdje voortwerkte als
houtskooltekenen, potloodte
kenen, akwarels, olieverfschil
derijen.
Olieverfschilderijen en akwa
rels vroegen meest zijn aan
dacht en daarin wist hij zich
dan ook verder te specialise
ren.
De vormgeving in die verschil
lende materies is dan ook ge
ëvolueerd.
In 't begin heel figuratief, kon-
krete werkelijkheid, portretten,
stillevens, landschappen, aller
lei taken die men op school
krijgt.
Die technieken is hij dan be
ginnen doordrijven, ermee ek
sperimenteren, nieuwe dingen
zoeken. Het boeiende ervan is
natuurlijk het gevoel kreatief
bezig te zijn en niet kwa stijl en
techniek gebonden te blijven
aan louter traditionele zaken.
Kreatief zijn is nog altijd moge
lijk. Uitvinden uiteraard niet.
Als men bvb. met olieverf wil
werken, die verf blijft altijd verf
maar er bestaan tientallen ma
nieren om die verf aan te bren
gen, te bewerken en daarin kan
men dus wel veel eksperimen
teren.
Ook met keramieken is nog zo
veel te eksperimenteren dat
men er gerust twee volle le
vens zou kunnen aan spende
ren.
KERAMIEK!
«Aan de Akademie, in die
avondlessen, is Luc beginnen
keramiek volgen. Dat doe ik nu
nog altijd verder.» Oorspronke
lijk waren dat vooral driedi-
mensionele zaken. De oliever
fschilderij heeft hij stilaan gela
ten doch hij is de techniek van
de olieverf beginnen gebruiken
op de keramiek zelf.
Men zou kunnen zeggen dat
het in feite nog schilderijen zijn
maar de materie is anders. Het
doek wordt vervangen door
gebakken aarde en de olieverf
wordt vervangen door zelfge
maakte kleuren.
Men zou het dus een kombina-
tie van keramiek met schilde
ren kunnen noemen.
Dit schijnt wel origineel te zijn
en Luc heeft er reeds veel gun
stige reakties op ontvangen.
Verschillende interessante
mensen vinden het iets hele
maal nieuws, iets dat ze nog
niet gezien hadden.
Ook oudere mensen uit het ar
tistiek milieu staan er zeer gun
stig tegenover.
Keramiek vraagt een zekere
apparatuur, een duur spul, een
bakoven en tevens moet men
geïnstalleerd zijn om te boetse
ren. Luc heeft zijn atelier bij een
vriend in de Truyenbosstraat,
ex-lid Irish Coffee, William
Souffraiu.
LUC DE BLOK
TEGENOVER HET
FIGURATIEVE?
«Figuratief» is een begrip dat
relatief is, zegt Luc De Blok. Ik
heb steeds een dubbel publiek.
Voor mensen uit het milieu ben
ik aktueel en figuratief.
De rest van het publiek dat
slechts sporadisch ergens
eens een tentoonstelling bin
nenloopt staat er vaak nogal
weigerachtig tegenover. Mis
schien niet zuiver weigerachtig
maar onbegrijpend of totaal
verschillend ingesteld.
«Mijn werk noem ik zelf niet ab-
otrakt», zegt hij. Hij baseert
zich op de werkelijkheid. Er is
wel een onzekere figuratie in
en een accentueren van be
paalde zaken die in een ge
wone fotografische voorstel
ling onopgemerkt zouden blij
ven zodanig dat détails die
normaal verwaarloosd worden,
sprekend worden door bvb. uit
te vergroten. Ik ga bvb. een
torso maken in brons. Een
klassieke torso is heel gaaf en
natuurgetrouw maar ik laat
sommige zaken weg. Ik laat
bvb. het hoofd weg en wil trach
ten het stoffelijke van het dus
danig lichaamsdeel tevergees-
telijken en te konkretiseren.
Bij een of andere stroomrich
tingen of -isme wil ik niet aan
leunen. Ik probeer alleen ge
woon persoonlijk werk te ma
ken al willen vele mensen U
willens nillens tot een of andere
richting doen behoren en U al
dus katalogeren.
TENTOONSTELLINGEN
Reeds op vele plaatsen stelde
Luc De Blok tentoon.
Zo drie maal te Affligem, indivi
dueel te Gooik, groepsten
toonstelling te Baardegem, in
dividueel te Aalst in de Belfort
kelder en te Gent in Kaleido-
scoop, met «die van Aalst» te
Bergen-aan-Zeein Nederland,
groepstentoonstelling en nu te
Dendermonde.
In de galerij «Het Palet» waar
hij nu wil tentoonstellen wordt
dergelijk werk normaal niet ge
toond maar wel meer konven-
tioneel. Zo zijn ten andere de
meeste galerijen in Belgiè en
die bloeien inderdaad. Gale
rijen die kwaliteit brengen heb
ben het dikwijls lastig. Het is
dus gewoon een kwestie van
het publiek wat te louteren.
