Vrije Tribune
STADSPARK KRIJGT
BIJZONDERE WAARDE
2 - 23-4-76 - De Voorpost
de redaktie heeft het recht deze teksten in te korten.
KRISTENDEMOKRATEN
VERONTRUST
Zeer interessante politieke lek-
tuur vorige week, in de Vrije
Tribune van «De Voorpost» en
in «De Volksmacht» van het
ACV. Dezelfde «Volksmacht»,
let wel, die een flink steentje
bijdroeg om PVV-minister De
Clercq aan te klagen bij het
achterhouden van het verslag
omtrent de fiskale fraude,
waaruit bleek dat het in de
hoogste mate de rijken in dit
land zijn die de staat bedrie
gen: de rijkste 5% voor 50 mil
jard!
In voornoemde Vrije Tribune
kwam de bijdrage deze maal
van Roger Van Keymeulen, lid
van het arrondissementeel
CVP-bestuur. Hij komt, na een
korte inleiding over de toestand
waarin het land verkeert, we
liswaar tot het besluit dat er so
berder moet geleefd worden,
maarmen moetzijn handen
afhouden van de sociale ver
worvenheden, men mag aan
geen sociale inkrimpingspoli-
tiek doen.
Deze stellingname is zeer be
langrijk. En al is het een feit dat
wij verder omtrent de bezuin
igingsmaatregelen die R. Van
Keymeulen voorstelt met hem
een vruchtbare polemiek zou
den kunnen aangaan (waar
voor hier de plaatsruimte ont
breekt), het is deze opmerking
van hem die het artikel tekent.
Dat hij zich verder vergist,
wanneer hij «in de eerste
plaats» op Premier Tindemans
rekent om te beletten dat de
soberheidspolitiek gevoerd
wordt ten koste van, zoals hij
zelf schrijft, «de reeds zwaar
getroffen arbeiders, bedien
den, zieken, gepensioneerden
enzbewijzen de feiten
zelf Tindemans WIL maatre
gelen tegen deze mensen. Hij
verdedigt deze maatregelen
zelf. Hij wil er de CVP-fraktie,
kristendemokraten inbegre
pen, toe dwingen. Hij zal des
noods, naar zijn eigen woor
den, volmachten eisen!
Hij doet nog meer Tindemans.
Zo heeft hij te Rijsel voor de
journalisten van Radio Luxem
burg verklaard, dat hij het mo
nopolie van RTB en BRT zou
willen aangevuld zien met een
kommerciële zender. En wie
krijgt hij vanzelfsprekend als
overtuigd bondgenoot? Diane
D'Haeseleer, bloedeigen doch
ter van PW-staatssekretaris
Louis D'Haeseleer, is reuze-
entoesiast en wijdt er in
hetzelfde nummer van «De
Voorpost» haar ruimte van de
Vrije Tribune aan. Waarbij ze
het heeft over de «konserva-
tieve houding van de huidige
machthebbers in de twee
zend-instituten» (zijn dat soms
linksen?!!!), en met uitbundige
geestdrift pleit voor reklame op
onze beide officiële zenders.
«De Volksmacht» van 16.4.76
heeft daar echter een andere
mening over. Zij kan Tinde
mans op dat vlak absoluut niet
volgen. Zij herinnert er aan dat
Tindemans een dergelijke ver
klaring reeds vroeger deed, en
dat zij er tegen in ging. Zij wijst
er op dat de BRT het steeds
moeilijk zal hebben tegen an
dere buitenlandse uitzendin
gen, die meer en meer in de
klauwen geraken van «de bru
tale en skrupulloze haaien van
kommerciële omroepen».
En wat is het besluit van «De
Volksmacht»? Zij vraagt zich af
wie de raadgevers zijn «die de
naïeve premier zoiets hebben
ingepompt». Dat hij daar op in
gegaan is, is voor haar «even
pijnlijk als grenzeloos ontmoe
digend».
