3
E
OUDE BROUWERIJ
BOEMAN VOOR GEMEENTEBESTUUR
KWB BESTAAT 25 JAAR!!!
ONTHAALNAMIDDAG IN DE
AFDELING OPENBARE WERKEI
8 - 7-5-76 - De Voorpost
t
Het bestuur van onze gemeente zit met een moeilijk te verteren probleem, nl. de lotsbestemming van de
oude brouwerij. Deze was reeds meerdere malen aanleiding tot rumoerige diskussies in de
gemeenteraden. Een hoogst vervelende zaak die haar oorsprong kende veertien jaar geleden!
VERWERVING
Op 12 maart 1962 besloot de
gemeente de gronden van de
oude boerderij, die eigendom
waren van Maria, Louisa, en
Eugène Baeten. te verwerven
voor de K.O.O. van Nieuwer-
kerken. De eigendom was ver
deeld in drie percelen, een
perceel weide, een perceel
boomgaard en weide, en tenslot
te een derde dat de gebouwen
van het woonhuis, brouwerij en
stallen omvatte. Samen bezaten
ze een oppervlakte van twee
hektaren veertien aren één
centiare. De koop werd gesloten
in kafee De Jordaan. Aanwezig
waren de heren Theo Meule-
man, in zijn hoedanigheid van
burgemeester, en Desiré Peer-
linck, als schepen. Verder was er
ook nog de heer Eduard-Leon
Sel dtïfindertijd voorzitter was
van de KOO. Op de openbare
verkoop deed burgemeester
Meuleman het hoogste bod,
namelijk de som van één miljoen
zeshonderd en vijfduizend ff.
Vermeerderd met de lasten steeg
de som tot 1.910.688 frank.
Door deze transaktie, opgesteld
door notaris Jean De Clippele
van Aalst, werd de Koo dus
eigenaar van het ganse pand
daar de drie percelen samen
aangekocht waren. Nochtans
waren meerdere kommissiele
den niet zo bijster gelukkig met.
de aankoop. Waarschijnlijk
voelden ze toen reeds aan dat het
hen in de toekomst nog heel wat
problemen zou opleveren!
AFTAKELING
Toen de koop gesloten werd,
waren de gebouwen nog volledig
intakt. Dit bleef echter niet lang
zo. De inwoners van de gemeen
te ontketenden een ware stroop
tocht op alles wat nog enige
waarde had. Eerst verdwenen
de nog in de brouwerij aanwe
zige vaatjes en tonnetjes. Nadien
begon men aan het gebouw zelf,
de dakpannen en balken eerst,
dan het vensterglas en de
raamkozijnen, de drempels enz.
Duizenden stenen werden weg
gesleept. het gebouw was een
ruïne geworden. De klandestien
afbraak van het pand re
sulteerde tenslotte in de in
storting ervan. Van de eens zo
fiere brouwerij restte er niets
meer dan wat puin waar
niemand nog iets kon mee
aanvangen, anders was het vast
en zeker ook nog naar andere
oorden verhuisd!
MALAISE
In het begin scheen men niet te
weten wat ermee te beginnen.
Tijdens de plundering bleef men
lijdeloos toezien. De eerste jaren
gebeurde er volkomen niets. Het
gras werd elk jaar wat hoger en
het ongedierte vierde er elke dag
feest. Toch was het ongebruikt
laten van de tereinen een doorn
in het oog van velen. Stilaan
rijpt het plan de gronden voor te
behouden voor sociale woning
bouw.
BODEMONDERZOEK
Deze gronden moesten natuur
lijk onderzocht worden naar de
geschikheidsgraad voor be
bouwing. Twee bouwmaat
schappijen hadden interesse
voor het projekt, nl. Veilig
Wonen (gewestelijke bouw
maatschappij erkend door de
nationale maatschappij voor de
huisvesting) en de Interkom-
munale Vereniging «Land van
Aalst». Beiden lieten een bo
demonderzoek uitvoeren en
kwamen tot dezelfde besluiten.
De heer Siegfried van Nuffel,
geograaf en planoloog van
beroep, voerde de boringen uit
in opdracht van de Interkom-
munale. In het algemeen besluit
van zijn verslag wijst hij vooral
op de nadelige invloed van de
gebrekkige waterhuishouding.