Waarschijnlijk zijn er dan wel
bij de gewone bezoekers en
kele mensen die werk zoals het
mijne nog niet zagen maar die
er misschien wel kunnen door
aangesproken worden.
Enkel voor een kleine elite
werken vindt Luc foutief en dus
wil hij trachten een ruimer pu
bliek voor zijn werk te kunnen
vinden.
Om de kloof enigszins te dem
pen wil hij wel «naar het publiek
toekomen».
Luc De Blok aan het werk.(JM)
IN GALERIJ PALET!
Wie, na lezing van dit artikel,
kennis wil maken met het oeu
vre van Luc De Blok, krijgt
daartoe de gelegenheid in Ga
lerij Palet, Franz Courtens-
straat 33 te Dendermonde; van
16 tot 29 april.
Open alle werkdagen van 9 tot
20 u. en op zondagen van 10
tot 12.30 en van 14 tot 19 u.
Vooropening door Louis Paul
Boon die de openingsrede
houdt op vrijdag 16 april te 20
u.
Louis Paul Boon, die het werk
van Luc interesseert, die er
zelfs door geïntrigeerd is en
een paar werken ervan bezit,
schreef over Luc De Blok, o.a.:
«Ondertussen zien we dat
het werk van Luc verder ge
rijpt is. Stilaan ontworstelt
hij zich van invloeden van
buitenaf want een jong ar
tiest hééft zijn voorgangers.
En als deze voorgangers
werkelijk tot de groten beho
ren, is hij op de goede weg.
Nu is hij echter zichzelf ge
worden en heeft zijn voor
gangers niet meer nodig. De
door hem in zijn werk ge
schapen wereld is niet meer
schimmig en onduidelijk. We
worden integendeel gekon
fronteerd met onze eigen
angstwekkende wereld, een
wereld die dreigend steeds
meer en meer nadert en
waarvoor we, voor zover
zulks nog kan, de ogen wen
sen te sluiten.
De ogen sluiten, helpt echter
niet.
We mogen de kunstenaar
dankbaar zijn die ons deze
wereld in keramieken, in
brons gegoten beeldjes
toont en die stilaan de grote
kracht van een Breughel en
een Bosch, een Goya bena
deren.
Ik geloof niet dat ik me vergis
als morgen Luc De Blok zal
genoemd worden «onder
hen die de traditie van de
groten hebben voortgezet».
En daar ben ik dankbaar
om.»
L.H.
Overbodige inleiding tot het
bekendmaken van het be
staan, het ontstaan en het
verdwijnen van Erembode
gem. Gemeente in de prov.
Oost-Vlaanderen (B), aan de
Dender. Opp. 11,91 km2, 11.
723 inw. (1969). Bestaans
middelen: Hopteelt en in
dustrie (plastiek, rubber en
metaalverwerkende indus
trie). Bezienswaardighe
den: kapel van O.L.Vrouw
ter Muren (1763) en St.A-
manduskapel (1636, reeds
vermeld in 1343, met bron.
Schilderachtige omgeving
(Dendervallei).
En dit is dan Erembodegem.
Tenminste, zo vindt men
ons dorp in de eerste de
beste encyclopedie terug. In
deze enkele lijnen zou het er
allemaal moeten inzitten. Ik
vraag me af wat een buiten
staander hierdoor over E-
rembodegem te weten
komt? Welke tentoonstel
ling hij zich van ons dorp
kan maken aan de hand van
degelijke beschrijving is
amper na te gaan. Dat hij er
alle kanten mee uit kan lijdt
geen de minste twijfel. Stel
U voor: een prachtige rivier
als een zilveren lint weet je
wel, een schilderactige val
lei met veel groen, beziens
waardige autentieke 17e en
18e eeuwse heiligdommen,
ergens erbij een klaterende
bron en daartussen de 11.
723 inwoners (in 1969) die er
intussen reeds 12.000 of
meer zijn geworden. En van
wat leeft die aardige bevol
king? Van de hopteelt en van
de industrie.
Maar het zilveren lint ziet
zwart als inkt en stinkt lijk
de pest, van de vallei is er
steeds minder te merken en
wat er nog van overbleef
wordt haastig weggegraven.
St.Amands werd een span
betonnen zogenaamd
kunstwerk. Termuren staat
er als een eenzame achter
gelaten stille en treurige ge
tuige bij 2/3 van de inwo
ners leven voor 112 in Brus
sel en voor 114 in de komfor-
tabele treinen vandeN.M.B.
S. en daar waar rubberplas
tic- en metaalverwerkers uit
de grond rijzen staat reeds
lang geen hop meer.
Deze laatste beschrijving is
echter al te zwartgallig doch
moest hier worden gesteld
om uiteindelijk te kunnen
besluiten dat de werkelijk
heid naar alle waarschijn
lijkheid wel tussen het kari
katuur in zal liggen. Laat
ons dat dan ook maar voor
de lieve vrede aannemen.
Uiteindelijk is het ons dorp
en hebben wij ervan ge
maakt wat er met onze mid
delen en middelmatigheden
van te maken was.