Welnu, zo het verheugend is,
dat in het ACV en zelfs in de
CVP sommige mensen zich
over de regeringspolitiek gaan
vragen stellen, dan getuigt het
toch ook van een bepaalde
naïviteit dat zij de druk en de
greep van de geldhaaien van
binnen- en buitenland op de
regering niet vroeger hebben
gezien. En niet alleen omtrent
TV-uitzendingen! Maar het is
beter laat dan nooit. Het is in
derdaad hoog tijd, dat degenen
die zich kristendemokraten
voelen, zich gaan inzetten, om
én degenen die er een anti-
arbeiders- en anti- en anti-
demokratische politiek door
drukken en voor een gedeelte
door de kristendemokratie
doen dekken, én degenen die
bereid zijn deze politiek door te
voeren, de pas af te snijden.
Maar er zal méér nodig zijn dan
ergens een protest in de ko
lommen van een weekblad, er
zal méér nodig zijn dan de uit
drukking van pijnlijk aanvoelen
en ontmoediging. Ook het
ACV-kongres heeft daarvan 'n
paar weken geleden doorheen
roerige debatten het bewijs
gebracht. Het is onze hoop, dat
de kristendemokraten zich
daar met de dag meer van be
wust worden.
RAY DE SMET
NA DE PAASRUST
Deze week zal zeker de paas-
rust een einde nemen op het
politieke valk. Het parlement
staat voor een nog zware opd
racht. Een aantal wetten in uit
voering op de fusies moeten
nog worden besproken en
goedgestemd opdat de wer
king van de nieuwe gemeenten
mogelijk zou worden. Daar
naast volgen de maatregelen
op de noodzakelijke sober
heidspolitiek die door de rege
ring werd aangekondigd na het
herstelprogramma. Ook de
begrotingen voor 1977 zullen
in dat zeifde kader aan de orde
komen.
Verder zal de regering gecon
fronteerd worden met de so
ciale programmatie in over
heidsdienst, waarover reeds
standpunten werden genomen
door de syndicale organisaties.
Een staking in die sektoren is
trouwens niet uitgesloten.
Een niet te onderschatten
struikelsteen is zeker Schaar
beek en de houding van bur
gemeester Nols. Hier dient de
regering kordaat op te treden
en de middelen te gebruiken
om het Arrest van de Raad van
State te doen uitvoeren. En
ondertussen moet de regering
de strijd voortzetten tegen de
inflatie en de werkloosheid.
Problemen die ondanks de
herneming en de voortzetting
van de economische herop
bloei blijven bestaan, en waar
voor slechts als oplossing het
overleg en de gezamenlijke in
spanning bestaat.
En inmiddels naderen wij de
gemeentelijke verkiezingen die
misschien minder nationaal
maar zeker in de nieuwe fusie
gemeenten alle aandacht krij
gen van de partijen. Vooral de
belangrijkheid van de nieuwe
verkiezingen kan niet ontkend
worden. De noodzakelijkheid is
er trouwens opdat alle krach
ten voor een gunstige uitslag
op 10 oktober zouden worden
ingezet. Deze verkiezingen zul
len immers zeer belangrijk zijn
voor de inwoners van de ge
meenten door de houding die
de bestuurders mogen zuilen
aannemen. Het zal aan de kie
zers zijn deze vertegenwoordi
gers aan te duiden in wie ze
vertrouwen hebben en die
morgen waar kunnen maken
wat vandaag wordt gesteld.
Die keuze is niet gemakkelijk.
Maar zeker is dat dezen die in
het verleden bereid waren ver
antwoordelijkheid te dragen,
morgen de beste waarborg bij
de zware taak voor de tot
standkoming van krachtige,
dynamische en leefbare ge
meenten zijn.
Diane D'Haeseleer
COMMERCIËLE ZENDER
Met zijn verklaring als gele-
genheidshoofdredacteur van
de RTL te Rijsel op 10 april
over de wenselijkheid in België
van een commerciële omroep,
heeft premier Tindemans een
dikke steen geworpen in de po
litieke kikkerpoel van ons land.
Dat hij vooraf waarschuwde
dat deze wenselijkheid een
persoonlijke idee was, waar
voor momenteel geen parle
mentaire meerderheid te vin
den is, heeft niet belet dat men
in de politiek-rustige Paas
week daarop van diverse zijde
is gesprongen als een honge
rige wolf op een onschuldig
lam.