Hij kwam tot de konklusie dat
bepaalde gedeelten van de
gronden volkomen ongeschikt
zijn voor bebouwing, dat andere
gedeelten sterk problematisch
zijn en men er ware heksen
toeren zou moeten uithalen om
deze terreinen alsnog geschikt te
maken. Kleinere percelen waren
daarentegen wel geschikt.
Alhoewel hij de zaak niet
volkomen ongunstig ziet, zal er
naar zijn mening toch geen
denderend sukses geoogst wor
den door te bouwen zonder
ernstige meeruitgaven te doen
voor geschiktmaking van som
mige gedeelten. De maatschap
pij «Veilig Wonen» die eveneens
een bodemonderzoek liet uitvoe
ren, stuurde in 1973 een brief
aan de KOO, eigenaars van de
gronden. Wij citeren: kun
nen wij u bevestigen dat onze
maatschappij in het vooruitzicht
van het oprichten van sociale
woningen op 10 februari 1966
een grondonderzoek heeft laten
uitvoeren en dat het besluit was
dat de samenstelling van deze
gronden niet geschikt was voor
het oprichten van sociale wo
ningen. Onze maatschappij
heeft dan ook afgezien van dit
projekt.» Tot zover dit citaat dat
heel duidelijk aantoont dat deze
bouwmaatschappij haar vingers
niet wou branden aan een zeer
moeilijk uitvoerbaar plan. Na
dit ongunstig advies over de
bodemsamenstelling werden de
eerste tekenen van tweedracht
zichtbaar onder de belangheb
benden. Er waren er die
ondanks alles die sociale wo
ningbouw wilden doordrukken,
het mocht kosten wat het wou.
Anderen schreven dit projekt af
en gingen op zoek naar een
andere oplossing.
SPORTTEREIN
Alhoewel men ondertussen de
gronden verhuurde aan een
landbouwer die er koetjes en
kalfjes vrij spel op liet (het gras
moet wel buitengewoon lekker
zijn op een weide van bijna twee
miljoen) bracht dit toch weinig
voordeel aan de gemeenschap!
Daarom vatten er enkele leden
van de gemeenteraad het plan
op om er een sportterrein aan te
leggen. Het voorstel werd naar
voor gebracht maar werd na
tuurlijk weggestemd door de
aanhangers van de woningbouw.
Het was nochtans een prachtige
gelegenheid om zonder reus
achtige kosten te maken een
bestemming aan de oude brou
werij te geven die geheel ten
goede zou gekomen zijn aan de
jeugd van de gemeente die
anders toch al niet al te zeer
verwend wordt. De zaak was
door deze weigering om er een
sportterrein aan te leggen terug
in een impasse geraakt, het werd
1976!
PARK
Het einde van Nieuwerkerken
nadert onverbiddellijk. Er moet
iets mee gedaan worden. Een
stuk grond van bijna twee
miljoen frank (in 1962) gedu
rende meer dan veertien jaren
laten verwilderen en er helemaal
niets mee aanvangen (wat door
velen niet begrepen wordt, en
terecht) is straffe koffie, maar
het dan ook nog moeten
weggeven is nog veel erger. Zo
redeneerden ook sommige
raadsleden. Op de raad van 6
april 11. werd er dan ook een
voorstel op de agenda geplaatst
om de oude brouwerijterreinen
te herschapen in een park. In
feite kunnen we het gerust een
wanhoopspoging noemen. Zoals
altijd wanneer deze kwestie ter
sprake komt. waaide er weer
heel wat stof op! Doch, eveneens
zoals altijd, bleef het nog maar
eens bij dat stof! Definitieve
zaken kwamen er weer eens niet
uit de bus. Het voorstel van de
laatste kans werd verworpen.
Deze maal waren er vijf ja-
stemmen (de CVP-traktie minus
de heer Meuleman), één ont
houding (burgemeester Edgard
Hooghuys - BSP) en zeven (7)
nee-stemmen (PVV-fraksie en
schepen Meuleman - CVP).
