Kultureel
de hoogte in
GARAGE-BOX
HOOP IN DE TOEKOMST IN FEEST
OPENBARE WERKEN
WORDEN VERWEZENLIJKT
JAARMARKT EN FESTIVAL
Vervaardigd in jeer stevig gegalvaniseerde staalplaat
VERSCHILLENDE AFMETINGEN - EIGEN PLAATSINGSDIENST
EIGEN FABRIKAAT d
8 - 14-5-76 - De Voorpost
Zaterdag 8 mei. Een hemels weertje. Een dag vol goed
humeur. Een ware V-dag.
De Toneelgroep ««Hoop in de Toekomst» houdt zijn traditio
nele leden- en simpatisantenfeest. Met tientallen komen ze
tegen 17.30 uur afgezakt. Dan begint de heilig mis; een
innig gebed, een Marialied, een weemoedig gedicht. In zijn
homilie onderstreept E.H.De Bie de waarde van de vriend
schap en de samenhorigheid. Ook de verledenen, de
grondlegger, worden herdacht: Lowie Brandt en de vele
anderen Hubert Siben bedankt ere-schoolhoofd Edmond
Moortgat en zijn zangkoor en solist Jaak De Bie die ook de
orgelpartituur vertolkte. Het was, zei hij terecht, een mooie
mis.
Stapvoets, genietend van
het zomerweer, gaat het dan
naar het lokaal «Ons Huis».
Stant De Block en Raymond
Pessemier overstelpen de
feestelingen met hun ma
gische 2-4-6 coctail en ach
ter de rijke tafelen wachten
de beminnelijke dames Spi-
noy, Putteman, De Clerck,
Saerens en Moens met het
resultaat van hun gastro
nomische ijver. Het zicht al
leen maakt reeds hongerig.
'Men schuift aan en eet dank
baar.
Sommigen bestaan het
twaalf (12) maatjes naar bin
nen te werken. Wel, wel de
stemming stijgt ziendero
gen. Celine Bloemendael,
oud van jaren maar zeer jong
van hart, komt ook binnen.
Roger De Rop beklimt het
podium en graaft in de his
toriek van de bond. Een truk-
je. Het dient allemaal maar
om Henri Joostens in de
bloemetjes e zetten, als
oudste bestuurslid. In volle
oorlog erfde hij het sekreta-
riaat van Frans Pieters. Die
was. met kas en al, naar
Engeland gevlucht. Henri
krijgt een kistje sigaren. Hij
bedankt met een paar anek
dotes over Edgard De
Clerck over Jefken De Rid
der, Over Theo De Boeck,
over Lowie Brandt, over een
gastvoorstelling te Mollem,
tissen de luchtalarmen
door, oyer het onvergetelijke
'«Antje» Kortom, over een
brok HIDT-geschiedenis Ed
gard Dé Clerck replikeert
met een wiegeliedje uit die
tijd. Dan volgt de aangekon
digde verrassinghet slotta
fereel van Oud-Heidelberg
Geert De Clerck en Linda
Van den broeck, pas ge
huwd, staren naar de perso
nages die zij - hoe lang is
heet ook weer geleden?-,
ten tonele voerden. En, zo
als de anderen, luistern ze
met gespanninge aandacht.
De teksten werden immers
in...het oorspronkelijk Duits
gezegd! Kathie is Maaike
Kiesbye omroepster bij de
BRT-Duitstalige uitzendin
gen. Toen hij Maaike de eer
ste keer zag ging Mare De
Bie niet verder meer op zoek
naar een Duitse Karl-Hein-
rich. Hij poetste zijn Duits
op en van Jan Brandt kreeg
hij een zwart pruikje; hij ziet
er zelfs bijna jong genoeg
uitomdeprinstezijn.
Hubert Siben is kamerdie
naar. Het is muisstil in de
zaal. Maar als de spots ge
doofd zijn herbegint de
feestvreugde. Het klublied
davert over de Hoogstraat.
De jongeren beginnen aan
hun liederenrepertoire. Paul
Van Langenhove slaag er
bijna in te dansen als en
ware kozak. Ondertussen
schenkt Paul Van Rossem
eèn ruikertje bloemen aan
de in de zaal aanwezige
moeders; de mannen weten
meteen dat moederkensdag
dicht, zeer dicht bij is. Guy
Arijs heeft zijn projektie-
scherm opgesteld. We wor
den nogmaal in de Heidel-
bergherinneringen onderge
dompeld. Het gepaste mo
ment voor Wilfried Blinde
man om de augustusreis
voor te stellen. Dit jaar
wordt het een driedaagse
naar de Moezel met Bad-
Bertrich als pleisterplaats.