Wat heeft de premier gezegd?
Dat naast de monopolie - bezit
tende RTB-BRT in ons land
een commerciële zender wen
selijk zou zijn, net zoals in En
geland, naast de befaamde
BBC, ook de commerciële ITV
bestaat. Het beheer van een
dergelijke zender zou kunnen
toevertrouwd worden aan de
gemeenschap van de dagbla
den, die op deze manier de
kans zouden krijgen om uit hun
financiële moeilijkheden te ge
raken. Nu krijgen de kranten
subsidies van de Staat, m.a.w.
helpt de belastingsbetaler de
kranten in leven houden.
Hierbij passen wel enkele be
schouwingen. Primordiaal
moet worden gesteld dat het
teloorgaan van een krant en
zelfs van een weekblad een
zwaar verlies is voor de demo
cratie. Dat de Staat financieel
moet tussenbeide komen, is in
de grond spijtig, maar totaal
onontbeerlijk om een echt vrije
informatie blijvend toe te laten.
Sommige menen nochtans
dat, op langere termijn, deze
staatssubsidies zullen drukken
op de vrije berichtgeving,
d.w.z. dat een of andere rege
ring wel eens condities zou
durven stellen.
Elke subsidiëring ontlokt na
tuurlijk bij heel wat mensen
argwaan en vooral wrevel. De
tegenstanders van een com
merciële zender zullen aan
voeren dat de geldschieters, in
casus de adverteerders, meer
nog dan een regering de infor
matie zullen beïnvloeden. Dit
gevaar is zeker reëel, maar
daarom dacht premier Tinde
mans aan de gemeenschap
van de dagbladen, waarin alle
ideologische strekkingen ver
tegenwoordigd zijn, zodat een
objectieve berichtgeving niet
onmogelijk is.
Het debat rond een commer
ciële zender roept onmiddellijk
drie vragen op: reclame via de
media, de middelmatigheid
van de officiële zender, de ob
jectiviteit in de voorlichting.
Via de buitenlandse zenders is
men reeds geraakt aan de re
clame via de TV en, vooral in
de gulden tijd van de piraten
zenders, via de radio. Het be
kijken van enkele reclame
spots valt weliswaar beter mee
dan het aanhoren van reclame,
maar wij zijn van oordeel dat
een groot deel van de bevol
king niet erg warm loopt voor
deze vorm van reclame. Dat
deze buitengewoon negatief
uitvalt v.d. geschreven pers,
hoeft niet meer herhaald. Kan,
met het voorstel van de pre
mier, hier een compromis wor
den gevonden? Het probleem
zal in ieder geval zeer nauw
keurig moeten bestudeerd
worden, omdat het nog heel
wat andere facetten heeft dan
de louter financiële.
Men stampt geen open deur in
als men zegt: middelmaat is
troef op onze officiële zenders.
Nederland wordt geprefereerd
voor de TV, voor de radio zoekt
men naar posten, waar niet zo
veel wordt gezwetst. De
zaterdag- en zondagavond
gezinsavonden bij uitstek
houdt men zo wat de gek met
de kijkers. Is het dan verwon
derlijk dat, vooral de kinderen,
gaan zoeken bij buitenlandse
zenders? Ook dit debat is niet
uitgepraat.
Ten slotte de objectiviteit in de
voorlichting. Het loopt vooral
de spuigaten uit bij de RTB,
waar enkele gauchisten zich
het monopolie toeëigenen van
wat mag en niet mag. De BRT
lijdt minder onder dat euvel, al
hoewel op sommige praatpro
gramma's heel wat zou kunnen
aangemerkt worden. De be
richtgeving is evenwel een
gemakkelijk te manipuleren
ding, zodat de luisteraar of kij
ker vaak ongemerkt een her-
senspeling ondergaat: de wijze
van selectie van het nieuws, de
gevoerde gesprekken, de
voorstelling van de gebeurte
nissen, enz., dat alles is een
machtig orgaan in de handen
van de radio- en TV-
journalisten die geen concur
rentie te vrezen hebben.
