zonniGE i mei beiogiiig
3iste PVV-ISIU mEI HV0I1DFEEST
WÊÊÈÊÊÊÊÊÈÊÊÊ
6 - 7-5-76 - De Voorpost
Zaterdagmorgen rond 10.30 u. startte aan het Volkshuis op de Houtmarkt te Aalst, onder een
stralend zonnetje, de kleurrijke 1 mei-betoging van de B.S.P. Deze manifestatie waarvoor
simpatisanten uit gans het gewest waren overgekomen startte met een feestrede van Senator
Willy Vemimmen, tevens voorzitter van BSP-federatie Aalst. Daarna trok de stoet door de
voornaamste straten van de stad.
Rond 10 u. verzamelde zich op
de Houtmarkt en in het Volks
huis een bonte menigte voorde
1 mei-optocht van de B.S.P.
Zoals traditiegetrouw kon deze
optocht ook dit jaar rekenen op
de medewerking van een stra
lend zonnetje.
Uit gans het gewest kwamen
autocars en simpatisanten
aanstromen. Muziekkorpsen
strekten even de beentjes,
speelden een stukje en gaven
het geheel een feestelijke
stemming. Ondertussen ver
kochten vriendelijke hostessen
BSP-speldjes aan de demo-
kratische prijs van 10 F. Een
blijde zonnige gebeurtenis die
echter het verkeer af en toe
eens duchtig in de knoop haal
de.
Hoogtepunt en start van de be
toging was de rede van Sena
tor Willy Vemimmen, tevens
voorzitter van de BSP-
federatie Aalst
FEESTREDE
Beste vrienden, kameraden,
beste partijgenoten, simpati
santen.
Vandaag zullen er in dit land, in
Europa en over gans de wereld
honderdduizenden manifeste
ren voor gelijkheid, voor
vrijheid en rechtvaardigheid.
Een nieuwe socialistische strijd
heeft van 1 mei een werkelijke
feestdag gemaakt, een dag
van bezinning, maar 1 mei
moet voor ons in de eerste
plaats blijven: een dag van
werkelijke socialistische strijd.
Wanneer we zeggen: een dag
van feest, dan denken wij terug
aan diegenen die onder moei
lijke omstandigheden, onder
onmenselijke voorwaarden,
gedreven door de armoede en
de ellende in opstand gekomen
zijn tegen de gevestigde maat
schappij. En de beste dank die
we hen kunnen geven is inder
daad op 1 mei, zoals nu, mas
saal te manifesteren voor onze
rechten. Rechten die zij niet
kenden, maar waarvan wij
moeten vaststellen dat inder
daad de armoede, de ellende,
de onwetenctfieid, de onrecht
vaardigheid nog niet uit deze
wereld is. Deze dag, 1 mei
1976, is voor ons ongetwijfeld
ook een dag van ernstige be
zinning. Waarom zouden wij op
deze dag, die tevens doet te
rugdenken aan de socialisti
sche strijd enkele jaren gele
den, en het drama daaraan
verbonden, van de Chileense
werkende klasse. Waarom
zouden wij op 1 mei dit jaar niet
even maar onze gedachten la
ten gaan, enkele honderden ki
lometers van hier, naar Spanje,
waar de arbeidende klasse
misschien voor de eerste maal
vandaag de gelegenheid krijgt
achter de rode vlag op te mars-
jeren, en hopen wij dat ze niet
zullen neergeschoten worden
zoals in een verleden bij ons
reeds gebeurde.
Inderdaad, 1 mei moet een
strijddag blijven omdat deze
maatschappij, hoe anders zij
ook is samengesteld, welke
vormen zij ook aanneemt, even
onrechtvaardig is als in het ver
leden. Moeten wij niet vaststel
len dat tweederden van de we
reldbevolking nog altijd niet
beschikt over de elementaire
bestaanszekerheid. Moeten
wij niet vaststellen dat weten
schap en techniek in dienst
staat, niet voor de veiligheid
van de bevolking, niet voor het
welzijn van de bevolking, maar
nog in grote getalle in dienst
staat van de vernietiging van
de mensheid. Moeten wij op
deze 1 mei niet vaststellen dat
over gans de wereld de bewa
pening nog steeds toeneemt
en de problemen van oorlog en
vrede ook vandaag aktueel
blijven. Partijgenoten en vrien
den, ook in ons eigen land
moeten wij enkele vaststellin
gen doenWe moeten vaststel
len dat men vandaag niet al
leen regeert zonder de socialis
ten, maar dat men vooral re
geert tegen de socialisten en
tegen de werkende klasse.