Hoe dit dorp is ontstaan en
hoe het geworden is wat het
vandaag de dag is, mede
door toedoen van die vele
tienduizenden Erembode-
gemmers of zijn het Erem-
bodegemmenaars-welke op
diezelfde plek ooit ter we
reld zijn gekomen, er ge
leefd hebben er ook gestor
ven zijn, is de vraag die
reeds velen zich in de loop
der jaren hebben gesteld.
Sommigen hebben een ant
woord weten te vinden. De
enen lieten zich leiden door
hun intuitief vermogen, de
anderen volgden het strikt
wetenschappelijk onder
zoek.
Nu ons dorp straks ver
dwijnt is misschien het o-
genblik aangebroken om e-
ven stil te staan bij wat in de
loop der jaren van Erembo
degem werd achterhaald
Als ik hier de boventitel en
meteen als «leitmotiv» ge
kozen heb voor «Van Aelst
tot Aalst» dan is dit niet
bevallig. Toen heel lang ge
leden de mensen die op deze
plek leefden het nodig von
den om hun handelingen op
schrift vast te leggen werd
dit in die jaren te «Aelst»
bezegeld. De oudst bekende
Oorkonde van Erembode
gem, welke van 1291 da
teert, werd zelfs te Aalst
opgesteld.
Balder
Brieven waarvan de afzender niet aan de redaktie
bekend is, komen niet voor plaatsing in aanmerking.
De redaktie behoudt zich het recht voor de tekst te
bekorten. Publikatie betekent niet dat de redaktie
achter de inhoud staat.
De PVBA Galerij Van de Steen wenst hierbij mede te delen dat zij
geenszins kan akkoord gaan met de werkwijze, toegepast in het
artikel «Veilingen bij Ons», verschenen in De Voorpost van 16.4.76
(blz. 23 bovenaan).
Gans ten onrechte heeft de auteur van dit artikel, de heer Paul
Balman, de beschouwingen en de prijzen over onze veiling «kriskras»
door elkaar gehaald met deze van een ons totaal vreemde inrichting.
Dit «kriskras» onder elkaar
vermelden van de prijzen en
resultaten van de merkwaardige
veiling die door Galerij Van de
Steen op 11 april werd gehouden^
en deze van een andere inrich
ting, laat bij de nietsvermoeden
de lezer een totaal vals beeld na
en werkt verwarrend.
Daarenboven is het op die wijze
voor de lezer onmogelijk om uit
te maken in welke galerij een
bepaald kunstvoorwerp werd
geveild, wat voor geïnteresseer
den zeker van belang is.
Deze werkwijze is dan ook niet
verantwoord en zal in de
toekomst niet meer kunnen
geduld worden.
De Galerij Van de Steen heeft
hoegenaamd bezwaar tegen de
publikatie van veilingresultaten,
maar eist duidelijkheid in de
berichtgevingen protesteert dan
ook met klem tegen dit verwar
ringstichtend artikel.
In bijlage vindt U de opsomming
van het gedeelte van de veiling
resultaten van de Galerij Van
de Steen, welke in dit betwist
artikel werden geciteerd, ten
einde een en ander te verduide
lijken.
Paar Canton Vazen 18eeuw,
familie Rose 230.000F.
lmari vaas, 125cm hoog 85.000F
2 kolomvazen in Canton, 24.000
Frank.
2 Chinese lmari Vazen 70.000F
Bord 18 eeuw Indische Compag
nie 30.0001-
2 Sèvres vazen 50.000F
2 borden 19 eeuw Berlijn 1.600F.
Bord Delft gemerkt I.D.M.
3.500FCanton beker 4.500F
2 vazen in Oud-Wenen 26.000F
Potiche in Keizerlijke lmari
30.000F
2 Kutanivazen 19.000F.
Chinese monoblok De Karavaan
44.000F
2 oude ivoren godinnen 35cm.
57.000F.
Carrare marmer beeld door
Samuel 16.000F
Brons door Henri Plé (het eerste
bad)37.000F
Brons J. Walz 30.000F.
Brons Van Gent De IJzergieter
10.000F
Brons Moigniez (Vogel) 13.000F
Schilderij P.B. Ommeganck
100.000F
Schilderij Toutenel 50.000F
Schilderijen Steenhouwer
32.000F.
28.000F. 30.000F
Sthets Louis Robbe 12.000F
Schilderij school Ostade De
Kaarters 15.000F.
Schilderij Bochuys 28.000F
Schilderij pointillist R. Loiselle
11.000F.
Schilderij P. Mondriaan 5.500F
Schilderij RenéGuiettc 10.000F
Schilderij Theo Praet 22.000F..
18.000F. 8.500F, 5.000F, 32.000
Luster in Canton porselein 18
eeuw 32.000F.
Kapstok 19eeuw 3.000F
Collectietapijt Milas 22.000F.
Tapijt Kirman 50.000F
Birmaans dressoir 50.000F.
H. VAN DE STEEN