Het debat begint nog maar. Ja
renlang heeft men bepaalde
zijde gewezen op het nefaste
systeem van de «zuilen»
omroepen in Nederland en
daartegenover de zaligma
kende officiële omroep van ons
land gesteld. Maar... hadden
wij in België maar een omroep
bestel dat, qua niveau, de ver
gelijking met Nederland kon
doorstaan!
Hubert Van Wambeke
Arr. Voorz. CVP
EUROPA ZAL SOCIAAL
EN DEMOKRAT1SCH ZIJN
OF ZAL NIET ZIJN!
In een vorige aflevering heb
ben wij de Europese problema
tiek klaar gesteld, zoals die
zich momenteel aan ons voor
doet. In feite staan wij voor de
keuze' ofwel voortgaan op de
nationalistische toer met alle
catastrofale gevolgen van dien
op termijn op economisch en
sociaal gebied, waarbij al onze
Europese landen de speelbal
worden van machtige multina
tionale ondernemingen en van
machtige politieke blokken,
ofwel resoluut de weg opgaan
van een daadwerkelijke Euro
pese integratie.
Voor ons is de keuze duidelijk:
wij opteren voor een onafhan
kelijk, vooruitstrevend en de-
mokratisch Europa.
Twee aspecten dienen hier
onderscheiden te worden:
vooreerst het institutionele,
m.a.w. welke instellingen moet
dat Europa krijgen en welke
bevoegcfrieden moeten deze
instellingen krijgen.
Vervolgens het inhoudelijke:
welke politiek moet dat Europa
gaan voeren.
Dinsdagavond jl. stelde Luk Kieckens een reuze werk voor aan de
pers. Hij is de initiatiefnemer en promotor om de bijzonderste
bomen van het stadspark te inventariseren, op plan te brengen en
een repertorium te verzorgen, waarvoor hij de medewerking kreeg
van het stadsbestuur, in 't bijzonder schepen De Neve, om tot de
praktische realisatie over te gaan.
EUROPESE
INSTELUNGEN
Gans algemeen kan gesteld
worden dat wij een Europa wil
len, dat begiftigd is met demo-
kratische instellingen, die een
daadwerkelijk Europees be
leidsniveau (dus een suprana
tionaal Europa) garanderen
(en dus geen intergouverne
menteel Europa), en waarin de
Europese arbeidersbeweging
aan haar trekken komt.
In concreto betekent dit:
een waarachtig Europees
Parlement (en geen vergade
ring), opgevat als het demokra-
tisch controleorgaan op de Eu
ropese executieven, beschik
kende over uitgebreide budget
taire bevoegdheden, wetge
vende initiatiefrecht op be
paalde gebieden en in toene
mende mate medebeslis
singsbevoegdheid •samen met
de raad van ministers. Uiter
aard dient dit Parlement recht
streeks verkozen te worden en
dit vanaf 1978!
Versterking en uitbreiding
van de bevoegdheid van de
Europese Commissie, die de
motor moet worden van de Eu
ropese eenmaking.
De Europese Commissie zou
dienen te beschikken over een
volstrekt initiatiefrecht en over
meer eigen bevoegdheden
(een verregaande uitvoerende
macht), dit alles onder controle
van het Europees Parelment
De samenstelling van de Euro
pese Commissie zou dienen
de weerspiegeling te zijn van
een politieke meerderheid in
het Europees Parlement.
De ministerraad en de Eu
ropese Raad, momenteel de
enige beslissingsorganen,
zouden in de toekomst hun be
slissingsbevoegdheid op wet
gevend gebied moeten gaan
delen met het Europees Par
lement. De Raad dient even
eens onder controle van het
Europees Parlement gebracht.
Het Economisch en Sociaal
Comité, orgaan waarin de vak
bonden vertegenwoordigd zijn,
moet aan invloed winnen. Zijn
adviezen moeten in de toe
komst meer bindend te zijn
voor de Raad van Ministers
(van groot elang voor de reali-
zatie van het sociaal Europa).
Zijn samenstelling dient on-
verwijdl herzien te worden, ge
zien deEuropese vakbeweging
hier slechts 1-3 van de zetels
bezet. Rekening houdende
met het belang van de arbei
dende bevolking in W. Europa,
heeft de arbeidersbeweging
recht op een veel sterkere ver
tegenwoordiging.