Moeten wij niet vaststellen dat
een eerste minister van dit land
spreekt over een nieuwe maat
schappij, een nieuwe visie,
maar dat wij moeten vaststel
len dat in dit land niet minder
dan 250.000 werklozen zijn.
Dat er 60.000 jonge mensen in
het Vlaamse land een Illusie
verloren hebben, eens een be
roep waarvoor ze gestudeerd
hebben te kunnen uitoefenen.
Moeten wij niet vaststellen in
dit land, en maakt dat mis
schien deel uit van een nieuwe
maatschappij, dat voor de eer
ste maal een aanslag gepleegd
wordt op de vergoedingen van
de sociaal verzekerden, dat de
lasten dienen betaald te wor
den, maar dat anderzijds hon
derd miljard belastingsfraude
aanwezig is en dat men weigert
één inspanning te doen om
daaraan te verhelpen. Dat
maakt deel uit, schijnt het, van
de nieuwe visie. Wij zeggen als
socialistische beweging, wij
wensen daar een einde aan te
stellen.
Indien de pioniers het alleen
hebben moeten doen, dan
moeten wij ervan bewust zijn,
dat ook wij vandaag de strijd
alléén dienen te voeren.
Daarom is het nodig dat ern
stige struktuurveranderingen
tot stand worden gebracht.
Voor velen en voor onze te
genstrevers eindigt de demo-
kratie daar waar wij nu staan,
terwijl voor ons de demokratie
begint bij de ekonomische in
spraak en planning.
Moeten wij ook niet zeggen,
vandaag, dat deze regering er
niet in slaagt de fundamentele
In de ruime Keizershallen waren er circa 1200 militanten aan
wezig om de mei-avond feesten bij te wonen van de P.V.V. en
L.S. W. in een luchtige en informele stemming met mandate-
rissen, provincieraadsleden, Burgemeester, Schepen,
raadsleden en leden van de C.O.O., naast syndicalisten, mu-
tualisten, zelfstandigen en gepensioneerden.
De heer De Gols stelde staats-
sekretaris D'Haeseleer voor
als de «kopman van Groot
Aalst en als de eerste Burge
meester van groot Aalst».
Uit de rede van Staatssekreta-
ris D'Haeseleer:
Op de avond van één mei
staan we in dit land, evenals
alle sociale organisaties, voor
ontzagelijke problemen die
zware verantwoordelijkheden
daarstellen.
Het verzamelen van het kruim
van onze militanten is in deze
moeilijke sociaal bewogen pe
riode des te belangrijker.
De maatschappij-evolutie, ik
zou bijna zeggen revolutie, het
uitzicht, het geluk, het welzijn
binnen de nieuwe samenleving
waarvoor wij vandaag ons in
zetten, zal worden wat wij er
voor over hebben.
Wij zijn realistisch genoeg om
te beseffen dat wij ons welzijn
niet ten geschenke krijgen. Wil
men welvaart en welzijn, dan
moet men er voor werken en
men moet er inspanningen
voor leveren.
De laatste dertig jaar hebben
de vakbewegingen in ons land
een steeds groter wordend
aandeel in de opbouw van
onze maatschappij en in het
welzijn van de bevolking. Dat is
niet zonder strijd gegaan.
Vandaag één mei 1976 kan
men echter niet langer denken
in termen van klassenstrijd,
waarvoor wij als organisatie
ons nooit hebben ingezet,
maar waarvan sommige so
ciale organisaties een slogan,
een streefdoel hebben ge
maakt.
Voor ons liberalen heeft de
maatschappij steeds gesteund
op de peilers van persoonlijke
vrijheid en solidariteit. Heiaas
hebben in de laatste decen-
nia's deze twee woorden veel
terrein verforen: ook in ons
land. Vandaag staan wij op een
keerpunt.