Aan de inschrijvingstafel
wordt het dadelijk zeer druk.
Zelfs Theo en Caroline be
sluiten mee te gaan. (Wed
den dat die ooit nog eens
Antje zullen opvoeren ook?)
De maatjes zijn al lang op
als Hubert Siben achter de
mikro komt. Hij vertelt over
de inspanningen van het
leeskomitee dat een goed
Enkele belangrijke en minder be
langrijke werken werden onlangs
uitgevoerd of zullen eerlang uit
gevoerd worden. Zo werd een
tweetal weken geleden eindelijk
de beruchte Spechtmeersstraat
aangelegd.
Reeds jaren terug had men het
plan opgevat van deze steeds in
slechte staat verkerende aardeweg
een mooie betonnen weg te ma
ken. De plannen werden opges
teld, goedgekeurd en doorgezon
den naar hogerhand.
Doch in een rommelige burokratie
die de Belgische staat toch is, kan
het meestal wel een aardig poosje
duren eer er iets konkreets uit de
bus komt. Zo gebeurde ook met
deze plannen. Onlangs kon dan
toch met de werken gestart wor
den. De tijd die men in Gent ver
loren had, probeerde men waar
schijnlijk bij de werken goed te
maken. Op nog geen week was de
zaak kant en klaar. Nu beschikt
men eindelijk over een prachtige
betonnen weg die uitstekend te
gemoet komt aan een reële be-
stuk voor de november hier-
opvoeringen diende uit te
kiezen. Ook deze keer wordt
het iets humoristisch. Erik
De Corte, opnieuw als regis
seur gekontakteerd, zal mo
gen kiezen tussen «Het lijk
is zoek», een kluchtige tril
ler, en «Stuur me geen bloe
men» het komische drama
van een ingebeelde zieke.
Het wordt inmiddels later en
later. Uit de jube-box rollen
tango's Maaike Kiesbye
glundert, ze vindt het alle
maal zeer «gemütlich». De
familie Brandt van haar kant
hoefte, namelijk een verbin
dingsweg tussen de Sint-
Rochusstraat en Brempstraat,
twee van de belangnjkste straten
van onze gemeente. Misschien
kan het gemeentebestuur nu ook
nog een inspanning doen om een
verlichting aan te brengen op deze
uiterst donkere weg.
Verder zal heel binnenkort in de
Schoolstraat de verkeerssignalisa-
tie aangebracht worden waardoor
beurtelings parkeren zal verplicht
worden. Hierdoor zal een uiter
mate ergerlijke toestand die reeds
al te lang bestond eindelijk een
oplossing krijgen. Na de voetbal-
Vindt dat ze zich nog nooit
zo innig met Baardegem en
HIDT verbonden voelde.
Rond twee uur wordt het wel
iets stiller. Freddy moet nog
enkel voor een paar kro-
gische opblijvers tappen.
Maar dan breekt ook voor
hen het uur van scheiden
aan'. Een laatste zangston-
de.
«Vrienden, komt en reikt el
kander nu de hand, opdat
zich dra vernauwe,
van onze vriendschap d'ou-
de band, de band van de
toneelgetrouwen».
wedstrijden van Eendracht Nieu-
werkerken wordt deze straat im
mers telkens weer in een ware
verkeerschaos herschapen. Het is
een echt wonder dat er niet meer
ongevallen te betreuren zijn.
Dank zij dit beurtelings parkeren
zal nu eindelijk eens orde op za
ken gesteld worden.
Tenslotte is er dan ook nog het
stuk van de Nachtegaelstraat dat
Schoolstraat en Verenigde Na-
tiënstraat met elkaar moet verbin
den.
Hier bestaat eveneens goede hoop
dat deze doorsteek binnenkort kan
verwezenlijkt worden.
Zoals je ziet, kan onze gemeente
gerust de fusie tegemoet schrijden
met een voortreffelijk wegpatri-
monium.
Dirk DE PAUW
OVERBRUGGING VAN DENDER
SPEKT AKULAIT
In onze vorige editie kroop er
wellicht een zetduivel, of werden
we verkeerd ingelicht? De be
tonnen en ijzeren gebinten
waren geen 14 of 12 meter, maar
4b meter lang.
Het gedeelte tussen Tragel en
Dendermondsesteenweg werd
aangelegd, 16 gebinten van 22
meter lang liggen reeds op hun
plaats.