De oprichting van een Eu
ropees Economisch en Sociaal
Planbureau.De oprichting
van een Europees Antikartel-
bureau en een Europese Prij-
zencommissie.
Verder zou er ter verster
king van de financiële controle
op het financieel beheer een
volwaardig Europees Reken
hof dienen te komen.
Blijven dan nog het Euro
pees Hof van Justitie, de
Raadgevende Comités, e.d.
Van belang is tevens dat de
Sociaai-Economische driele
dige topconferenties, waaraan
de vakbonden, samen met het
patronaat en de ministeries
van economische zaken, fi
nancies en sociale zaken deel
nemen geregeld samengeroe
pen worden en tot concrete re
sultaten leiden.
Met de fusie van de Euro
pese verdragen naar boven toe
en het werkelijk toepassen van
de regel der meerderheidsbes
lissingen in de Raad zou Eu
ropa ook een stuk kunnen op
schieten.
Het woord is nu aan de Minis
terraad om blijk te geven van
verantwoordelijkheidszin:
wanneer een overgrote meer
derheid van de Europese be
volking een politieke Unie en
rechtstreekse Europese Par
lementsverkiezingen wil (let
wel: ong. 70% van de Fransen
zijn ook voor direkte verkiezin
genvan het Europ. Parelment!)
kan de Europese Ministerraad
nog moeilijk neen zeggen zon
der zijn geloofwaardigheid te
verliezen
MARTIN HUTSEBAUT
Pol. Secr. BSP-Aalst
Met Paul Van den Bremt, een bio
loog uit Leuven en de heer Fobert,
besteedde Luk Kieckens ettelijke
uren in het stadspark.
Aanvankelijk stond Luc Kieckens
helemaal alleen met z'n idee. Het
groeide bovendien uit hoofde van
z'n hobby hout bewerken.
Voor hout zijn bomen nodig en
hieruit volgt dat men ook de bo
men dient te kennen. Tot zijn niet
geringe verbazing stelde hij vast
dat men van bomen in het alge
meen niet veel afweet. Nog min
der van de schat die het Aalsterse
stadspark te bieden heeft.
Ruim anderhalfjaar geleden zette
Luc Kieckens zich aan het werk.
Thans heeft hij ruim 1150 bomen
opgenomen en op een bijzondere
wijze in plan gebracht. Niet zon
der moeite, want het origineel
plan van het stadspark, van sche
pen De Wolf destijds aan schepen
Ringoir overhandigd, is spoor
loos Er was geen plan beschik
baar van het nu 60 jaar oude park,
dat juist was en wat er op stond
van bomen, was zuiver fantasie.
Als volkomen leek in het vak zette
Luc Kieckens zich aan het werk
om zelf een plan te maken. Hij
begon met de bomen in het stad
spark op te tekenen door alles zelf
uit te meten met een koord van 25
meter en is ook alle bomen gaan
uitpassen om over te zetten op het
nieuw plan.
Op het ogenblik zijn 2/3° van het
stadspark op een verantwoorde en
bovendien wetenschappelijke
stadshovenier - brigadier, die als
hoofdverantwoordelijke voor het
park de heer Kieckens aan het
werk zag en begrip toonde voor
diens initiatief.
Het werk van de heer Kieckens
valt niet te onderschatten, temeer
omdat er een schromelijk gebrek
is aan boomkenners en het was de
heer Louis Flobert die verwees
naar de wellicht zeldzame specia
list in Dendrologie, de enige
boomkenner,, de 84-jarige Ame-
linckx, die instond voor het be
heer van al het groen in Groot-
Antwerpen.
Pas drie maanden terug ontdekte
Luc Kieckens een zuivere lief
hebber, die 7 a 8 jaar met bomen
bezig is en 30 ha eigendom heeft
met meer dan 800 verschillende
bomen, de heer Decallut van het
arboretum Waasland in
Nieuwkerken-Waas.