Velen denken dat de zaak nu
definitief voorbij is en dat de
gronden bij het einde van het
jaar naar de KOO van Aalst
zullen overgaan. Doch, en in
zoverre is dit artikel een
"primeur, daar hebben ze het
mis. Uit betrouwbare bron
hebben we vernomen dat heel
binnenkort de zaak nog maar
eens op de agenda geplaatst zal
worden. Om de kaarten van hen,
die hier zullen voor zorgen niet
volledig bloot te leggen, laten we
het bij deze vingerwijzing.
BESLUIT
Wij hebben getracht de ganse
geschiedenis van deze jammer
lijke zaak zo objektief mogelijk
uiteen te zetten. Dit kostte heel
wat opzoekingswerk. Wij hopen
echter dat het niet tevergeefs
geweest is... In andere fusione
rende gemeenten tracht men
zijn inwoners toch nog een
afscheidsgeschenk aan te bie
den. Vele inwoners van onze
gemeente zeggen: Nieuwerker-
Deze Gijzegemse vereniging die met haar 100 aktieve leden
één van de grootste verenigingen van de gemeente is vierde
het afgelopen weekend het vijfentwintigjarig bestaan.
Op een receptie in het gemeen
tehuis noemde burgemeester
Lejuste het een gelukkig toeval
dat juist voor de fusie nog zo'n
heuglijke gebeurtenis in het
onafhankelijke Gijzegem kon
georganiseerd worden. Hij had
voornamelijk voor de stichters
en wijkmeesters een speciaal
woordje van erkennins over en
noemde het sodaal en kultu-
reel streven van de KWB één
van de lichtende voorbeelden,
die naast de sporfpromotie
door de feestviernde vereni
ging maksimaal worden ver
spreid.
Het volledig bestuur dat mo
menteel gevormd wordt door
Prosper Van Nuffel (voorzitter),
Antoine Van Hauwermeiren
(ondervoorzitter), Walter Van
Heek (sekretaris), Henri Geys
(penningmeester) en de be
stuursleden Hubert De Smedt,
Raf Merckx, Mau rits Van Hum-
beeck, Alfons De Ridder, Alois
Huylebroeck, Phil Cammer-
man, Jozef Lowie, Benoit Ver
hulst, Julien Bruylandt, Jozef
Van Hauwermeiren, Jerome
De Winne en Proost Jossa had
ter gelegenehid een waaier
van aktiviteiten op touw gezet:
men begon met een reuzebe-
lotting waarvoor zestig gega
digden opkwamen. Een groot
volleybaltomooi met vier Gij
zegemse ploegen lokte een
grote (naar Gijzegemse maat
staven) publieke belangstel
ling. De troosting van dit tor
nooi werd door de Sympathi-
santenploeg gewonnen met
2-1 öjfers van de Jomisten, de
grote finale ging naar KWB 25
dat Chiro Popov met 2-1 cijfers
versloeg. Na een Plechtige
Erernis opgeluisterd door het
Sint-Martinuskoor (dat uit
KWB-kringen haar ontstaan te
danken heeft) werd een Groots
opgezette receptie georgani
seerd voor Leden en Oud-
Leden hierop zorgde de Chiro-
kapel voor de muziekale noot.
Na het eremaal waarop 82 per
sonen aan de feestdis hadden
plaatsgenomen werden de
stichters Alois Huylebroeck,
Phil Cammerman, Frans Van
Boven, Maurits Van Hum-
beeck, Antoinse De Smedt en
Jozef Van den Abeele verere-
merkt met een medaille ge
schonken door het Ministerie
van Nederlandse Kuituur. Ook
15 personen die 20 jaar lid wa
ren werden in de bloempjes
gezet. In een feesttoespraak
gaf voorzitter Prosper Van Nuf
fel een kort overzicht van de
voorbije bestaansperiode. Zijn
toekomstvisie legde vooral de
nadruk op de groepsinteressen
die zullen aangewakkerd wor
den: hij vernoemde in dit ver
band naast de ontspannings-
aktiviteiten vooral een toneel
werkgroep die zal opgericht
worden: nieuwe kandidaten
zijn steeds hartelijk welkom:
het ligt in de bedoeling om in de
herfst van 1976 een toneel-
kreatie naar'voor te brengen;
ook op sportgebied zal KWB-
Gijzegem voorbeeldig werk
verrichten: op 29 juni richt men
in hét Sport- en Recreatiecen
trum een sportnamiddag voor
alle toekomstige Aalsterse fu
siegemeenten, en dit in sa
menwerking met BLOSO. De
traditionele zondagmorgen -
volleybalwedstrijden en de
jaarlijkse wandeltocht blijven
natuurlijk op het programma.