De sociaal, ekonomische en fi
nanciële krisis op wereldschaal
heeft gemaakt dat de kwantita
tieve woorden meer en meer
plaats maken voor kwalitatieve
doelstellingen en één van de
voornaamste daarvan is zeker
de persoonlijke vrijehid. En in
onze maatschappij in volle gis
ting, die op zoek is naar nieuwe
beheers- en gezagsvormen,
waar inspraak en medezeg
genschap nadrukkelijker aan
bod komen, is een opbouw van
welzijn in en door overleg
noodzakelijk.
De gebeurtenissen tonen aan
dat wij nu voor belangrijke be
leidsopties staan. Alle organi
saties en partijen verklaren te
streven naar een rechtvaardi
ger, een eerlijker en een vrije
samenleving.
De vraag is echter: op welke
manier, langs welke wegen?
En daar zit het precies.
Staatssekretaris D'Haeseleer (el)
Is het een verdere socialisering
van onze samenleving? Of is
het een liberale visie die de
weg op wil naar persoonlijke
inzet in de grootst mogelijke
verscheidenheid en met de
ruimst mogelijke zingeving aan
het eigen leven.
De keuze kan niet meer ver
meden worden.
En we stellen vast dat in dit
land de keuze verschilt naarge
lang de gemeenschappen.
Wij, Vlamingen, willen een sa
menleving in het leven roepen
met overleg en zonder voortdu
rende konfliktsituaties in het le
ven te roepen. Wij zoeken de
oplossing in een sociale mark-
tekonomie.
Langs Waalse zijde is men
daartegenover van oordeel dat
een ekonomisch staatsdiri-
gisme met een oppermachtige
overheid, de oplossing is. Dat
verschil in opvattingen dreigt
niet alleen dé kloof te drijven
tussen de gemeenschappen,
maar tevens de eenheid in be
paalde vakbonden en organi
saties aan te tasten zoals
waarnemers konden ervaren
op het kongres van de christe
lijke vakbeweging.
Inderdaad de Waalse arbei
ders hielden er een andere
mening op na dan de Vlaamse
inzake de te nemen ekonomi
sche maatregel ter verminde
ring van de werkloosheid.
Dat deze evolutie verstrek
kende gevolgen zal hebben,
ook op andere terreinen, is
vanzelfsprekend en o.m. op
het vlak van de budgetaire en
fiskale politiek.
Desbetreffend citeer ik, gewé
zen B.S.P. Minister Henri Si-
monet, ondervoorzitter van de
Europese Commissie, die
woensdagnamiddag in een po
litiek belangrijke rede o.a. ver
klaarde dat hij zich niet kon
voorstellen dat in Walloniè zou
beproefd worden dat aan
staatsbedrijven de taak zou
opgedragen worden niet ren
derende aktiviteiten tegen
hoge kosten kunstmatig in le
ven te houden.
In het geheel van de evolutie
die wij meemaken, heeft de li
berale sociale beweging nooit
geaarzeld haar vertrouwen te
bevestigen in de kracht, het
aanpassingsvermogen en de
ondernemingskracht van het
privé-initiatief
Ook de P.V.V. heeft steeds die
houding aangenomen en
daarom wordt ze door ons volk
meer en meer aangewezen als
deze partij die ondubbelzinnig
afstand neemt van alles wat
zweemt naar dirigisme. In onze
verschillende kongressen
hebben we steeds gesteld dat
in de geest van ons sociaal li
beralisme er een modern op
gevatte beheervorm moet tot
stand komen, tussen kapitaal
en arbeid en met een meer
humane dimensie.
Daarom heeft de P.V.V. een
belangrijk wetsvoorstel neer
gelegd dat via de demokratise-
ring van de vrije onderneming
zal streven naar de kwalita
tieve verbetering van honder-
dduizende werknemers in het
ganse land.
De P.V.V. wil vertegenwoordi
gers van ondernemingen van
meer dan 500 personeelsleden
opgenomen zien in de Raden
van Beheer.