Onze gemeente mag nu reeds een toonbeeld zijn voor de ons omrin
gende gemeenten op gebied van straten en verlichting, toch doet
men nu nog steeds nimmer aflatende inspanningen om nog enkele
zaken op punt te zetten vóór de nakende fusie.
kers hielden leven in de brou
werij.
VEEMARKT
De veemarkt, begiftigd met in
teressante prijzen had plaats in
de Stevensveldstraat en kende
veel belangstelling.
Bij de reeks «paarden» kreeg
Arne Verdoodt de eerste prij
zen gevolgd door Jos Carié en
Emiel Clauwaerts.
Bij de «pony's» behaalde Van
den Eede de eerste prijs ge
volgd door Frans Pieters en
Jozef Van Marcke.
Honden waren er bij de vleet en
daarom werden ze dan ook in
twee onderafdelingen ge
splitst. Bij de «grote honden»
was het weer Arne Verdoodt
die het pronkstuk bezat ge
volgd door Edward Van Lan
genhove en Frans Maesscha-
Ick terwijl bij de «kleine Hon
den» Lieven Roggeman en Du
Bois ex-aequo eerste werden
geklasseerd en Louis Matthijs
derde.
Bervoets spande de kroon bij
de «geiten» en bij het «klein
vee» behaalde Eddy Janssens
de oppergaai gevolgd door L.
Pieters en Jos Carlé.
Bij de Veemarkt hoorde ook
een tombola met volgende prij
zen:
1. biggetje (nr. 510) res. 528
2. Lam (972)
3. pop (24)
4 Lampadaire (414)
5. haan (59)
6. eend (278)
7. duif (84)
8. wijn (55)
9. wijn (293)
10. cinzano (811)
11. krentenbrood (803)
13. vlaai (720)
MUZIEKFESTIVAL
Aansluitend bij de veemarkt
greep 's anderendaags een
muziekfestival plaats ingericht
door de Meldertse Fanfare
St.-Cecilia met medewerking
van maatschappijen van Es-
sene, Oudegem en Hekelgem.
Om diverse redenen gingen in
de optocht slechts twee maat
schappijen en daarna volgden
dan de concerten in de Zaal
Constant Van den Broeck.
«Pro Deo et Patria» van Es-
sene kwam onder leiding van
Jean De Boeck eerst en op
meer dan voortreffelijke wijze
aan de beurt met na een ope
ningsmars een sax-solo «La
rose du lac» gespeeld door een
juffrouw. Een selektie uit Jesus
Crist, superstar. Bingo en Eu
ropaparade.
De plaatselijke fanfare onder
leiding van Frans Moortgat
bracht de «Marche du Souven
ir» en een sok) gespeeld door
Jean Van den Cruyce «Beren-
stap»
Als derde maatschappij kwam
Oudegem en de goed bezette
zaal vergenoegde zich bij haar
welgevuld en mooi program
ma. Evenzeer viel het optreden
van de jonge dynamische diri
gent Chris Baeck in de smaak.
Het werd een heel concert met
o.a. De Kalief van Bagdad,
Mixed-Pickles, T rafalgar, Hava
Nagila, The Entertainer, In
stant Concert en twee zware
marsen «Karl Küpfer-mars» en
«Mars der Medici»
Oudegem behaalde een op
merkelijk succes o.a. wegens
het gevarieerd programma
waarin het modern element
een hoofdrol speelde.
Als laatste kwam dan echter de
Harmonie van Hkelgem, o.l.
van Weemaels, aan de beurt
en dit werd dan wel, op dit con
cert alleszins, het neusje van
de zalm. Hier kon men reeds
spreken bij amateurs van een
werkelijk professionele aanpak
en liet de werking van de Hkel-
gemse muziekschool, vooral
dan bij de jongere instrumentis-
ten, duidelijke sporen achter.
Ze brachten eveneens een
modern en zeer gewaardeerd
programma met na de Ameri
kaanse mars National Emblem
Adalucia, Et Maintenant, solo
voor trompet door Wolfgang
Van Impe, Mancini Magie,
Love Story en Bandalogy.
Besloten werd met Hoot-
enanny en wegens het over
donderend succes werd, in een
ware apotheose-stemming,
verscheidene malen gebis
seerd.
L.H.
plaats
Vervolg van blz. 1
TWVrm /te rr
zijn
't Een plezier is t ander waard» en t Hemdje is nader dan
't rokje» is blijkbaar het tema waarvan een welbekend «konsel-
member» van onze parochie vertrekt om zijn welwillende hou
ding tegenover een interne stille kavel-ruiling, met batig saldo,
goed te praten. De vrijheid in het vaandel voeren is zeker een
«heerlijke» zaak, maar of dit daarmee steeds ook een «eerlijke
zaak kan blijven, stelt zich hier wel in vraag. Afijn, .wij
zullen het maar blauw-blauw laten.