Kortom, de vitaliteit van deze
vereniging lijkt niet te tanen. Na
de diamontage over 25 jaar
KWB volgde een onderhou
dend ontspanningsgedeelte
als hoogtepunt van deze ge
slaagde jubileumviering!!!
Heel wat belangstellenden waren aanwezig op de receptie ter
gelegenheid van het 25 jarig bestaan van K.W.B. Gijzegem (el)
m
DIRK DAELEMANS
hWy-i'j'jS. ad i-jtyjÓ H
Ons gezegend dorp wist echt geen blijf met zijn officiële
feestvreugde ter gelegenheid van het rode Timmermansfeest
van vorige zaterdag. Ze hadden er zowaar nog de Nationale
feestvlag bij uitgehangen aan het hoofdkwartier. Eigenaardig
genoeg bleken zowel de Erembodegemse als e Vlaamse
kleuren niet in aanmerking te komen om de meimaand in te
wapperen. Zat er volgens sommigen niet genoeg rood aan?
In de parochiale opperraad wordt nog levendig aan
ruilhandel gedaan. De plaatselijke Onderlinge Onderstand
Compagnie was terzake bereid om welwillend een «stukske»
grond om te wisselen voor een ander «stukske» grond dat
toevallig aan onze chef-suppoost toebehoort. Met de zegen
van bijna de ganse opperraad, op drie zwalpeieren na die niet
kunnen verdragen dat de zon ook naast de trambedding
schijnt, was iedereen bereid dit pleziertje te gunnen aan onze
aimalbele schabletter. d'Er zal zeker nu wel een pintje
afkunnen van de winst!
De parochiale streekblad «verslager» moet ook wel eens last
met zijn gehoor hebben aangezien hij een welbepaald
•member van 't konsel» verkeerdelijk interpreteerde bij ene
stemming over een verkavelingsaangelegenheid met een
staartje. Naar het schijnt zijn hiertegen ergens pillen
verkrijgbaar!
Onzer aller dorpsgeheimschrijver moet ergens zijn roeping
gemist hebben. Bij het voorlezen van de vorige «konsel»
esbattementen deed hij eerder denken aan een overjarig®
pastoor die voor zichzelf uit een paternoster zat te prevelen
zonder een verstaanbaar woord te zeggen. Of hij hiermede
enkele dagen aflaat zal bekomen wordt bij deskundigen
terzake nagegaan.
E.A.VAN DER ELST
ken doet niks! Nu hopen wij niet
dat we binnenkort moeten
schrijven: ze hadden gelijk!
Wanneer het voorstel ook nu zal
verworpen worden, zullen onze
politiekers veel van hun geloof
waardigheid verliezen. «Dorps
politiek» snuift men dikwijls
minachtend! Latende heren die
dikwijls voor dorpspolitiekers
uitgescholden worden nu ook
maar eens bewijzen dat ze toch
ook iets in hun marge hebben.
We hopen dat we. in onze
volgende editie kunnen schrij
ven: onze politiekers, bieden de
inwoners van hun gemeente een
onvergetelijk afscheidskado
aan!
DIRK DE PAUW
GROEIENDE BEDRIJVIGHEID EN NOOD AAN GOEDE
LEIDING
Velen die het op het stadhuis of in de werkhuizen tot chef
brachten, hebben de bedrijvigheid van de stadsdiensten
zien groeien van een langzaam-aan, maar zeer grondige
aktie, naar een gejaagde veelvuldigheid van taken die men in
vele gevallen noodgedwongen moet afhaspelen. Komt daar
bij het feit dat het aantal werklieden en bedienen zo
opzienbarend toenam dat het zelden nog alleen gaat om het
louter uitvoeren van en job, maar om koncipiëren, plannen,
leiding geven, samenwerken, evalueren en kontroleren, in
een, vanwege haar omvang en bedrijvigheid, bijna ondoor-
zichtbare organisaties. Dat zowel voor de top als voor de
chefs op alle niveaus.