Die houding heeft de P.V.V.
ook aangenomen in de twee
jaar durende legislatuur van
deze regering, die door haar
dynamisme en door haar her
vormingen een uitdaging is.
In de ganse na-oorlogse pe
riode kan men geen regerings
periode aanwijzen tijdens de
welke de vraagstukken zo ge
laden war.en als tijdens de hui
dige legislatuur.
Deze voorbije 24 maanden
hebben wij bewezen dat wij
een regeringspartij zijn waarop
men kan steunen, maar die niet
bereid wordt gevonden tegen
alles, en voor alles, in een koa-
litie te blijven. De P.V.V. is
evenmin een partij die op de
loop gaat als het moeilijk rege
ren wordt.
Daarom en zelden heeft onze
partij zoveel blijken van simpa-
thie en aanmoedigingen mo
gen ontvangen als in deze
moeilijke ekonomische en so
dale periode. Zelden ook heb
ben wij zoveel nieuwe leden
zowel in onze sociale als poli
tieke organisaties mogen be
groeten.
Dat is verheugend op een
ogenblik dat de gemeente
raadsverkiezingen voor de
deur staan, nadat de fusies
zowat de hele politieke kaart in
De 1 mei betoging (jm)
Namens het organisatiekomitec werden bloemen aangeboden aan Mevr. L. D'Haeseleer en mevr. Vi
Kenterghem. 1200 aanwezigen in de zaal.
het Vlaamse landsgedeelte, en
ook in ons arrondissement,
aanzienlijk heeft gewijzigd.
Wij verklaren hier deze avond
dat de P.V.V., zonder vrees,
bereid is in alle gemeenten van
dit arrondissement bestuurs-
verantwoordelijkheid te dra
gen. Wij zijn in alle fusiege
meenten van ons arrondisse
ment en niet het minst in
Groot-Aalst, kandidaat voor de
Bestuursmeerderheid.
En, ik vergis mij niet, want het is
mijn oprechte overtuiging dat
wij hiervoor als partij over vol
doende degelijke en waardige
krachten beschikken die zich in
het belang van onze bevolking
nu reeds kandidaat stelden.
Onze lijsten zullen trouwens de
weerspiegeling zijn van de
gemeenschappelijke wil van al
de inwoners uit de fusiege
meenten.
Het programma dat wij eerst
daags aan de kiezers van de
gemeente zullen bekend ma
ken, zal tevens de waarborgen
inhouden dat geen diskrimina-
ties tot stand zullen komen en
dat eenieder gelijkberechtigd
zal worden waar hij ook in de
nieuwe gemeente woont en tot
welke groep hij ook behoort.
De P.V.V. nodigt nu reeds alle
inwoners uit om samen de
nieuwe gemeente vorm, groei
en welvaart te geven.
Daarvoor zullen wij, als liberaal
fzïnspireerde volkspartij, ons
geestdriftig in de strijd werpen
zonder terughouding en met
iedereen die het goed meent
hervormingen in het land tot
stand te brengen. Moeten wij
als BSP niet zeggen dat wij ons
moeten aannemen dat wij ook
op de Vlaamse beweging onze
stempel dienen te drukken, niet
met het achternalopen van an
deren, maar door voortaan
onze oplossingen naar voor te
brengen. Een Vlaamse BSP
moet innig verbonden zijn met
zijn volk!
1 mei heeft ook een betekenis
voor onze gemeenteverkiezin
gen. In het arrondissement
komen we uit als een sterke
beweging. Het heeft ook een
speciale betekenis hier in deze
stad van straks 100.000 men
sen. Zes jaar geleden heeft
men de socialisten hier weg
gehouden om ze te doen in
eenstorten en om onze plaat
sen te bekomen. Maar wij zien
vandaag dat zij daar niet in ge
lukt zijn. Dat wij frisser dan
voorzien naar voor komen en
dat zij daar niet in gelukt zijn.
Dat wij frisser dan voordien
naar voor komen en dat de be
drogenen van 1970 de over
winnaars in oktober moeten
worden!
Daarom moeten een reeks van
voorwaarden vervuld worden.
Moeten wij ophouden de on
verschilligheid nog aan te
moedigen. Moeten wij voort
aan zeggen dat wij het
egoïsme moeten bevechten.