Hetzelfde «konsel-member» stuurde ongevraagd bloempjes
aan het adres van een alombekend streekblad. Tegenover een
sekreet ministerhulpje met dezelfde kleurvoorkeur uitte hij zijn
tevredenheid over het regelmatig voorkomen van zijn over
igens niet boertige naam in geciteerd pseudo-parochieblad.
Toegegeven, wij vinden ook dat, achteraf beschouwd, deze
naam inderdaad te pas en te onpas op kwam duiken daar
zullen «zij» bij hoogstdringendheid wat moeten aan doen. Maar
als bedoeld «member van 't konsel» een «streakje» waagt op de
«plesj» haalt hij zeker de voorpagina.
Bij een plaatselijke blaasavond was voorde gelegenheid heel
wat drukte opgezet. Dat de jongens van deze slag- en blaasver-
eniging een hoop «asem» te over hebben zal nu wel iedereen
weten. Of iedereen ook weet dat het grootste stuk van deze
toegewijde notentoeters toevallig bij een en dezelfde «onderlin
ge» in de kost zijn? Of wieas lucht men inademtwiens
muziek men uitblaast.
Sommige welbepaalde gasten van den «oojtkant» hebben
zich sinds mensenheugnis geen parochianen willen weten
daar waren zij én te goed én te slim voor. Des te verwonderlijker
is het dat het precies diezelfde tegenwringers zijn die nu in naam
van de ganse, destijds versmade, parochie een tweede plaats op
een der fusielijsten opeisten en bekwamen. Sommige simpele
logica is alleszins renderend en als je maag d'er soms niet
tegen kan, een poedertje is zo gereed!
De tweede Jaarmarkt te Meldert, ingericht door de Fanfare
St.-Cecilia, de vrouwenbond S.-Cecilia, de KOM en de Wie
lerclub «Het Gouden Wiel» ging door onder een azuurblauwe
hemel in een loodzware, echt zuiderse temperatuur.
Misschien was de weermaker
met zijn tropische gaven zelfs
iets té kwistig geweest want de
belangstelling, naar marktkra
mers ons verklaarden, scheen
wat onder de hitte te lijden en
de toeloop scheen wel minder
dan verleden jaar.
Het gemeentebestuur had
nochtans gezorgs voor een
flinke duit in de zak en de Dorp
straat, voor de gelegenheid
verkeersvrij gemaakt ver
toonde het aspect van een ty
pisch marktgedoe met krmen
allerhande, afgezet aan de drie
uiteinden door stellen glim
mende wagens van plaatse
lijke en regionale dealers.
Wandelaars en kijkers, in zo
merse vrijetijdskleding, fla
neerden tussen de traditionele
kramen en enkele standwer-
Dc jaarmarkt te Meldert kon dank zij het prachtig weer op een zeer grote belangstelling rekenen, (jm)
De Meldertse fanfare (jm)
Er wordt nog zo weinig over gesproken, zelden nog iets over
schreven en toch denkt een stedeling er wel meermaals aan.
Het volstaat gekonfronteerd te
worden met ongemakkelijke zit
tingen in de stadsschouwburg of
de dunne passage in de Molen
straat te dwarsen in eindeloze file
om de blikken in de hoogte te la
ten dromen. Veel te hoog natuur
lijk. Zo kreeg onze fotograaf het
ook eens te pakken, vond zijn
nieuwsgierige neus bijlange niet
lang genoeg van op de begane
grond en hing te zweven op 35
meter hoogte boven de grondves
ten van het in aanbouw zijnde kui
tuurpaleis. Van paleis was niet
zoveel te bespeuren, rook en ver
vuiling echter in overvloed. De
shots die hij op de begane grond
meebracht geven een zicht over de
Dender en een indrukwekkende
verzameling beton. Het
krijgt nu stilaan min of meer
grijpende kontoeren met de
plus minus 700 kubieke meter
ton en naar schatting 60 stalen
gers plus bewapening.
De werken die het publiek van:
de straat op het ogenblik kunnt
zien betreffen het podium, ong<
veer tien en een halve meter bove
de begane grond. Ook de biblit
teek en jeugdbiblioteek zijn reec gre
waar te nemen. De onderzijde va ver
het auditorium en het auditoriur
zelf zijn bijna af. Zo te zien schit
ten de werkzaamheden lustig
En de Aalstenaar maar hopen
(RVdP-RYl