Hier stond vroeger de oude brouwerij (el)
Zelden is men een geboren
chef, maar wordt men leider
met een overvloed aan erva
ring, fouten en tegenvallers.
Tenzij men er zeer bewust
wat gaat aan doen. En dat is
precies wat nu in de stads
diensten aan het gebeuren
is. Een frisse wind! Een
grondige verandering van
mentaliteit, een ommekeer,
die door alle werknemers
wordt aangevoeld. Er ge
beurt zoveel voor het perso
neel de laatste tijd, dat nie
mand zich nog aan zijn lot
overgelaten voelt met pro
blemen die men niet altijd
de baas kan. Er werd een
onthaal georganiseerd voor
de bedienden en nu voor de
chefs van het werklieden-
personeel: een namiddag in
de afdeling openbare wer
ken van het stadhuis, met
duidelijk drie doelstellin
gen.
ONTHAAL-DRIE
DOELSTELLINGEN
Om 13 uur - want dat is
precies de tijd waarop de
werklieden hun namiddag
prestatie aanvangen - een
zeer levendige uiteenzetting
van konducteur-managerm
Hugo Van Cauter over de
struktuur van de afdeling o-
penbare werken, die uiter
aard instaat voor de koncep-
tie van de taken van de werk
liedenchefs en hun teams.
Dank zij wekelijkse plan-,
overleg- en werkvergaderin
gen beginnen die taken veel
beter te vlotten, maar wordt
dikwijls toch nog de bood
gevoeld aan goede kontak
ten met de administratie,
een beter inzicht in de verde
ling van bevoegdheid en ver
antwoordelijkheid, de for
mulierenloop van bestel
bons, werknota's, opdrach
ten, instrukties enz. Dat
werd overvloedig geschetst
Nadien een rondgang in o-
penbare werken te persoon
lijk kennismaking met alle
kollega's die alle werken ad
ministratief rijp maken door
veel brainwork en de sleur
van beslissingen, dossiers,
plans en atlassen die alles
samen niets minder zijn dan
en onoverzichtelijke, maar
fel bewonderde paperassen-
winkel.
Tenslotte - en dat was dan
de derde doelstelling - was
er ruim gelegenheid om vra
gen te stellen en problemen
te berde te brengen.
Massale werken aan voetpaden
De voetgangers hebben allerminst
redenen om voorlopig ge
lukkig te zijn. In gans de stad'zijn
overal werken aan de gang. Niet
in het minst bij het aanleggen van
kabels.
Vooral met deze «kabel-invasie»
valt er weinig goeds te vertellen
en sommige bewoners zijn ver
ontwaardigd niet bij voorbhat'in-
gelicht te zijn.
Ook de voetgangers wordt het
moeilijk gemaakt omdat de hoge
ophoping van de opgedolven
aarde en de afbakeningen vrij veel
ruimte innemen.
De werken zijn geen alleenstaand
feit. Het volstaat om kriskras door
de stad te lopen om bijna overal op
werken te stuiten. Al is het niet
altijd voor hetzelfde doel.
VOORUITZICHTEN
Voor vele problemen is er
uiteraard geen pasklare op
lossing, en daar ging het
overigens ook niet om. Het
feit zelf dat men oog en oor
heeft voor problemen wordt
zondermeer als gewaar
deerd en schept zelfvertrou
wen, terwijl het ook de be
doeling was een bezinning
op gang te brengen zowel bij
de deelnemers als bij de
organisatoren. Want de ont-
haalnamiddag is duidelijk
slechts een eerste stap, een
aftasten van de mogelijkhe
den en de noodzaak aan la
tere gespreks- en studiena
middagen, met stimulatie
van probleemsituaties en al
lerlei praktische oefenin
gen.