Rond het ganse projekt hielpen
sporadisch nog een paar mensen,
maar het waren vooral het reeds
eerder geciteerde trio, die vanaf 1
mei tot het vallen van de bladeren
intensief bezig waren met de in
ventarisatie. Bij het tot stand ko
men van de inventarisatie en de
wetenschappelijke verklaringen is
men ervan overtuigd, dat er zich
hier en daar onzekerheden kunnen
bevinden. Dit vinden de initia
tiefnemers niet erg. Zij hopen dat
op hun publikaties reakties zullen
volgen en aldus op personen zul
len vallen, die er meer van weten.
zien en wil graag een lijst bez
gen van de ontbrekende ekse
plaren aan het kollege, om dit
de eerstvolgende gemeenten
door te drukken en het stadsp
op de allereerste plaats te brenj
in de gamma van de bestaar
parken. Met de didaktist
waarde komt het Aalsterse st
spark immers van de 5'" naar di
plaats.
Onze zegsman is niet alleen ij
kommerd om de huidige positiq[
resultatenmaar ziet nog veel v
der. Het park is goed, zegt 1
Men kan het verder verzorgt
Maar het kan nog heel wat verb
terd worden of vervolledigd.
Meteen stelt hij een bijzoni
probleem. Het «beheer» van H>or
stadspark. Er is geen statuut. V
gens Luc Kieckens zouden del"
stanties een statuut moeten vi
stellen. Nu is het park van iedf
een en wanneer er problemen z
richt men zich tot de schepen \j
het «groen».
De instanties zouden een stall
moeten vaststellen voor een I
heer op halflange of minder lal
termijn. Vooral voordedrastist J
ingrepen. Meer nog, volg 5
spreker zou men moeten een L
gaan vormen én met de scheper
en de mensen die er iets voor v<
len.
De aanwijzingen zijn er, dat m
de huidige tendens sanx L
spraak tussen de verschillen I
verenigingen zou willen l
stendigen.
De heer Kieckens had een 14- j
suggesties.
Inde eerste plaats zijn er vrijwilc
gers nodig. Hij denkt aan amatt
manier samengevat. Net vóór de
spiegelvijver werd tot op dit
ogenblik met het titanenwerk
gestopt.
Achter dit alles gaat een veel
waardevoller initiatief schuil: het
is de bedoeling om elke boom aan
de hand van de boom en dus
inventarisatie de boom terug te
vinden met alle karakteristieken.
Elke boom werd in verhouding
van de dikte gezet en d.w.z. dat
men met de 1150 exemplaren die
tot nu toe opgenomen werden, aan
een nummering toe was.
Luc Kieckens is vertrokken zon
der voorkennis en hij kon slechts
een paar bomen met hun naam
opnoemen. Hij leerde dat men te
weinig kent van bomen en dat
er weinig mensen te vinden zijn
die van bomen werkelijk iets af
weten.
Zelfstudie en een intens onder
zoek naar wetenschappelijke fun
damenten, hebben hem er toe
aangezet om zijn idee zeer ernstig
uit te werken en anderen te laten
meegenieten. Om tot de realisatie
van het plan te komen deelde hij
het stadspark in in perken. Deze
kregen net zoveel letters als het
alfabet. Daarin bevindt zich een
nummer nooit meer dan 100
die verwijzen naar de desbetref
fende boom.
Aan de hand van het plan kan men
de plaats situeren en via een lijst
met kodenummers kan men de
wetenschappelijke en nederlandse
naam en het volume van de boom
(omtrek op 1,5 meter hoogte) ver
nemen. Bovendien is er een ru
briek «hoogte», de estetische
waardering (goed exemplaar,
speciaal gegroeid, aangenaam om
zien, enz
Een andere omschrijving in deze
lijst omvat de waardering van de
frekwentie, of het een min of meer
vaak voorkomende boom is. De
frekwentie in het park en of het
vaak voorkomend of zeer zeld
zaam is. Of het in.'onze streken
tamelijk zeldzaam'of zeer zeld
zaam is, het aantal exemplaren
enz. (in het stadspark bevindt zich
een zeer zeldzame boom).
Een van de mensen die bestendig
de heer Kieckens in het park aan
wezig zag. was de heer De Bruyn
De handleiding die men zal uitge
ven bevat gegevens, die nog ter
diskussie kunnen gegeven wor
den. Naast deze handleiding bevat
de inventaris ruim 30 bladzijden
informatie en een plan op blauwd
ruk.
