JOHNY DE NUL:
TEMPERAMENT
Werner Van
soloren
der
Fraenen
en ook Luc Lemmens wint
ETIENNE STEVENINCK,
EDDY D'HERDE,
ANDRE VAN DER HAEGEN,
EN LUC COLLYN
OP HET SCHAVOTJE
HANS D'HAESE
EEN DURVER
Nieuwelingen Werner Van der Fraenen kampioen
Juniores
De renners van de week
BROERS LEMMENS (Opstal)
ZOALS BIJ HUN GEBOORTE
Zo klopte Etienne Steveninck in De Klinge J.-P. Van Vlaenderen
Op het eerste gezicht waren de uitslagen van onze junioren
niet zo denderend. Wei mag ETIENNE STEVENINCK eens
extra in het zonnetje staan de Hanunenaar, sterker dan
snel, zette in De Klinge iedereen een neus. In de eerste rit
van de „Ster der Junioren", werd hij, evenals tal van favo-
riten trouwens, verschalkt en moest het met een eerder
bescheiden plaats (29e) stellen.
EDDY D'HERDE, een jongen
die al eerder op piste twee
trikolore shirts meepikte,
won zonder pardon te Nieu-
werkerken en deed het te
Wetteren allesbehalve kwaad
daar finishte hij als 13e.
LUC COLLYN, die zich zon
dag te Wetteren verkeek op
Etienne De Wilde (het om
gekeerde was al evenzeer
waar) en «slechts» vijfde
was, voerde te Sint-Maar-
tens-Lierde een klein pele-
tonnetje van tien junioren
aan. Was er geen kwantiteit,
met Marc Bogaert en Dan
ny Van Sijpe was er toch
kwaliteit Luc won, wat
trouwens in de lijn van de
logika lag.
ANDRE VAN DER HAE
GEN heeft trouwens even
eens een nieuwe zege binnen:
die behaalde hij te Herne,
waar slechts 17 deelnemers
kwamen opdagen. In Wette
ren was hij 16e.
Bijna mikte PATRICK VAN
DE VOORDE in de roos te
Opwijk veroverde hij een
hoopgevende tweede plaats.
ROLAND VAN AEVER-
MAET doet het als piep
jonge junior uitstekend dit
maal noteerden we een vier
de (Zele) en een elfde plaats
(Berlare) voor hem.
Toch weer een goeie WAL
TER ONGENAE aan het
werk gezien tijdens het jong
ste weekeinde vijfde te Zele
en tiende te Berlare. Met
LUC ROELS gaat het van
goed naar beter: ditmaal was
Luc zevende te Nieuwerker-
ken. WILLY DE BACKER,
vooral te Berlare zeer strijd
lustig, finishte niet onmiddel
lijk in de kop 7e te Zele en
12e te Berlare. PETER VAN
HUFFEL, 7e te Zele en 22e
te Wetteren, ROGER MI
CHIELS, zevende te Zele,
RONNY COECK achtste te
Bornem en Berlare, en OS
CAR DE KEYZER, tiende te
Opwijk, fietsten zich in de
kijker. RUDI DE CONINCK
was 12e te Nieuwerkerken
en JOHAN VERBEKE 14e
te Zele. RUDI VEYT en
RUDI GOOSSENS waren te
Wetteren niet onverdienste
lijk, maar veroverden geen
plaatsje vooraan.
De 16-jarige Aal sten aar WERNER VAN DER FRAE
NEN heeft zijn rijk talent onderstreept te Bellem aan
het provinciaal kampioenschap namen 103 jonge kerel
tjes deel. Van der Fraenen wipte in de laatste ronde
uit het peloton weg, achterhaalde vijf weglopers en
liet ook die in de steek.
LUC LEMMENS trok naar het Brabantse Beigem en
won er. Broer DANNY LEMMENS maakte het familie-
sukses rond en finishte in diezelfde koers tweede.
RENE DE BREUCKER, nochtans flink op dreef, kon
zich in het provinciaal kampioenschap niet doorzetten
zoals hij zelf had gehoopt. Wel veroverde hij te Welle
een niet onverdienstelijke derde prijs.
Ook RUDY GEERINCK blijft doorduwen; ditmaal
kwam de Zeienaar met een derde prijs uit Buggen-
hout-Opstal huistoe. Voor ALBERT DE LEEUW stak
er te Buggenhout-Opstal een vijfde plaats in en DA
NIEL SCHUD DIN CK koerste te Kalken waar Floris
D'Hooge en zijn medewerkers van het gemeentelijk
sportkomitee er weer een voorbeeldige organisatie van
hadden gemaakt. Daniël finishte als nummer zes. RUDI
BAEYENS was achtste te Buggenhout-Opstal en voor
JOHAN VAN DREESSCHE, die werkelijk zeer puik
had gereden te Bellem, was een twaalfde plaats slechts
een zeer schamele beloning.