RESULTATEN
Er zijn altijd mensen die a
priori tegen vernieuwing zijn
en opteren voor een loutere
doelgerichtheid zonder de
noodzakelijke apparaats-
zorg, terwijl vorming in de
privésektor sedert lang zo
lonend wordt geacht dat
men dikwijls een bom geld
over heeft voor de vorming
en motivatie van managers
en verbetering van intermen
selijke relaties. Velen bewe
ren zelfs dat alleen de werk
lust de motivatie en de des
kundigheid van de Belgis
che managers precies aan
de basis ligt van een ekono-
misefte heropleving, on
danks het feit van onze hoge
lonen.
De stad stoort zich overi
gens niet aan weerstanden
en opvattingen en geeft zeer
graag toe dat ze onder de
openbare besturen een bui
tenbeentje is vanwege haar
zorg voor het welzijn, de
samenwerking en de trai
ning van haar werknemers.
Er werden inderdaad geen
inspanningen, tijd en geld
gespaard, ofschoon een
onthaalnamiddag geen in
stant-oplossing is, wat hij
voor de deelnemers toch
zichtbaar een prikkel en een
nieuw uitzicht, dat vooral nu
in de stress-atmosfeer van
de fusievoorbereiding, ui
teraard meer dan nodig is.
Dit initiatief schept een uit
stekende samenhang, en
dat isopzichzelf al meer dan
redenen genoeg om er zeker
mee door te gaan.
«De gemeente», een voor
aanstaande vakblad van de
Vereniging van Belgisi
Steden en Gemeenti
schrijft over dit initiatief
volgende:
Het stadsbestuur van Ai
organiseerde voor een 40-j
personeelsleden met mi
der dan 10 jaar dienst
onthal- en vormingscycli
Hoewel het in de bedoelij
lag de jongere personeel
den te informeren en ze
basisvorming te gevcjerd
werd zeer veel aandacht
steeds aan onthaal en kejerd
nismaking met de collega')
De opgedane ervaring w|
zonder meer positief: de
clus heeft bijgedragen tot
gewenste houding van
functionarissen en meer
grip voor hun verantwooi
lijkheid ten opzichte van
bevolking, de collega's
het bestuur. Voor de def
nemers kwam het initiatl
over als een blijk van belai
stelling en waardering;
feit deelgenoten te zijn
het bestuur gaf hen vooj
een beter inzicht in de
gelijkheden tot zelfoi
plooiïng.
Het stadsbestuur wil in
richting verder gaan en
zich blijven inzetten
een dynamisch en modeji
personeelsbeleid en behe
Een korte, gemoedelij!
toespraak van Stadssekre£
ris Chris Willems, die i
zijn gekende grondigheid I
promotor is van onthaal f
vorming en daarin duidelr
goed gerugsteund is dol
het kollege van burgemea
teren schepenen, bracht i(
dereen goed op dreef en t
sloot met een dankwool
aan het kollege, de gasthl
ren van openbare werken I
de aandachtige toehog
ders. De deelnemers
normaal hun dagtaak afslf
ten om 4.15 uur blevf
spontaan napraten en verg
ten daarbij tijd en uur, ontj
wust bouwend aan een org|
nisatie van mensen.
PARKET
VAN DE
PROCUREUR
DES KONINGS
DENDERMONDE
De Procureur des Konings bij
Rechtbank van eerste aanleg
Dendermonde heeft de
kennis te brengen van het publi
dat: Drozdzewska Wanda, Mie
zyslawa geboren te Olszanek
29 november 1921, gehuisvest
Erpe, Vijfhuizen 77, van Pool
nationaliteit, op 28 april 19
vóór hem een verklaring van ke
voor het verwerven van de hoed
nigheid van Belg heeft afgelej
ingevolge artikel 15 van de wet»
op de verwerving, het verlies
de herkrijging van de nation--
teit, samengeschakeld bij Koni
lijk Besluit van 14 decern
1932.
De Procureur des Konings d
overeenkomstig artikel 10
voornoemd Koninklijk Besl
een onderzoek nopens de
schiktheid van voornoemde.
De personen die opmerkingen
doen of inlichtingen te versa
ken hebben met betrekking
deze verklaring, mogen deze d
gelden door tussenkomst van
heer Burgemeester te Erpe tot
mei 1976.
di
9330 Dendermo
29 april 19
De Procur
des Konin
A. CORDEMA