Kortom dat de basis van onze
maatschappij moet berusten
op ons aller solidariteit.
Daarom marsjeren wij van
daag frankweg door deze stad.
Wij mogen onze politieke te
genstrevers frank in de ogen
zien!
De rode vlag voorop. Laat het
in oktober worden voor ons al
lemaal, in het arrondissement,
in deze stad, laat deze mooie
emblemen het teken zijn van
de overwinning. Leve 1 mei
'76!
BETOGING
Na de krachtdadig uitgespro
ken feestrede van de senator
Luisteren naar het 1 mei koncert op de Houtmarkt (jm)
sn
van de .B.S.P. aan de grfl
massa kenbaar gemaakt. A I
ter deze slogan stapten
mandatarissen van de
meenschappelijke aktie.
kele namen uit de velen: Sel
tor Vemimmen, volksvel
genwoordiger Bert Van H(
ick, Jan Van der Veken, frji
Van der Heyden, en Edg e
Hooghuys. L
Het spandoek: «Aalst verdri
in de schulden, Redt onze s
met de B.S.P.» ging de vlagt 'or
vooraf. De talrijke rode w Pn
pels van her en der wen '"9
onmiddellijk gevolgd door
ander spandoek: «Gi,or
nieuwe belastingen. Stop
Fiskale Fraude». Een grt Pr£
van een honderdtal persoi
scheidde dit spandoek van jfJ'
andere slogan: «Geen afbr; 'ior
van de sociale zekerheid», 0U£
daarmee was men dan def '9°
tief toe aan het hekelen van ''e'
nationale politiek. UIT
Het trommelkorps van A
zorgde voor een twe
vleugje muziek.
«Ekonomische demokr c"'
NU» was niet enkel de eis n
formuleerd op een spandt[orT
maar ook de eis van de on
veer 300 personen uit het k rtUi
ton Aalst die het doek volgd 00
«Een toekomst voor de ja 6 1
met de B.S.P.» ging de hart )r(j
nie Hand aan Hand vooraf
Het einde van de uit twintig,dl
len bestaande stoet werd
vormd door twee spandoek 'e<
«Met Tindeamans werd w
anders, maar... SLECHTI ,af
en «De B.S.P. - Sterk en Pn
namisch». Tussenin staf ra(
een 300-tal personen uit 32
gewesten Erembodeg iur
Welle en Denderleeuw. Te
lotte volgde het trommelko Tl
van Moorsel en een huldeb "9;
«Bond Moyson Aalst - 75 j'e 1
Jong». De A.C.O.D. met
volk van het kanton Hen e*
(Zottegem) en alle simpatis |et
ten, vormden een lange sl la
een grote massa. De beloi en
van een suksesrijke dag.
met onze gemeenten en I
volking. Beste vrienden,
vandaag af gaan wij sam
schouder aan schouder, va
beraden de strijd in, ieder
gens zijn bekwaamheid, i
kracht, zijn inzet.
Maar allen als één ploeg l
diensten van onze partij en
onze gemeente.
Staatssekretaris D'Haeself
besluit: beste militanten,
strijd en de taak die ons wai
is niet gemakkelijk. Ze schi
ons echter niet af omdat
door onze werking in het ver
den reeds sukses hebben c
boekt en omdat de bevolkii
die achter ons staat, verdii
dat wij ons volledig geven.
E.A
Senator Willy Vemimmen (jm)
vormde zich in de Pontstraat
de stoet. De opkomst was
overweldigend. Vele partijge
noten en simpathisanten hou
den deze dag speciaal vrij van
alle aktiviteit om aan de jaar
lijkse optocht te kunnen deel
nemen.
Vooraan, na de stadspolitie,
liep een jong meisje met de
rode vlag, onmiddellijk gevolgd
door een bord «1 mei: B.S.P. -
A.B.V.V. - BOND MOYSON».
De in de zon schitterende in
strumenten van de «Jeugd in
Uniform» - blauw-rood - trom
melden de eerste vruegdeno-
ten in de lucht.
Met de spandoek «Met de
B.S.P. terug in het stadsbes
tuur» werd een oktoberdroom