HANS DUAESE tenslotte, de grote bezieler van de
provinciale titelrace te Bellem, kreeg met zijn 13e prijs
veel te weinig.
De spurt voor de tweede plaats bij de nieuwelingen te Buggenhout-Opstal werd nipt
gewonnen door Isi Van San die Rudi Geerinck voorafging (C)
Het dochtertje van Marcel Veireman uit Zele het jongst
supportertje van Ronald Van Aevermaet (Cl1*.
Johny De Nul is een kwikzilveren kereltje hij kan niet
stilzitten in een peloton. De kat uit de boom kijken en maar
laten betijen is iets wat hij liefst aan anderen overlaat.
Niettegenstaande zijn onblusbaar temperament hem soms
parten speelt, slaat hij meer dan op zijn beurt rijn slag.
Kijk maar naar die in het voorseizoen betwiste keiharde
BrusselOpwijk. Geen enkele konkurrent kon wat tegen
rijn „dash" inbrengen.
De Nul bleef aan de top.
Maar achteraf daalde dekon-
ditiekurve een beetje als ge
volg van een gelukkig voor
bijgaand spierletsel. Als lid
van Roger De Cortes blau
we garde wordt hij, evenals
de andere «uitverkorenen»
trouwens, door de tegenstre
vers permanent in het oog
gehouden en geviseerd. Het
deert hem evenwel niet hij
gaat zijn gang, luistert naar
de wijze raad van de coach,
doet wat hem als pré-Olym
piër door de «baas» wordt
opgelegd en vaart er niet
slecht mee.
ONTEMBAAR
Te Aalst kreeg men tijdens
het jongste weekeinde de (fi
guurlijk althans) «grote»
Johny De Nul te zien. De
temperamentvolle ex-voet-
baller «maakte» de koers. Hij
stookte, onder een branden
de zon dan nog, een vuur
tje dat voor de meesten te
heet werd wie niet in een
begenadigde dag was, moest
onverbiddellijk uit het wiel.
Slechts twee renners konden
hun wagonnetje aan de su
persnelle lokomotief haken
de Aalsterse belofte Mare
Van Hauwe en de taaie,
moedige «dertiger» Hedwig
Bloem, toevallig ook twee
streekrenners.
Niemand slaagde er nog in
die venijnige aanval te neu-
tralizeren. Of toch de nu
eens van pech gespaarde
prachtatleet Francois Mat-
thijs. Die rondde een fantas
tische achtervolging sukses-
rijk af. Hij ging zelfs voort
durend in de aanval. Johny
De Nul, al had die dan zwaar
werk geleverd, liet niet be
gaan zo snedig de demara-
ges van Matthijs waren, zo
fel bleek telkens de reaktie
van een gewoon onvermoei
bare De Nul. Als het op
spurten aankwam, moest nie
mand één ogenblik naar de
naam van de logische favo
riet raden Johny De Nul.
De Schoonaardenaar be
schaamde het vertrouwen
van zijn fans niet.
(mm)
Een grote jongen. Niet het type van de slungelachtige bas
ketter, maar toch. Vorig jaar debuteerde hij. Het werd een
kennismaking met de wielrennerij ereprijzen en zelfs twee
de plaatsen bij de vleet. Doch geen enkel keertje mocht Wer
ner Van der Fraenen met de bloemen zwaaien. Hij werd door
de insiders geprezen voor zijn regelmatige prestaties geen tot
de verbeelding sprekende hoogtepunten, doch ook nooit min
derwaardig geklungel.
Werner Van der Fraenen
heeft in 1976 een metamor
fose ondergaan hij heeft
zich ontpopt tot een auten-
tiek wedstrijdwinnaar. Hij
kwam al eerder uit Schoris
se en daarna uit Asse met
een palm naar huis. Zijn
overwinning in het te Bel
lem georganizeerde Oost-
vlaamse nieuwelingenkam
pioenschap heeft hem echter
eens extra in het zonnetje
geplaatst.
TEMPO
De Aalstenaar Werner Van
der Fraenen is 16, studeert
niet meer doch werkt in een
fietsenbedrijf. Zijn arbeids
uren zijn aangepastvan 13
tot 20 uur „staat" hij in het
atelier. Tijd om te trainen
heeft ie dus wel. Hij maakt
trouwens dankbaar gebruik
van de geboden faciliteiten.