Het repertorium van de bomen
omvat plusminus 150 gewoon
voorkomende bomen in onze
streken (West-Europa) en is ge
rangschikt naar alfabetische orde
in wetenschappelijke en neder-
landstaligc benaming. Een kode-
nummer verwijst ook hier weer
waar de desbetreffende bomen te
vinden zijn.
Kortom, het plan, inventaris en
repertorium, omvat een schat aan
gegevens, didaktisch materiaal.
Aanvankelijk en nog is het de be
doeling op voorstel van sche
pen De Neve om elke boom te
voorzien van een verklarend
plaatje. Een stelling die een jaar
geleden ingenomen werd.
Op dit ogenblik zouden plaatjes
besteld zijn van 60 x 60 cm. in
duurzaam materiaal. Het gaat hier
echter wel om de plaatjes zelf,
zonder de gravure, en elk plaatje
zou een 8 a 900 F kosten of een
totaalprijs van 30.000 F. Men zou
er sterk over denken om de plaa
tjes door de stadsdiensten zelf te
laten graveren.
Als optiek stelt men, dat de ver
klarende plaatjes bij de bomen
zouden geplaatst worden rond het
jaarlijks verlof. Een plan om in
het stadspark een geleide rond
gang in te richten is in overwe
ging, alsmede het gepaste doku-
mentatiemateriaal.
Ook om vulgariserende hoofd
kenmerken toe te voegen aan de
bestaande plannen. Alsnog wil
men een beperkt aantal exempla
ren publiceren van de inventaris
om een praktisch bruikbare inven
taris en handleiding ter diskussie
te leggen, dat nog voor verbete
ring vatbaar is.
Ook geleide bezoeken staan op
het getouw en nu reeds zijn er een
viertal konkrete vragen: o.a. de
dienst toerisme en scholen.
Maar men gaat ook nog verder,
initiatiefnemer Kieckens wil de
bestaande soorten (120) met nog
maar liefst 30 nieuwe aangevuld
hoveniers, die nu druk bezig zH
in hun beperkte ruimte en mfl
schien wat graag hun hobby tH
dienste van de gemeenschap w»
lenstellenen in het stadspark ov 2
een veel groter terrein zouden b f
schikken om hun aktiviteiten uit F
breiden. Natuurlijke tuinen in h
stadspark zou volgens spreker z
ker niet schaden. d
E
Nu is het park een «goed onde p
houden tuin». Men moet ten E
naar het element «botanica»Mi h
moet er voor zorgen dat er o| E
nieuw liefhebbers betrokken wo e
den bij het parkgebeuren. t
z
Men moet de rijkdom aan bomt r
meer laten doordringen. Botani E
betrekken en van daaruit moett c
er boomkenners gevormd worde a
want er is een ontstellend gebre g
aan deskundigen. z
5
Bomen zijn vandaag «in», heti s
een modeverschijnsel, maar he e
bomenbestand moet behoudt
blijven en dit kan langs offïciël i
instanties, al is de weg dan log e
zwaar. Luc Kieckens pleit voi
het beheer met liefhebber, die ee
nog meer persoonlijke aandat
besteden. Hij pleit vooreen nogl
vormen korps van mensen
«bomen kennen». Hij wil van h
stadspark een «levend» dokumei
maken. En wanneer volgens L
Kieckens de witte wilde kastan
de schoonste boom van het stat
spark is, dan dient men dit fent
meen niet op te zoeken in boekei
maar zich ter plaatse te overtu
gen.
Zo groeide het ook. Een man ha
belangstelling voor hout Dl
bomen, dan het stadspark, dan <i
inventansatie en de studie.
Om het projekt nog verder te ver
wezenlijken, zijn er vrijwilligers
nodig, mensen die van de natuu
houden, die wat willen leren ei
die anderen een nog te weinig ge
kende wetenschap willen bijbren
gen. Zij kunnen zich wenden tot
Luc Kieckens, Keizerlijke Plaats
40, 9300 Aalst.