Koereur worden is voor Wer
ner een obsessie hij WIL
slagen. Precies daarom doet
hij alles voor de „stiel".
Is hij onder het spandoek
lang niet zo snel als zijn even
begaafde stadsgenoot René
De Bruecker, taai en sterk
zijn twee kwaliteiten die
Werner niet kunnen ontzegd.
In het provinciaal kampioen
schap te Lebbeke onder
streepte hij zijn kunde. Een
hele tijd heeft het er noch
tans naar uitgezien dat hij
Te Buggenhout won Luc Jamsens, zoon van ex-prof Marcel, de nieuwelingenkoers
De Ledenaar Hans D'Haese was „slechts" dertiende in het
provinciaal nieuwelingenkampioenschap te Bellem. Toch was
hij het die, samen met triomfator Werner Van der Fraenen,
voor het meest in het oog springend exploot instond. Een
drietal ronden voor de finish wipte hij als een pijl uit een
boog uit het kompakte peloton weg. Met de kin bijna op de
stuurstang, zonder omkijken en in zichzelf gelovend bleef hij
doorduwen. Twee ronden lang hield Hans het vol. Achter
hem was het peloton „ontploft" vier moedige kereltjes
(Eeckhout, Keisse, Van Driessche en Valepijn) zaten achter
hem aan. Een tijdlang zag het er naar uit dat D'Haese het
tegen de losgebroken achtervolgers zou kunnen rooien. Die
laatste ronde was er evenwel te veel aan Hans werd on
verbiddelijk bij de lurven gegrepen. Een ontketende Van
der Fraenen wipte het vijftal zelfs nog voorbij.
Hans D'Haeses prachtprestatie werd niet eens met een
nochtans dubbel en dik verdiende ereplaats beloond de
„meute" sprong de „koersmakers" op een paar hektometers
van de streep nog op de. rug en de vlugge jongens graaiden
de vetste prijzen nog voor de neus van de durvers weg.
Al na al heeft Hans D'Haese nochtans zijn niet geringe
mogelijkheden onderstreept. (mm)
Op nauwelijks een paar honderd meter van hun woning
in de Molenstraat te Opstal-Buggenhout werd een
wedstrijd voor nieuwelingen georganizeerd waaraan de
15-jarige tweeling Danny en Luc Lemmens niet kon
deelnemen omdat hun klub wenst dat hun renners bij
voorkeur zouden deelnemen aan door hen uitgekozen
wedstrijden. Hiervoor worden telkens punten toegekend
met voor velen een puik eindejaarsgeschenk als belo
ning. Die puntenoogst was tijdens het voorbije weekeind
groot. Te Beigem reden zij de dertig andere deelnemers
op liefst een paar minuten. Niemand kon weerstaan
aan de talrijke aanvallen van het duo, dat dan ook
afgescheiden de eindstreep bereikte. Een extra spurt
was er niet nodig en Luc won voor Danny. In het
provinciaal kampioenschap werden zij door een val
uitgeschakeld. Tijdens de voorbije wielerweken hebben
zij zich reeds meermalen in de belangstelling gefietst.
De goede raad en zorgen van een geneesheer en kinesist
zijn zeker niet vreemd aan het sukses. Voor wanneer
een nieuwe bloemtuil
de trui aan een of andere
konkurrent zou moeten laten:
de Ledenaar Hans D'Haese,
Patrick Keisse, de andere
Aalstenaar Johan Van Dries
sche, Jean-Pierre Valepijn en
Patrick Eeckhout hadden een
niet onaardige voorsprong op
gebouwd. Vooraan lag het
tempo een poosje erg hoog
omdat D'Haese na een krach
tige demarrage alleen aan
de haal was gegaan en slechts
in extremis bezweek voor
de samengebundelde krachten
van zijn wingrage konkur-
renten. Toch speelde Wer
ner Van der Fraenen klaar
die vluchtelingen in te lopen.
Hij deed nog meer na zijn
suksesrijke achtervolging
ging hij van de andere weg.
Zomaar. En rondde zijn fan
tastische soloren met
spetterende zege af.
Van der Fraenens zegevierer
de tocht naar een eerste „ol
ficiële trui" was de vrucfl
van een verstandige we<
strijd hij gooide zijn resei
ves niet te grabbel in al
voorbarige en nutteloze sta
tjes krachtpatserij slech
op het gepaste moment sloe
hij, maar dan keihard Lot
Het was een bewijs van zij
feeling. Een kwaliteit di
een rennner evengoed
pas komt als zuivere kract
en de mogelijkheid een hoo
tempo te ontwikkelen. Vai
Werner Van der Fraenen ho
ren we ook in de toekoms
nog een en ander.
(mm)
